بخش تخصصی پیگمانتاسیون لثه با لیزر
همانگونه که رنگ پوست افراد با یکدیگر متفاوت است، رنگ لثه نیز می‌تواند در افراد متفاوت باشد. اما داشتن لثه تیره رنگ تاثیری منفی در زیبایی ظاهری افراد دارد که به لطف لیزر می‌توان از طریق برطرف ساختن رنگ دانه‌های تیره از سطح لثه در آن تغییر رنگ ایجاد نمود و آن را به شکل لثه‌ای سالم و صورتی رنگ درآورد. مشکل لثه تیره رنگ به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله ژنتیک، تحریک و آسیب، مصرف دخانیات، برخی وضعیتهای پزشکی، درمانها، داروها، و برخی اختلالات مربوط به غدد. طی جراحی زیبایی لثه دندانپزشک با برداشتن رنگدانه‌های اضافی از سطح لثه به روشنتر شدن رنگ آن کمک می‌نماید. درمان با لیزر روشی سریع وساده می‌باشد که در مدت زمانی کوتاه مشکل شما را برطرف می‌سازد.
باورهای نادرست در مورد بیماری لثه
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
آکادمی پریودنتولوژی آمریکا AAP تخمین زده است که تقریباً از هر چهار آمریکایی سه نفر از آنها به نوعی از یکی از اشکال بیماری لثه رنج می برد- از موارد خفیف گرفته تا ژنژیویت، و تا شکل وخیم آن که تحت عنوان پریودنتیت شناخته می شود. با این حال، علیرغم این شیوع، تقریباً تنها حدود 3 درصد از این افراد به دنبال درمان برای بیماری لثه خود هستند. با افزایش تعداد تحقیقاتی که نشان می دهند بیماری لثه ممکن است با بیماری های متعدد دیگری، از جمله دیابت، بیماری های قلبی، و برخی از اشکال خاص سرطان مرتبط باشد، حفظ سلامت دندان ها و لثه ها نسبت به قبل اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
اختلاف بین شیوع بیماری های لثه و عدم درمان را می توان ناشی از عدم درک تأثیر بیماری پریودنتال روی سلامت عمومی دانست. بیماران همیشه هم به دنبال مراقبت های پریودنتالی که نیاز دارند نیستند زیرا آنها از تأثیرات دراز مدت و احتمالاً خطرناک بیماری لثه درمان نشده آگاه نیستند. متأسفانه، باورهای نادرست مختلفی پیرامون بیماری لثه و پیامدهای آن وجود دارد.
برای کمک به ایجاد تمایز بین واقعیت و درورغ در مورد بیماری لثه، AAP برخی از تفکرات نادرست شایع در مورد سلامت دهان را شناسایی کرده و مورد توجه قرار داده است.
بیماری لثه چندان شایع نیست.
بر عکس، بیماری لثه یه شدت شایع است. بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، نیمی از افراد بزرگسال 30 ساله و بالاتر از یکی از اشکال بیماری لثه رنج می برند. بیماری لثه، عفونت بافت هایی است که دندان های شما را در بر گرفته و از آنها محافظت می کنند، و در نتیجه پلاک بروز می یابد، فیلم چسبناکی از باکتری ها که پیوسته روی دندان ها در حال تشکیل شدن می باشد. اگر پلاک ها با مسواک زدن درست روزانه و تمیز کردن بین دندان ها زدوده نشوند، در نهایت می توانند سفت شده و به رسوب یا تارتار تبدیل شوند.
باورهای غلط در مورد بیماری لثه
خونریزی لثه ها چندان مهم نیست.
لثه های قرمز رنگ و متورمی که خونریزی دارند یکی از علائم مهم بیماری لثه هستند. اگر هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، یا هنگام خوردن برخی غذاهای خاص متوجه خونریزی لثه های خود شدید، باید برای مراجعه به دندانپزشک برنامه ریزی کنید تا دهان و دندان های شما را برای بیماری پریودنتال معاینه کند. مطالعات نشان داده اند که بیماری لثه علاوه بر اینکه موجب از دست دادن دندان ها می شود، ممکن است با پیشرفت بیماری های دیگر مانند بیماری های قلبی و دیابت نیز ارتباط داشته باشد، بنابراین، مهم است که شما درمان بیماری پریودنتال را هر چه سریع تر آغاز کنید.
خونریزی از لثه ها در طول دوران بارداری عادی است.
گرچه صحت دارد که برخی زنان دچار شرایطی به نام “ژنژیویت بارداری” می شوند، اما اصلاً صحت ندارد که همه زنانی که باردار می شوند این شرایط را تجربه می کنند. شما با مراقبت های اضافی حین مسواک زدن و نخ دندان کشیده روزانه خود می توانید به پیشگیری از بروز این شرایط کمک کنید. دندانپزشک شما ممکن است برای پیشگیری از بروز آن پاکسازی های منظم بیشتری را توصیه کند.
عدم وجود حفره و پوسیدگی های دندانی نشان دهنده عدم وجود بیماری لثه است.
عدم وجود حفره های دندانی دلیلی برای عدم وجود بیماری لثه نمی باشد. زیرا بیماری لثه بدون درد است و بسیاری از افراد اصلاً نمی دانند این بیماری چگونه پیشرفت می کنند. لثه هایی که به راحتی دچار خونریزی می شوند، یا قرمز و متورم و دردناک هستند یکی از علائم ژنژیویت می باشند، مرحله اولیه بیماری لثه و تنها مرحله ای که قابل بازگشت است. وقتی ژنژیویت در مراحل اولیه تشخیص داده شود، معمولاً می تواند با پاکسازی توسط متخصص در مطب و نیز پیگیری مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه می تواند درمان شود.
بوی بد دهان می تواند نشان دهنده بیماری لثه باشد.
بوی بد یا وجود مزه بد مداوم دهان می توانند از علائم نشان دهنده بیماری لثه و دیگر بیماری های دهان باشند بنابراین مهم است به علت بروز آن پی ببرید. اگر دائماً بوی بد دهان دارید، به دندانپزشک مراجعه کنید. چکاپ های منظم دندانپزشکی به دندانپزشک شما اجازه می دهند مشکل شما را شناسایی نماید، زیرا بوی بد دهان می تواند نشانه یک بیماری باشد. اگر دندانپزشک شما مشخص نماید که دهان شما سالم است، ممکن است به یک پزشک ارجاع داده شوید.
باورهای غلط در مورد بیماری لثه
نیاز نیست هر روز نخ دندان بکشید.
مراقبت های روتین دهان و دندان، که شامل مسواک زدن پس از هر وعده غذایی و قبل از رفتن به رختخواب، و نیز حداقل یک مرتبه نخ دندان کشیدن در طول روز می شود، بهترین روش برای پیشگیری از بروز بیماری لثه می باشد. با این حال، در بررسی که اخیراً صورت گرفته است، تخمین زده شده است که تنها 5/13 درصد از آمریکایی ها هر روز نخ دندان می کشند. پایبند بودن به مراقبت روزانه از دهان و نیز دو مرتبه مراجعه به دندانپزشک در طول سال برای چکاپ کامل دندانی حیاتی است. اگر بیماری لثه تشخیص داده شود، مشورت با یک پریودنتیست، دندانپزشکی که تخصص وی درمان بیماری پریودنتال است، ممکن است مفید باشد.
باورهای غلط در مورد بیماری لثه
مراجعه به پریودنتیست ترسناک خواهد بود.
پریودنتیست ها متخصصان بیماری لثه هستند. آنها پس از اتمام تحصیلات در زمینه دندانپزشکی عمومی، سه یا چند سال بیشتر را صرف آموزش های تخصصی در زمینه تشخیص، درمان، و پیشگیری از بیماری پریودنتال کرده اند. پریودنتیست ها مجهز به جدیدترین درمان ها و فناوری ها می باشند و با استفاده از ابزارهای نوآورانه ای مانند رادیوگرافی دیجیتال، فناوری آلتراسوند، اندازه گیری علائم بیولوژیک و لیزر درمانی، به راحت تر شدن ویزیت شما کمک می کنند.
باورهای غلط در مورد بیماری لثه
داشتن بیماری لثه به این معنا است که دندان ها حتماً از دست خواهند رفت.
نه اینقدر! اگر کارهای بهداشتی دهان را به خوبی انجام دهید الزاماً دندان های خود را به بیماری لثه نخواهید باخت. این به معنای دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، و پاکسازی روزانه بین دندان ها، خوردن غذاهای سالم، و برنامه ریزی برای مراجعه منظم به دندانپزشک می باشد. حتی اگر تشخیص داده شده باشد که شما بیماری لثه دارید، دندانپزشک شما می تواند طرح درمانی برای شما بریزد که به شما کمک خواهد کرد بیماری خود را تحت کنترل درآورید و از پیشرفت آن جلوگیری خواهد کرد.
دندانی که در نتیجه بیماری لثه از بین رفته است، برای همیشه از دست رفته است.
بیماری لثه علت اصلی از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال است. با این حال، پریودنتیست ها علاوه بر درمان بیماری لثه در کاشت ایمپلنت های دندانی نیز تخصص دارند- روشی راحت و آسان برای جایگزینی دائمی دندان های از دست رفته. ایمپلنت دندانی ریشه مصنوعی دندان است که داخل فک قرار می گیرد تا یک دندان مصنوعی جایگزین را نگهدارد.
مطالعات نشان داده اند که نرخ موفقیت ایمپلنت های دندانی 98 درصد می باشد، و با مراقبت های صحیح و مناسب، امکان صحبت کردن، غذا خوردن، و لبخند زدن با اعتماد به نفس را تا پایان عمر برای شما فراهم می آورند. در حقیقت، تحقیقی که توسط آکادمی آمریکایی پریودنتولوژی انجام شد نشان داده است که بیش از 70 درصد از افراد پاسخگو به پرسش ها گزارش داده بودند که از نتایج ایمپلنت های دندانی خود “خوشنود” یا “فوق العاده راضی” هستند.
بهداشت نامناسب دهان تنها راه گسترش بیماری لثه است.
فراموش کردن بهداشت دهان و دندان مطئناً می تواند در پیشرفت بیماری لثه نقش داشته باشد، اما عوامل مختلف دیگری نیز وجود دارند که می توانند خطری که شما را تهدید می کند را تحت تأثیر قرار دهند. برای مثال، نشان داده شده است که مصرف تنباکو به شدت احتمال گسترش بیماری لثه را افزایش می دهد. استرس، رژیم غذایی نامناسب، و حتی عوامل ژنتیکی نیز می توانند در سلامت لثه های شما نقش داشته باشند.
همه افرادی که دیابت دارند بیماری لثه خواهند داشت.
دیابت یک بیماری مزمن است که توانایی بدن شما برای فراوری قند را تحت تأثیر قرار می دهد. بالا رفتن قند خون می تواند موجب بروز مشکلاتی برای چشم ها، اعصاب، کلیه ها، قلب، و دیگر اعضای بدن شما شود. دیابت می تواند مقاومت شما در برابر عفونت ها را نیز کاهش دهد و می تواند روند بهبود را کند نماید. اگر دیابت دارید، بیشتر در معرض خطر گسترش برخی از مشکلات سلامت دهان، از جمله بیماری لثه، قرار خواهید داشت، بنابراین مهم است دقت زیادی در بهداشت دهان داشته باشید تا از بروز این مشکلات پیشگیری نمایید.
کاشت ایمپلنت در بیماران مبتلا به آندربایت
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
افزایش آگاهی بیماران در سراسر دنیا منجر به افزایش تقاضا برای انجام اقدامات تخصصی مانند جراحی ارتوگناتیک شده است. تغییر شکل آندربایت، شرایطی که در آن فک پایین به طور نامناسبی جلوتر از فک بالا قرار می گیرد، احتمالاً یکی از ناهنجاری های دندان- صورت است که امروزه، و نه چند نسل پیش، بیشتر از هر ناهنجاری دیگری انجام می شود. در گذشته بسیاری از بیمارانی که در سنین پایین قرار داشتند از مزایای چنین خدماتی بهره مند نشده بودند و آندربایت آنها اصلاح نشده بود.
با افزایش سن و عدم وجود مراقبت های صحیح در سنین پایین، از دست رفتن بخشی یا تمام دندان ها شایع بود. برخی افراد به دنبال جایگزینی برای دندان های از دست رفته یا پوسیده خود با ایمپلنت های دندانی هستند. در جایگزینی دندان ها در بیمارانی که آندربایت دارند، آیا باید ایمپلنت در موقعیت اصلی کراس بایت قرار داده شود یا اینکه باید هدف بازسازی وضعیت دندان ها و قرار دادن آنها در وضعیت ایده آل بایت کلاس 1 باشد؟
چنین وضعیتی بحث مفصلی می طلبد. اکثر بیماران در چنین شرایطی واقعاً نمی دانند چه امکاناتی وجود دارد، و همچنان هیچ اطلاعاتی در مورد مزایا و معایب گزینه های مختلف نیز ندارند. معمولاً در برخی فرهنگ ها تصور می شود افراد میانسال مغرور نیستند. اما در حقیقت، غرور به عنوان یک ضعف تلقی می شود. با این حال، واقعیت این است که اکثر افراد صرف نظر از سن، می خواهند خوب به نظر برسند، اینکه آنها آن را بپذیرند یا خیر موضوع دیگری است. به همین ترتیب، گزینه های درمان نیاز است که شامل دسته کاملی از جراحی های ارتوگناتیک برای اصلاح آندربایت باشند. طرح درمان ایده آل طرحی است که در آن پس از درک نسبت خطر- مزایای هر گزینه، ترجیح بیمار مد نظر قرار می گیرد.
کاشت ایمپلنت در بیماران آندربایت
کاشت ایمپلنت یا اصلاح آندربایت: کدامیک در اولویت است؟
اصلاح آندربایت با جراحی نسبتاً تهاجمی تر از جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی است. این جراحی نیاز به بیهوشی عمومی و بستری شدن در بیمارستان به مدت یک یا دو روز دارد. دوره استراحت پس از جراحی نیز معمولاً طولانی تر است و احتمال بروز مشکلاتی مانند آسیب به عصب نیز بیشتر است. با این حال، این شانس را به بیمار می دهد که چهره ای با ظاهر زیباتر داشته باشد و ایمپلنت های دندانی وی در موقعیتی قرار خواهند گرفت که باعث خواهند شد پروتز مصنوعی دندانی بهترین عملکرد خود را از نظر زیبایی و عملکردی داشته باشند. برخی دندانپزشکان عمولاً طرح جراحی ارتوگناتیک را با شبیه سازی تغییرات چهره پس از جراحی کامل می کنند تا تأثیرات انجام چنین طرح درمانی را به خوبی نشان دهند. مانند جراحی های معمول ارتوگناتیک، درمان ارتودنسی قبل از جراحی نیاز است و هنوز این یکی از مواردی است که نیاز است بیمار آن را انجام دهد زیرا درمان ارتودنسی به طور معمول یک تا دو سال طول می کشد تا انجام شود.
به طور کلی، بیماران میانسال در مقایسه با نوجوانان و افراد بزرگسال جوان تر، مدت زمان طولانی تری طول می کشد که پس از جراحی ارتوگناتیک بهبود پیدا کنند. در بیمارانی که بیماری مزمن مانند فشار خون بالا و دیابت دارند نیز ممکن است خطر بروز مشکلات مربوط به جراحی های تهاجمی تر بالاتر باشد.
برای افرادی که معتقدند مزایا خطرات را توجیه نمی کنند، می توان یک طرح جایگزین برای جبران تغییر شکل اسکلتی تهیه کرد. میزان جبران مغایرت اسکلتی با ایمپلنت های دندانی به وخامت مغایرت دارد و نوع دندان های از دست رفته بستگی دارد. این مورد را با مثال بهتر می توان توضیح داد.
کاشت ایمپلنت در بیماران آندربایت
شرح یک نمونه واقعی اصلاح آندربایت و کاشت ایمپلنت های دندانی
در این تصویر یک خانم میانسال را مشاهده می کنید که برای دندان های از دست رفته خود به دنبال ایمپلنت های دندانی هستند. وی آندربایت خفیفی نیز داشت. فک پایین تنها اندکی بلندتر از فک بالا است.
با این حال، طی سال ها، وی عادت کرده بود فک پایین خود را رو به جلو بیاورد و این باعث شده بود آندربایت خیلی وخیم از چیزی به نظر برسد که واقعاً بود. مانند اکثر عدم تقارن های اندازه اسکلتی فک، دندان ها به طور طبیعی جبران می کردند. دندان های فک پایین در تلاش برای حفظ تماس با دندان های روبرو، رو به عقب و به سمت دندان های جلوی فک بالا منحرف شده بودند.
کاشت ایمپلنت در بیماران آندربایت
سه گزینه وجود دارد. می توان با درمان جبرانی ارتودنسی شروع کنیم تا دندان ها را داخل هر فکی صاف کنیم. بنابراین، موقعیت فک پایین می تواند با جراحی رو به عقب تغییر کند تا آندربایت از بین برود. پس از آن ایمپلنت های دندانی کار گذاشته می شوند تا جایگزین دندان های از دست رفته شوند. اما بیمار تمایلی به انجام جراحی ارتوگناتیک نداشت.
بدون جراحی برای اصلاح آندربایت، ترمیم با ایمپلنت های دندانی می تواند مطابق با انسداد قبلی باشد که به دلیل آن فک رو به جلو رفته است و یک آندربایت عمیق بوجود آورده است. چنین طرح تطبیقی بیشتر به صلاح است زیرا به سادگی جای دندان های از دست رفته را با ایمپلنت های دندانی پر می کند که موجب تغییر ارتباطات فک نخواهد شد. با این حال، انجام این کار به معنای کنار گذاشتن فرصت دستیابی به بهبود اکلوژن بهبود یافته کلاس 1 خواهد بود، حالتی که در آن دندان های فک بالا مقدار اندکی روی دندان های فک پایین قرار می گیرند.
سرانجام یک توافق صورت گرفت. درمان ارتودنسی به منظور بازکردن بایت، صاف و یکدست کردن دندان ها و نیز تغییر جهت دندان های جلوی فک بالا به سمت بیرون و دندان های جلوی فک پایین رو به عقب انجام شد تا بتوان به یک اوربایت و اورجت مثبت دست یافت. با بالا بردن بایت، فضای بیشتری برای جایگذاری روکش های دندانی روی ایمپلنت های دندانی ایجاد شد. این افزایش در ابعاد عمودی نیز تناسب بهتری در چهره ایجاد می کند. در ابتدا، به دلیل انحراف رو به عقب فک پایین، بایت بیش از حد بسته بود، و از ارتفاع یک سوم پایینی صورت کاسته بود. باز کردن بایت موجب افزایش ابعاد عمودی یک سوم پایینی می شود و تناسب طبیعی تری ایجاد می کند.
تکمیل کل فرایند درمان حدود سه سال به طول انجامید، و بیشتر این زمان صرف انجام درمان ارتودنتیک شد. در مشاوره اولیه، بیمار تنها می خواست جایگزینی برای دندان های از دست رفته خود قرار دهد. با این حال، با صحبت های مفصلی که با پزشک خود در مورد عدم تناسب اسکلت صورت خود داشت، و گزینه های درمانی که برای وی توضیح داده شدند، وی گزینه نسبتاً پیچیده تر و طولانی تر را انتخاب کرد زیرا طرح درمانی بود که همه نگرانی های وی را برطرف می کرد.
عاداتی که با دریافت ایمپلنت های دندانی باید آنها را ترک کنید!
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
اگر شما برای دریافت ایمپلنت های دندانی اقدام کرده اید، به شما تبریک می گوییم!
یکی از بهترین نکات زندگی کردن در قرن 21 این است که نداشتن دندان می تواند چیزی باشد که به گذشته مربوط می شود! گزینه های مختلفی برای جایگزینی دندان های از دست رفته وجود دارند که به افراد کمک می کنند لبخند از دست رفته خود را احیاء کنند. ایمپلنت های دندانی یکی از روش هایی هستند که به دلیل مزایایی که دارند، بیماران و دندانپزشکان به یک اندازه آنها را ترجیح می دهند. یکی از این مزایا این حقیقت است که آنها تا 25 سال یا حتی تا پایان عمر دوام دارند.
دریافت ایمپلنت های دندانی هیجان انگیز است، مخصوصاً وقتی که طی چند سال گذشته با پروتزهای مصنوعی زندگی کرده باشید. پس از دریافت ایمپلنت های دندانی شما وارد مرحله زندگی غذا خوردن بدون استرس خواهید شد و به گونه ای لبخند خواهید زد که هرگز پیش از آن نزده اید. با این حال، به منظور حفظ ایمپلنت های دندانی، مجبور خواهید بود برخی از عادات خود را در طول زندگی مجدداً ارزیابی کنید. اگر به خوبی از ایمپلنت های دندانی خود مراقبت نکنید، آنها می توانند آسیب ببینند. در اینجا به بیان برخی از عاداتی می پردازیم که پس از دریافت ایمپلنت های دندانی باید از آنها پرهیز نمایید تا طول عمر آنها را افزایش دهید.
مراقبت از ایمپلنت دندانی
مصرف دخانیات
پس از جراحی ایمپلنت های دندانی باید به هر قیمتی از سیگار، سیگار برگ، تنباکوی جویدنی، و دیگر فراورده های تنباکو اجتناب نمایید. گرچه پس از کاشت ایمپلنت های دندانی وقتی شما بهبود می کنید از نظر فنی می توانید مجدداً از آنها استفاده کنید، اما بدون پیامد هم نیست. برای افرادی که به تازگی ایمپلنت های دندانی را دریافت کرده اند، با استفاده از تنباکو، احتمال شکست فوری ایمپلنت های دندانی افزایش پیدا خواهد کرد.
بعلاوه، استفاده از فراورده های تنباکو برای سلامت دهان وحشتناک خواهد بود. همه مواد شیمیایی موجود در تنباکو با لثه ها، دندان ها، ایملپنت ها، و ترمیم های دندانی شما تماس پیدا می کنند و منجر به افزایش احتمال بروز حفره های دندانی همینطور بیماری لثه خواهد شد. بیماری لثه یک عامل اصلی دیگر در شکست ایمپلنت های دندانی است. افراد سیگاری دو یا سه برابر بیشتر از افراد دیگر در معرض خطر از دست دادن ایمپلنت های دندانی خود هستند.
اگر می خواهید طول عمر ایمپلنت های دندانی خود را افزایش دهید، استفاده از فراورده های تنباکو را ترک کنید تا از مزایای آن بهره مند شوید.
مراقبت از ایمپلنت دندانی
نوشیدن الکل
پس از کاشت ایمپلنت های دندانی، تا شش ماه طول می کشد که فک شما به طور کامل بهبود پیدا کند. طی این فرایند، پیوند و جوش خوردن بین استخوان فک و ایمپلنت اتفاق می افتد. این فرایند تحت عنوان اسئواینتگریشن شناخته می شود. اسئواینتگریشن برای سلامت ایمپلنت های دندانی شما حیاتی است. متأسفانه، وقتی شما در طول دوره بهبود الکل می نوشید، می تواند روی اسئواینتگریشن شما تأثیر بگذارد و پس از آن منجر به شکست ایمپلنت های دندانی شود.
وقتی فک شما کاملاً بهبود پیدا کرد، می توانید به مقدار کم الکل بنوشید. تنها به خاطر داشته باشید که مصرف زیاد الکل می تواند منجر به خشکی دهان شود که باعث بروز بیماری لثه می شود و در نهایت باعث بیماری لثه می شود و احتمالاً موجب شکست کاشت ایمپلنت های دندانی می شود. از محدودیت های خود اطلاع داشته باشید و از نوشیدن هر روز الکل بپرهیزید تا طول عمر ایمپلنت دندانی خود را افزایش دهید.
مراقبت از ایمپلنت دندانی
غذاها و خوراکی های چسبناک
پس از جراحی در طول مدتی که فک شما بهبود پیدا می کند، توصیه می کنیم رژیم غذایی نرم را انتخاب کنید مبادا به طور تصادفی به ایمپلنت خود آسیب وارد کنید. به این معنا که باید از خوردن غذاهای چسبناک پرهیز کنید زیرا احتمال چسبیدن آنها به پروتز مصنوعی دندان شما وجود دارد. در غیر اینصورت، آنها به ایمپلنت دندانی شما خواهند چسبید و باعث جابجا شدن آن خواهند شد. با این حال، پس از بهبود کامل فک شما، برای لذت
بردن از غذاهای چسبناکی که دوست دارید هیچ جیز مانع شما نخواهد شد! تنها باید آنها را به آرامی بخورید.
خوردن مداوم میان وعده
اگر شما در طول روز مدام در حال خوردن یا جرعه جرعه نوشیدن خوراکی ها و مایعات شیرین و قندی هستید، دندان های شما از شما تشکر نخواهند کرد. وقتی شما این ذرات غذایی را داخل دهان خود قرار می دهید، باکتری ها از آنها تغذیه خواهند کرد و به عنوان محصول جانبی یک اسید ضعیف تولید خواهند کرد. در این صورت، در انتها مینای دندان های شما آسیب خواهند دید و احتمال اینکه دچار پوسیدگی دندان شوید افزایش پیدا خواهد کرد. ایمپلنت های دندانی برای افرادی فوق العاده هستند که دندان های خود را از دست داده اند، اما مراقبت صحیح از آنها مهم است. با پرهیز از این عادات بد، بیشتر احتمال دارد که بتوانید با موفقیت لبخند خود را اصلاح کنید.
مسواک نزدن و نخ دندان نکشیدن
ممکن است فکر کنید نداشتن دندان های طبیعی به این معنا است که می توانید مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را نادیده بگیرید، زیرا می دانیم که ایمپلنت های دندانی نمی توانند دچار پوسیدگی شوند. اما این صحت ندارد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن درست به همان اندازه ای که برای دندان های طبیعی مهم بودند، با ایمپلنت های دندانی نیز ضرورت دارند. مسواک زدن دندان های مصنوعی شما برای زدودن پلاک ها و باکتری ها از داخل دهان شما مهم است زیرا نه تنها به دندان ها بلکه به لثه های شما نیز آسیب وارد می کنند. بدون زدودن پلاک ها و باکتری ها، دهان شما بوی بدی خواهد داشت و می توانند کنار خط لثه های شما انباشته شوند و موجب بروز بیماری لثه شوند. اگر هیچ دندان طبیعی داخل دهان شما باقی مانده است، لازم است که آنها را نیز برای زدودن پلاک ها از بین دندان ها و زیر خط لثه ها نیز نخ دندان بکشید. ادامه دادن بهداشت دهانی خوب با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دو مرتبه در طول روز به شما کمک خواهد کرد از بروز بیماری لثه و شکست احتمالی ایمپلنت های دندانی پیشگیری کنید.
محکم مسواک زدن
به منظور حفظ سلامت دهان و دندان ها، دو مرتبه مسواک زدن و یک مرتبه نخ دندان کشیدن در طول روز ضروری است، در غیر اینصورت، پس از هر وعده غذایی. درست مسواک نزدن به اندازه اصلاً مسواک نزدن بد است. اگر شما هنگام مسواک زدن از نیروی زیادی استفاده می کنید، می توانید به مینای محافظ دندان ها و بافت لثه آسیب وارد کنید. برای محافظت از ایمپلنت های دندانی محکم، باید لثه های سالمی داشته باشید. این عادت به مرور زمان می تواند باعث تحلیل رفتن بافت لثه ها شود. همیشه از مسواک های دارای فرچه نرم اسفاده کنید و فشار ملایمی با دست خود به مسواک وارد کنید.
عدم مراجعه به دندانپزشک
درست مانند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، مراجعه به دندانپزشک عادتی است که نباید از انجام آن اجتناب کرد. باید از سلامت دهان خود اطمینان حاصل کنید و مطمئن شوید ایمپلنت های دندانی شما در بهترین وضعیت خود قرار دارند، تا طول عمر آنها در حد امکان افزایش پیدا کند. وقتی هر شش ماه (توصیه ما این است) یا یک سال یک مرتبه به دندانپزشک مراجعه می کنید، همه دندان های طبیعی باقی مانده شما پاکسازی خواهند شد، ایمپلنت های دندانی شما معاینه خواهند، و هر گونه مشکلات احتمالی شما شناسایی و درمان خواهند شد. این کار از بزرگ تر شدن مشکلات کوچک جلوگیری می کند و به شما کمک می کند برای مدت زمان طولانی تری از ایمپلنت های دندانی خود لذت ببرید.
مراقبت از ایمپلنت دندانی
استفاده از دندان ها به عنوان ابزار
اگر می خواهید یک بسته را باز کنید و با دستان شما انجام شدنی نیست، باید از قیچی استفاده کنید یا دندان های خود؟ اگر پاسخ شما دندان های شماست، اشتباه می کنید! ممکن است باز کردن بسته بندی های محکم، درب بطری ها، و باز کردن گره ها با دندان ها به نظر ساده تر می رسد، اما می تواند موجب بروز آسیب شود. هرگز نباید از دندان های خود به عنوان ابزار استفاده کنید، مخصوصاً اگر ایمپلنت دندانی دارید. ایمپلنت های دندانی شما از برخی از پیشرفته ترین مواد موجود ساخته شده اند، اما آنها برای جویدن غذا طراحی شده اند، نه پلاستیک، فلز، یا بافت های سفت مانند ناخن.
حتی یخ نیز غیر جویدنی تلقی می شود. ایمپلنت های دندانی شما الیاف لیگامان پریودنتال ندارند تا از آنها در برابر ضربه مانند ضربه گیر محافظت کند، بنابراین آنها بویژه در برابر نیروهای ناشی از کشیدن یا پیچاندن آسیب پذیرتر هستند. به این معنا که به هیچ عنوان نباید ناخن بجوید، هیچ بسته بندی با دندان باز کنید، و هرگز یخ بجوید. دندان های شما تنها باید برای جویدن و لبخند زدن استفاده شوند، تنها همین. استفاده از دندان ها به عنوان ابزار نخستین گام برای ایجاد مشکل برای ایمپلنت های دندانی شماست.
جویدن ناخن
ترک این عادت می تواند بسیار دشوار باشد، اما قطعاً ارزش زمان گذاشتن برای ترک آن را دارد. این عادت می تواند برای سلامت عمومی شما مضر باشد زیرا شما در این فرایند شما باکتری ها و ویروس ها را وارد بدن خود می کنید. این عادت می تواند به ایمپلنت های دندانی شما نیز آسیب وارد کند. گرچه ایمپلنت های دندامی با دوام و محکم هستند، اما تخریب ناپذیر نیستند. جویدن ناخن می تواند موجب لب پر شدن، یا شکستن دندان ها شود، بعلاوه وقتی فک برای یک بازه زمانی طولانی مدت در یک موقعیت جلو آمده قرار دارد، می تواند باعث شود فشار زیادی به فک وارد شود. شما حتی می توانید موجب پاره و زخم شدن بافت لثه نیز شوید. برای ترک این عادت، سعی کنید گام هایی برای کاهش استرس خود بردارید، از لاک ناخن با مزه تلخ استفاده کنید، و برای مانیکور کردن ناخن های خود هزینه کنید.
جویدن اقلام غیر خوراکی
یک عادت عصبی نسبتاً شایع جویدن اقلامی است که به منظور خوردن تولید نشده اند. خواه دندان های خود را روی مکعب های یخ قرار دهید یا مداد، خودکار، یا هر چیز دیگری، این کار می تواند فشار زیادی به ایمپلنت های دندانی شما وارد کند و حتی به استخوانی که آنها را در بر گرفته است نیز آسیب وارد کند.
عدم استفاده از محافظ دندان شبانه
آخرین عادتی که پس از دریافت ایمپلنت های دندانی باید آن را ترک کنید عدم استفاده از محافظ دندان شبانه یا محافظ دندان معمولی در طول روز است زمانی که به آن نیاز دارید. برای مثال، اگر شما شب ها دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهید و می سایید، باید محافظ دندان شبانه استفاده کنید. این ابزار از دندان های مصنوعی و ایمپلنت های دندانی شما در برابر آسیب محافظت می کند. اگر بازی های پر زد و خورد انجام می دهید، استفاده از محافظ دندان از آسیب دیدن ایمپلنت های شما تا جایی که دچار شکست شوند محافظت می کند.
آینده ایمپلنت های دندانی شما به طور کامل در دستان شما است. انتخاب های صحیح داشته باشید و پس از دریافت ایمپلنت های دندانی از عادات زیر پرهیز نمایید.