آکادمی پریودنتولوژی آمریکا AAP تخمین زده است که تقریباً از هر چهار آمریکایی سه نفر از آنها به نوعی از یکی از اشکال بیماری لثه رنج می برد- از موارد خفیف گرفته تا ژنژیویت، و تا شکل وخیم آن که تحت عنوان پریودنتیت شناخته می شود. با این حال، علیرغم این شیوع، تقریباً تنها حدود 3 درصد از این افراد به دنبال درمان برای بیماری لثه خود هستند. با افزایش تعداد تحقیقاتی که نشان می دهند بیماری لثه ممکن است با بیماری های متعدد دیگری، از جمله دیابت، بیماری های قلبی، و برخی از اشکال خاص سرطان مرتبط باشد، حفظ سلامت دندان ها و لثه ها نسبت به قبل اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

اختلاف بین شیوع بیماری های لثه و عدم درمان را می توان ناشی از عدم درک تأثیر بیماری پریودنتال روی سلامت عمومی دانست. بیماران همیشه هم به دنبال مراقبت های پریودنتالی که نیاز دارند نیستند زیرا آنها از تأثیرات دراز مدت و احتمالاً خطرناک بیماری لثه درمان نشده آگاه نیستند. متأسفانه، باورهای نادرست مختلفی پیرامون بیماری لثه و پیامدهای آن وجود دارد.

برای کمک به ایجاد تمایز بین واقعیت و درورغ در مورد بیماری لثه، AAP برخی از تفکرات نادرست شایع در مورد سلامت دهان را شناسایی کرده و مورد توجه قرار داده است.

بیماری لثه چندان شایع نیست.

بر عکس، بیماری لثه یه شدت شایع است. بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، نیمی از افراد بزرگسال 30 ساله و بالاتر از یکی از اشکال بیماری لثه رنج می برند. بیماری لثه، عفونت بافت هایی است که دندان های شما را در بر گرفته و از آنها محافظت می کنند، و در نتیجه پلاک بروز می یابد، فیلم چسبناکی از باکتری ها که پیوسته روی دندان ها در حال تشکیل شدن می باشد. اگر پلاک ها با مسواک زدن درست روزانه و تمیز کردن بین دندان ها زدوده نشوند، در نهایت می توانند سفت شده و به رسوب یا تارتار تبدیل شوند.

باورهای غلط در مورد بیماری لثه

خونریزی لثه ها چندان مهم نیست.

لثه های قرمز رنگ و متورمی که خونریزی دارند یکی از علائم مهم بیماری لثه هستند. اگر هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، یا هنگام خوردن برخی غذاهای خاص متوجه خونریزی لثه های خود شدید، باید برای مراجعه به دندانپزشک برنامه ریزی کنید تا دهان و دندان های شما را برای بیماری پریودنتال معاینه کند. مطالعات نشان داده اند که بیماری لثه علاوه بر اینکه موجب از دست دادن دندان ها می شود، ممکن است با پیشرفت بیماری های دیگر مانند بیماری های قلبی و دیابت نیز ارتباط داشته باشد، بنابراین، مهم است که شما درمان بیماری پریودنتال را هر چه سریع تر آغاز کنید.

خونریزی از لثه ها در طول دوران بارداری عادی است.

گرچه صحت دارد که برخی زنان دچار شرایطی به نام “ژنژیویت بارداری” می شوند، اما اصلاً صحت ندارد که همه زنانی که باردار می شوند این شرایط را تجربه می کنند. شما با مراقبت های اضافی حین مسواک زدن و نخ دندان کشیده روزانه خود می توانید به پیشگیری از بروز این شرایط کمک کنید. دندانپزشک شما ممکن است برای پیشگیری از بروز آن پاکسازی های منظم بیشتری را توصیه کند.

عدم وجود حفره و پوسیدگی های دندانی نشان دهنده عدم وجود بیماری لثه است.

عدم وجود حفره های دندانی دلیلی برای عدم وجود بیماری لثه نمی باشد. زیرا بیماری لثه بدون درد است و بسیاری از افراد اصلاً نمی دانند این بیماری چگونه پیشرفت می کنند. لثه هایی که به راحتی دچار خونریزی می شوند، یا قرمز و متورم و دردناک هستند یکی از علائم ژنژیویت می باشند، مرحله اولیه بیماری لثه و تنها مرحله ای که قابل بازگشت است. وقتی ژنژیویت در مراحل اولیه تشخیص داده شود، معمولاً می تواند با پاکسازی توسط متخصص در مطب و نیز پیگیری مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه می تواند درمان شود.

بوی بد دهان می تواند نشان دهنده بیماری لثه باشد.

بوی بد یا وجود مزه بد مداوم دهان می توانند از علائم نشان دهنده بیماری لثه و دیگر بیماری های دهان باشند بنابراین مهم است به علت بروز آن پی ببرید. اگر دائماً بوی بد دهان دارید، به دندانپزشک مراجعه کنید. چکاپ های منظم دندانپزشکی به دندانپزشک شما اجازه می دهند مشکل شما را شناسایی نماید، زیرا بوی بد دهان می تواند نشانه یک بیماری باشد. اگر دندانپزشک شما مشخص نماید که دهان شما سالم است، ممکن است به یک پزشک ارجاع داده شوید.

باورهای غلط در مورد بیماری لثه

نیاز نیست هر روز نخ دندان بکشید.

مراقبت های روتین دهان و دندان، که شامل مسواک زدن پس از هر وعده غذایی و قبل از رفتن به رختخواب، و نیز حداقل یک مرتبه نخ دندان کشیدن در طول روز می شود، بهترین روش برای پیشگیری از بروز بیماری لثه می باشد. با این حال، در بررسی که اخیراً صورت گرفته است، تخمین زده شده است که تنها 5/13 درصد از آمریکایی ها هر روز نخ دندان می کشند. پایبند بودن به مراقبت روزانه از دهان و نیز دو مرتبه مراجعه به دندانپزشک در طول سال برای چکاپ کامل دندانی حیاتی است. اگر بیماری لثه تشخیص داده شود، مشورت با یک پریودنتیست، دندانپزشکی که تخصص وی درمان بیماری پریودنتال است، ممکن است مفید باشد.

باورهای غلط در مورد بیماری لثه

مراجعه به پریودنتیست ترسناک خواهد بود.

پریودنتیست ها متخصصان بیماری لثه هستند. آنها پس از اتمام تحصیلات در زمینه دندانپزشکی عمومی، سه یا چند سال بیشتر را صرف آموزش های تخصصی در زمینه تشخیص، درمان، و پیشگیری از بیماری پریودنتال کرده اند. پریودنتیست ها مجهز به جدیدترین درمان ها و فناوری ها می باشند و با استفاده از ابزارهای نوآورانه ای مانند رادیوگرافی دیجیتال، فناوری آلتراسوند، اندازه گیری علائم بیولوژیک و لیزر درمانی، به راحت تر شدن ویزیت شما کمک می کنند.

باورهای غلط در مورد بیماری لثه

داشتن بیماری لثه به این معنا است که دندان ها حتماً از دست خواهند رفت.

نه اینقدر! اگر کارهای بهداشتی دهان را به خوبی انجام دهید الزاماً دندان های خود را به بیماری لثه نخواهید باخت. این به معنای دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، و پاکسازی روزانه بین دندان ها، خوردن غذاهای سالم، و برنامه ریزی برای مراجعه منظم به دندانپزشک می باشد. حتی اگر تشخیص داده شده باشد که شما بیماری لثه دارید، دندانپزشک شما می تواند طرح درمانی برای شما بریزد که به شما کمک خواهد کرد بیماری خود را تحت کنترل درآورید و از پیشرفت آن جلوگیری خواهد کرد.

دندانی که در نتیجه بیماری لثه از بین رفته است، برای همیشه از دست رفته است.

بیماری لثه علت اصلی از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال است. با این حال، پریودنتیست ها علاوه بر درمان بیماری لثه در کاشت ایمپلنت های دندانی نیز تخصص دارند- روشی راحت و آسان برای جایگزینی دائمی دندان های از دست رفته. ایمپلنت دندانی ریشه مصنوعی دندان است که داخل فک قرار می گیرد تا یک دندان مصنوعی جایگزین را نگهدارد.

مطالعات نشان داده اند که نرخ موفقیت ایمپلنت های دندانی 98 درصد می باشد، و با مراقبت های صحیح و مناسب، امکان صحبت کردن، غذا خوردن، و لبخند زدن با اعتماد به نفس را تا پایان عمر برای شما فراهم می آورند. در حقیقت، تحقیقی که توسط آکادمی آمریکایی پریودنتولوژی انجام شد نشان داده است که بیش از 70 درصد از افراد پاسخگو به پرسش ها گزارش داده بودند که از نتایج ایمپلنت های دندانی خود “خوشنود” یا “فوق العاده راضی” هستند.

بهداشت نامناسب دهان تنها راه گسترش بیماری لثه است.

فراموش کردن بهداشت دهان و دندان مطئناً می تواند در پیشرفت بیماری لثه نقش داشته باشد، اما عوامل مختلف دیگری نیز وجود دارند که می توانند خطری که شما را تهدید می کند را تحت تأثیر قرار دهند. برای مثال، نشان داده شده است که مصرف تنباکو به شدت احتمال گسترش بیماری لثه را افزایش می دهد. استرس، رژیم غذایی نامناسب، و حتی عوامل ژنتیکی نیز می توانند در سلامت لثه های شما نقش داشته باشند.

همه افرادی که دیابت دارند بیماری لثه خواهند داشت.

دیابت یک بیماری مزمن است که توانایی بدن شما برای فراوری قند را تحت تأثیر قرار می دهد. بالا رفتن قند خون می تواند موجب بروز مشکلاتی برای چشم ها، اعصاب، کلیه ها، قلب، و دیگر اعضای بدن شما شود. دیابت می تواند مقاومت شما در برابر عفونت ها را نیز کاهش دهد و می تواند روند بهبود را کند نماید. اگر دیابت دارید، بیشتر در معرض خطر گسترش برخی از مشکلات سلامت دهان، از جمله بیماری لثه، قرار خواهید داشت، بنابراین مهم است دقت زیادی در بهداشت دهان داشته باشید تا از بروز این مشکلات پیشگیری نمایید.