چه تفاوتی بین اینله و آنله وجود دارد؟

مقایسه اینله و آنله

احتمالاً شما نیز راجع به دریافت روکش ها یا پر شدگی هایی شنیده اید که در جای خود قرار می گیرند تا حفره ها و پوسیدگی های دندانی را پر کنند. با این حال، ممکن است شما چیزی از برخی از گزینه های جایگزین نشنیده باشید، از جمله اینله ها و آنله های دندانی.

معمولاً پر شدگی ها برای پر کردن حفره های کوچک استفاده می شوند، در حالی که روکش های دندانی زمانی استفاده می شوند که پوسیدگی عمیق تر است یا زمانی که یک شکستگی بزرگ تر وجود دارد که باید پوشش داده شود. با این حال، ممکن است برخی موارد دیگر نیز وجود داشته باشد که پر کردن به تنهایی کفایت نمی کند، و یک روکش برای محافظت از پوسیدگی دندانی خیلی بزرگ است. اینله و آنله های دندانی چیزهایی هستند که بسیاری از متخصصان دندانپزشکی از آنها استفاده خواهند کرد، اگر آنها نیاز به چیزی داشته باشند که درست داخل آن شکاف ها را پر کند. آنها محکم تر از پر شدگی ها هستند، اما به اندازه روکش ها تهاجمی نیستند، که ممکن است به نوعی شامل تغییر شکل دندان ها شوند.

اینله و آنله

اینله و آنله

چه تفاوتی بین این دو وجود دارد؟

اساسی ترین تعریف این دو این است که، اینله حفره ها و فضاهای تو خالی درون دندان را در منطقه های وسط کاسپ ها پر می کند. آنله نه تنها حفره های داخل این فضاها را پر می کند، بلکه می تواند برای قسمت های بزرگ تر عمل کند، از جمله کاسپ ها. آنها مانند روکش ها عمل می کنند، اما کل سطح دندان را پوشش نمی دهند. آنها هم از موادی مشابه ساخته شده اند، و هم عملکردی مشابه دارند، اما قسمت های متفاوتی از دندان  را پوشش می دهند تا وقتی دندان پوسیده است به درستی از آن محافظت کنند.

اینله و آنله

اینله و آنله

اینله و آنله در دندانپزشکی چه هستند؟

اینله ها قالب گیری می شوند و روی سطح جونده دندان ها قرار می گیرند که در نتیجه پوسیدگی یا حادثه آسیب دیده اند. آنها با استفاده از نمونه ای ساخته می شوند که از منطقه ای گرفته شده است که تحت تأثیر قرار گرفته است و برای ساخت به لابراتوار ارسال می شوند. اینله دقیقاً داخل حفره دندان قرار می گیرد، اما تأثیری روی کاسپ های دندان ها ندارد. وقتی دندانپزشک قالب می گیرد، تمام تلاش خود را می کند تا رنگ آنها تا حد امکان، بیشترین تناسب را با رنگ دندان های دیگر داشته باشد. از این طریق، وقتی آنها داخل دهان قرار می گیرند، جلب توجه نمی کنند. مواد مورد استفاده برای ساخت اینله ها می توانند پرسلاین یا کامپوزیت باشند، یعنی محکم تر و با دوام تر از پر شدگی های سنتی هستند. این باعث می شود به طور کلی اینله ها پر هزینه تر، و در عین حال با دوام تر باشند. دندانپزشک این گزینه را زمانی انتخاب می کند که یک پر شدگی به خوبی ساختار پیرامونی دندان را قوی نکند و حفره نیاز به مواد محکم تری داشته باشد تا دندان را تقویت نماید.

شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد:  اهمیت و چگونگی مراقبت از دندان و لثه ها

آنله ها برای پوسیدگی ها و آسیب هایی که به کاسپ و نیز سطوح جونده دندان ها وارد می شوند مورد استفاده قرار می گیرند. دندانپزشک آنله را تنها زمانی انتخاب می کند که حفره آنقدر بزرگ باشد که نتوان آن را با آمالگام های سنتی استاندارد پر کرد، یا ممکن باشد دندان به خاطر ضعیف بودن بشکند. آنله، علاوه بر محافظت از قسمت های پوسیده، استحکام دندان را نیز بالا می برند. بر خلاف اینله، این منطقه می تواند کاسپ ها و نیز فضای بین آنها را شامل شود. دندانپزشک دندان ها را به شکلی مشابه پر کردن دندان ها آماده می کند، با دریل کردن حفره دندان و پاکسازی این قسمت ها پس از بی حس کردن دهان انجام می شود.

سپس یک آنله موقتی روی حفره قرار داده می شود و قالب برای ساخت یک آنله دائمی ارسال می شود و پس از دریافت، داخل دهان قرار داده می شود. با آنله، ساختار دندان حفظ می شود، در حالی که با روکش، مقداری از پر شدگی ها و حتی برداشته شدن کاسپ ممکن است ضروری باشد. علاوه بر این، آنها ممکن است از پرسلاین یا مواد کامپوزیتی نیز ساخته شوند. آنله ها “روکش پارسیل” نیز نامیده می شوند زیرا آنها عملکردی مشابه دارند، اما آنها، به جای آنکه همه دندان را بپوشانند، تنها بخشی از دندان را پوشش می دهند.

اینله ها و آنله ها چقدر دوام دارند؟

یکی از اصلی ترین مزایای اینله ها و آنله ها با دوام بودن می تواند باشد. شما می توانید انتظار داشته باشید اینله چیزی بین 5 تا 30 سال دوام داشته باشند. به خاطر عوامل مختلف، متخصصان دندانی نمی توانند تضمین کنند آنها چقدر دوام خواهند داشت. برخی از آنها می توانند بیشتر پوسیده شوند، و اگر از آنها مراقبت نشود، می توانند آسیب ببینند، پس می توانند آسیب ببینند یا خیلی زودتر از زمان مورد انتظار آسیب خواهند دید یا با شکست مواجه خواهند شد.

شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد:  جراحی پیوند لثه برای درمان تحلیل رفتگی لثه

یکی از بزرگ ترین عوامل این است که بیمار پس از دریافت اینله های خود، چقدر خوب به بهداشت دهان و دندانی خود رسیدگی می کند. این به معنای دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، هر روز نخ دندان کشیدن، و دنبال کردن همه توصیه های خاص دندانپزشک. بیمار باید برای مراقبت های بعدی و چکاپ ثبات و سلامت اینله ها یا آنله ها به دندانپزشک مراجعه کنند تا مطمئن شوند اینله یا آنله محکم در جای خود قرار دارند.

0/5 (0 نظر)
0 پاسخ

پاسخ دهید

میخواهید به بحث بپیوندید؟
مشارکت رایگان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code