برای به حداقل رساندن احتمال شکست درمان کاشت ایمپلنت های دندانی از هیچ تلاشی نباید فرو گذار کرد. عللی که می توانند منجر به شکست ایمپلنت های دندانی شوند، به سه دسته تقسیم می شوند: عوامل باکتریایی، اکلوزال (عوامل مکانیکی)، و عوامل سیستمیک و روانی. همه شکست های ایمپلنت های دندانی باید با دقت تجزیه و تحلیل شوند و مورد ارزیابی قرار بگیرند تا علل آنها شناسایی شوند و از بروز مجدد آنها در آینده پیشگیری شود. شکست ایمپلنت های دندانی باید به صورت مستند درآید و مورد استفاده قرار گیرند تا هنگام طرح درمان در آینده برای کاشت ایمپلنت های دیگر، مورد استفاده قرار گیرند.

تصاویر رادیوگرافی پانورامیک، قالب های تشخیصی، سوابق پزشکی و دندانپزشکی، و راهنمای جراحی از جمله استانداردهای مراقبتی قابل قبول قبل از آغاز فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی هستند. شناسایی و مدیریت کمبود مواد غذایی یکی از زمینه چینی های مفید برای کاشت موفق ایمپلنت های دندانی است، که در مقاله های قبل به آنها پرداخته ایم.

در این مقاله قصد داریم به عواملی بپردازیم که با رعایت آنها می توانید از شکست ایمپلنت های دندانی پیشگیری کنید.

جلوگیری از شکست کاشت ایمپلنت های دندانی

فرد باید گزینه ای مناسب برای کاشت ایمپلنت باشد.

همه افرادی که قصد کاشت ایمپلنت های دندانی را دارند، گزینه های مناسبی برای کاشت ایمپلنت های نیستند. فرد ایده آل برای کاشت ایمپلنت های دندانی باید از سلامت عمومی کافی برخوردار باشد، لثه های سالمی داشته باشد، و بافت استخوان او به اندازه کافی باشد. بافت کافی استخوان و لثه برای حمایت پست ایمپلنت الزامی هستند. بعلاوه، سن خیلی پایین نیز باعث می شود از تعداد افرادی که قصد استفاده از ایمپلنت ها را دارند کاسته شود. واقعیت این است، افرادی که استخوان ها و صورت آنها هنوز در حال رشد است و به احتمال زیاد، این اجزاء آنها تا قبل از 20 سالگی شکل نگرفته است، در این گروه قرار می گیرند.

پیشگیری از پری ایمپلنتایتیس

یکی از شایع ترین علل شکست ایمپلنت های دندانی بروز پری ایمپلنتایتیس است، شرایطی که در آن بافت لثه ها و استخوان اطراف ایمپلنت عفونی می شود، که می تواند منجر به بروز مشکلات پیچیده ای مانند تحلیل استخوان و شکست ایمپلنت شود. تنها راه برای پیشگیری از بروز این مشکل رعایت بهداشت دهان و دندان ها است.

جلوگیری از شکست کاشت ایمپلنت های دندانی

اهمیت رعایت بهداشت دهان و دندان چند برابر می شود

شاید چنین به نظر نرسد، اما بهترین راه برای سالم نگه داشتن ایمپلنت های دندانی رعایت بهداشت دهان و دندان ها است. روزانه دو مرتبه مسواک زدن و یک مرتبه کشیدن نخ دندان، و نیز استفاده از دهانشویه های آنتی باکتریال فاقد الکل، باید بخشی از بهداشت روزانه فرد باشد.

کشیدن سیگار ممنوع!

کشیدن سیگار نه تنها باعث می شود مزه غذاها از بین برود، بلکه باعث می شود خوشمزه ترین غذاها بی مزه احساس شوند. تحقیقات زیادی نشان داده اند که کشیدن سیگار تا میزان زیادی می تواند خطر شکست ایمپلنت های دندانی را افزایش دهد. افرادی که سیگار می کشند اغلب تأخیر در بهبود بافت ها، باز شدن زخم ها، و عفونت پس از فرایندهای جراحی را تجربه می کنند، که احتمالاً نتیجه فعالیت های سموم (نیکوتین، مونوکسید کربن، و سیانید  cyanide- سیانور) داخل دود سیگار هستند. برخی دندانپزشک ها از کاشت ایمپلنت های دندانی برای افراد سیگاری خودداری می کنند.

افراد سیگاری باید این عادت خود را ترک کنند. اگر افرادی که قرار است کاشت ایمپلنت داشته باشند نخواهند مصرف تنباکو را ترک کنند، دندانپزشک می تواند تأثیرات منفی سیگار، پیپ، و دیگر دخانیات روی قلب را مورد تأکید قرار دهد. دیگر علل دندانی ترک سیگار عبارتند از بیماری پریودنتال، هالیتوزیس (بوی بد دهان)، ایجاد لکه روی دندان ها، استوماتیت (ورم دهان) ناشی از نیکوتین، و خونریزی لثه.

جلوگیری از شکست کاشت ایمپلنت های دندانی

تغذیه سالم داشته باشید

تغذیه فردی که کاشت ایمپلنت داشته است، با باقی ماندن موفق ایمپلنت های دندانی در جای خود، یا شکست آنها، ارتباط مستقیم دارد. گرچه قرار است ایمپلنت های دندانی درست شبیه دندان های طبیعی عمل کنند اما سعی کنید از خوردن غذاهایی که به ایمپلنت ها فشار زیادی وارد می کنند بپرهیزید- مخصوصاً در طول مرحله اسئواینتگریشن. باید از خوردن آبنبات ها و خوراکی های سفت مانند چوب شور، و نیز غذاهای حاوی قند زیاد بپرهیزید، زیرا این نوع غذاها منجر به رشد باکتری و به خطر افتادن ایمپلنت های دندانی می شوند.

برای دریافت ایمپلنت های دندانی عجله نکنید

پس از قرار گرفتن پست برای ایمپلنت های دندانی، باید روند اسئواینتگریشن اتفاق بیفتد. این اتفاق زمانی رخ می دهد که پست و استخوان فک با یکدیگر جوش می خورند. تکمیل درست این فرایند برای موفقیت ایمپلنت های دندانی حائز اهمیت است. در صورتی که قبل از اتمام این فرایند روی ایمپلنت روکش قرار داده شود، فشاری که در نتیجه جویدن به ایمپلنت وارد می شود، باعث می شود جوش خوردن کامل صورت نگیرد و کاشت ایمپلنت با شکست مواجه شود.

برای انتخاب پزشک معالج خود دقت کنید

مهارت و تخصص جراح در کاشت درست ایمپلنت از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا اگر با یک ذره اشتباه، ایمپلنت اندکی به عصب نزدیک شود منجر به بروز دردهای شدید خواهد شد که تنها راه حل آن برداشتن ایمپلنت خواهد بود. با تحقیق در رابطه با سوابق درمانی پزشک خود از این موضوع اطمینان حاصل نمایید.

پیوند لثه و استخوان در صورت نیاز

در صورتی که پایه و اساس کافی برای کاشت ایمپلنت فراهم نشود، احتمال شکست این درمان چند برابر خواهد شد. ایمپلنت های دندانی نیاز دارند بافت استخوان و لثه از عمق کافی برخوردار باشد تا بتواند آنها را درون خود نگه دارد. در صورت لزوم پزشک قبل از کاشت ایمپلنت باید پیوند استخوان و لثه را انجام دهد.