بخش تخصصی جراحی درمانی با لیزر

مشکلات و بیماریهای لثه از جمله مشکلات شایع محسوب می‌شوند که نیاز به درمان دارند. روشهای متنوعی برای درمان این عارضه مورد استفاده قرار می‌گیرند. لیزر یکی از مدرنترین روشها در راستای درمان بیماریهای لثه می‌باشد که در مقایسه با دیگر روشها مزیتهایی از قبیل هزینۀ کمتر، غیر تهاجمی بودن، سهولت بیشتر و عوارض و مراقبتهای بعدی کمتر دارد، و از همه مهمتر بدون برش و خونریزی بودن آن است. مطالعات بسیاری حاکی از آن است که لیزر نیز در مقایسه با دیگر گزینه‌های درمانی، نتایجی مشابه داشته‌ است. البته هر نوع لیزر دارای طول موج و سطح قدرت متفاوتی می‌باشد که می‌تواند بدون خطر برای درمان بیماریهای لثه مورد استفاده قرار گیرد که البته انتخاب نوع مناسب آن متناسب با هر مشکلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

مقالات تخصصی جراحی درمانی با لیزر

کشیدن بخیه پس از جراحی لثه و دهان

چه زمانی باید برای کشیدن بخیه مراجعه کرد؟

در اکثر موارد، همان روزی که جراحی دهان انجام می شود، جراح یا دندانپزشک شما برای مراجعه به منظور کشیدن بخیه ها یک روز را مشخص می نمایند. زمان این جلسه، می تواند به فرایند خاصی بستگی داشته باشد که شما انجام داده اید.

کشیدن بخیه پس از جراحی های دهان

کشیدن بخیه پس از جراحی های دهان

همه بخیه ها نیاز به کشیدن ندارند.

برای برخی فرایندها دندانپزشک ترجیح می دهد از نخ های بخیه قابل جذب استفاده کند. در این صورت، آنها به صورت خود به خود حل خواهند شد و نیاز به کشیدن نخواهند داشت.

نخ بخیه چگونه کشیده می شود؟

همیشه بی حس کننده استفاده نمی شود.

می توان انتظار داشت فرایند کشیدن نخ های بخیه نسبتاً بدون درد انجام شود. و از آنجا که این روند طبیعی است، بعید است که دندانپزشک قبل از انجام آن از بی حس کننده استفاده کند.

کشیدن بخیه پس از جراحی های دهان

کشیدن بخیه پس از جراحی های دهان

منطقه اطراف بخیه با ماده ضد عفونی کننده پاکسازی می شود.

به عنوان گام نخست، دندانپزشک بافت منطقه اطراف بخیه را تمیز خواهد کرد.

  • در صورتی که این کار ممکن باشد و محل بخیه قابل دسترسی باشد، روی آن یک تکه گاز استریل آغشته به محلول هیدرژن پراکساید قرار خواهد داد (هیدروژن پراکسید 3% که با آب استریل به صورت 50 :50 رقیق شده است.
  • یا ممکن است از بیمار بخواهد دهان خود را با محلول هیدروژن پراکساید، یا هر محلول آنتی باکتریال دیگری شستشو دهد (استفاده از کلرهگزیدین، نوعی دهانشویه تجویزی، یک انتخاب معمولی است.

گرچه این گام بهترین کار ممکن تلقی می شود، اما تأثیرگذاری آن در پیشگیری از ورود باکتری به داخل زخم، و در نتیجه نیاز به انجام آن، قابل گفتگو است.

کشیدن بخیه پس از جراحی های دهان

کشیدن بخیه پس از جراحی های دهان

لازم است نخ بخیه بالا آورده شود.

از آنجا که دندانپزشک مجبور است نخ بخیه را برش دهد، لازم است ابتدا آن را از بافتی که زیر آن است دور کند تا جای کافی برای فرو بردن قیچی زیر آن وجود داشته باشد.

نخ بخیه بریده می شود.

دندانپزشک با استفاده از یک قیچی خیلی تیز نخ بالا آورده شده را می برد. به جای آنکه نخ از وسط بریده شود، این کار دقیقاً مماس با سطح بافت لثه انجام می شود. (با این کار، طول نخ بخیه آلوده ای که در نهایت قرار است از داخل بافت عبور کند به حداقل خواهد رسید.)

نخ بخیه کشیده می شود.

اکنون، دندانپزشک سر آزاد نخ بریده شده را یا پلایر می گیرد و آن را از داخل بافت لثه بیرون می کشد.

  • دندانپزشک باید سر نخ بخیه را از زیر گره آن بگیرد تا راحت تر کشیده شود.
  • عمل کشیدن به آرامی انجام می شود. سر شل نخ به راحتی از داخل لثه بیرون می آید.
  • عمل کشیدن در مسیری رو به زخم انجام می شود. (در صورتی که نخ رو به بالا یا مسیری دور از زخم کشیده شود، این احتمال وجود دارد که به زخم فشار بیاید و باعث باز شدن مجدد آن شود.

این فرایند تکرار می شود تا همه بخیه ها کشیده شوند.

  • در مورد بخیه های از هم جدا (بخیه هایی که به صورت تک تک زده شده اند)، گام های بالا برای همه آنها تکرار می شود.
  • همانطور که در بالا اشاره شد، هدف این است که تا حد امکان کمترین مقدار نخ از داخل بافت عبور کند. بنابراین، در مورد نخ های ممتد (نخ هایی که سر و ته آنها تنها دو گره وجود دارد)، هر حلقه باید تکت تک بریده و برداشته شود.

در انتها منطقه با ماده ضد عفونی کننده تمیز می شود.

وقتی نخ های بخیه کشیده می شوند ممکن است در محل کشیده شدن نخ ها چند قطره خون مشاهده شود. یا ممکن است مقداری از پلاک های دندانی یا رسوب روی آنها شل شده باشند که قبلاً بافت لثه روی آنها قرار داشته و اکنون پس از جراحی پوشش روی آنها برداشته شده است. بنابراین، به عنوان پاکسازی نهایی، و مانند بالا، دندانپزشک یا منطقه را با گاز استریل آغشته به محلول ضد عفونی کننده تمیز خواهد کرد یا از شما می خواهد داخل دهان خود دهانشویه بچرخانید.

نکاتی که پس از کشیدن بخیه های دهان باید رعایت نمود.

کشیدن بخیه پس از جراحی های دهان

کشیدن بخیه پس از جراحی های دهان

زخم های به جا مانده از نخ های بخیه

وقتی دندانپزشک بخیه های شما را می کشد، ممکن است روی بافت لثه سوراخ های خیلی ریزی از آنها به جا بماند. مقدار خونریزی از این سوراخ ها می تواند بسیار اندک و به راحتی قابل کنترل باشد. زخم های خیلی ریز هیچ ناراحتی یا نگرانی بوجود نخواهند آورد، بعلاوه هیچ دردی هم نخواهند داشت.

از آنجا که ضایعات به جا مانده بسیار جزئی هستند، نیاز نیست احتیاط خاصی صورت گیرد، زیرا انتظار می رود به صورت خود به خود بهبود پیدا کنند.

به خاطر داشته باشید که شما هنوز کاملاً بهبود پیدا نکرده اید.

لازم است به یاد داشته باشید، گرچه بخیه های شما کشیده شده اند، محل جراحی شما هنوز به طور کامل روند بهبود خود را طی نکرده است. حداقل 4 تا 5 هفته طول می کشد تا زمانی که بافت لثه به طور کامل به استخوان زیرین خود بچسبد و بهبودی کامل صورت بگیرد. از دندانپزشک خود بپرسید بهبودی شما چقدر طول خواهد کشید. بنابراین، در این بازه زمانی، باید در مورد محل جراحی خود احتیاط لازم را به عمل بیاورید.

احتیاط های لازم

به طور کلی، تا مدت کوتاهی باید از دست زدن یا لمس زخم با زبان خودداری کنید و از انجام حرکات شدید صورت یا دهان، یا وارد آوردن هر گونه فشار دیگر به بافت ها خودداری نمایید، از جمله خوردن غذاهای سفت و ترد.

آیا کشیدن بخیه درد دارد؟

خیر. در صورتی که حرکت نکنید و آرام بمانید هیچ چیز احساس نخواهید کرد غیر از یک کشش خفیف هنگام کشیدن هر بخیه، که اگر بخیه های شما شل شده باشند، همان را هم احساس نخواهید کرد.

کاشت ایمپلنت و دندانپزشکی دیجیتال

آخرین نوآوری که در فناوری مراقبت های دندانی صورت گرفته باعث شده است فرایندهای دندانپزشکی در حال حاضر راحت تر و سریع تر از قبل انجام شوند. فناوری های جدید دقت بالاتری ارائه می دهند، فرایندهای دندانی کمتری نیاز دارند، و مهم تر از همه اینکه، زمان انتظار تا پایان فرایند نیز کوتاه تر شده است. به لطف “دندانپزشکی دیجیتال” یک “ویزیت کوتاه” برای انجام یک فرایند ترمیمی دندانی کفایت می کند.

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

دندانپزشکی دیجیتال: ویزیت دندانپزشکی کوتاه تر

پیشرفت در ابزارها و فناوری های دندانپزشکی اجازه می دهد دندانپزشکی دیجیتال جادوی خود را از ابتدا تا انتهای فرایندهای دندانپزشکی اعمال نماید. به عنوان مثال، اسکنرهای دهانی در طرح درمان به دندانپزشک کمک می کنند دقیق ترین میزان کاشت ایمپلنت های دندانی را مشخص نمایند، و نیز با استفاده از فناوری کامپیوتری مناسب ترین و هماهنگ ترین رنگ روکش با دندان های موجود را بیابند تا دندان های بیمار طبیعی ترین ظاهر ممکن را داشته باشند. اصلی ترین فناوری ها و ابزارها پشت دندانپزشکی دیجیتال عبارتند از:

اسکنرهای داخل دهانی/ اسکنرهای خارج دهانی: یک اسکنر لوله ای کوچک داخل دهان قرار می گیرد که تصاویر داخل و خارج دهانی را با میزان دقت بالایی ثبت می نماید. سپس این تصویر به تصاویر قابل مشاهده سه بُعدی تبدیل می شود که در طراحی و برنامه ریزی برای ترمیم های دندانی استفاده می شوند.

تصاویر رادیوگرافی دیجیتالی با اشعه ایکس: تصویربرداری دیجیتالی در دندانپزشکی، در مقایسه با روش های سنتی تصویر برداری رادیوگرافی با اشعه ایکس با استفاده از فیلم های قدیمی، عملکرد بهتری در گرفتن تصاویر دندانپزشکی دارد. این فناوری قرار گرفتن بیمار در معرض پرتوها را کاهش می دهد و به دندانپزشک در ارزیابی های درمانی کمک می کند.

سی تی پرتو مخروطی: این فناوری تصاویر سه بعدی از ساختارهای دندانی، بویژه دندان ها، فک، صورت، و جمجمه، با جزئیات تولید می کند. دندانپزشک می تواند توده استخوانی را مورد ارزیابی قرار دهد و بهترین محل ترمیم دندانی را مشخص نماید. این فناوری بیشتر در کاشت ایمپلنت های دندانی، کشیدن دندان عقل، و نیز برای انجام کارهای ترمیمی دندانپزشکی با قرار گرفتن بیمار در معرض کمترین میزان پرتو کاربرد دارد.

فناوری CAD/CAM: طراحی با کمک کامپیوتر به دندانپزشک در فرایند طراحی و خلق ترمیم های دندانی کمک می کند. فناوری تولید با کمک کامپیوتر تنها چند ساعت زمان نیاز دارد تا یک ایمپلنت ساخته شود که بتواند داخل دهان بیمار قرار داده شود.

جراحی کاشت ایمپلنت با هدایت کامپیوتر: برنامه های کامپیوتری هستند که مشخص می کنند بهترین مکان برای کاشت ایمپلنت کدام است و چگونه می توان خطرات و پیچیدگی های کاشت ایمپلنت در یک محل نامناسب را کاهش داد، آسیب ها یا درد پس از جراحی را کاهش داد، و طول فرایند را کاهش داد.

تطبیق رنگ روکش ایمپلنت با دندان های مجاور: برنامه تطبیق رنگ کامپیوتری رنگ دندان های مصنوعی را با دندان های طبیعی مقایسه می کند تا روکش هایی با طبیعی ترین ظاهر ممکن تولید شوند.

دندانپزشکی دیجیتال در مراقبت ترمیم های دندانی

·اینله/ آنله: پر کردن دندان برای بیمارانی که مقدار زیادی از ساختار دندان های آنها از دست رفته است.

·روکش های دندانی: روکشی که روی دندان آسیب دیده قرار می گیرد یا قسمت هایی که لازم است پوشش داده شوند.

·بریج ها: بریج ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند و بین دو دندان طبیعی باقی مانده قرار می گیرند تا از جابجایی آنها و بد شکل شدن چهره جلوگیری نمایند.

·ایمپلنت های دندانی: که از یک ریشه مصنوعی تشکیل شده اند که داخل استخوان فک کار گذاشته می شود، و یک دندان مصنوعی با ظاهری طبیعی که روی آن قرار داده می شود و در عمل جویدن هیچ اختلالی بوجود نمی آورد.

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

مزایای کاشت ایمپلنت با روش دیجیتال

ایمپلنت های دندانی به خودی خود بهترین گزینه برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند، و با فناوری دیجیتالی حتی بهتر هم می شوند. نه تنها جایگزینی جذاب برای دندان های از دست رفته خود خواهید داشت که درست مانند دندان های طبیعی شما عمل خواهند کرد و ظاهری شبیه آنها خواهند داشت، بلکه، با جراحی که تنها 15 دقیقه طول خواهد کشید، فرایندی راحت تر خواهید داشت! و تنها لازم است سه مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید، بر خلاف روش های سنتی کاشت ایمپلنت که حتی ممکن است هفت مرتبه مراجعه به دندانپزشک نیاز داشته باشند. علاوه بر این، راهنمای جراحی اجازه می دهد جایگیری ایمپلنت ها به صورت دقیق تر انجام شود، به آنها استحکام زیادی می بخشد، و روکش های ایمپلنت اکلوژن فوق العاده ای ایجاد خواهند کرد.

فرایند کوتاه تر

یکی از بهترین مزایای کاشت ایمپلنت های دندانی به روش دیجیتالی این است که مدت زمان زیادی طول نمی کشد. در حالی که جراحی ایمپلنت های دندانی به روش سنتی برای دو ایمپلنت 130 دقیقه یا بیشتر طول می کشد، همین تعداد ایمپلنت ها با کمک روش دیجیتالی در 15 دقیقه کاشته می شوند.

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

روکش سریعتر روی ایمپلنت قرار می گیرد

با کاشت دیجیتالی ایمپلنت های دندانی می توانید روکش موقت خود را در همان روز تحویل بگیرید و احتمالاً روکش نهایی را نیز سریعتر دریافت خواهید کرد و به طور میانگین 5-7 روز بعد، در مقایسه با 123 روز پس از کاشت ایمپلنت ها به روش سنتی، روکش دائمی دریافت خواهد شد.

دقت و استحکام بالاتر

به عنوان بخشی از فرایند طراحی، راهنمای جراحی طراحی و تولید می شود تا قرار گیری ایمپلنت هدایت شود. این راهنما بسیار دقیق است. با این سیستم، انحراف از محل دقیق قرار گیری ایمپلنت به طور میانگین 9/0 درجه خواهد بود. در حالی که با دیگر روش ها این انحراف 5/2 درجه یا حتی 9/4 درجه است. دقت بیشتر با این سیستم به این معناست که ایمپلنت بهتر داخل دهان قرار خواهد گرفت در نتیجه استحکام و دوام بیشتری خواهد داشت.

بوی بد دهان تنها ناشی از ایمپلنت ها نیست!

شاید برای همه ما پیش آمده باشد که حین گفتگو با کسی متوجه شده باشیم دهانمان بوی نامطبوعی دارد و سعی کرده ایم به دنبال راهی برای درمان آن باشیم. فروشگاه ها و داروخانه ها مملو از آدامس ها، دهانشویه ها، و اقلام دیگری هستند که برای برطرف کردن بوی بد دهان و ارتقاء سلامت دهان کاربرد دارند. گرچه این نوع محصولات کار می کنند، اما راهکارهایی موقت در برابر مبارزه با بوی بد دهان هستند، که می تواند هم خجالت آور و هم ناراحت و افسرده کننده باشد.

بویی که به مشام می رسد، بسته به منشاء آن، می تواند متفاوت باشد. برخی افراد گرچه بوی دهانشان شدید نیست، اما خیلی نگران آن هستند، برخی دیگر هم چندان نگران بوی دهان خود نیستند زیرا متوجه آن نمی شوند.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان چیست؟

بوی بد دهان که تحت عنوان هالیتوزیس شناخته می شود، دارای مشخصه ویژه بوی سوخت مانند است که ممکن است در نتیجه مصرف مواد غذایی خاص، شرایط سلامت، یا عادات دهانی ضعیف بروز یابد.

علائم و نشانه های بوی بد دهان

اگر فکر می کنید بوی دهان شما بد است، به دنبال این علائم باشید. اگر این علائم برای شما صدق می کنند، با دندانپزشک خود صحبت کنید تا بلافاصله راه حل هایی که برای شما وجود دارند را انجام دهند.

  • به طور کلی ترشحات یا مخاط پشت بینی
  • مزه ترش یا تلخ مداوم داخل دهان
  • بالا رفتن غلظت بزاق دهان که باعث می شود لازم باشد مدام گلو صاف شود
  • وجود پوشش سفید رنگ روی زبان
  • خشکی مداوم دهان
  • انباشته شدن جرم اطراف دندان ها و لثه ها.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که حتی با رعایت خیلی خوب بهداشت دهان و دندان ها و مراجعه منظم به دندانپزشک باز هم بوی بد دهان ادامه پیدا کند، باید راجع به آن با دندانپزشک خود صحبت کنید تا به علت بروز آن پی ببرد.

علل بروز بوی بد دهان

در اکثر موارد، بوی بد دهان از دهان شروع می شود، و علل مختلفی می تواند داشته باشد. یکی از شایع ترین علل باقی ماندن ذرات غذا اطراف دندان ها است. در صورتی که این ذرات با مسواک و نخ دندان خارج نشوند، می توانند موجب افزایش مقدار باکترهای داخل دهان شوند و موجب بروز بوی بد دهان شوند.

برخی غذاهای خاص

علاوه بر این، غذاهای خاصی نیز هستند که می توانند باعث بد شدن بوی دهان شوند، از جمله: پیاز، شیر و برخی سبزیجات. این مواد پس از مصرف و هضم وارد جریان خون می شوند، که در نهایت راه خود را به سوی شش ها پیدا می کنند، جایی که بوی بد دهان آغاز می شود.

مسواک نزدن و نکشیدن نخ دندان به طور منظم

مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به صورت روزانه برای رها شدن از شر ذراتی که ممکن است اطراف دندان ها یا لثه ها انباشته شوند ضروری هستند. سطوح نامسطح زبان، نیز می توانند محلی برای گیر کردن باکتری هایی باشند که بوی بد ساتع می کنند. و، اگر پروتزهای مصنوعی به طور منظم پاکسازی نشوند، یا به درستی روی لثه ها قرار نگیرند، می توانند محل انباشته شدن این باکتری ها و ذرات غذا باشند.

کشیدن سیگار و پیپ

آیا پیپ یا سیگار می کشید؟ صرف نظر از اینکه پس از کشیدن سیگار یا پیپ چقدر بهداشت دهان را به خوبی رعایت می کنید، مواد شیمیایی موجود در تنباکو می توانند موجب تخریب بافت داخل دهان شوند. افراد سیگاری یا افرادی که تنباکوی بدون دود استفاده می کنند بیشتر در معرض بیماری لثه قرار دارند.

خشکی دهان

خشکی دهان می تواند یکی دیگر از علل بوی بد دهان باشد. بزاق دهان به عنوان تمیز کننده طبیعی دهان عمل می کند زیرا کمک می کند ذرات غذا و نوشیدنی هایی که بوی بد تولید می کنند شستشو داده شوند. خشکی دهان، که زروستومیا xerostomia نیز نامیده می شود، می تواند موجب بوی بد دهان نیز شود زیرا مانع تولید بزاق می شود یا آن را کاهش می دهد. برخی افراد هر روز صبح ممکن است شکل خفیف خشکی دهان را تجربه کنند، که در افرادی که با دهان باز می خوابند وخیم تر خواهد بود. مشکلات مربوط به غدد بزاقی و برخی بیماری ها نیز می توانند منجر به خشکی مزمن دهان شوند.

دیگر علل بروز بوی بد دهان

برخی بیماری ها و شرایط، مانند بیماری های متابولیک، بواسطه مواد شیمیایی که تولید می کنند می توانند موجب بروز بوی بد دهان شوند. داروهایی که برای درمان این بیماری ها و سرطان استفاده می شوند نیز می توانند بوی بد دهان تولید کنند. برخی عفونت ها نیز می توانند منشاء هالیتوزیس باشند، مخصوصاً عفونت هایی که ناشی از زخم های جراحی های دهان هستند (مانند کشیدن دندان یا درمان ریشه). بوی بد دهان می تواند نتیجه پوسیدگی دندان، بیماری لثه، یا برخی زخم های دهان نیز باشد.

بیماری های رفلاکس معده به مری (یا رفلاکس مزمن اسید) نیز می توانند عاملی برای بروز بوی بد دهان باشند، بنابراین یک فهرست از غذاهایی که پیوسته مصرف می کنید که ممکن است موجب رفلاکس اسید شوند تهیه کنید.حذف این غذاها از رژیم غذایی کمک شایانی خواهد کرد.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

آیا ایمپلنت های دندانی موجب بوی بد دهان می شوند؟

در ایمپلنت های دندانی از پست یا چارچوب های فلزی استفاده می شود که با جراحی داخل استخوان فک قرار داده می شود. از آنجا که آنها با استخوان فک جوش می خورند، به یک بخش دائمی دهان تبدیل می شوند. بر خلاف پروتزهای دندانی و بریج ها، ایمپلنت ها در جای خود باقی می مانند بنابراین نیاز نیست هیچ نگرانی از حرکت و جابجایی دندان ها حین حرف زدن و غذا خوردن داشته باشید.

ایمپلنت ها احساسی طبیعی تر از پروتزها بوجود می آورند، و می توانند عالی بودن لبخند را تضمین کنند. با این حال، احتمال بروز یک دسته معایب نیز برای آنها وجود دارد. آنها می توانند موجب بروز بوی بد دهان شوند. خبر خوب اینکه بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت های دندانی قابل حل است!

در اکثر موارد، بوی بد دهان در افرادی که ایمپلنت دندانی دارند، نتیجه عفونت است. اما، گاهی اوقات، علائم بروز عفونت می تواند نامحسوس باشد. این علائم می توانند آنقدر نامحسوس باشند که تنها مزه بد داخل دهان، خونریزی و تورم لثه ها بوجود بیاورند.

به لطف پیشرفت هایی که در زمینه دندانپزشکی زیبایی صورت گرفته است، خود ایمپلنت ها هرگز موجب بروز عفونت نمی شوند. بلکه، عفونت نتیجه خطاها و اشتباهات انسانی است. افرادی که ایمپلنت دندانی دارند، به خوبی بهداشت را رعایت نمی کنند. گرچه ایمپلنت ها دندان طبیعی نیستند، اما باز هم مسواک زدن، کشیدن نخ دندان، و پاکسازی منظم نیاز دارند تا از تجمع باکتری ها نزیدک ایمپلنت ها و جاهای دیگر داخل دهان پیشگیری شود، زیرا می توانند منجر به شل شدن یا از دست رفتن ایمپلنت شوند.

نکات کلیدی برای پیشگیری از بروز عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی

  • نفس بکشید.
  • دو مرتبه در طول روز مسواک بزنید.
  • یک مرتبه در طول روز نخ دندان بکشید.
  • هر شش ماه یک مرتبه برای پاکسازی معمولی یا تخصصی به دندانپزشک مراجعه کنید.

پیشگیری نقش کلیدی دارد! متخصصان دهان و دندان توصیه می کنند افرادی که از ایمپلنت های دندانی استفاده می کنند، حداقل دو مرتبه در طول روز مسواک بزنند و حداقل یک مرتبه در طول روز نخ دندان بکشند. علاوه بر این، توصیه می کنند با حصول اطمینان از تمیز بودن قسمت هایی از اطراف ایمپلنت ها که دسترسی به آنها دشوار است، بیشتر مراقب ایمپلنت های خود باشید. منظور آنها استفاده از مسواک بین دندانی برای پاکسازی کامل اطراف ایمپلنت ها است. بعلاوه، متخصصین توصیه می کنند قبل یا مدت کوتاهی پس از دریافت قطعه زیبایی ایمپلنت کشیدن سیگار را ترک کنید. عادت جویدن خوراکی ها یا اشیاء سفت مانند یخ یا آبنبات های سفت را محدود یا به طور کامل حذف کنید. این عادت به مرور زمان می تواند موجب شکسته شدن روکش روی ایمپلنت شود. نکته آخر اینکه، فراموش کنید برای پاکسازی کامل و تخصصی دهان، هر شش ماه یک مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید.

علاوه بر این، برای پیشگیری از بروز عفونت، که می تواند منجر به بوی بد دهان شود، این نکات کلیدی نیز می توانند به حذف بوی بد دهان کمک کنند که عاملی غیر عفونت دارند.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بررسی و تشخیص علل بروز بوی بد دهان

دندانپزشک بویی که از دهان و بینی خارج می شود را بررسی خواهد کرد. علاوه بر این، ممکن است پشت زبان را خراش دهد زیرا این قسمت حفره دهان منشاء بسیاری از بوهای بدی است که اغلب از آن به مشام می رسند. گرچه تست های معتبر زیادی هستند که می تواند کار علمی تری انجام دهند، اما معمولاً یا ضرورتاً در دسترس نیستند، یا از نظر مالی مقرون به صرفه نیستند.

درمان ها و داروها

انجام کارهای بهداشتی دهان بهترین گزینه ای است که با انجام آن می توان از پوسیدگی دندان ها پیشگیری کرد و خطر بروز بیماری لثه را پایین آورد و از بوی بد دهان کاست. بسته به علل بوی بد دهان، درمان ها می توانند متفاوت باشند، اما در صورتی که تصور می شود این شرایط ریشه در مشکل سلامتی دیگری دارد، ممکن است برای آزمایشات و بررسی های بیشتر به پزشک ارجاع داده شوید.

در صورتی که از دهانشویه استفاده نمی کنید، ممکن است دندانپزشک شما استفاده از آن را توصیه نماید. اگر بوی بد دهان شما ناشی از انباشته شدن پلاک های روی دندان های شما باشد، ممکن است دهانشویه مخصوصی برای از بین بردن باکتری های داخل دهان شما تجویز شود. برای پیشگیری از بوی بد دهان، برای نتایج بیشتر، از دهانشویه هایی استفاده کنید که حاوی ستیل‌پیریدینیوم کلراید یا کلرهگزیدین هستند. ممکن است دندانپزشک شما توصیه کند از خمیر دندان آنتی باکتریال خاصی استفاده کنید تا دندان های خود را از شر تشکیل پلاک های دندانی رهایی بخشید.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

علاوه بر این، ممکن است لازم باشد بیماری های دندانی موجود را درمان کنید. از آنجا که بیماری لثه یکی از شایع ترین مشکلات دهانی است، ممکن است به پریودنتیست یا متخصص بیماری های لثه ارجاع داده شوید. بیماری لثه می تواند موجب تشکیل پلاک های دندانی عمیقی شود که محلی برای انباشته شدن باکتری هایی خواهند بود که بوی بد بوجود می آورند. اغلب، لازم است این باکتری ها با پاکسازی های تخصصی دندانی، از عمق پاکسازی شوند. اگر دندانپزشک متوجه شود ترمیم های دندانی (روکش ها، پر شدگی های دندان) دچار مشکل شده اند، ممکن است تعویض آنها را توصیه نماید زیرا آنها اغلب زمینه ای برای تکثیر باکتری هایی هستند که بوی بد تولید می کنند.

درمان بوی بد دهان ناشی از عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی

درمان عفونت ایمپلنت های دندانی نسبتاً ساده است، مخصوصاً در صورتی که عفونت خیلی زود شناسایی شود. باز هم باید اشاره کرد، پاکسازی های منظم دندان ها می تواند کمک کننده باشد. درمان عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی، در صورتی که خیلی زود آغاز شود، اغلب به اندازه یک پاکسازی و مصرف آنتی بیوتیک ساده و آسان است. در صورتی که مدت زمان طولانی صبر کنید و عفونت شدید شود، برداشتن و تخلیه عفونت ممکن است مستلزم انجام جراحی و/ یا خارج کردن ایمپلنت باشد.

ایمپلنت های دندانی می توانند لبخندی پیروزمندانه برای شما خلق کنند، اما درست مانند دندان های طبیعی که با آنها متولد شده اید، نیاز به مراقبت دارند. هنوز هم مسواک زدن و کشیدن نخ دندان، و پاکسازی منظم هر شش ماه یک مرتبه نیاز خواهید داشت تا اطمینان حاصل کنید که لبخند جدید شما سالم باقی خواهد ماند.

نمونه های درمانی جراحی درمانی با لیزر

2/5 (1 نظر)