بخش تخصصی جراحی افزایش طول تاج دندان
افزایش طول تاج دندان یکی از روشهای جراحی است که به منظور افزایش ساختار طول دندان از بالای لثه صورت می‌گیرد و هدف اصلی آن حفظ سلامت و بهبود زیبایی فرد می‌باشد. این نوع جراحی شامل برداشت بافت سخت و نرم لثۀ پیرامون دندان می‌باشد که نتیجۀ آن افزایش طول ساختار قابل رویت دندان است. لیزر یکی از روشهای جایگزین، و موثر است که نتایجی فوق‌العاده همراه با رضایت بیمار در بر خواهد داشت.
آنچه باید در مورد پر کردن دندان بدانید!
/0 نظرها/در مقالات دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
دندانپزشک برای درمان حفره دندان بخش های پوسیده آن را می تراشد و سپس قسمت هایی از دندان که پوسیدگی های آنها برداشته شده است “پر” می شوند. علاوه بر این، پر کردن دندان برای ترمیم دندان های شکسته یا ترک خورده و دندان هایی که در نتیجه سوء استفاده ساییده شده اند (مانند جویدن ناخن یا دندان قروچه) کاربرد دارد.
مراحل پر کردن دندان
ابتدا، دندانپزشک از بی حس کننده های موضعی برای بی حس کردن منطقه اطراف دندانی که قرار است پر شود استفاده می کند. سپس، یک دریل، ابزار ساینده هوا، یا لیزر برای زدودن قسمت های پوسیده استفاده خواهد شد. انتخاب ابزار به میزان راحتی شخصی دندانپزشک، آموزش هایی که دیده است، سرمایه گذاری که روی تجهیزات خاص کرده است، و نیز موقعیت و میزان پوسیدگی بستگی دارد.
سپس، دندانپزشک منطقه را پروب یا تست می کند تا مشخص نماید آیا همه پوسیدگی زدوده شده است یا خیر. وقتی پوسیدگی زدوده شد، دندانپزشک فضا را با پاکسازی حفره از هر گونه باکتری و باقی مانده ای، برای پر کردن آماده خواهد کرد. اگر پوسیدگی به ریشه نزدیک باشد، دندانپزشک ممکن است ابتدا یک لایه گلاس آینومر، رزین کامپوزیت، یا مواد دیگر برای محافظت از عصب استفاده کند. به طور کلی، پس از پر کردن، دندانپزشک آن را تراش خواهد داد و پولیش خواهد کرد.
برای پر کردن دندان با مواد همرنگ آن، چند گام اضافی دیگر باید پیموده شوند که به قرار زیر هستند. پس از آنکه دندانپزشک پوسیدگی ها را زدود و منطقه را پر کرد، ماده همرنگ دندان به صورت لایه لایه اعمال می شود. سپس، از نور خاصی برای “کیور” یا خشک کردن هر لایه استفاده می شود. وقتی روند لایه لایه گذاری مواد تکمیل شد، دندانپزشک مواد کامپوزیت را به شکل دلخواه درخواهد آورد، مواد اضافی را خواهد تراشید، و ترمیم نهایی را پولیش خواهد کرد.
پر کردن دندان تهران
چه نوع موادی برای پر کردن دندان موجود هستند؟
امروزه، مواد متعددی برای پر کردن دندان در دسترس هستند. دندان ها می توانند با طلا، پرسلن، آمالگام نقره (که از ترکیب جیوه، نقره، قلع، مس، و روی بدست می آید)، یا مواد پلاستیکی همرنگ دندان که رزین کامپوزیت نامیده می شود، پر شوند. علاوه بر این، ماده ای وجود دارد که حاوی ذرات شیشه است و تحت عنوان گلاس آینومر شناخته می شود. این مواد به گونه ای شبیه به رزین کامپوزیت ها استفاده می شوند.
موقعیت و میزان گستردگی پوسیدگی، هزینه ماده پر کننده، تحت پوشش بیمه بودن، و نیز توصیه های دندانپزشک به شما کمک می کنند چه نوع ماده ای را برای پر کردن دندان انتخاب کنید.
طلا
مزایای پر کردن دندان با طلا
معایب پر کردن دندان با طلا
نقره (آمالگام)
مزایای پر کردن دندان با نقره
معایب پرکردن دندان با نقره
جیوه موجود در آمالگام مقادیر اندکی جیوه به شکل بخار آزاد می کند که می تواند استنشاق شود یا از طریق ریه ها جذب شود. قرار گرفتن در معرض مقادیر بالای بخارات جیوه با عوارض جانبی در مغز و کلیه ها همراه است. مطالعات نشان می دهند که بین پر شدگی های آمالگام و مشکلات سلامتی هیچ ارتباطی وجود ندارد و سازمان غذا و دارو آن را برای افراد بزرگسال و کودکان بالای 6 سال بی خطر تلقی می کند.
پر کردن دندان تهران
کامپوزیت همرنگ دندان ها
مزایایپر کردن دندان ها با کامپوزیت همرنگ آنها
معایب پر کردن دندان با کامپوزیت همرنگ دندان ها
علاوه بر رزین کامپوزیت های همرنگ دندان، دو ماده همرنگ دندان دیگری که وجود دارند عبارتند از سرامیک و گلاس آینومر.
انواع مواد دیگری که برای پر کردن دندان ها استفاده می شوند:
سرامیک ها
این مواد اغلب از پرسلن ساخته شده اند و در برابر لک مقاوم تر از مواد رزین کامپوزیت هستند. این مواد عموماً بیشتر از 15 سال دوام دارند و می توانند هزینه ای برابر با طلا داشته باشند.
گلاس آینومر
این ماده از آکریلیک ساخته شده و نوع خاصی از مواد شیشه ای است. این ماده عموماً برای پر کردن بخش هایی از دندان ها استفاده می شود که حفره زیر خط لثه قرار دارد، و نیز بیشتر برای کودکان کاربرد دارد (هنوز هم دریل کردن نیاز است). گلاس آینومر فلوراید آزاد می کند، که می تواند به محافظت از دندان در برابر پوسیدگی بیشتر کمک کند. با این حال، این ماده ضعیف تر از رزین کامپوزیت است و بیشتر مستعد فرسایش یا شکستن است. گلاس آینومر معمولاً پنج سال یا کمتر دوام دارد در عین حال که هزینه ای هم اندازه رزین کامپوزیت ها در بر دارد. نمونه های جدیدتر آنها حتی طول عمر بهتری دارد، و اگر در موقعیت مناسب استفاده شوند می توانند طول عمری برابر با کامپوزیت ها داشته باشند.
آیا بیمه های خدمات دندانپزشکی هزینه کامپوزیت ها را پوشش می دهند؟
اکثر طرح های بیمه های خدمات دندانپزشکی هزینه پر کردن دندان با کامپوزیت ها را به اندازه هزینه پر شدگی های نقره پوشش می دهند، معمولاً بیمار باید اختلاف قیمت را پرداخت نماید.
پر شدگی غیر مستقیم چیست؟
پر شدگی غیر مستقیم شبیه پر شدگی های کامپوزیتی یا همرنگ دندان است، غیر از اینکه آنها در لابراتوار دندانپزشکی ساخته می شوند و قبل از قرار گرفتن روی دندان نیاز به دو مرتبه مراجعه به دندانپزشک دارند. پر شدگی غیر مستقیم زمانی استفاده می شود که مقدار کافی از ساختار دندان باق نمانده باشد تا پر شدگی را حمایت کند اما دندان آنقدر شدید آسیب ندیده است که نیاز به روکش داشته باشد.
طی مراجعه نخست، پوسیدگی یا پر شدگی قدیمی برداشته می شوند. از دندان قالب گرفته می شود تا شکل دندانی که نیاز به ترمیم دارد و دندان های اطراف آن ثبت شود. قالب برای لابراتوار دندانپزشکی ارسال می شود تا پر شدگی غیر مستقیم را بسازد. تا زمانی که ترمیم ساخته می شود، یک پر شدگی موقتی برای محافظت از دندان روی آن قرار داده می شود. طی جلسه دوم، پر شدگی موقت برداشته می شود، و دندانپزشک تناسب ترمیم غیر مستقیم را بررسی خواهد کرد. در صورتی که هیچ مشکلی در قرار گیری ترمیم وجود نداشته باشد و شکل آن قابل قبول باشد، به طور دائم روی دندان چسبانده می شود.
دو نوع پر شدگی غیر مستقیم وجود دارند: اینله ها و آنله ها.
پر کردن دندان تهران
اینله ها
شبیه به پر شدگی ها هستند اما کل کار داخل کاسپ روی سطح جونده دندان قرار می گیرد.
آنله ها
بزرگ تر از اینله ها هستند، یک یا چند کاسپ را پوشش می دهند. گاهی اوقات آنله ها روکش های پارسیل نامیده می شوند.
اینله ها و آنله ها با دوام تر هستند و طول عمری طولانی تر از پر شدگی های سنتی- تا 30 سال- دارند. آنها می توانند از رزین کامپوزیت های همرنگ دندان ها، پرسلن، یا طلا ساخته شوند. آنله تنها می تواند برای محافظت از دندان هایی استفاده شود که ضعیف شده اند زیرا می تواند روی سطوح جونده دندان را پوشش دهد و مانند یک روکش نیروهای اطراف دندان را توزیع کند.
نوع دیگر اینله و آنله- اینله ها و آنله های مستقیم، روند و فرایندی مشابه پر شدگی غیر مستقیم را دنبال می کند، اما پر شدگی مستقیم داخل دهان ساخته می شود و می تواند در یک جلسه قرار بگیرد. نوع اینله یا آنله ای که استفاده می شود به مقدار ساختار سالم باقی مانده از دندان بستگی دارد و ملاحظات مربوط به نگرانی های زیبایی از هر نوع.
پر کردن دندان تهران
پر شدگی موقت چیست و چرا ممکن است ما به آن نیاز داشته باشیم؟
پر شدگی های موقت تحت شرایط زیر استفاده می شوند:
پر شدگی های موقتی، درست همانطور که به نظر می رسند، به منظور موقتی استفاده می شوند. آنها معمولاً ظرف یک ماه می افتند، می شکنند، یا دچار ساییدگی می شوند. حتماً برای جایگزین قرار دادن پر شدگی دائمی برای پر شدگی دندان باید با دندانپزشک تماس بگیرید. اگر این کار را انجام ندهید، دندان می تواند عفونی شود یا مشکل دیگری برای شما بروز پیدا کند.
آیا پر شدگی های آمالگام بی خطر هستند؟
طی چند سال گذشته، نگرانی هایی در مورد پر شدگی های نقره رنگ که پر شگی های آمالگام نامیده می شوند بروز پیدا کرده است. از آنجا که این پر شدگی ها حاوی مواد سمی جیوه هستند، برخی افراد فکر می کنند آنها مسئول بروز بسیاری از بیماری ها، از جمله اوتیسم، آلزایمر، و تصلب شرایین هستند.
انجمن دندانپزشکان آمریکا (ADA)، سازمان غذا و دارو، و آژانس های متعدد امر سلامت معتقدند که هیچ دلیلی وجود ندارد که پر شدگی های دندانی به مصرف کنندگان آسیب می رسانند. علل بروز اوتیسم، بیماری آلزایمر، و تصلب شرایین ناشناخته باقی مانده اند. بعلاوه، هیچ شواهدی علمی و قطعی برای حمایت از این ادعا وجود ندارد که اگر فرد پر شدگی آمالگام خود را تخلیه کند، این بیماری ها یا هر بیماری دیگری درمان خواهد شد.
گرچه آمالگام ها حاوی جیوه هستند، وقتی آنها با فلزات دیگر مانند نقره، مس، قلع، و روی ترکیب می شوند، آنها آلیاژ با دوامی تشکیل می دهند که دندانپزشکان برای بیشتر از 10 سال آنها را برای پر کردن و حفظ صدها میلیون دندان پوسیده استفاده کرده اند.
در ژوئن 2008 سازمان غذا و دارو ابراز داشت که “آمالگام های دندانی حاوی جیوه هستند، که ممکن است روی سیستم های عصبی کودکان و جنین های در حال رشد تأثیرات سمی عصبی داشته باشد”.
و نکات بیشتری وجود دارند. بر اساس سازمان غذا و دارو “زنان باردار و افرادی که ممکن است بیماری هایی داشته باشند که آنها را نسبت به قرار گیری در معرض جیوه حساس تر کند، از جمله افرادی که از قبل به طور طبیعی بدن آنها انباشته از جیوه شده است، نباید از انجام مراقبت های دندانی اجتناب کنند، بلکه باید در مورد گزینه ها با دندانپزشک خود گفتگو کند”.
پر کردن دندان تهران
چگونه باید از پر شدگی دندان مراقبت کرد؟
برای مراقبت از پر شدگی دندان، باید بهداشت دهانی را به خوبی رعایت کنید، برای پاکسازی به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید، با خمیر دندان فلورایده مسواک بزنید، نخ دندان بکشید، و حداقل روزی یک مرتبه از دهانشویه های آنتی باکتریال استفاده کنید. اگر دندانپزشک شما فکر می کند که ممکن است پر شدگی دندان شما شکسته باشد یا “نشتی” دارد (وقتی اطراف پر شدگی به طور محکم به دندان ها نچسبیده باشد، اجازه می دهد ذرات غذا و بزاق به زیر پر شدگی دندان نفوذ کنند، که می تواند منجر به پوسیدگی دندان شود)، آنها از عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس برای ارزیابی موقعیت خواهد گرفت. اگر دندان های شما خیلی حساس شده باشند، اگر احساس می کنید پر شدگی لبه های تیز دارد، اگر متوجه ترک روی پر شدگی شدید، یا اگر یک تکه از پر شدگی دندان از دست رفته باشد، برای مراجعه به دندانپزشک وقت بگیرید.
مشکلات مربوط به پر شدگی دندان
درد و حساسیت دندان
حساسیت دندان پس از جایگذاری پر شدگی دندان نسبتاً متداول است. یک دندان ممکن است نسبت به فشار، هوا، خوراکی های شیرین، یا دما حساس باشد. معمولاً حساسیت به صورت خود به خود ظرف مدت چند هفته برطرف می شود. طی این مدت، باید از این محرک هایی که موجب بروز حساسیت می شوند اجتناب کرد. عموماً مسکن های درد نیاز نیستند.
اگر حساسیت ظرف دو تا چهار هفته فروکش نکند، یا اگر دندان شما فوق العاده حساس است، باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید. ممکن است به شما خمیر دندان ضد حساسیت توصیه کند، ماده ضد حساسیت روی دندان اعمال کند، یا احتمالاً فرایند درمان ریشه را توصیه کند.
علاوه بر این، ممکن است اطراف پر شدگی درد بوجود بیاید. اگر هنگام بستن بایت درد دارید، ممکن است پر شدگی در بایت شما اختلال ایجاد کرده باشد. لازم خواهد بود به دندانپزشک مراجعه کنید تا پر شدگی دندان شما را تغییر شکل دهد. اگر هنگام لمس دندان درد تجربه می کنید، احتمالاً درد در نتیجه لمس دو سطح فلزی متفاوت بوجود می آید (برای مثال، آمالگام نقره در دندان هایی که به تازگی پر شده اند و یک روکش طلا روی دندان های دیگری که با آنها تماس پیدا می کنند). این درد به صورت خود به خود ظرف یک دوره کوتاه بهبود می یابد.
اگر پوسیدگی خیلی عمیق یا نزدیک به پالپ دندان باشد، ممکن است دردی شبیه دندان درد تجربه کنید. این واکنش دندان درد ممکن است نشان دهنده این باشد که این بافت دیگر سالم نیست. اگر این صحت داشته باشد، درمان ریشه ممکن است نیاز باشد.
گاهی اوقات، افراد چیزی تحت عنوان درد ارجاع یافته تجربه می کنند- درد یا حساسیت در دندان های دیگر کنار دندان درمان شده. با این درد خاص، احتمالاً دندان شما مشکلی ندارد. دندان پر شده در حال ارسال “سیگنال های درد”ی که دریافت می کند به دندان های دیگر است. این درد باشد به صورت خود به خود ظرف یک تا دو هفته درمان شود.
آلرژی به ماده پر کننده
واکنش های آلرژیک به پر شدگی های نقره نادر است. بر اساس گزارش انجمن دندانپزشکان آمریکا، تاکنون کمتر از 10 مورد گزارش شده اند. در این موقعیت های نادر، تصور می شود جیوه یا یکی از فلزاتی که در ترمیم های آمالگام استفاده می شوند، موج بروز واکنش های آلرژیک می شوند. علائم آلرژی به آمالگام شبیه به علائمی هستند که در یک آلرژی پوستی معمولی احساس می شوند و شامل خارش پوستی و بثورات جلدی هستند. بیمارانی که از آلرژی به آمالگام ها رنج می برند، عموماً سابقه پزشکی یا خانوادگی حساسیت به فلزات را دارند. وقتی آلرژی تأیید شد، مواد ترمیمی دیگر می توانند استفاده شوند.
تخریب پر شدگی
فشار مداوم ناشی از جویدن، دندان قروچه، یا ساییدن دندان ها روی یکدیگر می تواند باعث فرسایش، لب پر شدگی، یا ترک خوردن پر شدگی دندان ها شود. گرچه ممکن است شما قادر نباشید بگویید که پر شدگی دندان شما در حال فرسایش است، اما دندانپزشک شما می تواند طی چکاپ های منظم ضعیف شدن آنها را شناسایی کند.
اگر سیل یا پلمپ بین مینای دندان و پر شدگی دندان بشکند، ذرات غذا و باکتری هایی که باعث بروز پوسیدگی می شوند می توانند راه خود را به زیر پر شدگی پیدا کنند. سپس ممکن است خطر گسترش پوسیدگی های دندانی بیشتر شما را تهدید کند. پوسیدگی که درمان نشده باقی بماند می تواند تا عفونی شدن پالپ پیشرفت کند و باعث بروز آبسه دندان شود.
اگر پر شدگی خیلی بزرگ باشد یا پوسیدگی مجدد خیلی گسترده باشد، ممکن است مقدار کافی از ساختار دندان باقی نمانده باشد تا پر شدگی را حمایت کند. در این موارد، نیاز است دندانپزشک پر شدگی را با روکش تعویض کند.
پر شدگی های جدیدی که می افتند، می توانند نتیجه آماده سازی نادرست حفره دندان، آلودگی قبل از جایگذاری ماده پر کننده، یا شکستن پر شدگی ناشی از تروما در اثر گاز زدن یا جویدن باشند. ترمیم های قدیمی تر عموماً به دلیل پوسیدگی یا شکستن دندان باقی مانده از دست می روند.
تحلیل و پیوند لثه برای کاشت ایمپلنت های دندانی
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
بسیاری از افراد وقتی به کاشت ایمپلنت های دندانی فکر می کنند تنها جایگزین قرار دادن برای دندان های از دست رفته را مد نظر قرار می دهند. به این ترتیب، آنها ممکن است تنها کشیدن دندانی که به شدت آسیب دیده یا پوسیده شده است را قبل یا در کنار کاشت ایمپلنت های دندانی مد نظر قرار می دهند. در برخی موارد، پیوند استخوان نیز ممکن است لازم باشد انجام شود تا تحلیل استخوان همراه با از دست رفتن دندان را جبران کند. با این حال، برخی موارد هستند که کشیدن دندان و پیوند استخوان تنها فرایندهای تکمیلی نیستند که در کنار جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی انجام می شوند. در حقیقت، در صورت وجود شواهد مبنی بر تحلیل رفتگی لثه ها، ممکن است دندانپزشک شما پیوند لثه را نیز در کنار فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی توصیه کند.
تحلیل و پیوند لثه
علل تحلیل رفتن لثه ها
برخی از شایع ترین علت های تحلیل رفتن لثه ها عبارتند از:
تحلیل و پیوند لثه
چرا پیوند لثه انجام می شود؟
پیوندهای لثه برای بیمارانی انجام می شوند که لثه های آنها به دلیل بیماری لثه تحلیل رفته اند و ریشه های دندان های آنها بدون پوشش و در معرض محیط دهان قرار گرفته اند. در طول پیوند لثه، بافت نرم از محل دیگری داخل دهان گرفته می شود و به منطقه ای که لثه تحلیل رفته است پیوند زده می شود. انواع روش های مختلف برای پیوند لثه وجود دارند که بنا به شرایط هر بیمار یکی از آنها انتخاب و انجام می شود، از جمله:
تحلیل و پیوند لثه
چرا کاشت ایمپلنت نیاز به پیوند لثه دارد؟
ایمپلنت های دندانی مستقیماً داخل استخوان فک و بافت لثه قرار گرفته اند که به این معنا است که دقیقاً عملکردی مانند ریشه های دندان های طبیعی دارند. افرادی که شرایط ایده آلی برای کاشت ایمپلنت های دندانی دارند لثه های سالمی دارند که محکم به دندان ها چسبیده اند.
متأسفانه، بسیاری از افراد با بیماری لثه مواجه هستند و اغلب مقداری تحلیل رفتگی لثه دارند. حتی افرادی که بیماری لثه ندارند هم ممکن است به دلیل عواملی مانند فشار زیاد وارد کردن حین مسواک زدن، موقعیت دندان ها، دندان قروچه یا براکسیسم (فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر)، عوامل ژنتیکی، یا آسیب ناگهانی به بافت لثه های آنها (تروما) تحلیل رفتگی لثه داشته باشند.
به همین دلیل، اگر تحلیل لثه داشته باشید، به احتمال زیاد دندانپزشک شما انجام پیوند لثه قبل از فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی را توصیه خواهد کرد. اگر نیاز باشد یک یا چند دندان شما قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی کشیده شود، احتمالاً دندانپزشک به صورت همزمان پیوند لثه های شما را نیز انجام خواهد داد. انجام پیوند لثه بلافاصله پس از کشیدن دندان از تحلیل رفتگی بیشتر لثه پیشگیری خواهد کرد و به حفظ توده استخوانی موجود نیز کمک می کند. هر دوی آنها (استخوان و لثه) برای موفقیت کاشت ایمپلنت ضروری هستند و این رویکرد منجر به بهتر شدن نتایج درمان می شود.
تحلیل و پیوند لثه
تحلیل لثه پس از کاشت ایمپلنت های دندانی
با انجام جراحی پیوند لثه، علاوه بر حصول اطمینان از بهبود صحیح ایمپلنت های دندانی، زیبایی لبخند شما پس از کاشت ایمپلنت های دندانی نیز حفظ خواهد شد. یکی از اصلی ترین مزایای ایمپلنت های دندانی شباهت نزدیکی است که به دندان های طبیعی دارند و روشی فوق العاده زیبا برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته. با این حال، زیبایی ظاهری ایمپلنت های دندانی می تواند با تحلیل رفتگی لثه ها و قابل مشاهده شدن اتصال بین روکش روی ایمپلنت و اباتمنت ایمپلنت به خطر بیفتد. با انجام پیوند لثه مقدار کافی از بافت لثه باقی می ماند تا این اتصال به خوبی زیر خط لثه ها پنهان باقی بماند. این نه تنها باعث می شود زیبایی ظاهری حفظ شود، بلکه از انباشته شدن باکتری ها روی این خط اتصال پیشگیری می کند.
حتی اگر لثه های سالمی داشته باشید، پس از کاشت ایمپلنت های دندانی هنوز هم احتمال خطر بروز تحلیل لثه وجود دارد. در صورت بروز چنین مشکلی، هم ایمپلنت و هم سلامتی شما به خطر خواهد افتاد. به همین دلیل هر زمانی ممکن است نیاز به پیوند لثه داشته باشید.
همانطور که می بینید، پیوند لثه یک فرایند ضروری است که برای بیمارانی انجام می شود که تحلیل لثه دارند و می خواهند کاشت ایمپلنت انجام دهند. پیوند لثه به حفظ توده استخوانی کمک می کند و از تحلیل رفتگی بیشتر لثه ها پیشگیری می نماید. این باعث می شود خطر شکست ایمپلنت های دندانی کاهش پیدا کند، بعلاوه از بروز مشکلات و عوارض همراه با از بین رفتن پوشش روی ایمپلنت های دندانی پیشگیری می نماید. اگر شما لثه های تحلیل رفته دارید و به فکر کاشت ایمپلنت های دندانی هستید، با دندانپزشک خود در این رابطه گفتگو کنید تا بهترین راهکار درمانی را به شما معرفی کند.
کدام درمان های دندانپزشکی در دوران بارداری بی خطر هستند؟
/0 نظرها/در مقالات عمومی دندانپزشکی, مقالات مراقبت از دهان و دندان /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
مراقبت های دندانی تنها به علت باردار شدن متوقف نمی شوند. در حقیقت، تحت نظر نگه داشتن سلامت دهان حتی مهم تر نیز هست: هنگام بارداری، شما بیشتر در معرض خطر بروز پوسیدگی های دندامی، بیماری لثه، و مسائل دیگر قرار دارید.
متأسفانه، هنوز این باور به صورت گستزده وجود دارد که مراجعه به دندانپزشک در طول دوران بارداری می تواند برای شما و فرزندتان مضر باشد. مطالعات اخیر که توسط انجمن دندانپزشکان استرالیا انجام شده اند حاکی از این هستند که بیش از نیمی از زنان استرالیا که در این مطالعه شرکت کرده اند هنوز این باور اشتباه را دارند.
اگر این باور به این معنا باشد که شما از مراجعه به دندانپزشک اجتناب کنید و مراقبتی که نیاز دارید را دریافت نمی کنید، این می تواند یک مشکل جدی باشد.
آیا در طول دورن بارداری می توان به دندانپزشک مراجعه کرد؟
در طول دوران بارداری نه تنها می توانید به دندانپزشک مراجعه کنید، بلکه باید این کار را انجام دهید! درمان نشده رها کردن پوسیدگی های دندانی، بیماری لثه، و دیگر مشکلات مربوط به سلامت دهان می تواند مضر باشد. سلامت دهان و دندان های شما تأثیر زیادی روی سلامت عمومی شما دارد، که به این معنا است که م تواند تأثیر زیادی نیز روی فرزند شما داشته باشد.
حتی وقتی باردار نیستید، توصیه می کنیم به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. برای بسیاری از افراد، یک چکاپ هر شش ماه یک مرتبه بهتر است، اما شرایط و وضعیت شما مشخص می کند که چند مرتبه در سال باید به دندانپزشک مراجعه کنید. بنابراین، بویژه زمانی که با تغییرات هورمونی و ویار مواجه هستید که سلامت دهان را در معرض خطر قرار می دهد، بسیار مهم است.
دندانپزشکان اغلب چندین مراجعه در طول دوران بارداری را توصیه می کنند تا بتوانند وضعیت دندان ها و لثه های شما را بررسی کنند، تغییرات لازم در مراقبت های روتین بهداشتی دهان را توصیه کنند و درمان های مورد نیاز را انجا دهند.
اگر شما در حال برنامه ریزی برای باردار شدن هستید، ابتدا مراجعه به دندانپزشک و برطرف کردن مشکلات دندانی مانند نهفتگی دندان عقل، برای کاهش عوارض جانبی آن، ایده خوبی است.
آیا اشعه ایکس بی خطر است؟
یکی از شایع ترین نگرانی هایی که افراد در ارتباط با مراجعه به دندانپزشک در طول دوران بارداری دارند قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس برای گرفتن تصاویر رادیوگرافی می باشد.
با این حال، دوز اشعه ایکس در رادیوگرافی های مدرن بسیار پایین است و یک مرتبه قرار گرفتن در معرض یک دوز اشعه آنقدر زیاد نیست که باعث بروز هیچ گونه عوارض سوء در رشد جنین شود. علاوه بر این، دندانپزشک اطمینان حاصل خواهد کرد که کل بدن شما با یک روپوش و محافظ تیروئید سربی در برابر اشعه ایکس محافظت می شود.
گرچه اشعه های ایکس بی خطر هستند، اما باز هم ممکن است دندانپزشک شما توصیه کند در طول سه ماهه نخست بارداری اگر فقط برای یک چکاپ روتین مراجعه می کنید، از قرار گرفتن در معرض آنها خودداری کنید. اما اگر یک مورد اورژانسی دندانپزشکی، یا یک درد شدید و غیر مشخص دارید، نیاز است تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته شوند تا به دندانپزشک شما کمک کنند طرح درمان مؤثری برای شما تهیه کند.
دندانپزشکی در دوران بارداری
آیا می توان از بی حسی یا داروها استفاده کرد؟
در حال حاضر، مطالعات متناقضی در مورد اثرات نامطلوب احتمالی داروهایی که در طول درمان دندانپزشکی استفاده می شوند روی جنین در حال رشد وجود دارد. اگر نیاز است در طول دوران بارداری تحت فرایندهای دندانپزشکی قرار بگیرید، بی حسی ها هنوز هم می توانند برای کمک به آرام شدن شما و عدم احساس کردن درد بدون هیچ خطری استفاده شوند. لازم است که دندانپزشک خود را از باردار بودن خود مطلع کنید تا بتواند بی حس کننده مناسبی برای شما انتخاب کند و دوز مناسب را برای شما استفاده کند.
لیدوکائین متداول ترین دارو برای اقدامات دندانپزشکی است. لیدوکائین از جمله داروهای گروه B است و پس از تزریق از جفت عبور می کند.
در دوران بارداری باید از داروهای بی حسی حاوی فلیپرسین اجتناب شود زیرا این ماده شیمیایی عروق خونی را منقبض می کند- اگر در مورد نوع داروی بی حسی که از آن استفاده می شود پرسش یا نگرانی دارید، با دندانپزشک خود مطرح کنید.
اگر نیاز باشد حتماً یک درمان دندانپزشکی انجام شود، دندانپزشک شما کمترین غلظت ممکن ماده بی حسی را برای نوع فرایندی که قرار است برای شما انجام شود انتخاب خواهد کرد، اما هنوز هم این مقدار آنقدر کافی هست تا شما درد احساس نکنید. وقتی دردی احساس نکنید، استرس کمتری را تجربه خواهید کرد و بدن شما و کودک تحت فشار کمتری قرار می گیرد. علاوه بر این، هرچه شما راحت تر باشید، داروی بی حس کننده نیز راحت تر عمل خواهد کرد.
درمان های دندانپزشکی اغلب برای پیشگیری یا درمان عفونت نیاز به آنتی بیوتیک دارند. آنتی بیوتیک هایی مانند پنی سیلین، آموکسی سیلین، و کلیندامایسین، که برچسب دسته B برای بی خطر بودن در طول دوران بارداری دارند، ممکن است پس از فرایند برای شما تجویز شوند.
آیا در طول دوران بارداری می توان پاکسازی تخصصی دندان ها را انجام داد؟
درمان در طول هر سه دوره بارداری بی خطر است. با این حال، سه ماهه دوم بی خطرترین زمان برای انجام درمان های دندانپزشکی است. سه ماهه سوم نیز بی خطر است اما از آنجا که دراز کشیدن برای مدت زمان طولای روی صندلی دندانپزشکی دشوار است، انجام آن توصیه نمی شود.
آیا در دوران بارداری می توان دندان کشید؟
کشیدن دندان آخرین راه چاره برای دندانپزشکانی است که همیشه سعی می کنند در صورت امکان دندان های شما را نجات دهند. اما اگر دندان های شما به شدت آسیب دیده یا پوسیده باشند و نتوان آنها را ترمیم کرد، می تواند سلامت دهان شما در معرض خطر قرار دهد و باید کشیده شوند.
کشیدن دندان در هر زمانی طی بارداری می تواند انجام شود، اما ممکن است دندانپزشک شما سه ماهه دوم را زمان ایده آل انجام آن توصیه کند. این به شما کمک خواهد کرد از گرفتن عکس رادیوگرافی در سه ماهه نخست که ابتدای رشد کودک است، بعلاوه، ناراحتی دراز کشیدن به پشت برای مدت زمان طولانی در طول سه ماهه سوم، پرهیز نمایید.
دندانپزشکی در دوران بارداری
آیا انجام درمان ریشه روی بارداری تأثیر می گذارد؟
اگر پوسیدگی دندان به داخل دندان و جایی برسد که پایانه های عصبی واقع شده اند، می تواند فوق العاده دردناک باشد. درمان ریشه می تواند با زدودن بافت بافت عفونی و احیاء دندان با روکشی شبیه دندان می تواند درد را متوقف کند، بنابراین دندان ها نیاز به کشیده شدن نخواهند داشت.
اگر شما یک مورد اورژانسی دندانی داشته باشید، درمان ریشه می تواند در هر مرحله ای از بارداری انجام شود و نباید به تعویق بیفتد. با این حال، از آنجا که اشعه ایکس نیاز است، زمان ایده آل برای جراحی های دندانی در طول سه ماهه دوم است.
آیا در طول دوران بارداری دندان ها را سفید کرد؟
سفید کردن دندان ها می تواند در طول دورن بارداری انجام شود، اما از آنجا که سفید کردن دندان ها غیر اورژانسی ترین درمان دندانپزشکی است، ممکن است دندانپزشک شما توصیه کند برای انجام آن دست نگهدارید.
به صورت ایده آل باید از سفید کردن دندان ها و دیگر درمان های زیبایی مخصوصاً در طول سه ماهه سوم اجتناب نمود، زیرا ممکن است دراز کشیدن در طول مدت اعمال ژل سفید کننده روی دندان ها ناراحت باشید.
اگر از کیت سفید کننده خانگی استفاده می کنید، باید حتماً چک کنید غلظت هیدروژن پراکسید بیشتر از 6 دردصد نباشد. غلظت بالاتر می تواند موجب آسیب به بافت شود، مگر آنکه به صورت حرفه ای اعمال شود.
آیا زنان باردار پس از فرایندهای دندانپزشکی می توان مسکن استفاده کنند؟
استامینوفن همراه با داروهای مخدر، مانند کدئین یا هیدروکدئین، عموماً تجویز می شوند و در طول بارداری بی خطر هستند. ما بیماران را تشویق می کنیم که پس از فرایند دندانپزشکی خود تا حد امکان یک دوره کوتاه از این داروها استفاده کنند تا خطر وابستگی به آنها را کاهش دهند. باید بیماران هر چه سریع تر تحت مشاوره تغییر دارو و مصرف مسکن های غیر مخدر مانند استامینوفن ساده قرار بگیرند. بنابراین، دندانپزشکان نباید دوره مصرف داروهای مخدر اعتیاد آور را بیشتر از 30 روز تجویز کنند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDها) مانند ایبوپروفن در طول بارداری توصیه نمی شوند.
آیا در طول دوران بارداری می تواند ارتودنسی انجام داد؟
اگر شما قبلاً تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اید، نباید درمان را تنها به علت باردار شدن متوقف کنید. حتی در طول دوران بارداری می توانید بریس های جدید نیز دریافت کنید، گرچه ممکن است دندانپزشک یا ارتودنیست شما توصیه کنند که تا پس از تولد فرزند خود صبر کنید، زیرا ممکن است گاهی مشکلاتی بروز پیدا کند.
دریافت بریس ها مستلزم گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس است، که ممکن است دندانپزشک شما بخواهد طی سه ماهه نخست بارداری از قرار گرفتن شما در معرض آن اجتناب کند. اگر با افزایش وزن طی دوران بارداری شکل چهره و دهان شما تغییر می کند، به این معنا است که بریس های شما باید تنظیم شوند یا قالب جدیدی از دندان های شما گرفته شود تا یک سری الاینر جدید ساخته شود. این تغییرات می توانند باعث افزایش هزینه های کلی شوند.
برخی زنان تورم لثه ها و دیگر مشکلات صورت را در طول دوران بارداری تجربه می کنند، که گاهی اوقات می تواند باعث بروز حساسیت ناشی از سیم ها و براکت های بریس ها شود. دندانپزشک و ارتودنتیست شما می توانند ژل های بی خطری برای کمک به بی حس کردن درد در اختیار شما قرار دهند، یا اگر قرار است تنها مشکلات جزئی ارتودنتیک برطرف شوند، ممکن است شما الاینرهای پلاستیکی متحرک را ترجیح دهید.
دندانپزشکی در دوران بارداری
چرا مراقبت های دندانی در طول بارداری اهمیت دارند؟
تغییرات هورمونی و برخی داروهای خاص می توانند خطر بروز بیماری های پریودنتال (لثه) و خشکی دهان را افزایش دهند، بنابراین ما به بیماران خود توصیه می کنیم در طول دوران بارداری خود دو مرتبه مسواک بزنند و نخ دندان بکشند. ممکن است این زیاد به نظر برسد، اما می تواند از بروز پوسیدگی های دندانی پس از خوردن شیرینی هایی که ویار آنها را داشته اید پیشگیری کنید و از خطر بروز تحلیل لثه ها بکاهید. بعلاوه، استفراق های مربوط به تهوع های شدید صبحگاهی می توانند موجب خوردگی و فرسایش دندان ها با اسید، و به ندرت، هورمون های بارداری می توانند باعث بروز ضائده های خوش خیم داخل دهان شوند که الزاماً خطرناک نیستند اما می توانند آزار دهنده باشند.
بعلاوه، رشد دندان های جنین طی ماه های سوم تا ششم بارداری صورت می گیرد. مهم است که زنان باردار مراقب رژیم غذایی خود باشند تا سلامت دندان های فرزند خود را حمایت کنند. بیماران باردار به دلیل رفلاکس تهوع شدیدی که دارند احتمالاً به سختی می توانند مسواک بزنند، به همین دلیل باید سعی کنند از مسواک های کوچک تر یا خمیر دندانی با مزه متفاوت استفاده کنند تا مسواک زدن را ساده تر کنند.
چگونه می توان از درمان های دندانپزشکی اجتناب کرد؟
اگر شما بهداشت دهان و دندان ها را به خوبی دنبال کنید، کمتر احتمال دارد که نیاز به اصلاح مشکلات دندان در طول دوران بارداری داشته باشید. علاوه بر مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم، باید سعی کنید از عمل به ویارهای ناسالم اجتناب کنید و حتماً چکاپ های دندانپزشکی خود را دنبال کنید.
علاوه بر این، باید از مسواک زدن دندان های خود درست پس از تهوع های صبحگاهی اجتناب کنید، زیرا در محتویات معده که با استفراق کردن بالا می آیند، اسید نیز وجود دارد که باعث می شود مینای دندان ها فوق العاده نرم شود و مسواک زدن بلافاصله پس از آن می توانند به سطح مینای دندان های شما آسیب وارد کند. در عوض، دهان خود را با آب بشویید و پس از 30 دقیقه دندان های خود را مسواک بزنید.