یکی از دلایلی که زنان بیشتر در معرض خطر بیماری لثه قرار دارند و بیشتر مستعد مشکلات سلامت دهان و دندان می باشند، تغییرات هورمونی منحصر به فردی است که آنها را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد. هورمون ها نه تنها خونرسانی به بافت لثه را تحت تأثیر قرار می دهند، بلکه روی پاسخ بدن به سموم ناشی از تجمع پلاک نیز تأثیر می گذارند. در نتیجه این تغییرات، زنان را در مراحل خاصی از زندگی خود، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری پریودنتال و همچنین سایر مشکلات سلامت دهان و دندان می کنند.

هنگامی که یک زن باردار است، دچار تغییرات هورمونی می شود که مانع خونرسانی به لثه ها می شوند. علاوه بر این، تغییرات هورمونی ممکن است در توانایی بدن برای پاسخ به تحریک اختلال ایجاد کنند. در این مقاله نگاهی خواهیم داشت به برخی از مراحلی که طی آنها زنان بیشتر در معرض خطر بیماری لثه قرار دارند.

چه زمانی زنان بیشتر در معرض خطر مشکلات دهان و دندان هستند؟

پنج موقعیت در زندگی زنان وجود دارند که در طی آنها، نوسانات هورمونی باعث می شود آنها بیشتر مستعد ابتلا به مشکلات سلامت دهان و دندان شوند- در دوران بلوغ، در برخی از نقاط چرخه قاعدگی ماهانه، هنگام استفاده از قرص های ضد بارداری، در دوران بارداری و در دوران یائسگی.

در دوران بلوغ

افزایش تولید هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون که در دوران بلوغ رخ می دهد می تواند جریان خون به لثه ها را افزایش داده و نحوه واکنش بافت لثه به محرک های موجود در پلاک را تغییر دهد و باعث شود بافت لثه قرمز، حساس، متورم، و احتمال خونریزی آن هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بیشتر شود.

در دوران قاعدگی

به دلیل تغییرات هورمونی (بویژه افزایش پروژسترون) که در طول چرخه قاعدگی رخ می دهد، برخی از زنان تغییرات دهانی را تجربه می کنند که می تواند شامل تورم لثه ها به رنگ قرمز روشن، ضایعات لثه، تورم غدد بزاقی، ایجاد آفت یا خونریزی لثه باشد. ژنژیویت قاعدگی معمولاً یک یا دو روز قبل از شروع پریود رخ می دهد و مدت کوتاهی پس از شروع پریود برطرف می شود. دلیل اصلی این امر عدم تعادل هورمونی در آن زمان از ماه است. دندانپزشک شما برای کاهش درد و ناراحتی که معمولاً ایجاد می شود، ممکن است درمان خاصی را توصیه کند.

هنگام مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی

داروهای ضد بارداری خوراکی به این شهرت دارند که باعث عدم تعادل هورمونی کمک می کنند. به همین دلیل است که، زنانی که از قرص های ضد بارداری خاصی استفاده می کنند که حاوی پروژسترون هستند و سطح آن هورمون را در بدن افزایش می دهند، به دلیل واکنش اغراق آمیز بدن به سموم تولید شده از پلاک ها، ممکن است التهاب بافت های لثه را تجربه کنند. اگر التهاب لثه ها را تجربه می کنید و قرص ضد بارداری مصرف می کنید، به مطب دندانپزشک خود مراجعه کنید و این موضوع را با دندانپزشک خود در میان بگذارید. برای مقابله با علائم، ممکن است اشکال مناسبی از درمان مانند آنتی بیوتیک به شما داده شوند.

بیماری لثه در زنان

در دوران بارداری

سطح هورمون در دوران بارداری به طور قابل توجهی تغییر می کند. برای زنان کاملاً عادی است که در طول دوران بارداری مشکلات دندانی مانند التهاب لثه را تجربه کنند. افزایش سطح پروژسترون، بویژه، می تواند باعث بیماری لثه در هر زمانی در ماه دوم تا هشتم بارداری شود-  وضعیتی که تحت عنوان ژنژیویت بارداری شناخته می شود. بیشتر زنان به تدریج متوجه قرمز شدن و پف کردن لثه های خود می شوند که گاهی اوقات می توانند دردناک باشند. برای مقابله با این شرایط یا اجتناب از عفونت جدی، ممکن است لازم باشد به فکر پاکسازی تخصصی مکرر توسط دندانپزشک باشید. برای کمک به اجتناب از این مشکلات شایع، می توان یک پاکسازی تخصصی را در سه ماهه دوم انجام داد. اگر باردار هستید به دندانپزشک خود اطلاع دهید.

در دوران یائسگی

هنگامی که یک زن به یائسگی می رسد، تغییرات فیزیکی رخ می دهند که می توانند منجر به بروز مشکلات دهان مانند احساس سوزش در دهان شوند. در نتیجه افزایش سن، مصرف برخی از داروها برای مبارزه با بیماری ها و تغییرات هورمونی ناشی از یائسگی، می توانند باعث بروز تغییرات دهانی متعددی شوند. این تغییرات دهانی می توانند شامل تغییر حس چشایی، احساس سوزش در دهان، حساسیت بیشتر به غذاها و نوشیدنی های سرد و گرم و کاهش جریان بزاق باشد که می تواند منجر به خشکی دهان شود.

خشکی دهان به نوبه خود می تواند منجر به ایجاد پوسیدگی دندان و خطر عفونت را افزایش دهد زیرا جریان بزاق را کاهش می دهد، در نتیجه احتمال بروز بیماری لثه بیشتر می شود، زیرا بزاق برای مرطوب کردن و پاکسازی دهان با خنثی کردن اسیدهای تولید شده توسط پلاک در دسترس نیست. خشکی دهان همچنین می تواند ناشی از بسیاری از داروهای تجویزی و بدون نسخه ای باشد که معمولاً برای افراد مسن تجویز می شوند.

کاهش استروژن که با یائسگی اتفاق می افتد نیز زنان را بیشتر در معرض خطر از دست دادن تراکم استخوان قرار می دهد. از دست دادن استخوان، بویژه در فک، می تواند منجر به از دست رفتن دندان ها شود. عقب رفتن لثه ها می تواند نشانه از دست رفتن استخوان در استخوان فک باشد. تحلیل رفتگی لثه ها همچنین سطح بیشتری از دندان ها را در معرض پوسیدگی بالقوه دندان قرار می دهد.

بیماری لثه در زنان

نکاتی برای پیشگیری از مشکلات دهان و دندان برای زنان در سنین مختلف

از آنجا که بیشتر زنان در معرض خطر بروز مشکلات دندانی قرار دارند، به این معنا نیست که آنها نمی توانند کاری برای حفظ لبخندی درخشان و زیبا انجام دهند. قبل از اینکه عجله کنید و پول خود را برای فرایندهای دندانپزشکی پرهزینه خرج کنید، روتین بهداشتی دهان و دندان خود را مرور کنید.

برخی از اقدامات ساده برای کمک به جلوگیری از بروز عفونت و پیشگیری از بروز مشکلات سلامت دهان مانند بیماری لثه و پوسیدگی دندان عبارتند از:

• دندان های خود را حداقل دو مرتبه در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید. حداقل یک مرتبه در روز نخ دندان بکشید و دهان خود را با دهانشویه ضد عفونی کننده بشویید.
• دو مرتبه در سال برای معاینه و پاکسازی تخصصی دهان به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
• یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید.
• از خوردن تنقلات شیرین یا نشاسته ای خودداری کنید.
• از دندانپزشک خود بپرسید که آیا فکر می کند باید از دهانشویه ضد میکروب استفاده کنید.
• اگر خشکی دهان دارید، از دندانپزشک خود در مورد درمان های این شرایط، مانند بزاق مصنوعی، سوال کنید. بیوتن یکی از این محصولات است و بدون نسخه در دسترس است.

اگر مشکلاتی مانند حساسیت را تجربه کردید، با دندانپزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است نشانه ای از یک مشکل اساسی باشد. برخی از مشکلات دندانی وقتی زودتر تشخیص داده شوند، راحت تر درمان می شوند.

آکادمی پریودنتولوژی آمریکا AAP تخمین زده است که تقریباً از هر چهار آمریکایی سه نفر از آنها به نوعی از یکی از اشکال بیماری لثه رنج می برد- از موارد خفیف گرفته تا ژنژیویت، و تا شکل وخیم آن که تحت عنوان پریودنتیت شناخته می شود. با این حال، علیرغم این شیوع، تقریباً تنها حدود 3 درصد از این افراد به دنبال درمان برای بیماری لثه خود هستند. با افزایش تعداد تحقیقاتی که نشان می دهند بیماری لثه ممکن است با بیماری های متعدد دیگری، از جمله دیابت، بیماری های قلبی، و برخی از اشکال خاص سرطان مرتبط باشد، حفظ سلامت دندان ها و لثه ها نسبت به قبل اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

اختلاف بین شیوع بیماری های لثه و عدم درمان را می توان ناشی از عدم درک تأثیر بیماری پریودنتال روی سلامت عمومی دانست. بیماران همیشه هم به دنبال مراقبت های پریودنتالی که نیاز دارند نیستند زیرا آنها از تأثیرات دراز مدت و احتمالاً خطرناک بیماری لثه درمان نشده آگاه نیستند. متأسفانه، باورهای نادرست مختلفی پیرامون بیماری لثه و پیامدهای آن وجود دارد.

برای کمک به ایجاد تمایز بین واقعیت و درورغ در مورد بیماری لثه، AAP برخی از تفکرات نادرست شایع در مورد سلامت دهان را شناسایی کرده و مورد توجه قرار داده است.

بیماری لثه چندان شایع نیست.

بر عکس، بیماری لثه یه شدت شایع است. بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، نیمی از افراد بزرگسال 30 ساله و بالاتر از یکی از اشکال بیماری لثه رنج می برند. بیماری لثه، عفونت بافت هایی است که دندان های شما را در بر گرفته و از آنها محافظت می کنند، و در نتیجه پلاک بروز می یابد، فیلم چسبناکی از باکتری ها که پیوسته روی دندان ها در حال تشکیل شدن می باشد. اگر پلاک ها با مسواک زدن درست روزانه و تمیز کردن بین دندان ها زدوده نشوند، در نهایت می توانند سفت شده و به رسوب یا تارتار تبدیل شوند.

باورهای غلط در مورد بیماری لثه

خونریزی لثه ها چندان مهم نیست.

لثه های قرمز رنگ و متورمی که خونریزی دارند یکی از علائم مهم بیماری لثه هستند. اگر هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، یا هنگام خوردن برخی غذاهای خاص متوجه خونریزی لثه های خود شدید، باید برای مراجعه به دندانپزشک برنامه ریزی کنید تا دهان و دندان های شما را برای بیماری پریودنتال معاینه کند. مطالعات نشان داده اند که بیماری لثه علاوه بر اینکه موجب از دست دادن دندان ها می شود، ممکن است با پیشرفت بیماری های دیگر مانند بیماری های قلبی و دیابت نیز ارتباط داشته باشد، بنابراین، مهم است که شما درمان بیماری پریودنتال را هر چه سریع تر آغاز کنید.

خونریزی از لثه ها در طول دوران بارداری عادی است.

گرچه صحت دارد که برخی زنان دچار شرایطی به نام “ژنژیویت بارداری” می شوند، اما اصلاً صحت ندارد که همه زنانی که باردار می شوند این شرایط را تجربه می کنند. شما با مراقبت های اضافی حین مسواک زدن و نخ دندان کشیده روزانه خود می توانید به پیشگیری از بروز این شرایط کمک کنید. دندانپزشک شما ممکن است برای پیشگیری از بروز آن پاکسازی های منظم بیشتری را توصیه کند.

عدم وجود حفره و پوسیدگی های دندانی نشان دهنده عدم وجود بیماری لثه است.

عدم وجود حفره های دندانی دلیلی برای عدم وجود بیماری لثه نمی باشد. زیرا بیماری لثه بدون درد است و بسیاری از افراد اصلاً نمی دانند این بیماری چگونه پیشرفت می کنند. لثه هایی که به راحتی دچار خونریزی می شوند، یا قرمز و متورم و دردناک هستند یکی از علائم ژنژیویت می باشند، مرحله اولیه بیماری لثه و تنها مرحله ای که قابل بازگشت است. وقتی ژنژیویت در مراحل اولیه تشخیص داده شود، معمولاً می تواند با پاکسازی توسط متخصص در مطب و نیز پیگیری مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه می تواند درمان شود.

بوی بد دهان می تواند نشان دهنده بیماری لثه باشد.

بوی بد یا وجود مزه بد مداوم دهان می توانند از علائم نشان دهنده بیماری لثه و دیگر بیماری های دهان باشند بنابراین مهم است به علت بروز آن پی ببرید. اگر دائماً بوی بد دهان دارید، به دندانپزشک مراجعه کنید. چکاپ های منظم دندانپزشکی به دندانپزشک شما اجازه می دهند مشکل شما را شناسایی نماید، زیرا بوی بد دهان می تواند نشانه یک بیماری باشد. اگر دندانپزشک شما مشخص نماید که دهان شما سالم است، ممکن است به یک پزشک ارجاع داده شوید.

باورهای غلط در مورد بیماری لثه

نیاز نیست هر روز نخ دندان بکشید.

مراقبت های روتین دهان و دندان، که شامل مسواک زدن پس از هر وعده غذایی و قبل از رفتن به رختخواب، و نیز حداقل یک مرتبه نخ دندان کشیدن در طول روز می شود، بهترین روش برای پیشگیری از بروز بیماری لثه می باشد. با این حال، در بررسی که اخیراً صورت گرفته است، تخمین زده شده است که تنها 5/13 درصد از آمریکایی ها هر روز نخ دندان می کشند. پایبند بودن به مراقبت روزانه از دهان و نیز دو مرتبه مراجعه به دندانپزشک در طول سال برای چکاپ کامل دندانی حیاتی است. اگر بیماری لثه تشخیص داده شود، مشورت با یک پریودنتیست، دندانپزشکی که تخصص وی درمان بیماری پریودنتال است، ممکن است مفید باشد.

باورهای غلط در مورد بیماری لثه

مراجعه به پریودنتیست ترسناک خواهد بود.

پریودنتیست ها متخصصان بیماری لثه هستند. آنها پس از اتمام تحصیلات در زمینه دندانپزشکی عمومی، سه یا چند سال بیشتر را صرف آموزش های تخصصی در زمینه تشخیص، درمان، و پیشگیری از بیماری پریودنتال کرده اند. پریودنتیست ها مجهز به جدیدترین درمان ها و فناوری ها می باشند و با استفاده از ابزارهای نوآورانه ای مانند رادیوگرافی دیجیتال، فناوری آلتراسوند، اندازه گیری علائم بیولوژیک و لیزر درمانی، به راحت تر شدن ویزیت شما کمک می کنند.

باورهای غلط در مورد بیماری لثه

داشتن بیماری لثه به این معنا است که دندان ها حتماً از دست خواهند رفت.

نه اینقدر! اگر کارهای بهداشتی دهان را به خوبی انجام دهید الزاماً دندان های خود را به بیماری لثه نخواهید باخت. این به معنای دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، و پاکسازی روزانه بین دندان ها، خوردن غذاهای سالم، و برنامه ریزی برای مراجعه منظم به دندانپزشک می باشد. حتی اگر تشخیص داده شده باشد که شما بیماری لثه دارید، دندانپزشک شما می تواند طرح درمانی برای شما بریزد که به شما کمک خواهد کرد بیماری خود را تحت کنترل درآورید و از پیشرفت آن جلوگیری خواهد کرد.

دندانی که در نتیجه بیماری لثه از بین رفته است، برای همیشه از دست رفته است.

بیماری لثه علت اصلی از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال است. با این حال، پریودنتیست ها علاوه بر درمان بیماری لثه در کاشت ایمپلنت های دندانی نیز تخصص دارند- روشی راحت و آسان برای جایگزینی دائمی دندان های از دست رفته. ایمپلنت دندانی ریشه مصنوعی دندان است که داخل فک قرار می گیرد تا یک دندان مصنوعی جایگزین را نگهدارد.

مطالعات نشان داده اند که نرخ موفقیت ایمپلنت های دندانی 98 درصد می باشد، و با مراقبت های صحیح و مناسب، امکان صحبت کردن، غذا خوردن، و لبخند زدن با اعتماد به نفس را تا پایان عمر برای شما فراهم می آورند. در حقیقت، تحقیقی که توسط آکادمی آمریکایی پریودنتولوژی انجام شد نشان داده است که بیش از 70 درصد از افراد پاسخگو به پرسش ها گزارش داده بودند که از نتایج ایمپلنت های دندانی خود “خوشنود” یا “فوق العاده راضی” هستند.

بهداشت نامناسب دهان تنها راه گسترش بیماری لثه است.

فراموش کردن بهداشت دهان و دندان مطئناً می تواند در پیشرفت بیماری لثه نقش داشته باشد، اما عوامل مختلف دیگری نیز وجود دارند که می توانند خطری که شما را تهدید می کند را تحت تأثیر قرار دهند. برای مثال، نشان داده شده است که مصرف تنباکو به شدت احتمال گسترش بیماری لثه را افزایش می دهد. استرس، رژیم غذایی نامناسب، و حتی عوامل ژنتیکی نیز می توانند در سلامت لثه های شما نقش داشته باشند.

همه افرادی که دیابت دارند بیماری لثه خواهند داشت.

دیابت یک بیماری مزمن است که توانایی بدن شما برای فراوری قند را تحت تأثیر قرار می دهد. بالا رفتن قند خون می تواند موجب بروز مشکلاتی برای چشم ها، اعصاب، کلیه ها، قلب، و دیگر اعضای بدن شما شود. دیابت می تواند مقاومت شما در برابر عفونت ها را نیز کاهش دهد و می تواند روند بهبود را کند نماید. اگر دیابت دارید، بیشتر در معرض خطر گسترش برخی از مشکلات سلامت دهان، از جمله بیماری لثه، قرار خواهید داشت، بنابراین مهم است دقت زیادی در بهداشت دهان داشته باشید تا از بروز این مشکلات پیشگیری نمایید.

وقتی بیماری لثه به مرحله پیشرفته می رسد (پریودنتیت) دندان های شما در معرض خطر قرار دارند. در این مرحله، الیاف پریودنتال لیگامان و بافت استخوانی که دندان را احاطه کرده اند تخریب شده اند، و حتی ممکن است روند از دست رفتن دندان های شما آغاز شود. اگر بیماری با درمان های غیر جراحی مانند جرمگیری و تسطیح سطح ریشه قابل کنترل نباشد، ممکن است جراحی فلپ پریودنتال بهترین گزینه درمانی برای شما باشد.

امروزه جراحی فلپ روش برتر و پیشرو برای درمان و ترمیم پاکت های پریودنتال است. پاکت پریودنتال چیست؟ آنها بخش هایی زیر خط لثه هستند، جایی که بافت لثه از دندان جدا شده است، و باعث می شود یک فضای غیر قابل تمیز شدن بوجود بیاید، جایی که باکتری های مضر می توانند تکثیر شوند. این باکتری ها منجر به التهاب بافت ها، و در نتیجه حساسیت، خونریزی، و درد می شوند. این مشکلات اگر بدون درمان باقی بمانند، می توانند میزبان مشکلاتی شامل بیماری لثه، از دست رفتن ساختار استخوانی حمایت کننده دندان، و احتمالاً حتی مشکلات سیستمیک (کل بدن) شوند.

وقتی پاکت های پریودنتال پیشرفت می کنند، گام نخست برای درمان آنها معمولاً از طریق پاکسازی و جرمگیری (که تحت عنوان رسوب زدایی ریشه نیز نامیده می شود) با ابزارهای دستی یا آلتراسونیک است. اگر این درمان مؤثر واقع نشود، جراحی پریودنتال انجام خواهد شد. جراحی فلپ درمانی برای بیماری پریودنتال نیست- بلکه کمک می کند فضایی ایجاد شود که راحت تر بتوان سلامت پریودنتال را حفظ کرد. و حتی اگر شما مستعد بیماری لثه باشید، درمان های تخصصی مناسب و مراقبت های منظم در منزل می توانند کمک کنند تا حد امکان لثه های خود را برای مدت زمان طولانی تری سالم نگه دارید.

جراحی فلپ برای درمان بیماری لثه

اهداف جراحی فلپ

یکی از اهداف اصلی جراحی فلپ حذف یا کاهش خود پاکت ها است. برای دسترسی به آن، یک برش فلپ مانند در بافت لثه ایجاد می شود. این اجازه می دهد بافت بیمار از داخل پاکت برداشته شود و امکان دسترسی به سطوح ریشه دندان را برای پاکسازی کامل فراهم می آورد، که به حذف پلاک ها و رسوب های مضر کمک می کنند. پس از آن فلپ بسته می شود و آن منطقه سیل می شود. این باعث می شود روند بهبود آغاز شود، که به سرعت اتفاق می افتد.

هدف دیگر بازسازی و بازتولید الیاف پریودنتال لیگامان و بافت استخوانی است که ممکن است در نتیجه بیماری از دست رفته باشد. تکنیک های متعددی ممکن است برای انجام این کار استفاده شوند، از جمله روش های پیشرفته پیوند استخوان و مواد شیمیایی که تحت عنوان فاکتورهای رشد شناخته می شوند. این رویکردها کمک می کنند لثه ها به شکل و عملکرد طبیعی و عادی خود برگردند و ترمیم شوند، و موجب ارتقاء دندان هایی سالم و ایمن می شوند.

جراحی فلپ برای درمان بیماری لثه

فرایند جراحی فلپ

جراحی فلپ عموماً با بی حسی کامل انجام می شود، که گاهی اوقات همراه با داروهای ضد اضطراب خوراکی استفاده می شوند؛ یا به جای آنها ممکن است از آرام بخش هایی استفاده شود که داخل ورید تزریق می شوند و هشیاری فرد حفظ می شود. پس از آنکه بی حس کننده اثر می کند، برش کوچکی ایجاد می شود تا لثه ها از دندان ها جدا شوند. بافت بیرونی لثه به آرامی رو به عقب تا زده می شود تا امکان دسترسی به ریشه ها و الیاف پریودنتال لیگامانی و بافت استخوان وجود داشته باشد.

سپس، بافت ملتهب لثه می تواند برداشته شود، و ریشه های دندان ها می توانند پاکسازی شوند؛ در صورت نیاز، منطقه نیز می تواند با آنتی بیوتیک ها یا داروهای دیگر درمان شود. نقائص استخوان ها می توانند با مواد پیوندی (از جای دیگری از بدن یا با مواد ساخته دست انسان) ترمیم شوند و احیاء صحیح الیاف پریودنتال لیگامان می تواند با روش های فیزیکی (غشاء) و شیمیایی (فاکتورهای رشد) ترغیب شوند. ممکن است دندانپزشک یک غشاء روی استخوان پیوندی قرار دهد تا به رشد مجدد استخوان کمک کند، البته ممکن است غشاء بعداً برداشته شود. ممکن است استخوان صاف و صیقلی شود و به گونه ای شکل داده شود که پلاک های دندانی جای کمتری برای رشد داشته باشند. در نهایت، برش بسته می شود و فرایند تکمیل می شود.

پس از جراحی چه انتظاری می توان داشت؟

عموماً تنها چند روز طول می کشد تا روند بهبود فرایند جراحی فلپ انجام شود. حتماً دستور العمل های مراقبت های خانگی که دندانپزشک یا جراح دهان و دندان شما داده است را دنبال کنید. اگر هر پرسشی در مورد این دستورالعمل ها دارید، با دندانپزشک یا جراح خود تماس بگیرید. توصیه های کلی که کمک می کنند سرعت روند بهبود بیشتر شود عبارتند از:

• داروهای مسکن خود بر اساس تجویز پزشک خود مصرف کنید.
• پس از 24 ساعت، می توانید دهان خود را چند مرتبه در طول روز با آب و نمک به آرامی شستشو دهید تا تورم و درد را تسکین دهید.
• گاز استریل را قبل از آنکه غرق در خون شود تعویض کنید.
• پس از جراحی آرام باشید. فعالیت های فیزیکی شدید ممکن است خونریزی را افزایش دهد.
• غذاهای نرم مانند ژلاتین، پودینگ، یا سوپ سبک بخورید. به تدریج و به بهبود منطقه جراحی، غذاهای جامد را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. تخت دراز نکشید. این ممکن است موجب طولانی شدن خونریزی شود. زیر سر خود را با یک بالش اضافی بالا بیاورید.
• به مسواک زدن آرام و با دقت دندان ها و زبان خود ادامه دهید.
• یک تکه یخ یا کیسه آب سرد روی منطقه بیرون دهان خود اعمال کنید زیرا به کاهش درد و تورم صورت شما کمک می کند.
• از انجام حرکات مکیدن مانند استفاده از نی خودداری کنید.
• سیگار نکشید.

چند روز پس از فرایند دندانپزشک بخیه ها را برخواهد داشت.

این فرایند چقدر خوب می تواند عمل کند؟

اگر پس از فرایند بهداشت دهان را به خوبی رعایت کنید، فرایند فلپ اجازه خواهد داد دندان ها و لثه های خود را بهتر پاکسازی کنید. لثه های شما باید مجدداً صورتی و سالم شوند.

دندان درد و بیماری لثه بسیار شایع هستند اما معمولاً می توانند با مراقبت های خوب از دندان ها و لثه ها از آنها پیشگیری نمود. سالم نگه داشتن دندان ها، لثه ها، و استخوان های اطراف دندان ها مستلزم مسواک زدن، کشیدن نخ دندان، و داشتن رژیم غذایی خوب است. بایستی در طول روز دو مرتبه با مسواک نرم و خمیر دندان فلورایده مسواک بزنید. بین دندان ها را هر روز با نخ دندان یا دیگر ابزارهای بین دندانی تمیز کنید. برای دریافت راهنمایی های بیشتر در خصوص راهکارهای تمیز نگه داشتن دهان و دندان ها با دندانپزشک خود صحبت راهنمایی بخواهید.

گاهی اوقات ممکن است شما زمانی درد دندان داشته باشید که یکی از دندان های خود را لمس می کنید یا زمانی که غذاها یا نوشیدنی هایی می خورید که داغ، سرد، ترش یا شیرین هستند و به یک دندان حساس برخورد می کنند. حساسیت خفیف می تواند در نتیجه تحلیل رفتن لثه ها (کنار رفتن لثه ها از روی دندان ها) یا پوسیده شدن دندان اتفاق بیفتد. حساسیت های خفیف تا شدید می توانند به معنای ترک خوردن، وجود حفره در دندان، و از دست رفتن پر شدگی روی دندان باشند. مراجعه به دندانپزشک برای درمان می تواند مانع از دست رفتن دندان شود.

دندان درد و مشکلات لثه

دلایل بروز دندان درد

• عفونت (آبسه) دندان یا محدوده اطراف آن. ممکن است برجستگی قرمز رنگ، متورم، و دردناکی در نزدیکی یا طرفین دندانی که درد دارد یافت شود. بویژه ممکن است دندان هنگام بستن بایت درد داشته باشد.
• دندانی که نتوانسته است از داخل لثه بیرون بیاید (دندان نهفته). ممکن است لثه ها قرمز، متورم، و دردناک شوند. منطقه اطراف این دندان می تواند دردناک باشد و درد ضربان دار داشته باشد.
• مشکلات مربوط به اعصاب واقع در مرکز دندان (پالپ دندان)، یا آسیب به آنها که می تواند در نتیجه آسیب به صورت اتفاق بیفتد یا ناشی از فشردن یا ساییدن دندان ها روی یکدیگر باشد.

گاهی اوقات دندان درد می تواند در نتیجه دیگر مشکلات مربوط به سلامتی بروز پیدا کند، از جمله:

• حمله قلبی، سردردهای خوشه ای یا عفونت سینوس، که می تواند منجر به بازگشت درد به دندان یا فک شود.
• عفونت های ویروسی، از جمله (تبخال).
• بیماری هایی همچون دیابت.
• بیماری های مرتبط با عصب، از جمله درد عصب سه قلو نورالژی تری ژمینال.
• سوء مصرف الکل یا مواد مخدر، مخصوصاً متامفتامین ها.
• کمبود ویتامین هایی همچون ویتامین B12.

دندان درد و مشکلات لثه

مشکلات لثه

لثه های سالم صورتی رنگ و محکم هستند و به راحتی خونریزی نمی کنند. گاهگاهی اگر لثه ها و دندان ها را محکم مسواک بزنید، یا از مسواک با فرچه سفت استفاده کنید، یا نخ دندان را به سختی کنار لثه ها فشار دهید ممکن است لثه ها دچار خونریزی شوند. با دندان های خود با لطافت و به آرامی برخورد کنید- از مسواک دارای فرچه نرم استفاده کنید و با دقت نخ دندان بکشید تا به پیشگیری از خونریزی لثه ها کمک کنید.

ژنژیویت بیماری لثه ای است که موجب قرمز و متورم شدن لثه ها می شود که حین مسواک زدن به راحتی دچار خونریزی می شوند. از آنجا که ژنژیویت معمولاً منجر به بروز درد نمی شود، بسیاری افراد درمان خود را به تأخیر می اندازند. اگر بیماری لثه درمان نشود می تواند منجر به بروز مشکلات جدی تر مربوط به بافت های لثه شود.

پریودنتیت حالت وخیم تر بیماری لثه است و در نتیجه عفونت های طولانی مدت لثه ها، استخوان، و دیگر بافت هایی که دندان را حمایت می کنند بروز می یابد. این بیماری می تواند پیشرفت کند تا جایی که استخوان هایی که دندان ها را در بر گرفته اند آسیب ببینند. در این مراحل آخر، ممکن است دندان ها لق شوند و بیفتند یا نیاز به کشیده شدن داشته باشند. درمان زود هنگام بیماری لثه برای پیشگیری از افتادن دندان حائز اهمیت است.

خونریزی، تورم و درد لثه ها می توانند به علل زیر نیز اتفاق بیفتند:

• بارداری، داروهای رقیق کننده خون، یا اختلالات خونریزی. هر یک از اینها می توانند باعث شوند لثه ها به راحتی خونریزی کنند.
• کمبود ویتامین هایی مانند ویتامین K یا C یا مشکلات پزشکی مانند آنمی anemia که در توانایی بدن برای جذب برخی ویتامین های خاص اختلال ایجاد می کند.
• رشد دندان در برخی کودکان.
• داروهایی از قبیل دیلانیتن Dilantin یا مسدود کننده های کانال کلسیمcalcium channel blockers.
• پروتزهای دندانی یا ابزارهای دندانی که لثه ها را اذیت می کنند.
• عفونت اطراف ریشه دندان ها. تورم، قرمزی، گاهی اوقات همراه با ترشح چرک، ممکن است در پایه دندان مشاهده شوند.

دندان درد و مشکلات لثه

کشیدن سیگار و استفاده از دیگر فراورده های تنباکو خطر برزو بیماری لثه را افزایش می دهد. احتمال بروز بیماری لثه در افراد سیگاری بیشتر از افراد غیر سیگاری است. بیمار می تواند علائم خونریزی یا تورم لثه ها را نیز داشته باشد زیرا خونریزی های عادی که واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن هستند، تحت تأثیر استفاده از تنباکو هستند. جویدن تنباکو می تواند موجب تحلیل رفتن لثه ها در قسمت هایی از دهان شود که تنباکو در آنجا قرار داده می شود. حساسیت ها و زخم های مداوم در نتیجه استفاده پیوسته از دخانیات می تواند خطر بروز سرطان دهان را افزایش دهد.

بیماری لثه چیست؟

بیماری لثه (پریودنتال) یکی از عفونت های لثه است که می تواند ساختار استخوانی که دندان ها را در بر گرفته و از آنها حمایت می کند را تحت تأثیر قرار دهد. در موارد حاد، این بیماری می تواند موجب از دست رفتن دندان شود. کشیدن سیگار یکی از مهم ترین علل بیماری حاد لثه است.

بیماری لثه با باکتری (رسوب) روی دندان ها آغاز می شود که به تدریج به زیر لثه ها نفوذ می کنند و آنجا انباشته می شوند. اگر رسوب برای مدت زمان طولانی روی دندان ها باقی بماند، لایه های پلاک (فیلم) و رسوب (پلاک سخت شده) افزایش می یابند. تجمع این لایه ها خیلی زود منجر به نخستین مرحله بیماری لثه یا ژینژیویت، خواهد شد.

زمانی که بیماری لثه وخیم تر می شود، لثه ها از روی دندان ها کنار می روند و فضایی ایجاد می شود که محل بروز عفونت می شود. این شرایط حاد لثه پریودونتیت نامیده می شود. استخوان و بافتی که دندان ها را در جای خود نگه می دارند می توانند از یکدیگر جدا شوند و باعث لق شدن دندان ها شود که در نهایت نیاز به کشیدن خواهد داشت.

علائم و نشانه های هشدار دهنده بیماری لثه

• لثه های قرمز یا متورم
• حساسیت و خونریزی لثه ها
• احساس درد حین جویدن
• دندان های لق
• دندان های حساس
• لثه هایی که از روی دندان ها کنار رفته اند

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

کشیدن سیگار چه ربطی به بیماری لثه دارد؟

کشیدن سیگار می تواند موجب تضعیف سلول هایی از بدن شود که با عفونت مبارزه می کنند (سیستم ایمنی بدن) زیرا باعث می شود خون کمتری وارد جریان خون شود. این اتفاق موجب می شود مبارزه با عفونت لثه دشوارتر شود. زمانی که به لثه های شما آسیب می رسد، کشیدن سیگار باعث می شود بهبود آن به سختی پیش برود.

اگر من سیگاری باشم این برای من به چه معناست؟

• شما در مقایسه با افراد غیر سیگاری دو برابر بیشتر در معرض خطر بیماری لثه هستید.
• هر چه تعداد سیگارهایی که می کشید بیشتر باشند، خطر بیماری لثه در شما بیشتر است.
• هر چه مدت زمان بیشتری سیگاری باشید، خطر بیماری لثه در شما بیشتر است.
• ممکن است درمان بیماری لثه آنقدر که برای افراد غیر سیگاری خوب عمل می کند، برای شما خوب پیش نرود.

مصرف تنباکو به هر شکلی- سیگار، سیگار برگ، پیپ، و تنباکوی بدون دود- خطر بیماری لثه را در شما افزایش می دهد. بیماری لثه یکی از شایع ترین علل از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال است.

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

چگونه می توان از بیماری لثه پیشگیری نمود؟

با داشتن عادات خوب دهانی می توان به پیشگیری از بیماری لثه کمک کرد.

• دو مرتبه در طول روز دندان های خود را مسواک بزنید.
• برای برداشتن و پاک کردن پلاک دندان ها از نخ دندان استفاده کنید.
• برای چکاپ و پاکسازی تخصصی دندان ها به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.
• سیگار نکشید. اگر سیگاری هستید آن را ترک کنید.

بیماری لثه چگونه درمان می شود؟

پاکسازی منظم در مطب دندانپزشک، و مسواک زدن و کشیدن نخ دندان روزانه می توانند به درمان بیماری لثه در مراحل اولیه (ژینژیویت) کمک کنند.

موارد شدیدتر بیماری لثه ممکن است مستلزم درمان های زیر باشد:

• پاکسازی عمقی زیر خط لثه
• مصرف دهانشویه ها یا داروهای تجویزی
• جراحی برای برداشتن و زدودن رسوب از زیر لثه ها
• جراحی برای کمک به درمان استخوان یا لثه ای که در نتیجه بیماری پریودونتیت از دست رفته است. دندانپزشک ممکن است از ذرات کوچک استخوان برای پر کردن بخش هایی استفاده کند که استخوان از دست رفته است، یا اینکه ممکن است بافت ها را از جایی به جای دیگر در داخل دهان جابجا کند تا ریشه های دندان که بدون محافظ باقی مانده اند، پوشش داده شوند.

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

چرا روی دندان ها لکه ایجاد می شود؟

یکی از تأثیراتی که کشیدن سیگار دارد، ایجاد لکه روی دندان ها در نتیجه نیکوتین و قطران یا تار (ترکیبی صمغ مانند، قهوه ای و چسبناک حاصل سوختن سیگار) موجود در تنباکو است. این ترکیب می تواند در مدت زمان کوتاهی موجب زرد شدن دندان ها شود، و اغلب افرادی که زیاد سیگار می کشند معمولاً پس از چند سال کشیدن سیگار، از رنگ قهوه ای دندان های خود شکایت دارند.

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

چگونه کشیدن سیگار با سرطان مرتبط است؟

اکثر افراد می دانند که کشیدن سیگار منجر به سرطان ریه و حلق می شود، اما بسیاری افراد هنوز نمی دانند که این عادت یکی از علل اصلی سرطان دهان است. هر ساله هزاران نفر از سرطان دهانی می میرند که در نتیجه کشیدن سیگار بوجود آمده است.

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

آیا محصولات دندانی خاصی هستند که برای این منظور بتوان استفاده کرد؟

برای افرادی که سیگار می کشند، خمیر دندان های خاصی وجود دارد. گاهی اوقات این نوع خمیر دندان ها نسبت به خمیر دندان های معمولی خاصیت خراش دهندگی بیشتری دارند و باید با دقت بیشتری از آنها استفاده شود. ممکن است دندانپزشک به شما توصیه کند از این نوع خمیر دندان ها در کنار خمیر دندان معمولی خود به طور متناوب استفاده کنید. خمیر دندان های “سفید کننده” در بازار وجود دارند. هرچند آنها تأثیری روی رنگ طبیعی دندان ها ندارند، اما در زدودن لکه های روی دندان ها مؤثر هستند، و به همین دلیل می توانند ظاهر کلی دندان ها را تغییر دهند.

دهانشویه ها چه نقشی دارند؟

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

افرادی که سیگار می کشند ممکن است متوجه شوند که بوی دهان آنها از افراد غیر سیگاری بیشتر است. محصولات خوشبو کننده دهان مانند دانشویه ها می توانند تا حدودی موجب کاهش مشکل برای مدت کوتاهی شوند، اما آن را درمان نخواهند کرد.