آرتریت روماتوئید و بیماری لثه

به نظر می رسد نرخ ابتلای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید (RA) به بیماری پریودنتال بیشتر باشد، که می تواند شامل التهاب لثه (ژنژیویت) و عفونت بافت های نگهدارنده دندان (پریودنتیت) باشد. جالب است که تحقیقات نشان داده اند که افراد مبتلا به بیماری لثه شدیدتر، آرتریت روماتوئید شدیدتری نیز دارند و این ارتباط به یک عامل مشترک باز می گردد: التهاب مداوم.

بیماری پریودنتال درمان نشده علاوه بر خطراتی که برای سلامت دندان های شما دارد، از جمله از دست دادن دندان، بعلاوه ممکن است از اثربخشی برخی از داروهای آرتریت روماتوئید نیز بکاهد.

آرتریت روماتوئید چگونه روی دندان های شما تأثیر می گذارد؟

ارتباط بین آرتریت روماتوئید و بیماری پریودنتال به خوبی ثابت شده است. آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی خود ایمنی سیستمیک است، و به طور کلی، نرخ ابتلای افراد مبتلا به بیماری پریودنتال به بیماری های التهابی مزمن بسیار بیشتر است.

برخی تحقیقات نشان داده اند که احتمال ابتلای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به بیماری لثه چهار برابر بیشتر از افرادی است که آرتریت روماتوئید ندارند و به نظر می رسد بیماری لثه آنها شدیدتر باشد. بیماران جوان مبتلا به آرتریت روماتوئید به اندازه افراد بزرگسال در معرض خطر ابتلا به بیماری پریودنتال قرار دارند.

التهاب تنظیم نشده در بدن یک نشانگر برای هر دو بیماری است، اما از آنجا که ارتباط مستقیمی بین آنها وجود دارد، به نظر می رسد یک واسطه التهابی مشترک وجود داشته باشد.

پورفیروموناس ژنژیوالیس (Porphyromonas gingivalis) P. gingivalis یکی از باکتری های اصلی مسئول بیماری لثه است، که همچنین یکی از عوامل شناخته شده در شروع آرتریت روماتوئید است. در واقع، وجود P. gingivalis می ‌تواند منجر به شروع زودتر، پیشرفت سریع تر و شدت بیشتر آرتریت روماتوئید، از جمله افزایش آسیب به استخوان و غضروف شود.

بیماری پریودنتال در حال حاضر یک عامل خطر برای آرتریت روماتوئید تلقی می شود. به نظر می رسد که شدت بیماری پریودنتال با افزایش فعالیت بیماری آرتریت روماتوئید تسریع پیشرفت آن همراه باشد.

بیماری پریودنتال همچنین می تواند خطر ابتلا به بسیاری از دیگر مشکلات سلامتی از جمله بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و بیماری مزمن کلیوی را افزایش دهد.

علائم بیماری پریودنتال

بسیار مهم است که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید با بیماری پریودنتال و علائم آن آشنایی داشته باشند.

بین دندان و لثه ها یک شکاف V شکل به نام شیار وجود دارد. بیماری پریودنتال درست زیر خط لثه درون این شیار را مورد حمله قرار می دهد و می تواند باعث از بین رفتن پیوند بین دندان و بافت های حمایت کننده آن شود. همانطور که بافت ها آسیب بیشتری می بینند، شیار گسترش می یابد و به یک پاکت تبدیل می شود. در بیماری پریودنتال شدید، پاکت می تواند نسبتاً عمیق باشد.

ژنژیویت و پریودنتیت دو مرحله از بیماری پریودنتال هستند. ژنژیویت به عنوان شکل کمتر شدید بیماری پریودنتال تلقی می شود، زیرا در آن تنها لثه ها درگیر می شوند و برگشت پذیر است. پریودنتیت مخرب تر و شدیدتر از ژنژیویت تلقی می شود. ژنژیویت درمان نشده می تواند منجر به بروز پریودنتیت شود.

به علائم بیماری پریودنتال توجه داشته باشید، از جمله:

• لثه هایی که به راحتی خونریزی می کنند (مثلاً هنگام مسواک زدن).
• لثه های قرمز، حساس یا متورم.
• لثه هایی که تحلیل رفته اند یا از روی دندان ها کنار رفته اند.
• یک مشکل مداوم با بوی بد دهان یا حس چشایی که به نظر می رسد خاموش است.
• لق شدن دندان ها
• تغییر در بایت
• تغییر در تناسب پروتزهای پارسیل

به نظر می رسد در بیماران دارای خونریزی و تورم لثه، سطوح فعالیت بیماری آرتریت روماتوئید بالاتر باشند.

این امکان وجود دارد که بیماری پریودنتال بدون هیچ علامت هشدار دهنده ای شروع به گسترش کند. به همین دلیل است که چکاپ هاس منظم دندانپزشکی برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بسیار مهم هستند. اگر فقط زمانی که دندان درد دارید به دندانپزشک مراجعه کنید، ممکن است علائم اولیه بیماری پریودنتال که دندانپزشک شما مشاهده می کند را از دست دهید.

آرتریت روماتوئید و بیماری لثه

کنترل و مدیریت بیماری پریودنتال

مدیریت مداوم بهداشت دهان و دندان ها و درمان هر گونه مشکل دندان یا لثه، برای بیماران کلیدی است. تحقیقات نشان می دهند که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که به بیماری پریودنتال نیز مبتلا هستند که تحت درمان غیرجراحی پریودنتال قرار می گیرند، “بهبود قابل توجهی” را در نتایج آرتریت روماتوئید خود تجربه کردند.

مطمئن شوید که شما:

• دندان های خود را دو بار در روز مسواک بزنید و یک بار در روز بین دندان های خود را تمیز کنید.
• به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید و مطمئن شوید که سوابق پزشکی شما به خوبی ثبت شده اند تا بتوانید مراقبت های لازم را دریافت کنید. این امکان وجود دارد که دندانپزشک شما بخواهد با توجه به شدت آرتریت روماتوئید شما، دفعات بیشتری شما را ببیند.
• سیگار نکشید. سیگار باعث افزایش التهاب در بدن شما می شود و می تواند بیماری لثه و آرتریت روماتوئید شما را بدتر کند.

علاوه بر این، مطمئن شوید که به طرح درمان آرتریت روماتوئید خود پایبند هستید. از آنجا که این داروها می توانند به فرو نشاندن التهاب کمک کنند، آنها ممکن است به پیشگیری از بروز بیماری پریودنتال کمک کنند و در عین حال علائم آرتریت روماتوئید شما را نیز بهبود بخشند.

سخن پایانی

با توجه به ارتباط ثابت شده بین آرتریت روماتوئید RA و سلامت لثه و دندان ها، بسیار مهم است که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید سلامت پریودنتال خود را به صورت روزانه تحت نظارت داشته باشند، و بهداشت دهان و دندان ها را رعایت کنند و با دندانپزشک همکاری کنند تا یک برنامه بهداشتی دهان و دندان را با انتظار کاهش التهاب برای هر دو بیماری های لثه و آرتریت روماتوئید ایجاد کنند. کاهش شدت و کند کردن پیشرفت هر دو بیماری از اهداف درمان است. دندانپزشک و روماتولوژیست شما می توانند با راهنمایی شما به درمان شما کمک کنند.