بخش تخصصی جراحی افزایش طول تاج دندان
افزایش طول تاج دندان یکی از روشهای جراحی است که به منظور افزایش ساختار طول دندان از بالای لثه صورت می‌گیرد و هدف اصلی آن حفظ سلامت و بهبود زیبایی فرد می‌باشد. این نوع جراحی شامل برداشت بافت سخت و نرم لثۀ پیرامون دندان می‌باشد که نتیجۀ آن افزایش طول ساختار قابل رویت دندان است. لیزر یکی از روشهای جایگزین، و موثر است که نتایجی فوق‌العاده همراه با رضایت بیمار در بر خواهد داشت.
بارودنتالژیا: دندان درد هنگام پرواز یا شیرجه زدن در آب
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
بارودونتالژیا ، که تحت عنوان فشار دندان یا آئرودنتالژیا نیز شناخته می شود، دندان درد شدیدی است که در اثر تغییر فشار محیط هنگام پرواز با هواپیما یا غواصی ایجاد می شود. این پدیده اغلب در افرادی رخ می دهد که پرواز می کنند یا شیرجه می زنند و همچنین می تواند در طول اکسیژن درمانی هایپرباریک ایجاد شود. بارودنتالژیا باعث ایجاد شرایط پاتوفیزیولوژیکی مختلف می شود، اما شایع ترین علائم آن عبارتند از فشار، درد و حساسیت. و متأسفانه، دندان درد می تواند حتی پس از یکسان سازی فشار نیز ادامه داشته باشد و بدون درمان مناسب احتمال عود دوباره آن وجود دارد.
علت بارودنتالژیا چیست؟
گازها منبسط و منقبض می شوند تا با سطوح فشار اطراف مطابقت داشته باشند. بارودنتالژیا، اغلب به دو دسته تقسیم می شود: غیر مستقیم و مستقیم. در بارودنتالژیای غیرمستقیم یا باروسینوزیت، سینوس مسدود می شود و دیگر نمی تواند فشار ایجاد شده در صورت را برابر کند. بارودنتالژیای مستقیم یک منشأ دندانی دارد. این اتفاق اغلب زمانی رخ می دهد که یک حفره پر از گاز در دندان نتواند با فشار محیط بیرونی یکسان شود. این باعث تحریک گیرنده های درد و پایانه های عصبی می شود. در محیط های معمولی، تغییرات در هر کیسه هوای داخل دندان ها بدون علامت خواهد بود. اما در شرایط هیپوباریک و هایپرباریک شدیدتر می شود، و تأثیر آن روی دندان ها تشدید می شود.
دندان درد هنگام پرواز یا شیرجه زدن در آب
پاکت های هوا چگونه داخل دندان ها ایجاد می شوند؟
یک نظریه این است که گازها در نتیجه باکتری هایی ایجاد می شوند که درون آبسه آپیکال یا نکروز عفونی وجود دارند. آنها همچنین می توانند در ضایعات پوسیدگی درمان نشده با حداقل آسیب به مینای دندان ریشه داشته باشند، به گونه ای که هوا به دام می افتد. فرضیه دیگر این است که پس از درمان، هوا درون حفره باقی می ماند یا از طریق نشت های کوچک اطراف پر کننده ها، روکش ها یا دندان های مصنوعی وارد می شود، حتی اگر دندان ها به طور رضایت بخشی ترمیم شده باشند. سایر عوامل ایجاد کننده بارودنتالژیا بعلاوه می توانند شامل ترمیم های ناکافی، پوسیدگی ثانویه، آسیب پریودنتال یا آپیکال، و ضایعات پس از فرایند باشد.
آئرودنتالژیا یک دندان درد شدید است که در اثر تغییر فشار هنگام پرواز کردن در هواپیما یا شیرجه زدن در آب ایجاد می شود.
چه افرادی بیشتر در معرض خطر دندان درد ناشی از تغییر فشار قرار دارند؟
احتمال دارد بیشتر افرادی را تحت تأثیر قرار دهد که تحت تغییرات مکرر یا تغییر ناگهانی فشار اتمسفر قرار می گیرند، مانند خدمه پرواز، غواصان، کوهنوردان در ارتفاعات بالا و حتی کارکنان شاغل در اتاق های فشار پزشکی. به طور متوسط گزارش شده است که اغلب در ارتفاعات 600 تا 1500 متری و اعماق غواصی 10 تا 25 متر رخ می دهد. در طول پروازهای تجاری، پرسنل هواپیما و مسافران برای مدت نسبتاً طولانی در معرض حداقل اختلاف فشار قرار می گیرند. خلبانان نظامی و هوازی در معرض نیروهای شتاب دهنده قوی و تغییرات فشار سریع قرار دارند. و غواصان به علت محیط اطراف خود که چگالی بیشتری دارد در معرض فشارهای بالای محیطی قرار می گیرند، و در مقایسه با پرواز، مدت زمان قرار گرفتن آنها در معرض این تغییر دما نسبتاً کوتاه است. و بسته به تکنیک و عمق، تفاوت های قابل توجهی در فشار محیط وجود دارد. اگر افراد پوسیدگی یا عفونت درمان نشده، یا ترمیم های دندانی داشته باشند، خطر بارودنتالژیا برای آنها افزایش می یابد.
دندان درد هنگام پرواز یا شیرجه زدن در آب
تشخیص و درمان بارودنتالژیا
بارودنتالژیا چند عاملی است و تشخیص دقیق آن پیچیده است. این اغلب یک تشخیص گذشته نگر است که عمدتاً بر اساس اطلاعات بیمار است. بیمارانی که تحت تأثیر این شرایط قرار می گیرند همیشه موارد بروز را به طور کامل درک نمی کنند و اغلب به صورت گذشته نگر شرایط را اغراق آمیز تعریف می کنند. همچنین، ایجاد مجدد شرایطی که باعث ایجاد درد در مطب دندانپزشکی شود، امکان پذیر نیست. بنابراین، هرچه بیمار بهتر بتواند شرایط و عوامل محرک را توضیح دهد، دندانپزشک می تواند آسیب شناسی بارودنتالژیا را تشخیص دهد و درمان فردی و سازگار را ارائه دهد.
اگر بیمار قبلاً تحت فشار قرار گرفتن دندان را تجربه کرده است، باید از نوشیدنی های سرد یا گرم اجتناب کند، زیرا این نوشیدنی ها می توانند درد را تشدید کنند. برای تسکین درد بیمار می تواند طبق توصیه شرکت تولید کننده از پاراستامول، استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کند و باید در اسرع وقت برای ویزیت اورژانسی به دندانپزشک مراجعه کند. او همچنین تا زمان کامل شدن درمان و بهبودی باید از پرواز یا غواصی اجتناب کند. بسته به عامل بوجود آمدن بارودنتالژیا، درمان ممکن است شامل درمان عفونت، ضایعات پوسیدگی، یا برداشتن و تعویش ترمیم های ناکافی دندان باشد. متأسفانه، تنها راه واقعی برای دانستن موفقیت آمیز بودن درمان این است که آیا درد در شرایط فشاری مشابه یا یکسان تکرار نخواهد شد.
دندان درد هنگام پرواز یا شیرجه زدن در آب
برای جلوگیری از بارودنتالژیا چه باید کرد؟
بهترین راه برای پیشگیری از بارودنتالژیا، معاینات منظم، عکسبرداری با اشعه ایکس و آزمایش های زنده بودن پالپ دندان است. همچنین بیماران قبل از پرواز یا غواصی باید معاینه کامل دندانپزشکی را انجام دهند. همچنین به بیماران توصیه می شود تا زمانی که تمام اقدامات محافظه کارانه، پروتز و جراحی کامل نشده اند، از تغییرات فشار خودداری کنند. و در مواردی که اقدامات یا درمان های جراحی انجام شده است، دندانپزشکان به بیماران توصیه می کنند قبل از قرار گرفتن در معرض تغییرات شدید فشار، حداقل 72 ساعت صبر کنند. بیمارانی که مرتباً در معرض تغییرات فشار قرار می گیرند باید برای پر کردن دندان خود از پر کننده های چسب دار، مهر و موم و درمان ریشه درخواست کنند تا از استفاده از روکش گذاری مستقیم و سمان فسفاته خودداری کنند، که در صورت قرار گرفتن در معرض تغییرات فشار می تواند عوارضی ایجاد کنند.
بیوپسی لثه چیست؟
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
بیوپسی لثه یک فرایند پزشکی است که در آن پزشک نمونه ای از بافت لثه شما را برمی دارد. سپس نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود. جینجیواGingiva کلمه دیگری برای لثه است، بنابراین بیوپسی لثه را بیوپسی جینجیوا نیز می نامند. بافت لثه بافتی است که بدون فاصله دندان های شما را احاطه کرده و از آنها حمایت می کند.
پزشکان از بیوپسی لثه برای تشخیص علل بافت غیر طبیعی لثه استفاده می کنند. این علل می توانند شامل سرطان دهان و زائده یا ضایعات غیرسرطانی باشند.
انواع بیوپسی لثه
انواع مختلفی از بیوپسی لثه وجود دارند:
بیوپسی برشی
بیوپسی برشی لثه متداول ترین روش بیوپسی لثه است. پزشک شما بخشی از بافت مشکوک را برداشته و آن را زیر میکروسکوپ بررسی خواهد کرد.
آسیب شناس می تواند تشخیص دهد که آیا سلول های سرطانی در بافت لثه برداشته شده وجود دارند یا خیر. آنها همچنین می توانند منشاء سلول ها را تأیید کنند، یا اینکه آیا از جای دیگری در بدن شما به لثه سرایت کرده اند.
بیوپسی اکسیزیونال
در طول بیوپسی برش لثه، پزشک ممکن است کل رشد یا ضایعه را از بین ببرد.
این نوع بیوپسی یا نمونه برداری به طور معمول برای برداشتن ضایعه کوچکی استفاده می شود که دسترسی به آن آسان است. پزشک شما زائده را همراه با مقداری از بافت های سالم مجاور بر خواهد داشت.
بیوپسی از راه پوست
بیوپسی از راه پوست از جمله فرایندهایی است که در آنها پزشک یک سوزن بیوپسی را از طریق پوست شما وارد می کند. این نوع بیوپسی به دو صورت مختلف انجام می شود: بیوپسی با سوزن ظریف و بیوپسی با سوزن تو خالی.
بیوپسی با سوزن ظریف برای ضایعاتی بهترین عملکرد را دارد که به راحتی قابل مشاهده و احساس هستند. بیوپسی با سوزن تو خالی نسبت به بیوپسی سوزنی ظریف بافت بیشتری فراهم می آورد. این زمانی می تواند مفید باشد که برای تشخیص پزشک، بافت بیشتری نیاز باشد.
بیوپسی با برس
بیوپسی با برس یک روش غیر تهاجمی است. پزشک با مالش با فشار برس روی ناحیه غیر طبیعی لثه، بافت را جمع آوری می کند.
اگر علائم شما به بیوپسی فوری و تهاجمی تر نیاز نداشته باشند، بیوپسی با برس اغلب نخستین گام پزشک شما است. از این روش نمونه برداری برای ارزیابی اولیه استفاده می شود.
اگر نتایج آزمایش هر گونه سلول یا سرطان مشکوک یا غیرطبیعی را نشان دهند، پزشک شما احتمالاً برای تأیید تشخیص، بیوپسی برشی یا از راه پوست را انجام خواهد داد.
آزمایش نمونه برداری لثه برای چه مواردی استفاده می شود؟
تست بیوپسی لثه، بافت غیرطبیعی یا مشکوک لثه را آزمایش می کند. پزشک شما ممکن است آن را برای کمک به تشخیص توصیه کند:
همچنین از بیوپسی لثه می توان همراه با آزمایش های تصویربرداری برای نشان دادن مرحله سرطان لثه موجود استفاده کرد. تست های تصویربرداری شامل عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس، سی تی اسکن و اسکن MRI است.
اطلاعات حاصل از بیوپسی لثه، همراه با یافته های تست های تصویربرداری، می توانند به پزشک کمک کنند تا سرطان لثه را هر چه سریع تر تشخیص دهد. تشخیص زود هنگام به معنای اسکار کمتر ناشی از برداشتن تومورها و نرخ بالاتر بقاء است.
آماده شدن برای بیوپسی لثه
به طور معمول، لازم نیست کار زیادی برای آماده شدن برای بیوپسی لثه انجام دهید.
در صورت مصرف هر گونه داروی تجویزی، داروهای بدون نسخه یا مکمل های گیاهی، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد نحوه استفاده از آنها قبل و بعد از تست، با پزشک خود گفتگو کنید.
برخی از داروها ممکن است نتایج بیوپسی لثه را تحت تأثیر قرار دهند. اینها شامل داروهایی هستند که لخته شدن خون را تحت تأثیر قرار می دهند، مانند رقیق کننده های خون، و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID ها)، مانند آسپرین یا ایبوپروفن. در صورت مصرف هر یک از این داروها، پزشک شما ممکن است دستورالعمل های خاصی را ارائه دهد. ممکن است مجبور شوید چند ساعت قبل از بیوپسی لثه غذا خوردن را متوقف کنید.
بیوپسی لثه
در طول بیوپسی لثه انتظار چه چیزی را باید داشت؟
بیوپسی لثه معمولاً به عنوان یک فرایند سرپایی در بیمارستان یا در مطب پزشک انجام می شود. یک پزشک، دندانپزشک، پریودنتیست، یا جراح دهان به طور معمول بیوپسی را انجام می دهد. پریودنتیست دندانپزشکی است که در بیماری های مربوط به لثه ها و بافت دهان تخصص دارد.
آماده سازی ناحیه
پزشک شما ابتدا بافت لثه را با یک ماده موضعی مانند کرم استریل می کند. سپس یک بی حس کننده موضعی تزریق خواهد کرد تا لثه شما را بی حس کنند. این ممکن است مانند یک نیش باشد. ممکن است کمی کشش یا فشار احساس کنید. به جای تزریق، پزشک شما ممکن است صلاح بداند که یک مسکن را روی بافت لثه اسپری کند. بعد از بین رفتن بی حسی، این ناحیه ممکن است برای چند روز درد داشته باشد.
پزشک شما ممکن است از یک رترکتور گونه استفاده کند تا دسترسی به کل دهان شما را آسان تر کند. این ابزار همچنین تابیدن نور به داخل دهان شما را بهبود می بخشد.
اگر دسترسی به محل ضایعه دشوار باشد، ممکن است تحت بیهوشی عمومی قرار بگیرید. این شما را در طول کل فرایند به یک خواب عمیق فرو خواهد. به این ترتیب، پزشک بدون ایجاد هیچ گونه دردی، می تواند به اطراف دهان شما حرکت کند و به مناطقی دسترسی پیدا کند که دسترسی به آنها دشوار است.
بیوپسی باز برشی یا اکسیژنال
اگر قرار است بیوپسی باز برشی یا اکسیژنال انجام دهید، پزشک روی پوست یک برش کوچک ایجاد خواهد کرد. در طول این فرایند ممکن است کمی فشار یا ناراحتی جزئی احساس کنید. بی حسی موضعی که پزشک شما استفاده می کند باید از هر گونه احساس درد برای شما جلوگیری کند.
اگر خونریزی وجود داشته باشد، برای توقف آن ممکن است کوتریزاسیون الکتریکیElectrocauterization لازم باشد. این فرایند شامل استفاده از جریان الکتریکی یا لیزر برای بستن یا مسدود کردن عروق خونی است. در برخی موارد، پزشک از بخیه برای بستن ناحیه باز و تسریع بهبودی استفاده خواهد کرد. گاهی اوقات بخیه ها قابل جذب هستند، به این معنا که آنها به طور طبیعی حل می شوند. در غیر اینصورت، باید در عرض یک هفته برگردید تا پزشک آنها را برای شما بکشد.
بیوپسی با سوزن ظریف از راه پوست
اگر قرار است بیوپسی با سوزن ظریف از راه پوست انجام دهید، پزشک یک سوزن را از درون ضایعه روی لثه شما وارد می کند و مقداری از سلول ها را خارج می کند. آنها ممکن است همین تکنیک را در چندین نقطه مختلف در ناحیه ای که تحت تأثیر قرار گرفته است تکرار کنند.
بیوپسی لثه
بیوپسی با سوزن تو خالی از راه پوست
اگر قرار است بیوپسی با سوزن تو خالی از راه پوست را انجام دهید، پزشک یک تیغه دایره ای کوچک را به داخل ناحیه ای که تحت تأثیر قرار گرفته است فشار می دهد. سوزن قسمتی از پوست را با حاشیه گرد برش خواهد داد. با کشیدن مرکز آن ناحیه، پزشک یک پلاگ یا هسته سلولی را خارج خواهد کرد.
هنگامی که نمونه بافت بیرون کشیده می شود، ممکن است صدای کلیک بلند یا ترکیدن را از سوزن فنری بشنوید. در طول این نوع نمونه برداری، به ندرت خونریزی زیادی از محل وجود دارد. این ناحیه معمولاً بدون نیاز به بخیه بهبود می یابد.
بیوپسی با برس
اگر بیوپسی با برس انجام می دهید، ممکن است به بی حسی موضعی یا تزریقی در محل نیاز نداشته باشید. پزشک شما یک برس را محکم روی ناحیه غیر طبیعی لثه شما می مالد. در طول این فرایند ممکن است فقط خونریزی، ناراحتی یا درد اندکی را تجربه کنید. از آنجا که این تکنیک غیرتهاجمی است، پس از آن به بخیه نیاز نخواهید داشت.
بیوپسی لثه
بهبودی به چه صورت است؟
پس از نمونه برداری از لثه، بی حسی در لثه های شما به تدریج از بین خواهد رفت. شما می توانید فعالیت های عادی و رژیم غذایی خود را در همان روز از سر بگیرید.
در طول بهبودی، محل بیوپسی ممکن است به مدت چند روز درد داشته باشد. پزشک ممکن است از شما بخواهد که به مدت یک هفته از مسواک زدن اطراف محل خودداری کنید. اگر بافت شما بخیه زده شده است، ممکن است مجبور شوید به پزشک یا دندانپزشک خود مراجعه کنید تا بخیه ها را بکشد.
در صورتی که لثه های شما شرایط زیر را داشتند با دندانپزشک یا پزشک خود تماس بگیرید:
آیا نمونه برداری از لثه خطراتی دارد؟
خونریزی طولانی مدت و عفونت لثه دو خطر بالقوه جدی اما نادر بیوپسی لثه هستند.
در صورت تجربه با پزشک خود تماس بگیرید:
بیوپسی لثه
نتایج بیوپسی لثه
نمونه بافتی که در طول بیوپسی لثه شما گرفته می شود برای آزمایشگاه آسیب شناسی ارسال می شود. پاتولوژیست پزشکی است که در زمینه تشخیص بافت تخصص دارد. آنها نمونه بیوپسی را زیر میکروسکوپ بررسی خواهند کرد. پاتولوژیست هرگونه نشانه سرطان یا دیگر ناهنجاری ها را شناسایی خواهد کرد و گزارشی را برای پزشک تهیه خواهد کرد.
نتایج عادی
این تست تنها زمانی انجام می شود که بافت لثه غیر طبیعی به نظر برسد.
نتایج غیر عادی
یک نتیجه غیر طبیعی از بیوپسی لثه علاوه بر سرطان، می تواند نشان دهنده یکی از این شرایط باشد:
اگر نتایج بیوپسی برس شما سلول های پیش سرطانی یا سرطانی را نشان دهد، قبل از شروع درمان، برای تأیید تشخیص، ممکن است به بیوپسی اکسیژنال یا از راه پوست نیاز داشته باشید.
اگر نمونه برداری شما سرطان لثه را نشان دهد، پزشک بر اساس مرحله سرطان می تواند یک طرح درمان را انتخاب کند. تشخیص زود هنگام سرطان لثه می تواند به شما کمک کند تا اطمینان حاصل کنید که بهترین شانس درمان و بهبودی موفق را خواهید داشت.
ملاحظات بعد از نمونه برداری
به مدت 1 هفته از مسواک زدن ناحیه ای که بیوپسی در آنجا انجام شده است خودداری کنید. به مدت یک هفته پس از این فرایند، برای تمیز نگه داشتن ناحیه ممکن است به شما دهانشویه داده شود.
سرطان لثه و آنچه باید درمورد آن بدانید!
/0 نظرها/در مقالات عمومی دندانپزشکی, مقالات مشکلات دهان و دندان /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
سرطان لثه نوعی سرطان سر و گردن است که زمانی آغاز می شود که سلول های لثه فک بالا یا پایین خارج از کنترل رشد می کنند و باعث تشکیل ضایعات یا تومورها می شوند. این سرطان ها اغلب با التهاب لثه اشتباه گرفته می شوند.
چه چیزی باعث سرطان لثه می شود؟
سرطان لثه به تقسیم کنترل نشده سلولی گفته می شود که از لثه ها آغاز می شود. این اتفاق زمانی رخ می دهد که در اسید دئوکسی ریبونوکلئیک (DNA) یک جهش ایجاد شود. این باعث اختلال در عملکرد DNA می شود. DNA کد ژنتیکی است که به سلول ها دستور می دهد چه زمانی تقسیم شوند، رشد کنند یا از بین بروند. اگر DNA که سلول های لثه را کنترل می کند دچار اختلال شود، سلول ها تقسیم می شوند و بیش از حد رشد می کنند. علاوه بر این، آنها با نرخ مورد انتظار نمی میرند. این امر باعث تجمع سلول ها در لثه می شود که منجر به سرطان مضر (بدخیم) لثه می شود.
آنچه که دقیقاً باعث جهش می شود ناشناخته است. با این حال، عوامل خاصی می توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند. از بین همه عوامل خطر، مصرف تنباکو (سیگار کشیدن، سیگار برگ، پیپ یا جویدن تنباکو) شایع ترین عامل است. خطر ابتلا به سرطان دهان در افراد سیگاری سه برابر بیشتر از افراد غیر سیگاری است. خطر ابتلا به سرطان دهان در افرادی که در معرض استعمال دخانیات قرار دارند، افزایش می یابد و تقریباً 87 درصد بیشتر از افرادی است که هرگز سیگار نکشیده اند و هرگز در معرض سیگار قرار نگرفته اند.
نوشیدن منظم الکل زیاد نیز می تواند شانس ابتلا به سرطان لثه را افزایش دهد. معمولاً دندانپزشکان نخستین کسانی هستند که علائم سرطان لثه را اغلب در طول معاینات معمول دندانپزشکی مشاهده می کنند.
سایر عوامل خطر عبارتند از:
سرطان لثه
اولین علائم سرطان لثه کدامند؟
سرطان لثه نوعی سرطان دهان است. این بیماری زمانی آغاز می شود که سلول های لثه بدون کنترل رشد می کنند. این رشد کنترل نشده باعث ایجاد توده ای می شود که در نهایت به بافت سالم آسیب می رساند. اولین نشانه های سرطان لثه مشابه علائمی هستند که در ژنژیویت مشاهده می شوند. از این رو، در ابتدا، سرطان لثه را می توان به عنوان یک زخم شایع یا التهاب لثه اشتباه گرفت.
اگر فردی به سرطان لثه مبتلا باشد، ممکن است زخمی غیر قابل التیام داشته باشد. این زخم برای مدت طولانی باقی می ماند و با درمان های استانداردی که برای زخم های دهان انجام می شوند از بین نمی رود و یا ممکن است عود کند. زخم ممکن است سفید، کم رنگ، قرمز، سیاه، تیره یا تغییر رنگ داشته باشد. علاوه بر این، ممکن است یک توده یا تورم وجود داشته باشد که در عرض دو هفته از بین نرود.
علائم دیگر عبارتند از:
کاهش وزن بدون دلیل و تورم غدد لنفاوی گردن ممکن است نشانه سرطان دهان باشند.
سرطان لثه چگونه درمان می شود؟
تشخیص زود هنگام باعث می شود سرطان لثه بسیار قابل درمان شود و احتمال زنده ماندن فرد مبتلا بعد از درمان بیشتر خواهد بود. اغلب، در هنگام مراجعه به دندانپزشک ضایعاتی مشاهده می شوند. از این رو، بدون در نظر گرفتن سابقه و عوامل خطر، توصیه می شود به طور منظم مراجعه به دندانپزشک را پیگیری کنید.
جراحان سرطان سر و گردن اغلب سرطان لثه را با هر یک از جراحی های زیر درمان می کنند:
اگر سرطان لثه به غدد لنفاوی موجود در گردن گسترش یافته باشد، جراح ممکن است جراحی موسوم به برش dissection گردن را انجام دهد که شامل برداشتن غدد لنفاوی سرطانی شده یا بخش هایی است که احتمال ابتلا به سرطان برای آنها وجود دارد.
سایر درمان های مورد استفاده در سرطان لثه شامل پرتو درمانی و شیمی درمانی هستند. پرتو درمانی از امواج پر انرژی استفاده می کند که قسمت سرطانی لثه را هدف قرار می دهند. این روش اغلب قبل یا بعد از جراحی برای کوچک کردن تومور استفاده می شود. شیمی درمانی شامل استفاده از داروهای ضد سرطان است که سلول های سرطانی را از بین می برد. این راهکار ممکن است با یا بدون پرتو درمانی بعد از جراحی استفاده شود.
درمان اغلب شامل جراحی است که توسط جراح سرطان سر و گردن انجام می شود.
اهداف درمان سرطان لثه عبارتند از:
وسعت و عمق سرطان طرح درمان شما را مشخص می کند. توصیه های درمانی بسته به اینکه سرطان در لثه فک پایین یا لثه فک بالایی شروع شده است می تواند متفاوت باشد.
سرطان لثه
میزان بقاء از سرطان لثه
به نظر می رسد نرخ زنده ماندن در اکثر انواع سرطان های دهان، در صورت تشخیص در مراحل بعدی ضعیف باشد.
بر اساس انستیتوی ملی، نرخ زنده ماندن پنج ساله پس از سرطان های حفره دهان و سرطان حلق،به شرح زیر است:
سرطان لثه
دلایل پایین بودن نرخ زنده ماندن از سرطان لثه چیست؟
به نظر می رسد دلایل پایین بودن نرخ زنده ماندن از سرطان لثه به شرح زیر باشند: