انواع ایمپلنت و تکنیکهای آن
در این نوشته می خوانید:
ایمپلنت دندانی چیست؟
انواع ایمپلنت دندانی، جایگزینهای مصنوعی برای ریشههای دندان هستند. ایمپلنتهای دندانی معمولا از تیتانیوم یا آلیاژهای تیتانیوم ساخته میشوند. سطح ایمپلنت را میتوان با مواد مختلفی پوشش داد تا میزان مقاومت و پیوند و جوش خوردن آن با استخوان افزایش یابد. ایمپلنتهای دندانی در اندازهها، ارتفاع و انواع مختلفی در دسترس هستند. متخصص کاشت ایمپلنت میتواند به شما کمک کند بر اساس نیازهای خاص خود مشخص نمایید کدام گزینه برای شما بهتر است.
چندین نوع ایمپلنت دندانی وجود دارد، اما ایمپلنتهایی که در حال حاضر وجود دارند استوانهای شکل و درست به شکل ریشهی دندان هستند. روکش دندان یا دیگر اشکال دندان (بریج، دندان مصنوعی و غیره) روی ایمپلنتهای دندانی قرار میگیرند. اشکال مختلف دندان روی ایمپلنتها ممکن است ثابت یا قابل جدا شدن (متحرک) باشد.
انواع ایمپلنتهای دندانی
به طور کلی دو نوع ایمپلنت وجود دارند:
ایمپلنت درون استخوانی (Endosteal)
این نوع ایمپلنتهای دندانی درون استخوان فک قرار داده میشوند. اساسا از تیتانیوم ساخته شدهاند و به شکل پیچهای کوچک هستند. این نوع ایمپلنت بیشترین کاربرد را دارند.
ایمپلنت دندانی ساب پریوستئال (Subperiosteal)
این نوع ایمپلنت در زیر لثه قرار داده میشوند اما ممکن است روی، یا بالای استخوان فک قرار گیرد. این نوع ایمپلنت در بیمارانی مورد استفاده قرار میگیرد که به میزان کافی استخوان طبیعی و سالم در فک خود ندارند و نمیتوانند، یا نمیخواهند برای بازسازی آن تحت جراحی تقویت استخوان قرار گیرند.
در صورتی که استخوان فک شما قادر نباشد ایمپلنتهای دندانی را حفظ نماید، از تکنیکهای مختلفی میتوان برای بازسازی و بهبود خط طبیعی فک استفاده نمود و برای ایمپلنتی که تحت حمایت دندانها قرار دارد و درون آنها قرار گرفته است، پایه و اساسی سخت و محکم فراهم نمود. این تکنیکها عبارتند از:
- تقویت استخوان: زمانی که استخوان درون فک قادر نیست به هیچ طریقی ایمپلنتها را درون خود نگه دارد، طی این فرایند بهبود یا ترمیم و بازسازی آن صورت میگیرد. تحقیقات حاکی از آن است که استفاده از افزودنیها و فاکتورهای رشد برای تقویت استخوان، عموما بهترین نتایج را در بر خواهد داشت.
- لیفت سینوس (Sinus lift): که تحت عنوان تقویت سینوس یا بالا بردن سینوس نیز شناخته میشود. در مواردی که در نتیجهی از دست رفتن دندانهای عقبی فک بالا استخوان طبیعی تخریب شده باشد، به زیر سینوس استخوان افزوده میشود.
- افزایش عرض استخوان آلوئول (Ridge expansion): در صورتی که استخوان فک شما به میزان کافی عریض نباشد تا ایمپلنتهای دندانی را در خود نگه دارد، میتوان به استخوان آلوئول یا فضای کوچکی که در امتداد بالای استخوان فک ایجاد شده است، مواد پیوند استخوان افزود تا عرض آن افزایش یابد.
از جنبههای دیگر میتوان به دیگر انواع ایمپلنت اشاره نمود. از جمله ایمپلنتهای دندانی که به شکل ریشهی دندان هستند. این نوع ایمپلنتها از معروفترین ایمپلنتها در سراسر دنیا هستند. این گونه ایمپلنتها در اشکال استوانهای، صاف، یا مخروطی شکل وجود دارند.
تصویربرداری سه بعدی و طرح درمان
آخرین پیشرفتهای علمی، تصویربرداری دیجیتال سه بعدی بسیار دقیق، و نرم افزار طراحی جراحی ایمپلنت موجب شدهاند فرایند ایمپلنت به سرعت صورت گیرد و نتایج آن کاملا قابل پیش بینی باشند. دندانپزشک میتواند از ابزارهای مختلفی استفاده نماید تا آناتومی استخوان فک شما را تجزیه و تحلیل نماید و پیش از جراحی، بهترین محل برای قرار دادن ایمپلنت را مشخص نماید. این مراحل موجب صرفهجویی در وقت و هزینهها میشوند و از سوی دیگر زمان بهبود را کاهش میدهد.
انواع تکنیکهای ایمپلنت دندانی
بسته به سلامت استخوان فک شما و نیز نیازهای خاص شما، متخصص کاشت ایمپلنت شما ممکن است علاوه بر فرایندهای سنتی چند مرحلهای کاشت ایمپلنت دندانی، گزینههای درمانی مختلفی به شما پیشنهاد دهد. این گزینهها عبارتند از:
بارگذاری فوری ایمپلنتهای دندانی
این روش که تحت عنوان ایمپلنتهای یک روزه نیز شناخته میشود امکان کارگذاری دندان موقت در یک جلسه را فراهم میآورد. در صورتی که شما به میزان کافی استخوان سالم داشته باشید و ایمپلنت به میزان کافی ایمن باشد تا کارگذاری فوری و فشار روی دندان موقت جدید را حمایت نماید، این روش گزینهی خوبی است.
مینی ایمپلنتهای دندانی (MDIs)
این نوع ایمپلنتها که تحت عنوان ایمپلنتهای کوچک یا ایمپلنتهای با قطر کم نیز شناخته میشوند، به اندازهی خلال دندان و باریکتر از انواع معمول ایمپلنت هستند. این نوع ایمپلنتها با استفاده از تکنیکی کار گذاشته میشوند که کمتر تهاجمی هستند و اساسا برای ثابت نگه داشتن دنچرهای فک پایین مورد استفاده قرار میگیرند.
ایمپلنت دندان با استفاده از تکنیک All-on-4
این تکنیک جایگزینی برای قراردادن یک دست دندان مصنوعی کامل در فک بالا یا پایین است. چهار ایمپلنت دندانی درون استخوان موجود کار گذاشته میشوند تا از این طریق، از پیوند استخوان اجتناب شود. از اباتمنتهای خاصی استفاده میشود تا بتوان در همان روز یک دست دندان موقت جایگزین روی آنها کار گذاشت.
در حین بهبود بافت لثه و تا زمانی که ایمپلنتها به استخوان طبیعی جوش میخورند، یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. حدودا پس از شش ماه، دندانهای جایگزین دائمی قرار داده خواهند شد و میتوانید یک رژیم طبیعی را از سر بگیرید.
سطح ایمپلنت دندانی
ایمپلنتهای مدرن دارای سطحی رزوه- مانند هستند که در تماس با استخوان قرار میگیرد و بواسطهی رزوه-مانند بودن آن به سلولهای استخوان اجازه دهد با آنها جوش بخورند، و سطحی دیگر که با لثه در تماس است صاف و براق بوده به گونهای که به سلولهای اپیتیلیوم لثه بچسبد و فضای اطراف گردن ایمپلنت را به طور کامل ببندد. فنآوری این امکان را بوجود آورده است تا سطوح رزوه-مانند مختلفی (چینهای نانو و میکرو) ایجاد نمود، به گونهای که سلولهای استخوانی بتوانند به طور کامل به ایمپلنت بچسبند. هر چه سطح ایمپلنت چین دارتر باشد و با دقت بیشتری طراحی شده باشد، کیفیت ایمپلنت دندانی نیز بالاتر خواهد بود. از آنجا که استخوان بهتر متصل میشود و یکپارچهتر است و چینهای موجود سطح تماس بیشتری بین استخوان و ایمپلنت بوجود میآورد، دوام و استحکام مکانیکی آن را از ابتدا، و پس از آن، پیوند با استخوان را بالا میبرد.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.