نوشته‌ها

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6، و All-on-8 چه نوع ایمپلنتی هستند؟ آنها ایمپلنت هایی هستند که برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند، اگر اکثر یا همه دندان های بیمار از دست رفته باشند. علاوه بر استفاده از بریج های دندانی که در آنها دو دندان طبیعی باقی مانده به عنوان تکیه گاه استفاده می شوند، ایمپلنت های دندانی راهکارهایی دائمی برای از دست رفتن دندان ها هستند، با این تفاوت که ایمپلنت ها نقش تکیه گاه بریج های دندانی را ایفا می کنند که آنها را به یکدیگر متصل می کنید تا یک ردیف دندان مصنوعی تشکیل دهند که ظاهر و عملکردی درست شبیه دندان های طبیعی دارند.

از آنجا که فرد برای استفاده از آنها باید تصمیم بگیرد، هیچ پاسخ یا تصمیم غلطی وجود ندارد. این به بیمار بستگی دارد که چه تعداد ایمپلنت استفاده شوند. علاوه بر این، این تصمیم به توپوگرافی دهان بیمار نیز بستگی دارد، از جمله چه تعداد دندان طبیعی باقی مانده است. ایمپلنت های All-on-8 (با کمک هشت ایمپلنت دندانی) زمانی بهترین انتخاب هستند که هیچ دندانی داخل دهان باقی نمانده باشد، که به دندانپزشک آزادی عمل بیشتری در کاشت ایمپلنت می دهند. با این حال، حتی با وجود تعدادی دندان طبیعی برای تحمل فشار یا قرار گرفتن به عنوان پایه، هنوز هم می توان از آنها استفاده کرد.

 ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

تفاوت های ایمپلنت های دندانی دندانی All-on-4، All-on-6، و All-on-8 و عملکرد آنها

داستان طولانی ایمپلنت های دندانی را اینگونه می توان کوتاه کرد که، همه انواع ایمپلنت های دندانی all-on درمان های دندانی هستند که می توانند برای کمک به بازسازی دندان از دست رفته استفاده شوند که در یک یا هر دو قوس دندانی از دست رفته اند. بر خلاف دندان های مصنوعی سنتی، آنها کمک می کنند دندان های مصنوعی بیمار دائمی شوند، در نتیجه، دندان ها، لبخند، و بایت شما همگی به طور همزمان ثابت می شوند.

این روش های کاشت ایمپلنت، مقرون به صرفه ترین و عملی ترین روش های بازگرداندن همه دندان های از دست رفته، بدون روش پر هزینه و دردناک قرار دادن ایمپلنت داخل تک تک حفره های دندان های از دست رفته هستند. به عبارت دیگر:

 ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

  • تفاوت های اصلی: اصلی ترین تفاوت های ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6، و All-on-8 در نام آنها وجود دارد. آنها به تعداد ایمپلنت هایی اشاره دارند که به صورت استراتژیک داخل استخوان فک های بالا یا پایین کار گذاشته می شوند. تفاوت اصلی دیگر ایمپلنت های all-on و دندان های طبیعی این حقیقت است که نحوه کشیدن نخ دندان آنها با دندان های طبیعی واقعی متفاوت است.

بویژه، شکاف های بین دندان های مصنوعی که درست بالای لثه ها قرار دارند، با دندان های از دست رفته تفاوت دارند. بعلاوه، وقتی تعداد ایمپلنت های بیشتری استفاده می شود، فشار روی ایمپلنت ها و فک به صورت یکدست تری توزیع می شود مثل اینکه، چطور یک میز ثبات بیشتری دارد وقتی پایه های بیشتری دارد و به طور یکسان زیر بدنه آن توزیع می شوند. هر چه تعداد ایمپلنت ها بیشتر باشد، پروتزهای دندانی ثابت با ثبات تری خواهید داشت.

  • هر چه بیشتر بهتر: در ایمپلنت های دندانی All-on4 از چهار ایمپلنت استفاده می شود، دو ایمپلنت در قوس دندانی بالا یا ماگزیلا، و دو ایمپلنت در قوس دندانی پایین یا مندیبل، تا چهار ردیف بریج دندانی را به یکدیگر متصل کنند. در ایمپلنت های دندانی All-on-6 از دو ایمپلنت اضافی به منظور ایجاد تکیه گاه برای محکم تر و منسجم تر شدن پروتزهای دندانی استفاده می شود. در حالی که، ایمپلنت های دندانی All-on-8 احتمالاً بیشترین تعداد ایمپلنت های دندانی مورد نیاز برای بازسازی دهان و پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته را ارائه می دهند.

کار ایمپلنت های دندانی شبیه سازی فشاری است که توسط دندان ها به آنها وارد می شود. یک یا دو ایمپلنت با یک روکش یا بریج روی آنها، از نظر عملکرد و احساسی که برای فرد استفاده کننده بوجود می آورند، در مقایسه با دندان های مصنوعی شباهت بیشتری به دندان های طبیعی دائمی دارند. نام ” all-on ” در مقدار کامل بودن بریجی ریشه دارد که یک ردیف کامل از دندان ها را پوشش می دهند، و بسته به فرایند انتخاب شده، به 8-4 ایمپلنت متصل می شوند. البته دقت داشته باشید، هر چه تعداد ایمپلنت ها بیشتر باشد، هزینه آنها نیز بیشتر خواهد بود.

 ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

چه انتظاری می توان از راهکارهای ایمپلنت های دندانی All-On داشت؟

اصلی ترین انتظاری که می توان از راهکار دندانی all-on داشت چندین جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی است. برخی کلینیک ها و دندانپزشک ها ایمپلنت های دندانی یک روزه و قرار گیری فوری روکش های دندانی روی آنها را، با استفاده از فناوری های جدید پیشنهاد می دهند، بنابراین لازم نیست دو هفته یا بیشتر صبر کنید تا دندان های مصنوعی جدید خود را دریافت کنید.

به عبارت دیگر، با دریافت این نوع ایمپلنت های دندانی می توانید انتظار داشته باشید اتفاقات زیر رخ دهند:

  • انسجام محکم استخوان فک: اول از همه، ایمپلنت ها داخل استخوان فک قرار می گیرند. این کار مستلزم ایجاد برش روی لثه در قسمتی است که دندان از دست رفته آنجا بوده است، سپس با دریل حفره ای داخل استخوان ایجاد می شود و ایمپلنت درون حفره آن کار گذاشته می شود. سپس لثه بخیه زده می شود و اجازه داده می شود بهبود پیدا کند. پس از آن، یک اباتمنت روی قسمت قابل مشاهده ایمپلنت گذاشته می شود، که اجازه می دهد جایگذاری بریج دندانی راحت تر و قابل اطمینان تر باشد. گرچه نمی توان دندان دائم از دست رفته را مجدداً رویاند، اما این بهترین راهکار برای جایگزینی آنها است.

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

  • از آنها می توان کنار دندان های طبیعی استفاده کرد: در صورت وجود تعدادی دندان طبیعی، می توان کمتر از 4 ایمپلنت کاشت. البته لازم است دندان های طبیعی تراشیده شوند و به یک تکیه گاه برای بریج های دندانی تبدیل شوند، بنابراین وقتی می خواهید دندان مصنوعی دائمی داخل دهان خود قرار دهید، می توانید در هزینه های خود صرفه جویی کنید. از نظر مزایا، این درمان های دندانی نه تنها باعث می شوند اینگونه به نظر برسد که هنوز دندان های طبیعی خود را دارید، بلکه این روکش ها و بریج های پرسلاینی، در مقایسه با ترمیم های زیبایی مصنوعی، عملکردی درست شبیه دندان های طبیعی دارند.
  • چرا باید زحمت درمان All-On را به خود داد؟ دلیل اینکه چرا دندانپزشک ها فرایندهای All-On و انواع آن را پیشنهاد می دهند این است که آنها راهکاری مؤثر برای افرادی هستند که تعداد زیادی دندان از فک بالا یا پایین آنها از دست رفته است. علاوه بر این، بهترین راهکار برای پرداختن به شرایط بی دندانی کامل، بر خلاف دندان مصنوعی است. وقتی اکثر دندان های شما از دست می روند، بهتر است روی پروتزهای مصنوعی ثابت تر سرمایه گذاری کنید که در درمان های All-On، در مقایسه با دندان های مصنوعی سنتی، شبیه ترین عملکرد را به دندان های طبیعی داشته باشند.
  • پروتزهای مصنوعی متحرک لازم نیستند. لازم نیست با ایمپلنت ها از پروتزهای مصنوعی متحرک یا ثابت استفاده کنید، زیرا در بسیاری موارد، می توان ظرف چند روز پروتزهای طولانی مدت را روی ایمپلنت قرار داد. بعلاوه، استفاده از ایمپلنت های All-On اجازه می دهد دندان هایی محکم داشته باشید که نه تنها ظاهری طبیعی دارند بلکه عملکرد و ظاهری که بوجود می آورند شبیه دندان های طبیعی است، در حالی که بایتی با ثبات بوجود خواهند آورد. آنها از بعضی لحاظ حتی بهتر از دندان های طبیعی هستند زیرا وقتی روکش یا بریج شکسته می شوند، به راحتی می توانید روکش جدید جایگزین آن کنید.
  • چرا نباید بیشتر از 8 ایمپلنت استفاده کرد؟ با یک فرایند All-On، مثل این است که 4-8 ریشه داخل استخوان فک شما قرار بگیرند، در حالی که بقیه دندان درست بالای لثه ها قرار می گیرد. بنابراین هنگام نخ دندان کشیدن، به نوع خاصی نخ دندان نیاز دارید تا فاصله های جدید غیر عادی بین دندان های مصنوعی که بالای لثه قرار می گیرند را تمیز کنید. نیاز نیست برای هر دندان از دست رفته پول زیادی صرف کنید. هر دندان باقی مانده ای که دارید می تواند به عنوان یک پست عمل کند تا از تعداد ایمپلنت های دندانی مورد نیاز برای کامل کردن قوس دندانی کاسته شود.

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

  • برای کاشت ایمپلنت در گذشته تعداد ایمپلنت های بیشتری نیاز بود. در گذشته، کاشت ایمپلنت ها نیاز به تعداد بیشتری ایمپلنت داشت تا جایگزین یک دست دندان کامل شوند. علاوه بر این، می تواند شامل کاشت استخوان فک و مدت زمان بهبود 6 تا 9 ماهه لازم باشد، قبل از آنکه دنچرهایی شبیه روکش یا بریج روی ایمپلنت ها قرار بگیرد. مشخصه ویژه آنها درد پس از جراحی، طولانی شدن دوره بهبود، و تآثیر روی بودجه بیمار است. پروتزهای مصنوعی موقت نیز تا زمانی می توانند کار گذاشته شوند که پروتز نهایی ظرف یک هفته تا سه ماه، در لابراتوار دندانی ساخته می شود.
  • برای همه دندان ها تنها یک جراحی لازم است. به جای انجام جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی یکی پس از دیگری، راهکار All-On به دندانپزشک اجازه می دهد همه دندان های فک بالا یا پایین را به جای چند جراحی، تنها با یک جراحی جایگزین کند. اگر تقویت استخوان نیاز نباشد، تنها 4-8 ایمپلنت دندانی و یک بریج ثابت نیاز است. بعلاوه، هنگام قرار گیری ایمپلنت ها داخل فک، عمق، زاویه، و فواصل نیز مد نظر قرار می گیرند.
  • شما به کدام فرایند All-On نیاز دارید؟ آیا باید ارزانترین بسته را بردارید یا گرانترین را؟ بر اساس وضعیت دهان و دندان های باقی مانده شما، آیا 8 ایمپلنت دندانی نیاز دارید، یا دو ایمپلنت برای شما کفایت می کنند؟ با دندانپزشک خود مشورت کنید کدام یک برای شما مناسب تر است و شما استطاعت پرداخت هزینه کدام گزینه را دارید؟ هیچ پاسخ جامعی وجود ندارد که برای همه بیماران مناسب باشد. این به موقعیت دهان شما بستگی دارد، و اگر برای قرار گرفتن تحت این نوع جراحی ها سن شما اندکی بالاست، گاهی اوقات بهترین سرمایه گذاری شما این است که پروتزهای دندانی متحرک را دریافت کنید.

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

  • راهکار دندانی قابل پرداخت: گزینه All-On راهکاری است که بسیاری از افرادی که اکثر (و نه همه) دندان های خود را از دست داده اند، و کاندید دریافت ایمپلنت های دندانی هستند، آن را ترجیح می دهند. زیرا بیشتر قابل پرداخت می باشند و مانند یک میز هستند که چهار پست یا پایه دارد و آنقدر کافی هستند که ساختاری با ثبات بوجود بیاورند. پس از تجربیات بسیار زیاد در گذشته، دندانپزشک ها دریافتند که حداقل 4 ایمپلنت (یا کمتر، اگر تعدادی دندان طبیعی دارید که بتوان آنها را تراش داد) لازم است تا به همان میزان ثبات و استحکامی دست یافت که در دندان های طبیعی دائمی وجود دارد.
  • اگر پول اضافی دارید: دریافت All-On-5 و All-On-6 یا حتی All-On-8 به عنوان یک اقدام احتیاطی عمل می کند که برای ساختار بریج شما ثبات بیشتری فراهم می آورند. برخی بریج ها می توانند حتی روی یک دندان یا ایمپلنت قرار بگیرند (بریج های دندانی یک طرفه). با این حال، اگر شما استطاعت پرداخت هزینه ایمپلنت های All-On-5 یا All-On-8 را داشته باشید، می توانید از استحکام و انسجان ساختار استخوان اطمینان بیشتری داشته باشید.

چگونه درمان با تکنیک All-On عملی است؟

قبل از بهره مند شدن از درمان All-On، لازم است ابتدا CT اسکن، تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس، یا اسکن دیجیتالی بگیرید. علاوه بر این ممکن است برای شما قالب دندانی تهیه کنند تا کمک کند طراح بریج، بهترین شکل شما را برای بریج یا بریج های شما برای دهان شما با ویژگی های خاص خود و دندان های باقی مانده درآورد. اسکن دیجیتالی این مزیت را دارد که برای لابراتوار دندانپزشکی این امکان را بوجود می آورد که از طریق کامپیوتر، یا CDA (طراحی با کمک کامپیوتر computer-assisted design) یک تصویر سه بعدی از بریج نهایی را طراحی نماید، که سپس می تواند به صورت سه بعدی پرینت گرفته شود و پس از آن به سرعت داخل دهان قرار گیرد.

  • کاشت: پس از مشاوره شخصی با بیمار، وقت جراحی دهان مشخص خواهد شد. این همان روزی است که ایمپلنت ها کار گذاشته می شوند. این کار معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود تا جراحی بدون درد انجام شود.
  • 4 روز بعد: چهار روز بعد، بریج موقت نهایی روی ایمپلنت ها قرار خواهد گرفت مگر آنکه بخواهید فرایند شما به صورت یک روزه انجام شود، که در آن بریج همان روز روی ایمپلنت در حال بهبود قرار می گیرد. به صورت استاندارد، یک دندان مصنوعی موقتی یا بریج ثابت پس از کاشت ایمپلنت ساخته خواهد شد.

با این دندان های موقتی است که بهترین شکل ممکن می توانید به سبک عادی زندگی خود بازگردید. یک بار دیگر می توانید به صورت عادی غذا بخورید و بجوید. دیگر نیاز نیست غذای کودک بخورید زیرا هم بریج های نهایی را ندارید، و هم می توانید لبخندی موقتی داشته باشید که تقریباً به اندازه لبخندی که در آینده خواهید داشت زیبا است.

  • سه ماه بعد: گاهی اوقات، خیلی زود، و پس از سه ماه، دندان های مصنوعی موقت با بریج های نهایی تعویض می شوند. همین زمان ها است که استخوان بهبود پیدا کرده است تا به خوبی ایمپلنت را درون خود نگه دارد، و اجازه دهد بریج مصنوعی نهایی به پست فلزی متصل شود.
  • چکاپ های منظم و بهداشت دهانی: پس از آنکه درمان به اتمام می رسد، باید هر شش ماه یک مرتبه برای چکاپ به دندانپزشک مراجعه نمایید تا از خدمات بهداشتی و درمانی دندانپزشکی بهره مند شوید. به محضی که بریج نهایی خود را دریافت می کنید، دندانپزشکی که فرایند را انجام داده است، به شما یاد خواهد داد چطور با نخ دندانی که طراحی ویژه ای دارد نخ دندان بکشید.

 

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

آیا راهکارهای دندانی All-On توصیه می شوند؟

به لطف راهکار ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-5، All-on-6، و All-on-8، نیاز نیست منتظر بازه زمانی طولانی مدت بهبود و انجام کاشت چندین ایمپلنت باشید. آیا می توانید کاشت 32 ایمپلنت و قرار گرفتن 32 روکش روی آنها را تصور کنید؟ نه تنها غیر ممکن است؛ بلکه به صورت باور نکردنی دردناک و غیر قابل تحمل است و رنجی که مجبورید تحمل کنید به اندازه دوره شکل گیری بچه تا زمان تولد طول خواهد کشید. دیگر نیاز نیست به هزینه آن اشاره کنیم. بعلاوه، در این روش از پرینت سه بعدی و اسکن دیجیتالی استفاده می شود که این امکان را بوجود می آورد که بتوان از خدمات ایمپلنت های یک روزه بهره مند شد تا دیگر نیاز نباشد دوباره به مطب مراجعه کرد یا از روکش های موقت استفاده کرد.

مزیت مهم دیگر استفاده از فرایند all-on این است که احیاء می تواند روی بافت های استخوانی کوچک صورت گیرد، بدون نیاز به تقویت یا پیوند استخوان. به عبارت دیگر، با بهره مند شدن از راهکار all-on تنها با یک جراحی کوچک مواجه خواهید بود، در مقایسه با دریافت چندین ایمپلنت دندانی برای تک تک دندان های از دست رفته. علاوه بر این، هزینه آن به شکلی باور نکردنی کمتر خواهد بود زیرا نیاز به جراحی، درد و ناراحتی، و زمان بهبود اضافی نیست. این بهترین و عملی ترین راهکار برای افرادی است که عذاب گذاشتن و درآوردن و شستن پروتزهای مصنوعی را در سنین پیری خود نمی خواهند.

 

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8

ایمپلنت های دندانی All-on-4 و All-on-6؛ کدامیک برای شما بهتر است؟

هر دوی این راهکارها فوق العاده هستند، برای افرادی که می خواهند همزمان برای تعداد زیادی از دندان های خود در یک فک جایگزین قرار دهند. روی هم رفته دوره تنظیم و انطباق و بهبود اندک است و خیلی زمان نمی برد که بیمار فراموش خواهد کرد دندان های داخل دهان او طبیعی نیستند. علیرغم همه اطلاعاتی که در این مقاله ارائه دادیم باید بگوییم تنها دندانپزشک ها و متخصصان کاشت ایمپلنت می توانند مشخص نمایند هر بیمار چه تعداد ایمپلنت برای قرار گرفتن دست دندان ثابت روی آنها نیاز است.

ایمپلنت های all-on با استخوان فک بیمار جوش می خورند. به این معنا که ایمپلنت های دندانی می توانند به اندازه دندان های طبیعی محکم باشند. ایمپلنت ها داخل استخوان فک قرار می گیرند بنابراین لازم است کیفیت آن سنجیده شود، و این هم تنها از عهده دندانپزشک بر می آید. هیچ راهکاری نیست که تنها راهکار خوب ممکن باشد. هر بیمار شرایط متفاوتی دارد و لازم است بر اساس این شرایط تصمیم گیری شود. هر نوع ایمپلنتی که انتخاب شود، به بیمار کمک می کند لبخند زیبای خود را دوباره داشته باشد.

آخرین نوآوری که در فناوری مراقبت های دندانی صورت گرفته باعث شده است فرایندهای دندانپزشکی در حال حاضر راحت تر و سریع تر از قبل انجام شوند. فناوری های جدید دقت بالاتری ارائه می دهند، فرایندهای دندانی کمتری نیاز دارند، و مهم تر از همه اینکه، زمان انتظار تا پایان فرایند نیز کوتاه تر شده است. به لطف “دندانپزشکی دیجیتال” یک “ویزیت کوتاه” برای انجام یک فرایند ترمیمی دندانی کفایت می کند.

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

دندانپزشکی دیجیتال: ویزیت دندانپزشکی کوتاه تر

پیشرفت در ابزارها و فناوری های دندانپزشکی اجازه می دهد دندانپزشکی دیجیتال جادوی خود را از ابتدا تا انتهای فرایندهای دندانپزشکی اعمال نماید. به عنوان مثال، اسکنرهای دهانی در طرح درمان به دندانپزشک کمک می کنند دقیق ترین میزان کاشت ایمپلنت های دندانی را مشخص نمایند، و نیز با استفاده از فناوری کامپیوتری مناسب ترین و هماهنگ ترین رنگ روکش با دندان های موجود را بیابند تا دندان های بیمار طبیعی ترین ظاهر ممکن را داشته باشند. اصلی ترین فناوری ها و ابزارها پشت دندانپزشکی دیجیتال عبارتند از:

اسکنرهای داخل دهانی/ اسکنرهای خارج دهانی: یک اسکنر لوله ای کوچک داخل دهان قرار می گیرد که تصاویر داخل و خارج دهانی را با میزان دقت بالایی ثبت می نماید. سپس این تصویر به تصاویر قابل مشاهده سه بُعدی تبدیل می شود که در طراحی و برنامه ریزی برای ترمیم های دندانی استفاده می شوند.

تصاویر رادیوگرافی دیجیتالی با اشعه ایکس: تصویربرداری دیجیتالی در دندانپزشکی، در مقایسه با روش های سنتی تصویر برداری رادیوگرافی با اشعه ایکس با استفاده از فیلم های قدیمی، عملکرد بهتری در گرفتن تصاویر دندانپزشکی دارد. این فناوری قرار گرفتن بیمار در معرض پرتوها را کاهش می دهد و به دندانپزشک در ارزیابی های درمانی کمک می کند.

سی تی پرتو مخروطی: این فناوری تصاویر سه بعدی از ساختارهای دندانی، بویژه دندان ها، فک، صورت، و جمجمه، با جزئیات تولید می کند. دندانپزشک می تواند توده استخوانی را مورد ارزیابی قرار دهد و بهترین محل ترمیم دندانی را مشخص نماید. این فناوری بیشتر در کاشت ایمپلنت های دندانی، کشیدن دندان عقل، و نیز برای انجام کارهای ترمیمی دندانپزشکی با قرار گرفتن بیمار در معرض کمترین میزان پرتو کاربرد دارد.

فناوری CAD/CAM: طراحی با کمک کامپیوتر به دندانپزشک در فرایند طراحی و خلق ترمیم های دندانی کمک می کند. فناوری تولید با کمک کامپیوتر تنها چند ساعت زمان نیاز دارد تا یک ایمپلنت ساخته شود که بتواند داخل دهان بیمار قرار داده شود.

جراحی کاشت ایمپلنت با هدایت کامپیوتر: برنامه های کامپیوتری هستند که مشخص می کنند بهترین مکان برای کاشت ایمپلنت کدام است و چگونه می توان خطرات و پیچیدگی های کاشت ایمپلنت در یک محل نامناسب را کاهش داد، آسیب ها یا درد پس از جراحی را کاهش داد، و طول فرایند را کاهش داد.

تطبیق رنگ روکش ایمپلنت با دندان های مجاور: برنامه تطبیق رنگ کامپیوتری رنگ دندان های مصنوعی را با دندان های طبیعی مقایسه می کند تا روکش هایی با طبیعی ترین ظاهر ممکن تولید شوند.

دندانپزشکی دیجیتال در مراقبت ترمیم های دندانی

·اینله/ آنله: پر کردن دندان برای بیمارانی که مقدار زیادی از ساختار دندان های آنها از دست رفته است.

·روکش های دندانی: روکشی که روی دندان آسیب دیده قرار می گیرد یا قسمت هایی که لازم است پوشش داده شوند.

·بریج ها: بریج ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند و بین دو دندان طبیعی باقی مانده قرار می گیرند تا از جابجایی آنها و بد شکل شدن چهره جلوگیری نمایند.

·ایمپلنت های دندانی: که از یک ریشه مصنوعی تشکیل شده اند که داخل استخوان فک کار گذاشته می شود، و یک دندان مصنوعی با ظاهری طبیعی که روی آن قرار داده می شود و در عمل جویدن هیچ اختلالی بوجود نمی آورد.

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

مزایای کاشت ایمپلنت با روش دیجیتال

ایمپلنت های دندانی به خودی خود بهترین گزینه برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند، و با فناوری دیجیتالی حتی بهتر هم می شوند. نه تنها جایگزینی جذاب برای دندان های از دست رفته خود خواهید داشت که درست مانند دندان های طبیعی شما عمل خواهند کرد و ظاهری شبیه آنها خواهند داشت، بلکه، با جراحی که تنها 15 دقیقه طول خواهد کشید، فرایندی راحت تر خواهید داشت! و تنها لازم است سه مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید، بر خلاف روش های سنتی کاشت ایمپلنت که حتی ممکن است هفت مرتبه مراجعه به دندانپزشک نیاز داشته باشند. علاوه بر این، راهنمای جراحی اجازه می دهد جایگیری ایمپلنت ها به صورت دقیق تر انجام شود، به آنها استحکام زیادی می بخشد، و روکش های ایمپلنت اکلوژن فوق العاده ای ایجاد خواهند کرد.

فرایند کوتاه تر

یکی از بهترین مزایای کاشت ایمپلنت های دندانی به روش دیجیتالی این است که مدت زمان زیادی طول نمی کشد. در حالی که جراحی ایمپلنت های دندانی به روش سنتی برای دو ایمپلنت 130 دقیقه یا بیشتر طول می کشد، همین تعداد ایمپلنت ها با کمک روش دیجیتالی در 15 دقیقه کاشته می شوند.

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

دندانپزشکی دیجیتال؛ کاشت ایمپلنت

روکش سریعتر روی ایمپلنت قرار می گیرد

با کاشت دیجیتالی ایمپلنت های دندانی می توانید روکش موقت خود را در همان روز تحویل بگیرید و احتمالاً روکش نهایی را نیز سریعتر دریافت خواهید کرد و به طور میانگین 5-7 روز بعد، در مقایسه با 123 روز پس از کاشت ایمپلنت ها به روش سنتی، روکش دائمی دریافت خواهد شد.

دقت و استحکام بالاتر

به عنوان بخشی از فرایند طراحی، راهنمای جراحی طراحی و تولید می شود تا قرار گیری ایمپلنت هدایت شود. این راهنما بسیار دقیق است. با این سیستم، انحراف از محل دقیق قرار گیری ایمپلنت به طور میانگین 9/0 درجه خواهد بود. در حالی که با دیگر روش ها این انحراف 5/2 درجه یا حتی 9/4 درجه است. دقت بیشتر با این سیستم به این معناست که ایمپلنت بهتر داخل دهان قرار خواهد گرفت در نتیجه استحکام و دوام بیشتری خواهد داشت.

هیچ کس انجام جراحی های دندانی را دوست ندارد، اما گاهی اوقات آنها ضروری هستند. اگر روزی در شرایطی قرار گرفتید که نیاز به ایمپلنت های دندانی داشتید، اما به شما گفته شد به دلیل کمبود استخوان در فک بالای خود گزینه مناسبی برای دریافت ایمپلنت ها در این قسمت ها نیستید، شاید به این نتیجه برسید که واقعاً نمی توانید ایمپلنت دریافت کنید و کار دیگری نمی توان انجام داد. با این حال، به لطف پیشرفت هایی که در فناوری صورت گرفته است، تحقیقات منجر به ابداع ایمپلنت هایی تحت عنوان “زیگوماتیک” شده اند. چند دقیقه صرف خواندن این مطلب کنید تا بیشتر راجع به آنها بدانید.

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک

ایمپلنت زیگوماتیک چیست؟

ایمپلنت های زیگوماتیک جایگزینی برای ایمپلنت های سنتی و معمولی هستند که با استفاده از دریل و ایجاد حفره به صورت مستقیم در استخوان فک کاشته می شوند. به جای آنها می توان از ایمپلنت های زیگوماتیک استفاده کرد که از ایمپلنت های معمولی بلندتر هستند. ایمپلنت های زیگوماتیک به صورت ویژه برای افرادی طراحی و ساخته شده اند که تحلیل یا پوکی استخوان شدید داشته اند. این نوع ایمپلنت ها علاوه بر آنکه از ایمپلنت های سنتی بلندتر هستند، کج نیز می باشند. این نوع ایمپلنت ها داخل استخوانی از فک بالا قرار می گیرند که به توده متراکم استخوان زیگوما نزدیک است.

این تفاوت در محل کاشت ایمپلنت به این معناست که ایمپلنت های زیگوماتیک می توانند پایه ای امن و بی خطر برای ایمپلنت دندانی شما فراهم آورند در حالی که ایمپلنت های دندانی ممکن است نتوانند چنین امکانی را فراهم آورند. در مواردی که افراد با تخریب شدید فک ممکن است نتوانند این جراحی را انجام دهند، پیشرفت هایی که منجر به ابداع ایمپلنت های زیگوماتیک شده اند، بهره مند شدن از ایمپلنت های دندانی را برای آنها ممکن ساخته است.

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک

ایمپلنت های زیگوماتیک چگونه عمل می کنند؟

همانطور که قبلاً نیز گفته شد، ایمپلنت های زیگوماتیک به قسمتی از استخوان فک متصل می شوند که به استخوان زیگوما نزدیک است. سه روز پس از جراحی، روکش دندانی ثابت روی ایمپلنت را می توان کار گذاشت. زمان بهبود معمول پس از این فرایند حدود چهار ماه است. پس از این بازه زمانی، می توان روکش نهایی را روی ایمپلنت قرار داد تا فرایند به طور کامل به اتمام برسد. نتیجه نهایی دندان های جدیدی است که فرد قبل از ایمپلنت های زیگوماتیک نمی توانست آنها را داشته باشد.

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک

آیا می توان از پیوند استخوان بهره مند شد؟

بیمارانی که تحلیل استخوان داشته اند، به شکل سنتی نیاز به پیوند استخوان دارند که 6 ماه تا یک سال به طول درمان می افزاید و نرخ شکست بالاتری دارد. اما با ایمپلنت های زیگوماتیک، کل فرایند احیاء دندان های از دست رفته بیمار یک روز به طول خواهد انجامید و هیچ پیوند استخوانی نیاز نخواهد بود.

مزایای ایمپلنت های زیگوماتیک

ثبات اولیه فوق العاده برای عملکرد فوری

ایمپلنت های زیگوماتیک به گونه ای طراحی شده اند که فرایندهای ترمیمی را حمایت می کنند که بارگذاری سریع (قرار گیری روکش روی ایمپلنت بلافاصله پس از کاشت) را ممکن می سازند. این اجازه می دهد بیمارانی که تحلیل استخوان شدید داشته اند بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، روکش روی ایمپلنت آنها قرار بگیرد، و نیاز نیست به طور میانگین 9 ماه صبر کرد و تحت جراحی های مختلف قرار گرفت.

علاوه بر سرعت بالای عملکرد جراح برای تکمیل فرایند کاشت ایمپلنت و بارگذاری آن، بیمار نیز ناراحتی کمتری تحمل خواهد کرد. از آنجا که روکش تحت حمایت ایمپلنت است، و روی بافت نرم محل جراحی قرار ندارد، این بافت پس از جراحی کمتر تحت فشار قرار می گیرد در نتیجه بیمار درد و ناراحتی کمتری خواهد داشت. علاوه بر این، با تکمیل سریع تر فرایند کاشت، بیمار اعتماد به نفسی که با از دست رفتن دندان ها از دست داده بود را خیلی سریع تر بدست خواهد آورد.

دیگر مزایای ایمپلنت های زیگومایتک عبارتند از تعداد مراجعات کمتر به جراح و دندانپزشک، و مداخلات تهاجمی کمتر برای فرایندهای پیوند استخوان.

انعطاف پذیری بیشتر در انجام جراحی

ایمپلنت های زیگوماتیک به گونه ای طراحی شده اند که در استخوان زیگوماتیک قرار بگیرند و گزینه ای فوق العاده برای عبور از تحلیل شدید ماگزیلا باشند. علاوه بر این، بدنه این نوع ایمپلنت ها رزوه ندارد (دندانه دار نیست) در نتیجه با بافت نرم در تماس است، و بسته به موقعیت آناتومیک اجزاء بدنه ایمپلنت، می تواند خارج از سینوس ماگزیلا قرار بگیرد بدون آنکه برای بافت نرم مشکلی بوجود بیاورد. به منظور ایجاد حمایت بیشتر برای ایمپلنت، بخش بالایی ایمپلنت باید تحت حمایت استخوان قرار داشته باشد. صاف و مستقیم بودن سر ایمپلنت اجازه می دهد در طول جایگذاری انعطاف پذیری بیشتری داشته باشد.

ایمپلنت های زیگوماتیک در ارتفاع های مختلفی وجود دارند، از 30 میلی متر گرفته تا 5/52 میلی متر، که همه آنها اتصال هگز خارجی دارند. 

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک

نکته آخر اینکه، دو زاویه متفاوت ایمپلنت اجازه می دهند روکشی که روی ایمپلنت قرار می گیرد انعطاف بیشتری داشته باشد. این یک گام بسیار مهم است که با تکنیک زیگوماتیک امکان پذیر شده است.

کمک به خدمات رسانی بهتر به تعداد بیماران بیشتر

ایمپلنت زیگوماتیک به گزینه ای مناسب برای مواردی تبدیل شده است که ماگزیلا دچار تحلیل شدید شده است. بدون این نوع ایمپلنت ها، بسیاری از بیماران به فرایند تهاجمی پیوند استخوان نیاز خواهند داشت تا حجم کافی استخوان برای قرار گیری ایمپلنت های سنتی فراهم شود. با استفاده از ایمپلنت های زیگوماتیک عملکرد و زیبایی ایمپلنت پس از جراحی بیشتر خواهد بود.

یکی از اتفاقات ناگواری که ممکن است برای ایمپلنت های دندان رخ دهد جایگیری غیر طبیعی ایمپلنت است. برای بهبود این وضعیت، روش های مختلفی وجود دارد. ابداع اباتمنت های مرسوم به دهه 1980 باز می گردد. در گذشته مشکل قرار گیری نامناسب ایمپلنت به علت عدم دسترسی پزشکان به ابزارهای مناسب برای اصلاح این مشکل بود، زیرا در آن زمان کارخانه های تولید اباتمنت محصولاتی با زاویه های مختلف تولید نمی کردند. به همین دلیل تکنیسین های آزمایشگاه مجبور بودند برای ساخت اباتمنت در اشکال مختلف راهی پیدا کنند، از جمله ساخت اباتمنت های مرسوم با استفاده از قالب آلیاژ تیتانیوم برای ایمپلنت های Core-vent یا استفاده از اباتمنت UCLA با استفاده از ابداعات جدید در ساخت ایمپلنت ها. از آنجا که بسیاری از دندانپزشکان تنها با بریج و روکش دندان آشنایی داشتند و هزینه آنها کمتر بود تنها از دندان های مصنوعی سمان شونده استقبال شد. با این حال، در سال های اخیر به واسطه شیوع پری ایمپلنتیت (التهاب بافت های نرم پیرامون ایمپلنت) ناشی از سمان و نیز دیگر ادعاهای ضد و نقیض، دندان های مصنوعی سمان شونده مورد انتقادهای فراوانی قرار گرفته اند. بنابراین ایمپلنت ها بیشتر مورد استقبال قرار گرفتند. اما برای حل مشکل دندان های مصنوعی بر پایه پیچ (ایمپلنت) که در آنها ایمپلنت به شکل بدی قرار گرفته است، راه های دیگری ابداع شد.

اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

 

اباتمنت های زاویه دار آماده

این نوع اباتمنت ها برای اصلاح ایمپلنتهایی مناسب هستند که با زاویه بدی درون استخوان فک قرار گرفته اما می تواند به خوبی درون آن جای گیرد. یک بریج بزرگ با چند ایمپلنت که یک یا دو پیچ ایمپلنت آن از قسمت باکال خارج می شوند، به راحتی قابل اصلاح هستند. این کار تنها با استفاده از اباتمنت های زاویه دار امکان پذیر است. در این روش به سادگی اباتمنت روی ایمپلنت قرار می گیرد و سوراخ پیچ رو به سطح زبانی قرار می گیرد. اصلاح زاویه توسط شرکت های سازنده ایمپلنت، از 17- 35 درجه متفاوت است. بر خلاف اباتمنت های مرسوم، در این نوع ایمپلنت ها قطعه ماشینی شده به اباتمنت متصل می شود و اجازه می دهد پیچ با دقت قرار بگیرد و به درستی حفظ شود. از جمله نقاط ضعف این سیستم عبارتند از:

اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

 

  • در صورتی که ایمپلنت تا حد زیادی روبه سمت باکال قرار گرفته باشد، اباتمنت برجسته و رو به گونه به نظر خواهد رسید.
  • در صورتی که ایمپلنت به اندازه کافی در عمق قرار نگرفته باشد، اباتمنت از روی لثه قابل مشاهده خواهد بود.
  • زاویه بر اساس نقطه اتصال ایمپلنت تعیین می شود؛ بنابراین، اگر بخش مسطح ایمپلنت در قسمت باکال قرار گرفته باشد، اباتمنت زاویه دار در جای مطلوب خود قرار نخواهد گرفت.
اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

 

اباتمنت های معمولی با یک حفره تراش خورده

این گزینه زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که شرکت تولید کننده اباتمنت تولید نمی کند یا محل قرار گیری ایمپلنت یا خیلی به سمت باکال است یا در عمق زیاد است. در این شرایط، اباتمنت معمولی را می توان به روش سنتی مانند دیگر دندان های مصنوعی سمان شونده با سطح اریب لیبیال (لبی labial) ساخت. پس از اتمام کار اباتمنت، با استفاده از ابزاری به اندازه پیچ، حفره پیچ لینگوال ایجاد می شود. یک الگوی پلاستیکی پیش ساخته (قالب قابل ریختگی جهت ساخت اباتمنت) و پیچ به اباتمنت متصل می شود و جزء پیش ساخته که با اباتمنت یا ایمپلنت دندان تطابق دارد وکس می شود. پس از اتمام، اکنون جزء پیش ساخته با کمک پیچ در جای خود باقی می ماند. از جمله نقاط ضعف این روش عبارتند از:

  • این نوع اباتمنت از قبل ماشینی نشده است بنابراین اگر قرار باشد در آینده اتفاقی بیافتد، برای تنظیم بریج باید اباتمنت برداشته شود. اباتمنتی که از قبل ماشینی شده است می تواند درون دهان باقی بماند و برای ساخت مجدد یا بازسازی، ایمپرشن کوپینگ (وسیله ای که موقعیت یک ایمپلنت دندانی یا اباتمنت ایمپلنت را در قالب ثبت می کند) و کپی اباتمنت در دسترس هستند.
  • مسئله دیگر این است که در اکثر موارد، بواسطه اندازه اباتمنت و پیچ، ابعاد باکال- لینگوال از حد مطلوب برجسته تر هستند.
اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

 

ایمپلنت کامل تراش خورده

زمانی که محل قرار گیری تمام ایمپلنت ها نادرست باشد، این نوع ایمپلنت مانند یک اباتمنت معمولی بزرگ عمل می کند. یک میله که به تمام ایمپلنت ها متصل می شود با استفاده از حفره پیچ لینگوال یا اکلوزال ثابت می شود. زمانی که میله درون دهان قرار می گیرد، دارای حفره هایی برای پیچ های ایمپلنت است که در موقعیت های مختلفی قرار گرفته اند. در بسیاری از موارد، cylinder (بخشی که به ایمپلنت یا اباتمنت متصل می شود) و پیچ از میله فاصله خواهند داشت. یک قطعه روی کل چارچوب ایمپلنت در بالا قرار خواهد گرفت و با پیچ به ایمپلنت کامل متصل خواهد شد. نتیجه نهایی شبیه بریج های پیچ شونده سنتی خواهد بود. نقاط ضعف این روش عبارتند از:

  • چارچوب ایمپلنت ضخیم تر است و ترمیم و تعمیر آن جای بیشتری نیاز دارد.
  • از آنجا که دو دست ایمپلنت کامل ساخته می شود، هزینه آنها بالاتر است.
  • در آینده ممکن است سوراخ های پیچ به مرور زمان ساییده شوند.
اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

اصلاح زاویه کاشت ایمپلنت

 

اوردنچر (overdenture)

اوردنچر در موارد بسیاری قابل کاربرد است. زاویه ایمپلنت در اوردنچر چندان مهم نیست زیرا اوردنچر همه چیز را پوشش می دهد. میله اتصال دهنده بین دو یا چند ایمپلنت در اوردنچر که دارای گیره است مانند ایمپلنت کامل عمل می کند، با این تفاوت که اوردنچر متحرک است می تواند توسط بیمار از دهان خارج شود. یک میله ی یک تکه ی محکم ساخته می شود و دنچر با صدای کلیک درون آن فرو می رود. اگر ایمپلنت ها تا حد زیادی غیر موازی باشند به گونه ای که استفاده از چارچوب یک تکه غیر ممکن باشد، دو میله ی مجزا ساخته می شود. اباتمنت های اوردنچر در مواردی کاربرد دارند که خود بیمار بتواند آنها را در جای خود قرار دهد و نیاز به چارچوب ندارند. بعلاوه، اصلاح زاویه تا 45 درجه را ممکن می سازند. نقطه ضعف این سیستم عبارتند از:

  • علیرغم تمایل بسیاری از بیماران، دندان های مصنوعی آنها متحرک هستند.
  • هزینه آنها کمتر از دیگر روش ها نیست.
  • دنچر بر پایه بافت لثه است و قفل شدگی نهایی از راه اتصالات فراهم می شود. به این معنا که برای آسترکشی مجدد و تعویض اتصالات باید مجدداً به دندانپزشک مراجعه نمود.

نه تنها ایمپلنت های دندانی برای افراد مبتلا به دیابت خطری ندارند، بلکه جایگزینی پروتزهای دندان با ایمپلنت های ثابت دندانی می تواند سلامت آنها را ارتقاء بخشد. ایمپلنت ها علاوه بر اینکه به شما کمک می کنند با خیال راحت رژیم غذایی متعادلی داشته باشید، موجب کاهش التهاب، سوزش و ناراحتی و عفونت هایی خواهند شد که بروز آنها با وجود دندان های مصنوعی شایع تر است. این خطر بیماری های خطرناک پریودنتال (اطراف لثه) و نیز عفونت ها و مشکلات پس از کاشت ایمپلنت را به حداقل خواهد رساند.

هرچند این کاملاً صحت دارد که افراد مبتلا به دیابت ممکن است قبل و بعد از کاشت ایمپلنت به مراقبت های خاصی نیاز داشته باشند تا مشکلات آنها را به حداقل میزان ممکن برسانند. مطالعات اخیر حاکی از آن است افرادی که دیابت خود را تحت کنترل دارند، تا زمانی ایمپلنت های دندانی برای آنها بی خطر است که سلامت عمومی آنها در حد استانداردهای سلامت پیش از فرایند باشد.اگر مبتلا به دیابت هستید و به ایمپلنت های دندانی نیاز دارید، تعلل نکنید و هر چه سریع تر برای دریافت آنها اقدام کنید.

دیابت و کاشت ایمپلنت

دیابت و کاشت ایمپلنت

تأثیر دیابت و موفقیت ایمپلنت های دندانی

بر اساس تحقیقاتی که روی ایمپلنت های دندانی و دیابت صورت گرفته است، مشخص شده زمانی که دیابت به خوبی تحت کنترل است، فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی کاملاً بی خطر و قابل پیش بینی است و احتمال برزو مشکلات در آنها به اندازه ی افراد سالم است. این برای افراد بزرگسال مبتلا به دیابت که در پی جایگزینی سالم و با دوام تر برای پروتزهای مصنوعی هستند خبر خوبی است.

نکات لازم برای افراد مبتلا به دیابت که قصد استفاده از ایمپلنت های دندان را دارند:

به کدام یک مبتلا هستید؟ دیابت نوع 1 یا نوع 2 ؟

کنترل دیابت نوع 1 مشکل تر خواهد بود. به این معنا که خطرات و میزان شکست درمان ایمپلنت های دندانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 اندکی بیشتر از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 است. البته نمی توان گفت افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نمی توانند ایمپلنت دندانی داشته باشند، با این حال، جراح دهان و دندان شما در مرور پرونده های پزشکی و دندانپزشکی شما دقیق تر خواهد بود و به بررسی سلامت عمومی شما خواهد پرداخت و از سوابق عفونت ها و جدول زمانی معمول بدن شما هنگام بهبودی اطلاعات کسب خواهد کرد.

علاوه بر این، در بیماران مبتلا به دیابت ممکن است سن بیشتر از معمول مهم باشد. علت این امر آن است که هر چه مدت زمان طولانی تری به دیابت مبتلا بوده باشید، شما بیشتر مستعد عفونت خواهید بود و فرایند بهبودی شما کند تر پیش خواهد رفت. در صورتی که به دیابت مبتلا هستید و به دریافت ایمپلنت های دندانی علاقه مند هستید، هر چه زودتر اقدام کنید بهتر است.

دیابت و کاشت ایمپلنت

دیابت و کاشت ایمپلنت

آیا دیابت شما تحت کنترل است؟

مرور تعدادی از مطالعات انجام شده در این زمینه حاکی از آن است که بیمارانی که دیابت آنها تحت کنترل است، به هیچ عنوان بیشتر از بیماران غیر دیابتی در معرض خطرات مشکلات یا شکست ایمپلنت های دندانی نخواهند بود. علاوه بر این، همین تحقیقات نشان می دهند که در بیماران دیابتی که دیابت آنها تحت کنترل نیست، میزان عفونت پس از فرایند کاشت ایمپلنت و نیز شکست درمان آنها بالاتر بوده است.

ایمپلنت های دندانی درون لثه ها و استخوان های فک قرار دارند. فرایند بهبود آنها به فرایندهای طبیعی بهبود بدن یا بازسازی بافت استخوان فک بستگی دارد که استخوان اطراف فک ها را به پست جوش می دهد (استئواینتگریشن osseiointegration). سپس، لثه ها نیز باید بهبود یابند. این جوش خوردن کامل با استخوان فک و لثه ها همان چیزی است که ایمپلنت های دندان را تا حد زیادی شبیه دندان های واقعی می کند، و به همین دلیل دائمی تر از پروتزهای دندان هستند.

از آنجا که ممکن است فرایند بهبود برای افراد مبتلا به دیابت کندتر باشد، در بیمارانی که دیابت آنها تحت کنترل نیست، زمان بهبود آنها دشوارتر خواهد بود. بنابراین، جراح دهان و دندان شما کمک خواهد کرد مجدداً به روال معمول بازگردید، و طرح درمانی انتخاب خواهد کرد تا دیابت خود را تحت کنترل داشته باشید و مطمئن شوید که تمام تلاش خود را می کنید تا از ابتلا به بیمار لثه پیشگیری کنید. زمانی که این قطعات پازل کنار یکدیگر قرار می گیرند، مجدداً باید به متخصص کاشت ایمپلنت مراجعه کنید تا بررسی کند که آیا برای دریافت ایمپلنت آمادگی دارید یا خیر.

دیابت و کاشت ایمپلنت

دیابت و کاشت ایمپلنت

آیا از سلامت عمومی برخوردار هستید؟

یکی از معمول ترین سؤالاتی که بیماران دیابتی می پرسند این است که “آیا سن من آنقدر زیاد است که نتوانم از ایمپلنت ها استفاده کنم؟” در واقع، این سلامت شما – و نه سن شماست- که مشخص می کند شما برای دریافت ایمپلنت ها گزینه ی مناسبی هستید یا خیر. در صورتی جراح دهان و دندان ایمپلنت را برای شما مناسب نمی داند که:

  • در حال حاضر بیماری لثه یا پریودنتال دارید.
  • تراکم استخوان شما بسیار پایین است (هرچند اگر برای دریافت ایمپلنت گزینه ی مناسبی باشید، می توان راجع به گزینه های پیوند استخوان صحبت کرد).
  • به نظر می رسد که بیمار یا تمایل ندارد یا قادر نیست صبورانه دوره ی پس از کاشت ایمپلنت را سپری کند، که به مراقبت و توجه دقیق به چیزهایی نیاز دارد که می خورد یا در دهان خود قرار می دهد، کاری که اجازه می دهد ایمپلنت ها به طور کامل بهبود یابند.
  • آیا سیگار می کشید- فرایند بهبود برای افراد سیگاری نه تنها دشوارتر است بلکه عمل مکیدنی که برای انجام آن نیاز است می تواند باعث شود مشکلاتی بوجود بیایند که در فرایند بهبود و موفقیت کاشت ایمپلنت مشکل ایجاد خواهند کرد. در اکثر مواقع، افراد سیگاری باید در طول این دوره این عادت خود را ترک کنند که ممکن است چند ماه طول بکشد.
  • قبلاً برای درمان سرطان دهان تحت درمان قرار گرفته اید یا داروهای بیس فسفات مصرف نموده اید.
  • شرایط یا بیماری دارید که قابلیت بهبود شما را پیچیده می کند.

تمام این مشکلات و دیگر ملاحضات باید طی جلسه ی مشاوره مورد بحث قرار بگیرند.

دیابت و کاشت ایمپلنت

دیابت و کاشت ایمپلنت

ایمپلنت های دندان کمکی برای حفظ رژیم غذایی سالم برای افراد دیابتی

آیا تا به حال توجه کرده اید که سالم ترین رژیم غذایی برای افراد مبتلا به دیابت حجم زیادی غذاهای تازه و کامل را شامل می شود که به عملکرد جویدن و آسیاب کردن بیشتری نیاز دارند؟ در مقایسه با پروتزهای مصنوعی، دائمی بودن ایمپلنت های دندان- که محکم درون استخوان فک و لثه قرار گرفته اند- خوردن غذاهایی که دوست دارید را برای شما آسان و بدون درد می کند.

احتمال تکان خوردن پروتزهای مصنوعی زیاد است، که موجب التهاب و حساسیت لثه ها می شود. خوردن غذاهای خاصی که به کشیدن، پاره کردن، یا آسیاب کردن نیاز دارند و دندان ها باید مقاومت بیشتری داشته باشند (مانند سبزیجات مقوی حاوی فیبر زیاد)، برای دندان های مصنوعی دشوارتر خواهد بود. افرادی که در قرار گرفتن دندان های مصنوعی خود مشکل داشته یا التهاب و ناراحتی دارند، بیشتر امکان دارد که غذا نخورند یا غذاهای نامناسب بخورند (نرم تر، فراوری شده، دارای کربوهیدرات بیشتر)، که می تواند پایین نگه داشتن سطح قند خون را دشوارتر کند.