ایمپلنت های دندانی و براکت های ارتودنسی
اگر قرار است به زودی ایمپلنت دندانی دریافت نمایید، این امکان وجود دارد که ممکن است نیاز باشد تحت درمان ارتودنسی نیز قرار بگیرید تا زیبایی ایمپلنت های دندانی جدید خود را چند برابر کنید. پرسشی که اغلب بیماران از جراح ایمپلنت و ارتودنتیست خود می پرسند این است که با قرار گرفتن یک ایمپلنت جدید، یا با وجود یک ایمپلنت قدیمی داخل دهان، آیا قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها ضروری است یا خیر. پاسخ این پرسش هم مثبت است هم منفی. در واقع، حقیقت این است که پاسخ به وضعیت خاص هر بیمار بستگی دارد و اکثر دندانپزشک ها معتقدند برای رسیدن به بهترین نتایج ایمپلنت های دندانی، باید تحت درمان ارتودنسی قرار گرفت.
ایمپلنت های دندانی برای بیماران فوق العاده مفید هستند و برای جایگزینی دندان هایی استفاده می شوند که در نتیجه پوسیدگی یا حتی آسیب از دست رفته باشند. ایمپلنت های دندانی دارای یک پست تیتانیومی هستند که با کمک جراحی داخل استخوان فک کاشته می شوند. وقتی پست بهبود پیدا می کند، به لثه های زیرین متصل می شود، دندانپزشک عمومی یک روکش زیبایی به بالای آن متصل می کند. این روکش درست مانند دندان های طبیعی عمل خواهد کرد.
برخی فواید ایمپلنت های دندانی عبارتند از:
- راحتی عمومی بیشتر
- بهبود ظاهر و گفتار
- بهبود سلامت دهان
- با دوام بودن آنها
- سهولت بیشتر در خوردن و جویدن
- افزایش اعتماد به نفس
در این مقاله به تعدادی از پرسش هایی خواهیم پرداخت که در رابطه با ایمپلنت های دندانی و درمان ارتودنسی برای بسیاری از بیماران مطرح می شوند.
کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی
اول کاشت ایمپلنت یا درمان ارتودنسی؟
اگر در موقعیتی هستید که هم نیاز به درمان ارتودنسی دارید، هم کاشت ایمپلنت های دندانی، اغلب توصیه می شود ابتدا از براکت ها و دیگر درمان های ارتودنسی بهره مند شوید. با این حال، اگر یک یا چند دندان خود را از دست داده باشید، ممکن است همیشه این امکان وجود نداشته باشد، زیرا جابجا کردن تنها چند دندان باقی مانده بسیار دشوار و هماهنگ کردن آنها با ایمپلنت و روکش هایی که در آینده در کنار آنها قرار خواهند گرفت کار دشواری خواهد بود. در این صورت ابتدا کاشت ایمپلنت های دندانی به شما توصیه می شود.
ایمپلنت های دندانی پس از کاشت قابل جابجا شدن نخواهند بود، به این معنا که حتی با وجود درمان ارتودنسی نیز نمی توان ایمپلنت ها را جابجا نمود. اغلب، برای ایجاد فضای کافی برای ایمپلنت های دندانی بیماران باید تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند، مخصوصاً اگر ساختار استخوانی آنها به مرور زمان تغییر کرده باشد. بنابراین، بهتر است برای کاشت ایمپلنت های دندانی خود به یک جراح مجرب مراجعه نمایید تا با هماهنگی ارتودنتیست، ایمپلنت های شما را هماهنگ با وضعیت پیش بینی شده دندان ها پس از درمان ارتودنسی بکارد.
کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی
از دست رفتن دندان و درمان ارتودنسی
اگر تنها تعداد اندکی از دندان های خود را از دست داده اید، استفاده از براکت های ارتودنسی امکان پذیر است. ارتودنتیست ها برای مؤثر واقع شدن درمان ارتودنسی گزینه های متعددی در اختیار دارند. ابتدا، اگر دندان ها چندان دور از یکدیگر نیستند، می توان با استفاده از براکت های ارتودنسی شکاف بین آنها، جایی که دندان از دست رفته است، را بست. بیماران این روش را بیشتر می پسندند، زیرا نیاز به هیچ فرایند اضافی ندارد و می تواند در صرفه جویی زمان و هزینه برای کاشت ایمپلنت های دندانی به آنها کمک کند.
اگر وضعیت به گونه ای است که برای ایجاد فضای کافی به منظور کاشت ایمپلنت های دندانی یا برای اصلاح دیگر مشکلات مانند فشردگی دندان ها/ فاصله بین آنها یا مشکلات بایت، درمان ارتودنسی نیاز باشد، هنوز هم امکان کارگذاری براکت ها روی دندان ها وجود دارد. در حقیقت، عاقلانه این است که ابتدا هر گونه نگرانی مربوط به بایت یا زیبایی های لبخند با کمک براکت ها یا اینویزیلاین ها بر طرف شود، زیرا ایمپلنت های دندانی حتی اگر پس از آن کار گذاشته شوند بهترین ظاهر را خواهند داشت.
کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی
اتصال براکت ها روی روکش ایمپلنت
بیمارانی که داخل دهان خود روکش دارند، اغلب فکر می کنند آیا می توانند تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند یا خیر. پاسخ مثبت است. هرگز برای صاف کردن دندان ها دیر نیست. براکت های فلزی یا شفاف می توانند روی روکش ها نیز متصل شوند، و از چسب مخصوصی برای ایجاد اتصال بین روکش و براکت استفاده می شود.
کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی
استفاده از اینویزیلاین؛ قبل یا بعد از کاشت ایمپلنت های دندانی؟
گزینه شگفت انگیز دیگری که در اختیار بیمارانی قرار دارد که ایمپلنت دندانی دارند، اینویزیلاین است، که عبارت است از یک دسته الاینرهای پلاستیکی، شفاف، متحرکی که نیاز به هیچ ماده چسبنده ای ندارند. تنها پرسشی که برای بیمارانی که به زودی از ایمپلنت دندانی برخوردار خواهند شد، پیش می آید این است که اینویزیلاین باید قبل از کاشت ایمپلنت استفاده شود یا بعد از آن.
ارتودنتیست ها معتقدند اینویزیلاین ها باید قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی دریافت و استفاده شوند. ایمپلنت های دندانی با کمک جراحی داخل استخوان فک کار گذاشته می شوند. پس از بهبود، دیگر جابجا نخواهند شد. به این معنا که می توانند در روند درمان ارتودنسی اختلال ایجاد کنند. اگر دندان های اطراف ایمپلنت های دندانی تحت تأثیر جابجایی با اینویزیلاین قرار بگیرند، ایمپلنت ها می توانند در روند درمان اختلال ایجاد کنند.
اگر قصد دارید تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرید و تعدادی از دندان های خود را از دست داده اید، بهتر است ابتدا با یک ارتودنتیست مشورت کنید تا در صورت لزوم شما را به یک جراح کاشت ایمپلنت ارجاع دهد.
