خارج کردن ایمپلنت هایی که با شکست مواجه شده اند

بهترین راهکار برای خارج کردن ایمپلنتی که با شکست مواجه شده است چیست؟

ایمپلنت های دندانی روز به روز بیشتر در سطح جهان پذیرش گسترده دندانپزشکی زیبایی را بدست می آورند. با این حال، مشکلات در حال رشدی وجود دارند که برای ایمپلنت های دندانی بوجود می آیند و در برخی موارد مشکلاتی که بوجود می آیند نیاز به خارج کردن ایمپلنت دارند. در اکثر موارد، خارج کردن ایمپلنت دندانی که با شکست مواجه شده است فرایندی کاملاً بی خطر و نسبتاً ساده است. اما این به مورد بستگی دارد زیرا برخی ایمپلنت های دندانی که کاملاً با استخوان جوش خورده اند ممکن است منجر به تحلیل شدید استخوان و تروما شوند و بنابراین نیاز به رویکردی کاملاً محافظه کارانه دارند. متخصصان کاشت ایمپلنت معمولاً در به روزترین تکنیک ها و فرایندهای ایمپلنت های دندانی تجربه دارند.

شکست ایمپلنت دندانی

چرا ایمپلنت های دندانی با شکست مواجه می شوند؟

برای درک شکست ایمپلنت های دندانی، باید ابتدا انواع شکست هایی را بشناسید که ممکن است اتفاق بیفتند. به طور کلی، دو دسته شکست ایمپلنت های دندانی وجود دارند که بر اساس زمان بندی تقسیم بندی می شوند. “شکست زودهنگام” را داریم که ظرف چند ماه نخست پس از کاشت ایمپلنت های دندانی با جراحی اتفاق می افتد. در این موارد، استخوان به شکلی محکم اطراف ایمپلنت شکل نگرفته است و ایمپلنت ها معمولاً به راحتی خارج می شوند. در برخی از شکست های زود هنگام، ایمپلنت نسبتاً شل است. این اتفاق اغلب در نتیجه توانایی بهبود ضعیف بدن بیمار، عفونت، فقدان ثبات وقتی جایگذاری می شود (به اندازه کافی داخل استخوان محکم نیست) یا به احتمال زیاد به خاطر حرکات ریز (حرکات خیلی زیاد ایمپلنت در طول دوره بهبود) رخ می دهد.

در این مقاله تمرکز ما واقعاً روی نحوه خارج کردن ایمپلنت هایی نیست که دچار شکست زود هنگام می شوند زیرا این نوع ایمپلنت ها از قبل بسیار شل هستند و به راحتی می توان زخم آنها را باز کرد و آنها را خارج کرد.

شکست های دیر هنگام می توانند اینطور تصور شوند که پس از یک سال آنکه دندان دچار عفونت شده است اتفاق بیفتند. در این موارد، این امکان وجود دارد که ایمپلنت ابتدا محکم بوده است و پس از مدتی شل شده است. این ممکن است در نتیجه عفونت یا وارد آمدن فشار زیاد به ایمپلنت اتفاق بیفتد. این اغلب با بارگذاری بیش از حد قبل از جوش خوردن ایمپلنت اتفاق می افتد، جایی که ایمپلنت به صورت خود به خود پس زده می شود. در این نوع شکست های دیر هنگام خارج کردن ایمپلنت ها ساده است، درست شبیه شکست های زود هنگام.

در اکثر موارد شکست های دیر هنگام دیگر، ایمپلنت تثبیت شده است اما تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس الگوی بیماری ایمپلنت به نام “پری ایمپلنتایتیس” را نشان می دهند، حالتی کخ باکتری گسترش پیدا کرده است و در حال تخریب استخوان اطراف گردن ایمپلنت است. پری ایمپلنتایتیس یکی از نگرانی های رو به افزایش برای دندانپزشک ها و بیماران است زیرا یک عفونت فعال در ایمپلنت های دندانی را نشان می دهد. این عفونت گاهی اوقات به شکل درد، ضربان، آبسه، و بوی بد دهان ظاهر می شود. اغلب برای توقف این بیماری لازم است اقداماتی صورت بگیرند. متأسفانه، در برخی موارد، ایمپلنت باید خارج شود تا از انتشار درد، عفونت، و تحلیل بیشتر استخوان جلوگیری شود.

مطالعات اخیر حاکی از این هستند که 26% از ایمپلنت هایی که 5-10 سال پیش کار گذاشته شده اند علائم پری ایمپلنتایتیس را از خود نشان می دهند.

در نهایت، دلیل دیگر که ممکن است ایمپلنت شما نیاز به خارج شدن داشته باشد، اگر در جای اشتباه قرار داشته باشد چطور؟ وقتی در جای اشتباه قرار دارد، شکست تلقی می شود، زیرا در احیاء ایمپلنت و باز گرداندن عملکرد یا زیبایی مشکل وجود دارد. با درمان و طراحی درست این کاملاً قابل پیشگیری است.

شکست ایمپلنت دندانی

آیا خارج کردن برخی ایمپلنت های دندانی دشوارتر از برخی دیگر است؟

اگر ایمپلنت دندانی شما نیز با شکست مواجه شده است که نیاز به خارج شدن دارد، چسبندگی به کیفیت استخوان شما بستگی دارد. به طور کلی، خارج کردن ایمپلنت هایی که در فک پایین هستند دشوارتر از خارج کردن ایمپلنت هایی است که در فک بالا هستند. اما ایمپلنت های فک بالا نیز ممکن است بسیار محکم باشند. دوام نیز عامل دیگری است. بیشتر از 24 ماه دوره قابل توجهی است که در آن استخوان و ایمپلنت محکم با یکدیگر جوش میخورند.

ما اغلب مشاهده می کنیم که ایمپلنت هایی که هنوز 2-3 میلی متر استخوان اطراف خود دارند، فیکسچر ایمپلنت بسیار محکم است. علت این است که استخوان پیوند شیمیایی بسیار محکمی با سطح ایمپلنت ایجاد می کند.

نکته دیگری که باید مد نظر قرار داد طول و عرض پیوند ایمپلنت است. هر چه ایمپلنت ها عریض تر و بلندتر باشند، کاملاً مشهود است که خارج کردن آنها دشوارتر خواهند بود زیرا پیوند بیشتری با استخوان دارند. ایمپلنت های باریک تر می توانند دشوارتر باشند زیرا در طول خارج کردن ایمپلنت، شکستگی نوک ایمپلنت زیر فشار زیاد ممکن است. پیوندهای خارجی قوی و غیر عادی در بیش از 1000 برند ایمپلنت وجود دارد، که می تواند باعث شود خارج کردن ایمپلنت برای برخی ابزارها که برای خارج کردن استفاده می شوند دشوار باشد تا درون پیوند موجود قرار بگیرد. که این ضرورتاً خارج کردن راحت ایمپلنت را محدود می کند!

آخر اینکه، برخی ایمپلنت ها نزدیک ساختارهایی مانند عصب پایین یا سینوس بالا هستند. برای پیشگیری از آسیب به دندان های مجاور و ساختارهای حساس، مراقبت زیادی نیاز است.

آیا پس از خارج کردن ایمپلنت دندانی شکست خورده می توان ایمپلنت دیگری جایگزین آن کرد؟

در برخی موارد، یک ایمپلنت جدید می تواند بلافاصله در محل ایمپلنت خارج شده قرار بگیرد، همراه با فرایند پیوند استخوان برای حمایت از ایمپلنت های جدید. این گزینه جدید جایگزین ایمپلنت، در زمان شما صرفه جویی خواهد کرد و از نیاز به جراحی های بعدی پیشگیری خواهد کرد، که البته در هزینه های شما نیز صرفه جویی خواهد شد.

گاهی اوقات به خاطر حجم تخریبی که اتفاق افتاده است، ایمپلنتی که با شکست مواجه شده است نمی توان بلافاصله جایگزینی برای آن قرار داد. در صورتی که طی خارج کردن ایمپلنت حفره ای بزرگتر از فیکسچر ایمپلنت به جای بماند، باعث می شود قرار دادن ایمپلنت جایگزین بسیار دشوارتر یا حتی غیر ممکن باشد. بنابراین، بسیار مهم است که تلاش شود ایمپلنت به صورت کاملاً آرام خارج شود.، و آماده شود تا فرایند پیوند استخوان در آن منطقه انجام شود تا تحلیل استخوان سالم کاهش پیدا کند. هدف فرایند پیوند استخوان ایجاد محل استخوانی سالم تر برای جایگزینی ایمپلنت در آینده است.

شکست ایمپلنت دندانی

اگر با پیوند استخوان میتوان ایمپلنت عفونی را دوباره احیا کرد؟

این یکی از حیاتی ترین مباحث است که در دندانپزشکی مطرح است. نمونه های موفقیت آمیز ایمپلنت های مواجه شده با شکست وجود دارد که شانس دوباره جوش خوردن با سک استخوان جدید تازه رشد کرده را پیدا می کنند.

با این حال، شانس رشد مجدد موفقیت آمیز استخوان روی یک ایمپلنت که دچار چالش شده است زیر 8-25% است. خطر آلودگی بیشتر از همیشه وجود دارد و و نیز این احتمال وجود دارد که اطراف ایمپلنت مجدداً ظاهر شود. در یک گزارش مثبت، مطالعات نشان می دهند اگر رشد بافت روی اطراف ایمپلنت به خوبی صورت بگیرد، و ایمپلنت را خیلی تمیز نگه دارید، احتمال اینکه بیشتر دوام داشته باشد بیشتر است. در حال حاضر، تحقیقات از نظر رویکردی که برای نجات یک ایمپلنت بیمار استفاده می شوند از نظر آنتی بیوتیک ها، تکنیک هایی که برای ضد عفونی سازی سطح استفاده می شوند، و تکنیک ها و موادی که برای بازسازی استخوان استفاده می شوند، بسیار پیچیده هستند. هر ایمپلنت دندانی از نظر ویژگی های سطح متفاوت است بنابراین نیاز به ملاحظات چشمگیری دارد تا بتوان تصمیم گرفت کدام تکنیک برای هر نوع سطح ایمپلنت دندانی بهتر کار می کند.

علاوه بر این، عوامل بسیار دیگری وجود دارند که هنگام انجام این فرایند نجات باید مد نظر قرار بگیرند. شامل چه نوع نقص یا شکستی که ممکن است اتفاق بیفتد، و مقدار تحلیل استخوانی که اتفاق افتاده است. طراحی ایمپلنت شما، بهداشت دهانی شما، سطح دسترسی شما برای پاکسازی، خواه سیگاری باشید یا خیر، و وضعیت کلی پزشکی و سلامت شما همگی عواملی مهم در این روند هستند.

شکست ایمپلنت دندانی

روش ها و تکنیک های رایج خارج کردن ایمپلنت های دندانی

کلید اصلی، تا حد امکان حفظ مقدار کافی استخوان سالم طی فرایند خارج کردن ایمپلنت است. ضرورتاً بهترین ابزارهایی که برای خارج کردن ایمپلنت استفاده می شود ابزارهایی هستند که قدرت کافی برای خارج کردن ایمپلنت داشته باشند بدون آنکه تقریباً هیچ حجمی از استخوان برداشته شود. این یک هدف ایده آل و بهترین رویکرد ممکن است.

برای خارج کردن ایمپلنت های دندانی که با شکست مواجه شده اند دو رویکرد وجود دارد که به طور کلی مورد استفاده قرار می گیرند. یک روش شامل استفاده از یک ابزار برنده است که trough bur نامیده می شود. این ابزار به گونه ای طراحی شده است که بدون هیچ خطری و به درستی یک برش کوچک (5/0 – 0/1 میلی متری) در استخوان شما و در امتداد لبه ایمپلنت ایجاد می کند، که فشار را از روی ایمپلنت آزاد می کند و خارج کردن آن را تسریع می کند. در برخی مطب ها از ابزار خاصی با نوک بسیار کوچک استفاده می شود. برخی دندانپزشکان نیز از نوع آلتراسونیک انرژی برای خارج کردن استخوان اطراف یک ایمپلنت استفاده می کنند.

باز هم باید اشاره کنیم که کلید اصلی به حداقل رساندن خارج شدن مقادیر جزئی و اندک استخوان از هر سمت ایمپلنت است که خارج کردن آن را تسهیل خواهد کرد. معمولاً بهتر آن است که وقتی برای این کار اقدام می شود، تا حد امکان، مقدار کافی استخوان اطراف دیواره جلویی و عقبی ایمپلنت باقی بماند، زیرا قسمت های دیگر اغلب می توانند به صورت خود به خود بازسازی شوند.

دست آخر اینکه، پیشرفت های فنی جدیدی در فن آوری های خارج کردن ایمپلنت های دندانی صورت گرفته است. آنها کاملاً بی نقص نیستند و مهارت و تجربه دندانپزشک شما در دانستن نحوه استفاده از ابزارها مهم است. این سیستم های خارج کردن ایمپلنت از تورک معکوس بالا استفاده می کنند و ممکن است ایمپلنت ناموفق شما را ظرف چند دقیقه خارج کنند. اغلب، این ابزارهای دارای تورک بالا، به یک آداپتور متصل هستند یا قلاب شده اند و مقدار تورک بالایی اعمال می شود، و ایمپلنت را به شکل مؤثری از استخوان جدا می کند.

در حال حاضر سه برند از این دستگاه در بازار وجود دارد که ترکیب با تکنیک های دیگر و طراحی دقیق، بهترین راه برای خارج کردن ایمپلنتی هستند که با شکست مواجه شده است.