مقایسه بریج های سنتی و بریج های بر پایه ایمپلنت

از دست رفتن دندان یکی از نگرانی های شایع دندانی است، مخصوصاً وقتی سن افراد بالاتر می رود. درمان های ترمیمی متعددی در دندانپزشکی وجود دارند که به از دست رفتن دندان ها می پردازند تا فضای خالی به جا مانده از افتادن دندان ها را پر کنند. وقتی تعدادی دندان کنار هم از دست می روند، رایج ترین درمان بریج دندانی است.

برخی دندانپزشکان بریج های سنتی را ارائه می دهند، که تحت حمایت روکش های دندانی هستند که روی دندان های کنار فضای خالی به جا مانده از دندان افتاده قرار می گیرند؛ اما برخی دندانپزشکان دیگر هستند که بریج های بر پایه ایمپلنت های دندانی را ارائه می دهند که تحت حمایت ایمپلنت های دندانی هستند که با جراحی داخل استخوان فک قرار داده می شوند. در این مقاله قصد داریم به مقایسه این دو روش درمان بپردازیم تا به بیماران کمک کنیم از بین آنها تکینیکی که بیشتر مناسب شرایط شخصی آنها هست را انتخاب کنند.

بریج سنتی و بریج بر پایه ایمپلنت

بریج های دندانی سنتی

بریج های دندانی سنتی عموماً در دو جلسه مراجعه به دندانپزشک کار گذاشته می شوند. در جلسه نخست دهان برای درمان آماده می شود و از آن قالبی گرفته می شود که برای طراحی بریج دندانی از آن استفاده می شود. در جلسه دوم، بریج دندانی در جای خود چسبانده می شود.

بریج های سنتی از یک پونتیک تشکیل شده اند، قطعه مرکزی که جایگزین دندان از دست رفته می شود، و روکش های دندانی (که در طرفین فضای خالی و روی دندان های کناری قرار می گیرند. برای جایگذاری بریج، شکل دو دندانی که دقیقاً کنار فضای خالی دندان از دست رفته هستند را تغییر می دهیم. پس از تغییر شکل این دندان ها، قالب ها گرفته می شوند و بریج موقت روی دندان ها قرار داده می شود.

مشخصات طراحی برای لابراتوار دندانپزشکی ارسال می شوند، و در آنجا بریج های دائمی دندانی ساخته می شوند. وقتی بریج کامل می شود، بیمار برای دریافت بریج دندانی خود به مطب مراجعه می کند. روکش های دندانی به دندان هایی که شکل آنها تغییر داده شده است چسبانده می شوند، در حالی که پونتیک بین روکش ها قرار دارد تا فاصله بین دندان ها را پر کند.

مزایا و معایب بریج های سنتی

بریج های سنتی مزایای متعددی ارائه می دهند. این ترمیم ها محکم، با دوام، و جذاب هستند. آنها به شکل مؤثری عملکردهای دهانی را احیاء می کنند در حالی که ظاهر لبخند را نیز بهبود می دهند. علاوه بر این، بریج های سنتی سریع تر و قابل استطاعت تر هستند از بریج های بر پایه ایمپلنت های دندانی هستند.

بریج های سنتی، به ازای تمام مزیت هایی که دارند معایبی نیز دارند که بیماران باید آنها را مد نظر قرار دهند. بریج های سنتی نیاز به تغییر شکل و تراش دندان های سالم دارند. علاوه بر این، آنها نمی توانند از تحلیل بافت استخوان سالمی که اکنون ریشه دندان داخل آن نیست، پیشگیری کنند. به مرور زمان، فک زیر بریج های سنتی ممکن است ضعیف شود یا حتی فرو رفته شود.

بریج سنتی و بریج بر پایه ایمپلنت

بریج های دندانی بر پایه ایمپلنت

بریج های دندانی بر پایه ایمپلنت های دندانی نیاز به چند مرحله درمان دارند، که در مدت 6 تا 9 ماه انجام می شوند. ابتدا لازم است ایمپلنت های دندانی داخل استخوان فک منطقه ای که دندان آن از دست رفته است کار گذاشته شوند. پس از جراحی، دهان به چند ماه زمان برای بهبود نیاز دارد. در طول این دوره، بافت های استخوانی باید طی فرایندی به نام اسئواینتگریشن با ایمپلنت های دندانی جوش بخورند.

پس از اسئواینتگریشن، برای مرحله دوم درمان برنامه ریزی می شود. در طول این فرایند، لثه ها باز می شوند و پست های اباتمنت به ایمپلنت های دندانی متصل می شوند. پس از این مرحله درمان، باز هم لثه ها برای بهبود نیاز به زمان دارند.

مرحله نهایی درمان ایمپلنت های دندانی عبارت است از جایگذاری بریج های دندانی. از یک ترکیب خاص دندانپزشکی برای چسباندن بریج های دندانی به پست های اباتمنت استفاده می شود. این ماده امنیت بریج دندانی را تضمین می کند تا به بخشی طبیعی شبیه لبخند شما تبدیل شود.

بریج سنتی و بریج بر پایه ایمپلنت

مزایا و معایب بریج های بر پایه ایمپلنت های دندانی

مشهودترین نقطه ضعف بریج های بر پایه ایمپلنت های دندانی مدت زمان طولانی است که انجام و تکمیل همه مراحل درمان می برد، و نیز هزینه فرایندهای متعددی که باید انجام شوند. با این حال، علیرغم این معایب، بسیاری از بیماران متوجه خواهند شد که این معایب در مقایسه با مزایای که بریج های بر پایه ایمپلنت دارند چیزی نیستند.

بریج های بر پایه ایمپلنت های دندانی نیازی به تغیر شکل دندان های طبیعی مجاور ندارند. بعلاوه، ایمپلنت های دندانی بریج را بدون هیچ خطری در جای خود قرار می دهند بنابراین آنها احساس و عملکردی درست شبیه دندان های طبیعی خواهند داشت، و مراقبت از آنها به اندازه مراقبت از دندان های طبیعی ساده است.

ایمپلنت های دندانی حتی مانند ریشه مصنوعی دندان ها عمل می کنند، که رشد استخوان فک را تحریک می کنند و از تحلیل استخوان پیشگیری می کنند.

مزیت دیگری که ایمپلنت ها دارند این است که در صورتی که از دست رفتن دندان های به جا مانده ادامه پیدا کند یا نیاز باشد دندان های دیگر کشیده شوند، در آینده می توانند به عنوان پایه برای دست دندان کامل بر پایه ایمپلنت های دندانی استفاده شوند. تنها ممکن است نیاز باشد تعدادی دیگر ایمپلنت کاشته شود. در حالی که بریج های سنتی چنین مزیتی ندارند.