بخش تخصصی کاشت ایمپلنت

سلامت دهان و دندان و شکل ظاهری آنها یکی از مهمترین فاکتورها در زیبایی محسوب می‌شوند. یکی از مشکلاتی که میلیونها نفر در دنیا با آن مواجه هستند از دست دادن یک یا چند دندان است و از جمله عواملی که منجر به این مشکل می‌شوند می‌توان به پوسیدگی دندان، بیماریهای لثه، و یا آسیب و ضربه اشاره نمود. بریج و دنچر تنها راه‌حلهایی بودند که سالها برای رفع این مشکل بکار می‌رفتند اما امروزه ایمپلنتهای دندانی ابزاری هستند که بیشتر از سایر روشها مورد استفاده قرار می‌گیرند. ایمپلنتهای دندانی جایگزین ریشۀ دندان می‌باشند. ایمپلنتها پایه‌ای برای دندان جایگزین ثابت یا متحرک هستند که برای هماهنگی با دندانهای طبیعی ساخته می‌شوند.

مقالات تخصصی کاشت ایمپلنت

ارتباط خواب و سلامت دهان و دندان ها

در این نوشته می خوانید:

در حال حاضر واقعیت این است که زندگی می تواند بسیار طاقت فرسا باشد. کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارند: حرفه، مراقبت از خانواده، رسیدگی به سایر نیازهای مهم و البته پرداختن به رسانه های اجتماعی. در میان این مرکز همیشه فعال رویدادها، از دست دادن تمرکز از روی چیزی که بسیار مهم است بسیار آسان است. مانند خواب!

همه ما می دانیم که خواب برای بدن ما بسیار مهم است. گرچه خواب خوب شبانه برای حفظ یک زندگی متعادل ضروری است، می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش دهد، قدرت مغز را تقویت کند، هورمون ها را متعادل کند، و به بدن کمک می کند تا سلامت و سطح بهینه انرژی ذهنی و جسمی خود را حفظ کند، با این حال، تعداد اندکی از افراد از این موضوع اطلاع دارند که ثابت شده است که خواب کافی یک عامل تاثیرگذار در حفظ سلامت لبخند است، کم خوابی می تواند خطر ابتلا به بیماری های دهان و دندان را افزایش دهد، و سلامت دهان و دندان می تواند نقش مهمی در کیفیت خواب ایفا کند.

در نتیجه خواب و سلامت دهان و دندان ها ارتباط دو طرفه و تنگاتنگی با یکدیگر دارند و به نوعی لازم و ملزوم یکدیگر هستند. در این مقاله به این موضوع می پردازیم.

ارتباط خواب و سلامت دهان و دندان

ارتباط خواب و سلامت دهان و دندان

مشکلات دندانی که می توانند مشکلات خواب را بدتر کنند

دندان درد و التهاب

کاملاً واضح است که داشتن دندان درد یا درد در جای دیگری از دهان، بدترین دشمن یک خواب خوب شبانه است، اما از آنجا که این وضعیت حاد است، اکثر افراد در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه می کنند. نگران کننده ترین مشکلات سلامت دهان و دندان که می توانند خواب شما را تحت تأثیر قرار دهند، مشکلات مزمن هستند.

بیماری لثه التهابی است که بافت های اطراف دندان ها را تحت تأثیر قرار می دهد. در برخی موارد، این بیماری می تواند منجر به بروز درد یا ناراحتی شود. این شرایط اگر درمان نشود، می تواند باعث جابجا شدن و یا از دست رفتن دندان ها، و تغییر در شرایط دندان ها و بایت شود. در نتیجه، ممکن است لازم باشد عضلات جونده و مفاصل به کار سخت تری نیاز داشته باشند، که منجر به بروز سردرد می شود که می تواند کیفیت خواب را کاهش دهد.

پوسیدگی دندان، بیماری لثه و هر بیماری دهانی دیگری که منجر به التهاب و درد احتمالی شود، به درمان دندانپزشکی نیاز دارد تا از بروز پیامدهای شدیدتر برای سلامت دهان و سلامت عمومی پیشگیری شود.

آپنه خواب

این وضعیت باعث ایجاد وقفه های مکرر در تنفس و کاهش سطح اکسیژن می شود. این شرایط معمولاً با خر و پف بلند و خستگی در طول روز، به دلیل قطع خواب همراه است.

انسداد راه هوایی یکی از علل شایع آپنه انسدادی خواب است. یکی از عوامل این انسداد، کمبود فضا برای زبان است، زمانی که مشکلات بایت وجود دارد. ارتودنتیست اغلب با وسیع کردن فک ها و اصلاح دندان ها می تواند وضعیت را بهبود بخشد، بنابراین زبان فضای کافی پیدا می کند، که باعث بهبود تنفس و خواب می شود.

دندان قروچه

عمل ساییدن یا فشردن دندان ها روی یکدیگر، دندان قروچه نامیده می شود، که معمولاً یک عمل غیر ارادی و ناآگاهانه است که در طول شب اتفاق می افتد. فشردن به این معنی است که فک ها به شدت در مقابل یکدیگر قفل می مانند. ساییدن عبارت است از حرکت فک پایین از یک سمت به سمت دیگر حین فشردن دندان ها روی یکدیگر.

دندان قروچه فشار زیادی را به دندان ها و فک ها وارد می کند. بنابراین، می تواند منجر به آسیب به دندان ها و پرشدگی ها، حساسیت دندانی، به جا ماندن آثار گزیدگی روی گونه ها و زبان، درد در عضلات فک، درد در مفصل فکی گیجگاهی، سردرد و گوش درد شود. این علائم به راحتی می توانند خواب خوب شبانه را مختل کنند.

این یک بیماری شایع است و از هر هشت نفر یک نفر به آن مبتلا می شود. منشاء آن مشخص نیست؛ استرس، ژنتیک و یک بایت مشکل دار، شانس ابتلا به دندان قروچه را افزایش می دهند.

در اکثر موارد، به منظور درمان دندان قروچه، متخصص ارتودنسی بایت را برای توزیع بهتر نیروها اصلاح می کند و یک محافظ دندان سفارشی برای محافظت از دندان ها می سازد. درمان معمولاً شامل مدیریت استرس نیز می شود.

ارتباط خواب و سلامت دهان و دندان

ارتباط خواب و سلامت دهان و دندان

بی خوابی چگونه می تواند برای سلامت دهان مضر باشد؟

ما مدام می شنویم که افراد موفق چگونه با کمترین میزان خواب روزانه، زندگی خود را پشت سر می گذارند، و مدام تشویق می شویم که برنامه های خواب ضعیف روزانه خود را ادامه دهیم- زیرا مطمئناً ثابت می کند که ما انعطاف پذیر و مدبر هستیم، درست است؟ پاسخ منفی است.

تخمین زده می شود که از هر 3 فرد بزرگسال، 1 نفر به اندازه کافی نمی خوابد، بنابراین تعجبی ندارد که بسیاری از افراد با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند. 8 ساعت خواب در هر شب، اغلب برای افراد بزرگسالان پرمشغله ای که شغل و خانواده دارند غیرممکن است. با این حال، داشتن این مقدار خواب برای سلامتی شما معجزه می کند.

کم خوابی که ما با خوشحالی آن را مانند یک نشان به خود می زنیم، بدن ما را فرسوده می کند؛ بخصوص دندان های ما را.

مطالعات زیادی وجود دارند که نشان می دهند بی خوابی می تواند خطر ابتلا به چندین بیماری و شرایط در بدن از جمله دهان را افزایش دهد. در طول خواب، بدن بزاق تولید می کند که به حفظ سلامت دندان ها و بافت های نرم کمک می کند. کمبود خواب مزمن باعث بروز استرس می شود و سیستم ایمنی و چندین عملکرد بدن را تحت تأثیر قرار می دهد.

خطر پوسیدگی دندان در افرادی که کم خوابی دارند بیشتر است.

خستگی و خواب آلودگی ناشی از کم خوابی می تواند روی رفتار خوردن تأثیر بگذارد. پرخوری و انتخاب های غذایی ناسالم، اغلب شامل مصرف زیاد شیرینی ها و غذاهای فرآوری شده، می توانند با بی خوابی همراه باشند و خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهند.

افزایش التهاب لثه و پریودنتیت با خواب ضعیف مرتبط است

پریودنتیت به ایجاد پاکت هایی بین لثه و دندان ها اشاره دارد که باعث می شود دندان های شما خیلی سست شوند و آزادانه حرکت کنند. این چیزی است که شما را شوکه می کند: این وضعیت با خواب ضعیف مرتبط است، هر چه خواب شما ضعیف تر باشد، خطر ابتلا به پریودنتیت بیشتر می شود.

اگر در مورد مکانیسمی که پریودنتیت از طریق آن با خواب ضعیف ارتباط پیدا می کند تعجب می کنید، ارتباط التهاب با خواب ضعیف پاسخ پرسش شما خواهد بود. علت این است که کمبود خواب باعث افزایش هورمون های التهابی و کاهش واکنش سیستم ایمنی بدن به التهاب و در نتیجه باعث افزایش سطح التهاب در لثه ها می شود که منجر به ژنژیویت و پریودنتیت می شود. این باعث می شود لثه ها ملتهب شوند و دچار خونریزی و حساسیت شوند و حتی جابجایی دندان ها را در پی داشته باشند.

خواب خوب به ترمیم بافت کمک می کند

همه ما اغلب این احساس را داریم که از خوابی بیدار شده ایم که خیلی خوب به نظر می رسد، به دلیل اینکه هنگام بیدار شدن احساس شادابی می کرده ایم! زمانی که خواب هستید، نسبت به زمانی که بیدار هستید، عمدتاً انرژی کمتری مصرف می کنید و از اعضای بدن خود (از جمله دندان های شما) کمتر استفاده می کنید. بنابراین خواب زمان لازم برای تجدید قوا را به بدن می دهد و با همین مکانیسم سلامت دهان و دندان های شما را بهبود می بخشد.

خواب، اضطراب و براکسیسم

هنگامی که فردی به صورت مزمن دچار وضعیت کم خوابی می شود، بیشتر احتمال دارد که از افسردگی یا اختلالات اضطرابی و همچنین براکسیسم (دندان قروچه هنگام در طول خواب) رنج ببرد. براکسیسم ارتباط نزدیکی با بد خوابی دارد، علاوه بر این، باعث وخیم تر شدن آن می شود.

همچنین مشخص شده است که این امر خطر ابتلا به بیماری لثه را نیز افزایش می دهد و واکنش های طبیعی سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهد، زیرا بدن استراحت لازم برای بازسازی بافت ها و اصلاح برخی نقص های خاص سیستم ایمنی را دریافت نمی کند، اتفاقاتی که مشاهده می شد در هنگام خواب رخ می دهند.

ارتباط خواب و سلامت دهان و دندان

ارتباط خواب و سلامت دهان و دندان

یک استراحت خوب شبانه و سلامت دندان

در حال حاضر، اهمیت کیفیت خواب مورد تأکید قرار گرفته است، در حالی که همه ما با مخازن خواب خالی کار می کنیم.

مهم است توجه داشته باشید، آنچه مهم است فقط مدت زمان خواب نیست، بلکه کیفیت خواب شما نیز هست. برای داشتن محافظت عالی از دندان ها و لثه ها، به حدود ۷ تا ۸ ساعت خواب آرام در طول روز نیاز دارید.

با این حال، این همه چیز نیست. حفظ مجموعه درخشانی از دندان ها مستلزم این است که هر روز دندان های خود را به درستی مسواک بزنید و نخ دندان بکشید، و اگر در حال حاضر مشکلات عمیقی در سلامت دهان و دندان خود دارید، ممکن است لازم باشد برای یکی از درمان های دندانپزشکی زیبایی به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

این مسائل می توانند طیف وسیعی از مشکلات، از جمله لق شدن دندان، دندان درد، خونریزی لثه و مسائل دیگر باشند. دندانپزشک شما در موقعیت مناسبی قرار دارد تا به شما اطلاع دهد که مشکل چه هستند، چگونه می توان آنها را حل کرد و برنامه های درمانی مناسب بر اساس نیازهای شما کدامند، و اقدام به انجام آنها خواهد کرد.

فعال بودن در مورد سلامت دهان و دندان ها به این معنی است که همه چیزهای مورد نیاز برای سلامت عالی دندان ها، شامل خواب خوب/ کافی، بهداشت خوب دهان و دندان و مراقبت از هر گونه مشکل دندانی طولانی مدت را به کار می گیرید تا عزت نفس خود را بهبود بخشید و هاله ای از انرژی مثبت به دور خود ایجاد کنید. آرامش در اطراف شما، تمام روز، هر روز.

اگر در خواب خود مشکل دارید، به خاطر سلامت عمومی و دهان خود، با پزشک و دندانپزشک خود صحبت کنید.

تحقیقات نشان می دهند خواب خوب و کافی، نه تنها شانس ابتلا به بیماری لثه را کاهش می دهد، بلکه خطر ابتلا به دیابت، سکته مغزی، چاقی و فشار خون بالا را نیز کاهش می دهد. بیماری لثه باعث جابجایی دندان ها، لق شدن دندان ها، خونریزی لثه و ایجاد پاکت هایی بین لثه ها و دندان ها می شود که در آنها عفونت انباشته می شود. اگر این عفونت بدون درمان رها شود پیشرفت می کند، در نهایت به استخوان و الیاف های همبند حمله می کند و منجر به از دست دادن دندان و استخوان های پیرامون آنها می شود. اگر از ما بپرسید که آیا ارزش دارد که با خواب کافی از بیماری لثه جلوگیری کنیم به شما می گوییم با 7 تا 8 ساعت خواب شبانه، محافظت از بدن و دندان های خود را هدف قرار دهید.

داشتن یک خواب خوب شبانه برای آماده سازی در همه چیز کافی است- سعی کنید یک برنامه روتین ایجاد کنید و هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب بروید. قبل از خواب همه وسایل دارای نور آبی، از جمله تبلت، تلفن هوشمند و تلویزیون را خاموش کنید. نور آبی این دستگاه ها می تواند به بدن شما هشدار دهد که بیدار بماند. همچنین حدود دو ساعت قبل از خواب می توانید از خوردن اجتناب کنید تا سوخت و ساز بدن خود را برای بیدار ماندن تأمین نکنید.

شاید بپرسید خواب خوب شبانه چیست؟ تحقیقات نشان داده اند که خواب کمتر از 6 ساعت و بیشتر از 9 ساعت در شب سالم نیست. با این حال، بدن شما به شما خواهد گفت که چقدر به خواب نیاز دارید. همه افراد متفاوت هستند و افراد مسن نسبت به افراد بزرگسال جوان به خواب کمتری نیاز دارند. کیفیت خواب نیز مهم است، زیرا خواب منقطع ایده آل نیست.

کلینیک های خواب از جمله کلینیک هایی هستند که می توانند در یافتن منشاء مشکلات خواب به شما کمک کنند.

کاشت ایمپلنت های دندانی برای دو دندان از دست رفته

در این نوشته می خوانید:

شاید از خود بپرسید که آیا می توانید از یک ایمپلنت دندانی برای دو دندان از دست رفته استفاده کنید؟ گرچه ایمپلنت های دندانی معمولاً برای جایگزینی یک دندان استفاده می شوند، اما در دندانپزشکی مواردی نیز وجود دارند که از ایمپلنت ها برای جایگزینی چندین دندان استفاده می شود.

راه حل های مدرن امروزی شامل بریج های کنتی لور، بریج های بر پایه ایمپلنت های دندانی، و پروتزهای پارسیل بر پایه ایمپلنت های دندانی هستند.

در این مقاله، در مورد موارد زیر به بحث خواهیم پرداخت:

  • دلایل استفاده از چندین ایمپلنت دندانی
  • آیا می توان از 1 ایمپلنت دندان برای 2 دندان از دست رفته استفاده کرد؟
  • یک ایمپلنت می تواند چند دندان را پشتیبانی کند؟
  • چه تعداد ایمپلنت دندان می توانید داشته باشید؟

امیدواریم این مقاله شما را در مسیر درست راهنمایی کند. علاوه بر این، به خاطر داشته باشید که هر مورد جداگانه، متفاوت است، و شما باید به دنبال مشاوره تخصصی دندانپزشکی باشید.

ایمپلنت چند دندانی چیست؟

به منظور جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته، یک پایه فلزی کوچک به نام ایمپلنت چند دندانی با جراحی داخل استخوان فک قرار داده می شود. ایمپلنت ممکن است یک دندان، بریج، پروتز یا بخشی از دندان مصنوعی را پشتیبانی کند، و درست مانند دندان های طبیعی شما عمل خواهد کرد.

اگر تعدادی یا تمام دندان های خود را در نتیجه تصادف، بیماری پریودنتال، حفره های درمان نشده یا بیماری لثه از دست داده اید، این می تواند راه حل خوبی برای شما باشد. ایمپلنت های چند دندانی ممکن است برای جایگزینی چندین دندان از دست رفته استفاده شوند.

 ایمپلنت دندانی دو دندان از دست رفته

ایمپلنت دندانی دو دندان از دست رفته

چه زمانی می توانیم از 1 ایمپلنت برای 2 یا چند دندان از دست رفته استفاده کنیم؟

استفاده از ایمپلنت های چند دندانی در موارد زیر توصیه می شود:

  • چند دندان ممکن است توسط تنها یک ایمپلنت اضافی پشتیبانی شوند.
  • برای رسیدن به نتیجه مطلوب، ایمپلنت های زیادی نیاز هستند.
  • استفاده از چندین ایمپلنت، دلایل زیبایی دارد.

مزایای استفاده از ایمپلنت چند دندانی

چه زمانی استفاده از 1 ایمپلنت برای 2 دندان توصیه می شود؟ و مزایای کاشت ایمپلنت های چند دندانی چیست؟

  • چندین دندان ممکن است به طور همزمان در چندین نقطه جایگزین شوند.
  • با چندین ایمپلنت دندانی، جایگزینی تعداد بیشتری دندان با ظاهری زیباتر امکان پذیر است.
  • گزینه ایمپلنت های چند دندانی برای دستیابی به نتیجه مطلوب به طور همزمان، به صرفه جویی در زمان و هزینه کمک می کند.

شماره 1- صرفه جویی در هزینه و زمان

ممکن است چندین ایمپلنت در یک درمان ترکیب شوند و همزمان در زمان و هزینه بیمار صرفه جویی شود. برای افرادی که می خواهند همه دندان های خود را بلافاصله پس از کشیدن دندان جایگزین کنند بسیار مناسب است. قرار دادن 3 تا 5 ایمپلنت مقرون به صرفه است زیرا میانگین هزینه تقریباً برابر با تنها یک ایمپلنت است.

شماره 2- اگر استخوان های شما نتوانند ایمپلنت های تکی را پشتیبانی کنند، ممکن است گزینه خوبی باشد.

با قرار دادن ایمپلنت در استخوان فک، استخوان فک شما استحکام خود را حفظ خواهد کرد. از دست دادن دندان ها ممکن است باعث از دست دادن مقدار قابل توجهی از استخوان شما شود، اما با استفاده از ایمپلنت ها، می توانید تراکم استخوان خود را در جایی که باید باشد حفظ کرد و از نیاز به پیوند استخوان اجتناب کرد. با این حال، بیمارانی که استخوان فک آنها در حال حاضر برای حفظ ایمپلنت های تکی ضعیف است، ممکن است استفاده از یک ایمپلنت برای دو دندان یا ایمپلنت های چند دندانی برای آنها یک راه حل مناسب باشد.

شماره 3- سلامت خوب دندان ها

چند ایمپلنت دندانی شما را قادر می سازند تا وعده های غذایی خود را به درستی مصرف کنید و سلامت دهان خود را بدون نگرانی در مورد آسیب یا صدمه ناشی از از دست دادن دندان حفظ کنید. آنها عملکردی درست شبیه دندان های طبیعی دارند.

شماره 4- ظاهری زیباتر

هنگام استفاده از ایمپلنت ها روی دندان های جلو، باید مطمئن شوید که ایمپلنت ها از داخل لثه ها قابل مشاهده نیستند. این می تواند دلیل دیگری برای استفاده از 1 ایمپلنت دندانی برای 2 دندان باشد.

 ایمپلنت دندانی دو دندان از دست رفته

ایمپلنت دندانی دو دندان از دست رفته

بهترین گزینه های ایمپلنت های چند دندانی

بسته به وضعیت لثه و استخوان فک بیمار، گاهی اوقات ممکن است دو دندان مجاور توسط یک ایمپلنت تکی نگه داشته شوند. ایمپلنت های چند دندانی بیشتر برای محکم نگهداشتن بریج های ثابت یا پروتزهای پارسیل متحرک استفاده می شوند.

بریج کنتی لور

گاهی اوقات اگر بیمار بخواهد برای دو دندان جایگزین قرار دهد، استفاده از یک ایمپلنت برای دندان دومی که درست در کنار آن قرار گرفته است، امکان پذیر است. اگر دندان ها در کنار یکدیگر نباشند باید از دو ایمپلنت استفاده شود.

بریج های بر پایه ایمپلنت های دندانی

چندین دندان روی یک قوس دندانی ممکن است با یک بریج تحت حمایت ایمپلنت جایگزین شوند. برای حمایت از بریج در طول این فرایند، ممکن است ایمپلنت چند دندانی قرار داده شوند. چندین مزیت بریج های بر پایه ایمپلنت نسبت به بریج های استاندارد ثابت عبارتند از:

  • با حساسیت کمتر لثه، بسیاری از بیماران آنها را پایدارتر، راحت تر و قابل اعتمادتر می دانند.
  • آنها ممکن است توسط بیمارانی استفاده شوند که استخوان فک آنها به اندازه کافی برای حمایت از ایمپلنت های تکی برای هر دندان از دست رفته قوی نیست.
  • بریج هایی که حمایت ایمپلنت های دندانی هستند، عملکرد و زیبایی را برای مدت زمان طولانی تری حفظ می کنند زیرا تخریب کمتری رخ می دهد.
  • بریج های تحت حمایت ایمپلنت، نیاز نیست برای خوابیدن یا تمیز کردن برداشته شوند.
  • چسب زدن لازم نیست.

پروتزهای پارسیل بر پایه ایمپلنت های دندانی

پروتزهای پارسیل که تحت حمایت ایمپلنت های دندانی قرار دارند، مانند عملکرد بریج های دندانی، به جای ثابت بودن، قابل جدا شدن هستند. برای افرادی که قصد ایجاد تغییر از پروتزهای پارسیل استاندارد را دارند، ممکن است پروتزهای پارسیل تحت حمایت ایمپلنت نسبت به بریج دائمی تغییر ساده تری باشند.

توانایی برداشتن پروتزهای پارسیل، از آن در برابر آسیب های احتمالی محافظت می کند، و باعث می شود جایگزین خوبی برای افرادی باشد که به دندان قروچه شبانه دچار هستند. از آنجا که قطعات را می توان از دهان خارج و تمیز کرد، آنها راه حل های کارآمدی برای ایمپلنت های چند دندانی برای افرادی هستند که در تمیز کردن و نخ دندان کشیدن دندان های خود مشکل دارند.

 ایمپلنت دندانی دو دندان از دست رفته

ایمپلنت دندانی دو دندان از دست رفته

نتیجه گیری

در برخی موارد می توان از 1 ایمپلنت دندان برای 2 دندان استفاده کرد. این تکنیک معمولاً در ناحیه جلوی دهان استفاده می شود. این به دلیل عرض کمتر آن قسمت و این واقعیت است که آنها نسبت به دندان های مولر در عقب دهان معمولاً تحت نیروی کمتری قرار می گیرند. با این حال، از آنجا که انجام این کار باعث می شود دو دندان مجزا چسبیده به هم به نظر برسند، یکی از موانع کلیدی هنگام جایگزینی دو دندان مجاور است که توسط یک ایمپلنت دندانی پشتیبانی می شوند.

ایمپلنت 2 دندانی یا بریج های دندانی، یک روش متداول در دندانپزشکی است، و مزایای زیادی برای بیمار به همراه دارد.

به بیان ساده تر، ممکن است 2 دندان روی یک ایمپلنت دندانی پیچ شوند. اما تنها زمانی از نظر زیبایی ظاهری دلپذیر به نظر می رسد که ساختار لثه ها به گونه ای باشد که پیش بینی شود دو دندان مجزا را احاطه کند. تغییر شکل لثه، یک فرایند بسیار تخصصی و پیچیده، تنها راه انجام این کار است.

مشکل هر بیمار تقریباً همیشه از راه دندانپزشکی مدرن قابل حل است. با این حال، مشاوره با یک متخصص کاشت ایمپلنت دندان ضروری است.

پرسش های متداول

هزینه 1 ایمپلنت دندانی برای 2 دندان چقدر است؟

هزینه ایمپلنت های تکی دندانی بین 1500 تا 6000 دلار است. اگر گزینه 1 ایمپلنت دندانی برای 2 دندان را انتخاب کنید، ممکن است بتوانید در مقایسه با هزینه دو ایمپلنت تکی در هزینه خود صرفه جویی کنید.

یک ایمپلنت می تواند چند دندان را پشتیبانی کند؟

بسته به وضعیت لثه و استخوان فک بیمار، گاهی می توان از یک ایمپلنت برای دو دندان استفاده کرد. با این حال، در برخی موارد، دو ایمپلنت دندانی ممکن است جایگزین پنج دندان از دست رفته شوند.

آیا می توان از 1 ایمپلنت دندانی برای 3 دندان استفاده کرد؟

گاهی اوقات، بسته به لثه و استخوان فک بیمار، کاشت دو دندان امکان پذیر است. اگر به دنبال استفاده از 1 ایمپلنت دندانی برای 3 دندان هستید، بریج های دائمی یا پروتزهای پارسیل متحرک را در نظر بگیرید.

 ایمپلنت دندانی دو دندان از دست رفته

ایمپلنت دندانی دو دندان از دست رفته

چه تعداد ایمپلنت دندانی می توانید داشته باشید؟

پاسخ واقعی این است که برای جایگزینی دندان های از دست رفته، می توانید به تعداد مورد نیاز ایمپلنت دندان داشته باشید. با این حال، هر بیمار نیازهای منحصر به فردی دارد و به قضاوت تخصصی نیاز دارد.

آیا می توانید دو دندان جلو روی یک ایمپلنت داشت؟

داشتن دو دندان جلو روی یک ایمپلنت متداول است. بخش دشوار این است که آنها را به گونه ای قرار داد که طبیعی به نظر برسند و به صورت دو دندان مجزا ظاهر شوند. برای انجام این کار می توان از روش های خاص شکل دادن به لثه استفاده کرد.

هزینه 2 ایمپلنت دندان چقدر است؟

ایمپلنت دندان ممکن است پر هزینه باشد، اما ممکن است بتوانید با جایگزینی دو دندان با یک ایمپلنت دندان، در مقابل دو ایمپلنت دندان، در هزینه خود صرفه جویی کنید.

آیا 1 ایمپلنت می تواند 2 دندان را نگه دارد؟

آری، در برخی موارد، یک ایمپلنت دندان می تواند دو یا چند دندان را نگه دارد. کاشت دو دندان، ایمپلنت چند دندانی یا بریج، از روش های بسیار متداول در کاشت ایمپلنت های دندانی در دندانپزشکی است.

پری کرونیت چیست؟

در این نوشته می خوانید:

پری کرونیت (که اپرکولیت نیز نامیده می شود) شرایطی است که شامل التهاب و تورم بافت نرم اطراف دندانی می شود که بخشی از آن روییده است. رویش به فرآیند رشد دندان گفته می شود که در آن دندان با “بیرون آمدن” از درون بافت لثه قابل مشاهده می شود. پری کرونیت ممکن است دندانی که هنوز در نیامده است را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

بافت نرمی که دندانی که به طور کامل رویش نیافته است را پوشش می دهد، “اپرکولوم” گفته می شود. یکی از دلایلی که بافت نرم این ناحیه ممکن است به راحتی ملتهب شود این است که اغلب ذرات و بقایای غذا را جمع می کند و هنگام انجام روتین بهداشتی دهان و دندان ممکن است دسترسی به آن دشوار باشد. این ناحیه تاریک و مرطوب همانطور که ذرات غذا را به خود جمع می کند، محیط مناسبی را برای رشد باکتری ها فراهم می کند.

دندانی که اغلب تحت تأثیر پری کرونیت قرار می گیرد، یک سوم یا آخرین دست دندان های مولر فک پایین است که گاهی اوقات دندان عقل نامیده می شوند. در واقع، نادر است که پری کرونیت دندان های دیگری غیر از دندان های عقل فک پایین را درگیر کند. پری کرونیت اغلب افراد را که در اواخر دوره نوجوانی یا اوایل دوره بزرگسالی تحت تاثیر قرار می دهد، زیرا آن زمان است که معمولاً دندان های عقل فک پایین می رویند.

علائم و نشانه های پری کرونیت

علائم خفیف

علائم خفیف پری کرونیت ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • بافت لثه دردناک و متورم (نزدیک دندانی که تحت تأثیر قرار گرفته است)
  • مشکل در گاز گرفتن (بدون برخورد به ناحیه متورم)
  • ترشح چرک از ناحیه ملتهب
  • طعم بد یا بوی نامطبوع داخل دهان

علائم شدید

علائم شدید پری کرونیت ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • مشکل در باز کردن دهان
  • تورم صورت (در سمتی از صورت که دندان ملتهب قرار دارد)
  • غدد لنفاوی متورم (که لنفادنیت lymphadenitis نامیده می شود)
  • تب
  • آنژین لودویگ Ludwig’s angina (عفونت باکتریایی نادر کف دهان که گاهی اوقات بعد از عفونت دندان رخ می دهد)
  • اسپاسم فک (گاهی اوقات تحت عنوان فک قفل شده شناخته می شود).

علائم شدید ممکن است نشان دهنده گسترش تورم به گردن و گلو باشند، این می تواند تنفس طبیعی را تحت تأثیر قرار دهد و باید به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته شود که به طور بالقوه می تواند توانایی بلع یا تنفس را مختل کند و می تواند تهدید کننده زندگی باشد. افرادی که علائم شدید پری کرونیت دارند باید فوراً با دندانپزشک یا پزشکان دیگر تماس بگیرند.

علائم پری کرونیت بر اساس تعداد دفعات بروز و شدت آنها به سه دسته مختلف دسته بندی می شوند که عبارتند از:

  • حاد- شامل امکان باز کردن محدود دهان و علائم شدیدتر.
  • نیمه حاد- علائم با شدت کمتر، بدون ناراحتی در باز کردن دهان.
  • مزمن- شامل درد درجه پایین بدون علائم شدید.

درمان پری کرونیت اغلب به سطح بیماری (حاد، نیمه حاد یا مزمن) که فرد تجربه می کند بستگی دارد.

علل و عوامل خطر پری کرونیت

افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به پریکرونیت قرار دارند عبارتند از:

  • افراد در گروه سنی اوایل بزرگسالی یا اواخر نوجوانی
  • داشتن دندان عقلی که هنوز بیرون نیامده است
  • داشتن اپرکولوم گسترش یافته (فلپ اطراف دندان ها، که رشد باکتری ها را تشویق می کند)
  • تجربه ترومای حین جویدن (آسیب ناشی از دندان مقابل به بافتی که تحت تأثیر قرار گرفته است)
  • افراد با بهداشت دهان و دندان ضعیف
  • سیگار کشیدن (بدون توجه به تعداد سیگارهایی که در طول روز کشیده می شوند)
  • داشتن شرایطی که سیستم ایمنی را تحت فشار قرار می دهند (مانند بهبودی ویروسی، خستگی شدید یا استرس عاطفی)
  • باردار بودن

مطالعه

یک مطالعه در سال 2019، که در یونان انجام شد، با هدف تعیین عوامل مؤثر بر شیوع پری کرونیت (از جمله عوامل خطر و اجتماعی، جمعیت شناسی و موارد دیگر) انجام شد.

این مطالعه چندین عامل مرتبط با شیوع پری کرونیت را کشف کرد، از جمله:

  • شیوع پری کرونیت 92/4 درصد از شرکت کنندگان 20 تا 25 ساله در مطالعه بود.
  • مشخص شد که بهداشت دهان و دندان یک عامل بسیار چشمگیر در شیوع این بیماری است.
  • مشخص شد که افراد سیگاری بیشتر مستعد ابتلا به پری کرونیت هستند (اما دفعات سیگار کشیدن تاثیری نداشت).
  • نوع مزمن پری کرونیت شایع ترین شکل بیماری بود.

نویسندگان این مطالعه نتیجه گرفتند: “به نظر می رسد استفاده از دهانشویه همراه با دفعات کافی مسواک زدن با کاهش آماری معنی دار بیماری [پری کرونیت] مرتبط است.”

پری کرونیت

پری کرونیت

تشخیص پری کرونیت

تشخیص پری کرونیت معمولاً توسط دندانپزشک و با انجام معاینه دهان انجام می شود و گاهی اوقات شامل گرفتن تصاویر تشخیصی رادیوگرافی با اشعه ایکس (برای ارزیابی دندان های عقلی که نروییده اند) است.

درمان های پری کرونیت

درمان خانگی

گرچه چندین روش درمانی خانگی وجود دارد که دندانپزشک ممکن است آنها را توصیه کند، درمان خانگی نباید جایگزین مداخلات تخصصی پزشکی شود. دندانپزشک ممکن است روش های درمانی خانگی را تجویز کند، مانند:

  • شستشو با آب نمک گرم (مخصوصاً بعد از صرف غذا برای از بین بردن مواد غذایی و باقی مانده ها)
  • سیستم های شستشوی دهانی (با استفاده از تجهیزات تجاری)
  • بهداشت دهان و دندان دقیق و منظم (از جمله مسواک زدن و نخ دندان کشیدن)
  • مسکن های درد (مانند ایبوپروفن [ادویل] یا استامینوفن [تیلنول] یا دیگر مسکن های بدون نسخه که توسط دندانپزشک تجویز می شوند).

توجه: از استفاده از کمپرس گرم خودداری کنید (زیرا ممکن است تورم را افزایش دهد) بخصوص برای افرادی که علائم شدید پری کرونیت مانند تب یا تورم گردن یا صورت دارند.

درمان پزشکی

درمان پری کرونیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تمیز کردن دندان ها / شستشوی ذرات غذا و سایر مواد باقی مانده از اطراف آن منطقه
  • تجویز آنتی بیوتیک (که به صورت خوراکی مصرف می شوند)
  • یک دهانشویه ضد باکتری
  • تسکین درد (دندانپزشک ممکن است مسکن های بدون نسخه یا مسکن هایی که ممکن است دندانپزشک تجویز کند را توصیه کند)

هنگامی که عفونت برطرف شد، درمان بعدی به شدت و دسته علائم پری کرونیت (شامل دسته های حاد، نیمه حاد یا مزمن) بستگی دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • مشاهده دندان برای اطمینان از عدم بازگشت عفونت و رویش طبیعی دندان
  • ارجاع به جراح فک و صورت جهت بررسی نیاز به جراحی دهان
  • کشیدن دندان عقل عفونی (اگر دندانپزشک/ جراح دهان تشخیص دهد که ممکن است به طور طبیعی نروید)
  • کشیدن دندان های عقل پایین و بالا در سمت آسیب دیده (برای جلوگیری از فرو رفتن دندان بالا به لثه ملتهب فک پایین و ایجاد عفونت بعدی).
  • انجام فرایندی به نام اپرکولومoperculum (جراحی جزئی دهان برای برداشتن فلپ پوست روی دندان آسیب دیده)

گاهی اوقات فلپ پس از برداشتن دوباره رشد می کند و فرایند operculum باید دوباره انجام شود.

پری کرونیت

پری کرونیت

مراقبت های بعدی

اگر دندان عقل کشیده شده باشد، معمولاً منجر به بهبودی کامل می شود، و علائم پری کرونیت ممکن است در عرض یک تا دو هفته پس از جراحی فروکش کنند. درمان های بعدی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • مراجعات بعدی به دندانپزشک یا جراح دهان برای نظارت روی میزان بهبودی و سطح درد دندان، در صورت وجود.
  • رعایت دقیق دستورالعمل های مراقبت های بعدی، در صورت کشیدن دندان عقل (مانند پرهیز از سیگار کشیدن، خوردن غذاهای نرم و غیره)
  • درمان های خانگی (مانند دهانشویه های آنتی بیوتیک، داروهای مسکن بدون نسخه و غیره)
  • رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان (از جمله مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم)
  • ترک سیگار (برای افرادی که سیگار می کشند)

جلوگیری

مراقبت های پیشگیرانه و مراجعات منظم دندانپزشکی ممکن است خطر ابتلا به پری کرونیت را کاهش دهند زیرا دندانپزشک می تواند دندان های عقل شما را به دقت زیر نظر داشته باشد، و زمانی که به نظر نمی رسد دندان مولر سوم به طور طبیعی می روید، قبل از اینکه عفونت رخ دهد مداخله کند.

پاکسازی منظم دندان ها همچنین ممکن است به پیشگیری از پری کرونیت کمک کند زیرا به تمیز و عاری نگه داشتن دندان ها از مواد غذایی و مواد زائد کمک می کند. پیشگیری از پری کرونیت ممکن است با اقدامات منظم بهداشتی دهان و دندان شامل مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و استفاده از دهانشویه های آنتی بیوتیک امکان پذیر باشد؛ اما با وجود چنین مداخلاتی، برخی از افراد همچنان به این بیماری مبتلا می شوند.

نمونه های درمانی کاشت ایمپلنت

0/5 (0 نظر)