برای بسیاری از افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند، ایمپلنت های دندانی بهترین جایگزین برای پروتزهای مصنوعی هستند زیرا احساسی مانند دندان های طبیعی دارند و پوسیده نمی شوند. اما داشتن ایمپلنت های دندانی به این معنا نیست که شما مجاز هستید تمیز کردن دندان ها و مراقبت های عادی پیشگیرانه دندانی را فراموش کنید. برخی افرادی که کاشت ایمپلنت دندانی داشته اند به اشتباه فکر می کنند از آنجا که ایمپلنت ها در برابر بیماری مقاوم هستند، نیاز به مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان دقیق ندارند. هیچ چیز نمی تواند فراتر از واقعیت برود.

اگر مراقبت های دندانی را به خوبی انجام نمی دهید، در نهایت دچار نوعی عفونت خواهید شد که مختص ایمپلنت های دندانی است: پری ایمپلنتیت.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

پری ایمپلنتیت بیماری است شبیه بیماری لثه (پریودنتیت)، که توسط نوعی باکتری بوجود می آید که روی سطح ایمپلنت های دندانی انباشته می شوند. این نوع باکتری ها گونه های نسبتاً متفاوتی از موجودات زنده هستند، اما نتایجی شبیه دیگر باکتری ها به جای می گذارند. این نوع باکتری ها قادرند بافت های استخوانی و لثه اطراف ایمپلنت های دندانی را تخریب کنند، و باعث می شوند استخوان اطراف ایمپلنت از بین برود. این روند به تدریج موجب از بین رفتن پوشش روی ایمپلنت های دندانی می شود و پیچ آن قابل مشاهده خواهد بود و موجب شکست ایمپلنت دندانی خواهد شد.

با برداشته شدن پوشش روی ایمپلنت های دندانی، تمیز کردن رزوه های ایمپلنت دشوارتر از دندان های طبیعی خواهد بود. باکتری ها عاشق شیار هستند. مطالعات حاکی از این هستند که افراد سیگاری بیشتر مستعد شکست ایمپلنت های دندانی می باشند، حتی اگر به طور منظم مسواک بزنند. اما افراد سیگاری تنها افرادی نیستند که در معرض خطر می باشند. شکست ایمپلنت های دندانی به معنای شل شدن ایمپلنت و نیاز به برداشته شدن آن است. افراد مبتلا به دیابت، افرادی که سوء مصرف مواد دارند، و نیز افراد مبتلا به پوکی استخوان، باید به طور منظم مسواک بزنند و هر 3 تا 4 ماه یک مرتبه، از خدمات پاکسازی و جرمگیری تخصصی برخوردار شوند.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

 لیزر در درمان پری ایمپلنتیت

اما همه ایمپلنت های عفونی در نهایت با شکست مواجه نمی شوند. با عفونی شدن یک ایمپلنت، فرایند ضد عفونی سازی با لیزر می تواند به پاکسازی آن کمک کند. متخصصان جراحی لثه و کاشت ایمپلنت با کمک فرایندی به نام LAPIP (laser assisted peri-implantitis procedure) یا فرایند درمان ایمپلنت با کمک لیزر، می تواند ایمپلنت هایی که دچار عفونت شده اند را درمان نمایند.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

درمان پری ایمپلنتیت با لیزر

در فرایند LAPIP از یک لیزر مخصوص بافت لثه به نام PerioLase MVP-7 استفاده می شود که به طور انتخابی باکتری های مولد بیماری را از بین می برد، و بافت های عفونی لثه را بر می دارد، در حالی که بافت های سالم را دست نخورده باقی می گذارد. علاوه بر این، لخته خون حرارتی که با کمک لیزر بوجود آمده است این قابلیت را دارد که با تحت کنترل درآوردن عوامل بازتولید استخوان و بافت نرم خود بدن، ترمیم استخوان را تحریک کند. هیچ برش، بخیه، مواد پیوندی، یا فاکتور رشد خارجی وجود ندارد، و ناراحتی پس از فرایند یا اصلاً وجود ندارد یا بسیار اندک خواهد بود.

حدود 40 سال، استاندارد طلائی برای بازتولید استخوان، جراحی مرسوم با استفاده از استخوان پیوندی، فاکتورهای رشد و مواد بیولوژیکی دیگر بوده است. خطرات عبارتند از تورم، خونریزی، و درد قابل توجه پس از فرایند جراحی.

این نوع لیزر دارای طول موجی است که به طور ویژه برای درمان بیماری لثه مؤثر است. در اصل، این لیزر نخستین بار برای ترمیم و اصلاح بافت نرم به تأیید سازمان غذا و دارو رسید. اما مدتی بعد همین سازمان تأیید کرد که لیزر بافت نرم برای کمک به بازسازی استخوان نیز مفید است. برای برخوردار بودن از استانداردهای سازمان غذا و دارو، لیزر باید قادر به بازسازی استخوان باشد به گونه ای که مجدداً به ایمپلنت متصل شود.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

فواید لیزر برای درمان پری ایمپلنتیت

با کمک لیزر برای درمان پری ایمپلنتیت، بیماران زمان کمتری را در مطب دندانپزشکی صرف می کنند و زمان ریکاوری (بهبود) آنها کمتر خواهد بود. تعداد جلسات کمتری نیاز دارند تا پس از درمان به دندانپزشک مراجعه کنند، و میزان ناراحتی آنها نیز بسیار کمتر خواهد بود.

اگر همه اینها واقعیت داشته باشند عالی است، اما بسیاری افراد انتظار دارند LAPIP گرانتر از جراحی های مرسوم باشد. در واقع، در مقایسه با پیوندهای استخوان و دیگر فاکتورهای رشدی که برای بازتولید استخوان استفاده می شوند، هزینه آن بسیار کمتر است زیرا دندانپزشک مجبور به استفاده از زیست مواد پر هزینه نیست. علاوه بر این، بیماران مبتلا به بیماری های مزمن مجبور به توقف استفاده از داروهای خود نیستند. به عنوان مثال، بیمارن قلبی که از داروهای رقیق کننده خون مانند کومادین Coumadin، پلاویکس Plavix، و زارلتو Xarelto استفاده می کنند، برای قرار گرفتن تحت جراحی های مرسوم باید مصرف داروهای خود را متوقف کنند، تا خطر افزایش خونریزی را کاهش دهند. در غیر اینصورت، گزینه های مناسبی برای جراحی نیستند. درمان با کمک LAPIP به بیمار اجازه می دهد تا به مصرف داروهای خود ادامه دهد، زیرا لیزر موجب بوجود آمدن لخته خون با دوامی می شود.

بهترین سد دفاعی در برابر عفونت، رعایت بهداشت دهان و انجام چکاپ های منظم است. اگر حین مسواک زدن لثه های شما دچار خونریزی می شوند، باید هر چه سریعتر به جراح و متخصص بیماری های لثه مراجعه نمایید.