بخش تخصصی پیوند لثه

بیماری‌های لثه مثل عقب رفتگی لثه، نیاز به درمان پیوند لثه دارند. پیوند لثه نوعی از عمل جراحی دندان است که نسبتا روشی سریع و آسان می‌باشد. در این عمل متخصص پریودنتیت از سقف دهان، بافت لثه را برداشته و از آن برای لثه‌ی آسیب دیده استفاده می‌کند. عقب رفتگی لثه به آرامی رخ می‌دهد و به همین دلیل بسیاری از مردم متوجه بروز این اتفاق نمی‌شوند. در صورت عدم درمان چنین مشکلاتی، ممکن است در نهایت منجر به از دست رفتن دندان فرد شود. پیوند لثه در بیشتر موارد جنبه‌ی درمانی دارد، ولی برخی از مردم برای اصلاح طرح لبخند خود از این روش استفاده می‌کنند که در این صورت جنبه‌ی زیبایی دارد.

مقالات تخصصی پیوند لثه

رژیم غذایی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

نکات تغذیه ای به منظور سریع تر جوش خوردن ایمپلنت های دندانی و استخوان

در صورتی که برای کاشت ایمپلنت های دندانی برنامه ریزی کرده اید و از جراح خود وقت قبلی گرفته اید، احتمالاً در جلسه مشاوره به شما گفته شده است که روند بهبود مدتی پس از فرایند کاشت صورت می گیرد و فرایندی است که نیاز به زمان دارد. بخشی از فرایند بهبود شامل شکل گیری سلول های استخوانی جدید اطراف ریشه ایمپلنت است. با ساخته شدن سلول های جدید، آنها مستقیماً به ریشه ایمپلنت متصل می شوند و آن را در جای خود محکم می کنند.

تا زمانی که این روند اتفاق می افتد باید صبور باشید. به طور کلی، اسئواینتگریشن (جوش خوردن استخوان فک با ایمپلنت دندانی) طی یک بازه زمانی 3 تا 6 ماه اتفاق می افتد، و پس از آن است که روکش دندانی روی ایمپلنت قرار داده می شود. اگر برای دریافت روکش خود عجله دارید، بهتر است دوره بهبود را کوتاه تر کنید. داشتن رژیم غذایی درست و مناسب می تواند کمک کننده باشد. بنابراین، به خواندن این متن ادامه دهید تا برخی نکات تغذیه ای را یاد بگیرید که به موفقیت اسئواینتگریشن کمک خواهند کرد.

رژیم غذایی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

رژیم غذایی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

کالری دریافتی خود را افزایش دهید

پس از انجام جراحی کاشت ایمپلنت، بدن برای ترمیم بافت های لثه های کنار محل جراحی نیاز خواهد داشت انرژی بیشتری مصرف نماید. با پیشرفت روند بهبود اولیه، حجم گسترده ای از کالری های اضافی که مصرف می کنید صرف بهبود لثه ها خواهد شد. پس از آن، انرژی اضافی صرف شکل گیری بافت های استخوانی جدید در امتداد فک و مراقبت از دیگر ترمیم های مورد نیاز بدن خواهد شد. بهترین روش برای حصول اطمینان از اینکه بدن شما انرژی لازم برای متمرکز شدن روی بهبود بافت ها و استخوان ها را دارد این است که کالری دریافتی خود را بالا ببرید.

مشخص نمودن اینکه بدن برای بهبود چه میزان کالری اضافی نیاز خواهد داشت کار دشواری است. با این حال، افزایش عددی حدود 400 تا 500 کالری در روز عدد تقریباً مناسبی است که بدون افزایش وزن می تواند به روند بهبود کمک کند. به خاطر داشته باشید که وقتی بدن در حال بهبود  است، افزایش وزن معمولاً موجب نگرانی نمی شود، زیرا متابولیسم بدن آماده سازی برای روند بهبود را افزایش خواهد داد.

بهترین راه برای افزایش کالری، حصول اطمینان از این است که در طول روز به بدن انرژی اضافی مورد نیاز برسد. که به معنای حدود 100 تا 200 کالری اضافی در وعده صبحانه، ناهار و شام است. اگر قصد دارید بیشترین استفاده را از مصرف کالری خود ببرید، راجع به افزودن مقدار بیشتری غذاهای پرکالری تر، و البته سالم، به وعده های غذایی خود فکر کنید. گرانولا (که از جو دو سر و گندم و کنجد و عسل و قطعات میوه های خشک و غیره درست شده و بیشتر برای صبحانه خورده می شود)، آووکادو، مغزها، میوه های خشک، کره بادام زمینی، و پنیر نمونه های مختصری از آنها هستند.

رژیم غذایی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

رژیم غذایی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

پروتئین مصرف کنید

اکثر افراد می دانند که برای ساخت استخوان، افزایش کلسیم ضروری است، اما این تنها ماده غذایی نیست که بدن شما نیاز دارد تا اطمینان حاصل کند که فرایند اسئواینتگریشن به سرعت و به درستی صورت گرفته است. به طور کلی، استخوان برای محکم و متراکم شدن ویتامین D، منیزیم و فسفر نیز نیاز دارد. پروتئین برای بهبود استخوان نیز ضروری است. به طور ویژه، کلسیم با کمک پروتئین به داخل بدن جذب می شود. لیزین، آمینو اسیدی است که به فرایند جذب کمک می کند، بنابراین می توانید اطمینان حاصل کنید که در طول روز حداقل یک غذا حاوی این آمینو اسید ضروری بخورید. توفو (خمیر سویا که سفید و پنیر مانند است)، ماهی تونا، گوشت گاو، بوقلمون، و پنیر پارمزان از جمله غذاهایی هستند که حاوی مقادیر زیادی لیزین هستند.

نه تنها پروتئین به جذب کلسیم در بدن کمک می کند، بلکه به ساخت بافت های بدن نیز کمک می کند. به این معنا که پروتئین به عنوان یکی از اجزاء تشکیل دهنده مورد استفاده قرار می گیرد که به ساخت بافت جدید لثه ها و سلول های جدید در امتداد استخوان فک کمک می کند. افزایش پروتئین می تواند به آزاد شدن مواد شیمیایی که عوامل مهم رشد هستند نیز کمک کند. هر چند گوشت و پنیر منابع غنی از پروتئین هستند، اما ماست، تخم مرغ، پنیر کوتیج، و کوینولا را فراموش نکنید.

مدتی پس از امن شدن جای ایمپلنت دندانی داخل استخوان فک، بافت ها بهبود پیدا خواهند کرد و با افزایش مصرف کالری و خوردن غذاهای پر کالری می توانید در روند بهبود به بدن کمک کنید. علاوه بر این، جراح شما توصیه هایی به شما خواهد داشت که به شما کمک خواهند کرد روند اسئواینتگریشن را در زمان تعیین شده سپری کنید.

رژیم غذایی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

رژیم غذایی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

غذاهای نرم مصرف کنید که به ایمپلنت فشار وارد نمی کنند

طی چند روز اول پس از جراحی کاشت ایمپلنت، داشتن رژیم غذایی حاوی غذاهای نرم که جویدن آنها راحت است یا اصلاً نیاز به جویدن ندارند، از اهمیت زیادی برخوردار است. وقتی نوبت به فرایندی مانند کاشت ایمپلنت می رسد، باید با مفهوم “رژیم غذایی نرم” نیز آشنا شد. بسیاری از بیماران به این فکر می کنند که رژیم غذایی نرم به چه معناست.

تصور غلطی که همه دارند این است که “رژیم غذایی نرم” بسیار محدود است. اما بسیاری غذاها هستند که طی این دوره می توانند خورده شوند بدون اینکه هیچ مشکلی بوجود بیاورند، خواه کاشت یک ایمپلنت داشته اند، یا چند ایمپلنت، یا  All-on-4. داشتن رژیم غذایی مناسب هم به بهبود بافت کمک می کند هم به ایمپلنت فشار وارد نمی کند.

غذاهای نرم شامل تخم مرغ پخته، پاستا، موز نرم، ماهی آب پز، آب میوه، و میوه های میکس شده مانند سس سیب، خوراکی های مفیدی هستند. از خوردن غذاها و خوراکی هایی که جویدن آنها دشوار است نیز باید بپرهیزید. این خوراکی ها عبارتند از میوه های سفت و سبزیجاتی مانند سیب، کلم بروکلی، گوشت سفت یا استیک. از جویدن آبنبات نیز باید پرهیز کنید.

ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

ایمپلنت های دندانی و براکت های ارتودنسی

اگر قرار است به زودی ایمپلنت دندانی دریافت نمایید، این امکان وجود دارد که ممکن است نیاز باشد تحت درمان ارتودنسی نیز قرار بگیرید تا زیبایی ایمپلنت های دندانی جدید خود را چند برابر کنید. پرسشی که اغلب بیماران از جراح ایمپلنت و ارتودنتیست خود می پرسند این است که با قرار گرفتن یک ایمپلنت جدید، یا با وجود یک ایمپلنت قدیمی داخل دهان، آیا قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها ضروری است یا خیر. پاسخ این پرسش هم مثبت است هم منفی. در واقع، حقیقت این است که پاسخ به وضعیت خاص هر بیمار بستگی دارد و اکثر دندانپزشک ها معتقدند برای رسیدن به بهترین نتایج ایمپلنت های دندانی، باید تحت درمان ارتودنسی قرار گرفت.

ایمپلنت های دندانی برای بیماران فوق العاده مفید هستند و برای جایگزینی دندان هایی استفاده می شوند که در نتیجه پوسیدگی یا حتی آسیب از دست رفته باشند. ایمپلنت های دندانی دارای یک پست تیتانیومی هستند که با کمک جراحی داخل استخوان فک کاشته می شوند. وقتی پست بهبود پیدا می کند، به لثه های زیرین متصل می شود، دندانپزشک عمومی یک روکش زیبایی به بالای آن متصل می کند. این روکش درست مانند دندان های طبیعی عمل خواهد کرد.

برخی فواید ایمپلنت های دندانی عبارتند از:

  • راحتی عمومی بیشتر
  • بهبود ظاهر و گفتار
  • بهبود سلامت دهان
  • با دوام بودن آنها
  • سهولت بیشتر در خوردن و جویدن
  • افزایش اعتماد به نفس

در این مقاله به تعدادی از پرسش هایی خواهیم پرداخت که در رابطه با ایمپلنت های دندانی و درمان ارتودنسی برای بسیاری از بیماران مطرح می شوند.

کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

اول کاشت ایمپلنت یا درمان ارتودنسی؟

اگر در موقعیتی هستید که هم نیاز به درمان ارتودنسی دارید، هم کاشت ایمپلنت های دندانی، اغلب توصیه می شود ابتدا از براکت ها و دیگر درمان های ارتودنسی بهره مند شوید. با این حال، اگر یک یا چند دندان خود را از دست داده باشید، ممکن است همیشه این امکان وجود نداشته باشد، زیرا جابجا کردن تنها چند دندان باقی مانده بسیار دشوار و هماهنگ کردن آنها با ایمپلنت و روکش هایی که در آینده در کنار آنها قرار خواهند گرفت کار دشواری خواهد بود. در این صورت ابتدا کاشت ایمپلنت های دندانی به شما توصیه می شود.

ایمپلنت های دندانی پس از کاشت قابل جابجا شدن نخواهند بود، به این معنا که حتی با وجود درمان ارتودنسی نیز نمی توان ایمپلنت ها را جابجا نمود. اغلب، برای ایجاد فضای کافی برای ایمپلنت های دندانی بیماران باید تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند، مخصوصاً اگر ساختار استخوانی آنها به مرور زمان تغییر کرده باشد. بنابراین، بهتر است برای کاشت ایمپلنت های دندانی خود به یک جراح مجرب مراجعه نمایید تا با هماهنگی ارتودنتیست، ایمپلنت های شما را هماهنگ با وضعیت پیش بینی شده دندان ها پس از درمان ارتودنسی بکارد.

کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

از دست رفتن دندان و درمان ارتودنسی

اگر تنها تعداد اندکی از دندان های خود را از دست داده اید، استفاده از براکت های ارتودنسی امکان پذیر است. ارتودنتیست ها برای مؤثر واقع شدن درمان ارتودنسی گزینه های متعددی در اختیار دارند. ابتدا، اگر دندان ها چندان دور از یکدیگر نیستند، می توان با استفاده از براکت های ارتودنسی شکاف بین آنها، جایی که دندان از دست رفته است، را بست. بیماران این روش را بیشتر می پسندند، زیرا نیاز به هیچ فرایند اضافی ندارد و می تواند در صرفه جویی زمان و هزینه برای کاشت ایمپلنت های دندانی به آنها کمک کند.

اگر وضعیت به گونه ای است که برای ایجاد فضای کافی به منظور کاشت ایمپلنت های دندانی یا برای اصلاح دیگر مشکلات مانند فشردگی دندان ها/ فاصله بین آنها یا مشکلات بایت، درمان ارتودنسی نیاز باشد، هنوز هم امکان کارگذاری براکت ها روی دندان ها وجود دارد. در حقیقت، عاقلانه این است که ابتدا هر گونه نگرانی مربوط به بایت یا زیبایی های لبخند با کمک براکت ها یا اینویزیلاین ها بر طرف شود، زیرا ایمپلنت های دندانی حتی اگر پس از آن کار گذاشته شوند بهترین ظاهر را خواهند داشت.

کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

اتصال براکت ها روی روکش ایمپلنت

بیمارانی که داخل دهان خود روکش دارند، اغلب فکر می کنند آیا می توانند تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند یا خیر. پاسخ مثبت است. هرگز برای صاف کردن دندان ها دیر نیست. براکت های فلزی یا شفاف می توانند روی روکش ها نیز متصل شوند، و از چسب مخصوصی برای ایجاد اتصال بین روکش و براکت استفاده می شود.

کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

کاشت ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

استفاده از اینویزیلاین؛ قبل یا بعد از کاشت ایمپلنت های دندانی؟

گزینه شگفت انگیز دیگری که در اختیار بیمارانی قرار دارد که ایمپلنت دندانی دارند، اینویزیلاین است، که عبارت است از یک دسته الاینرهای پلاستیکی، شفاف، متحرکی که نیاز به هیچ ماده چسبنده ای ندارند. تنها پرسشی که برای بیمارانی که به زودی از ایمپلنت دندانی برخوردار خواهند شد، پیش می آید این است که اینویزیلاین باید قبل از کاشت ایمپلنت استفاده شود یا بعد از آن.

ارتودنتیست ها معتقدند اینویزیلاین ها باید قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی دریافت و استفاده شوند. ایمپلنت های دندانی با کمک جراحی داخل استخوان فک کار گذاشته می شوند. پس از بهبود، دیگر جابجا نخواهند شد. به این معنا که می توانند در روند درمان ارتودنسی اختلال ایجاد کنند. اگر دندان های اطراف ایمپلنت های دندانی تحت تأثیر جابجایی با اینویزیلاین قرار بگیرند، ایمپلنت ها می توانند در روند درمان اختلال ایجاد کنند.

اگر قصد دارید تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرید و تعدادی از دندان های خود را از دست داده اید، بهتر است ابتدا با یک ارتودنتیست مشورت کنید تا در صورت لزوم شما را به یک جراح کاشت ایمپلنت ارجاع دهد.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

برای بسیاری از افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند، ایمپلنت های دندانی بهترین جایگزین برای پروتزهای مصنوعی هستند زیرا احساسی مانند دندان های طبیعی دارند و پوسیده نمی شوند. اما داشتن ایمپلنت های دندانی به این معنا نیست که شما مجاز هستید تمیز کردن دندان ها و مراقبت های عادی پیشگیرانه دندانی را فراموش کنید. برخی افرادی که کاشت ایمپلنت دندانی داشته اند به اشتباه فکر می کنند از آنجا که ایمپلنت ها در برابر بیماری مقاوم هستند، نیاز به مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان دقیق ندارند. هیچ چیز نمی تواند فراتر از واقعیت برود.

اگر مراقبت های دندانی را به خوبی انجام نمی دهید، در نهایت دچار نوعی عفونت خواهید شد که مختص ایمپلنت های دندانی است: پری ایمپلنتیت.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

پری ایمپلنتیت بیماری است شبیه بیماری لثه (پریودنتیت)، که توسط نوعی باکتری بوجود می آید که روی سطح ایمپلنت های دندانی انباشته می شوند. این نوع باکتری ها گونه های نسبتاً متفاوتی از موجودات زنده هستند، اما نتایجی شبیه دیگر باکتری ها به جای می گذارند. این نوع باکتری ها قادرند بافت های استخوانی و لثه اطراف ایمپلنت های دندانی را تخریب کنند، و باعث می شوند استخوان اطراف ایمپلنت از بین برود. این روند به تدریج موجب از بین رفتن پوشش روی ایمپلنت های دندانی می شود و پیچ آن قابل مشاهده خواهد بود و موجب شکست ایمپلنت دندانی خواهد شد.

با برداشته شدن پوشش روی ایمپلنت های دندانی، تمیز کردن رزوه های ایمپلنت دشوارتر از دندان های طبیعی خواهد بود. باکتری ها عاشق شیار هستند. مطالعات حاکی از این هستند که افراد سیگاری بیشتر مستعد شکست ایمپلنت های دندانی می باشند، حتی اگر به طور منظم مسواک بزنند. اما افراد سیگاری تنها افرادی نیستند که در معرض خطر می باشند. شکست ایمپلنت های دندانی به معنای شل شدن ایمپلنت و نیاز به برداشته شدن آن است. افراد مبتلا به دیابت، افرادی که سوء مصرف مواد دارند، و نیز افراد مبتلا به پوکی استخوان، باید به طور منظم مسواک بزنند و هر 3 تا 4 ماه یک مرتبه، از خدمات پاکسازی و جرمگیری تخصصی برخوردار شوند.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

 لیزر در درمان پری ایمپلنتیت

اما همه ایمپلنت های عفونی در نهایت با شکست مواجه نمی شوند. با عفونی شدن یک ایمپلنت، فرایند ضد عفونی سازی با لیزر می تواند به پاکسازی آن کمک کند. متخصصان جراحی لثه و کاشت ایمپلنت با کمک فرایندی به نام LAPIP (laser assisted peri-implantitis procedure) یا فرایند درمان ایمپلنت با کمک لیزر، می تواند ایمپلنت هایی که دچار عفونت شده اند را درمان نمایند.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

درمان پری ایمپلنتیت با لیزر

در فرایند LAPIP از یک لیزر مخصوص بافت لثه به نام PerioLase MVP-7 استفاده می شود که به طور انتخابی باکتری های مولد بیماری را از بین می برد، و بافت های عفونی لثه را بر می دارد، در حالی که بافت های سالم را دست نخورده باقی می گذارد. علاوه بر این، لخته خون حرارتی که با کمک لیزر بوجود آمده است این قابلیت را دارد که با تحت کنترل درآوردن عوامل بازتولید استخوان و بافت نرم خود بدن، ترمیم استخوان را تحریک کند. هیچ برش، بخیه، مواد پیوندی، یا فاکتور رشد خارجی وجود ندارد، و ناراحتی پس از فرایند یا اصلاً وجود ندارد یا بسیار اندک خواهد بود.

حدود 40 سال، استاندارد طلائی برای بازتولید استخوان، جراحی مرسوم با استفاده از استخوان پیوندی، فاکتورهای رشد و مواد بیولوژیکی دیگر بوده است. خطرات عبارتند از تورم، خونریزی، و درد قابل توجه پس از فرایند جراحی.

این نوع لیزر دارای طول موجی است که به طور ویژه برای درمان بیماری لثه مؤثر است. در اصل، این لیزر نخستین بار برای ترمیم و اصلاح بافت نرم به تأیید سازمان غذا و دارو رسید. اما مدتی بعد همین سازمان تأیید کرد که لیزر بافت نرم برای کمک به بازسازی استخوان نیز مفید است. برای برخوردار بودن از استانداردهای سازمان غذا و دارو، لیزر باید قادر به بازسازی استخوان باشد به گونه ای که مجدداً به ایمپلنت متصل شود.

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

پیشگیری از شکست ایمپلنت دندانی با لیزر

فواید لیزر برای درمان پری ایمپلنتیت

با کمک لیزر برای درمان پری ایمپلنتیت، بیماران زمان کمتری را در مطب دندانپزشکی صرف می کنند و زمان ریکاوری (بهبود) آنها کمتر خواهد بود. تعداد جلسات کمتری نیاز دارند تا پس از درمان به دندانپزشک مراجعه کنند، و میزان ناراحتی آنها نیز بسیار کمتر خواهد بود.

اگر همه اینها واقعیت داشته باشند عالی است، اما بسیاری افراد انتظار دارند LAPIP گرانتر از جراحی های مرسوم باشد. در واقع، در مقایسه با پیوندهای استخوان و دیگر فاکتورهای رشدی که برای بازتولید استخوان استفاده می شوند، هزینه آن بسیار کمتر است زیرا دندانپزشک مجبور به استفاده از زیست مواد پر هزینه نیست. علاوه بر این، بیماران مبتلا به بیماری های مزمن مجبور به توقف استفاده از داروهای خود نیستند. به عنوان مثال، بیمارن قلبی که از داروهای رقیق کننده خون مانند کومادین Coumadin، پلاویکس Plavix، و زارلتو Xarelto استفاده می کنند، برای قرار گرفتن تحت جراحی های مرسوم باید مصرف داروهای خود را متوقف کنند، تا خطر افزایش خونریزی را کاهش دهند. در غیر اینصورت، گزینه های مناسبی برای جراحی نیستند. درمان با کمک LAPIP به بیمار اجازه می دهد تا به مصرف داروهای خود ادامه دهد، زیرا لیزر موجب بوجود آمدن لخته خون با دوامی می شود.

بهترین سد دفاعی در برابر عفونت، رعایت بهداشت دهان و انجام چکاپ های منظم است. اگر حین مسواک زدن لثه های شما دچار خونریزی می شوند، باید هر چه سریعتر به جراح و متخصص بیماری های لثه مراجعه نمایید.

نمونه های درمانی پیوند لثه

0/5 (0 نظر)