مقالات تخصصی جراحی زیبایی لثه
برای داشتن لبخندی زیبا علاوه بر پرداختن به بحث بهداشت و سلامت دهان و دندان، شکل ظاهری دندانها و لثه و تناسب آنها با لبها از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. جراحی زیبایی لثه می‌تواند زیبایی ظاهر لثه را بهبود بخشد و از طرفی سلامت دهان شما را تضمین نماید. برخی افراد با مشکل عقب بودن لثه، بزرگ بودن بافت لثه، و یا دیگر مشکلاتی مواجه هستند که به سلامت و زیبایی ظاهری آنها آسیب می‌رسانند. با برداشتن اندکی از بافت لثه بافت لثه شکل بهتری به خود می‌گیرد. جراحی زیبایی لثه یا افزایش طول تاج دندان روشی ساده برای حل مشکل لبخند لثه‌ای است. در لبخند لثه‌ای دندانها کوتاهتر و لثه بزرگتر به نظر می‌رسد.
کانتورینگ یا تغییر شکل دندان ها با تراش آنها
/0 نظرها/در مقالات دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
کانتورینگ دندان که با نام های تغییر شکل دندان، اناملوپلاستی یا ادنتوپلاستی نیز شناخته می شود، یک فرایند دندانپزشکی زیبایی است که مشکلات جزئی لبخند شما را برطرف می کند. این فرایند شامل برداشتن بخش های کوچکی از مینای دندان برای اصلاح دندان های لب پر شده، ترک خورده یا کج شده است، یا ظاهر آنها را بهبود می دهد. این کار، که با استفاده از ابزارهای مخصوص یا نوارهای متحرک انجام می شود، عموماً بدون درد است و به خوبی قابل تحمل است.
در این مقاله به مرور سریع کانتورینگ دندان، مزایا، خطرات ، مراقبت پس از آن می پردازیم.
آیا شما گزینه خوبی برای کانتورینگ دندان هستید؟
به طور کلی، کانتورینگ دندان یک فرایند زیبایی انتخابی است. این درمان برای همه بیماران و همه موارد مناسب نیست. بهترین شرایطی که با این روش درمان می شوند عبارتند از:
مشکلات یا آسیب های دندانی قابل توجه را نمی توان با کانتورینگ دندان درمان کرد یا ممکن است درمان های دیگری در کنار آن نیاز باشد. در این موارد، روکش های دندانی، ارتودنسی، ونیرها، باندینگ، بریج ها یا سایر روش ها در نظر گرفته می شوند.
سلامت زمینه ای دندان نیز یک عامل است؛ حفره ها، لق شدن دندان ها، یا مسائل دیگر می توانند با تغییر شکل دندان مغایرت داشته باشند.
تغییر شکل دندان های نیش
یکی از متداول ترین فرایندهای کانتورینگ دندان، روی تغییر ظاهر دندان های نیش (دندان های نوک تیز، که به عنوان کاسپید یا تک پایه نیز شناخته می شوند) تمرکز دارد. هدف این کار کاهش ارتفاع این دندان ها با ساییدن یکنواخت و هوشمندانه مینای اضافی آنها است.
کانتورینگ دندان
طی این فرایند انتظار چه چیزی را باید داشت؟
تغییر شکل و کانتورینگ دندان توسط دندانپزشک عمومی یا دندانپزشک زیبایی در مطب انجام می شود. روند انجام این فرایند به قرار زیر است:
فواید کانتورینگ دندان
گرچه تغییر شکل دندان برای هر موردی مناسب نیست، اما انجام این کار چندین مزیت کلیدی دارد. این موارد عبارتند از:
خطرات احتمالی
مانند هر فرایند دندانپزشکی- و علیرغم تمام تلاش دندانپزشک شما- برخی از خطرات احتمالی برای تغییر شکل دندان ها وجود دارند. لایه مینای دندان بسیار نازک است- فقط حدود 6/2 میلی متر- بنابراین دندانپزشکان باید بسیار مراقب باشند؛ در صورت حذف بیش از حد ممکن است مشکلاتی بوجود بیایند.
کانتورینگ دندان ممکن است باعث بروز مشکلات زیر شود:
این کار را در منزل امتحان نکنید!
با توجه به احتمال آسیب به دندان های شما، کانتورینگ دندان چیزی نیست که بتوانید آن را در منزل امتحان کنید. انجام آن نه تنها به آموزش ویژه زیادی نیاز دارد، بلکه انجام این کار روی دهان خود نیز بسیار خطرناک است. با انجام این کار، خطر آسیب رساندن به دندان های خود را بالا می برید.
کانتورینگ دندان
مراقبت های بعد از فرایند کانتورینگ
بر خلاف بسیاری از درمان های زیبایی دندان، در زمان بهبودی پس از تغییر شکل دندان ها، کار خاصی نیاز نیست. با این حال، رعایت اصول اولیه بهداشت دندان بسیار مهم است:
همچنین اگر بعد از انجام آن احساس کردید دندان های شما ناهموار شده اند، باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید. این ممکن است نشانه تشکیل پلاک یا جرم یا مشکل دیگری در این فرایند باشد.
خلاصه
کانتورینگ دندان که با نام های ادنتوپلاستی یا اناملوپلاستی نیز شناخته می شود، یک فرایند زیبایی است که هدف آن تغییر شکل دندان ها برای اصلاح ظاهر لبخند شما است. گرچه محدودیت هایی برای کارهایی که می تواند انجام دهد وجود دارد، اما این درمان می تواند دندان های پیشین خیلی بلند را کوتاه کند، لب پر شدگی ها و ترک ها و حفره های جزئی در مینای دندان را برطرف کند، و دندان های شما را متقارن تر کند.
گرچه این یک فرایند بدون درد و قابل تحمل است، اما چند خطر وجود دارد. خطرات عبارتند از حساسیت موقت دندان، افزایش خطر پوسیدگی یا آسیب دندان، یا زرد شدن دندان ها.
در حالی که هیچ کار خاصی برای مراقبت های بعد از آن نیاز نیست، اما همچنان باید سلامت دندان ها را تحت نظر داشته باشید، دو بار در روز مسواک بزنید، هر روز نخ دندان بکشید و مراقبت های منظم دندانی را دریافت کنید.
سخن پایانی
گرچه تلقی کردن کارهایی مانند کانتورینگ دندان به عنوان صرفاً “زیبایی” آسان است، مهم است که مزایای زیادی که دندان های همسطح و جذاب دارند را به خاطر داشته باشید. احساس عدم جذابیت یا احساس لزوم پنهان کردن دندان های خود، می تواند آزار دهنده باشد. با این حال، با مداخله مؤثر و کمک یک دندانپزشک خوب، ممکن است اعتماد به نفس خود را بازیابید. و این چیزی است که ارزش لبخند زدن را دارد.
پرسش های متداول در مورد کانتورینگ دندان ها
آیا کانتورینگ دندان دائمی است؟
از آنجا که کانتورینگ دندان شامل تراشیدن فیزیکی و تغییر شکل دندان های شما است، این کار دائمی است. به این ترتیب، تصمیم برای انجام این درمان باید بسیار دقیق باشد. شما و دندانپزشک شما باید تأثیر احتمالی کانتورینگ دندان را بسنجید زیرا بازگشت ناپذیر است.
آیا کانتورینگ دندان دردناک است؟
مینای دندان های شما که در طول کانتورینگ دندان تراشیده می شوند، هیچ عصبی ندارد. بنابراین، در طول فرایند احساس درد نخواهید داشت. به طور کلی، هیچ بی حسی نیاز نیست، گرچه بیمارانی که نگران ناراحتی هستند می توانند آن را درخواست کنند.
آیا کانتورینگ برای دندان های شما مضر است؟
در حالی که کانتورینگ دارای خطراتی است، از آنجا که این یک فرایند کم تهاجمی است، خطر واقعی اندکی برای دندان های شما ایجاد می کند. با این حال، جای کمی برای خطا در این کار وجود دارد؛ لایه خارجی، مینای دندان های شما بسیار نازک است و در صورت تراشیدن مقدار زیادی از آن ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. افرادی که تغییر شکل دندان را انجام داده اند در معرض خطر افزایش حساسیت دندان، پوسیدگی دندان، یا ترک خوردن دندان قرار دارند.
آیا بیمه کانتورینگ دندان را پوشش می دهد؟
طرح های بیمه تنها در صورتی هزینه کانتورینگ دندان ها را پوشش می دهند که نیاز پزشکی را برطرف کند. به این معنی که تنها در صورتی ممکن است به طور جزئی یا کامل پوشش داده شود که برای اصلاح دندان های آسیب دیده در اثر تصادف یا زمین خوردن، تغییر شکل نیاز باشد.
آرتریت روماتوئید و بیماری لثه
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
به نظر می رسد نرخ ابتلای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید (RA) به بیماری پریودنتال بیشتر باشد، که می تواند شامل التهاب لثه (ژنژیویت) و عفونت بافت های نگهدارنده دندان (پریودنتیت) باشد. جالب است که تحقیقات نشان داده اند که افراد مبتلا به بیماری لثه شدیدتر، آرتریت روماتوئید شدیدتری نیز دارند و این ارتباط به یک عامل مشترک باز می گردد: التهاب مداوم.
بیماری پریودنتال درمان نشده علاوه بر خطراتی که برای سلامت دندان های شما دارد، از جمله از دست دادن دندان، بعلاوه ممکن است از اثربخشی برخی از داروهای آرتریت روماتوئید نیز بکاهد.
آرتریت روماتوئید چگونه روی دندان های شما تأثیر می گذارد؟
ارتباط بین آرتریت روماتوئید و بیماری پریودنتال به خوبی ثابت شده است. آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی خود ایمنی سیستمیک است، و به طور کلی، نرخ ابتلای افراد مبتلا به بیماری پریودنتال به بیماری های التهابی مزمن بسیار بیشتر است.
برخی تحقیقات نشان داده اند که احتمال ابتلای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به بیماری لثه چهار برابر بیشتر از افرادی است که آرتریت روماتوئید ندارند و به نظر می رسد بیماری لثه آنها شدیدتر باشد. بیماران جوان مبتلا به آرتریت روماتوئید به اندازه افراد بزرگسال در معرض خطر ابتلا به بیماری پریودنتال قرار دارند.
التهاب تنظیم نشده در بدن یک نشانگر برای هر دو بیماری است، اما از آنجا که ارتباط مستقیمی بین آنها وجود دارد، به نظر می رسد یک واسطه التهابی مشترک وجود داشته باشد.
پورفیروموناس ژنژیوالیس (Porphyromonas gingivalis) P. gingivalis یکی از باکتری های اصلی مسئول بیماری لثه است، که همچنین یکی از عوامل شناخته شده در شروع آرتریت روماتوئید است. در واقع، وجود P. gingivalis می تواند منجر به شروع زودتر، پیشرفت سریع تر و شدت بیشتر آرتریت روماتوئید، از جمله افزایش آسیب به استخوان و غضروف شود.
بیماری پریودنتال در حال حاضر یک عامل خطر برای آرتریت روماتوئید تلقی می شود. به نظر می رسد که شدت بیماری پریودنتال با افزایش فعالیت بیماری آرتریت روماتوئید تسریع پیشرفت آن همراه باشد.
بیماری پریودنتال همچنین می تواند خطر ابتلا به بسیاری از دیگر مشکلات سلامتی از جمله بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و بیماری مزمن کلیوی را افزایش دهد.
علائم بیماری پریودنتال
بسیار مهم است که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید با بیماری پریودنتال و علائم آن آشنایی داشته باشند.
بین دندان و لثه ها یک شکاف V شکل به نام شیار وجود دارد. بیماری پریودنتال درست زیر خط لثه درون این شیار را مورد حمله قرار می دهد و می تواند باعث از بین رفتن پیوند بین دندان و بافت های حمایت کننده آن شود. همانطور که بافت ها آسیب بیشتری می بینند، شیار گسترش می یابد و به یک پاکت تبدیل می شود. در بیماری پریودنتال شدید، پاکت می تواند نسبتاً عمیق باشد.
ژنژیویت و پریودنتیت دو مرحله از بیماری پریودنتال هستند. ژنژیویت به عنوان شکل کمتر شدید بیماری پریودنتال تلقی می شود، زیرا در آن تنها لثه ها درگیر می شوند و برگشت پذیر است. پریودنتیت مخرب تر و شدیدتر از ژنژیویت تلقی می شود. ژنژیویت درمان نشده می تواند منجر به بروز پریودنتیت شود.
به علائم بیماری پریودنتال توجه داشته باشید، از جمله:
به نظر می رسد در بیماران دارای خونریزی و تورم لثه، سطوح فعالیت بیماری آرتریت روماتوئید بالاتر باشند.
این امکان وجود دارد که بیماری پریودنتال بدون هیچ علامت هشدار دهنده ای شروع به گسترش کند. به همین دلیل است که چکاپ هاس منظم دندانپزشکی برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بسیار مهم هستند. اگر فقط زمانی که دندان درد دارید به دندانپزشک مراجعه کنید، ممکن است علائم اولیه بیماری پریودنتال که دندانپزشک شما مشاهده می کند را از دست دهید.
آرتریت روماتوئید و بیماری لثه
کنترل و مدیریت بیماری پریودنتال
مدیریت مداوم بهداشت دهان و دندان ها و درمان هر گونه مشکل دندان یا لثه، برای بیماران کلیدی است. تحقیقات نشان می دهند که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که به بیماری پریودنتال نیز مبتلا هستند که تحت درمان غیرجراحی پریودنتال قرار می گیرند، “بهبود قابل توجهی” را در نتایج آرتریت روماتوئید خود تجربه کردند.
مطمئن شوید که شما:
علاوه بر این، مطمئن شوید که به طرح درمان آرتریت روماتوئید خود پایبند هستید. از آنجا که این داروها می توانند به فرو نشاندن التهاب کمک کنند، آنها ممکن است به پیشگیری از بروز بیماری پریودنتال کمک کنند و در عین حال علائم آرتریت روماتوئید شما را نیز بهبود بخشند.
سخن پایانی
با توجه به ارتباط ثابت شده بین آرتریت روماتوئید RA و سلامت لثه و دندان ها، بسیار مهم است که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید سلامت پریودنتال خود را به صورت روزانه تحت نظارت داشته باشند، و بهداشت دهان و دندان ها را رعایت کنند و با دندانپزشک همکاری کنند تا یک برنامه بهداشتی دهان و دندان را با انتظار کاهش التهاب برای هر دو بیماری های لثه و آرتریت روماتوئید ایجاد کنند. کاهش شدت و کند کردن پیشرفت هر دو بیماری از اهداف درمان است. دندانپزشک و روماتولوژیست شما می توانند با راهنمایی شما به درمان شما کمک کنند.
علل و عوامل کبود شدن لثه ها
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
بسیاری از اوقات، زمانی که در حال انجام فعالیت های روزانه خود هستیم، ممکن است کاری انجام دهیم که باعث بروز کبودی شود، مانند برخورد به چیزی یا آسیب رساندن به خود به هر شکل دیگری. همانطور که می توانیم روی بدن خود کبودی داشته باشیم، روی لثه های ما نیز می توانند دچار کبودی شوند.
کبودی روی لثه ها می تواند از نظر رنگ متفاوت باشد؛ این کبودی ها ممکن است قهوه ای تیره، سیاه، قرمز یا بنفش به نظر برسند. کاملاً شناخته شده است که ممکن است همراه با کبودی درد و خونریزی نیز وجود داشته باشند.
دلایل مختلفی برای کبودی لثه وجود دارد. در اکثر موارد جزئی، کبودی می تواند خود به خود از بین برود. اگر یک بیماری مرتبط با کبودی یا آسیبی وجود داشته باشد که باعث بروز آن شده است، یک پزشک یا دندانپزشک می تواند در تشخیص و درمان آن به شما کمک کند.
این مقاله به بررسی علل، تشخیص و درمان کبودی لثه می پردازد.
کبود شدن لثه
علل احتمالی کبودی لثه
علل کبودی لثه عبارتند از:
تشخیص کبودی لثه
چند عامل وجود دارند که هنگام بررسی علت کبود شدن لثه ها باید آنها را در نظر گرفت. دلایل عبارتند از:
اینکه کدام پزشک را ببینید به دلیل کبودی لثه های شما بستگی دارد.
اگر زمین خوردید و وضعیت شما آنقدر جزئی است که می توانید یک قرار ملاقات با دندانپزشک خود تعیین کنید، آنها می توانند به شما کمک کنند تا علت آسیب خود را تعیین کنید و در صورت لزوم شما را به متخصص ارجاع دهند. اگر آسیب شدید است، به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.
نوزادی که در حال دندان درآوردن است، با امکان ارجاع به دندانپزشک، توسط متخصص اطفال ویزیت می شود.
اگر کبودی لثه به مشکل بخصوصی داخل دهان و دندان مربوط باشد، دندانپزشک می تواند به شما کمک کند تا مشکل را شناسایی کرده و تشخیص و یک طرح درمان ارائه دهد.
یک پزشک یا دندانپزشک معمولاً سؤالاتی در رابطه با علائم شما می پرسد و- بسته به آسیب- عکس رادیوگرافی دندانپزشکی با اشعه ایکس می گیرد.
در شرایطی مانند ترومبوسیتوپنی، پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و دستور گرفتن آزمایش لخته خون و شمارش گلبول های خون را می دهد. علاوه بر این، اگر تعداد پلاکت ها کم باشد، پزشک برای کمک به تشخیص سرطان یا بیماری مغز استخوان، ممکن است دستور گرفتن بیوپسی مغز استخوان را بدهد. آنها همچنین ممکن است دستور آزمایش های تصویربرداری مانند اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا سونوگرافی را برای بررسی بزرگ شدن غدد لنفاوی، طحال یا سیروز کبدی بدهند.
کبود شدن لثه
درمان های کبودی لثه
درمان لثه های متورم بسته به تشخیص و دلیل تورم آنها متفاوت است، از جمله:
اگر ترومبوسیتوپنی تشخیص داده شود، پزشک ممکن است برای افزایش پلاکت ها، دستور تزریق خون را دهد. اگر سطح پلاکت خون بسیار پایین باشد، تزریق انجام می شود. سطوح طبیعی 150000 پلاکت در هر میکرولیتر خون است.
پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن طحال پیشنهاد دهد. گزینه دیگر استروئیدهایی مانند ایمونوگلوبولین ها یا پروتئین های آنتی بادی همراه با داروهای دیگر است که شناخته شده اند که به تحریک تولید پلاکت و کاهش تخریب پلاکت ها کمک می کنند.
مقابله با درد لثه
اگر درد لثه دارید، کارهایی وجود دارند که خودتان می توانید آنها را برای کاهش درد انجام دهید، از جمله:
اگر لثه های شما درد دارند، داروهای بدون نسخه مانند تیلنول یا موترین می توانند کمک کنند. اگر درد شدید است، با دندانپزشک یا پزشک خود تماس بگیرید تا به شما در تصمیم گیری صحیح در مورد گزینه های درمانی کمک کند.
چه زمانی باید به یک پزشک یا دندانپزشک مراجعه کرد
اگر کبودی شما ناشی از زمین خوردن، ضربه یا آسیب شدید است، با یک پزشک یا دندانپزشک تماس بگیرید. اگر متوجه شدید که لثه های شما بهبود نمی یابند یا به شدت کبود هستند، تغییر رنگ داده اند، خونریزی دارند یا دردناک هستند، باید یک قرار ملاقات بگذارید. یک پزشک یا دندانپزشک می توانند به تشخیص درست وضعیت شما و ارائه گزینه های درمانی مناسب کمک کنند.
کبود شدن لثه
پرسش های متداول در مورد کبودی لثه ها
علت کبودی لثه چیست؟
کبود شدن لثه ها می تواند ناشی از خشن نخ دندان کشیدن یا مسواک زدن دندان ها، زمین خوردن، آسیب دیدگی یا ضربه به دهان باشد. علل دیگر عبارتند از شرایط پزشکی مانند ژنژیویت یا ترومبوسیتوپنی.
چقدر طول می کشد تا لثه های کبود شده بهبود پیدا کنند؟
زمان بهبودی لثه های کبود متفاوت است. این به دلیل کبودی لثه ها و نیز احتمال وجود بیماری بستگی دارد.
لثه های کبود شده در نوزادان چگونه به نظر می رسند؟
هنگامی که لثه های کودک کبود می شوند، رنگ آنها قرمز تیره، قهوه ای، آبی، بنفش یا شفاف است. گاهی اوقات، زمانی که دندان در حال رشد است، کبودی می تواند بسیار قابل توجه باشد.
سخن پایانی
اگر لثه های شما کبود شده اند و در مورد علت آن نگرانی وجود دارد، برای تماس گرفتن با پزشک برای صحبت کردن در مورد سؤالات و نگرانی های خود تردید نکنید. آنها از کمک به سلامت و تندرستی کلی شما خوشحال خواهند شد.