بخش تخصصی جراحی درمانی با لیزر
مشکلات و بیماریهای لثه از جمله مشکلات شایع محسوب می‌شوند که نیاز به درمان دارند. روشهای متنوعی برای درمان این عارضه مورد استفاده قرار می‌گیرند. لیزر یکی از مدرنترین روشها در راستای درمان بیماریهای لثه می‌باشد که در مقایسه با دیگر روشها مزیتهایی از قبیل هزینۀ کمتر، غیر تهاجمی بودن، سهولت بیشتر و عوارض و مراقبتهای بعدی کمتر دارد، و از همه مهمتر بدون برش و خونریزی بودن آن است. مطالعات بسیاری حاکی از آن است که لیزر نیز در مقایسه با دیگر گزینه‌های درمانی، نتایجی مشابه داشته است. البته هر نوع لیزر دارای طول موج و سطح قدرت متفاوتی می‌باشد که می‌تواند بدون خطر برای درمان بیماریهای لثه مورد استفاده قرار گیرد که البته انتخاب نوع مناسب آن متناسب با هر مشکلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
خطرات و عوارض جانبی کاشت ایمپلنت دندانی
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
ممکن است در وب سایت های دیگر مطالب بسیاری در رابطه با فواید کاشت ایمپلنت دندانی خوانده باشید. به طور کلی، کاملا موافق هستیم که ایمپلنت های دندانی اغلب گزینه های درمانی هستند که می توانند به علل زیر، جایگزین دندان از دست رفته شوند که در واقع فواید آنها محسوب می شوند:
• ایمپلنت دندانی مانع تحلیل و از دست رفتن استخوان منطقه ی پیرامون دندان از دست رفته می شود.
• ایمپلنت های دندانی دندان های هر دو سمت شکاف به جا مانده از افتادن دندان را حمایت می کنند و مانع لغزیدن این دندان ها به سمت فضای خالی می شوند.
• ایمپلنت ها دندان مخالف فضای خالی را حمایت می کنند و مانع حرکت آن رو به پایین می شوند.
• در صورتی که طول زمانی که ایمپلنت های دندانی در دهان باقی می مانند را مد نظر قرار دهیم متوجه می شویم که این درمان مقرون به صرفه ترین درمان ممکن است.
با این حال، همه ی این اطلاعات غالبا در اینترنت پیدا می شوند. بنابراین مناسب دیدیم که اندکی هم به مشکلات همراه با آنها اشاره کنیم.
مشکلات کاشت ایمپلنت های دندانی
1. فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی نوعی جراحی است که به دوره ی بهبود نیاز دارد.
2. ممکن است این نوع درمان گران تر از دیگر گزینه های درمان باشد.
3. شکست مکانیکی ایمپلنت دندانی.
4. شکست روکش دندان.
فرایند جراحی برای ایمپلنت ها
خطرات و عوارض جانبی کاشت ایمپلنت دندانی
پس از قرار گرفتن ایمپلنت درون استخوان فک، به احتمال زیاد روی آن بخیه زده می شود، بنابراین نیاز به مراقبت زیادی خواهد داشت. یکی از مراقبت هایی که بر اساس تجربه کمک زیادی به بهبودی سریع تر محل جراحی می کند، خوردن غذاهای نرم و در عین حال مقوی است. علاوه بر آن، سعی کنید درست پس از جایگذاری ایمپلنت، محل آن را به خوبی هیدراته نگه دارید، به این معنا که با حفظ رطوبت آن، از خشکی محل جراحی جلوگیری کنید. خبر خوب اینکه، دهان به صورت خود به خود و به سرعت فرایند بهبودی را آغاز می کند. بنابراین، پس از قرار گرفتن ایمپلنت درون دهان، خیلی زود به شرایط طبیعی باز خواهید گشت.
خطرات و عوارض جانبی کاشت ایمپلنت دندانی
در برخی موارد، ممکن است در فک استخوان کافی وجود نداشته باشد تا ایمپلنت را حمایت کند. این کمبود ممکن است پیوند یا تقویت استخوان را ضروری کند. این فرایند ممکن است تهاجمی تر باشد و دوره ی بهبودی آن طولانی تر شود.
گران تر بودن از سایر گزینه های درمان
شاید به زبان ساده حقیقت داشته باشد، زیرا این هزینه شامل فرایند جراحی و اجزاء ایمپلنت و ساخت روکش نهایی آن است. با این حال، اگر این هزینه را به طول عمر ایمپلنت درون دهان، فرضاً 20 سال، تقسیم کنیم متوجه می شویم این هزینه برای هر روز بسیار ناچیز است.
بسیاری از مراکز سود بسیار اندکی بابت کاشت ایمپلنت دریافت می کنند. اگر حتی به خرید یک اتومبیل فکر کنید، با احتساب اینکه در طول شبانه روز به طور 24 ساعته از آن استفاده نمی شود و دائما به تعمیر و سرویس نیاز دارد، عمر مفید آن در مقایسه با ایمپلنت که به صورت تمام وقت، حتی حین خواب در حال انجام وظیفه است، بسیار کمتر است. بنابراین ارزش دارد که برای داشتن لبخندی زیبا به اندازه ی یک عمر، سرمایه گذاری کنید.
شکست مکانیکی اجزاء ایمپلنت دندانی
خطرات و عوارض جانبی کاشت ایمپلنت دندانی
خطرات و عوارض جانبی کاشت ایمپلنت دندانی
به طور کلی، ایمپلنت از اجزاء زیر ساخته شده است:
1. خود ایمپلنت که به روش جراحی درون استخوان قرار می گیرد.
2. بخشی که به آن متصل می شود.
3. پیچی که اباتمنت را به ایمپلنت متصل می کند.
4. روکش دائمی که روی اباتمنت ثابت می شود.
این اجزاء ضروری هستند تا قادر باشند به طور کامل ایمپلنت را با وضعیت بالینی فرد قابل تطبیق دهند، اما متاسفانه هر یک از این اجزاء ممکن است دچار مشکل شوند. با این حال، در واقعیت نرخ موفقیت این فرایند 90 درصد است.
شکست روکش ایمپلنت دندانی
احتمال شکست روکشی که روی ایمپلنت قرار می گیرد بیشتر از شکست روکشی است که روی دندان طبیعی قرار می گیرد. دندان های طبیعی بواسطه ی الیاف لیگامان پریودنتال دارای انعطاف و نرمی هستند که ایمپلنت دندانی فاقد آن است، به این معنا که به جای جذب فشار ناشی از جویدن، این فشار مستقیما به روکش های دندان وارد می شود.
عوارض جانبی ایمپلنت های دندانی
خطرات و عوارض جانبی کاشت ایمپلنت دندانی
عفونت اطراف ایمپلنت:
بر خلاف دندان های طبیعی، ایمپلنت ها دچار پوسیدگی نخواهند شد. با این حال، درست به همان شکلی که روی دندان ها پلاک تشکیل می شود، در صورتی که روکش ایمپلنت به طور مرتب تمیز نشود، مستعد تشکیل پلاک است که موجب تحریک لثه خواهد شد. این تحریک منجر به التهابی می شود که پس از آن می تواند به عفونت لثه و یا استخوان ختم شود. این مشکل تحت عنوان پری ایمپلنتیت شناخته می شود.
خطرات و عوارض جانبی کاشت ایمپلنت دندانی
اگر این التهاب در مراحل اولیه تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گیرد، منجر به از دست رفتن ایمپلنت دندان نخواهد شد. با این وجود، اگر عفونت پیشرفت کند، ممکن است نیاز باشد ایمپلنت از درون استخوان خارج شود. به همین دلیل است که باید پس از جراحی ایمپلنت به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید بهداشت دهان شما به اندازه ای هست که از بروز این مشکل پیشگیری شود.
افراد مبتلا به دیابت و کسانی که سیگار می کشند بیشتر از سایرین در معرض خطر پری ایمپلنتیت هستند.
علائم و نشانه های مشکل ایمپلنت دندانی
علائم و نشانه های کلی مشکلات ایمپلنت های دندانی عبارتند از درد، التهاب و حساسیت، تورم و یا قرمزی لثه ی اطراف منطقه ی ایمپلنت دندانی. در موارد حاد ممکن است بیمار شاهد لق شدن ایمپلنت نیز باشد.
علیرغم این مشکلات، کاشت ایمپلنت های دندانی توصیه می شوند.
پیش از آغاز درمان، تمامی گزینه های درمان به بیمار معرفی می شوند، از جمله دنچرها و بریج ها. با توجه به معایب و مزایای هر یک، کاشت ایمپلنت بهترین گزینه ی موجود است، که اگر توسط متخصصی مجرب انجام شود 100 درصد موفقیت آمیز خواهد بود.
مراقبت های لازم در روز جراحی ایمپلنت دندانی
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
ساعت اول
در ساعت نخست جراحی ایمپلنت دندانی ،محکم و به آرامی، دندان های فک مخالف را روی گاز استریلی که روی منطقه ی جراحی قرار داده شده است فشار دهید و مطمئن شوید گاز استریل در جای خود باقی مانده است. طی چند ساعت نخست گاز استریل را تعویض نکنید تا زمانی که خونریزی کنترل شود. پس یک ساعت، به آرامی می توان گاز را برداشت. در صورتی که خونریزی ادامه داشت، به مدت 30 دقیقه مجددا گاز استریل جدیدی روی محل خونریزی قرار دهید. در صورت لزوم هر 30 تا 40 دقیقه یک مرتبه گاز استریل را تعویض کنید. بهتر است گاز استریل را با آب آشامیدنی معمولی مرطوب کنید و با کمی جابجایی با راحتی روی محل جراحی قرار دهید.
مراقب باشید
مراقبت های لازم در روز جراحی ایمپلنت دندانی
روز اول پس از جراحی به منطقه ی جراحی فشار وارد نکنید، بعلاوه از شستشوی شدید و نیز کند و کاو آن با هر وسیله ای خودداری کنید. می توانید دندان های خود را به آرامی مسواک بزنید. مصرف دخانیات می تواند مانع بهبودی بافت شود و احتمال ناراحتی و تشکیل حفره های خشک را افزایش خواهد داد. طی مرحله ی بهبود، افراد را به شدت از کشیدن سیگار منع می کنیم.
بهداشت دهان
تمیز نگه داشتن دهان از اهمیت بالایی برخوردار است. شب بعد از جراحی باید دندان های خود را مسواک بزنید، اما در اطراف منطقه ی جراحی این کار را به آرامی انجام دهید. در صورت بروز کوچکترین خونریزی، 24 ساعت پس از جراحی می توانید با محلول آب و نمک (ترکیب 1 قاشق غذا خوری نمک و یک لیوان آب) دهان را شستشو دهید. آب دهان خود را به آرامی بیرون بریزید و اجازه دهید آب داخل سینک بچکد. 2 تا 3 مرتبه در طول روز، مخصوصا پس از خوردن غذا، دهان خود را شستشو دهید.
فعالیت ها
مراقبت های لازم در روز جراحی ایمپلنت دندانی
به مدت یک روز پس از جراحی فعالیت های مختلف باید روی صندلی یا تخت انجام شوند. خم شدن، بلند کردن اجسام سنگین، یا فعالیت های شدید می توانند خونریزی، تورم و درد را افزایش دهند. تغییر وضعیت از حالت خوابیده به حالت نشسته باید با احتیاط صورت گیرند. اگر به طور ناگهانی برخیزید ممکن است اندکی سرگیجه داشته باشید. در صورتی که به طور منظم ورزش می کنید، باید بدانید که دریافت مایعات و کالری طبیعی شما کاهش یافته است. ورزش کردن طی دوره ی پس از جراحی می تواند منجر به افزایش خونریزی، تورم و ناراحتی شود. طی 3 تا 4 روز نخست پس از جراحی باید از ورزش کردن بپرهیزید.
خونریزی
مراقبت های لازم در روز جراحی ایمپلنت دندانی
پس از جراحی ممکن است خونریزی وجود داشته باشد و این تا 24- 48 ساعت پس از جراحی غیر طبیعی نیست. به خاطر داشته باشید که خونریزی درون دهان شامل اندکی خون و مقدار زیادی بزاق دهان خواهد بود. قرار دادن گاز استریل روی محل جراحی و فشار آرام آن می تواند خونریزی را کنترل کند.
خونریزی نباید هرگز شدید باشد. در اینصورت، به این معناست که گاز استریل تنها بین دندان ها گیر کرده است و هیچ فشاری روی محل جراحی وارد نمی کند. سعی کنید محل گاز استریل را تغییر دهید. اگر خونریزی ادامه داشت یا مجددا آغاز شد، صاف بایستید یا تکیه دهید، از انجام فعالیت های مختلف بپرهیزید، از کیسه ی یخ استفاده کنید و به مدت 1 ساعت گاز استریل یا به مدت 30 دقیقه چای کیسه ای مرطوب را روی محل جراحی فشار دهید. اسید تانیک موجود در برگ چای، ایجاد لخته ی خون را افزایش می دهد. در صورت ادامه ی خونریزی، با متخصص جراح ایمپلنت خود تماس بگیرید.
تورم
تورم یکی از عوارض طبیعی جراحی کاشت ایمپلنت است و تا 2-3 روز پس از جراحی به حداکثر میزان خود خواهد رسید. با محکم قرار دادن کیسه ی آب سرد، کیسه ی یخ، یا یک کیسه حبوبات منجمد پیچانده درون حوله روی گونه نزدیک محل جراحی، می توان تورم را کاهش داد. این کار باید با فواصل 20 دقیقه ای انجام شود (20 دقیقه گذاشته شود و 20 دقیقه کنار گذاشته شود). اگر برای کاهش تورم دارویی برای شما تجویز شده است، طبق ساعت آن را مصرف کنید.
درد
متاسفانه اکثر جراحی های دهان با مقداری ناراحتی همراه است. معمولا داروهای مسکن تجویز می شوند. اگر قبل از بین رفتن اثر داروی بی حسی مسکن مصرف کنید، قادر خواهید بود درد و ناراحتی را به خوبی کنترل کنید. داروهای مسکن قوی تر در برخی بیماران موجب تهوع خواهند شد، اما اگر پیش از دریافت داروی مسکن کمی غدا بخورید، احتمال تهوع کاهش خواهد یافت. تاثیرات داروهای مسکن روی افراد مختلف، متفاوت است. اگر در ابتدا درد شما کاهش نیافت، می توانید از قرص های آسپرین یا ایبوپروفن استفاده کنید. گاهی اوقات، برخی بیماران نیاز دارند هر بار دو قرص به طور همزمان مصرف کنند. به خاطر داشته باشید که شدیدترین درد معمولا ظرف 6 ساعت پس از از بین رفتن تاثیر داروی بی حسی بروز پیدا خواهد کرد؛ پس از آن، نیاز شما به مسکن کمتر خواهد بود. از مصرف زیاد مسکن ها خودداری کنید و در صورت لزوم با جراح ایمپلنت خود تماس بگیرید.
رژیم غذایی
مراقبت های لازم در روز جراحی ایمپلنت دندانی
از غذاهای مقوی تغذیه کنید که بتوان به راحتی آنها را خورد. از مایعات و غذاهای داغ به شدت بپرهیزید. طی چند روز نخست پس از جراحی از نی استفاده نکنید. گاهی اوقات، البته نه همیشه، توصیه می شود روزهای اول غذاهای آبکی و میکس شده (سوپ، پودینگ، ماست، میلک شیک و غیره) بخورید. تا زمانی که بی حسی زبان برطرف شود از خوردن غذاهای جویدنی بپرهیزید. از خوردن غذاهایی مثل برنج، انواع دانه ها، تخمه ی آفتابگردان، ذرت بو داده و غیره اجتناب کنید زیرا ممکن است ذرات آنها در محل جراحی گیر کنند. چند روز پس از آن می توانید به تدریج به رژیم غذایی عادی خود بازگردید. به هیچ عنوان وعده های غذایی خود را حذف نکنید. با خوردن مواد غذایی مقوی حس بهتری خواهید داشت، قوی تر خواهید بود، حس ناراحتی کمتری خواهید داشت و بهبودی شما سریع تر خواهد بود. اگر مبتلا به دیابت هستید، عادات غذایی معمول خود را ادامه دهید یا دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید.
تهوع
در نتیجه ی قورت دادن خون، ناراحتی، داروهای بی حس کننده و مسکن، ممکن است تهوع و استفراق داشته باشید. تهوع پس از جراحی را می توان با خود درمانی کاهش داد. جرعه جرعه نوشیدن کولای بدون گاز، یا آبجوی زنجبیل می تواند کمک کننده باشد. در صورتی که حالت تهوع شما ادامه داشت، مصرف مسکن های خود را قطع کنید و به جای آن از مسکن هایی استفاده کنید که دریافت آنها از داروخانه نیاز به نسخه ی پزشک ندارند.
پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت دندانی
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
امروزه، استفاده از ایمپلنت به منظور جایگزینی دندان از دست رفته، بهبود عملکرد دندان‌ها و افزایش زیبایی، یکی از درمان‌های ضروری محسوب می‌شود. این فرایند عبارت است از آزمایشات و معاینات اولیه، تشخیص، تصویربرداری خاص با اشعه‌ی ایکس، بیهوشی حین جراحی کاشت ایمپلنت و دیگر مراحلی که در مقالات دیگر به شرح آنها پرداخته‌ایم.
در صورت عدم وجود استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت چه کار باید کرد؟
پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت دندانی
جایگزینی ایمپلنت مستلزم آن است که حجم کافی استخوان وجود داشته باشد و از کیفیت بیولوژیکی بالایی برخوردار باشد. با این حال، در برخی افراد تحلیل استخوان پس از کشیدن دندان یا از دست رفتن آن باعث می‌شود به میزان کافی استخوان باقی نماند تا بتواند ایمپلنت را درون خود نگه دارد و از آن حمایت کند. گاهی اوقات برای بهبود زیبایی و عملکردی دندان نیاز است ایمپلنت در محلی استراتژیک قرار گیرد. برای افزایش زیبایی ظاهری نیاز است بافت نرم یک پایه‌ی استخوانی داشته باشد، “بافت نرم روی بافت سخت قرار گیرد”.
طرح درمان پیوند استخوان مستلزم انتخاب تکنیک جراحی و مواد پیوند مناسب است. طرح درمان ضعیف یا اجرای بد آن ممکن است منجر به جذب مجدد یا تحلیل مواد پیوندی شود یا اینکه پیوند آن با شکست مواجه شود. بعلاوه، ممکن است به جای استخوان اصلی، بافت فیبروز جایگزین بافت‌های تحلیل رفته شود.
با استفاده از چند فرایند می‌توان استخوان لازم را تامین نمود:
استخوان اضافی از کجا تامین می‌شود؟
پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت دندانی
این استخوان از جاهای مختلفی برداشته می‌شود اما معمولا از پشت دندان‌های عقب در فک پایین یا از چانه گرفته می‌شود. گاهی اوقات این استخوان از لگن یا استخوان قلم پا (درشت نی- tibia) گرفته می‌شود. با مشاهده اینکه استخوان خودتان در جای دیگر دهان، استخوان بوجود می‌آورد، شما را ترغیب خواهد کرد تا ناراحتی‌هایی که در عضو اهداء کننده و نیز محل جراحی احساس می‌کنید را تحمل کنید. بسیاری از افراد فکر می‌کنند این کار و ناراحتی‌های بیشتر از آن هم ارزش انجام آن را دارد، زیرا استخوان هر فردی برای پیوند در بدن او به عنوان “استاندارد طلایی” تلقی می‌شود.
گزینه‌های جایگزین استخوان فرد
برای افرادی که در پی راهکاری ساده‌تر و در عین حال آرام‌تر هستند، منابع دیگری نیز وجود دارند که برای پیوند استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جمله استخوان گاو، استخوان خوک یا مواد مرکب از مواد مصنوعی که به طور ویژه برای امن ساختن آن برای استفاده در انسان تهیه شده‌اند. تمام این مواد، شامل استخوان خود فرد، چارچوبی بوجود می‌آورند که استخوان جدید درون آن رشد خواهد کرد تا چند ماه بعد برای دریافت ایمپلنت دندانی آماده باشد.
استخوان جدید، از 3 تا 12 ماه قبل از اینکه برای دریافت ایمپلنت آماده باشد، می‌تواند هر چیزی را درون خود نگه دارد. برای رفتن به مرحله‌ی بعد عجله نداشته باشید. در صورتی که نیاز است بخش بزرگی به عنوان پیوند دریافت کنید مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید تا استخوان شکل بگیرد.
هر جراح برای ایجاد استخوان جدید روش خاص خود را خواهد داشت. برخی از آنها از یک تکنیک تکمیلی تحت عنوان “بازسازی هدایت شده‌ی بافت- guided tissue regeneration” استفاده خواهند کرد. با استفاده از این تکنیک، با قرار دادن یک مانع بین سلول‌های استخوانی که به آهستگی حرکت می‌کنند و سلول‌های بافت نرم درون مخاط دهان که سریع حرکت می‌کنند، به دسته‌ی اول زمان کافی داده می‌شود تا فضای خالی را پر کنند. این مانع “قابل جذب” بوده و چند ماه پس از آنکه کار خود را به اتمام برساند به طور طبیعی ناپدید خواهد شد.
آیا پیوند استخوان طول درمان را تغییر خواهد داد؟
پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت دندانی
در صورتی که به پیوند استخوان نیاز دارید، این فرایند قطعا طول درمان را افزایش خواهد داد؛ با این حال، در صورتی که با موفقیت انجام شود، نتایج کاشت ایمپلنت بهبود چشمگیری خواهند داشت. زمانی که این پیوند در جلوی دهان انجام شود به افزایش زیبایی نیز کمک می‌کند.
برای انجام پیوند استخوان، جراح باید مهارت بیشتری داشته باشد زیرا پیچیده‌تر از کاشت ساده‌ی ایمپلنت دندانی به تنهایی خواهد بود.
در برخی موقعیت‌های خاص برخی جراحان پیشنهاد می‌کنند کاشت ایمپلنت، پیوند استخوان و قرار دادن غشاء میانی به عنوان مانع، همگی در یک جلسه به صورت ترکیبی انجام شوند. این باعث می‌شود طول درمان به نحو چشمگیری کاهش یابد و نتایجی در پی داشته باشد که دستیابی به آنها به هر طریق دیگری دشوار خواهد بود. با این حال، برخی جراحان هنوز هم ترجیح می‌دهند فرایند پیوند استخوان را به صورت مجزا انجام دهند به گونه‌ای که ایمپلنت زمانی کاشته شود که پیوند استخوان به طور موفق انجام شده باشد.
هر فرایندی که برای افزایش حجم استخوان انتخاب شود، زمان، تلاش و هزینه‌ای که می‌شود ارزش انجام آن را خواهد داشت.