پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت دندانی
در این نوشته می خوانید:
امروزه، استفاده از ایمپلنت به منظور جایگزینی دندان از دست رفته، بهبود عملکرد دندانها و افزایش زیبایی، یکی از درمانهای ضروری محسوب میشود. این فرایند عبارت است از آزمایشات و معاینات اولیه، تشخیص، تصویربرداری خاص با اشعهی ایکس، بیهوشی حین جراحی کاشت ایمپلنت و دیگر مراحلی که در مقالات دیگر به شرح آنها پرداختهایم.
در صورت عدم وجود استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت چه کار باید کرد؟
جایگزینی ایمپلنت مستلزم آن است که حجم کافی استخوان وجود داشته باشد و از کیفیت بیولوژیکی بالایی برخوردار باشد. با این حال، در برخی افراد تحلیل استخوان پس از کشیدن دندان یا از دست رفتن آن باعث میشود به میزان کافی استخوان باقی نماند تا بتواند ایمپلنت را درون خود نگه دارد و از آن حمایت کند. گاهی اوقات برای بهبود زیبایی و عملکردی دندان نیاز است ایمپلنت در محلی استراتژیک قرار گیرد. برای افزایش زیبایی ظاهری نیاز است بافت نرم یک پایهی استخوانی داشته باشد، “بافت نرم روی بافت سخت قرار گیرد”.
طرح درمان پیوند استخوان مستلزم انتخاب تکنیک جراحی و مواد پیوند مناسب است. طرح درمان ضعیف یا اجرای بد آن ممکن است منجر به جذب مجدد یا تحلیل مواد پیوندی شود یا اینکه پیوند آن با شکست مواجه شود. بعلاوه، ممکن است به جای استخوان اصلی، بافت فیبروز جایگزین بافتهای تحلیل رفته شود.
با استفاده از چند فرایند میتوان استخوان لازم را تامین نمود:
- در فک بالا، بالاتر از دندانهای عقب، امکان افزایش ارتفاع استخوان موجود وجود دارد که از طریق ایجاد استخوان جدید در سینوس انجام میشود. این فرایند “تقویت سینوس” (sinus augmentation) نامیده میشود. نتایج کار جراح زبردست در این محل کاملا قابل پیش بینی خواهد بود و بدون موفقیت کلی و عمومی این تکنیک، بسیاری بیماران شرایط لازم برای دریافت ایمپلنت را نخواهند داشت، مخصوصا در بخشهایی از دهان که معمولا بیشتر در معرض از دست رفتن دندان قرار میگیرند.
- به روشهای مختلفی میتوان استخوان افزود؛ با این حال، یکی از سادهترین کارها برداشتن استخوان از جای دیگر بدن و انتقال آن به عنوان “پیوند استخوان آنله” به یک منطقهی ضعیف است. تکهی استخوان جدید، به تدریج به منطقهی زیر آن پیوند خواهد خورد و پس از بهبودی کامل، ایمپلنت در جای مناسب خود کاشته خواهد شد.
استخوان اضافی از کجا تامین میشود؟
این استخوان از جاهای مختلفی برداشته میشود اما معمولا از پشت دندانهای عقب در فک پایین یا از چانه گرفته میشود. گاهی اوقات این استخوان از لگن یا استخوان قلم پا (درشت نی- tibia) گرفته میشود. با مشاهده اینکه استخوان خودتان در جای دیگر دهان، استخوان بوجود میآورد، شما را ترغیب خواهد کرد تا ناراحتیهایی که در عضو اهداء کننده و نیز محل جراحی احساس میکنید را تحمل کنید. بسیاری از افراد فکر میکنند این کار و ناراحتیهای بیشتر از آن هم ارزش انجام آن را دارد، زیرا استخوان هر فردی برای پیوند در بدن او به عنوان “استاندارد طلایی” تلقی میشود.
گزینههای جایگزین استخوان فرد
برای افرادی که در پی راهکاری سادهتر و در عین حال آرامتر هستند، منابع دیگری نیز وجود دارند که برای پیوند استخوان مورد استفاده قرار میگیرند، از جمله استخوان گاو، استخوان خوک یا مواد مرکب از مواد مصنوعی که به طور ویژه برای امن ساختن آن برای استفاده در انسان تهیه شدهاند. تمام این مواد، شامل استخوان خود فرد، چارچوبی بوجود میآورند که استخوان جدید درون آن رشد خواهد کرد تا چند ماه بعد برای دریافت ایمپلنت دندانی آماده باشد.
استخوان جدید، از 3 تا 12 ماه قبل از اینکه برای دریافت ایمپلنت آماده باشد، میتواند هر چیزی را درون خود نگه دارد. برای رفتن به مرحلهی بعد عجله نداشته باشید. در صورتی که نیاز است بخش بزرگی به عنوان پیوند دریافت کنید مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید تا استخوان شکل بگیرد.
هر جراح برای ایجاد استخوان جدید روش خاص خود را خواهد داشت. برخی از آنها از یک تکنیک تکمیلی تحت عنوان “بازسازی هدایت شدهی بافت- guided tissue regeneration” استفاده خواهند کرد. با استفاده از این تکنیک، با قرار دادن یک مانع بین سلولهای استخوانی که به آهستگی حرکت میکنند و سلولهای بافت نرم درون مخاط دهان که سریع حرکت میکنند، به دستهی اول زمان کافی داده میشود تا فضای خالی را پر کنند. این مانع “قابل جذب” بوده و چند ماه پس از آنکه کار خود را به اتمام برساند به طور طبیعی ناپدید خواهد شد.
آیا پیوند استخوان طول درمان را تغییر خواهد داد؟
در صورتی که به پیوند استخوان نیاز دارید، این فرایند قطعا طول درمان را افزایش خواهد داد؛ با این حال، در صورتی که با موفقیت انجام شود، نتایج کاشت ایمپلنت بهبود چشمگیری خواهند داشت. زمانی که این پیوند در جلوی دهان انجام شود به افزایش زیبایی نیز کمک میکند.
برای انجام پیوند استخوان، جراح باید مهارت بیشتری داشته باشد زیرا پیچیدهتر از کاشت سادهی ایمپلنت دندانی به تنهایی خواهد بود.
در برخی موقعیتهای خاص برخی جراحان پیشنهاد میکنند کاشت ایمپلنت، پیوند استخوان و قرار دادن غشاء میانی به عنوان مانع، همگی در یک جلسه به صورت ترکیبی انجام شوند. این باعث میشود طول درمان به نحو چشمگیری کاهش یابد و نتایجی در پی داشته باشد که دستیابی به آنها به هر طریق دیگری دشوار خواهد بود. با این حال، برخی جراحان هنوز هم ترجیح میدهند فرایند پیوند استخوان را به صورت مجزا انجام دهند به گونهای که ایمپلنت زمانی کاشته شود که پیوند استخوان به طور موفق انجام شده باشد.
هر فرایندی که برای افزایش حجم استخوان انتخاب شود، زمان، تلاش و هزینهای که میشود ارزش انجام آن را خواهد داشت.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.