نوشته‌ها

دندان ها چرا کشیده می شوند؟

گرچه بسیاری از نوجوانان و افراد بزرگسال دندان های عقل خود را می کشند، اما دلایل دیگری نیز وجود دارد که  کشیدن دندان ها در بزرگسالی را ضروری می کند. پوسیدگی شدید دندان ها، عفونت دندنا، و فشردگی و نامنظمب دندان ها همگی از جمله مشکلاتی هستند که با کشیدن دندان برطرف می شوند. افرادی که بریس های ارتودنسی را دریافت می کنند ممکن است نیاز باشد یک یا دو دندان بکشند تا فضای کافی برای جابجا شدن دندان های دیگر به محل درست فراهم شود. علاوه بر این، افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند یا قرار است پیوند عضو داشته باشند، ممکن است لازم باشد دندان مشکل دار آنها کشیده شود تا دهان آنها از سلامت کافی برخوردار باشد.

کشیدن دندان توسط دندانپزشک عمومی یا جراح دهان و دندان انجام می شود و یک فرایند سرپایی نسبتاً سریع است که با بی حسی موضعی، بیهوشی کامل، و وریدی یا ترکیبی از آنها انجام می شود. کشیدن دندانی که در معرض دید قرار دارد یک کشیدن ساده است. دندان هایی که شکسته شده اند، زیر سطح لثه یا نهفته هستند، نیاز به فرایندی پیچیده تر دارند.

کشیدن دندان

کشیدن دندان

کشیدن دندان چقدر هزینه دارد؟

هزینه کشیدن دندان ها بسته به به نهفته بودن یا نبودن دندان متفاوت است. کشیدن ساده دندان از همه ارزان تر است و تفاوت های هزینه کشیدن آنها به نوع ماده بی حسی بستگی دارد که برای انجام آن استفاده می شود. متعاقباً، هزینه دندان نهفته از همه بیشتر است. محل دندان نیز روی هزینه کشیدن آن تأثیر دارد. علاوه بر اینها، محل زندگی بیمار، محل مطب دندانپزشک و عوامل دیگر روی این هزینه تأثیر دارند.

چگونه می توان برای کشیدن دندان آماده شد؟

دندانپزشک شما قبل از برنامه ریزی برای فرایند کشیدن دندان، ابتدا از دندان های شما تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس خواهد گرفت. حتماً دندانپزشک خود را از همه داروها ، ویتامین ها، مکمل ها، و نیز داروهای OTC که مصرف می کنید مطلع سازید. اگر قرار است به زودی تحت درمان با داروی وریدی به نام بیس فسفونات قرار بگیرید آن را به دندانپزشک خود اطلاع دهید. در این صورت، کشیدن دندان باید قبل از دریافت این دارو انجام شود، در غیر اینصورت فک شما در معرض خطر استئونکروز (مرگ استخوان) قرار خواهد داشت.

علاوه بر این، در صورت داشتن شرایط زیر در مورد آنها حتماً با دندانپزشک خود صحبت کنید:

  • نقص قلبی مادرزادی
  • دیابت
  • بیماری کبدی
  • بیماری تیروئید
  • بیماری کلیوی
  • فشار خون بالا
  • مفصل مصنوعی
  • دریچه آسیب دیده قلب
  • بیماری غدد فوق کلیوی
  • نقص سیستم ایمنی یدن
  • سابقه آندوکاردیت باکتریایی

ممکن است دندانپزشک شما بخواهد اطمینان حاصل نماید که همه شرایط از ثبات کافی برخوردار هستند یا قبل از قرار گرفتن تحت درمان کشیدن دندان درمان شده اند. در صورتی وجود شرایط زیر، چند روز قبل از قرار گرفتن تحت فرایند کشیدن دندان باید برای شما آنتی بیوتیک تجویز شود:

  • انتظار می رود جراحی شما طولانی شود.
  • شما یک عفونت یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید.
  • شرایط پزشکی و درمانی خاصی دارید.

با به خاطر داشتن موارد زیر برای روز کشیدن دندان می توانید از کیفیت درمان خود اطمینان حاصل نمایید:

  • در صورت دریافت بی حس کننده های وریدی، لباس آستین کوتاه یا لباسی با آستین های سل بپوشید که بتوانید آن را بالا ببرید، به مدت 6 تا 8 ساعت قبل از جراحی از خوردن و نوشیدن هر چیزی خودداری نمایید.
  • قبل از فرایند از کشیدن سیگار خودداری نمایید.
  • در صورت داشتن سرماخوردگی آن را با دندانپزشک خود در میان بگذارید زیرا ممکن است لازم باشد برنامه جراحی شما را عوض کند.
  • به دندانپزشک خود بگویید آیا شب قبل تهوع یا استفراق داشته اید، زیرا ممکن است لازم باشد بی حس کننده دیگری برای شما استفاده کند یا جراحی شما را به زمان دیگری موکول کند.
  • در صورتی که قرار است تحت بیهوشی کامل قرار بگیرید، کسی را به عنوان همراه داشته باشید که برای بازگشت به منزل شما را همراهی کند.
کشیدن دندان

کشیدن دندان

فرایند کشیدن دندان به چه صورت است؟

کشیدن دندان شما، بسته به اینکه دندان شما قابل رویت یا نهفته است، یا به شکل ساده یا به صورت جراحی انجام می شود.

کشیدن ساده دندان

برای شما بی حسی موضعی استفاده خواهد شد که تنها منطقه اطراف دندانی که قرار است کشیده شود بی حس خواهد شد بنابراین در طول فرایند تنها یک فشار کوچک احساس خواهید کرد، و هیچ دردی نخواهید داشت. سپس دندانپزشک از ابزاری به نام الواتور elevator برای شل کردن دندان و فورسپس forceps برای کشیدن آن استفاده خواهد کرد.

کشیدن دندان با جراحی

به احتمال زیاد برای شما هم بی حس کننده موضعی استفاده خواهد شد هم وریدی، گزینه دوم شما را آرام خواهد کرد. علاوه بر این، بسته به شرایط پزشکی شما ممکن است برای شما بیهوشی عمومی نیز استفاده شود. با بیهوشی عمومی، شما در طول کل فرایند هشیار نخواهید بود.

دندانپزشک عمومی یا جراح دهان با یک تیغ کوچک جراحی داخل لثه برشی ایجاد خواهد کرد. قبل از کشیدن دندان ممکن است لازم باشد حتی استخوان اطراف دندان برداشته یا دندان برش داده شود.

خطرات کشیدن دندان کدامند؟

خطرات اندکی برای قرار گرفتن تحت جراحی کشیدن دندان وجود دارد؛ با این حال، در صورتی که دندانپزشک شما این فرایند را برای شما توصیه کند، احتمالاً مزایای آن بر شانس اندک پیچیدگی ها ارجحیت دارد.

این خطرات عبارتند از:

  • خونریزی که بیشتر از 12 ساعت طول بکشد.
  • تب و لرز شدید، که نشان دهنده وجود عفونت است.
  • سر گیجه یا استفراق.
  • سرفه.
  • درد قفسه سینه و تنگی نفس.
  • تورم و قرمزی در محل جراحی.

در صورتی که هر یک از این علائم و نشانه ها را تجربه کردید با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

مشکلات احتمالی پس از کشیدن دندان

پس از کشیدن دندان، در صورتی که همه احتیاط های لازم و هشدارهای دندانپزشک را رعایت نکنید، ممکن است مشکلاتی برای شما بروز پیدا کنند. گاهی اوقات این مشکلات صرفنظر از آنچه انجام می دهید برای شما اتفاق می افتند. در اینجا به معرفی تعدادی از این مشکلات خواهیم پرداخت:

کشیدن دندان

کشیدن دندان

خونریزی پس از کشیدن دندان

در صورتی که فرد پس از کشیدن دندان دستور العمل های دندانپزشک را دنبال کند، استراحت کند و گاز را به مدت 1 تا 2 ساعت پس از فرایند روی دندان های خود قرار دهد، مشکل خونریزی وجود نخواهد داشت. بیمارانی که داروهای ضد انعقاد خون مانند هپارین یا کومادین مصرف می کنند، یا بیمارانی که اختلالات خونریزی مانند هموفیلی دارند باید سابقه مصرف داروهای خود را به دندانپزشک خود بدهند تا بتواند به جلوگیری از بروز مشکلات کمک کند. به همین ترتیب، بیمارانی که آسپرین یا مسکن های غیر استروئیدی مصرف می کنند نیز به نظر می رسد مدتی خونریزی داشته باشند.

کشیدن دندان

کشیدن دندان

عفونت پس از کشیدن دندان

عفونت شایع ترین مشکلی است که پس از کشیدن دندان اتفاق می افتد. دهان ما مملو از باکتری است. دندانپزشک تصمیم می گیرد پس از کشیدن دندان آنتی بیوتیک تجویز کند یا خیر.به صورت طبیعی، برای دندان کشیدن های ساده، آنتی بیوتیک ها نیاز نیستند، اما اگر بیمار تب و تورم، یا حتی چرک داشته باشد، بهتر است از آنتی بیوتیک های پیشگیرانه استفاده نماید. خونریزی که پس از 48 ساعت ادامه پیدا کند، و درد و تورم شدید از جمله علائم بسیار شایع عفونت پس از کشیدن دندان هستند و در چنین موقعیت هایی برای اجتناب از بروز مشکلات بیشتر بیمار باید به دندانپزشک مراجعه کند.

کشیدن دندان

کشیدن دندان

خشکی حفره دندان

معمولاً پس از کشیدن دندان، به صورت طبیعی لخته خون درون حفره دندان شکل می گیرد- حفره داخل استخوان، جایی که دندان کشیده شده است. با این حال، در صورتی که لخته خون شکل نگیرد یا شل شود، استخوان داخل حفره می تواند قابل مشاهده شود- که تحت عنوان “خشکی حفره” نامیده می شود. این یکی از دردناک ترین مشکلاتی است که ممکن است بروز پیدا کند و بیمار از وجود یک مزه بد داخل دها خود شکایت خواهد داشت. این اتفاق بیشتر پس از کشیدن دندان های فک پایین رخ می دهد و حتی پس از کشیدن ساده دندان نیز ممکن است اتفاق بیفتد. در صورتی که این اتفاق رخ دهد، دندانپزشک با قرار دادن یک بانداژ آرامبخش به مدت چند روز روی منطقه جراحی، از آن محافظت خواهد کرد. در طول این دوره زمانی، لخته جدید شکل خواهد گرفت.

کشیدن دندان

کشیدن دندان

شکستگی فک در طول کشیدن دندان

این اتفاق بسیار نادر است، اما وقتی رخ می دهد بیشتر احتمال دارد در فک پایین رخ دهد. دندانپزشکی که کشیدن دندان را انجام می دهد می داند چقدر فشار نیاز است تا دندان خارج شود، اما گاهی اوقات لازم است دندانپزشک پس از مشاهده شواهد در تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس به بیمار هشدار دهد که ساختار استخوانی اطراف دندان شکننده و آسیب پذیر شده است و احتمال شکستگی وجود دارد. در چنین مواردی بیمار و دندانپزشک هر دو از قبل آمادگی دارند تا مشکل را مدیریت کنند.

کشیدن دندان

کشیدن دندان

سوراخ شدگی سینوس در طول کشیدن دندان

دندان های عقب فک بالا کاملاً به حفره سینوس نزدیک هستند. گاهی اوقات ممکن است در تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس متوجه شوید که به نظر می رسد ریشه دندان های عقب عملاً در سینوس فرو رفته اند. این معمولاً اتفاق نمی افتد زیرا همیشه یک استخوان نازک وجود دارد که سینوس را از ریشه دندان ها جدا می کند. اما گاهی اوقات در طول کشیدن دندان تکه هایی از دندان وارد سینوس می شوند. این اتفاق زمانی می تواند رخ دهد که دندان به دلیل عفونت به استخوان نزدیک است. در این صورت، سوراخ شدگی اتفاق می افتد. در صورتی که سوراخ ایجاد شود، باید از رفلکس مکیدن خودداری کنید زیرا هوا از داخل بینی به درون سینوس و از طریق سوراخ شدگی به داخل دهان نفوذ خواهد کرد. در صورتی که سوراخ شدگی اتفاق بیفتد، بیمار باید دستور العمل های خاصی را دنبال کند.

  1. تا زمانی که حفره دندان بهبود پیدا نکرده است باید از مکیدن هر چیزی خودداری کرد.
  2. از انجام هر کاری که موجب شل شدن لخته خون شود باید پرهیز شود. در صورتی که لخته خون دستکاری نشود هیچ مشکلی بروز پیدا نخواهد کرد.
  3. حداقل به مدت یک هفته پس از کشیدن دندان باید از کشیدن سیگار خودداری کرد زیرا مواد شیمیایی موجود در سیگار موجب حل شدن یا شل شدن لخته خون می شوند.
  4. از فوت کردن پرهیز نمایید.
  5. از نوشیدنی های گازدار بپرهیزید، و به جای آن آبمیوه مصرف کنید.
  6. عطسه نکنید؛ زیرا باعث شل شدن لخته خون خواهد شد.
  7. در صورتی که سوراخ شدگی بزرگ باشد و به صورت خود به خود بهبود پیدا نکند، فرایند جراحی دیگری انجام خواهد شد که در آن پیوند بافت برای بستن سوراخ شدگی انجام خواهد شد.
کشیدن دندان

کشیدن دندان

استئونکروز

این وضعیت دندان ها نادر است که اساساً بیشتر پس از کشیدن دندان، جراحی کاشت ایمپلنت، یا دیگر فرایندهای تهاجمی دندانپزشکی اتفاق می افتد. در صورت استئونکروز فک هیچ علامت بهبودی حتی 8 هفته پس از درمان دندانپزشکی وجود ندارد. لثه ها ساییده شده اند و در این شرایط استخوان زیرین قابل مشاهده است. این مشکل بیشتر در بیماران سرطانی مشاهده می شود.

دوره بهبود پس از کشیدن دندان چقدر طول می کشد؟

پس از کشیدن دندان معمولاً چند روز طول می کشد تا بهبود پیدا کند. گام های زیر کمک می کنند تا اطمینان حاصل کنید که بهبود شما به آرامی و بدون هیچ دردسری پیش خواهد رفت.

  • پس از فرایند یک کیسه یخ مستقیماً روی گونه خود قرار دهید تا ار تورم کاسته شود. هر بار از کیسه یخ به مدت 10 دقیقه استفاده کنید.
  • پس از آنکه دندانپزشک روی منطقه جراحی گاز استریل قرار می دهد، دندان های خود را روی آن قرار دهید تا از خونریزی کاسته شود و به شکل گیری لخته خون کمک کند. به مدت سه تا چهار ساعت، یا تا زمانی که گاز غرق در خون شود، آن را در جای خود قرار دهید.
  • همه داروهای خود، و حتی داروهای مسکن OTC خود را طبق دستور تجویز شده مصرف کنید.
  • 24 ساعت نخست پس از کشیدن دندان را استراحت کنید و راحت باشید. روز بعد بلافاصله سراغ کارهای روزمره و روتین نروید.
  • به مدت 24 ساعت از نی استفاده نکنید.
  • سیگار نکشید.
  • پس از کشیدن دندان به مدت 24 ساعت از آبکشی دهان خودداری کنید و تنها به آرامی تف کنید.
  • وقتی دراز می کشید با استفاده از یک بالش زیر سر خود را بلند کنید.
  • مثل همیشه نخ دندان بکشید و دندان های خود را مسواک بزنید، اما از نزدیک شدن به موضع جراحی خودداری کنید.
  • روز پس از جراحی، غذاهای نرمی مانند ماست، پودینگ، و سس سیب بخورید.
  • پس از 24 ساعت، یک قاشق جایخوری نمک را به یک لیوان آب ولرم اضافه کنید و از آن برای آبکشی دهان خود استفاده کنید.
  • وقتی به مرور و در چند روز آینده بهبود پیدا کردید، به آرامی می توانید غذاهای دیگر را مجدداً وارد رژیم غذایی خود کنید.

در صورتی که پس از کشیدن دندان خود دردی را تجربه می کنید که حتی پس از چند روز از بین نمی رود یا در صورت وجود داشتن علائم- شامل تب، درد، و چرک، یا وجود ترشحات از موضع جراحی- برای مراجعه به دندانپزشک هر چه سریع تر وقت بگیرید.

کاشت ایمپلنت‌ دندانی چیزی بیشتر از چسباندن چند دندان مصنوعی درون دهان ، یا قرار دادن چیزی شبیه محافظ دندان در دهان است. این فرایند مانند انواع جراحی‌های جزئی دیگر است. اگر با دنیای دندانپزشکی آشنایی نداشته باشید (درست شبیه بسیاری افراد دیگر)، ممکن است به طور کامل درک نکنید که فرایند کاشت ایمپلنت دندانی چگونه است.

اساسا، نکته‌ی جراحی ایمپلنت دندانی این است که دندان‌های از دست رفته یا آسیب دیده با دندان‌ها و ریشه‌های مصنوعی تعویض می‌شوند. ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند جایگزین‌های بسیار راحت‌تری نسبت به دنچرهای کامل سنتی باشند.

چه کسانی گزینه‌های مناسبی برای جراحی ایمپلنت‌های دندانی هستند؟

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

بهترین افراد برای جراحی ایمپلنت‌های دندانی کسانی هستند که دارای ویژگی‌های زیر هستند:

  • از دست دادن یک یا چند دندان
  • دندان آسیب دیده
  • رعایت بهداشت دهان و دندان به خوبی
  • وجود استخوان کافی در فک برای حمایت و نگه داشتن ایمپلنت درون خود
  • سلامت عمومی بدن

اینها همگی نکاتی هستند که می‌توانید راجع به آنها با متخصص کاشت ایمپلنت دندانی خود گفتگو نمایید تا ببینید آیا شما گزینه‌ی مناسبی برای کاشت ایمپلنت دندانی هستید یا خیر.

مراحل کاشت ایمپلنت دندانی

این نوع جراحی به گونه‌ای نیست که شما بدون یک یا چند دندان وارد اتاق عمل شوید و با دندان‌های سفید جدید بیرون بیایید. این نوع جراحی نیاز به مراقبت‌های سرپایی دارد و طی چند مرحله انجام می‌شود.

مشاوره‌ی اولیه

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

 

اولین کاری که باید انجام دهید مراجعه به متخصص کاشت ایمپلنت‌ دندانی است تا تحت مشاوره‌ی اولیه قرار گیرید. طی این جلسه، دندانپزشک با دقت دندان‌ها را معاینه می‌کند، با استفاده از اشعه‌ی ایکس تصویر رادیوگرافی تهیه می‌کند و از دندان‌ها قالب تهیه می‌نماید.

پس از آن، دندانپزشک با شما در خصوص طرح درمان پیشنهادی، مراحل درمان، برنامه‌ی زمانی هر مرحله و کارهایی که باید طی ریکاوری انجام شوند صحبت خواهد کرد. بعلاوه در مورد نیاز شما به پیوند استخوان نیز بحث خواهد کرد.

طی این مشاوره، باید برای انجام نخستین مرحله برنامه‌ریزی کنید.

کشیدن دندان و پیوند استخوان

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

چنانچه دندان خراب یا آسیب دیده هنوز در دهان است، دندانپزشک باید ابتدا آن را بکشد. این مرحله نیاز به بی حسی موضعی دارد و فرایندی مجزا محسوب می‌شود.

پس از آن، ممکن است به پیوند استخوان نیاز داشته باشید، به این معنا که جراح اندکی استخوان از جای دیگری از بدن برمی‌دارد (عموما از چانه یا لگن) و طی جراحی آن را درون استخوان فک قرار می‌دهد. این مرحله تنها در صورتی نیاز خواهد بود که استخوان فک از تراکم کافی برخوردار نباشد تا ایمپلنت را حمایت کند و آن را درون خود نگه دارد.

در صورتی که پیوند استخوان داشته باشید، ممکن است 4 تا 12 ماه طول بکشد تا استخوان فک آمادگی لازم جهت پذیرفتن نخستین ایمپلنت را داشته باشد. طی این زمان استخوان به طور کامل بهبود خواهد یافت.

کاشت ایمپلنت دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

 

پس از مدتی که استخوان فک بهبود یافت (پس از جراحی پیوند استخوان)، متخصص کاشت ایمپلنت دندان، ایمپلنت‌های دندانی را درون استخوان فک قرار خواهد داد. ایمپلنت‌ها پیچ‌های فلزی هستند که درون استخوان قرار می‌گیرند و به عنوان لنگر یا تکیه گاه برای تمام دندان‌های مصنوعی عمل می‌کنند. در واقع، ایمپلنت به درون استخوان پیچ می‌شود تا از حداکثر استحکام لازم برخوردار باشد. این فرایند معمولا 1 تا 2 ساعت طول می‌کشد و تمام این مدت شما بیهوش خواهید بود.

پس از آن، یک دوره‌ی بهبود دیگر- تحت عنوان استئواینتگریشن (جوش خوردن ایمپلنت با استخوان پیرامون آن)- باید صبر کنید که حداقل چند ماه، حداکثر 5 ماه برای فک پایین و 7 ماه برای فک بالا طول می‌کشد.

قرار دادن healing Collar و/ یا روکش موقت

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

پس از جوش خوردن ایمپلنت با استخوان فک، شما برای مرحله‌ی بعد آماده خواهید بود، که عبارت است از دریافت healing Collar و یا احتمالا روکش موقت.

دندانپزشک healing Collar (که healing cap نیز نامیده می‌شود) روی سر ایمپلنت قرار خواهد داد- این قطعه به هدایت بافت لثه کمک می‌کند تا در مسیر درست بهبود یابد. این قطعه، تکه‌ی فلزی گردی است که لثه را از ایمپلنت دور نگه می‌دارد. این روکش موقت به مدت 10 تا 14 هفته در جای خود باقی خواهد ماند.

پس از این زمان، که باید بافت لثه‌ی شما بهبود یافته باشد، دندانپزشک آن را برخواهد داشت و به سراغ مرحله‌ی بعد خواهد رفت.

قرار دادن اباتمنت

پس از بهبود کامل، جراح اباتمنت را به ایمپلنت متصل می‌سازد. اباتمنت قطعه‌ای است که به درون ایمپلنت پیچ می‌شود و روکش دندان را حمایت می‌نماید. سپس، پس از بهبود بافت نرم، دندانپزشک برای هر دندان جایگزین، از دندان و استخوان فک شما قالبی تهیه خواهد کرد. سپس روکش موقت روی ایمپلنت قرار می‌گیرد تا در این حین بافت لثه بهبود یافته و مانند لثه‌‌ی اطراف دندان طبیعی به دور دندان مصنوعی شکل بگیرد. روکش‌های موقت به مدت 4 تا  6 هفته در محل خود باقی خواهند ماند. طی این زمان، روکش‌های دائمی دندان آماده خواهند شد. در جلسه‌ی بعد، دندان‌های مصنوعی (روکش‌های دندانی) بالاخره روی اباتمنت قرار خواهند گرفت.

قرار دادن روکش دائم

اکنون نوبت به مرحله‌ی نهایی این فرایند- قرار دادن روکش‌های دائمی- رسیده است. روکش‌های دندان، اجزاء دندان مانندی هستند که یا به درون اباتمنت پیچ می‌شوند یا با سمان دندانپزشکی در جای خود ثابت می‌شوند. گزینه‌ی دوم اصولا بهتر و طبیعی‌تر به نظر می‌رسد زیرا هیچ سوراخی به جای پیچ باقی نمی‌ماند که ممکن باشد از زوایای خاصی قابل مشاهده باشد.

انواع روکش‌های دندانی

به طور کلی، دو نوع روکش وجود دارد که دندانپزشک می‌تواند از بین آنها انتخاب نماید:

روکش‌های متحرک

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

 

دندان‌های مصنوعی متحرک از مواد پلاستیکی سفید و صورتی ساخته شده‌اند تا مانند دندان و بافت لثه‌ی اطراف آن کاملا طبیعی به نظر برسند. معمولا روی یک چارچوب فلزی سوار می‌شود، که با صدا به درون اباتمنت فرو می‌رود. به این معنا که می‌توان برای پاکسازی روزانه آن را برداشت.

روکش‌های ثابت

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

در روکش‌های ثابت، دندان مصنوعی یا به درون اباتمنت پیچ می‌شود یا با سمان به آن متصل می‌شود و به طور دائم در جای خود باقی می‌ماند. شما قادر نخواهید بود برای پاکسازی روکش ثابت را بردارید. اکثر اوقات، این نوع روکش محکم‌تر و با ثبات‌تر از روکش‌های متحرک خواهد بود.

تمام این روند ممکن است چند ماه طول بکشد، که بیشتر این زمان صرف انتظار برای بهبود دهان خواهد بود.

در صورتی که عفونت‌های باکتریایی درون دندان پیشرفت کنند، می‌تواند به ریشه‌ی دندان نفوذ کرده و استخوان فک را مورد حمله قرار دهد. این مشکل در نهایت موجب افتادن دندان و مرگ دندان خواهد شد. اجازه ندهید این اتفاق شما را از پیگیری درمان باز دارد یا منتظر نشوید تا دندان به صورت خود به خود بیافتد. این روند بسیار دردناک خواهد بود و آسیب‌های جدی‌تری در پی خواهد داشت. زیرا باعث از دست رفتن دندان‌های دیگر نیز خواهد شد.

در بسیاری از موارد، درد افراد را وادار به پیگیری درمان خواهد کرد. با این حال، همه‌ی دندان‌هایی که در حال از دست رفتن هستند، در ابتدا دردناک نیستند. تصور نکنید اگر درد زیادی در دندان خود احساس نمی‌کنید، دندان در معرض خطر مرگ و از دست رفتن نیست.

درمان‌های مرگ دندان

اکثر پزشکان جامعه‌ی دندانپزشکی معتقدند که برای مرگ دندان (دندان از دست رفته) تنها دو راهکار وجود دارد: کشیدن دندان و درمان ریشه (عصب کشی).

کشیدن دندان

درمان مرگ دندان

درمان مرگ دندان

 

هیچ کس تمایل ندارد دندانش کشیده شود. اما در صورتی که زمان مناسب درمان را از دست بدهید، ممکن است تنها گزینه‌ی باقی‌مانده کشیدن دندان باشد. کشیدن دندان فرایند ساده‌ای است که نسبتا ارزان و بدون درد است. اما جایگزین نمودن آن با یک دندان مصنوعی می‌تواند هزینه‌ی بیشتری در بر داشته باشد.

اکثر افراد ترجیح می‌دهند تا حد امکان از کشیدن دندان اجتناب کنند. چنانچه بیمار خیلی زود برای درمان دندان خود اقدام نماید، اکثر دندانپزشک‌ها گزینه‌ی درمان ریشه (عصب کشی) را پیشنهاد می‌دهند.

درمان ریشه (عصب کشی)

درمان مرگ دندان

درمان مرگ دندان

 

هزینه‌ی درمان ریشه بسیار بیشتر از کشیدن آن است اما به خاطر داشته باشید که هزینه‌ی ایمپلنت و سایر جایگزین‌های مصنوعی دندان بیشتر از درمان ریشه خواهد بود.

درمان ریشه برای برخی شرایط ایده‌آل است. این درمان عبارت است از پاکسازی بافت مرده و پوسیدگی از پالپ دندان و بازسازی مجدد همه‌ی بخش‌هایی که از دندان جدا شده‌اند. این نوع درمان نسبت به سایر درمان‌ها ارجحیت دارد، بویژه زمانی که دندان‌های مجاور نیز از دست رفته باشند یا قبلا کشیده شده باشند.

درمان مرگ دندان

درمان مرگ دندان

 

برای برخی افراد، تصور انجام درمان ریشه (عصب کشی) وحشتناک است. با این حال، این فرایند به طور کلی بدون درد است و برای بسیاری از دندانپزشک‌ها و اندودنتیست‌ها کاملا عادی است. درمان ریشه، به عنوان یکی از پر‌طرفدارترین جراحی‌های معمول یکی از بخش‌های عمده‌ی تخصص‌های دندانپزشکی را تشکیل می‌دهد. به همین دلیل است که هنوز بسیاری از دندانپزشک‌ها انجام آن را ضروری می‌دانند.

با این حال، در رابطه با احتمال درمان واقعی دندانی که در حال از دست رفتن است اطلاعات افراد روبه افزایش است.

جایگزین‌های طبیعی

درمان مرگ دندان

درمان مرگ دندان

 

کشیدن دندان و درمان ریشه قطعا جایگاه خود را دارند. اما، اگر اجازه دهید عفونت درون دندان به عمق ریشه‌ی دندان نفوذ کند، تنها گزینه‌ی ممکن جراحی خواهد بود.

با این حال، شواهد بسیاری وجود دارند که افراد می‌توانند به بدن خود کمک کنند تا با باکتری‌هایی که به بافت زنده‌ی دندان حمله می‌کنند مبارزه نمایند. برخی افراد معتقدند، در صورتی که بدن تغذیه‌ی مناسب داشته باشد آنقدر قدرت دارد که بتواند بیماری‌های خود را به صورت خود به خود درمان نماید. برخی دیگر نیز معتقدند با استفاده از درمان‌های طبیعی می‌توان از مرگ دندان جلوگیری نمود.

واقعیت این است که مرگ اکثر دندان‌ها (از دست رفتن دندان‌ها) به مرور زمان رخ می‌دهد. بدن تمام سعی خود را می‌کند تا دندان را نجات دهد. عفونت‌های درون دندان نیز از بین خواهند رفت.

راهکاری وجود ندارد که در همه‌ی موارد موثر واقع شود. اما با توجه به اهمیت دندان‌ها و هزینه‌های راهکارهای جراحی دندان، احمقانه است که فرد برای نجات دندان در حال مرگ ( دندانی که در حال از دست رفتن است) تلاشی نکند.

پس، ممکن است بخواهید به دنبال راه‌های پیشگیری از موقعیت‌های مشابه باشید که ممکن است برای دندان‌های دیگر بوجود بیایند. با وجود همه‌ی اینها، اگر از بروز مشکلی پیشگیری کنید، آن مشکل نیاز به درمان نخواهد داشت.

پیشگیری از مرگ دندان

نخست آنکه، پیشگیری از مرگ دندان بسیار ساده‌تر (و بدون دردتر) خواهد بود.

برای پیشگیری از مرگ دندان، کاری که در درجه‌ی اول باید انجام دهید آن است که مراقب آنها باشید. مراقبت‌های روزانه از دندان، مهمترین گام در مبارزه با مرگ دندان است. ارزش مراجعه‌ی منظم به دندانپزشک را دست کم نگیرید.

درمان مرگ دندان

درمان مرگ دندان

 

اگر اجازه دهید دندان‌های شما پوسیده شوند، قطعا مرگ آنها آغاز خواهد شد. بنابراین به بهترین شکل ممکن از آن پیشگیری نمایید. از وارد آمدن آسیب به دندان‌ها نیز جلوگیری نمایید.

هنگام انجام ورزش‌ها، با پوشیدن محافظ دندان از ضربات سنگین به دندان جلوگیری کنید. از جویدن خوراکی‌های سفت مانند یخ، یا باز کردن هر چیزی با دندان خودداری نمایید. اگر عادت دندان قروچه (فشردن و ساییدن دندان) دارید به فکر استفاده از محافظ دندان شبانه یا درمان‌های دیگر باشید.

کاملا واضح است که، پیش‌بینی و پیشگیری از تمام آسیب‌های دندانی غیرممکن است. تنها، تا حد امکان احتیاط‌های لازم را به عمل آورید. اگر به دندان ضربه‌ی سختی وارد شد، مواد مغذی لازم را به بدن برسانید تا در فرایند درمان به بدن کمک نمایید.

اکنون شما اطلاعات لازم در رابطه با مرگ دندان را در اختیار دارید، حالا به عهده‌ی شماست تا از بروز آن پیشگیری نمایید و در صورت مواجهه با آن بهترین رویکرد را در پی بگیرید.