نوشته‌ها

کاشت ایمپلنت‌ دندانی چیزی بیشتر از چسباندن چند دندان مصنوعی درون دهان ، یا قرار دادن چیزی شبیه محافظ دندان در دهان است. این فرایند مانند انواع جراحی‌های جزئی دیگر است. اگر با دنیای دندانپزشکی آشنایی نداشته باشید (درست شبیه بسیاری افراد دیگر)، ممکن است به طور کامل درک نکنید که فرایند کاشت ایمپلنت دندانی چگونه است.

اساسا، نکته‌ی جراحی ایمپلنت دندانی این است که دندان‌های از دست رفته یا آسیب دیده با دندان‌ها و ریشه‌های مصنوعی تعویض می‌شوند. ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند جایگزین‌های بسیار راحت‌تری نسبت به دنچرهای کامل سنتی باشند.

چه کسانی گزینه‌های مناسبی برای جراحی ایمپلنت‌های دندانی هستند؟

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

بهترین افراد برای جراحی ایمپلنت‌های دندانی کسانی هستند که دارای ویژگی‌های زیر هستند:

  • از دست دادن یک یا چند دندان
  • دندان آسیب دیده
  • رعایت بهداشت دهان و دندان به خوبی
  • وجود استخوان کافی در فک برای حمایت و نگه داشتن ایمپلنت درون خود
  • سلامت عمومی بدن

اینها همگی نکاتی هستند که می‌توانید راجع به آنها با متخصص کاشت ایمپلنت دندانی خود گفتگو نمایید تا ببینید آیا شما گزینه‌ی مناسبی برای کاشت ایمپلنت دندانی هستید یا خیر.

مراحل کاشت ایمپلنت دندانی

این نوع جراحی به گونه‌ای نیست که شما بدون یک یا چند دندان وارد اتاق عمل شوید و با دندان‌های سفید جدید بیرون بیایید. این نوع جراحی نیاز به مراقبت‌های سرپایی دارد و طی چند مرحله انجام می‌شود.

مشاوره‌ی اولیه

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

 

اولین کاری که باید انجام دهید مراجعه به متخصص کاشت ایمپلنت‌ دندانی است تا تحت مشاوره‌ی اولیه قرار گیرید. طی این جلسه، دندانپزشک با دقت دندان‌ها را معاینه می‌کند، با استفاده از اشعه‌ی ایکس تصویر رادیوگرافی تهیه می‌کند و از دندان‌ها قالب تهیه می‌نماید.

پس از آن، دندانپزشک با شما در خصوص طرح درمان پیشنهادی، مراحل درمان، برنامه‌ی زمانی هر مرحله و کارهایی که باید طی ریکاوری انجام شوند صحبت خواهد کرد. بعلاوه در مورد نیاز شما به پیوند استخوان نیز بحث خواهد کرد.

طی این مشاوره، باید برای انجام نخستین مرحله برنامه‌ریزی کنید.

کشیدن دندان و پیوند استخوان

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

چنانچه دندان خراب یا آسیب دیده هنوز در دهان است، دندانپزشک باید ابتدا آن را بکشد. این مرحله نیاز به بی حسی موضعی دارد و فرایندی مجزا محسوب می‌شود.

پس از آن، ممکن است به پیوند استخوان نیاز داشته باشید، به این معنا که جراح اندکی استخوان از جای دیگری از بدن برمی‌دارد (عموما از چانه یا لگن) و طی جراحی آن را درون استخوان فک قرار می‌دهد. این مرحله تنها در صورتی نیاز خواهد بود که استخوان فک از تراکم کافی برخوردار نباشد تا ایمپلنت را حمایت کند و آن را درون خود نگه دارد.

در صورتی که پیوند استخوان داشته باشید، ممکن است 4 تا 12 ماه طول بکشد تا استخوان فک آمادگی لازم جهت پذیرفتن نخستین ایمپلنت را داشته باشد. طی این زمان استخوان به طور کامل بهبود خواهد یافت.

کاشت ایمپلنت دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

 

پس از مدتی که استخوان فک بهبود یافت (پس از جراحی پیوند استخوان)، متخصص کاشت ایمپلنت دندان، ایمپلنت‌های دندانی را درون استخوان فک قرار خواهد داد. ایمپلنت‌ها پیچ‌های فلزی هستند که درون استخوان قرار می‌گیرند و به عنوان لنگر یا تکیه گاه برای تمام دندان‌های مصنوعی عمل می‌کنند. در واقع، ایمپلنت به درون استخوان پیچ می‌شود تا از حداکثر استحکام لازم برخوردار باشد. این فرایند معمولا 1 تا 2 ساعت طول می‌کشد و تمام این مدت شما بیهوش خواهید بود.

پس از آن، یک دوره‌ی بهبود دیگر- تحت عنوان استئواینتگریشن (جوش خوردن ایمپلنت با استخوان پیرامون آن)- باید صبر کنید که حداقل چند ماه، حداکثر 5 ماه برای فک پایین و 7 ماه برای فک بالا طول می‌کشد.

قرار دادن healing Collar و/ یا روکش موقت

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

پس از جوش خوردن ایمپلنت با استخوان فک، شما برای مرحله‌ی بعد آماده خواهید بود، که عبارت است از دریافت healing Collar و یا احتمالا روکش موقت.

دندانپزشک healing Collar (که healing cap نیز نامیده می‌شود) روی سر ایمپلنت قرار خواهد داد- این قطعه به هدایت بافت لثه کمک می‌کند تا در مسیر درست بهبود یابد. این قطعه، تکه‌ی فلزی گردی است که لثه را از ایمپلنت دور نگه می‌دارد. این روکش موقت به مدت 10 تا 14 هفته در جای خود باقی خواهد ماند.

پس از این زمان، که باید بافت لثه‌ی شما بهبود یافته باشد، دندانپزشک آن را برخواهد داشت و به سراغ مرحله‌ی بعد خواهد رفت.

قرار دادن اباتمنت

پس از بهبود کامل، جراح اباتمنت را به ایمپلنت متصل می‌سازد. اباتمنت قطعه‌ای است که به درون ایمپلنت پیچ می‌شود و روکش دندان را حمایت می‌نماید. سپس، پس از بهبود بافت نرم، دندانپزشک برای هر دندان جایگزین، از دندان و استخوان فک شما قالبی تهیه خواهد کرد. سپس روکش موقت روی ایمپلنت قرار می‌گیرد تا در این حین بافت لثه بهبود یافته و مانند لثه‌‌ی اطراف دندان طبیعی به دور دندان مصنوعی شکل بگیرد. روکش‌های موقت به مدت 4 تا  6 هفته در محل خود باقی خواهند ماند. طی این زمان، روکش‌های دائمی دندان آماده خواهند شد. در جلسه‌ی بعد، دندان‌های مصنوعی (روکش‌های دندانی) بالاخره روی اباتمنت قرار خواهند گرفت.

قرار دادن روکش دائم

اکنون نوبت به مرحله‌ی نهایی این فرایند- قرار دادن روکش‌های دائمی- رسیده است. روکش‌های دندان، اجزاء دندان مانندی هستند که یا به درون اباتمنت پیچ می‌شوند یا با سمان دندانپزشکی در جای خود ثابت می‌شوند. گزینه‌ی دوم اصولا بهتر و طبیعی‌تر به نظر می‌رسد زیرا هیچ سوراخی به جای پیچ باقی نمی‌ماند که ممکن باشد از زوایای خاصی قابل مشاهده باشد.

انواع روکش‌های دندانی

به طور کلی، دو نوع روکش وجود دارد که دندانپزشک می‌تواند از بین آنها انتخاب نماید:

روکش‌های متحرک

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

 

دندان‌های مصنوعی متحرک از مواد پلاستیکی سفید و صورتی ساخته شده‌اند تا مانند دندان و بافت لثه‌ی اطراف آن کاملا طبیعی به نظر برسند. معمولا روی یک چارچوب فلزی سوار می‌شود، که با صدا به درون اباتمنت فرو می‌رود. به این معنا که می‌توان برای پاکسازی روزانه آن را برداشت.

روکش‌های ثابت

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

کاشت ایمپلنت‌ دندانی

در روکش‌های ثابت، دندان مصنوعی یا به درون اباتمنت پیچ می‌شود یا با سمان به آن متصل می‌شود و به طور دائم در جای خود باقی می‌ماند. شما قادر نخواهید بود برای پاکسازی روکش ثابت را بردارید. اکثر اوقات، این نوع روکش محکم‌تر و با ثبات‌تر از روکش‌های متحرک خواهد بود.

تمام این روند ممکن است چند ماه طول بکشد، که بیشتر این زمان صرف انتظار برای بهبود دهان خواهد بود.

ایمپلنت دندانی چیست؟

انواع ایمپلنت دندانی، جایگزین‌های مصنوعی برای ریشه‌های دندان هستند. ایمپلنت‌های دندانی معمولا از تیتانیوم یا آلیاژهای تیتانیوم ساخته می‌شوند. سطح ایمپلنت را می‌توان با مواد مختلفی پوشش داد تا میزان مقاومت و پیوند و جوش خوردن آن با استخوان افزایش یابد. ایمپلنت‌های دندانی در اندازه‌ها، ارتفاع و انواع مختلفی در دسترس هستند. متخصص کاشت ایمپلنت می‌تواند به شما کمک کند بر اساس نیازهای خاص خود مشخص نمایید کدام گزینه برای شما بهتر است.

چندین نوع ایمپلنت دندانی وجود دارد، اما ایمپلنت‌هایی که در حال حاضر وجود دارند استوانه‌ای شکل و درست به شکل ریشه‌ی دندان هستند. روکش دندان یا دیگر اشکال دندان (بریج، دندان مصنوعی و غیره) روی ایمپلنت‌های دندانی قرار می‌گیرند. اشکال مختلف دندان روی ایمپلنت‌ها ممکن است ثابت یا قابل جدا شدن (متحرک) باشد.

انواع ایمپلنت‌های دندانی

به طور کلی دو نوع ایمپلنت وجود دارند:

ایمپلنت درون استخوانی (Endosteal)

انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

 

این نوع ایمپلنت‌های دندانی درون استخوان فک قرار داده می‌شوند. اساسا از تیتانیوم ساخته شده‌اند و به شکل پیچ‌های کوچک هستند. این نوع ایمپلنت بیشترین کاربرد را دارند.

ایمپلنت دندانی ساب پریوستئال (Subperiosteal)

انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

 

این نوع ایمپلنت در زیر لثه قرار داده می‌شوند اما ممکن است روی، یا بالای استخوان فک قرار گیرد. این نوع ایمپلنت در بیمارانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که به میزان کافی استخوان طبیعی و سالم در فک خود ندارند و نمی‌توانند، یا نمی‌خواهند برای بازسازی آن تحت جراحی تقویت استخوان قرار گیرند.

در صورتی که استخوان فک شما قادر نباشد ایمپلنت‌های دندانی را حفظ نماید، از تکنیک‌های مختلفی می‌توان برای بازسازی و بهبود خط طبیعی فک استفاده نمود و برای ایمپلنتی که تحت حمایت دندان‌ها قرار دارد و درون آنها قرار گرفته است، پایه و اساسی سخت و محکم فراهم نمود. این تکنیک‌ها عبارتند از:

انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

  • تقویت استخوان: زمانی که استخوان درون فک قادر نیست به هیچ طریقی ایمپلنت‌ها را درون خود نگه دارد، طی این فرایند بهبود یا ترمیم و بازسازی آن صورت می‌گیرد. تحقیقات حاکی از آن است که استفاده از افزودنی‌ها و فاکتورهای رشد برای تقویت استخوان، عموما بهترین نتایج را در بر خواهد داشت.
انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

  • لیفت سینوس (Sinus lift): که تحت عنوان تقویت سینوس یا بالا بردن سینوس نیز شناخته می‌شود. در مواردی که در نتیجه‌ی از دست رفتن دندان‌های عقبی فک بالا استخوان طبیعی تخریب شده باشد، به زیر سینوس استخوان افزوده می‌شود.
انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

  • افزایش عرض استخوان آلوئول (Ridge expansion): در صورتی که استخوان فک شما به میزان کافی عریض نباشد تا ایمپلنت‌های دندانی را در خود نگه دارد، می‌توان به استخوان آلوئول یا فضای کوچکی که در امتداد بالای استخوان فک ایجاد شده است، مواد پیوند استخوان افزود تا عرض آن افزایش یابد.

از جنبه‌های دیگر می‌توان به دیگر انواع ایمپلنت اشاره نمود. از جمله ایمپلنت‌های دندانی که به شکل ریشه‌ی دندان هستند. این نوع ایمپلنت‌ها از معروف‌ترین ایمپلنت‌ها در سراسر دنیا هستند. این گونه ایمپلنت‌ها در اشکال استوانه‌ای، صاف، یا مخروطی شکل وجود دارند.

انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

تصویربرداری سه بعدی و طرح درمان

آخرین پیشرفت‌های علمی، تصویربرداری دیجیتال سه بعدی بسیار دقیق، و نرم افزار طراحی جراحی ایمپلنت موجب شده‌اند فرایند ایمپلنت به سرعت صورت گیرد و نتایج آن کاملا قابل پیش بینی باشند. دندانپزشک می‌تواند از ابزارهای مختلفی استفاده نماید تا آناتومی استخوان فک شما را تجزیه و تحلیل نماید و پیش از جراحی، بهترین محل برای قرار دادن ایمپلنت را مشخص نماید. این مراحل موجب صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌ها می‌شوند و از سوی دیگر زمان بهبود را کاهش می‌دهد.

انواع تکنیک‌های ایمپلنت دندانی

 بسته به سلامت استخوان فک شما و نیز نیازهای خاص شما، متخصص کاشت ایمپلنت شما ممکن است علاوه بر فرایندهای سنتی چند مرحله‌ای کاشت ایمپلنت دندانی، گزینه‌های درمانی مختلفی به شما پیشنهاد دهد. این گزینه‌ها عبارتند از:

بارگذاری فوری ایمپلنت‌های دندانی

انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

 

این روش که تحت عنوان ایمپلنت‌های یک روزه نیز شناخته می‌شود امکان کارگذاری دندان موقت در یک جلسه را فراهم می‌آورد. در صورتی که شما به میزان کافی استخوان سالم داشته باشید و ایمپلنت به میزان کافی ایمن باشد تا کارگذاری فوری و فشار روی دندان موقت جدید را حمایت نماید، این روش گزینه‌ی خوبی است.

مینی ایمپلنت‌های دندانی (MDIs)

انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

 

این نوع ایمپلنت‌ها که تحت عنوان ایمپلنت‌های کوچک یا ایمپلنت‌های با قطر کم نیز شناخته می‌شوند، به اندازه‌ی خلال دندان و باریک‌تر از انواع معمول ایمپلنت هستند. این نوع ایمپلنت‌ها با استفاده از تکنیکی کار گذاشته می‌شوند که کمتر تهاجمی هستند و اساسا برای ثابت نگه داشتن دنچرهای فک پایین مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ایمپلنت دندان با استفاده از تکنیک All-on-4

انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

این تکنیک جایگزینی برای قراردادن یک دست دندان مصنوعی کامل در فک بالا یا پایین است. چهار ایمپلنت دندانی درون استخوان موجود کار گذاشته می‌شوند تا از این طریق، از پیوند استخوان اجتناب شود. از اباتمنت‌های خاصی استفاده می‌شود تا بتوان در همان روز یک دست دندان موقت جایگزین روی آنها کار گذاشت.

در حین بهبود بافت لثه و تا زمانی که ایمپلنت‌ها به استخوان طبیعی جوش می‌خورند، یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. حدودا پس از شش ماه، دندان‌های جایگزین دائمی قرار داده خواهند شد و می‌توانید یک رژیم طبیعی را از سر بگیرید.

سطح ایمپلنت دندانی

انواع ایمپلنت

انواع ایمپلنت

 

ایمپلنت‌های مدرن دارای سطحی رزوه- مانند هستند که در تماس با استخوان قرار می‌گیرد و بواسطه‌ی رزوه-مانند بودن آن به سلول‌های استخوان اجازه دهد با آنها جوش بخورند، و سطحی دیگر که با لثه در تماس است صاف و براق بوده به گونه‌ای که به سلول‌های اپیتیلیوم لثه بچسبد و فضای اطراف گردن ایمپلنت را به طور کامل ببندد. فن‌آوری این امکان را بوجود آورده است تا سطوح رزوه-مانند مختلفی (چین‌های نانو و میکرو) ایجاد نمود، به گونه‌ای که سلول‌های استخوانی بتوانند به طور کامل به ایمپلنت بچسبند. هر چه سطح ایمپلنت چین دارتر باشد و با دقت بیشتری طراحی شده باشد، کیفیت ایمپلنت دندانی نیز بالاتر خواهد بود. از آنجا که استخوان بهتر متصل می‌شود و یکپارچه‌تر است و چین‌های موجود سطح تماس بیشتری بین استخوان و ایمپلنت بوجود می‌آورد، دوام و استحکام مکانیکی آن را از ابتدا، و پس از آن، پیوند با استخوان را بالا می‌برد.

ایمپلنت نزدیک‌ترین راه ممکن برای دستیابی به دندان‌های سالم و طبیعی است. ایمپلنت برای شما این امکان را فراهم می‌آورد تا آنگونه که تمایل دارید زندگی کنید. با اطمینان خاطر بخورید، لبخند بزنید، بخندید، حرف بزنید و از تمام فعالیت‌های روزانه خود لذت ببرید بدون اینکه نگران دندان‌های خود باشید.

ایمپلنت‌های دندانی در صنعت جایگزینی دندان‌ها، انقلابی عظیم بوجود آورده‌اند. قبل از پیشرفت ایمپلنت‌های دندانی، افرادی که از دنچر استفاده می‌کردند قادر نبودند بسیاری از انواع غذاها را بجوند. با استفاده‌ی گسترده از ایمپلنت‌های دندانی، همه‌ی اینها تغییر کرد.

چرا ایمپلنت‌های دندانی؟

ایمپلنت دندانی یک پیچ از جنس تیتانیوم است که به استخوان فک جوش می‌خورد. فرایند جوش خوردن ایمپلنت با استخوان “اتصال با استخوان” (osseointegration) نامیده می‌شود، که عبارت است از متصل شدن ایمپلنت به یکی از اجزاء به نام اباتمنت که تاج (روکش) دندان را حمایت می‌کند. اما ایمپلنت دندانی چه کار می‌کند که دیگر گزینه‌های جایگزینی دندان‌ها، مانند بریج و دنچر قادر به انجام آن نیستند؟

به ترتیب از راست به چپ: ایمپلنت-بریج-دنچر پارسیل

به ترتیب از راست به چپ: ایمپلنت-بریج-دنچر پارسیل

 

آنچه بریج‌ها و دنچرها قادر به انجام آن نمی‌باشند، این واقعیت است که دندان واقعی به حفظ استخوان فک کمک می‌کند در حالی که بریج‌ها و دنچرهای پارسیل می‌توانند به دندان‌های دیگر آسیب برسانند. بریج‌های ثابت مستلزم بریدن بخشی از ساختار خوب دندان از دندان‌های مجاور می‌باشد. دنچرهای پارسیل نیز نیاز دارند که دندان‌های دیگر آن را در جای خود نگه دارند. این دندان‌ها تحت تاثیر وارد آمدن فشارهای ناشی از جویدن به دنچرهای پارسیل، به شدت ضعیف خواهند شد. میانگین عمر مفید بریج‌ها 5 تا 10 سال خواهد بود و میزان عدم موفقیت دندان‌هایی که بریج یا دنچر پارسیل را نگه می‌دارند، حدود 30 درصد خواهد بود. دنچر کامل نیز ممکن است بلغزد و در نوع غذایی که می‌توانید بخورید محدودیت ایجاد خواهد کرد.

با این حال زمانی که یک ایمپلنت جایگزین دندان می‌شود، بدون وارد کردن آسیب به دندان‌ها، به استخوان فک استحکام می‌بخشد. موفقیت ایمپلنت‌های دندانی در دراز مدت 97 درصد می‌باشد. استفاده از ایمپلنت‌های دندانی مشکلات ناشی از سایر روش‌های جایگزینی دندان را به حداقل می‌رساند، به افراد اجازه می‌دهند هر چیزی را با اطمینان بخورند بدون اینکه نگران بروز مشکل باشند. ایمپلنت می‌تواند جایگزین یک دندان از دست رفته باشد، اما چهار ایمپلنت می‌توانند جایگزین تمام دندان‌های فک بالا و پایین شوند. تعداد ایمپلنت‌ها به کیفیت و اندازه‌ی فک بستگی دارد. هر چه ایمپلنت بلندتر باشد، تعداد ایمپلنت کمتری نیاز خواهد بود تا چند دندان جایگزین را حمایت کنند. دندان‌های جایگزین به این ایمپلنت‌ها متصل خواهند شد. فرد پس از کاشت ایمپلنت بزودی قادر خواهد بود مانند دندان‌های طبیعی هر چیزی را بجود.

ایمپلنت دندان و جایگزینی دندان های طبیعی

ایمپلنت دندان و جایگزینی دندان های طبیعی

مراحل جراحی ایمپلنت

می‌توان ایمپلنت‌های دندانی را به عنوان ریشه‌های مصنوعی دندان تصور نمود که در ظاهر به پیچ‌ها شباهت دارند. برای کاشت ایمپلنت ابتدا بایستی در محل دندان از دست رفته، روی لثه شکافی ایجاد نمود. سپس با استفاده از دریل‌های دندانپزشکی در اندازه‌های مختلف باید در استخوان فک آماده‌سازی‌هایی صورت داد. پیش از بخیه کردن بافت لثه ایمپلنت با پیچ  به درون استخوان متصل می‌شود.

ایمپلنت دندان و جایگزینی دندان های طبیعی

ایمپلنت دندان و جایگزینی دندان های طبیعی

زمانی که ایمپلنت‌های دندانی در استخوان فک قرار داده می‌شوند (A) به استخوان طبیعی فک متصل می‌شوند. در این حالت، ایمپلنت به پایه‌ای محکم برای حمایت از یک یا چند دندان مصنوعی به نام تاج (روکش) تبدیل می‌شود.

یک ابزار متصل کننده –که تحت عنوان اباتمنت شناخته شده است (B)- روی نوک ایمپلنت دندانی قرار می‌گیرد تا بتواند تاج را نگه داشته و حمایت کند. تاج‌ها (روکش‌ها) به صورت سفارشی ساخته می‌شوند تا شبیه دندان‌های طبیعی فرد و متناسب با دهان او باشند (C).

می‌توان این فرایندها را با بی‌حسی موضعی یا بیهوشی انجام داد، در نتیجه جراحی کاملا بدون درد خواهد بود. ایمپلنت باید به مدت 4 ماه درون استخوان قرار بگیرد تا برای قرارگیری دندان روی آن آماده شود. اما گاهی اوقات وضعیت‌هایی بوجود می‌آیند که می‌توان از ایمپنمود.

زمانی که جراحی ایمپلنت دندانی توسط یک متخصص مجرب ایمپلنت‌های دندانی انجام می‌شود، این روش یکی از امن‌ترین و قابل پیش‌بینی‌ترین فرایندهای دندانپزشکی می‌باشد.

حقایقی در رابطه با ایمپلنت‌های دندانی

  • قدمت ایمپلنت‌های دندانی قدیمی 600 سال پس از میلاد مسیح است، زمانی که تکه‌های صدف دندان-مانند را با چکش درون فک زنان قبیله‌ی مایان (Mayan) فرو می‌کردند.
  • در سال 1952، یک جراح ارتوپد سوئدی دریافت که تیتانیوم به طور طبیعی با استخوان جوش می‌خورد.
  • ایمپلنت‌های دندانی مدرن بیش از 30 سال با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در واقع قوی‌ترین ابزارهای موجود هستند که دندان‌های جایگزین را حمایت می‌کنند- و حتی بهتر از آن، به دندان‌های جدید اجازه می‌دهند احساس، ظاهر و عملکرد طبیعی داشته باشند.
  • ایمپلنت‌های دندانی تنها گزینه‌ی ترمیم دندان می‌باشند که، در واقع با کمک به تقویت رشد استخوان، استخوان طبیعی را حفظ می‌کنند.
  • ایمپلنت در تمام سنین قابل استفاده است، به جز کودکانی که در سن رشد به سر می‌برند.
  • در صورتی که در پی بیماری لثه بخشی از استخوان لثه تحلیل رفته باشد می‌توان از پیوند استخوان استفاده نمود تا بتوان ایمپلنت را روی آن قرار داد.
  • افرادی که شرایط خاص پزشکی دارند هم در صورتی که وضعیت آنها تحت کنترل قرار گیرد، می‌توانند از ایمپلنت‌های دندانی استفاده نمایند.
  • حفظ و نگه داری ایمپلنت‌ها درست شبیه دندان‌های طبیعی با مسواک زدن و کشیدن نخ دندان انجام خواهد شد.