بیماری لثه چیست؟

بیماری لثه (پریودنتال) یکی از عفونت های لثه است که می تواند ساختار استخوانی که دندان ها را در بر گرفته و از آنها حمایت می کند را تحت تأثیر قرار دهد. در موارد حاد، این بیماری می تواند موجب از دست رفتن دندان شود. کشیدن سیگار یکی از مهم ترین علل بیماری حاد لثه است.

بیماری لثه با باکتری (رسوب) روی دندان ها آغاز می شود که به تدریج به زیر لثه ها نفوذ می کنند و آنجا انباشته می شوند. اگر رسوب برای مدت زمان طولانی روی دندان ها باقی بماند، لایه های پلاک (فیلم) و رسوب (پلاک سخت شده) افزایش می یابند. تجمع این لایه ها خیلی زود منجر به نخستین مرحله بیماری لثه یا ژینژیویت، خواهد شد.

زمانی که بیماری لثه وخیم تر می شود، لثه ها از روی دندان ها کنار می روند و فضایی ایجاد می شود که محل بروز عفونت می شود. این شرایط حاد لثه پریودونتیت نامیده می شود. استخوان و بافتی که دندان ها را در جای خود نگه می دارند می توانند از یکدیگر جدا شوند و باعث لق شدن دندان ها شود که در نهایت نیاز به کشیدن خواهد داشت.

علائم و نشانه های هشدار دهنده بیماری لثه

• لثه های قرمز یا متورم
• حساسیت و خونریزی لثه ها
• احساس درد حین جویدن
• دندان های لق
• دندان های حساس
• لثه هایی که از روی دندان ها کنار رفته اند

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

کشیدن سیگار چه ربطی به بیماری لثه دارد؟

کشیدن سیگار می تواند موجب تضعیف سلول هایی از بدن شود که با عفونت مبارزه می کنند (سیستم ایمنی بدن) زیرا باعث می شود خون کمتری وارد جریان خون شود. این اتفاق موجب می شود مبارزه با عفونت لثه دشوارتر شود. زمانی که به لثه های شما آسیب می رسد، کشیدن سیگار باعث می شود بهبود آن به سختی پیش برود.

اگر من سیگاری باشم این برای من به چه معناست؟

• شما در مقایسه با افراد غیر سیگاری دو برابر بیشتر در معرض خطر بیماری لثه هستید.
• هر چه تعداد سیگارهایی که می کشید بیشتر باشند، خطر بیماری لثه در شما بیشتر است.
• هر چه مدت زمان بیشتری سیگاری باشید، خطر بیماری لثه در شما بیشتر است.
• ممکن است درمان بیماری لثه آنقدر که برای افراد غیر سیگاری خوب عمل می کند، برای شما خوب پیش نرود.

مصرف تنباکو به هر شکلی- سیگار، سیگار برگ، پیپ، و تنباکوی بدون دود- خطر بیماری لثه را در شما افزایش می دهد. بیماری لثه یکی از شایع ترین علل از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال است.

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

چگونه می توان از بیماری لثه پیشگیری نمود؟

با داشتن عادات خوب دهانی می توان به پیشگیری از بیماری لثه کمک کرد.

• دو مرتبه در طول روز دندان های خود را مسواک بزنید.
• برای برداشتن و پاک کردن پلاک دندان ها از نخ دندان استفاده کنید.
• برای چکاپ و پاکسازی تخصصی دندان ها به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.
• سیگار نکشید. اگر سیگاری هستید آن را ترک کنید.

بیماری لثه چگونه درمان می شود؟

پاکسازی منظم در مطب دندانپزشک، و مسواک زدن و کشیدن نخ دندان روزانه می توانند به درمان بیماری لثه در مراحل اولیه (ژینژیویت) کمک کنند.

موارد شدیدتر بیماری لثه ممکن است مستلزم درمان های زیر باشد:

• پاکسازی عمقی زیر خط لثه
• مصرف دهانشویه ها یا داروهای تجویزی
• جراحی برای برداشتن و زدودن رسوب از زیر لثه ها
• جراحی برای کمک به درمان استخوان یا لثه ای که در نتیجه بیماری پریودونتیت از دست رفته است. دندانپزشک ممکن است از ذرات کوچک استخوان برای پر کردن بخش هایی استفاده کند که استخوان از دست رفته است، یا اینکه ممکن است بافت ها را از جایی به جای دیگر در داخل دهان جابجا کند تا ریشه های دندان که بدون محافظ باقی مانده اند، پوشش داده شوند.

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

چرا روی دندان ها لکه ایجاد می شود؟

یکی از تأثیراتی که کشیدن سیگار دارد، ایجاد لکه روی دندان ها در نتیجه نیکوتین و قطران یا تار (ترکیبی صمغ مانند، قهوه ای و چسبناک حاصل سوختن سیگار) موجود در تنباکو است. این ترکیب می تواند در مدت زمان کوتاهی موجب زرد شدن دندان ها شود، و اغلب افرادی که زیاد سیگار می کشند معمولاً پس از چند سال کشیدن سیگار، از رنگ قهوه ای دندان های خود شکایت دارند.

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

چگونه کشیدن سیگار با سرطان مرتبط است؟

اکثر افراد می دانند که کشیدن سیگار منجر به سرطان ریه و حلق می شود، اما بسیاری افراد هنوز نمی دانند که این عادت یکی از علل اصلی سرطان دهان است. هر ساله هزاران نفر از سرطان دهانی می میرند که در نتیجه کشیدن سیگار بوجود آمده است.

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

آیا محصولات دندانی خاصی هستند که برای این منظور بتوان استفاده کرد؟

برای افرادی که سیگار می کشند، خمیر دندان های خاصی وجود دارد. گاهی اوقات این نوع خمیر دندان ها نسبت به خمیر دندان های معمولی خاصیت خراش دهندگی بیشتری دارند و باید با دقت بیشتری از آنها استفاده شود. ممکن است دندانپزشک به شما توصیه کند از این نوع خمیر دندان ها در کنار خمیر دندان معمولی خود به طور متناوب استفاده کنید. خمیر دندان های “سفید کننده” در بازار وجود دارند. هرچند آنها تأثیری روی رنگ طبیعی دندان ها ندارند، اما در زدودن لکه های روی دندان ها مؤثر هستند، و به همین دلیل می توانند ظاهر کلی دندان ها را تغییر دهند.

دهانشویه ها چه نقشی دارند؟

کشیدن سیگار، بیماری لثه، و از دست رفتن دندان

افرادی که سیگار می کشند ممکن است متوجه شوند که بوی دهان آنها از افراد غیر سیگاری بیشتر است. محصولات خوشبو کننده دهان مانند دانشویه ها می توانند تا حدودی موجب کاهش مشکل برای مدت کوتاهی شوند، اما آن را درمان نخواهند کرد.

دندانپزشک به شما پیشنهاد داده است تا به پریودنتیست مراجعه نمایید. پریودنتیست متخصصی است که بیماری‌های لثه را درمان می‌نماید. بیماری لثه به عفونت باکتریایی گفته می‌شود که بافت لثه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منجر به بروز التهاب، قرمزی، تورم و تحلیل استخوان اطراف دندان می‌شود. این بیماری می‌تواند یک یا چند دندان را تحت تاثیر قرار دهد. به احتمال زیاد درمان پیشنهادی پریودنتیست جراحی لثه خواهد بود. شاید بخواهید بدانید چه اتفاقی افتاده است که اکنون نیاز دارید به پریودنتیست مراجعه کنید و تحت جراحی لثه قرار گیرید.

چگونه فرد نیازمند جراحی لثه می‌شود؟

جراحی لثه

بیماری لثه از وجود یک باکتری در دهان آغاز میشود که به دندان‌ها متصل می‌شود. باکتری‌ها انباشته و تکثیر می‌شوند و لایه‌ای نازک تحت عنوان پلاک دندان تشکیل می‌دهند. در صورت به جا ماندن این پلاک روی دندان، بافت‌های لثه‌ی مجاور دندان متورم می‌شوند، که منجر به بروز ورم و التهاب لثه می‌شود که مرحله‌ی اولیه‌ی بیماری لثه محسوب می‌شود. کشیدن نخ دندان به صورت روزانه و دو مرتبه در روز مسواک زدن با خمیردندانی که بتواند با باکتری‌ها مبارزه نماید می‌تواند از التهاب لثه‌ها پیشگیری نماید. پلاک دندان و ذرات غذا با رعایت بهداشت دهان و دندان برطرف می‌شوند بنابراین سعی کنید سطح دندان‌ها را پاکیزه نگه دارید و پلاک‌های باکتریایی روی خط لثه‌ی دندان‌ها را از بین ببرید. از آنچه گفته شد کاملا مشهود است که التهاب لثه مرحله‌ی آغازین بیماری لثه است که در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به پریودنتیت، یکی از بیماری‌های جدی لثه، شود. اگر پلاک و ذرات غذا برطرف نشوند و بهداشت دهان و دندان رعایت نشود، التهاب لثه رو به وخامت خواهد رفت و التهاب و ورم بافت لثه افزایش خواهد یافت، خونریزی لثه اتفاق خواهد افتاد، عمق منطقه‌ی بین دندان و بافت لثه افزایش خواهد یافت که در نهایت منجر به تشکیل پاکت پرودنتال و بروز بیماری پریودنتال خواهد شد.

با انباشته شدن باکتری‌های پلاک روی یکدیگر و انتقال آنها به زیر خط لثه، پاکت پریودنتال گسترش می‌یابد. در این مرحله، مراقبت‌های خانگی در برطرف نمودن پلاک دندان چندان موثر واقع نمی‌شوند. در صورتی که این مشکل توسط دندانپزشک یا متخصص دندان درمان نشود، باکتری‌ها در زیر خط لثه منتشر می‌شوند و درون پاکت را عفونی می‌کنند. این گونه باکتری‌ها موجب آسیب به بافت نرم و سخت اطراف دندان خواهد شد که به بیماری پیشرفته‌ی پریودنتال تبدیل خواهد شد که ریشه‌ی دندان‌ها را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد و موجب عفونت آنها خواهد شد. ممکن است دندان لق شود و فرد احساس ناراحتی کند. در این مرحله جراحی لثه ضروری خواهد بود. درمان‌های اولیه‌ی بیماری پاکت پریودنتال، جرم‌گیری و هموار کردن سطح ریشه هستند. درمان‌های دیگر، انواع جراحی هستند که برای درمان بافت بیمار لثه صورت می‌گیرند.

علاوه بر جراحی‌هایی که جنبه‌ی درمانی دارند، برخی از جراحی‌های لثه با هدف ایجاد تغییر در ظاهر فرد و زیبایی بخشیدن به لبخند انجام می‌شوند.

انواع جراحی لثه

جراحی فلپ لثه یا کاهش پاکت پریودنتال (Gingival Flap Surgery or Pocket Reduction )

جراحی لثه

در صورتی که عمق پاکت‌های اطراف دندان به بیش از 5 میلی‌متر برسد، پریودنتیست با استفاده از جراحی فلپ لثه عمق پاکت پریودنتال را کاهش می‌دهد. اکثر بیمارانی که پریودنتیت متوسط تا وخیم در آنها تشخیص داده شود تحت این جراحی قرار می‌گیرند. پریودنتیست در بافت لثه برشی ایجاد خواهد کرد تا آن را از دندان جدا نماید. سپس با استفاده از یک دستگاه جرمگیری ماوراء صوت (ultrasonic scaling device) و نیز ابزارهای دستی برای برطرف نمودن جرم و پلاک از زیر پاکت‌ها، اقدام به پاکسازی عمق پاکت‌ها خواهد نمود.

جراحی عملکردی یا زیبایی لثه (Gingivectomy)

جراحی لثه

این نوع جراحی برای برداشتن بافت اضافی لثه مورد استفاده قرار می‌گیرد که ممکن است روی دندان رشد کرده باشد. از این طریق دسترسی بهتری به دندان وجود خواهد داشت در نتیجه تمیز نمودن آن ساده‌تر خواهد بود. پریودنتیست با بی‌حس نمودن بافت لثه‌ی بیمار بخش‌های اضافی لثه را برش خواهد داد و آنها را حذف خواهد کرد.

جراحی ترمیم پلاستیک لثه یا پیوند بافت نرم (Gingivoplasty or Soft Tissue Graft)

جراحی لثه

این نوع جراحی برای تغییر شکل لثه‌ی سالم اطراف دندان انجام می‌شود تا ظاهر آن را بهبود بخشد. در صورتی که فرد به تحلیل لثه مبتلا باشد، در جاهایی که لثه از روی دندان عقب رفته باشد می‌توان با استفاده از جراحی ترمیم پلاستیک لثه آن را اصلاح نمود. با استفاده از پیوند لثه می‌توان از سقف دهان بافتی برداشت و آن را به اطراف دندانی بخیه نمود که لثه‌ی روی آن تحلیل رفته است.

جراحی بازسازی (Regeneration)

جراحی لثه

در این نوع جراحی، پریودنتیست بخشی از لثه که با تجمع باکتری بیمار شده است را برش می‌دهد و با کنار زدن آن باکتری‌های انباشته شده را تخلیه می‌نماید سپس پروتئین‌های پیوند استخوان، غشاء و تقویت کننده‌ی رشد بافت لثه (یا ترکیبی از این سه) را در محل برش خورده قرار می‌دهد تا به بازسازی بافت لثه کمک کند در حدی که اطراف دندان‌ها را بپوشاند.

جراحی افزایش طول تاج دندان (Crown lengthening)

جراحی لثه

طی فرایند جراحی افزایش طول تاج دندان، پریودنتیست بافت لثه‌ی روی دندان‌ها را برداشته سپس بخشی از آن را با استفاده از جراحی حذف می‌کند تا طول ظاهری دندان افزایش یابد. این نوع جراحی از جمله جراحی‌های زیبایی است که البته برای درمان بیماری لثه نیز کاربرد دارد.

اغلب تصور می‌کنیم بیماری لثه شرایطی است که مختص بزرگسالان می‌باشد، اما صحت ندارد. نوجوانان و حتی کودکان کم سن‌تر نیز در معرض خطر بیماری لثه، از موارد شدید تا خفیف آن، قرار دارند که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند. در صورتی که این مشکل در این سن برطرف نشود، می‌توان موارد بیماری لثه در افراد زیر 18 سال را نیز به 50 درصد افراد بزرگسالی افزود که با این بیماری(بیماری لثه در کودکان) دست به گریبان هستند.

بیماری لثه در کودکان چیست؟

بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه شرایطی است که از انباشته شدن باکتری و باقی‌مانده‌ی مواد غذایی روی دندان‌ها ایجاد می‌شود که نتیجه‌ی آن تشکیل یک لایه‌ی چسبناک تحت عنوان پلاک روی دندن‌ها می‌باشد. پلاک روی دندان با سفت شدن تبدیل به رسوب می‌شود و منجر به جذب پلاک‌های بیشتر می‌شود. در نهایت، این شرایط منجر به قرمزی و تورم لثه‌ها می‌شود. تشدید این وضعیت می‌تواند باعث لق شدن دندان‌ها شود زیرا به بافت نرم و استخوان زیر دندان آسیب می‌رساند. ابتلا به بیماری جدی لثه در کودکان چندان شایع نیست، اما موارد خفیف آن چندان دور از انتظار نیست.

علائم و نشانه‌های بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

علائم اولیه‌ی بیماری لثه عبارتند از پف کردن و قرمز و متورم شدن لثه‌ها. لثه‌ها حین زدن مسواک یا کشیدن نخ دندان به راحتی خونریزی خواهند کرد. بوی بد دهان مزمن که با زدن مسواک و کشیدن نخ دندان هم بهبود پیدا نمی‌کند نیز یکی از علائم این عارضه است. با پیشرفت بیماری، ممکن است دندان‌هایی که در کودک رشد می‌کنند لق شوند. در بخش‌هایی از زیر لثه‌ی اطراف دندان که پلاک به تدریج روی هم انباشته می‌شود، ممکن است پاکت پریودنتال ایجاد شود. پاکت پریودنتال به افزایش عمق شیار بین لثه و دندان‌ها در نتیجه‌ی تخریب بافت آن در اثر تجمع باکتری اطلاق می‌گردد.

علل بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

نوجوانان ممکن است طی دوران بلوغ خود مشکلات لثه را تجربه کنند. افزایش سطح پروژسترون و احتمالا استروژن می‌تواند منجر به افزایش جریان خون در لثه‌ها شود که باعث افزایش حساسیت آنها خواهد شد. در مورد کودکان، اصلی‌ترین علت بیماری لثه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. با این حال، برخی بیماری‌های خاص نیز می‌توانند موجب تشدید این عارضه در کودکان شوند، بیماری‌هایی از قبیل دیابت نوع 1، سندروم کیندلر – Kindler syndrome (نوعی اختلال وراثتی با نشانه‌هایی همچون تاول‌های پوستی، حساسیت به نور، چروک شدن پوست در دوران نوزادی، آتروفی لثه و دندان‌های ضعیف و نارس)، سندروم داون – Down syndrome و سندروم پاپیلون لفور – Papillon–Lefèvre syndrome (اختلالی مادرزادی با علائم افزایش ضخامت لایه‌ی شاخی پوست کف دست و پا و نیز بیماری پیشرفته پریودنتال در دندان‌های شیری و دائمی). ژنتیک نیز می‌تواند خطر ابتلا به بیماری لثه در کودکان را افزایش دهد، بنابراین اگر در پیشینه‌ی خانوادگی خود سابقه‌ی بیماری لثه را دارید، حتما آن را با دندانپزشک کودک خود در میان بگذارید.

درمان و پیشگیری از بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

نخستین گام در پیشگیری از بیماری لثه در کودکان ترغیب آنها به حفظ بهداشت دهان و دندان است. کودک شما باید حداقل دو مرتبه در روز مسواک بزند. در کنار آن، عادت کشیدن نخ دندان حداقل یک مرتبه در روز نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. پیشنهاد می‌شود کودک خود را از یک سالگی نزد دندانپزشک ببرید. پس از آن مراجعه‌ی 6 ماه یک بار به دندانپزشک برای چکاپ و پاکسازی دندان‌ها ضروری است. بعلاوه، تلاش کنید در زمینه‌ی مراقبت از دهان و دندان، الگوی خوبی برای کودک خود باشید.

بیماری لثه در کودکان

اگر کودک شما به موارد خفیف بیماری لثه دچار شد، می‌توان از طریق پاکسازی تخصصی دندان‌ها و با حفظ عادات بهداشت دهان و دندان آن را درمان نمود. اما در صورت تشدید این شرایط، ممکن است انجام درمان بیماری لثه برای کودک ضرورت پیدا کند که شامل پاکسازی عمیق، شستشوی دهان و مصرف آنتی‌بیوتیک و دیگر داروها می‌باشد. در موارد پیشرفته، ممکن است انجام جراحی ضروری باشد.

بیماری‌ لثه (پریودنتال) به عفونت بافت‌ لثه و استخوانی اطلاق می‌گردد که دندان را در بر گرفته و آن را در مکان خود نگه می‌دارند. منشا این بیماری عموما عاداتی از قبیل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نادرست هستند که اجازه می‌دهند پلاک –یک لایۀ چسبناک از باکتری‌ها- روی دندان‌ها ایجاد شده و به تدریج سخت‌تر شود. تنها یک پاکسازی تخصصی توسط دندانپزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان قادر به برطرف نمودن پلاک دندان‌ها خواهد بود.

بیماری‌ لثه (پریودنتال)

علل ایجاد بیماری لثه

دهان انسان مملو از باکتری است. این باکتری‌ها در کنار موکوس (لعاب لزجی و غلیظی که از بزاق ترشح می‌شود) و ذرات دیگر، روی دندان‌ها همواره “پلاکی” چسبناک و بی‌رنگ تشکیل می‌دهند. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به برطرف شدن این پلاک‌ها کمک می‌کنند. در صورتی که پلاک از روی سطح دندان برداشته نشود به تدریج سخت شده و “رسوبی” روی سطح دندان تشکیل می‌دهد که با مسواک زدن پاک نخواهد شد.

تعدادی عوامل تهدیدکننده در بیماری‌های‌ لثه وجود دارند، اما کشیدن سیگار بیش از سایر عوامل قابل توجه است. بعلاوه سیگار کشیدن می‌تواند موفقیت درمان بیماری‌ لثه را کاهش دهد. دیگر عوامل تهدیدکننده عبارتند از دیابت، تغییرات هورمونی در زنان و دختران؛ داروهایی که ترشح بزاق را کاهش می‌دهند؛ بیماری‌های خاص، از قبیل ایدز و داروهای آن؛ عدم رعایت بهداشت دهان و دندان؛ استرس؛ دندان‌های کج و نامرتب؛ وراثت و حساسیت ژنتیکی؛ دندان‌های پر شده‌ای که با مشکل مواجه شده‌اند؛ استفاده از بریج‌هایی که دیگر با دندان متناسب نیستند.

بیماری‌ لثه (پریودنتال)

علائم و نشانه‌های بیماری لثه

بیماری لثه در مراحل اولیه (که تحت عنوان التهاب لثه شناخته می‌شود) دارای علائمی از قبیل لثه‌های قرمز و متورم و حتی زخم و خونریزی در لثه؛ و ایجاد درد حین جویدن غذا خواهد بود. در مراحل پیشرفته (تحت عنوان پریودونتیت) نیز می‌تواند منجر به ایجاد فاصله بین دندان و لثه؛ از دست رفتن بافت استخوان؛ و حتی لق شدن و افتادن دندان‌ها شود.

علائم ونشانه‌های هشداردهنده:

• بوی بد دهان که از بین نمی‌رود
• لثه‌های قرمز یا متورم
• لثه‌های حساس و دارای خونریزی
• احساس درد حین جویدن
• دندان‌های لق
• دندان‌های حساس
• تحلیل لثه یا بلندتر به نظر ‌رسیدن دندان‌ها
• هر گونه تغییر در نحوۀ قرار گرفتن دندان‌ها روی یکدیگر
• هر گونه تغییر در اندازۀ پروتزهای پارسیل (پروتزهایی که بر خلاف پروتزهای کامل زمانی استفاده می‌شوند که چند دندان در قوس فکی وجود دارد)

بیماری‌ لثه (پریودنتال)

تشخیص بیماری لثه

اقداماتی که دندانپزشک عمومی یا متخصص بهداشت دهان و دندان طی معاینۀ دندانپزشکی انجام می‌دهد عبارتند از:

• بررسی لثه‌ها و دقت به هر گونه علائم التهاب
• استفاده از خط کش بسیار کوچکی تحت عنوان “پروب” به منظور بررسی و اندازه‌گیری پاکت‌های پریودنتال (فاصلۀ بین دندان و لثه که ممکن است محل تجمع میکروب شود) اطراف دندان‍ها. در دهان سالم، عمق این پاکت‌ها معمولا بین یک تا سه میلی‌متر است. تست بررسی عمق پاکت دندان عموما بدون درد است.
• پرسش در خصوص پیشینۀ پزشکی بیمار به منظور شناسایی شرایط یا عوامل خطرزایی (مانند کشیدن سیگار یا دیابت) که ممکن است با بیماری لثه مرتبط باشند.

متخصصان دندانپزشکی علاوه بر اقدامات بالا ممکن است :

• گرفتن عکس با استفاده از اشعۀ ایکس برای بررسی احتمال از دست رفتن دندان
• ارجاع بیمار به پریودونتیست (متخصص بیماری لثه). پریودونتیست‌ها متخصص شناسایی و درمان بیماری لثه هستند و برای درمان بیماری‌های دهان و دندان روش‌های درمانی پیشنهاد می‌دهند که دندانپزشک عمومی آنها را پیشنهاد نخواهند داد.

بیماری‌ لثه (پریودنتال)

درمان بیماری لثه

هدف اصلی درمان، کنترل عفونت می‌باشد. بسته به دامنۀ بیماری‌ لثه، درمان‌های متعدد و متنوعی وجود خواهند داشت. موفقیت هر نوع درمانی که مناسب تشخیص داده شود مستلزم آن است که بیمار در منزل به خوبی مراقبتهای روزانه را دنبال نماید. بعلاوه، ممکن است دندانپزشک به بیمار پیشنهاد دهد برخی عادات خاص خود را تغییر دهد، به عنوان مثال برای بهبود نتایج درمان ممکن است ترک سیگار پیشنهاد شود.

بیماری‌ لثه (پریودنتال)

نکات مفید در درمان بیماری لثه

بیمار می‌تواند با حفظ نکات زیر لثه و دندان‌های خود را سالم نگه دارد:

• دو مرتبه مسواک زدن در طول شبانه‌روز با خمیردندان حاوی فلوراید.
• کشیدن نخ دندان به طور منظم برای رفع پلاک از بین دندان‌ها. یا استفاده از نوعی ابزار خاص، مثلا خلال دندان چوبی یا پلاستیکی، یا واتر پیک ( واتر فلاسر یا واترجت دستگاهی که در آن به جای نخ دندان، فشار آب قادر به تمییز نمودن پلاک لای دندان‌هاست) به پیشنهاد متخصص دندانپزشکی.
• ویزیت منظم دندانپزشک عمومی به منظور معاینه و پاکسازی دهان و دندان‌ به صورت حرفه‌ای.
• ترک سیگار