نوشته‌ها

شاید برای همه ما پیش آمده باشد که حین گفتگو با کسی متوجه شده باشیم دهانمان بوی نامطبوعی دارد و سعی کرده ایم به دنبال راهی برای درمان آن باشیم. فروشگاه ها و داروخانه ها مملو از آدامس ها، دهانشویه ها، و اقلام دیگری هستند که برای برطرف کردن بوی بد دهان و ارتقاء سلامت دهان کاربرد دارند. گرچه این نوع محصولات کار می کنند، اما راهکارهایی موقت در برابر مبارزه با بوی بد دهان هستند، که می تواند هم خجالت آور و هم ناراحت و افسرده کننده باشد.

بویی که به مشام می رسد، بسته به منشاء آن، می تواند متفاوت باشد. برخی افراد گرچه بوی دهانشان شدید نیست، اما خیلی نگران آن هستند، برخی دیگر هم چندان نگران بوی دهان خود نیستند زیرا متوجه آن نمی شوند.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان چیست؟

بوی بد دهان که تحت عنوان هالیتوزیس شناخته می شود، دارای مشخصه ویژه بوی سوخت مانند است که ممکن است در نتیجه مصرف مواد غذایی خاص، شرایط سلامت، یا عادات دهانی ضعیف بروز یابد.

علائم و نشانه های بوی بد دهان

اگر فکر می کنید بوی دهان شما بد است، به دنبال این علائم باشید. اگر این علائم برای شما صدق می کنند، با دندانپزشک خود صحبت کنید تا بلافاصله راه حل هایی که برای شما وجود دارند را انجام دهند.

  • به طور کلی ترشحات یا مخاط پشت بینی
  • مزه ترش یا تلخ مداوم داخل دهان
  • بالا رفتن غلظت بزاق دهان که باعث می شود لازم باشد مدام گلو صاف شود
  • وجود پوشش سفید رنگ روی زبان
  • خشکی مداوم دهان
  • انباشته شدن جرم اطراف دندان ها و لثه ها.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که حتی با رعایت خیلی خوب بهداشت دهان و دندان ها و مراجعه منظم به دندانپزشک باز هم بوی بد دهان ادامه پیدا کند، باید راجع به آن با دندانپزشک خود صحبت کنید تا به علت بروز آن پی ببرد.

علل بروز بوی بد دهان

در اکثر موارد، بوی بد دهان از دهان شروع می شود، و علل مختلفی می تواند داشته باشد. یکی از شایع ترین علل باقی ماندن ذرات غذا اطراف دندان ها است. در صورتی که این ذرات با مسواک و نخ دندان خارج نشوند، می توانند موجب افزایش مقدار باکترهای داخل دهان شوند و موجب بروز بوی بد دهان شوند.

برخی غذاهای خاص

علاوه بر این، غذاهای خاصی نیز هستند که می توانند باعث بد شدن بوی دهان شوند، از جمله: پیاز، شیر و برخی سبزیجات. این مواد پس از مصرف و هضم وارد جریان خون می شوند، که در نهایت راه خود را به سوی شش ها پیدا می کنند، جایی که بوی بد دهان آغاز می شود.

مسواک نزدن و نکشیدن نخ دندان به طور منظم

مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به صورت روزانه برای رها شدن از شر ذراتی که ممکن است اطراف دندان ها یا لثه ها انباشته شوند ضروری هستند. سطوح نامسطح زبان، نیز می توانند محلی برای گیر کردن باکتری هایی باشند که بوی بد ساتع می کنند. و، اگر پروتزهای مصنوعی به طور منظم پاکسازی نشوند، یا به درستی روی لثه ها قرار نگیرند، می توانند محل انباشته شدن این باکتری ها و ذرات غذا باشند.

کشیدن سیگار و پیپ

آیا پیپ یا سیگار می کشید؟ صرف نظر از اینکه پس از کشیدن سیگار یا پیپ چقدر بهداشت دهان را به خوبی رعایت می کنید، مواد شیمیایی موجود در تنباکو می توانند موجب تخریب بافت داخل دهان شوند. افراد سیگاری یا افرادی که تنباکوی بدون دود استفاده می کنند بیشتر در معرض بیماری لثه قرار دارند.

خشکی دهان

خشکی دهان می تواند یکی دیگر از علل بوی بد دهان باشد. بزاق دهان به عنوان تمیز کننده طبیعی دهان عمل می کند زیرا کمک می کند ذرات غذا و نوشیدنی هایی که بوی بد تولید می کنند شستشو داده شوند. خشکی دهان، که زروستومیا xerostomia نیز نامیده می شود، می تواند موجب بوی بد دهان نیز شود زیرا مانع تولید بزاق می شود یا آن را کاهش می دهد. برخی افراد هر روز صبح ممکن است شکل خفیف خشکی دهان را تجربه کنند، که در افرادی که با دهان باز می خوابند وخیم تر خواهد بود. مشکلات مربوط به غدد بزاقی و برخی بیماری ها نیز می توانند منجر به خشکی مزمن دهان شوند.

دیگر علل بروز بوی بد دهان

برخی بیماری ها و شرایط، مانند بیماری های متابولیک، بواسطه مواد شیمیایی که تولید می کنند می توانند موجب بروز بوی بد دهان شوند. داروهایی که برای درمان این بیماری ها و سرطان استفاده می شوند نیز می توانند بوی بد دهان تولید کنند. برخی عفونت ها نیز می توانند منشاء هالیتوزیس باشند، مخصوصاً عفونت هایی که ناشی از زخم های جراحی های دهان هستند (مانند کشیدن دندان یا درمان ریشه). بوی بد دهان می تواند نتیجه پوسیدگی دندان، بیماری لثه، یا برخی زخم های دهان نیز باشد.

بیماری های رفلاکس معده به مری (یا رفلاکس مزمن اسید) نیز می توانند عاملی برای بروز بوی بد دهان باشند، بنابراین یک فهرست از غذاهایی که پیوسته مصرف می کنید که ممکن است موجب رفلاکس اسید شوند تهیه کنید.حذف این غذاها از رژیم غذایی کمک شایانی خواهد کرد.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

آیا ایمپلنت های دندانی موجب بوی بد دهان می شوند؟

در ایمپلنت های دندانی از پست یا چارچوب های فلزی استفاده می شود که با جراحی داخل استخوان فک قرار داده می شود. از آنجا که آنها با استخوان فک جوش می خورند، به یک بخش دائمی دهان تبدیل می شوند. بر خلاف پروتزهای دندانی و بریج ها، ایمپلنت ها در جای خود باقی می مانند بنابراین نیاز نیست هیچ نگرانی از حرکت و جابجایی دندان ها حین حرف زدن و غذا خوردن داشته باشید.

ایمپلنت ها احساسی طبیعی تر از پروتزها بوجود می آورند، و می توانند عالی بودن لبخند را تضمین کنند. با این حال، احتمال بروز یک دسته معایب نیز برای آنها وجود دارد. آنها می توانند موجب بروز بوی بد دهان شوند. خبر خوب اینکه بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت های دندانی قابل حل است!

در اکثر موارد، بوی بد دهان در افرادی که ایمپلنت دندانی دارند، نتیجه عفونت است. اما، گاهی اوقات، علائم بروز عفونت می تواند نامحسوس باشد. این علائم می توانند آنقدر نامحسوس باشند که تنها مزه بد داخل دهان، خونریزی و تورم لثه ها بوجود بیاورند.

به لطف پیشرفت هایی که در زمینه دندانپزشکی زیبایی صورت گرفته است، خود ایمپلنت ها هرگز موجب بروز عفونت نمی شوند. بلکه، عفونت نتیجه خطاها و اشتباهات انسانی است. افرادی که ایمپلنت دندانی دارند، به خوبی بهداشت را رعایت نمی کنند. گرچه ایمپلنت ها دندان طبیعی نیستند، اما باز هم مسواک زدن، کشیدن نخ دندان، و پاکسازی منظم نیاز دارند تا از تجمع باکتری ها نزیدک ایمپلنت ها و جاهای دیگر داخل دهان پیشگیری شود، زیرا می توانند منجر به شل شدن یا از دست رفتن ایمپلنت شوند.

نکات کلیدی برای پیشگیری از بروز عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی

  • نفس بکشید.
  • دو مرتبه در طول روز مسواک بزنید.
  • یک مرتبه در طول روز نخ دندان بکشید.
  • هر شش ماه یک مرتبه برای پاکسازی معمولی یا تخصصی به دندانپزشک مراجعه کنید.

پیشگیری نقش کلیدی دارد! متخصصان دهان و دندان توصیه می کنند افرادی که از ایمپلنت های دندانی استفاده می کنند، حداقل دو مرتبه در طول روز مسواک بزنند و حداقل یک مرتبه در طول روز نخ دندان بکشند. علاوه بر این، توصیه می کنند با حصول اطمینان از تمیز بودن قسمت هایی از اطراف ایمپلنت ها که دسترسی به آنها دشوار است، بیشتر مراقب ایمپلنت های خود باشید. منظور آنها استفاده از مسواک بین دندانی برای پاکسازی کامل اطراف ایمپلنت ها است. بعلاوه، متخصصین توصیه می کنند قبل یا مدت کوتاهی پس از دریافت قطعه زیبایی ایمپلنت کشیدن سیگار را ترک کنید. عادت جویدن خوراکی ها یا اشیاء سفت مانند یخ یا آبنبات های سفت را محدود یا به طور کامل حذف کنید. این عادت به مرور زمان می تواند موجب شکسته شدن روکش روی ایمپلنت شود. نکته آخر اینکه، فراموش کنید برای پاکسازی کامل و تخصصی دهان، هر شش ماه یک مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید.

علاوه بر این، برای پیشگیری از بروز عفونت، که می تواند منجر به بوی بد دهان شود، این نکات کلیدی نیز می توانند به حذف بوی بد دهان کمک کنند که عاملی غیر عفونت دارند.

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

 

بررسی و تشخیص علل بروز بوی بد دهان

دندانپزشک بویی که از دهان و بینی خارج می شود را بررسی خواهد کرد. علاوه بر این، ممکن است پشت زبان را خراش دهد زیرا این قسمت حفره دهان منشاء بسیاری از بوهای بدی است که اغلب از آن به مشام می رسند. گرچه تست های معتبر زیادی هستند که می تواند کار علمی تری انجام دهند، اما معمولاً یا ضرورتاً در دسترس نیستند، یا از نظر مالی مقرون به صرفه نیستند.

درمان ها و داروها

انجام کارهای بهداشتی دهان بهترین گزینه ای است که با انجام آن می توان از پوسیدگی دندان ها پیشگیری کرد و خطر بروز بیماری لثه را پایین آورد و از بوی بد دهان کاست. بسته به علل بوی بد دهان، درمان ها می توانند متفاوت باشند، اما در صورتی که تصور می شود این شرایط ریشه در مشکل سلامتی دیگری دارد، ممکن است برای آزمایشات و بررسی های بیشتر به پزشک ارجاع داده شوید.

در صورتی که از دهانشویه استفاده نمی کنید، ممکن است دندانپزشک شما استفاده از آن را توصیه نماید. اگر بوی بد دهان شما ناشی از انباشته شدن پلاک های روی دندان های شما باشد، ممکن است دهانشویه مخصوصی برای از بین بردن باکتری های داخل دهان شما تجویز شود. برای پیشگیری از بوی بد دهان، برای نتایج بیشتر، از دهانشویه هایی استفاده کنید که حاوی ستیل‌پیریدینیوم کلراید یا کلرهگزیدین هستند. ممکن است دندانپزشک شما توصیه کند از خمیر دندان آنتی باکتریال خاصی استفاده کنید تا دندان های خود را از شر تشکیل پلاک های دندانی رهایی بخشید.

 

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

بوی بد دهان ناشی از ایمپلنت

 

علاوه بر این، ممکن است لازم باشد بیماری های دندانی موجود را درمان کنید. از آنجا که بیماری لثه یکی از شایع ترین مشکلات دهانی است، ممکن است به پریودنتیست یا متخصص بیماری های لثه ارجاع داده شوید. بیماری لثه می تواند موجب تشکیل پلاک های دندانی عمیقی شود که محلی برای انباشته شدن باکتری هایی خواهند بود که بوی بد بوجود می آورند. اغلب، لازم است این باکتری ها با پاکسازی های تخصصی دندانی، از عمق پاکسازی شوند. اگر دندانپزشک متوجه شود ترمیم های دندانی (روکش ها، پر شدگی های دندان) دچار مشکل شده اند، ممکن است تعویض آنها را توصیه نماید زیرا آنها اغلب زمینه ای برای تکثیر باکتری هایی هستند که بوی بد تولید می کنند.

درمان بوی بد دهان ناشی از عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی

درمان عفونت ایمپلنت های دندانی نسبتاً ساده است، مخصوصاً در صورتی که عفونت خیلی زود شناسایی شود. باز هم باید اشاره کرد، پاکسازی های منظم دندان ها می تواند کمک کننده باشد. درمان عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی، در صورتی که خیلی زود آغاز شود، اغلب به اندازه یک پاکسازی و مصرف آنتی بیوتیک ساده و آسان است. در صورتی که مدت زمان طولانی صبر کنید و عفونت شدید شود، برداشتن و تخلیه عفونت ممکن است مستلزم انجام جراحی و/ یا خارج کردن ایمپلنت باشد.

ایمپلنت های دندانی می توانند لبخندی پیروزمندانه برای شما خلق کنند، اما درست مانند دندان های طبیعی که با آنها متولد شده اید، نیاز به مراقبت دارند. هنوز هم مسواک زدن و کشیدن نخ دندان، و پاکسازی منظم هر شش ماه یک مرتبه نیاز خواهید داشت تا اطمینان حاصل کنید که لبخند جدید شما سالم باقی خواهد ماند.

بیماری لثه، ژنژیویت، و پریودنتیت

ژنژیویت Gingivitis بیماری است که بیشتر از آنچه فکر می کنید شیوع دارد. حدود 50% از افراد بزرگسال آمریکایی به شکلی از بیماری لثه مبتلا هستند. گرچه این مشکل کاملاً شایع است، اما اگر درمان نشود، می تواند به شرایط جدی تری به نام پریودنتیت periodontitis یا بیماری لثه تبدیل شود.

بیماری لثه، که تحت عنوان بیماری پریودنتال نیز شناخته می شود، نوعی عفونت لثه است که دندان ها را احاطه می کند. این بیماری یکی از اصلی ترین علل از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال است. زیرا کمابیش بدون درد است، و بسیاری از بیماران حتی نمی دانند که به این بیماری مبتلا هستند. طی هر بار که برای چکاپ منظم به دندانپزشک مراجعه می کنید، دندانپزشک با اندازه گیری فضای بین دندان ها و لثه ها، به دنبال علائم و نشانه های بیماری پریودنتال نیز خواهد بود.

تنها ظاهر لثه ها نقش مهمی در زیبایی کلی لبخند، ایفا می کند. سلامت لثه ها برای سلامت عمومی خوب دندان ها نقش حیاتی دارد. نتایج برخی مطالعات حاکی از این هستند که بین بیماری پریودنتال و بیماری های لثه، مشکل در کنترل قند خون و زایمان های زودرس، و تولد نوزادان با وزن اندک، ارتباط وجود دارد.

بیماری لثه در مرحله ابتدایی خود ممکن است مانند یک مشکل جدی به نظر نرسد، و ممکن است شما در مراحل ابتدایی حتی متوجه آن نشوید، یا ممکن است آن را به نوعی حساسیت ربط دهید. با این حال، بیماری لثه چیزی نیست که بتوان آن را دست کم گرفت. به مرور زمان، می تواند منجر به بروز مشکلات جدی برای سلامتی شود. بیماری لثه می تواند منجر به بروز مشکلاتی مانند درد، تحلیل لثه، از دست رفتن دندان، و تحلیل استخوان شود.

بهداشت دهانی خوب می تواند به پیشگیری از بیماری لثه کمک کند، اما عوامل دیگری نیز هستند که می توانند در بروز مشکل نقش داشته باشند. به محضی که باکتری ها لثه ها را مورد حمله قرار می دهند و پاکت پریودنتال بوجود می آید، با رعایت بهداشت دهان و دندان ها به تنهایی نمی توان از شر این مشکل رها شد.

 

بوی بد دهان و بیماری لثه

بوی بد دهان و بیماری لثه

 

گزینه های درمان مشکلات لثه

اگر دندانپزشک بیماری لثه را در شما تشخیص داده است، بسته به جزئیات وضعیت شما و وخامت آن، گزینه های درمان متعددی برای آن وجود دارد. دندانپزشک همیشه با غیر تهاجمی ترین گزینه کار خود را آغاز می کند، که غیر جراحی است. با این حال، در موارد جدی تر، ممکن است جراحی لازم باشد. دندانپزشک می تواند این باکتری ها را با فرایندی به نام تسطیح سطح ریشه برطرف کند. وقتی باکتری ها از لثه خارج شدند، می توانند بهبود پیدا کنند. شما می توانید با مسواک زدن و کشیدن نخ دندان درست نتایج را حفظ نمایید. در صورتی که بیماری لثه به ظاهر لثه های شما آسیب جدی و دائمی وارد کرده باشد، با کمک کانتور لثه می توانید زیبایی طبیعی آنها را بازگردانید.

درمان های غیر جراحی

نخستین خط دفاع در برابر بیماری لثه منحصر به فردترین نوع پاکسازی به نام “جرمگیری و تسطیح سطح ریشه” است. در این فرایند، نوعی ابزار پاکسازی آلتراسونیک برای زدودن پلاک ها و جرم ها از سطح دندان ها استفاده می شود، جاهایی که ممکن است ابزارهای پاکسازی معمولی قادر به دسترسی به آنها نباشند، از جمله زیر خط لثه، روی دندان ها، و اطراف ریشه های دندان ها.

پس از آن، سطوح زبر دندان ها و ریشه ها صاف و صیقلی می شوند. این کار باعث می شود سطوح سالم و پاکیزه ای بوجود بیایند که اتصال مجدد آنها به دندان ها را ساده تر نماید.

اگر قبل از آنکه بیماری لثه شدید شود به درمان آن بپردازید، جرمگیری و تسطیح سطح ریشه ممکن است تنها درمان هایی باشند که شما نیاز دارید. با این حال، مانند هر فرایند دندانپزشکی دیگری، مراقبت های بعدی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. برای حفظ دندان در وضعیتی خوب، و پیشگیری از بروز مجدد بیماری لثه در آینده، باید به صورت روزانه هم مسواک زد هم نخ دندان کشید، رژیم غذایی سالم داشت، از استفاده از تنباکو خودداری کرد، و چکاپ های دندانی منظم داشت.

درمان های جراحی

در صورتی که بافت یا استخوان پیرامون دندان ها خیلی آسیب دیده باشد و نتوان آن را با درمان غیر جراحی درمان نمود، فرایندهای جراحی هستند که می توانند برای پیشگیری از آسیب های شدید و احیاء لبخند سالم از آنها استفاده کرد.

  • کاهش عمق پاکت پریودنتال
  • تولید مجدد بافت
  • پیوند بافت نرم

 

بوی بد دهان و بیماری لثه

بوی بد دهان و بیماری لثه

 

درمان بوی بد دهان

بوی بد دهان می تواند آزار دهنده باشد و منجر به بروز مشکلات اجتماعی و کاهش اعتماد به نفس شود. اکثر بوهای بد دهان در نتیجه فعالیت باکتری های غیر هوازی داخل دهان بوجود می آیند که داخل شیارهای روی زبان، و پاکت های لثه ها پنهان می شوند. برای درمان موفقیت آمیز بوی بد دهان، ابتدا باید به منشاء بروز آن پی برد.

دبریمان یا برش بافت آلوده و عفونی

خراش سطح زبان، که دبریمان Debridement نامیده می شود، کلید اصلی برای درمان بوی بد دهان است. شیارهای روی زبان، می توانند حجم زیادی از باکترهایی را در خود پنهان کنند که منجر به بروز بوی بد می شوند، حتی اگر مسواک زدن روی زبان بخشی از کارهای روزمره شما باشد. مسواک نمی تواند به عمق شیارهای سطح زبان نفوذ کند. به همین دلیل باید از ابزار خاصی به نام اسکرپر استفاده شود که هم انعطاف پذیر و هم موج دار است.

درمان بیماری لثه

بیماری لثه منجر به ایجاد پاکت هایی در اطراف لثه ها می شود که آنها نیز محلی برای پنهان شدن باکتری هایی می شوند که بوی بد تولید می کنند. پاکسازی لثه ها می تواند به پاکسازی این پاکت های مملو از باکتری کمک کند و به آنها اجازه دهد بهبود پیدا کنند.

بهبود در دراز مدت

برای از بین بردن بوی بد دهان در دراز مدت، باید مشکلات دندانی را از بین ببریم که زمینه را برای باکتری هایی فراهم می آورند که منجر به بروز بوی بد دهان می شوند. حفره ها و ترک های دندانی نیز مانند هر فضای ایجاد شده دیگری در نتیجه اقدامات دندانپزشکی ضعیف، مانند پر شدگی ها یا روکش های دندانی که به خوبی با روی دندان تناسب ندارند، فضاهای بدون اکسیژنی هستند که همچنان محل انباشته شدن و رشد باکتری های غیر هوازی خواهند بود.

شایعات درمورد بوی بد دهان

اغلب در تلاش برای درمان بوی بد دهان، افراد بدترین دشمنان خود هستند. محصولات بر پایه الکل، از جمله دهانشویه ها، تنها موجب خشکی دهان و موجب ایجاد فضای باکتری دوست غیر هوازی می شوند. اسپری های نعنایی و آدامس ها تنها پوششی روی بوی بد هستند و می توانند منجر به پوسیدگی شوند.

علائم مرگ دندان

تشخیص زنده بودن یا مرگ دندان همیشه کار راحتی نیست. تنها یک متخصص دهان و دندان قادر است با اطمینان خاطر صحت این موضوع را تایید کند. اما خودتان نیز می‌توانید با تشخیص و معاینه‌ی شخصی تا حدودی آن را تشخیص دهید.

دو علامت و نشانه‌ی اصلی مرگ دندان درد و تغییر رنگ دندان می‌باشند. ممکن است یک یا هر دو نشانه را در دندان خود مشاهده نمایید.

نکته: اگر دندان شما از دست رفته است یا در حال از دست رفتن است، دامنه‌ی درد از عدم وجود درد تا درد شدید خواهد بود.

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

 

هرگاه عفونتی در دندان وجود داشته باشد، معمولا شدت درد افزایش می‌یابد. چنانچه عفونت منجر به ایجاد آبسه در دندان شود، ممکن است علائم دیگری مانند مزه‌ یا بوی بد در دهان خود حس کنید یا روی لثه‌ی شما ضایعه‌ی جوش-مانندی مشاهده شود.

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

 

به تغییر رنگ دندان به زرد، خاکستری یا سیاه توجه کنید. با از دست رفتن گلبول‌های قرمز خون این تغییر رنگ در دندان ایجاد می‌شود. این رنگ شباهت بسیاری به رنگ زخم و جراحت دارد. در صورتی که این تغییر رنگ دندان درمان نشود، به مرور زمان افزایش خواهد یافت.

خوشبختانه، دندانی که در حال از دست رفتن است الزاما نیاز نیست کشیده شود. به همین دلیل، اصطلاح “دندان مرده” به غلط انتخاب شده است.

دندان غیر زنده چیست؟

در اصطلاح متخصصان دندانپزشکی به دندانی که درون آن عصب زنده وجود نداشته باشد، دندان غیرزنده گفته می‌شود.

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

 

اگر از نظر اصطلاح “زندگی یا حیات” به لغت غیر زنده نگاه کنیم، به معنای عدم اهمیت دندان نمی‌باشد، صرفا به این دلیل که هیچ عصب زنده‌ای درون آن وجود ندارد. دندان‌های غیر زنده هم هنوز وظیفه‌ی خود را به درستی انجام می‌دهند درست مانند دندان‌های دیگر که بخش وسیعی از آنها به نوعی غیر زنده است.

دندان‌ها از چند لایه تشکیل شده‌اند. درونی‌ترین بخش دندان پالپ است. پالپ رگ‌های خونی و عصب را در بر می‌گیرد. این بخش از دندان تنها بخشی است که به عنوان بخش زنده تلقی می‌شود.

بنابراین، استفاده از لفظ دندان مرده یا غیر زنده تا حدودی گمراه‌کننده است. اعصاب درون دندان به ما کمک می‌کنند سرما یا گرما را حس کنیم. وجود درد نیز می‌تواند نشان‌دهنده‌ی پوسیدگی باشد. با این حال، از دست رفتن حس درون دندان الزاما به معنای از دست رفتن کل دندان- یا عدم کاربری آن نیست. بلکه تا حدودی بستگی به علت از دست رفتن عصب درون دندان دارد.

علل مرگ دندان

عصب و دیگر بافت‌های زنده معمولا در نتیجه‎ی عدم وجود جریان خون از دست می‌روند.

تمام سلول‌های زنده‌ی بدن، از جمله پالپ دندان، از مواد موجود در خون تغذیه می‌کنند. با از دست رفتن تدریجی پالپ دندان، به تدریج باکتری از بخشی که در حال پوسیده شدن است تغذیه می‌کند. این باکتری‌ها درون دندانی که به تازگی توخالی شده است رشد می‌کنند و درد شدید ایجاد می‌نمایند. این وضعیت عموما به دو طریق بوجود می‌آید.

پوسیدگی دندان

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

 

در صورتی که حفره‌ی درون دندان بسیار عمیق شود، منجر به مرگ دندان خواهد شد. پوسیدگی دندان از بیرونی‌ترین لایه‌ی دندان آغاز می‌شود. چنانچه این پوسیدگی‌ها به حال خود رها شوند و مورد رسیدگی قرار نگیرند، ممکن است به درون لایه‌های عمقی‌تر دندان نفوذ پیدا کنند و در نهایت به پالپ برسند.

در نتیجه‌ی پوسیدگی حفره‌ها، باکتری تولید خواهد شد. حفره‌های عمیق برای باکتری‌ها مسیر مستقیمی به درون بافت‌های زنده‌ی داخل دندان ایجاد خواهند کرد. بدن با یک واکنش التهابی، تمام تلاش خود را برای مبارزه با عفونت خواهد کرد. با این وجود اگر طی این واکنش به بدن کمک نشود، گلبول‌های سفید خون با شکست مواجه خواهند شد. در نهایت، ممکن است جریان خون ورودی به دندان به طور کامل متوقف شود و عصب تغذیه نشود. در این صورت، احتمالا درد شدیدی در دندان خود احساس خواهید کرد.

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

 

اکنون کاملا واضح است که چرا مراقبت‌های دندانی، هم به صورت تخصصی و هم در منزل، تا این اندازه مهم هستند. تمام تلاش خود را به کار ببندید تا از پوسیدگی دندان پیشگیری کنید. اما در صورت مشاهده‌ی کوچکترین پوسیدگی، در مراجعه به دندانپزشک تردید نکنید.

آسیب به دندان

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

 

تعجبی ندارد که آسیب به دندان دیگر علت شایع مرگ دندان باشد. وقتی به دندان ضربه‌ی شدیدی وارد می‌شود، ممکن است رگ‌های خونی درون دندان پاره شوند. که منتج به قطع جریان خون و در نهایت مرگ عصب و دیگر بافت‌های زنده‌ی درون پالپ خواهد شد.

اگر ضربه به حدی شدید باشد که موجب پریده شدن لبه‌ی دندان یا ترک آن شود، احتمالا درد شدیدی را احساس خواهید کرد. اگر دچار حادثه‌ای شدید که به دندان شما آسیب رسید، عاقلانه است که به دندانپزشک مراجعه نمایید.

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

مرگ دندان (از دست رفتن دندان)

 

از سوی دیگر، فشردن و ساییدن دندان‌ها روی یکدیگر می‌تواند به دندان آسیب بزند. بنابراین، کسانی که به شدت دندان‌های خود را روی یکدیگر فشار می‌دهند یا در خواب دندان قروچه دارند، با افزایش سن، خطر مرگ دندان در آنها بیشتر خواهد بود.

بسته به علل و عوامل منجر به از دست رفتن تدریجی دندان‌ها، گزینه‌های درمانی مختلفی در دسترس شما خواهد بود که در مقاله‌ی بعد به آنها اشاره خواهیم کرد.