از دست رفتن دندان یکی از جدی ترین مشکلات دندانی است. این مشکل می تواند در عملکردهای دهان و دندان اختلال ایجاد کند، قدرت دهان را کاهش دهد و زیبایی لبخند را تحت تأثیر قرار دهد. هر چه دندان از دست رفته دیرتر درمان شود و با تأخیر برای آن جایگزین قرار داده شود، خطر دیگر مشکلات مربوط به سلامت دهان افزایش خواهد یافت. با از دست رفتن دندان، به مرور زمان دندان های مجاور فضای خالی به سمت آن جابجا می شوند یا فرو می ریزند. از سوی دیگر از آنجا که فشار ناشی از جویدن دیگر به استخوان فک وارد نمی شود تا تقویت شود، به مرور زمان این استخوان تحلیل خواهد رفت.

سن مناسب برای کاشت ایمپلنت

ایمپلنت های دندانی بهترین گزینه برای افرادی هستند که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند. زیرا کاملاً شبیه دندان های طبیعی هستند و مانند آنها عمل می کنند. ایمپلنت های دندانی پیچ های کوچکی هستند که درون استخوان فک کار گذاشته می شوند. تا مانند ریشه های مصنوعی دندان ها عمل کنند. ایمپلنت ها انواع مختلفی از ترمیم های دندانی را حمایت می کنند، از جمله روکش دندان، بریج، و دنچر. دیگر فواید ایمپلنت های دندانی عبارتند از:

• توانایی فرد برای جویدن و صحبت کردن را احیاء می کنند.
• برای تمیز کردن ترمیم دندان نیازی نیست از دهان خارج شوند.
• مانع شل شدن و فرو رفتن قسمت های مختلف صورت می شوند.
• نیاز نیست نگران اتفاقات ناراحت کننده مانند بیرون افتادن دندان ها از دهان حین خوردن غذا، خندیدن، سرفه یا عطسه کردن بود.

 این فواید ایمپلنت های دندانی باعث شده است آنها بین بیماران دهان و دندان به شهرت برسند.

آیا برای کاشت ایمپلنت های دندانی محدودیت سنی وجود دارد؟

سن مناسب برای کاشت ایمپلنت

ایمپلنت های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که ظاهر، احساس و عملکردی شبیه دندان های طبیعی داشته باشند. در واقع ایمپلنت های دندان گزینه هایی با دوام و دراز مدت برای ترمیم و بهبود ظاهر لبخند افرادی هستند که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند. ایمپلنت های دندان به دوام زیاد و مراقبت راحت شهرت دارند و اگر به درستی از آنها نگه داری شود، یک عمر دوام خواهند داشت.اما آیا محدودیت سن شما مانع صلاحیت شما برای دریافت آنها می شود؟

کاشت ایمپلنت های دندانی طی دو فرایند جراحی انجام می شود- اولین جراحی برای قرار دادن ایمپلنت، یک قطعه ی تیتانیومی کوچک، درون استخوان فک است، در دومین جراحی پست کوچکی به آن متصل می شود تا دندان مصنوعی روی آن قرار بگیرد.

آیا واقعاً سن عامل مهمی در کاشت ایمپلنت های دندانی است؟

سن مناسب برای کاشت ایمپلنت

ایمپلنت های دندانی پایه ای امن و بی خطر برای ترمیم های دندان فراهم می آورند، با این حال موفقیت درمان به جوش خوردن ایمپلنت های دندانی با استخوان فک بستگی دارد، فرایندی که تحت عنوان استئواینتگریشن شناخته شده است.

طی نخستین جلسه ی مشاوره، جراح دهان و دندان قادر خواهد بود استخوان فک و قابلیت دریافت ایمپلنت را ارزیابی کند. در این جلسه سلامت کلی فرد نیز مورد بررسی قرار می گیرد تا مشخص شود آیا ایمپلنت های دندانی بهترین گزینه برای بیمار هستند. برای تصمیم گیری در خصوص اینکه آیا فردی برای دریافت ایمپلنت های دندانی گزینه ی مناسبی هست یا خیر، یک دسته عوامل مورد بررسی قرار می گیرند. یکی از این عوامل سن بیمار است.

آیا ممکن است سن شما برای دریافت ایمپلنت ها زیاد باشد؟ پاسخ کوتاه این است: خیر، اما می تواند به شرایط فرد بستگی داشته باشد. متأسفانه همه ی بیماران برای این فرایند گزینه های ایده آلی نیستند.

سن مناسب برای کاشت ایمپلنت

هیچ محدودیتی در بالا بودن سن برای درمان کاشت ایمپلنت وجود ندارد. در واقع در بیماران مسن تر، مهم ترین عامل در موفقیت کاشت ایمپلنت سن نیست، بلکه کیفیت استخوان است. استخوان فک می تواند با بالا رفتن سن ضعیف شود و از تراکم آن کاسته شود، مخصوصاً اگر مدت زمانی طولانی بدون دندان بوده باشد. خبر خوب اینکه با انجام یک جراحی پیوند استخوان می تواند استحکام از دست رفته ی استخوان را به آن بازگرداند تا برای دریافت ایمپلنت آمادگی پیدا کند.

با این حال، کودکان گزینه ی مناسبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی نیستند. برای کاشت موفق ایمپلنت، باید استخوان فک به اندازه ی کافی رشد کرده باشد. دهان کودک تا پس از سنین نوجوانی هنوز در حال رشد است. اگر پس از جراحی کاشت ایمپلنت استخوان فک همچنان رشد داشته باشد، یا بایت جابجا شود، می تواند نتایج درمان را با مشکل مواجه سازد.

سن مناسب برای کاشت ایمپلنت

فرایند رشد افراد با یکدیگر متفاوت است. نوجوانان در سنین بین 14 تا 17 سال برای کاشت ایمپلنت آمادگی خواهند داشت اما گاهی اوقات تا سن 18 سالگی باید برای این فرایند صبر کنند. البته هر فرد باید تحت معاینه قرار گیرد تا بررسی شود شرایط لازم را دارد یا خیر. با رادیوگرافی با اشعه ی ایکس از استخوان ها می توان مشخص نمود آیا این منطقه به اندازه ی کافی رشد داشته است تا برای جراحی کاشت ایمپلنت اقدام کرد.

علاوه بر این، بیمار باید از سلامت کامل برخوردار باشد تا قدرت تحمل فرایندهای جراحی لازم را داشته باشد. در صورت وجود بیماری لثه ی فعال، باید قبل از قرار گرفتن ایمپلنت دندانی شرایط لثه کنترل شود.

باید به خاطر داشته باشید که در کودکان با افتادن یک دندان شیری، دندان دائم جای آن را خواهد گرفت. با این حال فرایند کاشت ایمپلنت در نوجوانان در صورتی انجام می شود که به هر علتی، از قبیل ضربه، بیماری لثه، یا عدم وجود دندان به صورت ژنتیکی یا مادرزادی، دندان دائم از دست برود یا از ابتدا وجود نداشته باشد.

امروزه، استفاده از ایمپلنت به منظور جایگزینی دندان از دست رفته، بهبود عملکرد دندان‌ها و افزایش زیبایی، یکی از درمان‌های ضروری محسوب می‌شود. این فرایند عبارت است از آزمایشات و معاینات اولیه، تشخیص، تصویربرداری خاص با اشعه‌ی ایکس، بیهوشی حین جراحی کاشت ایمپلنت و دیگر مراحلی که در مقالات دیگر به شرح آنها پرداخته‌ایم.

در صورت عدم وجود استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت چه کار باید کرد؟

پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت دندانی

جایگزینی ایمپلنت مستلزم آن است که حجم کافی استخوان وجود داشته باشد و از کیفیت بیولوژیکی بالایی برخوردار باشد. با این حال، در برخی افراد تحلیل استخوان پس از کشیدن دندان یا از دست رفتن آن باعث می‌شود به میزان کافی استخوان باقی نماند تا بتواند ایمپلنت را درون خود نگه دارد و از آن حمایت کند. گاهی اوقات برای بهبود زیبایی و عملکردی دندان نیاز است ایمپلنت در محلی استراتژیک قرار گیرد. برای افزایش زیبایی ظاهری نیاز است بافت نرم یک پایه‌ی استخوانی داشته باشد، “بافت نرم روی بافت سخت قرار گیرد”.

طرح درمان پیوند استخوان مستلزم انتخاب تکنیک جراحی و مواد پیوند مناسب است. طرح درمان ضعیف یا اجرای بد آن ممکن است منجر به جذب مجدد یا تحلیل مواد پیوندی شود یا اینکه پیوند آن با شکست مواجه شود. بعلاوه، ممکن است به جای استخوان اصلی، بافت فیبروز جایگزین بافت‌های تحلیل رفته شود.

با استفاده از چند فرایند می‌توان استخوان لازم را تامین نمود:

• در فک بالا، بالاتر از دندان‌های عقب، امکان افزایش ارتفاع استخوان موجود وجود دارد که از طریق ایجاد استخوان جدید در سینوس انجام می‎شود. این فرایند “تقویت سینوس” (sinus augmentation) نامیده می‌شود. نتایج کار جراح زبردست در این محل کاملا قابل پیش بینی خواهد بود و بدون موفقیت کلی و عمومی این تکنیک، بسیاری بیماران شرایط لازم برای دریافت ایمپلنت را نخواهند داشت، مخصوصا در بخش‌هایی از دهان که معمولا بیشتر در معرض از دست رفتن دندان قرار می‌گیرند.
• به روش‌های مختلفی می‌توان استخوان افزود؛ با این حال، یکی از ساده‌ترین کارها برداشتن استخوان از جای دیگر بدن و انتقال آن به عنوان “پیوند استخوان آنله” به یک منطقه‌ی ضعیف است. تکه‌ی استخوان جدید، به تدریج به منطقه‌ی زیر آن پیوند خواهد خورد و پس از بهبودی کامل، ایمپلنت در جای مناسب خود کاشته خواهد شد.

استخوان اضافی از کجا تامین می‌شود؟

پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت دندانی

این استخوان از جاهای مختلفی برداشته می‌شود اما معمولا از پشت دندان‌های عقب در فک پایین یا از چانه گرفته می‌شود. گاهی اوقات این استخوان از لگن یا استخوان قلم پا (درشت نی- tibia) گرفته می‌شود. با مشاهده اینکه استخوان خودتان در جای دیگر دهان، استخوان بوجود می‌آورد، شما را ترغیب خواهد کرد تا ناراحتی‌هایی که در عضو اهداء کننده و نیز محل جراحی احساس می‌کنید را تحمل کنید. بسیاری از افراد فکر می‌کنند این کار و ناراحتی‌های بیشتر از آن هم ارزش انجام آن را دارد، زیرا استخوان هر فردی برای پیوند در بدن او به عنوان “استاندارد طلایی” تلقی می‌شود.

گزینه‌های جایگزین استخوان فرد

برای افرادی که در پی راهکاری ساده‌تر و در عین حال آرام‌تر هستند، منابع دیگری نیز وجود دارند که برای پیوند استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جمله استخوان گاو، استخوان خوک یا مواد مرکب از مواد مصنوعی که به طور ویژه برای امن ساختن آن برای استفاده در انسان تهیه شده‌اند. تمام این مواد، شامل استخوان خود فرد، چارچوبی بوجود می‌آورند که استخوان جدید درون آن رشد خواهد کرد تا چند ماه بعد برای دریافت ایمپلنت دندانی آماده باشد.

استخوان جدید، از 3 تا 12 ماه قبل از اینکه برای دریافت ایمپلنت آماده باشد، می‌تواند هر چیزی را درون خود نگه دارد. برای رفتن به مرحله‌ی بعد عجله نداشته باشید. در صورتی که نیاز است بخش بزرگی به عنوان پیوند دریافت کنید مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید تا استخوان شکل بگیرد.

هر جراح برای ایجاد استخوان جدید روش خاص خود را خواهد داشت. برخی از آنها از یک تکنیک تکمیلی تحت عنوان “بازسازی هدایت شده‌ی بافت- guided tissue regeneration” استفاده خواهند کرد. با استفاده از این تکنیک، با قرار دادن یک مانع بین سلول‌های استخوانی که به آهستگی حرکت می‌کنند و سلول‌های بافت نرم درون مخاط دهان که سریع حرکت می‌کنند، به دسته‌ی اول زمان کافی داده می‌شود تا فضای خالی را پر کنند. این مانع “قابل جذب” بوده و چند ماه پس از آنکه کار خود را به اتمام برساند به طور طبیعی ناپدید خواهد شد.

آیا پیوند استخوان طول درمان را تغییر خواهد داد؟

پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت دندانی

در صورتی که به پیوند استخوان نیاز دارید، این فرایند قطعا طول درمان را افزایش خواهد داد؛ با این حال، در صورتی که با موفقیت انجام شود، نتایج کاشت ایمپلنت بهبود چشمگیری خواهند داشت. زمانی که این پیوند در جلوی دهان انجام شود به افزایش زیبایی نیز کمک می‌کند.

برای انجام پیوند استخوان، جراح باید مهارت بیشتری داشته باشد زیرا پیچیده‌تر از کاشت ساده‌ی ایمپلنت دندانی به تنهایی خواهد بود.

در برخی موقعیت‌های خاص برخی جراحان پیشنهاد می‌کنند کاشت ایمپلنت، پیوند استخوان و قرار دادن غشاء میانی به عنوان مانع، همگی در یک جلسه به صورت ترکیبی انجام شوند. این باعث می‌شود طول درمان به نحو چشمگیری کاهش یابد و نتایجی در پی داشته باشد که دستیابی به آنها به هر طریق دیگری دشوار خواهد بود. با این حال، برخی جراحان هنوز هم ترجیح می‌دهند فرایند پیوند استخوان را به صورت مجزا انجام دهند به گونه‌ای که ایمپلنت زمانی کاشته شود که پیوند استخوان به طور موفق انجام شده باشد.

هر فرایندی که برای افزایش حجم استخوان انتخاب شود، زمان، تلاش و هزینه‌ای که می‌شود ارزش انجام آن را خواهد داشت.