“عفونت ایمپلنت دندان” موضوعی نیست که برای آب کردن یخ جمع از آن استفاده کنید، اما داشتن اطلاعات مربوط به آن مهم است. شایع‌ترین مشکل مربوط به ایمپلنت‌ دندان نوعی عفونت است. خاص‌ترین نوع عفونت که در اطراف ایمپلنت دندانی مشاهده می‌شود “پری ایمپلنتیت” نامیده می‌شود. پری ایمپلنتت دندان نوعی بیماری لثه است که می‌تواند منجر به تحلیل استخوان و شکست ایمپلنت شود.

عفونت‌ها عموما در نتیجه‌ی باکتری بوجود می‌آیند، که درست پس از جراحی یا حتی یک سال پس از آن در اطراف ایمپلنت دندان گسترش می‌یابد.

علل و علائم عفونت اطراف ایمپلنت دندان

عفونت ایمپلنت دندان

عفونت ایمپلنت دندانی علائم و نشانه‌هایی دارد که در صورت بروز می‌توانید از پیشرفت آن پیشگیری نمایید. این علائم عبارتند از:

• خونریزی مداوم طی 24 ساعت نخست پس از جراحی
• وجود و تداوم تب که پس از روز اول پس از جراحی بدتر هم می‌شود
• درد ضربان دار که به دارو و مسکن پاسخ نمی‌دهد
• تورم شدید

در صورتی که در ایمپلنت دندان خود متوجه هر یک از این علائم و نشانه‌ها شدید، فورا با دندانپزشک خود تماس بگیرید و برای مراجعه وقت بگیرید. هر چه زودتر برای مبارزه با این عفونت اقدام کنید، نتایج بهتری خواهید دید.

درمان عفونت اطراف ایمپلنت دندان

در صورت مشاهده‌ی هر یک از این علائم، مشورت با دندانپزشک بهترین راه ممکن است زیرا به خوبی می‌داند چگونه عفونت اطراف ایمپلنت دندانی را تشخیص دهد و بهترین درمان را ارائه نماید.

بهترین درمان برای عفونت اطراف ایمپلنت دندان مراقبت‌های پیشگیرانه است. بهداشت خوب دهان و دندان و جراحی موفق ایمپلنت بهترین راه‌های پیشگیری از عفونت اطراف ایمپلنت دندانی هستند.

با این حال، در صورت عفونی شدن بافت اطراف ایمپلنت، نوع درمان به مرحله‌ی عفونت بستگی دارد. در صورتی که درست پس از کاشت ایمپلنت دندانی عفونت بروز پیدا کند فورا با دندانپزشک خود تماس بگیرید. ممکن است برای شما آنتی بیوتیک تجویز کند یا حتی ایمپلنت دندان را تعویض کند. بهترین گزینه این است که پیش از وخیم‌تر شدن عفونت، ایمپلنت دندانی برداشته شود.

از سوی دیگر، در صورتی که پس از قرار دادن روکش دندان روی ایمپلنت عفونت ایجاد شود، از میزان موفقیت درمان‌ها کاسته می‌شود. دندانپزشک ممکن است بایت را روی ایمپلنت تنظیم نماید، یا تنها اطراف ایمپلنت را پاکسازی نماید، آنتی بیوتیک تجویز نماید، یا بیمار را به پریودنتیست ارجاع دهد. در صورت وخیم بودن عفونت، موثرترین راهکار برای رهایی از عفونت ممکن است تعویض ایمپلنت یا اصلاح ایمپلنت باشد.

در صورت عدم درمان عفونت، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

عفونت ایمپلنت دندان

در صورتی که به وجود عفونت پی بردید، برای درمان آن تعلل نکنید. عدم درمان عفونت پیرامون ایمپلنت پیامدهایی در پی خواهد داشت که تنها حس درد و ناراحتی را افزایش خواهند داد.

در صورت تداوم عفونت و عدم درمان آن، ممکن است نیاز باشد بخشی از استخوان فک برداشته شود. در نهایت ممکن است موجب تحلیل استخوان و کل فک شود.

اگر مراقب تجمع باکتری نباشید ممکن است تعدادی از دندان‌های خود را از دست بدهید. علاوه بر نیاز به تعویض ایمپلنت دندانی، ممکن است نیاز باشد دندان‌های مجاور نیز کشیده شوند.

عفونت ایمپلنت دندان

بعلاوه، عفونت می‌تواند به بافت‌های نرم و سینوس‌ها نیز سرایت کند. از آنجا که ریشه‌ی تعدادی از دندان‌های فک بالا به درون سینوس‌ها می‌رسد، در صورت عدم درمان، عفونت به راحتی به این منطقه منتقل می‌شود، که منجر به عفونت دردناک سینوس خواهد شد. به همین ترتیب، باکتری می‌تواند بافت‌های نرم دهان را تحت تاثیر قرار دهد، که مشکلات عدیده‌ای از قبیل بیماری‌های مجرای تنفسی را در پی خواهد داشت.

عفونت ایمپلنت دندان

در موارد حاد، عفونت می‌تواند منجر به سپتی سمی شود، بیماری که در آن کل جریان خون آلوده به عفونت می‌شود. واکنش طبیعی بدن افزایش تعداد پادتن‌ها درون خون خواهد بود، به این معنا که میزان خون در منطقه‌ی عفونی افزایش خواهد یافت.

در صورت بروز سپتی سمی در نتیجه‌ی عفونت پیرامون ایمپلنت دندانی، بخش کوچکی از عفونت دچار پارگی می‌شود و وارد جریان خون می‌شود و درون کل بدن جریان می‌یابد. این شرایط می‌تواند زندگی بیمار را با خطر مواجه سازد.

ممکن است عفونت حتی وارد مغز نیز شود، که بسیار خطرناک است و معمولا نیاز خواهد بود فرد برای درمان در بیمارستان بستری شود. به یکی از روش‌هایی که در بالا ذکر شد، عفونت به مغز منتقل می‌شود.

آیا می‌توان ایمپلنت دندانی عفونی را حفظ نمود؟

به طور مختر باید گفت بله، ایمپلنت دندانی پس از عفونی شدن نیز قابل نجات خواهد بود. با استفاده از روشی تحت عنوان فرایند درمان پری ایمپلنت با کمک لیزر (LAPIP)، دندانپزشکان موفق به توقف روند تکثیر عفونت و حتی در برخی موارد تولید مجدد استخوان شده‌اند.

اما البته، موفقیت این نوع درمان در بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. در صورت عدم موفقیت LAPIP یا حتی در صورت عملی نبودن آن، دندانپزشک می‌تواند پس از پیوند استخوان، ایمپلنت را تعویض نماید.

استفاده از آنتی بیوتیک برای توقف عفونت ایمپلنت دندانی

آنتی بیوتیک باکتری‌ها را از بین می‌برد، یا رشد و انتشار آنها را متوقف می‌سازد. اما مصرف یا عدم مصرف و حتی زمان مصرف آنها برای جراحی ایمپلنت دندانی موضوعی است که دندانپزشکان راجع به آن اتفاق نظر ندارند. به طور کلی، تجویز آنها الزامی نیست اما بسیاری دندانپزشک‌ها ترجیح می‌دهند بیمار از آنها استفاده نماید.

آنتی بیوتیک‌ها هم برای پیشگیری و هم برای عفونت‌های پس از جراحی موثر هستند و واقعا قادرند سلامت ایمپلنت را در دراز مدت حفظ نمایند.

آنتی بیوتیک‌ها به عنوان مراقبت‌های پیشگیرانه

از آنجا که آنتی بیوتیک‌ها برای پیشگیری از سایر عفونت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند (از جمله عفونت‌های دستگاه مجاری ادراری)، می‌توان از آنها برای مبارزه با عفونت‌های ناشی از ایمپلنت‌های دندانی نیز استفاده نمود. از سوی دیگر، برخی دندانپزشک‌ها معتقدند استفاده از آنتی بیوتیک‌ها در مراقبت‌های پیشگیرانه بی نتیجه خواهد بود. بنابراین ممکن است به نظر دندانپزشک شما، استفاده از آنها ضروری نباشد.

گرچه آنتی بیوتیک‌ها در پیشگیری از تجمع باکتری در دهان موثر عمل می‌کنند، برای مقابله با عفونت‌های ویروسی یا قارچی بی تاثیر خواهند بود.

آنتی بیوتیک‌ها به عنوان درمان عفونت

آنتی بیوتیک‌ها بیشتر به عنوان روشی برای درمان عفونت استفاده می‌شوند. در صورت وجود حداقل باکتری، آنتی بیوتیک‌ها باید از بروز عفونت پیشگیری نمایند. اما همانطور که پیش از این ذکر شد، در صورت افزایش عفونت، آنتی بیوتیک‌ها آنقدر موثر نیستند که بتوانند مشکل را بر طرف سازند و نیاز به جراحی خواهد داشت.