بیماری لثه در کودکان
در این نوشته می خوانید:
اغلب تصور میکنیم بیماری لثه شرایطی است که مختص بزرگسالان میباشد، اما صحت ندارد. نوجوانان و حتی کودکان کم سنتر نیز در معرض خطر بیماری لثه، از موارد شدید تا خفیف آن، قرار دارند که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند. در صورتی که این مشکل در این سن برطرف نشود، میتوان موارد بیماری لثه در افراد زیر 18 سال را نیز به 50 درصد افراد بزرگسالی افزود که با این بیماری(بیماری لثه در کودکان) دست به گریبان هستند.
بیماری لثه در کودکان چیست؟
بیماری لثه شرایطی است که از انباشته شدن باکتری و باقیماندهی مواد غذایی روی دندانها ایجاد میشود که نتیجهی آن تشکیل یک لایهی چسبناک تحت عنوان پلاک روی دندنها میباشد. پلاک روی دندان با سفت شدن تبدیل به رسوب میشود و منجر به جذب پلاکهای بیشتر میشود. در نهایت، این شرایط منجر به قرمزی و تورم لثهها میشود. تشدید این وضعیت میتواند باعث لق شدن دندانها شود زیرا به بافت نرم و استخوان زیر دندان آسیب میرساند. ابتلا به بیماری جدی لثه در کودکان چندان شایع نیست، اما موارد خفیف آن چندان دور از انتظار نیست.
علائم و نشانههای بیماری لثه در کودکان
علائم اولیهی بیماری لثه عبارتند از پف کردن و قرمز و متورم شدن لثهها. لثهها حین زدن مسواک یا کشیدن نخ دندان به راحتی خونریزی خواهند کرد. بوی بد دهان مزمن که با زدن مسواک و کشیدن نخ دندان هم بهبود پیدا نمیکند نیز یکی از علائم این عارضه است. با پیشرفت بیماری، ممکن است دندانهایی که در کودک رشد میکنند لق شوند. در بخشهایی از زیر لثهی اطراف دندان که پلاک به تدریج روی هم انباشته میشود، ممکن است پاکت پریودنتال ایجاد شود. پاکت پریودنتال به افزایش عمق شیار بین لثه و دندانها در نتیجهی تخریب بافت آن در اثر تجمع باکتری اطلاق میگردد.
علل بیماری لثه در کودکان
نوجوانان ممکن است طی دوران بلوغ خود مشکلات لثه را تجربه کنند. افزایش سطح پروژسترون و احتمالا استروژن میتواند منجر به افزایش جریان خون در لثهها شود که باعث افزایش حساسیت آنها خواهد شد. در مورد کودکان، اصلیترین علت بیماری لثه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. با این حال، برخی بیماریهای خاص نیز میتوانند موجب تشدید این عارضه در کودکان شوند، بیماریهایی از قبیل دیابت نوع 1، سندروم کیندلر – Kindler syndrome (نوعی اختلال وراثتی با نشانههایی همچون تاولهای پوستی، حساسیت به نور، چروک شدن پوست در دوران نوزادی، آتروفی لثه و دندانهای ضعیف و نارس)، سندروم داون – Down syndrome و سندروم پاپیلون لفور – Papillon–Lefèvre syndrome (اختلالی مادرزادی با علائم افزایش ضخامت لایهی شاخی پوست کف دست و پا و نیز بیماری پیشرفته پریودنتال در دندانهای شیری و دائمی). ژنتیک نیز میتواند خطر ابتلا به بیماری لثه در کودکان را افزایش دهد، بنابراین اگر در پیشینهی خانوادگی خود سابقهی بیماری لثه را دارید، حتما آن را با دندانپزشک کودک خود در میان بگذارید.
درمان و پیشگیری از بیماری لثه در کودکان
نخستین گام در پیشگیری از بیماری لثه در کودکان ترغیب آنها به حفظ بهداشت دهان و دندان است. کودک شما باید حداقل دو مرتبه در روز مسواک بزند. در کنار آن، عادت کشیدن نخ دندان حداقل یک مرتبه در روز نیز میتواند کمککننده باشد. پیشنهاد میشود کودک خود را از یک سالگی نزد دندانپزشک ببرید. پس از آن مراجعهی 6 ماه یک بار به دندانپزشک برای چکاپ و پاکسازی دندانها ضروری است. بعلاوه، تلاش کنید در زمینهی مراقبت از دهان و دندان، الگوی خوبی برای کودک خود باشید.
اگر کودک شما به موارد خفیف بیماری لثه دچار شد، میتوان از طریق پاکسازی تخصصی دندانها و با حفظ عادات بهداشت دهان و دندان آن را درمان نمود. اما در صورت تشدید این شرایط، ممکن است انجام درمان بیماری لثه برای کودک ضرورت پیدا کند که شامل پاکسازی عمیق، شستشوی دهان و مصرف آنتیبیوتیک و دیگر داروها میباشد. در موارد پیشرفته، ممکن است انجام جراحی ضروری باشد.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.