بخش تخصصی پیوند لثه
بیماری‌های لثه مثل عقب رفتگی لثه، نیاز به درمان پیوند لثه دارند. پیوند لثه نوعی از عمل جراحی دندان است که نسبتا روشی سریع و آسان می‌باشد. در این عمل متخصص پریودنتیت از سقف دهان، بافت لثه را برداشته و از آن برای لثه‌ی آسیب دیده استفاده می‌کند. عقب رفتگی لثه به آرامی رخ می‌دهد و به همین دلیل بسیاری از مردم متوجه بروز این اتفاق نمی‌شوند. در صورت عدم درمان چنین مشکلاتی، ممکن است در نهایت منجر به از دست رفتن دندان فرد شود. پیوند لثه در بیشتر موارد جنبه‌ی درمانی دارد، ولی برخی از مردم برای اصلاح طرح لبخند خود از این روش استفاده میکنند که در این صورت جنبه‌ی زیبایی دارد.
سلول های بنیادی برای کمک به کاشت ایمپلنت های دندانی
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
وقتی به سختی می توان گفت هم از نظر تکنیکی و هم از نظر زیبایی چه تفاوتی بین ایمپلنت های دندانی مدرن و دندان های واقعی وجود دارد، افرادی که در نتیجه حادثه یا بالا رفتن سن دندان های خود را از دست می دهند، خیلی سریع لبخند زیبای خود را مجدداً بدست می آورند. با این حال، لازم است استخوان کافی برای نگهداشتن و حمایت ایمپلنت های دندانی وجود داشته باشد. در عصر جدید روش های متعدد بازسازی استخوان ابداع شده اند که عبارتند از جایگزینی مواد استخوان و سلول های بنیادی.
آیا لبخند شما یک دست دندان بی نقص و سفید و درخشان را نشان می دهد؟ وضعیت دندان های ما عادات بهداشتی دهانی ما را به نمایش می گذارند؛ با این حال، ما در پیشگیری از دست رفتن دندان ها در نتیجه تصادفات یا بالا رفتن سن ناتوان هستیم. ایمپلنت های دندانی مدرن می توانند جایگزین دندان های از دست رفته شوند تا جایی که حتی یک دست دندان کامل یک فک می توانند با دندان های مصنوعی احیاء شوند. دندان های مصنوعی می توانند در برابر همان مقدار فشار ناشی از جویدن دوام بیاورند که دندان های طبیعی می توانند. علاوه بر این، می توانند مانند دندان های طبیعی به نظر برسند و احساسی مانند آنها بوجود بیاورند.
با این حال، برای آنکه فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی کار کند، لازم است دندان های مصنوعی محکم داخل استخوان فک جای بگیرند. پیچ های تیتانیومی سازگار با بدن انسان، و مقاوم در برابر خوردگی برای ثبات ایمپلنت های دندانی در استخوان فک استفاده می شوند، که نیاز به وجود استخوان کافی دارند. وقتی استخوان تحلیل رفته باشد، مثلاً در نتیجه عدم وجود بار روی استخوان، جراح دهان و دندان چه کاری می تواند انجام دهد؟ وی قبل از کارگذاشتن ایمپلنت های دندانی لازم است پیوسته مقدار استخوان فک بیمار را افزایش دهد.
کاشت ایمپلنت های دندانی با سلول های بنیادی
روش های رشد بافت استخوان
یکی از روش هایی که برای آماده سازی استخوان فک برای کاشت ایمپلنت های دندانی استفاده می شود تحت عنوان سینوس لیفت شناخته می شود: جراح برشی در لثه بیمار در سمت گونه فک بالا ایجاد می کند تا جایی که استخوان قابل مشاهده باشد و بتوان در آن برش ایجاد کرد تا در فضای خالی ایجاد شده داخل استخوان مواد پیوند استخوان قرار داد. اما این مواد از کجا تأمین می شوند؟
یا با استخوان گرفته شده از بدن خود بیمار، یا از دهان یا از لگن بیمار. با این حال بیمارانی که تحت این نوع جراحی ها قرار می گیرند اغلب از مشکلات محلی که از آن استخوان گرفته شده است شکایت دارند. زمان نیز یک عامل مهم دیگر است. معمولاً در طول مدتی که طول می کشد تا زخم بهبود پیدا کند، معمولاً سه ماه، پیوند استخوان مقداری تحلیل می رود در نتیجه از مقدار استخوان موجود برای کاشت ایمپلنت کاسته می شود.
برای حل این مشکل معمولاً راهکارهای جایگزینی وجود دارد، از جمله استفاده از موادی مانند پودر گرفته شده از استخوان حیوانات که ماتریکس منفذ داری تشکیل می دهد که بافت استخوانی جدید داخل آن شکل می گیرد. با این حال، این روند 6 ماه طول می کشد. هر دوی این روش ها زمان بر هستند و کیفیت استخوان نهایی به اندازه کیفیت مورد نیاز نمی رسد.
در نتیجه همه این کمبودها، دانشمندان به فکر استفاده از سلول های بنیادی برای بازسازی استخوان تحلیل رفته افتادند.
استفاده از سلول های بنیادی خود بیمار برای بازسازی استخوان فک
طی چند سال اخیر، دانشمندان مطالعات بالینی متعددی روی روش کاملاً جدید استفاده از سلول های بنیادی انجام داده اند. آنها به این نتیجه رسیده اند که امکان استفاده از سلول های بنیادی خود بیمار برای بازسازی استخوان فک و تأثیر یک نوع فاکتور رشد مولکولی خاص روی رشد استئوبلاست ها وجود دارد. این فاکتور رشد، که تحت عنوان پروتئین مورفوژنتیک استخوان (BMP) شناخته می شود، سلول های بنیادی را شامل می شود تا به استئوبلاست ها تبدیل شوند و مواد استخوانی تولید کنند.
وقتی BMP به داخل عضلات تزریق می شود، سلول های بنیادی را جذب می کند و آنها را ترغیب می کند به استخوان تبدیل شوند- در نتیجه استخوان تولید می شود. BMP همان کاری را انجام می دهد که داخل استخوان فک انجام می دهد. محققان دریافتند که افزودن BMP منجر به تولید مکرر استخوانی می شود که تراکم و حجمی به مراتب بیشتر از استخوانی دارد که با روش های دیگر تولید می شد.
با این حال برخی محققان هنوز هم تأیید نکرده اند که BMP بتواند به کاشت ایمپلنت های دندانی کمک کند. بنابراین، دانشمندان تصمیم گرفتند روش دیگری استفاده کنند: اگر آنها اجازه ندارند از BMP برای جذب سلول های بنیادی به محل مورد نظر داخل استخوان فک استفاده کنند، تنها گزینه آوردن خود سلول های بنیادی به داخل استخوان فک است.
کاشت ایمپلنت های دندانی با سلول های بنیادی
روش استفاده از سلول های بنیادی برای کاشت ایمپلنت های دندانی
این روش اکنون به خوبی به اثبات رسیده است و مزایای متعددی دارد. فرایند به قرار زیر است: جراح مقدار اندکی مغز استخوان حاوی سلول های بنیادی را از استخوان لگن بر می دارد. سلول های بنیادی با سانتریفیوژ کردن مغز استخوان جدا می شوند و پس از آن با مواد جایگزین استخوان ترکیب می شوند، که یک ماتریکس منفذی را برای سلول های بنیادی شکل می دهد تا به بهترین شکل به استئوبلاست ها تبدیل شوند.
این ترکیب می تواند در یک جلسه داخل استخوان فک کاشته شود، که به این معنا است که الزاماً نیاز نیست برای کشت استئوبلاست ها در شرایط آزمایشگاهی هشت هفته دست نگهداشت. استخوان مستقیماً به طور کامل داخل بدن خود بیمار شکل می گیرد. نتایج بسیار امیدوار کننده هستند: بر خلاف کشت استخوان در شرایط آزمایشگاهی، استفاده از سلول های بنیادی منجر به تولید مقدار بیشتری استخوان می شود، که از تراکم بیشتری برخوردار است.
حدود 30% از استخوان جدید معمولاً ظرف مدت 4ماه داخل فک بیمار شکل می گیرد. علاوه بر این، استخوانی که به تازگی تولید شده است بسیار بیشتر به صورت ارگانیک در بافت اطراف سازگار می شود. سلول های بنیادی علاوه بر این قادر هستند عروق خونی جدید تشکیل دهند، که به میزان قابل توجهی تأمین بافت ها با مواد مغذی را بهینه می سازد.
استفاده از سلول های بنیادی همراه با مواد جایگزین شونده استخوان به پر استفاده ترین روش برای درمان بیمارانی که از عدم کافی بودن مقدار استخوان فک رنج می برند، در بسیاری از مناطق دنیا تبدیل شده است. این روش تاکنون به شهرت کافی رسیده است و بدون هیچ خطری می تواند استفاده شود، و به زودی به یک استاندارد طلایی در جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی در سراسر دنیا تبدیل خواهد شد.
طول عمر و دوام ایمپلنت دندان چقدر است؟
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
ایمپلنت های دندانی دوامی باور نکردنی دارند که به موادی مربوط می شود که برای ساخت آنها استفاده می شود، تیتانیوم، و اینکه آنها چگونه با استخوان پیوند خورده اند. تحقیقات بالینی نشان می دهند که نرخ دوام و ماندگاری آنها 94% طی 10 سال، و 91% طی 15 سال است، و این تحقیقات به فناوری ها و روش های جدیدی ختم شده اند که به بادوام تر کردن ایمپلنت های دندانی کمک می کنند. برای مثال، بیمارانی که براکسیسم یا تراکم اندک استخوان دارند می توانند از تکنیک ها و فرایندهای تکمیلی متفاوت ایمپلنت های دندانی بهره مند شوند تا دامنه ویژگی های ایده آل برای گزینه خوب برای کاشت ایمپلنت بودن را گسترش دهند.
دوام باور نکردنی ایمپلنت های دندانی
همانطور که مشخص است، دوام ایمپلنت های دندانی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع ایمپلنت دندانی، مکانی که ایمپلنت دندانی قرار داده می شود، سلامت دهان شما، و عادات شما. علاوه بر این، به این بستگی دارد که منظور شما از “ایمپلنت دندانی” چیست. برای برخی افراد، ایمپلنت دندانی کل یک سیستم است: فیکسچر، اباتمنت، روکش. به احتمال زیاد دندانپزشک شما آن را به شکلی متفاوت تعریف می کند.
ایمپلنت دندانی از یک فیکسچر و اباتمنت تشکیل شده است. این بادوام ترین، و بخش آلیاژ تیتانیومی سیستم است که داخل استخوان فک قرار می گیرد. این همان چیزی است که دندانپزشکان به آن اشاره می کنند وقتی می گویند نرخ موفقیت آن بالاتر است. دندان جایگزین واقعی نیز ترمیم نهایی نامیده می شود، که به ایمپلنت دندانی متصل می شود و نیاز خواهد داشت با ساییدگی طبیعی تعویض شود.
بنابراین ایمپلنت های دندانی چقدر دوام دارند- بخش فلزی که با جراحی داخل استخوان فک کار گذاشته می شود؟ شواهد حاکی از این هستند که یک مدت زمان طولانی، نرخ موفقیت طولانی مدت بالینی را مشخص می نماید.
طول عمر یا دوام ایمپلنت های دندانی
دوام ایمپلنت دندانی که با استخوان جوش خورده است
ایمپلنت های دندانی در اندازه های مختلفی وجود دارند، و اینکه کدام یک برای شما مناسب است چیزی است که پزشک معالج شما راجع به آن در جلسه مشاوره برای شما توضیح خواهد داد. تکنیکی که انتخاب می شود نیز به تعداد ایمپلنت های دندانی بستگی دارد که نیاز خواهید داشت و اینکه آیا فرایندهای تکمیلی نیاز خواهید داشت یا خیر. ایمپلنت تیتانیومی جوش خورده با استخوان و مشتقات آن رایج ترین نوع ایمپلنت های دندانی هستند.
تحقیقات حاکی از این هستند که طول عمر ایمپلنت های دندانی به این بستگی دارد که ایمپلنت در کدام فک کار گذاشته شده است. ایمپلنت های دندانی که داخل فک بالا کار گذاشته شده اند نرخ موفقیت 84 درصد داشته اند و بیش از یک دوره 12 ساله سالم بوده اند. در حالی که ایمپلنت های دندانی که در فک پایین کار گذاشته می شوند، طی یک دوره 12 ساله، نرخ موفقیت 93 درصد داشته اند.
طول عمر یا دوام ایمپلنت های دندانی
نقش سلامت بیمار در طول عمر ایمپلنت
نرخ موفقیت به عوامل مختلفی بستگی دارد. قبل از کارگذاری ایمپلنت های دندانی، پزشک تراکم استخون فک شما را بررسی خواهد کرد. فک دندان ها را در جای خود نگه می دارد و ارتباط سیستمیکی بین آن و ریشه دندان ها وجود دارد.
هر بار که آدامس می جوید یا غذا می خورید، دندان های شما فشار زیادی را به فک منتقل می کنند و این باعث تجزیه شدن بافت ها می شود. این نیرو استخوان را تحریک می کند تا استحکام پیدا کند، درست مانند عضلات پس از ورزش کردن، و این بخشی از روند حفظ تراکم، قدرت، و سلامت استخوان است.
وقتی شما یک دندان را از دست می دهید، تحریکی که استخوان فک شما نیاز دارد دیگر وجود ندارد و استخوان شروع به از دست دادن تراکم خود می کند. اگر استخوان فک شما تراکم خود را از دست داده باشد، همیشه هم نیازی به فرایندهای تکمیلی، مانند پیوند استخوان، ندارید، اما بسته به وخامت تحلیل رفتگی استخوان، واقعاً می تواند جبران شود.
فناوری جدید ایمپلنت های دندانی می تواند نرخ موفقیت ایمپلنت های دندانی را افزایش دهد. سطح ایمپلنت های دندانی به روش های مختلفی می تواند رزوه دار شود و نحوه رزوه دار شدن آنها می تواند تفاوت چشمگیری در دوام آنها داشته باشد، و ایمپلنت هایی که سطح آنها رزوه دار شده است می تواند در بیمارانی که تراکم استخوان های آنها اندک است استفاده شوند. دندانپزشک در طول مشاوره راجع به مؤثرترین راهکارها برای نیازهای خاص شما صحبت خواهد کرد.
طول عمر ایمپلنت های دندانی به وضعیت رعایت بهداشت دهانی و رعایت دقیق دستور العمل های مراقبتی پس از جراحی بستگی دارد. بیماری لثه بافتی که دندان ها را در جای خود نگه می دارد را تحت تأثیر قرار می دهد، بنابراین اگر از سلامت دهان خود مراقبت نکنید و محیطی بوجود بیاورید که مشکلات پریودنتال را تشدید کند، طول عمر ایمپلنت های دندانی شما کوتاه خواهد شد.
طول عمر یا دوام ایمپلنت های دندانی
عاداتی مانند دندان قروچه چه تاثیری بر عمر ایمپلنت دارد؟
درست همانطور که وضعیت سلامت دهان نقش مهمی در طول عمر ایمپلنت های دندانی ایفا می کند، عادات براکسیسم (ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر) نیز همین قدر دخیل هستند. تحقیقات نشان داده اند که بیمارانی که دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهند و می سایند، به احتمال بیشتری دچار شکست ایمپلنت های دندانی می شوند، گرچه روی هم رفته، تعداد کل شکست ها برای هر دو گروه اندک بود.
اگر دندان های خود را در طول شب روی یکدیگر فشار می دهید، دلیلی برای ناراحتی وجود ندارند. تنها کافی است قبل از برنامه ریزی برای کاشت ایمپلنت های دندانی، دندانپزشک خود را در جریان قرار دهید.
برای مثال، رایج است که از فیکسچرهای قطورتر استفاده می شود تا بهتر داخل استخوان فک قفل شود. یا می توان از انواع مختلفی از فیکسچرها استفاده کرد. یا اینکه می توان از محافظ دندان های شبانه استفاده کرد، مخصوصاً در دوره بلافاصله پس از فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی.
چگونه می توان عمر ایمپلنت را افزایش داد؟
می دانیم که عوامل مختلفی می توانند نقش بزرگی در دوام و بقای ایمپلنت های دندانی ایفا کنند، از جمله:
با مراقبت های درست، 90 درصد از بیماران بهره مند شدن از مزایای ایمپلنت های دندانی پس از 15 سال را همچنان تجربه خواهند کرد. با دو مرتبه مسواک زدن در طول روز و نخ دندان کشیدن به صورت روزانه، و مراجعه منظم به دندانپزشک می توانید اطمینان حاصل کنید که ایمپلنت های دندانی شما برای مدت زمانی طولانی در بهترین وضعیت سلامت خود باقی خواهند ماند.
دندان عقل نهفته
/0 نظرها/در جراحی دندان, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
اگر مشکلی مربوط به سلامت دهان وجود داشته باشد که بخواهید از آن اجتناب نمایید، نهفتگی دندان عقل است. متأسفانه، شما واقعاً نمی توانید اندازه دهان خود را کنترل کنید یا اینکه دندان های عقل چگونه داخل آن رشد کنند. از آنجا که دندان های عقل نهفته اغلب در نتیجه رویش نادرست و نامناسب دندان های عقل بروز پیدا می کنند، کار چندانی نمی توانید برای پیشگیری از بروز این شرایط انجام دهید. خوشبخاتنه، گزینه های درمانی وجود دارند که می توانید به آنها فکر کنید.
نهفتگی دندان عقل چیست؟
گرچه گاهی اوقات دندان ها داخل فکی رشد می کنند که به اندازه کافی بزرگ است تا همه دندان ها را داخل خود جای دهد، اما اکثر افراد فضای کافی برای رویش دندان های عقل خود ندارند، که منجر به نهفتگی آنها می شود. علت این است که اکثر افراد فضایی تقریباً برای رشد 28 دندان دارند، که این همان تعدادی است که شما قبل از رویش دندان های عقل خود دارید. دندان های عقل که تحت عنوان دندان های مولر سوم شناخته می شوند، آخرین دندان هایی هستند که رشد می کنند، و بین 17 تا 25 سالگی بیرون می آیند. آنها هیچ هدفی را برآورده نمی کنند زیرا امروزه رژیم غذایی ما شامل غذاهای نرم تری است و ما می توانیم به راحتی غذای خود را بجویم و به ذرات کوچکتر تبدیل کنیم. اغلب دندان های عقل یا نمی توانند درست بیرون بیایند یا به طور کامل از داخل بافت لثه و استخوان فک بیرون نمی آیند.
نهفتگی دندان عقل
علائم دندان عقل نهفته چیست؟
از آنجا که شما واقعاً نیازی به دندان های عقل ندارید، ممکن است نگه داشتن آنها برای شما واقعاً مهم نباشد. متأسفانه، در اکثر موارد، دندان های عقل نهفته چندان مورد توجه قرار نمی گیرند.
تورم و عفونت
اغلب تورم، درد، و عفونت قابل توجهی با نهفتگی دندان های عقل همراه است که نباید بدون درمان باقی بماند. علاوه بر این، از آنجا که نهفتگی دندان عقل می تواند به لثه ها، دندان ها، و استخوان اطراف آن آسیب برساند، برخی دندانپزشکان کشیدن آنها با کمک جراحی را توصیه می کنند. کشیدن دندان های عقل نهفته دشوارتر است، و خطر بروز مشکلات برای آنها ناشی از جراحی بیشتر است، و می تواند آسیب دائمی به استخوان ها و دندان های دیگر وارد کند. علاوه بر این، هر چه درد دندان عقل بیشتر طول بکشد، بیشتر احتمال دارد که عفونت منجر به ورود باکتری به داخل بافت باز شود. عفونت های دهانی می توانند تأثیر منفی روی سلامت عمومی سیستمیک بدن نیز داشته باشند.
درد
درد دندان های عقل می تواند نشانه نهفتگی دندان های عقل باشد، که زمانی اتفاق می افتد که استخوان فک یا دندان های دیگر مانع رویش صحیح آنها می شوند. نشانه هایی که دندان های عقل شما می توانند نهفته باشند عبارتند از درد و تحریک پذیری فک یا دندان های دیگر، قرمزی و تورم لثه های اطراف دندان ها، بوی بد دهان، یا مزه بد داخل دهان وقتی برای جویدن بایت خود را می بندید. دندان های عقل نهفته می توانند خطر بروز کیست را نیز به همراه داشته باشند، که کیسه های پر از چرکی هستند که اطراف دندان ها شکل می گیرند. به ندرت، تومورها می توانند کنار دندان ها شکل بگیرند. کیست ها و تومورها می توانند منجر به بروز آسیب های دائمی استخوان فک و همچنین دندان های دیگر شما شوند. درد دندان عقل همیشه هم نشانه نهفته بودن دندان عقل شما نیست، بلکه هر چه بیشتر برای مراجعه به دندانپزشک صبر کنید، بیشتر احتمال دارد که دندان عقل شما نهفته شود.
نهفتگی دندان عقل
تصاویر رادیوگرافی دندان عقل نهفته را آشکار میکنند
دندانپزشک قبل از کشیدن دندان عقل شما تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرد تا محل دندان یا دندان هایی که قرار است کشیده شوند را شناسایی نماید. دندان های عقل بر اساس موقعیت قرار گیری آنها داخل دهان به چهار دسته تقسیم می شوند:
کشیدن دندان عقل نهفته
گرچه ممکن است این جراحی ترسناک به نظر برسد، اما بسیار معمول است و اغلب درد آن کمتر از ناراحتی همراه با نهفتگی دندان عقل است. در حقیقت، تقریباً 85 درصد از دندان های عقل در نهایت نیاز به کشیده شدن خواهند داشت.
کشیدن دندان عقل نهفته توسط جراح دهان و دندان و داخل مطب انجام می شود. جراح برای پرهیز از ناراحتی در طول فرایند ابتدا دهان شما را بی حس می کند و یک برش ساده برای کشیدن یک یا همه دندان نهفته شما ایجاد می کند. وقتی دندان عقل نهفته کشیده شد، برای بستن برش از بخیه استفاده خواهد شد و اجازه داده خواهد شد لثه بهبود پیدا کند. به مدت چند روز پس از فرایند ممکن است مقداری خونریزی تجربه کنید. بسیار مهم است که دستور العمل های دندانپزشک خود را برای مراقبت های پس از جراحی دنبال کنید. وقتی دهان شما کاملاً بهبود پیدا کرد باید یک مرتبه دیگر برای کشیدن بخیه ها و چکاپ به مطب مراجعه کنید. پس از آن می توانید به کارهای روتین بهداشت دهانی خود بپردازید و از انواع محصولاتی استفاده کنید که برای بهبود سلامت دهان طراحی شده اند تا دهان خود را سالم نگهدارید.