در صورت شل شدن روکش دندان چه باید کرد؟

روکش های دندانی روی پر شدگی های حفره های بزرگ دندانی، ایمپلنت های دندانی، و دندان هایی قرار می گیرند که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند (عصب کشی شده اند). این روکش ها با سمان آب بندی (مخصوص دندانپزشکی) به دندانی که آماده شده است چسبانده می شوند، این چسب ها بر اساس اندازه ذرات آنها، قدرت چسبندگی، انحلال پذیری، و غیره، در انواع مختلفی در دسترس هستند.

اگر تحت هر شرایطی، روکش به صورت دنج یا راحت روی دندان قرار نگیرد و پایدار نباشد، منجر به شل شدن آن می شود.

چه عواملی موجب شل شدن روکش های دندانی می شوند؟

• ریز نشت Micro-leakages: ریز نشت زمانی اتفاق می افتد که سمانی که برای چسباندن روکش به ساختار دندان استفاده شده است شسته می شود. این منجر به ایجاد یک فضای خالی داخل سمان می شود که منجر به شل شدن روکش می شود.
• حفره ها/ پوسیدگی های دندانی: دندان هایی که ترمیم و احیاء شده اند اگر تمیز نگهداشته نشوند، بیشتر مستعد تجمع پلاک های دندانی هستند. به مرور زمان، این منجر به پوسیدگی دندان زیر روکش، و تغییر ساختار دندان می شود.
• ساییدن/ فشردن دندان ها روی یکدیگر: این منجر به وارد آمدن فشار مستمر روی دندان می شود که منجر به ایجاد فشار ناخواسته می شود.
• عادات غذایی: غذاهای چسبناک ممکن است منجر به کنده شدن روکش شوند.
• ضربه/ تروما: هر گونه ضربه ناگهانی هنگام مسواک زدن، کشیدن نخ دندان و تروما در نتیجه زمین خوردن یا مشت و ضربه سنگین می تواند منجر به شل شدن روکش های دندانی شوند.
• علل دیگر
  • خطاهای فنی در لابراتوار هنگام ساخت روکش، که منجر به تغییر ابعاد یا تحریف روکش می شود.
  • عدم قرار گیری کامل سمان هنگام قرار دادن روکش.
  • آلودگی سمان با مایعات داخل دهان که موجب بوجود آمدن پیوند ضعیف تری بین روکش و دندان می شود.

شل شدن روکش دندانی

علائم و نشانه های شل شدن روکش های دندانی

• ناراحتی و حساسیت
• دندان درد
• درد هنگام بستن بایت
• درد و ناراحتی در فک ها
• تروما به لثه های زیرین
• حساسیت لثه ها

شل شدن روکش های موقت

پس از آماده شدن دندان با تراش، و قبل از قرار گرفتن روکش دائمی روی دندان روکش های موقت روی دندان قرار می گیرند. هدف اصلی روکش های موقت حفظ ساختار دندان و موقعیت دندان است تا زمانی که روکش دائمی جایگزین آن شود.

شل شدن روکش دندانی

در صورت شل شدن روکش موقت چه باید کرد؟

در این صورت بهتر است هر چه سریع تر با دندانپزشک خود مشورت کنید، زیرا منتظر شدن برای مدت زمان طولانی ممکن است موجب تغییر ساختار دندان و حتی ممکن است دندان بیشتر از قبل از حفره خود بالا بیاید تا همسطح با دندان های مجاور قرار بگیرد و تماس خود با دندان های روبرو را حفظ نماید.

علاوه بر این خطر شکسته شدن ترمیم دندان زیر روکش و حتی شکستگی دندان در موارد شدید نیز وجود دارد. شکستگی ترمیم دندان مستلزم بازسازی با کامپوزیت و آماده سازی مجدد دندان همراه با گرفتن قالب جدید از دندانی است که تحت تأثیر قرار گرفته است. دندان های شکسته با روکش شل عموماً با ترمیم های بزرگ مشاهده می شوند جایی که برآمدگی تاج طبیعی کمتر است. در چنین مواردی، روکش های دندانی که درست قرار گرفته باشند، انسجام و استحکام خوبی درستی خواهند داشت.

روکش های دندانی موقتی ممکن است حتی تناسب و راحتی قرار گیری روکش های دائمی را با مشکل مواجه سازند. بنابراین، همیشه بهتر است روکش موقت شل خود را خارج سازید یا آن را مجدداً تثبیت کنید تا از هر گونه فرایندهای پیچیده بیشتری پرهیز نمایید.

روکش های دائمی شل

روکش های دائمی هدف دندان های طبیعی مانند بلعیدن را در مورد دندان های خلفی (یعنی دندان های عقبی- دندان های مولر و پرمولر) عملی می سازند.

روکش ها در دندان های قدامی (یعنی دندان های جلو- دندان های پیشین) برای گاز زدن یا پاره کردن استفاده می شوند. روکش های دائمی دندان های جلو نیز نقش مهمی در زیبایی و ادای حروف و اصوات (گفتار) ایفا می کنند. یک روکش دائمی شل مانع انجام عملکرد جویدن می شود که با ناراحتی و درد همراه است.

بالا آمدن بیش از حد دندان درون حفره نیز مشاهده می شود. در صورت بالا قرار گرفتن روکش روی دندان برای مدت زمان طولانی، ساختار دندان زیرین شروع به بالا آمدن می کند و هر چه بیشتر می گذرد، برآمدگی دندان کمتر و کمتر قادر است یک روکش را به خوبی روی خود نگه دارد. علاوه بر این، ورود میکروب ها به داخل کانال ریشه دندان نیز به ارحتی صورت میگیرد و در نهایت به استخوان می رسد که منجر به بروز عفونت در انتهای ریشه دندان (عفونت پری آپیکال) و مشکلات لثه (ژینژیویت و پریودنتیت) می شود.

روکش های دندانی شل ممکن است به طور کامل از دندان جدا شوند. این اتفاق کل اکلوژن و سلامت دندان ها را تحت تأثیر قرار می دهد. در چنین شرایطی، لغزیدن دندان های مجاور مشاهده می شود که باعث می شود تماس بین دندان ها حفظ شود.

روکش های شل ایمپلنت های دندانی

روکش های روی ایمپلنت های دندانی به دلایل مختلفی ممکن است شل شوند. در زیر به ذکر تعدادی از آنها خواهیم پرداخت. دلیل اصلی می تواند توسط یک دندانپزشک مجرب و معتبر به طور صحیح برطرف شود.

• چسبی که استفاده شده است از بین رفته است. این مشکل به راحتی و با پاکسازی و قرار گیری مجدد روکش می تواند برطرف شود.
• شکست اباتمنت: اباتمنت همان قطعه ای است که روکش را به ایمپلنت متصل می کند. در این مورد، لازم است کل اباتمنت و روکش تعویض شود.
• شل شدن پیچ در روکش های پیچ شونده روی ایمپلنت. در چنین مواردی، با تعویض پیچ و بازگرداندن همان روکش سر جای خود مشکل برطرف می شود.
• طراحی نادرست پیچ. پیچ به درستی داخل استخوان گیر نمی کند و در نتیجه ثبات کمتری ایجاد خواهد شد. ایمپلنت هایی که سطوح معمولی دارند و نیز ایمپلنت های رزوه دار، ثبات بیشتری خواهند داشت، بنابراین بیشتر ترجیح داده می شوند.
• دلایل دیگر: سلامت اندک استخوان یا بیماری های سیستمیک باعث کاهش کیفیت استخوان می شوند. پریودنتیست ها در جاهایی که سطح استخوان نسبتاً کمتر است، ممکن است ثبات و دوام ایمپلنت های دندانی را تحت تأثیر قرار دهد. در چنین مواردی، پیوند استخوان می تواند استفاده شود.

شل شدن روکش دندانی

وقتی روکش دندانی شل شده است اما خارج نشده است

روکش دندانی ممکن است شل شده باشد یا احساس شل شدگی ایجاد کند اما هنوز خارج نشده باشد. گرچه این ممکن است نشانه اتفاقات بدی باشد، زیرا قرار نیست روکش های دندانی شل باشند، اما کار زیادی برای آن نمی توان انجام داد مگر آنکه هنگام جویدن توجه زیادی به روکش داشت. تنها در این صورت است، که اگر در نهایت روکش خارج شد بتوان آن را نجات داد. دندانپزشکان دوست ندارند روکش های دندانی را به زور خارج کنند، مگر آنکه به صورت خود به خود خارج شود. این به علت آسیب وارد شدن به خود روکش یا دندان زیر آن است.

با روکش دندانی شل بازی نکنید.

اگر روکش دندان شما شل شده است اما بیرون نیامده است، تا جایی که می توانید از حرکت دادن روکش پرهیز نمایید. این می تواند به معنای برداشتن گام های پویا برای پرهیز از غذاهایی باشد که چسبناک هستند و کاهش فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر. علاوه بر این، وقتی شما غذا می خورید، اگر با طرف مقابل بجوید، می تواند کمک کند احتمال آسیب بیشتر کاهش پیدا کند.

مشکل شل شدگی روکش های دندانی را چگونه باید حل کرد؟

اگر روکش دندان شما شل شد، باید تنها توسط یک دندانپزشک مجرب اصلاح شود. فرد نباید برای ثابت کردن آن هیچ تلاشی کند. این ممکن است منجر به بروز مشکلات شود و به صورت تصادفی روکش را نیز درگیر کند. دندانپزشک به درستی علت شل شدن را تشخیص خواهد داد و بر اساس آن مشکل را برطرف خواهد کرد.

شل شدن روکش دندانی

آیا روکش شل شده مجدداً می تواند روی دندان قرار بگیرد؟

آری، اما نه همیشه! تنها در شرایط محدودی این امکان وجود دارد، مانند زمانی که چسب درزگیر از بین رفته باشد و روکش هنوز در شرایط خوبی باشد و دست نخورده باقی مانده باشد و هیچ بخشی از آن تخریب نشده باشد، و اگر فوراً ظرف مدت 1 یا 2 روز به دندانپزشک مراجعه کنید. ممکن است دندانپزشک سعی کند آن را تمیز کند و مجدداً در جای خود قرار دهد. در غیر اینصورت، اگر دندان زیر روکش پوسیده یا خراب شده باشد، یا اگر موفق نشوید ظرف چند روز به دندانپزشک مراجعه کنید، قرار دادن یک روکش جدید پس از گرفتن قالب جدید از دندان الزامی خواهد بود.

اگر روکش دندانی شما شل شده است و هنوز کاملاً خارج نشده است، حتی حین نخ دندان کشیدن، مسواک زدن، یا غذا خوردن نیز ممکن است خارج شود. در صورت خارج شدن روکش از روی دندان، اگر هنوز داخل دهان است دقت کنید دندان های خود را روی آن قرار ندهید تا از آسیب وارد شدن به آن جلوگیری نمایید. علاوه بر این، از قورت دادن آن اجتناب نمایید. پس از خارج کردن روکش از دهان، آن را با مسواک خود تمیز کنید و در جای مناسبی نگهداری کنید و در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید.

حل مشکل شل شدگی روکش دندان چقدر هزینه دارد؟

تثبیت روکش شل شده روی دندان به تنهایی کمترین هزینه را خواهد داشت. هزینه به نوع روکش و نیز چسب درزگیری بستگی خواهد داشت. در صورتی که تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس نیاز باشد، هزینه ها افزایش پیدا خواهند کرد. با این حال، اگر روکش شما نتواند دوباره در جای خود قرار بگیرد، احتمالاً لازم است هزینه ای بابت قالب گیری و ساخت مجدد روکش و قرار گیری آن روی دندان بپردازید.

رایج ترین پرسش ها در این باره

آیا شل شدن روکش دندان درد خواهد داشت؟

بله، ممکن است. شل شدن روکش های دندانی، مخصوصاً هنگام جویدن غذا، ممکن است منجر به بروز دندان درد و حساسیت شود.

شل شدن روکش دندانی

آیا این یک شرایط اورژانسی دندانپزشکی است؟

این شرایط در حقیقت اورژانسی محسوب نمی شود، اما در صورت امکان، در اسرع وقت، باید با یک دندانپزشک مشورت کنید تا از بروز مشکلات بیشتر و فرایندهای پیچیده تر اجتناب نمایید.

آیا شل شدن روکش دندانی طبیعی است؟

خیر، این اتفاق اصلاً طبیعی نیست.

آیا با روکش شل دندانی می توان غذا خورد؟

با یک روکش شل نمی توانید غذا بخورید زیرا باعث کاهش کارایی جویدن شما و منجر به بروز درد و ناراحتی می شود.

دندانپزشکان چه نوع چسبی برای چسباندن روکش روی دندان استفاده می کنند؟

چسب های مخصوصی وجود دارند که چسب های درگیزی نامیده می شوند. آنها چسبناک هستند، و یک فیلم نازک بین دندان و روکش تشکیل می دهند. آنها به اندازه کافی محکم هستند تا حین جویدن روکش را در جای خود نگه دارند.

چه چیزهای دیگری در مورد روکش های دندانی وجود دارد؟

انواع مختلفی از روکش های دندانی وجود دارند، که هر یک از آنها مزایا و معایب خود را دارد. شناخته شده ترین روکش های دندانی برای دندان های جلوی دهان روکش های Emax و روکش های یک روزه Cerec هستند.

برای دندان های عقب دهان، روکش های PFM (یا روکش های ترکیبی فلز و پرسلاین) اغلب مورد استفاده قرار می گیرند. روکش های طلا نیز گزینه ای فوق العاده برای دندان های عقب دهان هستند، گرچه آنها چندان پر استفاده نیستند زیرا خیلی زیبا نیستند.