بخش تخصصی ایمپلنت فوری
ایمپلنت یک روزه یا فوری یک روش کاشت ایمپلنت است که به منظور جایگزین کردن دندان های از دست رفته و شکسته مورد استفاده قرار می گیرد. پایه های ایمپلنت شبیه ریشه دندان های طبیعی در استخوان فک عمل کرده و پایه بسیار مستحکمی برای سوار کردن تاج های دندانی که ظاهری شبیه دندانهای طبیعی دارند؛ بوجود میآورد. در روش های کاشت ایمپلنت سنتی دوره بهبود پس از کاشت پایه و پیش از نصب تاج دندان بسیار طولانی است در صورتی که فرایند ایمپلنت یک روزه روشی کاملا خاص و کاربردی است که با استفاده از آن جای خالی دندان در یک روز توسط پایه ایمپلنت و تاج دندانی پر می شود. البته در روش کاشت ایمپلنت فوری، تاج دندان موقتی تا زمانی که تاج دندان اصلی برای نصب آماده شود؛ روی پایه سوار می شود وزیبایی دندان های شما را تکمیل می کند.
درمانهای مرگ دندان و پیشگیری از آن
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
در صورتی که عفونتهای باکتریایی درون دندان پیشرفت کنند، میتواند به ریشهی دندان نفوذ کرده و استخوان فک را مورد حمله قرار دهد. این مشکل در نهایت موجب افتادن دندان و مرگ دندان خواهد شد. اجازه ندهید این اتفاق شما را از پیگیری درمان باز دارد یا منتظر نشوید تا دندان به صورت خود به خود بیافتد. این روند بسیار دردناک خواهد بود و آسیبهای جدیتری در پی خواهد داشت. زیرا باعث از دست رفتن دندانهای دیگر نیز خواهد شد.
در بسیاری از موارد، درد افراد را وادار به پیگیری درمان خواهد کرد. با این حال، همهی دندانهایی که در حال از دست رفتن هستند، در ابتدا دردناک نیستند. تصور نکنید اگر درد زیادی در دندان خود احساس نمیکنید، دندان در معرض خطر مرگ و از دست رفتن نیست.
درمانهای مرگ دندان
اکثر پزشکان جامعهی دندانپزشکی معتقدند که برای مرگ دندان (دندان از دست رفته) تنها دو راهکار وجود دارد: کشیدن دندان و درمان ریشه (عصب کشی).
کشیدن دندان
درمان مرگ دندان
هیچ کس تمایل ندارد دندانش کشیده شود. اما در صورتی که زمان مناسب درمان را از دست بدهید، ممکن است تنها گزینهی باقیمانده کشیدن دندان باشد. کشیدن دندان فرایند سادهای است که نسبتا ارزان و بدون درد است. اما جایگزین نمودن آن با یک دندان مصنوعی میتواند هزینهی بیشتری در بر داشته باشد.
اکثر افراد ترجیح میدهند تا حد امکان از کشیدن دندان اجتناب کنند. چنانچه بیمار خیلی زود برای درمان دندان خود اقدام نماید، اکثر دندانپزشکها گزینهی درمان ریشه (عصب کشی) را پیشنهاد میدهند.
درمان ریشه (عصب کشی)
درمان مرگ دندان
هزینهی درمان ریشه بسیار بیشتر از کشیدن آن است اما به خاطر داشته باشید که هزینهی ایمپلنت و سایر جایگزینهای مصنوعی دندان بیشتر از درمان ریشه خواهد بود.
درمان ریشه برای برخی شرایط ایدهآل است. این درمان عبارت است از پاکسازی بافت مرده و پوسیدگی از پالپ دندان و بازسازی مجدد همهی بخشهایی که از دندان جدا شدهاند. این نوع درمان نسبت به سایر درمانها ارجحیت دارد، بویژه زمانی که دندانهای مجاور نیز از دست رفته باشند یا قبلا کشیده شده باشند.
درمان مرگ دندان
برای برخی افراد، تصور انجام درمان ریشه (عصب کشی) وحشتناک است. با این حال، این فرایند به طور کلی بدون درد است و برای بسیاری از دندانپزشکها و اندودنتیستها کاملا عادی است. درمان ریشه، به عنوان یکی از پرطرفدارترین جراحیهای معمول یکی از بخشهای عمدهی تخصصهای دندانپزشکی را تشکیل میدهد. به همین دلیل است که هنوز بسیاری از دندانپزشکها انجام آن را ضروری میدانند.
با این حال، در رابطه با احتمال درمان واقعی دندانی که در حال از دست رفتن است اطلاعات افراد روبه افزایش است.
جایگزینهای طبیعی
درمان مرگ دندان
کشیدن دندان و درمان ریشه قطعا جایگاه خود را دارند. اما، اگر اجازه دهید عفونت درون دندان به عمق ریشهی دندان نفوذ کند، تنها گزینهی ممکن جراحی خواهد بود.
با این حال، شواهد بسیاری وجود دارند که افراد میتوانند به بدن خود کمک کنند تا با باکتریهایی که به بافت زندهی دندان حمله میکنند مبارزه نمایند. برخی افراد معتقدند، در صورتی که بدن تغذیهی مناسب داشته باشد آنقدر قدرت دارد که بتواند بیماریهای خود را به صورت خود به خود درمان نماید. برخی دیگر نیز معتقدند با استفاده از درمانهای طبیعی میتوان از مرگ دندان جلوگیری نمود.
واقعیت این است که مرگ اکثر دندانها (از دست رفتن دندانها) به مرور زمان رخ میدهد. بدن تمام سعی خود را میکند تا دندان را نجات دهد. عفونتهای درون دندان نیز از بین خواهند رفت.
راهکاری وجود ندارد که در همهی موارد موثر واقع شود. اما با توجه به اهمیت دندانها و هزینههای راهکارهای جراحی دندان، احمقانه است که فرد برای نجات دندان در حال مرگ ( دندانی که در حال از دست رفتن است) تلاشی نکند.
پس، ممکن است بخواهید به دنبال راههای پیشگیری از موقعیتهای مشابه باشید که ممکن است برای دندانهای دیگر بوجود بیایند. با وجود همهی اینها، اگر از بروز مشکلی پیشگیری کنید، آن مشکل نیاز به درمان نخواهد داشت.
پیشگیری از مرگ دندان
نخست آنکه، پیشگیری از مرگ دندان بسیار سادهتر (و بدون دردتر) خواهد بود.
برای پیشگیری از مرگ دندان، کاری که در درجهی اول باید انجام دهید آن است که مراقب آنها باشید. مراقبتهای روزانه از دندان، مهمترین گام در مبارزه با مرگ دندان است. ارزش مراجعهی منظم به دندانپزشک را دست کم نگیرید.
درمان مرگ دندان
اگر اجازه دهید دندانهای شما پوسیده شوند، قطعا مرگ آنها آغاز خواهد شد. بنابراین به بهترین شکل ممکن از آن پیشگیری نمایید. از وارد آمدن آسیب به دندانها نیز جلوگیری نمایید.
هنگام انجام ورزشها، با پوشیدن محافظ دندان از ضربات سنگین به دندان جلوگیری کنید. از جویدن خوراکیهای سفت مانند یخ، یا باز کردن هر چیزی با دندان خودداری نمایید. اگر عادت دندان قروچه (فشردن و ساییدن دندان) دارید به فکر استفاده از محافظ دندان شبانه یا درمانهای دیگر باشید.
کاملا واضح است که، پیشبینی و پیشگیری از تمام آسیبهای دندانی غیرممکن است. تنها، تا حد امکان احتیاطهای لازم را به عمل آورید. اگر به دندان ضربهی سختی وارد شد، مواد مغذی لازم را به بدن برسانید تا در فرایند درمان به بدن کمک نمایید.
اکنون شما اطلاعات لازم در رابطه با مرگ دندان را در اختیار دارید، حالا به عهدهی شماست تا از بروز آن پیشگیری نمایید و در صورت مواجهه با آن بهترین رویکرد را در پی بگیرید.
بیماری لثه در کودکان
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات جراحی و درمان لثه, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
اغلب تصور میکنیم بیماری لثه شرایطی است که مختص بزرگسالان میباشد، اما صحت ندارد. نوجوانان و حتی کودکان کم سنتر نیز در معرض خطر بیماری لثه، از موارد شدید تا خفیف آن، قرار دارند که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند. در صورتی که این مشکل در این سن برطرف نشود، میتوان موارد بیماری لثه در افراد زیر 18 سال را نیز به 50 درصد افراد بزرگسالی افزود که با این بیماری(بیماری لثه در کودکان) دست به گریبان هستند.
بیماری لثه در کودکان چیست؟
بیماری لثه در کودکان
بیماری لثه شرایطی است که از انباشته شدن باکتری و باقیماندهی مواد غذایی روی دندانها ایجاد میشود که نتیجهی آن تشکیل یک لایهی چسبناک تحت عنوان پلاک روی دندنها میباشد. پلاک روی دندان با سفت شدن تبدیل به رسوب میشود و منجر به جذب پلاکهای بیشتر میشود. در نهایت، این شرایط منجر به قرمزی و تورم لثهها میشود. تشدید این وضعیت میتواند باعث لق شدن دندانها شود زیرا به بافت نرم و استخوان زیر دندان آسیب میرساند. ابتلا به بیماری جدی لثه در کودکان چندان شایع نیست، اما موارد خفیف آن چندان دور از انتظار نیست.
علائم و نشانههای بیماری لثه در کودکان
بیماری لثه در کودکان
علائم اولیهی بیماری لثه عبارتند از پف کردن و قرمز و متورم شدن لثهها. لثهها حین زدن مسواک یا کشیدن نخ دندان به راحتی خونریزی خواهند کرد. بوی بد دهان مزمن که با زدن مسواک و کشیدن نخ دندان هم بهبود پیدا نمیکند نیز یکی از علائم این عارضه است. با پیشرفت بیماری، ممکن است دندانهایی که در کودک رشد میکنند لق شوند. در بخشهایی از زیر لثهی اطراف دندان که پلاک به تدریج روی هم انباشته میشود، ممکن است پاکت پریودنتال ایجاد شود. پاکت پریودنتال به افزایش عمق شیار بین لثه و دندانها در نتیجهی تخریب بافت آن در اثر تجمع باکتری اطلاق میگردد.
علل بیماری لثه در کودکان
بیماری لثه در کودکان
نوجوانان ممکن است طی دوران بلوغ خود مشکلات لثه را تجربه کنند. افزایش سطح پروژسترون و احتمالا استروژن میتواند منجر به افزایش جریان خون در لثهها شود که باعث افزایش حساسیت آنها خواهد شد. در مورد کودکان، اصلیترین علت بیماری لثه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. با این حال، برخی بیماریهای خاص نیز میتوانند موجب تشدید این عارضه در کودکان شوند، بیماریهایی از قبیل دیابت نوع 1، سندروم کیندلر – Kindler syndrome (نوعی اختلال وراثتی با نشانههایی همچون تاولهای پوستی، حساسیت به نور، چروک شدن پوست در دوران نوزادی، آتروفی لثه و دندانهای ضعیف و نارس)، سندروم داون – Down syndrome و سندروم پاپیلون لفور – Papillon–Lefèvre syndrome (اختلالی مادرزادی با علائم افزایش ضخامت لایهی شاخی پوست کف دست و پا و نیز بیماری پیشرفته پریودنتال در دندانهای شیری و دائمی). ژنتیک نیز میتواند خطر ابتلا به بیماری لثه در کودکان را افزایش دهد، بنابراین اگر در پیشینهی خانوادگی خود سابقهی بیماری لثه را دارید، حتما آن را با دندانپزشک کودک خود در میان بگذارید.
درمان و پیشگیری از بیماری لثه در کودکان
بیماری لثه در کودکان
نخستین گام در پیشگیری از بیماری لثه در کودکان ترغیب آنها به حفظ بهداشت دهان و دندان است. کودک شما باید حداقل دو مرتبه در روز مسواک بزند. در کنار آن، عادت کشیدن نخ دندان حداقل یک مرتبه در روز نیز میتواند کمککننده باشد. پیشنهاد میشود کودک خود را از یک سالگی نزد دندانپزشک ببرید. پس از آن مراجعهی 6 ماه یک بار به دندانپزشک برای چکاپ و پاکسازی دندانها ضروری است. بعلاوه، تلاش کنید در زمینهی مراقبت از دهان و دندان، الگوی خوبی برای کودک خود باشید.
بیماری لثه در کودکان
اگر کودک شما به موارد خفیف بیماری لثه دچار شد، میتوان از طریق پاکسازی تخصصی دندانها و با حفظ عادات بهداشت دهان و دندان آن را درمان نمود. اما در صورت تشدید این شرایط، ممکن است انجام درمان بیماری لثه برای کودک ضرورت پیدا کند که شامل پاکسازی عمیق، شستشوی دهان و مصرف آنتیبیوتیک و دیگر داروها میباشد. در موارد پیشرفته، ممکن است انجام جراحی ضروری باشد.
مرگ دندان (از دست رفتن دندان)
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
علائم مرگ دندان
تشخیص زنده بودن یا مرگ دندان همیشه کار راحتی نیست. تنها یک متخصص دهان و دندان قادر است با اطمینان خاطر صحت این موضوع را تایید کند. اما خودتان نیز میتوانید با تشخیص و معاینهی شخصی تا حدودی آن را تشخیص دهید.
دو علامت و نشانهی اصلی مرگ دندان درد و تغییر رنگ دندان میباشند. ممکن است یک یا هر دو نشانه را در دندان خود مشاهده نمایید.
نکته: اگر دندان شما از دست رفته است یا در حال از دست رفتن است، دامنهی درد از عدم وجود درد تا درد شدید خواهد بود.
مرگ دندان (از دست رفتن دندان)
هرگاه عفونتی در دندان وجود داشته باشد، معمولا شدت درد افزایش مییابد. چنانچه عفونت منجر به ایجاد آبسه در دندان شود، ممکن است علائم دیگری مانند مزه یا بوی بد در دهان خود حس کنید یا روی لثهی شما ضایعهی جوش-مانندی مشاهده شود.
مرگ دندان (از دست رفتن دندان)
به تغییر رنگ دندان به زرد، خاکستری یا سیاه توجه کنید. با از دست رفتن گلبولهای قرمز خون این تغییر رنگ در دندان ایجاد میشود. این رنگ شباهت بسیاری به رنگ زخم و جراحت دارد. در صورتی که این تغییر رنگ دندان درمان نشود، به مرور زمان افزایش خواهد یافت.
خوشبختانه، دندانی که در حال از دست رفتن است الزاما نیاز نیست کشیده شود. به همین دلیل، اصطلاح “دندان مرده” به غلط انتخاب شده است.
دندان غیر زنده چیست؟
در اصطلاح متخصصان دندانپزشکی به دندانی که درون آن عصب زنده وجود نداشته باشد، دندان غیرزنده گفته میشود.
مرگ دندان (از دست رفتن دندان)
اگر از نظر اصطلاح “زندگی یا حیات” به لغت غیر زنده نگاه کنیم، به معنای عدم اهمیت دندان نمیباشد، صرفا به این دلیل که هیچ عصب زندهای درون آن وجود ندارد. دندانهای غیر زنده هم هنوز وظیفهی خود را به درستی انجام میدهند درست مانند دندانهای دیگر که بخش وسیعی از آنها به نوعی غیر زنده است.
دندانها از چند لایه تشکیل شدهاند. درونیترین بخش دندان پالپ است. پالپ رگهای خونی و عصب را در بر میگیرد. این بخش از دندان تنها بخشی است که به عنوان بخش زنده تلقی میشود.
بنابراین، استفاده از لفظ دندان مرده یا غیر زنده تا حدودی گمراهکننده است. اعصاب درون دندان به ما کمک میکنند سرما یا گرما را حس کنیم. وجود درد نیز میتواند نشاندهندهی پوسیدگی باشد. با این حال، از دست رفتن حس درون دندان الزاما به معنای از دست رفتن کل دندان- یا عدم کاربری آن نیست. بلکه تا حدودی بستگی به علت از دست رفتن عصب درون دندان دارد.
علل مرگ دندان
عصب و دیگر بافتهای زنده معمولا در نتیجهی عدم وجود جریان خون از دست میروند.
تمام سلولهای زندهی بدن، از جمله پالپ دندان، از مواد موجود در خون تغذیه میکنند. با از دست رفتن تدریجی پالپ دندان، به تدریج باکتری از بخشی که در حال پوسیده شدن است تغذیه میکند. این باکتریها درون دندانی که به تازگی توخالی شده است رشد میکنند و درد شدید ایجاد مینمایند. این وضعیت عموما به دو طریق بوجود میآید.
پوسیدگی دندان
مرگ دندان (از دست رفتن دندان)
در صورتی که حفرهی درون دندان بسیار عمیق شود، منجر به مرگ دندان خواهد شد. پوسیدگی دندان از بیرونیترین لایهی دندان آغاز میشود. چنانچه این پوسیدگیها به حال خود رها شوند و مورد رسیدگی قرار نگیرند، ممکن است به درون لایههای عمقیتر دندان نفوذ پیدا کنند و در نهایت به پالپ برسند.
در نتیجهی پوسیدگی حفرهها، باکتری تولید خواهد شد. حفرههای عمیق برای باکتریها مسیر مستقیمی به درون بافتهای زندهی داخل دندان ایجاد خواهند کرد. بدن با یک واکنش التهابی، تمام تلاش خود را برای مبارزه با عفونت خواهد کرد. با این وجود اگر طی این واکنش به بدن کمک نشود، گلبولهای سفید خون با شکست مواجه خواهند شد. در نهایت، ممکن است جریان خون ورودی به دندان به طور کامل متوقف شود و عصب تغذیه نشود. در این صورت، احتمالا درد شدیدی در دندان خود احساس خواهید کرد.
مرگ دندان (از دست رفتن دندان)
اکنون کاملا واضح است که چرا مراقبتهای دندانی، هم به صورت تخصصی و هم در منزل، تا این اندازه مهم هستند. تمام تلاش خود را به کار ببندید تا از پوسیدگی دندان پیشگیری کنید. اما در صورت مشاهدهی کوچکترین پوسیدگی، در مراجعه به دندانپزشک تردید نکنید.
آسیب به دندان
مرگ دندان (از دست رفتن دندان)
تعجبی ندارد که آسیب به دندان دیگر علت شایع مرگ دندان باشد. وقتی به دندان ضربهی شدیدی وارد میشود، ممکن است رگهای خونی درون دندان پاره شوند. که منتج به قطع جریان خون و در نهایت مرگ عصب و دیگر بافتهای زندهی درون پالپ خواهد شد.
اگر ضربه به حدی شدید باشد که موجب پریده شدن لبهی دندان یا ترک آن شود، احتمالا درد شدیدی را احساس خواهید کرد. اگر دچار حادثهای شدید که به دندان شما آسیب رسید، عاقلانه است که به دندانپزشک مراجعه نمایید.
مرگ دندان (از دست رفتن دندان)
از سوی دیگر، فشردن و ساییدن دندانها روی یکدیگر میتواند به دندان آسیب بزند. بنابراین، کسانی که به شدت دندانهای خود را روی یکدیگر فشار میدهند یا در خواب دندان قروچه دارند، با افزایش سن، خطر مرگ دندان در آنها بیشتر خواهد بود.
بسته به علل و عوامل منجر به از دست رفتن تدریجی دندانها، گزینههای درمانی مختلفی در دسترس شما خواهد بود که در مقالهی بعد به آنها اشاره خواهیم کرد.