آیا شما هم بین دندان های خود فاصله دارید؟ این فضاها بین دندان های زیبا و درخشان شما یک پدیده دندانی کاملاً متداول هستند- ارتودنتیست ها آنها را دیاستم می نامند- و می توانند به دلایل متعددی بروز پیدا کنند. برخی بیمارانی که دیاستم دارند، مشخصه فردی که به همراه دارد را دوست دارند، در حالی که برخی دیگر لبخند متداول تری را ترجیح می دهند. گاهی اوقات، فاصله بین دندان ها می تواند یک علامت هشدار دهنده نیز باشد. خواه دیاستم برای شما مهم نباشد یا ترجیح دهید آن را ببندید، به همه اطلاعاتی که در اختیار شما قرار می دهیم نیاز خواهید داشت.

چه عواملی موجب بروز دیاستم بین دندان ها می شوند؟

در مورد دندان ها، اغلب پی بردن به علت بروز مشکل می تواند کمک کننده باشد. و برای دیاستم، دلایل متعددی می توانند وجود داشته باشند. تحریکات رشد که رخ می دهند، دندان هایی کوچک تر از حد معمول یا فکی بزرگ تر از حد معمول، می توانند منجر به ایجاد فواصلی قابل توجه بین دندان ها شوند که تحقیقات نیز نشان می دهند که هم اندازه دندان ها و هم اندازه فک ها ارثی هستند.

در برخی افراد، بافت بین دندان ها و لثه های آنها می تواند مقداری اندازه بزرگ تر داشته باشد. اگر ارتودنتیست شما به فرنوم لبی اشاره کرد، این همان بافتی است که آنها درمورد آن صحبت می کنند.

بیماری لثه یک علت غیر ژنتیکی جدی است که باعث ایجاد فاصله بین دندان ها می شود، زیرا فواصل می توانند نشان دهنده این موضوع باشند که بیماری پیشرفت کرده است. التهاب لثه ها و استخوان اطراف دندان ها نیز می تواند باعث لق شدن دندان ها و بروز فاصله بین آنها شود. از آنجا که جدی ترین و مزمن ترین بیماری لثه نیز (پریودنتیت) نسبتاً بدون درد است، ممکن است بدون آنکه اطلاعی در مورد آن داشته باشید پیشرفت کند. این روی نیاز به چکاپ های منظم توسط دندانپزشک شما تأکید دارد.

آیا فواصل بین دندان ها با افزایش سن افزایش پیدا می کنند؟

دندان های شما پیوسته در حال جابجا شدن و در حال رشد هستند، این در افراد جوان تر مشهود تر است زیرا فک آنها در دوران بلوغ هنوز در حال رشد است، با این حال، بسیاری افراد متوجه می شوند که دندان های آنها در تمام طول عمرشان در حال جابجا شدن هستند. شاید به این معنا باشد که فواصل بین دندان ها می تواند به مرور زمان و طی سال ها بزرگ تر شود، یا در برخی موارد، آنها می توانند کوچک تر شوند. شما هنوز هم نیاز به مشورت با ارتودنتیست دارید تا بدانید چگونه دندان های شما با گذشت زمان در حال جابجا شدن هستند.

آیا عادات بد می توانند باعث بروز شکاف بین دندان ها شوند؟

فواصل بین دندان ها می تواند در نتیجه برخی عادات نیز بوجود بیاید. برخی افراد هنگام بلع، زبان خود را به جای آنکه به سقف دهان فشار دهند، آن را بین دندان های خود فشار می دهند. ارتودنتیست ها این حرکت را “تانگ تراست” می نامند، که اگر قابل توجه باشد، به تدریج می تواند دندان های شما را از هم جدا کند.

فواصلی که به صورت ناگهانی بین دندان ها بروز می یابند

آیا ظهور فاصله هایی که قبلاً وجود نداشته اند بین دندان ها، و باعث لق شدن یا تغییر مکان آنها می شوند، نگران کننده است؟

این می تواند مانند فاصله هایی باشد که از قبل وجود داشته اند و در حال بزرگ تر شدن هستند. برخی از موارد دیاستم می توانند نتیجه مستقیم بیماری لثه باشند، که عفونتی است که داخل لثه ها به دلیل تارتار و تجمع پلاک بروز می یابد و می تواند اگران کننده باشد.

این بیماری می تواند موجب بروز مثلت سیاه شود که تحت عنوان پاکت های بین دندانی نیز شناخته می شود. علت این است که دندان ها بیشتر از هم فاصله نمی گیرند، بلکه لثه ها تخریب می شوند. التهاب لثه ها به بافت حمایتی زیر دندان آسیب می رساند، که باعث ایجاد شکاف یا پاکت بین دندان ها می شود. وقتی لثه ها احیاء نشوند یا دوباره رشد نکنند، مهم است مسئله نادیده گرفته نشود تا از بروز مشکلات در آینده و از دست رفتن دندان ها پیشگیری شود.

آیا دندان های با فاصله جذاب هستند؟

زیبایی نسبی است! و آنچه به نظر ما جذاب است، اغلب آن چیزی است که باب شده است.

مد از مد می افتد و از دور خارج می شود، اما تاریخچه ای طولانی وجود دارد که فاصله بین دندان ها نشانه زیبایی بوده است و بازیگران فرانسوی لبخندی جدید را به مردم معرفی کردند. سالیان سال دیاستم یک مشخصه منحصر بفرد تلقی می شد و به زیبایی افراد می افزود. این می تواند برای شما نیز اینطور باشد.

آیا فاصله بین دندان ها می تواند به طور طبیعی بسته شود؟

گاهی اوقات، دندان های فاصله دار تفاوت های خود را کنار می گذارند و به طور طبیعی به یکدیگر نزدیک می شوند. اغلب بین دندان های شیری فاصله وجود دارد، و وقتی دندان های دائمی بیرون می آیند، آنها نیز می توانند فاصله داشته باشند (همه ما چنین تصویری داریم). وقتی دندان های دائمی بیشتری بیرون می آیند، این فاصله ها می توانند بدون هیچ مداخله ای بسته شوند. به همین دلیل است که ما توصیه می کنیم کودکان خود را از سنین پایین نزد ارتودنتیست ببرید، تا به ارتودنتیست خود در نظارت روی رشد آنها کمک کنید و نیز خودتان اطلاعات کافی در مورد هر گونه تغییری که ممکن است به طور طبیعی در لبخند کودک ایجاد شود کسب کنید.

دیاستم چگونه درمان می شود؟

درمان های دیاستم بسته به علت بروز آنها متفاوت هستند، و در برخی موارد باید یک بیماری درمان شود تا مشکل فاصله بین دندان ها برطرف شود، و برای برخی موارد، مشکل درمانی نیست، بلکه ترمیمی است. الاینرهای شفاف (مانند اینویزیلاین) و بریس های سنتی راهی فوق العاده برای ایجاد اصلاحی دائمی هستند. بسته به اندازه و آناتومی تک تک دندان های شما، می توان از نیاز به هر گونه اقدام ترمیمی دندانپزشکی پرهیز نمود. در گذشته بریس های ثابت تنها گزینه برای بستن فواصل بین دندان ها بودند. امرزه بسیاری از افراد بزرگسال که برای بستن فواصل بین دندانی اقدام می کنند تمایلی به استفاده از بریس های ثابت ندارند، به همین دلیل اینویزیلاین را ترجیح می دهند.

از آنجا که نمی توانیم بافت از دست رفته لثه را احیاء کنیم، می توانید با استفاده از دندانپزشکی زیبایی ظاهر پاکت های مثلثی سیاه را پوشش دهیم. درمان هایی مانند باندینگ دندان (کامپوزیت باندینگ) یک روش قابل استطاعت و کاملاً غیر تهاجمی برای رها شدن از این مثلث های سیاه است. برای باندینگ دندان ها از ماده ای همرنگ آنها، مانند رزین کامپوزیت استفاده می شود، که فواصل را پر می کند یا می تواند به طور کامل روی دندان ها اعمال شود تا نقائص را پنهان کند. درمان های با دوام تری مانند ونیرها وجود دارند، که می توانند در بستن فواصل بین دندانی کاملاً مؤثر باشند.

متخصص ارتودنسی شما در مورد همه گزینه ها برای مورد خاص شما، با همه جزئیات مهم، توصیه های لازم را خواهد کرد. به خاطر داشته باشید که، چیزهای کوچک می توانند بسیار مهم باشند.

بستن فاصله بین دندان ها با بریس ها چقدر طول خواهد کشید؟

در مورد بریس ها عوامل مختلفی می توانند نقش داشته باشند. تراکم استخوان، میزان غیر همراستایی و ناهماهنگی، و سن شمت ممکن است همه بر پیش بینی و زمان درمان شما تأثیر بگذارد. در مورد مدت زمان لازم برای آنکه آنها عمل کنند، به طور کلی تغییرات قابل توجه پس از چهار تا شش هفته نشان داده می شوند، و اگر فقط فاصله ای نیاز به بسته شدن داشته باشد؛ غیر معمول نیست که بریس ها فقط شش تا هشت ماه برای انجام کار نیاز باشند.

هر مورد منحصر بفرد است و درمان با کیفیت می تواند چیزی بین 6 تا 24 ماه طول بکشد. ناامید نشوید، زیرا ارتودنتیست متخصص شما با راه حلی سریع شما را شگفت زده خواهد کرد.

آیا رابر بندها عمل می کنند؟

“رابر بندها” یک روش درمانی بحث برانگیز هستند که خودتان انجام می دهید و ممکن است به دلیل پایین بودن قیمت آنها جذاب باشند.

رابر بندهای کوچک به دور دندان های فاصله دار می پیچند و به منظور نزدیک کردن آنها به یکدیگر استفاده می شوند. استفاده از آنها توسط متخصصان معتبر توصیه نمی شود زیرا این رابر بندهای ساده می توانند بسیار خطرناک باشند. بندهای سفت می توانند به زیر لثه های شما بروند و آنجا گیر کنند، و آسیب های بازگشت ناپذیری به دندان های شما وارد کنند. این می تواند منجر به لق شدن دندان های شود که نیاز به کشیده شدن خواهند داشت. به طور خلاصه، بهتر است درمان را به متخصصان بسپارید.

همیشه قبل از گرفتن هر تصمیمی با یک ارتودنتیست متخصص مشورت کنید. دندان ها و لبخند شما فوق العاده مهم هستند، بنابراین، هر گونه تغییر یا بهبودی در آنها باید بدون خطر و به صورت قابل پیش بینی، توسط یک متخصص واقعی انجام شود.

آیا ممکن است بستن فاصله بین دندان ها نیاز به جراحی داشته باشد؟

اگر شما یک فرنوم لبی خیلی بزرگ داشته باشید که باعث ایجاد فاصله بین دندان های جلوی شما شده باشد، دندانپزشک شما فرایند جراحی به نام “فرنکتومی” را به شما پیشنهاد خواهد داد. این یکی از فرایندهای نسبتاً اساسی دهانی است که بافت های اضافی فرنوم دهان شما برداشته می شوند. پس از این نوع جراحی، ممکن است برای بستن فاصله به جا مانده از فرنوم خیلی بزرگ نیاز به بریس ها یا درمان های مشابهی داشته باشید.

آیا درمان بیماری لثه به بستن فاصله دندان ها کمک می کند؟

با دریافت درمان برای بیماری لثه، شما می توانید عفونت و مشکلاتی که می توانند منجر به از دست رفتن دندان شوند را متوقف کنید.

درمان برای بیماری لثه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• جرمگیری برای زدودن تارتار و باکتری از سطح لثه های شما.
• استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی.
• جراحی برای زدودن تارتار عمیق از زیر لثه ها (موارد وخیم).

وقتی شما دوباره لثه های سالمی داشته باشید، دندانپزشک شما یکی از تکنیک هایی که در این مقاله ذکر شده اند را برای بستن فاصله بین دندان ها پیشنهاد خواهد داد.

آیا ایمپلنت ها می توانند به بستن فواصل بین دندانی کمک کنند؟

در صورتی که از دست رفتن دندان باعث بوجود آمدن فاصله بین دندان ها شده باشد، ایمن ترین روش برای جلوگیری از ایجاد فاصله بین بقیه دندان ها کاشت ایمپلنت است. آنها با حفظ ساختار دندان ها، از جابجا شدن آنها و ایجاد فاصله بین بقیه جلوگیری می کنند.

آیا می توان از ایجاد فاصله بین دندان ها پیشگیری کرد؟

متأسفانه، شما نمی توانید از بروز فواصل ارثی بین دندان ها پیشگیری کنید، مانند داشتن دندان هایی که برای اندازه فک شما خیلی کوچک هستند.

با این حال، روش هایی برای پیشگیری از بروز دیاستم در مواردی که کمتر وخیم هستند وجود دارند. که عبارتند از:

• حفظ بهداشت صحیح دهان و دندان برای پیشگیری از بروز بیماری لثه.
• مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم دندان ها.
• یادگیری رفلکس بلع صحیح.
• دو مرتبه مراجعه به دندانپزشک در سال برای پاکسازی ها و معاینات منظم.
• ترک عادات ناسالم مانند مکیدن انگشت.

یک لبخند زیبا یکی از اجزاء زیبایی است. ظاهر دندان های شما تأثیری قابل توجه روی اعتماد به نفس شما دارد و همزمان باعث می شود جذاب تر و زیباتر به نظر برسید. اگر به دلیل وجود فواصل غیر یکسان بین دندان های خود هنگام لبخند زدن احساس راحتی ندارید، این دیگر یک مشکل غیر قابل حل نیست. به لطف دندانپزشکی زیبایی مدرن، شما می توانید هنگام مصاحبت با افراد از لبخند زیبای خود لذت ببرید.

ونیر کامپوزیت ها و لمینت های دندانی راهکارهای زیبایی دندانپزشکی هستند و راهکارهایی جدید که با کمک آنها می توانید از دندان های سالم، سفید و درخشان لذت ببرید. آنها نازک، شفاف، و از موادی همرنگ دندان ها و به صورت سفارشی ساخته می شوند و روی سطح جلوی دندان ها قرار می گیرند و مشکلات دندانی متعددی را برطرف می کنند. تصمیم گیری برای انتخاب اینکه کدام تکنیک برای شما مناسب تر است به عوامل مختلفی بستگی دارد. پس از ملاحظات با دقت مزایا و معایب هر دو نوع راهکارهای زیبایی می توانید هر یک را ارزیابی کنید تا به یک نتیجه گیری معقول برسید.

گزینه های مناسب برای کامپوزیت یا لمینت دندانی

قبل از انتخاب یک نوع خاص از این راهکارهای زیبایی، باید ابتدا بررسی کنید آیا کامپوزیت ها و لمینت های دندانی گزینه های درست و مناسبی برای شما هستند یا خیر. ونیرهای دندانی برای همه افراد یا همه دندان ها مناسب نیستند؛ بنابراین انتخاب مورد درست عامل بسیار مهمی در موفقیت این تکنیک است.

چه زمانی استفاده از کامپوزیت یا لمینت صحیح است؟

وقتی مشکلات زیر وجود داشته باشند، کامپوزیت و لمینت های دندانی می توانند بسیار مؤثر واقع شوند:

• اصلاح دندان هایی که کج یا بسیار بد شکل هستند
• احیاء دندان هایی که شکسته یا لب پر شده اند
• دندان هایی که لک شده یا بد رنگ شده اند، وقتی درمان های سفید کردن دندان ها عمل نمی کنند
• دندان هایی که در نتیجه فرسایش کوتاه شده اند
• دندان هایی که با فاصله زیاد از یکدیگر واقع شده اند

مزایای کامپوزیت های دندانی

هزینه مقرون به صرفه

کامپوزیت ها نسبت به لمینت های دندانی مزایای متعددی دارند، که مهم ترین آنها هزینه است. به طور میانگین لمینت های دندانی هزینه ای دو برابر کامپوزیت ها در بر دارند، که با توجه به اینکه اکثر درمان های زیبایی تحت پوشش بیمه های خدمات درمانی نیستند، برای برخی افراد از اهمیت ویژه ای برخوردار است، به این معنا که احتمال اینکه هزینه های شما بیشتر از بودجه شما شوند زیاد خواهد بود.

یک روزه و فوری بودن درمان

ونیرهای کامپوزیت اغلب می توانند تنها در یک جلسه تکمیل شوند. دندانپزشک شما دندان های شما را برای رزین آماده سازی خواهد کرد سپس ونیرها را مستقیماً روی سطح جلوی دندان ها شکل خواهد داد. رزین با استفاده از نور شدید سفت و محکم خواهد شد و در نهایت ونیرها پولیش خواهند شد.

ونیر کامپوزیت های مستقیم (که تحت عنوان کامپوزیت باندینگ نیز به آنها اشاره می شود) در حقیقت به جای آنکه داخل لابراتوار دندانپزشکی ساخته شوند، مستقیماً روی دندان ها شکل داده می شوند. رزین های همرنگ دندان مستقیماً روی دندان ها اعمال می شوند (همانطور که از نام آنها بر می آید) که همانجا می توانند توسط دندانپزشک شکل داده شوند. رزین شکل داده شده با استفاده از یک نور با شدت بالا سفت و سخت می شود و پس از آن در صورت لزوم، لایه های اضافی رزین می توانند افزوده و شکل داده شوند تا مطلوب ترین نتیجه از نظر زیبایی حاصل شود. وقتی کار به اتمام رسید، رزین باید پولیش شود تا ظاهری طبیعی و شبیه دندان حاصل شود. بنابراین فرایند کامپوزیت های دندانی کمتر تهاجمی است و به میزان قابل توجهی سریع تر از پرسلن ها انجام می شوند.

فرایند انجام لمینت های دندانی طولانی تر می شود، زیرا لازم است ونیرهای دندانی در یک لابراتوار دندانپزشکی آماده شوند و قبل از جلسه دوم برای دندانپزشک ارسال شوند. علاوه بر این، دندان های شما قبل از قرار گرفتن لمینت های آماده شده نیاز به آماده سازی بیشتری خواهند داشت.

بازگشت پذیر بودن

مسلماً بزرگترین مزیتی که ونیرهای کامپوزیتی نسبت به ونیرهای پرسلن و لمینت ها دارند بازگشت پذیر بودن آن است. ونیرهای پرسلن نیاز به تغییر شکل دندان های طبیعی دارند، تا بتوان ونیرها را روی آنها قرار داد. وقتی نوبت به کامپوزیت ها می رسد، حداقل آماده سازی روی دندان های طبیعی نیاز است، به این معنا که آنها به طور دائمی تا اندازه ای تغییر شکل داده نمی شوند که در صورت نیاز مواد کامپوزیت نتوانند برداشته و تعویض شوند.

مزایای لمینت دندانی

مقاوم و با دوام هستند

گرچه کامپوزیت ها مزایای متعدی دارند، اما یک زمینه وجود دارد که آنها نمی توانند با لمینت های دندانی رقابت کنند: دوام. لمینت های دندانی موادی بسیار مستحکم تر از رزین کامپوزیت ها هستند (حتی با وجود بهبود هایی که طی سال ها در مواد رزین داده شده است).

لمینت ها به طور میانگین 10 تا 15 سال دوام دارند، گرچه وقتی شما بهداشت دهانی را به خوبی رعایت کنید و دستور العمل های دندانپزشک را به خوبی دنبال کنید، می توانند حتی مدت بیشتری دوام داشته باشند. کامپوزیت ها حدود نصف این زمان دوام دارند، معمولاً 5 تا 7 سال.

اگر به فکر درمان زیبایی برای دندان های خود هستید، مهم است که این معامله را در نظر بگیرید. یعنی، گرچه کامپوزیت های دندانی ممکن است نصف لمینت ها هزینه در بر داشته باشند، اما تنها نصف آنها نیز دوام می آورند. بنابراین، کدام یک بهتر است؟

اکثر دندانپزشکان موافق هستند که لمینت های دندانی طبیعی ترین نتایج را ارائه می دهند که بیشترین شباهت را به دندان های طبیعی دارند. لمینت کیفیتی شفاف دارد که تقریباً شبیه مینای دندان های طبیعی است. علاوه بر این، بواسطه استحکام بالای موادی که برای ساخت آنها استفاده می شوند و نیز لعابی که روی آنها داده می شود، در برابر ایجاد لکه و لب پر شدن نیز فوق العاده با دوام هستند. از سوی دیگر، ونیرهای کامپوزیتی متخلخل تر هستند، بنابراین بیشتر مستعد لک شدن هستند، به این معنا که ممکن است لازم باشد در رژیم غذایی خود تغییراتی ایجاد کنید، تا از برخی غذاهای خاصی که موجب ایجاد لکه روی دندان ها می شوند پرهیز نمایید. علاوه بر این، کامپوزیت ها نیاز به پولیش دارند تا زیبایی آنها شبیه دندان های طبیعی باشد. با این حال، آنها با یکدیگر قابل مقایسه نیستند.

فرایند آماده سازی لمینت ها پیجیده تر است و اغلب لازم است در طول مدتی که منتظر ساخت آنها در لابراتوار هستید از نمونه های موقتی آنها استفاده کنید. با این حال، برخی دندانپزشکان فناوری CAD/CAM را در اختیار دارند که به آنها کمک می کند روند کار را سرعت ببخشند و تنها در یک جلسه بیمار لمینت های خود را دریافت کند. اگر به فکر دریافت لمینت های دندانی هستید، مهم است نوع فناوری که دندانپزشک مورد نظر شما در اختیار دارد را نیز مورد بررسی قرار دهید. شما می توانید طول درمان را به میان قابل توجهی کوتاه کنید.

راهکارهای درمانی قابل قبول

نکته آخر اینکه، ونیرهای پرسلن یک راهکار درمانی قابل قبول برای همه موارد فرسایش مینای دندان ها، ساییدگی و خوردگی دندان ها، نقص های ژنتیکی، غیر همسطح بودن دندان ها، و غیره هستند. ممکن است کامپوزیت ها گزینه قابل قبولی برای نگرانی های وخیم نباشند. برای مثال، تغییر رنگ قابل توجه، یا مشکل فاصله بین دندان ها ممکن است به اندازه کافی با ونیرهای کامپوزیتی قابل درمان نباشد و باعث شود لمینت های دندانی گزینه بهتری باشند. دندانپزشک با ارزیابی دقیق وضعیت سلامت دهان شما در جلسه مشاوره اولیه مشخص خواهد کرد کدام گزینه برای شما مناسب تر است.

چه زمانی ونیر کامپوزیت یا لمینت گزینه های خوبی نیستند؟

در برخی موقعیت ها، برخی دندان ها یا برخی افراد خاص گزینه های خوبی برای درمان های زیبایی دندان ها نیستند، که ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• دندان هایی که پوسیدگی دارند یا دچار بیماری لثه هستند. این شرایط باید قبل از ساخت ونیرهای دندانی درمان شوند.
• دندان هایی که ضعیف شده اند. اگر مقدار قابل توجهی از ساختار دندان ها از دست رفته باشد، یا با یک پر شدگی بزرگ جایگزین شده باشد، دندان به اندازه کافی قوی نخواهد بود تا با ونیر دندانی عمل کند. در این صورت، روکش های دندانی راهکار بهتری هستند.
• دندان هایی که در جای خیلی بدی واقع شده اند یا کج هستند، اوربایت یا آندربایت دارند. درمان ارتودنسی برای اصلاح این مشکلات پیچیده تر مناسب تر است.
• دندان قروچه (ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر) از روی عادت به راحتی می تواند موجب لب پر شدن یا شکستن ونیرهای دندانی شود. دندان قروچه (که تحت عنوان براکسیسم نیز شناخته می شود) باید قبل از قرار گیری کامپوزیت ها یا لمینت های دندانی روی دندان ها درمان شود. محافظ دندان های شبانه ممکن است راهکاری برای برخی از این موارد باشد.

وقتی به این نتیجه رسیدید که ونیرهای کامپوزیتی یا لمینتی می توانند گزینه خوبی برای شما باشند، بر اساس تعدادی عوامل (مانند زمان و بودجه شما، و نوع کاری که نیاز است) باید تصمیم بگیرید کدام یک را انتخاب کنید.

نگهداری از کامپوزیت و لمینت های دندانی

نگهداری از ونیرهای کامپوزیتی و لمینتی نسبتاً ساده است. با این حال، چند توصیه وجود دارند:

• لطفاً مثل قبل همانطور که برای پیشگیری از مشکلات مربوط به دهان مسواک می زدید و نخ دندان می کشیدید، بهداشت دهان را رعایت کنید. ونیرهای کامپوزیتی و لمینتی عموماً لطیف ترین ترمیم های دندانی برای بافت لثه ها هستند. شما با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن هسچ آسیبی به آنها وارد نخواهید کرد. هر گونه خمیر دندانی که خاصیت سایندگی نداشته باشد قابل قبول است. مراقبت های خوب خانگی این اطمینان را بوجود خواهند آورد که ترمیم های دندانی شما سال ها دوام خواهند داشت.
• پس از قرار گیری این ترمیم های دندانی روی دندان ها، ممکن است مقداری حساسیت به دماهای خیلی بالا یا پایین احساس شود. مقداری حساسیت کاملاً طبیعی است و معمولاً پس از یک تا دو هفته از بین خواهد رفت. اگر این حساسیت باقی بماند یا موجب نگرانی شما شود، باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
• این ترمیم های دندانی بسیار مقاوم هستند و در برابر اکثر فشارهایی که با داشتن یک رژیم غذایی نرمال به آنها وارد می شوند مقاومت می کنند. با این حال، شکستن مغزها با دندان، جویدن گوشت از روی استخوان، یا تافی، یا سیب های سفت ایده خوبی نیستند.
• اگر می دانید دندان قروچه دارید، اجازه دهید دندانپزشک شما از این موضوع اطلاع پیدا کند. وی می تواند برای شما محافظ دندانی بسازد تا با استفاده از آن فشاری که طی خواب به دندان های شما وارد می شود را به حداقل برساند.
• مانند هر چیز دیگری که داخل دهان قرار می گیرد، این ترمیم های دندانی نیز مستعد ساییدگی هستند. گاهی اوقات، کامپوزیت ها می توانند کمی لب پر شوند، اما در اکثر موارد ترمیم آنها بسیار ساده است. شخص باید خیلی بد شانس باشد که طی پنج سال نخست کامپوزیت های او لب پر شوند، مگر آنکه مشکل حاد دندان قروچه وجود داشته باشد.
• در صورتی که با انجام این اقدامات دندانپزشکی تغییرات قابل توجهی در شکل دندان ها بوجود آمده باشد، گاهی ممکن است بیمار حدود یک هفته در ادای برخی حروف مشکل داشته باشد. در موارد نادر، این مشکل بلافاصله برطرف نمی شود، دندانپزشک شمت می تواند تغییراتی در آنها ایجاد کند تا این مشکل برطرف شود.

کدام یک طبیعی تر به نظر می رسد؟

هر دو نوع درمان زیبایی به صورت سفارشی انجام می شوند تا در حد امکان به دندان های طبیعی نزدیک باشند، در حالی که مشکلی که شما می خواهید را برطرف می کنند.

با این حال، لمینت ها در انتها طبیعی تر هستند، زیرا مواد آن نور را دقیقاً شبیه مینای دندان های طبیعی منعکس می کند. ونیرهای کامپوزیتی نیز وقتی پولیش می شوند به دندان های طبیعی شباهت دارند.

کدام یک برای مشکلات وخیم تر مناسب است؟

اگر دندان های شما لکه های پر رنگ دارند، آسیب دیده اند، کج هستند، یا فواصل بزرگ دارند، ممکن است دندانپزشک لمینت ها را به شما پیشنهاد دهد.

ونیرهای کامپوزیتی بیشتر براز مشکلات خفیف تا متوسط مناسب هستند. اگر مشکل شما خیلی وخیم است و با ونیرها قابل برطرف شدن نیست، ممکن است دندانپزشک استفاده از روکش های دندانی یا درمان ارتودنتیک را به شما پیشنهاد دهد.

کدام یک محکم تر است؟

لمینت ها خیلی محکم تر از رزین کامپوزیت ها هستند، به این معنا که آنها کمتر دچار لب پر شدگی می شوند. با این حال، آنها نمی توانند مانند کامپوزیت ها ترمیم شوند و در صورت آسیب دیدن باید همه یک واحد لمینت دندان به طور کامل تعویض شود، که به نسبت بسیار پر هزینه خواهد بود.

ونیرهای دندان پوسته های نازک سفارشی سازی هستند که دندانپزشکان می توانند روی سطح جلوی دندان قرار دهند تا ظاهر آنها را بهبود دهند. ونیرها می توانند لکه ها، لب پر شدگی ها، و غیر همسطح بودن دندان ها رو پوشش دهند.

در اکثر افرادی که دندان های آسیب دیده یا بد رنگ شده دارند، این مشکلات می توانند روی اعتماد به نفس فرد تأثیر بگذارند. ونیرهای دندانی می توانند به بهبود ظاهر دندان ها کمک کنند.

 در این مقاله قصد داریم برای شما توضیح دهیم ونیرها چه هستند، و راجع به انواع مختلف موجود آنها، هزینه آنها، مزایا و معایب و نحوه قرار گیری آنها روی دندان ها بیشتر صحبت خواهیم کرد.

ونیر دندان چیست؟

ونیرهای دندانی پوشش های سفارشی برای دندان ها هستند که به پنهان کردن یا اصلاح آسیب دیدگی های دندانی کمک می کنند، از جمله:

• لکه ها و تغییر رنگ ها
• لب پر شدگی ها و از دست رفتن قطعات کوچکی از دندان ها
• پوسیدگی
• کجی
• فاصله بین دندان ها

ونیرهای دندانی به بهبود ظاهر دندان های افراد کمک می کنند. آنها می توانند برای افرادی مفید باشند که به دنبال یک راهکار طولانی مدت برای نگرانی های همیشگی دندان های خود هستند- مخصوصاً افرادی که به درمان های دندانپزشکی مانند سفید کردن دندان ها، بریس ها، یا ریتینرها واکنش نشان نمی دهند.

در طول فرایند قرار گیری عموماً دندانپزشک مقدار اندکی از مینای دندان را بر می دارد، که بیرونی ترین لایه محافظ دندان است. به این علت، به محضی که دندانپزشک ونیرها را روی دندان ها قرار می دهد، فرد نمی تواند آنها را بردارد یا تصمیم بگیرد دیگر از آنها استفاده نکند.

انواع ونیرهای دندانی

دو نوع ونیر دندانی وجود دارد: پرسلاین و کامپوزیت بر پایه رزین. در بخش بعد به تفصیل راجع به این دو گزینه صحبت خواهیم کرد.

ونیرهای پرسلاین

ونیرهای پرسلاین روکش های نازک و محکمی هستند که دندانپزشک روی سطح جلو و سطوح جانبی دندان ها قرار می دهد. برای اتصال آنها، دندانپزشک قبل از جایگذاری مقداری از مینای روی دندان ها را بر خواهد داشت. ونیرهای پرسلاین همرنگ دندان های طبیعی هستند، اما این امکان وجود دارد که آنها را سفیدتر انتخاب کرد تا لبخند روشن تری داشت.

ونیرهای کامپوزیتی بر پایه رزین

ونیرهای کامپوزیتی بر پایه رزین شبیه ونرهای پرسلاین هستند، اما به نظر می رسد ارزان تر باشند و نیاز باشد مقدار کمتری از مینای دندان ها برداشته شود. گاهی اوقات، ممکن است دندانپزشک مجبور نباشد قبل از قرار دهی ونیر کامپوزیت هیچ چیز از سطح مینای دندان بردارد. معمولاً اگر ونیرها شکسته شوند، تعویض ونیرهای کامپوزیتی راحت تر از تعویض ونیرهای پرسلاین است.

کدام نوع بهتر است؟

ونیرهای کامپوزیتی و ونیرهای پرسلاین ظاهری شبیه یکدیگر دارند، اما تفاوت های کلیدی با یکدیگر دارند. بر اساس انجمن دندانپزشکان آمریکا، این تفاوت ها عبارتند از:

پرسلاین	کامپوزیت بر پایه رزین
گران قیمت تر هستند.	ارزان قیمت تر هستند.
معمولاً نیاز به برداشتن مینای دندان ها دارند.	ممکن است نیاز به برداشتن مینای دندان ها نداشته باشند.
2 تا 3 جلسه مراجعه به دندانپزشک نیاز دارند.	معمولاً 1 جلسه مراجعه به دندانپزشک نیاز دارند.
20 سال دوام دارند.	5 سال دوام دارند.
روی آنها لکه ایجاد نخواهد شد.	ممکن است به مرور زمان روی آنها لکه ایجاد شود.
احتمال لب پر شدن یا شکستن آنها کمتر است.	احتمال لب پر شدن یا شکستن آنها بیشتر است.
قرار دهی آنها دشوارتر است.	قرار دهی آنها راحت تر است.

به نظر می رسد ونیرهای پرسلاین ظاهری طبیعی تر، و شبیه دندان ها ارائه دهند و می توانند دندان هایی را پوشش دهند که بد رنگ یا بد شکل شده اند.

تفاوت بین ونیرها، روکش ها، و ایمپلنت ها چیست؟

ونیرهای دندانی، روکش ها، و ایمپلنت ها می توانند ظاهر دندان ها را از نظر زیبایی بهبود دهند. با این حال، بین آنها تفاوت هایی وجود دارد. یک تفاوت بین ونیرها، روکش ها، و ایمپلنت ها، بخشی از دندان است که هر گزینه پوشش می دهد. ونیرهای دندانی عموماً سطح جلوی دندان ها را پوشش می دهند. در مقایسه، روکش ها کل دندان را پوشش می دهند، شامل سطوح جلو، عقب، و طرفین. در نتیجه، دندانپزشکان از روکش ها برای ترمیم دندان های شکسته استفاده می کنند، شامل دندان هایی که ساختار کمی از آنها باقی مانده است. روکش ها می توانند به تقویت دندان هایی که پوشش می دهند کمک کنند.

با این تفاوت که ایمپلنت های دندانی ساختارهای پیچ مانندی هستند که به استخوان فک متصل می شوند تا جایگزین دندان های از دست رفته شوند.

هرگاه لازم باشد، دندانپزشک ممکن است از ایمپلنت ها برای ایجاد امنیت روکش ها داخل دهان استفاده کند. علاوه بر این، اگر فردی یکی از دندان های خود را از دست داده باشد، یا اگر یک دندان به این علت که به شکل بدی آسیب دیده است غیر قابل ترمیم و درمان باشد و لازم باشد کشیده شود، باید از ایمپلنت ها استفاده کرد.

ضرورتاً، دندانپزشک از روکش ها برای بازسازی دندان هایی استفاده خواهد کرد که به شکل بدی آسیب دیده اند، در حالی که ایمپلنت ها جایگزین دندان های از دست رفته می شوند. ونیرها ظاهر دندان هایی را بهبود می دهند که بیشتر بخش های آنها دست نخورده باقی مانده باشد.

هزینه

هزینه ونیرهای دندانی بر اساس تعداد دندان هایی تعریف می شود که لازم است پوشش داده شوند، و تخصص فردی که این فرایند را انجام می دهد. هزینه ها می توانند بر اساس موارد زیر متغیر باشند:

• نوع ونیر
• میزان آماده سازی لازم قبل از فرایند
• موقعیت جغرافیایی فرد

از آنجا که اکثر شرکت های بیمه ونیرها را فرایند زیبایی تلقی می کنند، اکثر طرح های بیمه هزینه آنها را پوشش نمی دهند.

طی فرایند دریافت ونیرهای دندانی چه اتفاقی می افتد؟

بر اساس انجمن دندانپزشکان آمریکا، اینکه روند قرار گیری ونیرهای دندانی روی دندان ها چگونه پیش برود به نوع ونیری بستگی دارد که فرد انتخاب می کند. در زیر فرایندهای دریافت هر دو نوع ونیرها را توضیح خواهیم داد.

ونیرهای پرسلاین (ونیرهای غیر مستقیم)

برای آماده سازی دندان ها، دندانپزشک معمولاً مقدار اندکی از مینای دندان ها را از جلو و طرفین آنها بر می دارد. این باعث می شود فضای کافی برای ونیرهای دندانی ایجاد شود تا دندان ها طبیعی تر به نظر برسند. دندانپزشک یک قالب از دندان های آماده شده تهیه می کند. علاوه بر این، دندانپزشک رنگ ونیری که بهترین انتخاب برای لبخند شماست را از روی راهنمای رنگ انتخاب می کند.

قالب برای لابراتوار دندانی ارسال می شود که ونیرهای پرسلاین را به صورت سفارشی می سازد تا روی دندان های شما قرار بگیرند. این فرایند ممکن است چند روز طول بکشد. به همین دلیل معمولاً دندانپزشک نوعی ونیر موقتی روی دندان های شما قرار خواهد داد تا در این فاصله از دندان های آماده شده شما محافظت کنند.

در جلسه بعد، دندانپزشک روی دندان های شما ونیرهای اصلی را قرار خواهد داد تا تناسب و شکل آنها را بررسی نماید. پس از اینکه هر گونه تنظیم و تغییری ایجاد می شود، دندان ها پاکسازی می شوند و ونیرها به سطح دندان ها چسبانده می شوند. در جلسه بعد می توان تغییرات لازم را ایجاد کرد.

ونیرهای رزین کامپوزیت (ونیرهای مستقیم)

ونیرهای رزین کامپوزیت از موادی ساخته می شوند که همرنگ دندان ها هستند و به سطح دندان ها چسبانده می شوند. برای قرار گیری ونیرهای کامپوزیتی بر پایه رزین، دندانپزشک کار خود را با پاکسازی، تغییر شکل، و آماده سازی دندان ها آغاز خواهد کرد. سپس رنگ کامپوزیت را بر اساس رنگ دندان های سالم اطراف انتخاب خواهد کرد. پس از آنکه دندان آماده می شود، روی آن چسب مخصوص خواهد زد و ونیر کامپوزیت را روی دندان ها قرار می دهد. سپس مواد را با ابزارهای مخصوص شکل می دهد. در نهایت روی دندان ها نور مخصوصی می تاباند که به خشک شدن مواد کامپوزیت کمک می کند. وقتی ونیرها خشک و سفت شدند، دندانپزشک آنها را صاف و صیقلی خواهد کرد و آن را پولیش خواهد کرد به گونه ای که ظاهر و احساسی مانند دندان های طبیعی بوجود بیاورند.

قبل از دریافت ونیرهای دندانی باید شرایط زیر را داشته باشید:

• قبل از آنکه ونیرهای دندانی را دریافت کنید، دندان ها و لثه های شما باید سالم باشند. دندانپزشک شما می تواند هر گونه بیماری یا پوسیدگی را قبل از دریافت ونیرهای دندانی درمان کند.
• ونیرها هرگز انتخاب خوبی برای بیمارانی که دندان قروچه دارند نیست، زیرا لایه نازک ونیرها ممکن اس لب پر یا شکسته شود. اگر شما دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهید و می سابید، احتمالاً دندانپزشک استفاده از محافظ های شبانه دندانی در طول خواب را پیشنهاد دهد.
• گرچه دندانپزشک شما تا حد امکان مقدار بسیار اندکی از مینای دندان ها را برای ونیرهای پرسلاین بر می دارد، اما وقتی مینای دندان تراشیده می شود، این فرایند برگشت ناپذیر است.
• این امکان وجود دارد که به مرور زمان ونیرهای دندانی شل شوند. در این صورت، ممکن است ونیرهای جدید لازم باشند.
• همه انتظاراتی که از وینرهای دندانی خود دارید را با دندانپزشک خود مطرح کنید و راجع به گزینه های درمان خود صحبت کنید. مراجعات منظم به دندانپزشک ها برای حفظ سلامت دندان ها و لثه ها یک ضرورت است.

مراقبت های پس از دریافت ونیرهای دندانی

پس از قرارگیری ونیرهای دندانی روی دندان ها، ممکن است دندانپزشک بخواهد در یک جلسه دیگر آنها را چک کند. در طول این جلسه، ممکن است لازم باشد دندانپزشک توجه کند تا اطمینان حاصل نماید که ونیرها در جای خود باقی مانده اند و بیمار با آنها احساس راحتی دارد.

این یک فرصت خوب برای بیمار است تا اشاره کند که آیا با هیچ ونیری مشکل دارد یا خیر، زیرا دندانپزشک می تواند به برطرف شدن مشکل آن کمک کند.

فردی که به تازگی ونیرهای دندانی را دریافت کرده است نیاز نیست از هیچ غذا یا نوشیدنی خاصی پرهیز نماید.  اما از آنجا که ونیرها هم مانند دندان ها ممکن است لکه روی آنها ایجاد شود، شاید لازم باشد فرد از قهوه، چای، و شراب قرمز و نیز خوراکی های دیگری که می توانند باعث ایجاد لکه روی دندان ها شوند بپرهیز تا دوام آنها را بالاتر ببرد.

علاوه بر این، ممکن است دندانپزشک توصیه کند بیمار کارهای زیر را انجام دهد:

• پرهیز از گاز زدن اشیاء سفت
• پرهیز از جویدن ناخن
• استفاده از محافظ دندان
• پرهیز از ساییدن دندان ها روی یکدیگر
• پرهیز از جویدن غذاهای خیلی سفت
• پرهیز از باز کردن در بسته ها با دندان

ممکن است فرد متوجه وجود برجستگی های تیزی روی ونیرها شود. این می تواند به مرور زمان بهبود پیدا کند. در غیر اینصورت، فرد می تواند از دندانپزشک خود بخواهد این کار را برای او انجام دهد. وجود لبه های تیز روی ونیرها می تواند به دلیل باقی ماندن مواد باندینگ اضافی روی دندان ها باشد.

علاوه بر این، علیرغم وجود ونیرهای دندانی ممکن است باز هم حفره هایی روی دندان ها ایجاد شوند. بنابراین مهم است بهداشت دهان و دندان ها، شامل دو مرتبه مسواک زدن و یک مرتبه کشیدن نخ دندان در طول روز حفظ شود.

با مراقبت صحیح، دندان های شما می توانند 10 سال دوام داشته باشند. پس از این مدت، ممکن است لازم باشد ونیرهای خود را تعویض کنید. اینکه ونیرها چقدر دوام دارند بر اساس موادی خواهد بود که دندانپزشک استفاده کرده است و اینکه شما چقدر خوب از آنها مراقبت کرده اید.