فرنوم چیست؟

فرنوم یا فرنولوم بافت همبندی است که دو بخش بدن را به یکدیگر متصل می کند تا در کنار یکدیگر بهتر عمل کنند. این بخشی از مهندسی هوشمند آناتومی بدن است. اما اگر فرنوم خیلی بلند، کوتاه، یا خیلی قوی باشد، حرکات را محدود می کند که تأثیرات مخربی دارد. تأثیرات مخرب فرنوم های دهانی عبارتند از مشکل در حرف زدن، غذا خوردن، بلند شدن بافت سالم لثه، اختلال ایجاد کردن در درمان ارتودنسی. علاوه بر این ممکن است بیمار در معرض خطرات خاصی مانند بیماری پریودنتال یا تحلیل لثه قرار داشته باشد. خوشبختانه، فرنکتومی (برداشت یا تغییر وضعیت فرنوم) یک فرایند سرپایی ساده است که معمولاً در اوایل دوران کودکی انجام می شود و می تواند فرنوم را اصلاح نماید.

فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

فرنوم زبانی

فرنوم زبانی بافت نازکی است که زیر زبان را به کف دهان متصل می کند. زبان یکی مهم ترین ماهیچه ها برای حرف زدن و عمل بلع است. داشتن فرنوم زبانی کوتاه می تواند باعث شود عمل بلع- مخصوصاً برای کودکان و نوزادان- و حرف زدن به سختی انجام شود. نوزادانی که با یک فرنوم کوتاه متولد می شوند ممکن است در شیر خوردن مشکل داشته باشند، که می تواند در وزن گرفتن آنها اختلال ایجاد کند.

افرادی که این مشکل را دارند اصطلاحاً گفته می شود گره زبانی دارند، شرایطی که در دنیای پزشکی تحت عنوان انکیلوگلاسیا شناخته می شود. این شرایط ممکن است در کودکان منجر به بروز مشکلات دندانی شود.یکی از راه های درمان بیمارانی که گره زبانی دارند فرایندی به نام فرنکتومی زبانی است.

فرنکتومی زبانی

فرنکتومی لینگوال یا زبانی نوعی فرایند جراحی است که در آن فرنوم زبانی برداشته می شود. این فرایند بیمارانی را درمان می کند که در غذا خوردن یا حرف زدن مشکل دارند. در طول جراحی، پزشک برش کوچکی در فرنوم ایجاد می کند تا زبان را رها سازد. این فرایند تحت عنوان فرنولوپلاستی نیز شناخته می شود. جراح دهان (پریودنتیست) و متخصص گوش و حلق و بینی فرنکتومی زبانی را انجام می دهند.

مزایای فرنکتومی زبانی

مزایای فرنکتومی زبانی عبارتند از:

  • فرایند سریع. تنها چند دقیقه طول می کشد.
  • بهبود سریع. تنها چند روز ناراحتی بوجود می آورد.
  • بهبود در گفتار.
  • برطرف شدن مشکلات در شیر خوردن و غذا خوردن (در نوزادان).

فرنوم لبی

فرنوم لبی بافت نازکی است که لب بالا را به لثه بالای دو دندان جلوی فک بالا و لب پایین را به دو لثه بالای دندان جلوی فک پایین متصل می کند. فرنوم باکال نیز وجود دارد که لثه ها را به داخل گونه ها متصل می کند. اگر لب بالای خود را بالا بیاوردی، می توانید این نوار را ببینید. همه کودکان با این بافت متولد می شوند، اما سطح پیوند با لثه ها در افراد مختلف متفاوت است. به طور کلی، بر اساس مطالعاتی که روی سلامت دهان کودکان انجام می شود مشخص شده است، کودکان کم سن تر نسبت به کودکان بزرگ تر فرنوم برجسته تری دارند.

 

فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

فرنوم لبی در کودکان

اگر اتصال فرنوم در یک نوزاد فشرده باشد، احتمالاً با مشکلی به نام گره لب بالا مواجه است. در حالی که این شرایط غیر عادی است، کودکانی که در آنها گره لبی تشخیص داده می شود در شیر خوردن مشکل دارند. در اکثر موارد، این مسئله به مرور زمان با بزرگ شدن کودک به طور خود به خود اصلاح می شود. با این حال، در موارد وخیم، این گره می تواند بین دو دندان جلو فاصله ایجاد کند که در دندانپزشکی دیاستم نامیده می شود. در اکثر موارد، یک فرنوم لبی متوسط می تواند با فرایند جراحی تحت عنوان فرنکتومی لبی اصلاح شود.

فرنکتومی لبی

فرنکتومی لبی عبارت است از فرایندی که یک متخصص آموزش دیده- اغلب با یک تیغ جراحی- برشی در بافت فرنوم لبی ایجاد می کند تا اتصال آن را آزاد کند. عموماً، کودک قادر خواهد بود بلافاصله غذا بخورد، و گره لبی که رها شده است اجازه می دهد دهان خود را بازتر کند. تعداد اندکی از کودکان بعد از جراحی دارو نیاز دارند. برای حصول اطمینان از اینکه منطقه به درستی بهبود پیدا می کند، والدین باید به مدت چند هفته، چند مرتبه در طول روز محل جراحی را بکشند و و ماساژ دهند تا اطمینان حاصل شود بافت مجدداً نمی چسبد.

 

فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

آسیب به فرنوم

آسیب های فرنوم لبی در بین کودکان نوپایی که در حال یادگیری راه رفتن هستند نسبتاً شایع است. کودکان نوپا اغلب با دهان باز زمین می خورند و ممکن است به یک شیء سفت برخورد پیدا کنند که می تواند منجر به کبودی و حتی پارگی فرنوم شود. مهم تر از همه اینکه، آسیب به فرنوم لبی نیز می تواند علامت و نشانه خوردن شیر با شیشه شیر با زور باشد، بنابراین، اگر کودکی دیدید که دچار پارگی فرنوم شده است و اخیراً زمین هم نخورده است، ممکن است لازم باشد پیگیر باشید. در اکثر موارد، فرنوم پاره نگران کننده نیست و به صورت خود به خود ترمیم خواهد شد. اگر زخم عمیق است، ممکن است لازم باشد پزشک آن را بخیه بزند.

گرچه خیلی نادر است، اما مشکلات مربوط به فرنوم لبی می توانند روی شیر خوردن نوزادان تأثیر بگذارند. گره های لبی لازم است هر چه سریع تر توسط دندانپزشک عمومی یا دندانپزشک کودکان شناسایی شوند. والدین باید فرزند خود را همزمان با اولین جشن تولد او نزد دندانپزشک ببرند، نه تنها کودک را به رفتن نزد دندانپزشک عادت دهند، بلکه هر چه سریع تر هر گونه ناهنجاری هایی مانند گره لبی یا زبانی شناسایی شوند. اگر دندانپزشک تأیید کند کودک شما فرنوم غیر عادی دارد، بخواهید مشکلاتی که در شیر خوردن یا غذا خوردن دارد را تشخیص دهد و بهترین راهکار را برای حفظ سلامت دهان کودک پیشنهاد دهد.

فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

 

شایع ترین منشاء آسیب به فرنوم ها مواد و ابزارهای خارجی هستند که داخل دهان قرار می گیرند. بریس های ارتودنسی (یکی از ابزارهای ارتودنسی که در آن براکت ها روی دندان ها چسبانده می شوند و یک سیم روی همه آنها قرار می گیرد تا با کمک آنها دندان ها صاف شوند) و پروتزهای مصنوعی می توانند با بافت فرنوم برخورد داشته باشند و منجر به بروز زخم، سوزش، یا خونریزی شوند. مسواک زدن محکم نیز می تواند به فرنوم آسیب بزند و منجر به بروز مشکلاتی شود که نیاز به ترمیم لثه خواهند داشت.

برخی از ساختارهای بافت فرنوم بزرگتر از بقیه هستند، ممکن است خیلی بزرگ باشند، یا ممکن است خیلی خوب یا به اندازه کافی متصل نشده باشند. همه این ناهنجاری ها می توانند در کارهایی مانند حرف زدن و غذا خوردن مشکل بوجود بیاورند. مثلاً، اگر یک بیمار “گره زبانی” دارد اغلب فرنوم زبانی او نازک و کوتاه است که حرکات زبان را محدود می کند و آن را به کف دهان متصل نگه می دارد.

پیدا کردن مسائل مربوط به فرنوم دهانی ممکن است دشوار باشد، زیرا معمولاً فرد با ابزارهای دندانی ابتدا احساس راحتی دارد. ممکن است با بریس ها احساس خیلی بدی نداشته باشد و بهنظر برسد پروتز مصنوعی به خوبی روی لثه قرار گرفته است. با این حال، وقتی بیمار حرف می زند و زبان خود را در اطراف دهان حرکت می دهد، ممکن است فرنوم خیلی حساس شود، آسیب ببیند، یا زخم شود.

متأسفانه ثبت این حرکات با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس یا هر نوع تصویر برداری دیگری می تواند دشوار باشد. مشاهده با دقت فرنوم، چکاپ های روتین دندان ها و لثه ها، و مشورت با یک تیم دندانپزشکی بهترین راه هایی هستند که می توان قبل از آسیب های جدی به مشکلات پی برد.

اطلاعات کلی در خصوص جراحی فرنکتومی

علائم گره لبی یا زبانی و بررسی آنها

همه افراد فرنوم دارند، اما همه فرنوم ها “گره” نیستند. برای آنکه بدانید آیا یک فرنوم مشکل آفرین است یا خیر، بررسی فیزیکی و عملکردی باید تکمیل شود. در خانواده هایی که نوزاد از سینه مادر شیر می خورد، هم مادر و هم نوزاد باید مورد بررسی قرار بگیرند. علائم عبارتند از:

  • قرار گیری بد لب ها به دور سینه یا سر شیشه شیر
  • نشت شیر از دهان حین شیر خوردن
  • در رفتن نوک سینه از داخل دهان یا به خواب رفتن حین تلاش برای گرفتن سینه
  • علائم کولیک (قولنج یا درد شکمی)
  • علائم رفلاکس (بازگشت محتویات معده به مری)
  • وزن گیری ضعیف
  • نیاز مکرر به شیر خوردن یا طولانی شدن شیر خوردن
  • جویدن یا لثه زدن به نوک سینه
  • عدم توانایی گرفتن پستانک یا شیشه شیر
  • لب های پیج خورده/ لبخند نازک
  • خونریزی نوک سینه ها
  • التهاب سینه های مادر
  • زخم نوک سینه ها
  • پوسیدگی دندان های کودک
فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

 

خطرات یا عوارض جانبی فرنکتومی کدامند؟

همه پزشکان قبل از فرایند جراحی راجع به عوارض جانبی و خطرات احتمالی آن توضیح می دهند. خطرات معمول فرنکتومی عبارتند از:

  • خطرات کلی ناشی از بیهوشی (در صورت استفاده در طول فرایند)
  • خونریزی
  • عفونت
  • آسیب به اعصاب دهان و زبان
  • تورم
  • درد
  • اتصال مجدد فرنوم (در موارد نادر)

آماده سازی برای انجام جراحی

پزشک دستورالعمل های لازم برای آماده شدن جهت انجام جراحی را ارائه خواهد داد. بسته به اینکه برای فرایند شما از بی حسی موضعی استفاده می شود یا بیهوشی عمومی، ممکن است از شما خواسته شود چند ساعت قبل از انجام جراحی از خوردن آب و غذا خودداری نمایید. قبل از آغاز جراحی نسخه ای که پزشک تجویز می کند را تهیه نمایید تا هنگام بازگشت به منزل آماده باشند.

فرایند فرنکتومی

فرنکتومی می تواند در مطب پزشک، دندانپزشکی یا بیمارستان انجام شود. فرایند انجام آن نیز به قرار زیر است:

  • بی حس کردن اطراف فرنوم با داروی بی حسی موضعی. اگر قرار است جراحی برای کودک انجام شود، ممکن است از بیهوشی استفاده شود.
  • با استفاده از لیزر یا تیغ جراحی. جراح یک برش کوچک در فرنوم ایجاد خواهد کرد تا زبان رها شود.
  • استفاده از چند بخیه در دهان تا کمک شود منطقه بهبود پیدا کند.

چه زمانی می توان از نتایج مطلع شد؟

تقریباً خیلی زود می توانید شاهد نتیجه جراحی باشید. اگر از بی حس کننده موضعی استفاده شده باشد، قبل از آنکه نتایج قابل مشاهده باشند، لازم است چند ساعت صبر شود تا اثرات داروی بی حس کننده از بین برود.

مراقبت های پس از جراحی فرنکتومی

پس از جراحی فرنکتومی:

  • کودک نباید روی شکم گذاشته شود. این باعث می شود به فک فشار وارد شود و در روند بهبود اختلال ایجاد شود.
  • بیمار نباید به مدت 24 ساعت دهان خود را شستشو دهد. پس از یک روز یا بیشتر، باید دهان را چند مرتبه در طول روز با محلول آب و نمک شستشو داد.
  • پس از چند روز باید برای چک کردن محل جراحی مجدداً مراجعه نمایید. این جلسه حدود یک هفته بعد خواهد بود.

در طول دوره بهبود چه انتظاری باید داشت؟

در طول بهبود:

  • ممکن است محل جراحی مقداری خونریزی داشته باشد. اگر متوجه شدید خونریزی متوقف نمی شود، از یک گاز استریل استفاده کنید و آن را به آرامی روی محل جراحی فشار دهید تا زمانی که خونریزی متوقف شود.
  • ممکن است بیمار تورم و درد را تجربه کند. ممکن است پزشک داروی مسکن تجویز کند تا به کاهش درد در طول دوره بهبود کمک کند. همه داروها را باید طبق تجویز پزشک استفاده کرد.
  • بیمار ظرف چند روز می تواند فعالیت های معمول خود را از سر بگیرد. زمان دوره بهبود حدود یک هفته است.

 چرا لازم است جراحی پیوند لثه انجام شود؟

اگر لثه های شما دچار تحلیل شده اند، ممکن است دندانپزشک شما انجام جراحی پیوند بافت لثه را پیشنهاد دهد. تحلیل لثه باعث کنار رفتن پوشش روی ریشه های دندان ها می شود. این می تواند باعث شود سطح ریشه های دندان ها بیشتر مستعد پوسیدگی شود، علاوه بر این، حساس تر و بیشتر مستعد خوردگی باشند.

پیوند لثه، که تحت عنوان پیوند ژینژیوال نیز شناخته می شود، می توانند تحلیل لثه ها را اصلاح نماید. دندانپزشک می تواند شما را به پریودنتیست، متخصص لثه، ارجاع دهد. در جراحی پیوند لثه پریودنتیست ابتدا یک تکه از بافت را سقف دهان یا از بافت های سالم لثه های نزدیک بر می دارد، سپس آن را به منطقه ای متصل می کند که لثه ها در نتیجه ساییدگی از بین رفته اند. این فرایند نسبتاً با سرعت انجام می شود، و به محض انجام شدن می توانید مطب را ترک کنید.

با خواندن این مقاله با جوانب مختلف این درمان آشنا خواهید شد.

 

چگونه باید برای پیوند لثه آماده شد؟

سه نواع پیوند لثه وجود دارد:

·        پیوند لثه آزاد

·        پیوند بافت همبند

·        پیوند پدیکال (لترال- جانبی)

پریودنتیست راجع به گزینه های مختلف با شما صحبت خواهد کرد و بر اساس نیازهای شخصی شما توصیه های لازم را خواهد کرد.

به محضی که تصمیم بگیرید این فرایند را انجام دهید، نیاز نیست روزه بگیرید یا رژیم غذایی خود را در روز جراحی یا روز قبل از آن تغییر دهید. تمام کاری که لازم است انجام دهید مراجعه به پریودنتیست و داشتن یک همراه برای بازگشت به منزل است. برای کاهش درد و ناراحتی ممکن است به شما داروهایی داده شود که باعث شوند مجاز به رانندگی نباشید، بنابراین لازم است یک نفر شما را تا منزل همراهی کند.

جراحی پیوند لثه

جراحی پیوند لثه

 

فرایند جراحی پیوند لثه چگونه انجام می شود؟

برای آغاز فرایند لازم است داروی بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن محدوده اطراف فرایند تزریق شود. در برخی موارد نادر، پریودنتیست ممکن است برای شما بیهوشی عمومی را پیشنهاد دهد تا در طول فرایند هوشیار نباشید. معمولاً بواسطه خطراتی که بیهوشی های عمومی دارند، توصیه نمی شوند.

بسته به نیازهای فردی شما، پریودنتیست یکی از فرایندهای زیر را انجام خواهد داد:

پیوند لثه آزاد: پریودنتیست بخش کوچکی از بافت سقف دهان را بر می دارد و آن را به منطقه ای که نیاز به پبوند دارد بخیه می زند. در صورتی از این نوع پیوند استفاده می شود که لثه های شما نازک باشند و برای پیشگیری از تحلیل بیشتر، بافت اضافی لازم باشد.

پیوند بافت همبند: پریودنتیست فلپ کوچکی در سقف دهان باز می کند و تکه ای از بافت همبند را از زیر لایه رویی بافت بر می دارد. این تکه بافت به محلی که نیاز به پیوند دارد بخیه زده می شود، و فلپ برداشته شده نیز مجدداً در جای خود بخیه زده می شود. این رایج ترین نوع پیوند بافت است.

پیوند پدیکال: پریودنتیست یک فلپ از بافت دقیقاً مجاور لثه تحلیل رفته بر می دارد و از آن برای پوشاندن منطقه ای استفاده خواهد کرد که لثه تحلیل رفته است. در این فرایند، به جای برداشتن بافت پیوند از قسمت دیگر دهان، بافت لثه به روی منطقه تحلیل رفته حرکت داده می شود. این نوع پیوند معمولاً موفقیت آمیزترین نوع پیوند است زیرا منجر به بروز خونریزی در قسمت دیگر دهان نمی شود. برای عملی بودن این فرایند، لازم است حجم بافت لثه در مناطق اطراف لثه تحلیل رفته به مقدار کافی باشد.

این فرایند معمولاً خیلی زمان نمی برد. به محضی که پریودنتیست کار بخیه زدن را به اتمام برساند، احتمالاً از شما خواهد خواست تا دهان خود را با دهانشویه آنتی باکتریال شستشو دهید.

در نهایت مراقبت های پس از جراحی پیوند لثه تا بهبودی کامل برای شما توضیح داده خواهند شد.

جراحی پیوند لثه

جراحی پیوند لثه

 

طی دوره بهبود چه انتظاراتی باید داشت؟

درست پس از اتمام فرایند می توانید به منزل بروید. ممکن است پریودنتیست از شما بخواهد یک یا دو ساعت صبر کنید تا با معاینه شما اطمینان حاصل نماید هیچ مشکلی برای پیوند شما پیش نیامده باشد. طی یک تا دو هفته نخست بهبود، سعی کنید غذاهای نرم و سرد بخورید تا مطمئن شوید به پیوند آسیبی وارد نخواهد شد. نباید غذاهای سفت یا داغ بخورید، زیرا موجب سوزش یا اذیت شدن پیوند خواهند شد.

غذاهایی که برای دوره خوب هستند عبارتند از:

·        تخم مرغ، مخصوصاً خاگینه یا آب پز شده.

·        ماست.

·        سبزیجاتی که تا حد نرم شدن پخته شده اند.

·        پنیر کوتیج.

·        بستنی.

·        ژلاتین.

به احتمال زیاد پریودنتیست پیشنهاد خواهد داد به مدت دو هفته از دهانشویه های آنتی میکروبیال استفاده کنید تا از بروز عفونت، یا تشکیل پلاک روی دندان ها یا بروز مشکل برای پیوند پیشگیری شود.

اطراف منطقه جراحی پیوند را نباید مسواک بزنید یا نخ دندان بکشید، تا زمانی که دندانپزشک به شما بگوید انجام این کار خطری ندارد. مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان قبل از بهبود کامل منطقه اطراف آن می تواند باعث باز شدن زخم و عفونی شدن آن شود.

در صورت مواجه شدن با هر درد یا ناراحتی، داروهای مسکن OTC، مانند ناپروکسن، می توانند به کاهش درد کمک کنند. از انجام ورزش یا فعالیت های بدنی شدید تا زمان موافقت پزشک خودداری کنید.

 

جراحی پیوند لثه

جراحی پیوند لثه

آیا بروز مشکلات ممکن است؟

بروز مشکل برای پیوند لثه نادر است. عفونی شدن آن نیز بعید است. اما در صورت مشاهده هر گونه ترشح چرک یا خونریزی غیر منتظره ای اطراف محل جراحی با جراح خود تماس بگیرید.

در برخی موارد نادر، ممکن است بافت پیوندی به درستی با محل پیوند تطبیق پیدا نکند. در صورتی که این اتفاق رخ دهد، ممکن است لازم باشد این فرایند مجدداً انجام شود.

پس از بهبود ممکن است ظاهر بافت پیوند را دوست نداشته باشید. در این صورت، راجع به راجع به ژنژیوپلاستی (تغییر شکل بافت لثه) با جراح خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید در بافت تغییراتی ایجاد نمایید تا ظاهر بهتری برای آن ایجاد نمایید.

 

جراحی پیوند لثه

جراحی پیوند لثه

 

 

مزایای جراحی پیوند لثه کدامند؟

پیوند لثه می تواند مانع پیشرفت بیشتر لثه و تحلیل استخوان شود. در برخی موارد، می تواند از ریشه های بدون پوشش مانده در برابر پوسیدگی محافظت کند. این درمان می تواند حساسیت دندان ها را کاهش دهد و ظاهر لبخند را نیز بهبود دهد. خواه پیوند لثه برای بهبود عملکرد انجام شود یا زیبایی، بیمار از مزایای هر دو برخوردار می شود: یک لبخند زیبای جدید و ارتقاء سلامت پریودنتال- کلید لبخند، غذا خوردن، و حرف زدن راحت و با اعتماد به نفس شما هستند.

 

 

سفید شدن رنگ لثه ها اغلب حاکی از این است که برای سلامت دهان فرد مشکلی بروز پیدا کرده است. شرایط متعددی هستند که می توانند منجر به سفید شدن لثه ها شوند، از آفت گرفته تا بیماری التهابی در دراز مدت. در برخی موارد نادر، سفیدی رنگ لثه ها می تواند نشانه سرطان دهان باشد، بنابراین لازم است برای تشخیص درست به دندانپزشک مراجعه کنید.

با خواندن این مطلب می توانید اطلاعات بیشتری در خصوص سفید شدن رنگ لثه ها و چگونگی رهایی از آن کسب کنید.

علل رنگ پریدگی و سفید شدن رنگ لثه ها

شرایط و موقعیت های زیر می توانند منجر به سفید شدن رنگ لثه ها شوند:

 

سفید شدن لثه

سفید شدن لثه

لوکوپلاکیا Leukoplakia

نوعی شرایط دهانی است که می تواند موجب سفید شدن بخش هایی از لثه ها شود. این بیماری می تواند باعث بروز لکه های سفید رنگ داخل دهان شود که حتی با استفاده از مسواک نیز زدوده نخواهد شد. در اکثر موارد لوکوپلاکیا بی خطر هستند، اما در برخی موارد پیش زمینه سرطان است.

جامعه سرطان آمریکا توصیه می کند لکه هایی که در کنار ضایعات قرمز رنگ بوجود می آیند به احتمال زیاد می توانند سرطانی یا پیش زمینه سرطان باشند. پزشکان نمی دانند دقیقاً چه چیزی موجب بروز لوکوپلاکیا می شود، اما تصور می شود مصرف تنباکو در این میان نقش داشته باشد.

 

سفید شدن لثه

سفید شدن لثه

 

آنمی Anemia

آنمی زمانی اتفاق می افتد که بدن فاقد گلبول قرمز خون به اندازه کافی است. این سلول ها برای انتقال اکسیژن در سراسر بدن لازم هستند. آنمی، بسته به علت بروز آن، در اشکال مختلفی وجود دارد. از جمله علل شایع بروز آنی عبارتند از کمبود آهن یا ویتامین B12، بیماری کرون Crohn، و بیماری سلیاک celiac.

علائم و نشانه های آنمی عبارتند از:

  • خستگی
  • سرگیجه
  • ضعف
  • ضربان قلب غیر عادی
  • نفس تنگی
  • سر درد
  • سردی دست ها و پاها.

افراد مبتلا به آنمی ممکن است حتی پوست رنگ پریده، شامل پوست روی لثه ها، داشته باشند. این می تواند باعث شود آنها رنگ پریده به نظر برسند.

 

سفید شدن لثه

سفید شدن لثه

آفت دهان Canker sores

آفت دهان یا همان زخم های دهانی ضایعاتی هستند که داخل دهان و روی لثه ها گسترش پیدا می کنند. آنها می توانند خیلی دردناک باشند، مخصوصاً هنگام حرف زدن، غذا خوردن، یا نوشیدن.

این زخم ها عموماً گرد یا بیضی شکل هستند و یک مرکز بیرنگ با حاشیه قرمز رنگ دارند. آفت هایی که روی لثه ها ایجاد می شوند می توانند باعث شوند قسمت های خاصی از خط لثه سفید به نظر برسند. با این حال، آنها موجب تغییر رنگ لثه ها در کل دهان نمی شوند.

 

 

سفید شدن لثه

سفید شدن لثه

ژنژیویت Gingivitis

ژنژیویت شکل خفیفی از بیماری لثه (پریودنتال) است. این شرایط که کاملاً شایع است تقریباً نیمی از افراد بزرگسال آمریکا را تحت تأثیر قرار می دهد. بهداشت ضعیف دهان و دندان ها شایع ترین علت ژنژیویت است. افرادی که ژنژیویت دارند ممکن است درد و سوزش، قرمزی، و تورم لثه ها در اطراف پایه دندان های خود را تجربه کنند. علاوه بر این آنها ممکن است متوجه لق شدن دندان های خود یا خونریزی حین مسواک زدن و کشیدن نخ دندان شوند. به مرور زمان، این شرایط می تواند باعث شود لثه ها سفید شوند و تحلیل بروند.

 

 

سفید شدن لثه

سفید شدن لثه

لیکن پلان دهانی Oral lichen planus

لیکن پلان دهانی می تواند منجر به بروز لکه های سفید رنگ و توری مانند روی لثه ها، زبان، و دیگر بافت های داخل دهان شود. این بیماری شرایط مزمن خود ایمنی است که منجر به بروز یک دسته علائم و نشانه های دیگر شامل درد، خونریزی، و التهاب لثه ها می شود.

افرادی که لیکن پلان دهانی دارند باید برای چکاپ به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنند، زیرا در آنها خطر بروز سوء تغذیه، عفونت های دهانی، و سرطان دهان بالا می رود.

 

سفید شدن لثه

سفید شدن لثه

 

برفک دهان

برفک دهان که تحت عناوین کاندیدیاز نیز شناخته می شود، نوعی عفونت قارچی است که موجی بروز زخم های برجسته، سفید، و کرمی داخل دهان می شود. این زخم ها داخل دهان گونه ها، روی زبان، یا لثه ها بوجود می آیند. کودکان، افراد بزرگسال، و نیز کسانی که به دیابت مبتلا هستند بیشتر در معرض خطر برفک دهان قرار دارند.

کشیدن دندان

کشیدن دندان نیز می تواند باعث شود لثه های اطراف محل دندان کشیده شده به رنگ سفید درآیند. لثه ها معمولاً ظرف چند روز به رنگ طبیعی خود باز می گردند.

سفید کردن دندان

قرار گرفتن تحت درمان های تخصصی سفید کردن دندان نیز می تواند باعث شود لثه ها روشن تر یا سفیدتر از حد معمول به نظر برسند. آنها ظرف مدت چند ساعت به رنگ طبیعی خود باز خواهند گشت.

 

 

سفید شدن لثه

سفید شدن لثه

 

سرطان دهان

سفید شدن لثه ها یکی از علائم سرطان دهان است. این شرایط می تواند خیلی سریع منتشر شود، بنابراین، لازم است از دیگر علائم و نشانه های آن نیز اطلاع داشته باشید، از جمله:

  • زخم های دهانی که به کندی بهبود می یابند.
  • خونریزی داخل دهان.
  • ضایعات یا غدد گوشتی.
  • ضخیم شدن پوست داخل دهان.
  • لق شدن دندان ها.
  • درد زبان یا فک.
  • مشکل حین جویدن یا بلع.
  • گلو درد.

علائم و نشانه های سفید شدن لثه ها

علائم و نشانه هایی که می توانند در کنار سفید شدن لثه ها بروز پیدا کنند، بسته به علل بنیادی تغییر رنگ لثه ها می توانند متفاوت باشند.

گاهی اوقات، ممکن است فرد هیچ علامت دیگری نداشته باشد. در موارد دیگر، سفیدی لثه ها می تواند با موارد زیر همراه باشد:

  • درد
  • تورم
  • خونریزی
  • زخم ها و ضایعات
  • لق شدن دندان ها
  • قرمزی
  • خستگی، سر گیجه، یا ضعف
  • سر درد
  • سرد شدن دست ها و پاها

بررسی دیگر علائم و نشانه ها می تواند به پزشک یا دندانپزشک کمک کند علل بنیادی سفید شدن رنگ لثه ها را تشخیص دهد.

درمان سفید شدن لثه ها

سفید شدن رنگ لثه ها بر اساس علت بنیادی آنها درمان می شود.

آنمی

تغییرات رژیم غذایی، مکمل های ویتامین، و کنترل بیماری های مزمن می تواند به درمان آنمی کمک کند.

آفت

آفت های جزئی عموماً ظرف مدت 2 هفته، و معمولاً بدون هیچ درمانی بهبود پیدا می کنند. بهبود آفت های بزرگ نیز می تواند تا 6 هفته زمان ببرد و باید باید توسط پزشک و دندانپزشک مورد ارزیابی قرار بگیرد.

درمان های آفت هایی که طول می کشند عبارتند از:

  • دارو برای تسکین درد
  • شستشوی دهان با آب و نمک
  • پمادها و ژل های دهانی
  • داروهای استروئیدی خوراکی
  • در موارد وخیم، سوزاندن زخم یا سیل کردن

ژنژیویت

درمان ژنژیویت با بهبود عادات بهداشت دهان و دندانی به راحتی قابل درمان است. پیشگیری و بهبود ژنژیویت شامل دو مرتبه مسواک زدن و کشیدن نخ دندان در طول روز، و مراجعات منظم برای چکاپ است. موارد وخیم تر ممکن است جرمگیری یا پاکسازی با لیزر نیاز داشته باشند.

لوکوپلاکیا

لکه های لوکوپلاکیا را می توان فریز کرد یا با تیغ جراحی یا لیزر آنها را برداشت. افرادی که با این شرایط مواجه هستند باید از کشیدن سیگار یا جویدن تنباکو بپرهیزند. در صورتی که سیستم ایمنی بدن فرد ضعیف شده باشد، ممکن است پزشک داروی ضد ویروس نیز تجویز کند.

لیکن پلان دهانی

هیچ درمان قطعی برای لیکن پلان دهانی وجود ندارد، اما فرد می تواند با کمک درمان های زیر آن را کنترل کند:

  • مصرف کورتیکو استروئیدها برای کاستن التهاب
  • ژل های بی حس کننده برای تسکین درد
  • داروهایی که سیستم ایمنی بدن را حمایت می کنند

برفک دهان

برفک دهان عموماً با داروهای ضد قارچ درمان می شود. پزشک می تواند داروهایی به شکل قرص خوراکی، قرص مکیدنی، یا دهانشویه تجویز کند.

سرطان دهان

بیش از 50 درصد از سرطان های دهانی درمان نشده باقی می مانند تا زمانی که سرطان به دیگر قسمت های بدن منتشر شود، از جمله غدد لنفاوی، بنابراین مراجعه فوری به دندانپزشک ضروری است. درمان های این بیماری شامل شیمی درمانی و برداشت بافت سرطانی با کمک جراحی است.

لثه ها بافت های محکمی هستند که دندان ها را در بر گرفته اند و آنها را محکم در جای خود نگه داشته اند. رنگ آنها می تواند از قرمز یا صورتی گرفته تا قهوه ای یا سیاه باشد. رنگ لثه ها در افراد مختلف متفاوت است. سیاه شدن لثه ها و دیگر تغییرات در رنگ لثه ها می تواند با مصرف داروها، شرایط پزشکی، کشیدن سیگار، یا دیگر عوامل مربوط به سبک زندگی اتفاق بیفتد.

سلامت دهانی خوب برای سلامت عمومی ضروری است. تغییرات در رنگ لثه ها می تواند حاکی از بروز یک مشکل در سلامت باشد، بنابراین فرد باید با پزشک صحبت کند تا علت آن را مشخص نماید.

علل سیاه شدن رنگ لثه ها

یک دسته شرایط هستند که می توانند موجب سیاه شدن لثه ها شوند، از جمله:

ملانین Melanin

بدن به طور طبیعی ملانین تولید می کند، ماده ای که به پوست، موها، و چشم ها رنگ می دهد. هر چپه ملانین موجود در بدن فرد بیشتر باشد، پوست، موها، و چشم های او نیز تیره تر خواهند بود. قهوه ای تیره یا سیاه بودن لثه ها می تواند به علت وجود ملانین بیشتر در بدن فرد باشد. اگر لثه های فرد همیشه تیره بوده اند، جای هیچگونه نگرانی نیست.

با این حال، در صورتی که رنگ لثه ها به مرور زمان و طی مدت کوتاهی تغییر کند، یا در صورتی که لکه های سیاه رنگ روی لثه ها بوجود بیایند، این احتمال وجود دارد که این تغییر رنگ به دلیل ملانین نباشد و حاکی از بروز مشکلاتی مانند بیماری ها باشد.

کشیدن سیگار

کشیدن سیگار می تواند موجب تغییر رنگ لثه ها شود. این مشکل عموماً تحت عنوان ملانوز (سیاهی غیر طبیعی پوست یا سرطان سیاه) افراد سیگاری شناخته می شود. سلول های خاصی در بدن به نام ملانوسیت ها هستند که ملانین تولید می کنند. نیکوتین موجود در تنباکو می تواند باعث شود ملانوسیت ها بیشتر از همیشه ملانین تولید کنند.

ممکن است لثه ها قهوه ای یا سیاه شوند. تغییر در رنگ لثه ها می تواند به شکل لکه ای ظاهر شود یا همه لثه ها را درگیر سازد. داخل گونه ها و لب ها نیز ممکن است درگیر شوند. تحقیقات نشان داده اند بین ترک سیگار و کاهش تیرگی رنگ لثه ها ارتباط مستقیم وجود دارد. بنابراین، لکه های تیره رنگی که با کشیدن سیگار روی لثه ها بوجود آمده اند، با ترک سیگار می توانند از بین بروند.

داروها

مینوسایکلین برای درمان آکنه و برخی عفونت ها مانند کلامیدیا (نوعی بیماری مقاربتی مانند سوزاک) استفاده می شود. یکی از عوارض جانبی غیر معمول مینوسایکلین تولید رنگدانه یا تغییر رنگ است، که گاهی اوقات می تواند در دهان اتفاق بیفتد. فرد باید راجع به تغییر رنگ لثه های خود در نتیجه مصرف دارو با پزشک خود صحبت کند تا داروی دیگری برای وی تجویز شود.

 تیره شدن رنگ لثه

تیره شدن رنگ لثه

آمالگام تتو Amalgam tattoo

آمالگام تتو یک ضایعه مربوط به رنگدانه ها در مخاط دهان است که می تواند هر جایی داخل دهان بوجود بیاید، اما معمولاً در کنار یک پر شدگی اتفاق می افتد و شبیه لکه های سیاه، خاکستری، یا آبی رنگ داخل دهان ظاهر می شود. آمالگام ترکیبی از فلز موجود در پر شدگی دندان و و روکش آن است. اگر ذرات این ماده کنده شوند، می توانند زیر پوست لثه قابل مشاهده باشند. معمولاً برای آمالگام تتو درمانی انجام نمی شود، زیرا هیچ خطری برای سلامت ندارند.

 تیره شدن رنگ لثه

تیره شدن رنگ لثه

ژنژیویت حاد

ژنژیویت حاد زخمی نکروز دهنده Acute necrotizing ulcerative gingivitisنوعی عفونت لثه است که تحت عنوان دهان خندقی و بیماری ونسان نیز شناخته می شود. این بیماری موجب بروز تب، در لثه ها، و بوی بد دهان می شود. اگر عفونت باعث شود یک لایه بافت مرده روی لثه ها تشکیل شود، می تواند موجب سیاه یا خاکستری شدن لثه ها نیز شود. دهان خندقی نتیجه رشد سریع باکتری ها داخل دهان ، و معمولاً نتیجه ژنژیویت یا بیماری لثه، است. باکتری ها می توانند در نتیجه بهداشت بد دهان، استرس، کم خوابی، یا رژیم غذایی ناسالم افزایش پیدا کنند.

علائم اولیه دهان خندقی عبارتند از خونریزی لثه ها، بوی بد دهان، افزایش بزاق دهان، و احساس بیماری. روی لثه ها و لبه های دندان ها نیز ممکن است زخم ایجاد شود. درمان ساده است. دندانپزشک دهان را پاکسازی و آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. شستشوی دهان با دهانشویه های دارویی و تمیز نگه داشتن دندان ها و لثه ها به پیشگیری از بروز مکرر عفونت ها کمک خواهد کرد.

 تیره شدن رنگ لثه

تیره شدن رنگ لثه

بیماری آدیسون

بیماری آدیسون Addison’s diseaseغدد آدرنال را تحت تأثیر قرار می دهد، که هورمون های متعددی تولید می کنند. اختلال موجب توقف تولید هورمون های کافی می شود. علائم اولیه عبارتند از:

علائم اولیه عبارتند از:

·خستگی

·احساس خستگی بیشتر از معمول

·کاهش وزش نا خواسته

·کاهش اشتها

·ضعف ماهیچه ها

با پیشرفت بیماری آدیسون، فرد ممکن است تیرگی لثه ها و لب ها را نیز تجربه کند. این بیماری، علاوه بر تحت تأثیر قرار دادن لب ها و لثه ها می تواند موجب بروز لکه های تیره تر روی پوست دیگر قسمت های بدن شود. شایع ترین محل هایی که لکه های تیره ایجاد می شوند زانوها، آرنج ها، خطوط کف دست، و اطراف اسکارها هستند.

در اکثر موارد، بیماری آدیسون در نتیجه بروز مشکلات برای سیستم ایمنی بدن بوجود می آید. این باعث می شود بدن غدد آدرنال را مورد حمله قرار دهد و به آنها آسیب برساند. در صورتی که بیماری آدیسون درمان نشود، می تواند موجب بروز مشکلات شدیدی شود. اگر سطح هورمون ها کاهش زیادی داشته باشد، می تواند منجر به بحران آدرنال شود.

علائم بحران آدرنال عبارتند از کم آبی شدید بدن، تنفس سریع و سطحی، خواب آلودگی، و رنگ پریدگی پوست. بحران آدرنال نوعی شرایط اورژانسی پزشکی محسوب می شود.

 تیره شدن رنگ لثه

تیره شدن رنگ لثه

سندروم پوتز جگرز

سندرم پوتز جگرز Peutz-Jeghers syndrome نوعی شرایط ژنتیکی است که می تواند موجب بالا رفتن خطر تشکیل پولیپ یا سرطان شود. یکی از علائم اولیه آن ظاهر شدن لکه های پوستی به رنگ آبی تیره یا قهوه ای تیره است. این لکه ها می توانند داخل دهان و نیز روی پوست انگشتان پا و دست ایجاد شوند.

لکه های پوتز جگرز عموماً در کودکان ظاهر می شوند و با افزایش سن ناپدید می شوند. علامت کلیدی دیگر خونریزی یا انسداد روده است، که معمولاً آن نیز در کودکی مشاهده می شود.

درمان های تیرگی رنگ لثه ها

درمان تیرگی رنگ لثه ها به علت بروز آن بستگی دارد. شرایطی مانند عفونت لثه ها یا بیماری آدیسون معمولاً نیاز به درمان دارویی دارند. تغییر رنگ لثه ها در نتیجه کشیدن سیگار را نیز می توان معکوس کرد. با این حال، سفید کردن لثه ها می تواند باعث شود به لثه ها آسیب وارد شود و باید تنها توسط متخصص انجام شود.

تحلیل لثه ها یا رشد بیش از حد آنها روی دندان ها از جمله مشکلاتی هستند که در نتیجه ی بیماری هایی مانند التهاب لثه ها یا بیماری پریودنتیت، واکنش های بدن به داروهای تجویزی، یا دیگر عوامل مانند تغذیه یا بهداشت نامناسب رخ می دهند. اگر یک درمان غیر جراحی، مانند پاکسازی عمقی که تحت عنوان جرمگیری و هموار کردن سطح ریشه شناخته می شود، قادر به حل مشکل نباشد، استفاده از فرایندهای جراحی ضروری خواهد بود. فرایند ترمیم لثه ممکن است بسته به وضعیت هر فرد، اندک یا گسترده باشد.

انواع جراحی های لثه

کانتورینگ لثه یا افزایش طول تاج دندان

هزینه انواع جراحی لثه

هزینه انواع جراحی لثه

 

اگر حجم زیادی لثه روی سطح دندان ها رشد کرده باشد و موجب عدم تناسب اندازه ی دندان ها و لثه ها شده باشد، کانتورینگ لثه یا افزایش طول تاج دندان می تواند به بهبود لبخند فرد کمک کند. این فرایند جراحی برای برداشتن لثه ی اضافی اطراف هر دندان و شکل دهی آن حدود 50- 350 دلار هزینه خواهد داشت. از آنجا که در اکثر افراد این مشکل معمولاً به منطقه ی اطراف تنها یک دندان محدود نمی شود، هزینه های شکل دهی لثه ی اطراف چند دندان جلو حدود 500- 3000 دلار خواهد بود.

هم دندانپزشک و هم متخصص جراح لثه، فرایند کانتورینگ لثه را انجام می دهند. طی این جراحی عموماً منطقه را بی حس می کنند و با استفاده از اسکالپل، لیزر و نیز ابزارهای جراحی با اشعه، بافت اضافی را برش می دهد و بافت لثه ی باقی مانده را مجدداً شکل می دهد. در مورد فرایندهای گسترده تر افزایش طول تاج دندان، پزشک از استخوان اضافی در قسمت ریشه ی دندان نیز کم خواهد کرد تا در دراز مدت نتایج بهتری در بر داشته باشد.

اکثر فرایندهای کانتورینگ لثه در یک جلسه کامل می شوند و نتایج آن معمولاً دائمی هستند. اگر نیاز باشد حجم اندکی از لثه برداشته شود، معمولاً حدود 15 تا 30 دقیق طول می کشد و روند بهبود 4 تا 6 هفته طول خواهد کشید.

پیوند لثه

هزینه انواع جراحی لثه

هزینه انواع جراحی لثه

 

با مسواک زدن پر قدرت، ابتلا به برخی بیماری ها، و یا زمینه های ژنتیکی، به مرور زمان بافت لثه ی روی دندان ها کاهش می یابد که تحت عنوان تحلیل لثه شناخته می شود. در صورت تحلیل رفتن لثه، ریشه ی دندان بدون پوشش می ماند و احتمالاً نسبت به خوراکی های سرد و گرم حساس خواهد شد. بهترین درمان برای این مشکل پیوند بافت لثه است که این فرایند جراحی روی هر قسمت می تواند 300 – 1200 دلار هزینه داشته باشد. تعداد جراحی های لازم برای هر فرد به میزان تحلیل لثه ها بستگی دارد.

پیوند لثه معمولاً در مطب جراح لثه انجام می شود، هرچند برخی دندانپزشک ها نیز این جراحی را انجام می دهند. در ابتدای جراحی، دندانپزشک منطقه را بی حس و یک آرام بخش خفیف تزریق می کند تا بیمار طی جراحی استرس نداشته باشد. برای بیماران مضطرب، بیهوشی عمومی استفاده خواهد شد، که چندان معمول نیست. در سمتی که قرار است پیوند صورت گیرد برش کوچکی ایجاد می شود تا یک بخش تونل یا کیسه مانند ایجاد شود. بافت پیوندی در این قسمت قرار می گیرد و تمام اطراف برش بخیه زده می شود تا بسته شود.

در صورتی که بخش پیوندی از درون دهان بیمار گرفته شود، منطقه ی جراحی ممکن است با پانسمان مخصوص پوشانده شود تا زمانی که بخیه ها کشیده شوند یا زمانی که محافظ دندان در اختیار بیمار قرار گیرد تا از خونریزی آن یا گیر کردن غذا بین نخ بخیه و بافت جلوگیری کند و نیز مانع برخورد و یا بازی کردن زبان با بخیه ها شود.

اگر بافت مورد نیاز برای جراحی پیوند از بانک بافت گرفته شده باشد، ممکن است اندکی درد و ناراحتی وجود داشته باشد و روند بهبود معمولاً 2 تا 4 روز طول می کشد. اگر بافت پیوندی از سقف دهان بیمار گرفته شود، درد و ناراحتی ممکن است اندک تا شدید باشد و روند بهبود 7 تا 10 روز طول می کشد.

درمان پریودنتال کامل

هزینه انواع جراحی لثه

هزینه انواع جراحی لثه

 

درمان پریودنتال کل دهان می تواند انواع فرایندها را در بر بگیرد (از جمله، ضد عفونی کردن کل دهان، یا جراحی کاهش عمق پاکت پریودنتال (حفره های بین دندان ها و لثه ها). کل هزینه ی این نوع جراحی تقریباً 2000- 6000 دلار است، اما اگر آسیب لثه ها گسترده باشد، می تواند 4000- 10000 دلار یا بیشتر باشد.

  • بیمه های درمانی معمولاً هزینه ی فرایندهای جراحی ترمیمی که پزشکی و درمانی تلقی می شوند را تقبل می کنند، اما هزینه ای بابت جراحی هایی که زیبایی محسوب می شوند نمی پردازند.

هزینه های اضافی

  • درمان بیماری لثه معمولاً با آزمایشات تشخیصی پریودنتال و تصاویر رادیو گرافی با اشعه ی ایکس آغاز می شود، که اگر در فاکتور صادر شده جزء هزینه های پرداخت شده نباشند، معمولاً بین 150- 400 دلار به هزینه ها اضافه می کنند.
  • گاهی اوقات جراحی برداشتن بافت مرده یا آلوده و مواد خارجی و پاک کردن و ضد عفونی کردن کل دهان (پاکسازی بافت های اضافی به گونه ای که لثه ها و استخوان ها قابل مشاهده باشند و بتوان آنها را معاینه کرد) با هزینه ی 75- 150 دلار یا بیشتر، معمولاً برای بیماران جدیدی الزامی است که برای مدت زمانی طولانی هیچ درمان دندانپزشکی نداشته اند.
  • اکنون ترمیم لثه همراه با فرایندهایی مانند ونیرها (200- 1100 دلار)، باندینگ زیبایی دندان (100- 1000 دلار) یا روکش های دندان (200- 3000 دلار برای هر دندان) انجام می شود.
  • در صورت لزوم، هر بار مراجعه جهت فرایندهای حفظ بافت پریودنتال 150- 250 دلار هزینه در بر خواهد داشت.

روش های کاهش هزینه ها

  • هزینه هایی که در کلینیک های دندانپزشکی وابسته به دانشکده های دندانپزشکی می پردازید نسبت به مطب ها تفاوت چشم گیری دارند و کم تر هستند. این تفاوت هزینه مربوط به تجربه ی متخصص در زمینه ی ارائه ی خدمات است، در حالی که در کلینیک ها درمان توسط رزیدنت ها و تحت نظر اساتید رشته ی دندانپزشکی انجام می شود.
  • در صورتی که بیمار تحت پوشش بیمه های دندانپزشکی قرار داشته باشد، هر شرکت بیمه فهرستی از دندانپزشک ها و متخصص های دندان طرف قرار داد را ارائه خواهد کرد که با مراجعه به آنها بیمه مقداری از هزینه های مراجعه و درمان را خواهد پرداخت.

لبخندی زیبا از دندان های صاف، سفید و با فاصله ی متناسب تشکیل می شود. خط لثه ی صاف نیز نقش مهمی در زیبایی ظاهری لبخند ایفا می کند. لثه ها قاب دندان ها هستند و مهم است که بین بافت پریودنتال و ساختار دندان ها تناسب وجود داشته باشد. در صورتی که بافت لثه بزرگ تر از حد معمول باشد، لبخند فرد “لثه ای” به نظر خواهد رسید. این مشکل می تواند موجب کاهش اعتماد به نفس فرد شود و از خندیدن اجتناب کند زیرا دندان ها خیلی کوچک یا نامتقارن به نظر می رسند. کانتورینگ لثه یا همان لیفت لثه یکی از روش های تغییر شکل لثه است که با کمک آن می توان ظاهر لبخند را بهبود بخشید.

کانتورینگ لثه به روش سنتی

درمان لیفت لثه سال هاست که در دندانپزشکی معرفی شده است. در فرایند کانتورینگ لثه که تنها در یک جلسه انجام می شود، خط لثه تغییر شکل داده می شود تا لبخند متعادل و متقارن تری بوجود آید. در روش سنتی کانتورینگ لثه پس از بی حس کردن موضع جراحی از یک اسکالپل دندانپزشکی (نوعی تیغ جراحی که تیغه ی آن محدب است) استفاده می شود. جراح لثه بوسیله ی اسکالپل، به صورت دستی بافت اضافی لثه را برش می دهد تا بخش بیش تری از ساختار دندان قابل مشاهده باشد. هرچند فرایند سنتی کانتورینگ لثه با تزریق بی حس کننده های موضعی انجام می شود، این فرایند خونریزی شدید و گاهی اوقات روند بهبود ناراحت کننده ای در پی دارد. بسته به اینکه چه مقدار از بافت لثه برداشته می شود، ممکن است خط لثه نیاز به بخیه داشته باشد تا بافت لثه را تا پایان بهبودی نزدیک دندان حفظ کند. هر چند روش های سنتی کانتورینگ لثه می توانند نتایج زیبایی در پی داشته باشند اما بسیاری از متخصصان جراح لثه استفاده از لیزر را برای این فرایند پیشنهاد می دهند.

کانتورینگ یا لیفت لثه با استفاده از لیزر

کانتورینگ یا لیفت لثه با استفاده از لیزر

کانتورینگ لثه با لیزر

کانتورینگ لثه با لیزر، درست مانند روش سنتی آن، به منظور تغییر شکل خط لثه انجام می شود تا به کمک آن دندان ها متناسب با بافت لثه ها باشند. با این تفاوت که، به جای استفاده از اسکالپل دستی از لیزر استفاده می شود. لیزر پر توان از انرژی نور برای برداشتن بافت لثه استفاده می کند. این فرایند به اندازه ی روش سنتی تهاجمی نیست و تقریباً بدون درد است. در مقایسه با روش سنتی بی خطرتر است و برای برداشتن بافت اضافی لثه از دقت بیشتری برخوردار است.

کانتورینگ یا لیفت لثه با استفاده از لیزر

کانتورینگ یا لیفت لثه با استفاده از لیزر

مزیت های کانتورینگ لثه با استفاده از لیزر

در این روش از فناوری های دندانپزشکی استفاده می شود تا درمان نتایج بهتری داشته باشد. در زیر برخی از فواید کانتورینگ لثه با استفاده از لیزر در مقایسه با روش سنتی ارائه شده اند:

  • دقت بیشتر: لیزر دندانپزشکی دقیقا نزدیک خط لثه را برش می دهد و به جراح لثه اجازه می دهد به درستی شکل خط لثه را تغییر دهد. دقت کانتورینگ لثه با استفاده از لیزر قابل مقایسه با روش سنتی با استفاده از اسکالپل نیست.
  • خونریزی کمتر: در مقایسه با کانتورینگ لثه به روش سنتی، کانتورینگ لثه با لیزر تقریباً بدون خونریزی است. لیزر همزمان با برش بافت اضافی لثه، بافت ها را می سوزاند تا خونریزی را به حداقل میزان ممکن برساند.
  • تقریباً بدون درد: از آنجا که لیزر مورد استفاده در کانتورینگ لثه حین برش لثه، اعصاب و بافت ها را می سوزاند، به احتمال زیاد بیمار یا دردی احساس نمی کند یا این درد بسیار خفیف خواهد بود. بسیاری از بیماران تمایلی به استفاده از مواد بی حس کننده ندارند. برای کسانی هم که از جراح می خواهند برای آنها بی حس کننده تزریق شود، مقدار اندکی تزریق می شود تا در طول درمان احساس راحتی داشته باشند.
  • بهبودی سریع تر: در فرایند کانتورینگ لثه با استفاده از لیزر به بخیه نیاز نیست و در لثه های بیمار هیچ زخم بازی باقی نمی ماند. به همین دلیل دوره ی بهبود آن بسیار کوتاه تر از روش سنتی آن است.
  • هزینه ی کمتر: کانتورینگ لثه با استفاده از لیزر کم هزینه تر از روش سنتی آن است.
  • احتمال عفونت کمتر: در روش جدید، احتمال عفونت بافت های لثه ی جراحی شده کاهش می یابد.
  • زمان جراحی کمتر: فرایند جراحی کانتورینگ لثه با استفاده از لیزر معمولاً یک ساعت یا کمتر است، در حالی که روش سنتی بیشتر طول می کشد.
کانتورینگ یا لیفت لثه با استفاده از لیزر

کانتورینگ یا لیفت لثه با استفاده از لیزر

مراقبت های پس از فرایند کانتورینگ لثه

درمان پیشرفته ی این فرایند با استفاده از لیزر نتایج فوق العاده ای در پی خواهد داشت و دوره ی بهبود آن بسیار کوتاه خواهد بود. تورم بافت های لثه پس از جراحی بسیار اندک است و احتمالاً حداکثر 2 روز طول می کشد. طی این دوره احتمالاً بیمار کمترین ناراحتی را تجربه خواهد کرد. بیماران حساس تر می توانند از مسکن هایی استفاده کنند که تهیه ی آنها از داروخانه نیاز به نسخه ی پزشک ندارد. معمولاً پزشک پس از فرایند جراحی توصیه می کند بیمار غذای نرم و خنک و آبکی بخورد و از خوردن غذاهای سفت و ادویه دار بپرهیزد زیرا می توانند طی دوره ی بهبود موجب ایجاد درد و سوزش در لثه ها شوند. در صورتی که به علت بزرگ بودن لثه، بین لثه و دندان هایتان تناسب وجود ندارد، شما گزینه ای مناسب برای درمان کانتورینگ لثه با استفاده از لیزر هستید.

جراحی لثه یا افزایش طول تاج دندان چیست؟

افزایش طول تاج دندان یکی از فرایندهای جراحی معمول است که طی آن، جراح لثه مقداری از بافت لثه یا استخوان، یا هر دو بر می دارد تا حجم بیشتری از دندان قابل مشاهده باشد. گاهی اوقات این جراحی زمانی که دندان ها نیاز به رسیدگی داشته باشند انجام می شود، اما در بیشتر مواقع در بالای لثه میزان کافی از دندان بدون پوشش لثه وجود ندارد تا بتواند پر شدگی دندان یا روکش آن را حمایت کند.

این اتفاق بیشتر زمانی رخ می دهد که دندان در خط لثه شکسته می شود یا وقتی که روکش دندان یا پر شدگی دندان از روی یا داخل دندان خارج شوند و زیر آنها پوسیدگی وجود داشته باشد. برای پر کردن مجدد دندان یا قرار دادن روکش جدید روی آن، ممکن است دندانپزشک نیاز داشته باشد اندازه ی بخشی از دندان که لثه روی آن قرار ندارد بیشتر باشد. این کار با برداشتن قسمتی از بافت لثه یا استخوان انجام می شود.

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

برخی افراد اطراف دندان های جلوی فک بالای خود بافت لثه ی زیادی دارند، که دندانپزشک ها آن را تحت عنوان “لبخند لثه ای” می شناسند و معتقدند باعث کاهش زیبایی لبخند فرد می شود که با جراحی افزایش طول تاج دندان قابل اصلاح است.

قبلا راجع به جزئیات این جراحی توضیحاتی ارائه نمودیم اما در این مطلب قصد داریم به مراقبت های لازم پس از آن بپردازیم.

مراقبت های لازم پس از جراحی لثه یا افزایش طول تاج دندان

عوارض جانبی و مشکلات پس از جراحی لثه در افراد مختلف متفاوت است، بنابراین ممکن است همه ی این دستورالعمل ها برای همه ی افراد صدق نکنند.

ناراحتی و مصرف داروها

برای شما داروی بی حسی موضعی تزریق شده است بنابراین کاملا طبیعی است که چندین ساعت پس از جراحی، اطراف فک شما بی حس باشد. برای به حداقل رساندن درد و ناراحتی، بهتر است مصرف داروهای مسکن را پیش از اتمام اثر داروی بی حسی، تقریبا یک ساعت پس از جراحی، شروع کنید. اگر درد شما به اندازه ی کافی کاهش نیافت، مسکن هایی مانند تیلنول Tylenol (استامینوفن)، ادویل Advil (ایبوپروفن) یا آلیو Aleve (ناپروکسن) مصرف کنید. مصرف داروهای مسکن در کنار رژیم حاوی غذاهای نرم و آبکی می تواند هر گونه عوارض جانبی مانند تهوع یا ناراحتی های معده را کاهش دهد. تا زمانی که نیاز است، طبق دستور پزشک مصرف داروهای مسکن خود را ادامه دهید. آنتی بیوتیک هایی که پزشک برای شما تجویز کرده است را طبق دستور تا انتها مصرف کنید.

خونریزی

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

پس از جراحی افزایش طول تاج دندان، مقداری خونریزی کاملا طبیعی است. ممکن است جراح یک تکه گاز استریل روی منطقه ی جراحی قرار داده باشد. برای حفظ فشار روی محل جراحی به مدت 20 دقیقه دندان های خود را محکم روی گاز قرار دهید؛ در صورت نیاز گاز استریل را تعویض کنید. ممکن است به مدت 24 ساعت در بزاق خود خون ببینید. برای پیشگیری از مشکلات احتمالی خونریزی، طی 48 ساعت نخست پس از جراحی از شستشوی شدید و پر فشار دهان یا استفاده از نی بپرهیزید. خونریزی شدید نخواهد بود. در صورتی که خونریزی ادامه داشت، به مدت 20 -30 دقیقه، روی محل جراحی یک چای کیسه ای مرطوب (که ابتدا درون آب داغ قرار گرفته، آب آن گرفته شده و درون گاز استریل پیچانده شده است) قرار دهید و دندان های خود را روی آن فشار دهید. اگر خونریزی همچنان ادامه داشت، با جراح لثه ی خود تماس بگیرید.

تورم و کبودی

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

تورم یکی از نشانه های طبیعی بهبودی است که معمولا ظرف مدت 48 ساعت به اوج خود می رسد. برای کاهش تورم، باید روی صورت نزدیک منطقه ی جراحی کیسه ی یخ قرار گیرد. طی 24 ساعت نخست پس از جراحی باید کیسه ی یخ 20 دقیقه روی صورت قرار گیرد و 20 دقیقه برداشته شود. پس از 24 ساعت، بهتر است به جای کیسه ی یخ از گرمای مرطوب یا کمپرس آب گرم استفاده کنید تا زمانی که ورم از بین برود. خشکی و سفتی عضلات فک می تواند باعث دشواری باز و بسته کردن دهان شود؛ این مشکل می تواند تا 10 روز پس از جراحی ادامه داشته باشد، تا جایی که می توانید روی مفاصل فک، کمپرس آب گرم قرار دهید. در صورت نیاز، برای کاهش درد می توان هر 6 – 8 ساعت، موترین Motrin (ایبوپروفن) و آلیو Aleve (ناپروکسن) مصرف نمود که از داروهای ضد التهاب هستند. علاوه بر این ممکن است اطراف محل جراحی کبود شود که ممکن است 4 – 7 روز ادامه داشته باشد.

پانسمان محل جراحی

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

ممکن است روی محل جراحی پانسمان قرار داده شود تا از آن محافظت کند. این نوع پانسمان یک ماده ی صورتی رنگ و بتونه مانند شبیه حباب آدامس است که اطراف دندان جراحی شده قرار داده شده است. این پانسمان باید تا اولین مراجعه پس از جراحی در جای خود باقی بماند. مهم است که تا پایان بهبودی محل جراحی، پانسمان روی آن باقی بماند، بنابراین در صورت خارج شدن آن به جراح خود مراجعه کنید تا آن را تعویض نماید.

رژیم غذایی

برای بهبودی کامل نیاز است که از تغذیه ی کافی برخوردار باشید. توصیه می شود در روز نخست پس از جراحی به خوردن غذاهای نرم مانند سوپ، پاستا، ماست، پودینگ، ماهی، تخم مرغ و پوره ی سیب زمینی اکتفا کنید. مقادیر زیادی آب و مایعات دیگر بنوشید. طی یک روز نخست پس از جراحی از خوردن غذاهای جامد و سفت و نیز مایعات داغ بپرهیزید. طی چند روز بعد از آن به تدریج می توانید غذاهای جامد بخورید. به محضی که احساس راحتی داشتید به رژیم غذایی سابق خود برگردید. از خوردن غذاها یا میوه های هسته، مغز یا دانه دار مانند توت فرنگی، تمشک، یا نان چاودار بپرهیزید. ذرت بو داده، نان فرانسوی و دیگر نان های سفت نیز نباید استفاده شوند.

از مصرف انواع دخانیات بپرهیزید.

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

مراقبت پس از جراحی لثه (افزایش طول تاج دندان)

کشیدن سیگار یا مصرف دیگر مواد دخانی می تواند فرایند بهبود را به تعویق بیاندازد یا موجب ناراحتی و مشکلات بیشتر شود.

بهداشت دهان و دندان

نخستین روز پس از جراحی می توانید تنها سطح جونده ی دندان های منطقه ی جراحی را به آرامی مسواک بزنید. مسواک را از پانسمان و منطقه ی لثه دور نگه دارید. از کشیدن نخ دندان یا استفاده از پروکسی براش (نوعی مسواک بین دندانی)، مسواک برقی، یا واتر پیک (واتر جت) در منطقه ی جراحی خودداری کنید. اگر جراح پس از اتمام جراحی برای شما کلرهگزیدین (Peridex) تجویز کرد، تا اولین مراجعه پس از جراحی روزی دو مرتبه دهان خود را با آن شستشو دهید. شستشوی دهان با محلول آب گرم و نمک، 2 – 3 مرتبه در روز نیز توصیه می شود. دیگر مناطق دهان را مانند قبل نخ دندان بکشید و مسواک بزنید. تمیز نگه داشتن دهان پس از جراحی ضروری است.

زمانی که لبخند می‌زنید، آیا حاشیه‌ی صورتی رنگ بافت لثه، دندان‌های شما را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد؟ آیا بافت حجیم لثه باعث می‌شود دندان‌های بالای شما خیلی کوتاه به نظر برسند؟ در این صورت، شما دارای لبخند لثه‌ای یا لثه نما هستید.

لبخند لثه‌ای چیست؟

لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

 

متخصصان دندانپزشکی به لبخند لثه‌ ای یا لثه نما، تحت عنوان “پیدا بودن بیش از حد لثه” اشاره می‌کند. بافت لثه خطوط کناره‌های دهان را تشکیل می‌دهد و دندان‌ها را احاطه می‌کند تا درزگیری فشرده‌ای صورت دهد.

گرچه لبخند لثه‌ ای بیشتر به مسئله‌ی زیبایی مربوط می‌شود، اما در صورتی که بافت لثه در نتیجه‌ی شرایط و مشکلات اساسی بیش از حد معمول قابل مشاهده باشد، ممکن است پیش از اقدام برای حل مشکل لبخند لثه‌ای نیاز باشد مراقبت‌های دندانی بیشتری صورت گیرد. به عنوان مثال، در صورتی که لبخند لثه‌ای نتیجه‌ی رشد ناهنجار دندان‌ها یا مشکل رشد فک باشد، به احتمال زیاد بایت فرد نیز مشکل خواهد داشت که نیاز است برطرف شود.

لبخند لثه‌ ای معمولا توانایی فرد در خوردن یا صحبت کردن را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد، با این حال، می‌تواند روی ظاهر لبخند فرد تاثیر منفی داشته باشد. در صورتی که مانند بسیاری افراد لبخند لثه‌ ای دارید، ممکن است احساس ‌کنید لبخند شما جذاب نیست و همواره تمایلی به خندیدن نداشته باشید یا لبخند خود را با دست پنهان کنید. خوشبختانه، برای برطرف نمودن لبخند لثه‌ای گزینه‌های درمانی بسیاری در دسترس هستند.

علل ایجاد لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

 

خط لب بلند یکی از شایع‌ترین علل لبخند لثه‌ ای است. داشتن خط لب بلند به این معناست که هنگام خندیدن، لب بالا نسبت به افراد دیگر، بیشتر از حد معمول بالا می‌رود. یک خط لب متوسط تنها دندان‌های فک بالا و بخش‌هایی از لثه را نشان می‌دهد که تا بین دندان‌ها امتداد می‌یابند. در مقایسه، در خط لب بلند، حین لبخند زدن، دندان‌های فک بالا و نیز بخش قابل توجهی از بافت لثه قابل دیدن خواهند بود.

لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

دلایل دیگری نیز موجب لبخند لثه‌ای می‌شوند. ممکن است حین بیرون آمدن دندان‌های دائمی، یا هنگامی که از بافت لثه خارج می‌شوند تا نقاط خالی باقی مانده ناشی از افتادن دندان‌های شیری را پر کنند، مشکلی بروز یابد. رشد ناهنجار و غیر عادی دندان‌ها موجب می‌شود بافت حجیم لثه در اطراف دندانی ایجاد شود که به تازگی رشد کرده است. این اتفاق موجب می‌شود دندان‌ها بسیار کوتاه به نظر برسند در حالی که طول آنها کاملا درست است.

ممکن است مشکل ماهیچه‌ای منشاء لبخند لثه‌ای باشد. ممکن است ماهیچه‌ای که لب بالا را کنترل می‌کند بیش از حد فعالیت داشته باشد، که موجب می‌شود حین لبخند زدن، لب بالا بیشتر از حد معمول بالا برود. رشد نادرست استخوان فک بالا نیز می‌تواند موجب لبخند لثه‌ای شود. برآمدگی بزرگی که جلوتر از فک بالا قرار می‌گیرد نیز ممکن است بافت لثه را رو به پایین و روی دندان‌ها فشار دهد.

مشخص نمودن خط لبخند

لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

چندین عامل وجود دارند که نواحی مهم از نظر زیبایی، یا خط لبخندی که بیشتر در معرض دید قرار دارد را مشخص می‌نمایند. منطقه‌ی زیبایی دندان‌هایی را شامل می‌شود که هنگام لبخند زدن قابل مشاهده هستند. شکل و اندازه‌ی لب‌ها، ماهیچه‌های صورت و بافت لثه همگی در داشتن بهترین خط لبخند، که کمترین میزان بافت لثه را به نمایش می‌گذارد، نقش دارند. برای داشتن زیباترین خط لبخند، باید بخشی از لثه که قابل دیدن است، حتی خطوط کناری که لب بالا را تکمیل می‌کنند، متعادل باشند.

درمان لبخند لثه‌ای

دندانپزشک می‌تواند تایید کند که لبخند شما لثه‌ای است، علت قابل مشاهده بودن بخش زیادی از لثه را مشخص نماید و در آخر، طرح درمان لبخند لثه‌ای را ایجاد نماید تا مشکل آن را برطرف کند. طی مراجعه به دندانپزشک، تحت معاینه قرار خواهید گرفت که ممکن است تصویر برداری رادیو گرافی با اشعه‌ی ایکس نیز انجام شود تا دندانپزشک از این طریق قادر باشد نگاه نزدیک‌تر و دقیق‌تری به دندان‌ها و استخوان فک داشته باشد. حتی ممکن است دندانپزشک از دندان‌ها و لثه‌ها قالب تهیه نماید.

برای لبخندهای لثه‌ای متفاوت، درمان‌های مختلفی ارائه خواهد شد. متخصصان جراحی لثه بهترین گزینه برای حل مشکل لبخند لثه‌ای هستند و برای افرادی که حجم زیادی از لثه‌ی آنها قابل مشاهده است،  قادرند فرایندهای پیشرفته‌ی درمان لبخند لثه‌ای را انجام دهند. بسته به ویژگی‌های لبخند لثه‌ای شما، درمان آن ممکن است شامل یک یا چند مورد از گزینه‌های زیر باشد:

  • درمان پریودنتال با استفاده از لیزر
لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

  • تغییر وضعیت لب با فرایند جراحی
لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

  • استفاده از بریس‌های ارتودنسی لبخند لثه‌ای برای جابجا کردن دندان‌ها به موقعیتی بهتر
لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

  • جراحی لبخند لثه‌ای برای تراشیدن و شکل دهی خط منار بافت‌های لثه و استخوان
لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

  • جراحی فک و صورت برای تغییر وضعیت استخوان
لبخند لثه‌ای

لبخند لثه‌ای

در هر یک از این درمان‌ها، که تحت عنوان فرایند افزایش طول تاج دندان شناخته می‌شوند، بافت لثه‌ای که قابل مشاهده می‌باشد را کاهش می‌دهند تا هنگام لبخند زدن، تاج سفید دندان‌ها بیشتر قابل مشاهده باشد.

اصلاح و درمان لبخند لثه‌ای حس راحتی بیشتری به شما خواهد داد و موجب افزایش اعتماد به نفس شما حین لبخند زدن، غذا خوردن و صحبت کردن خواهد شد.

دندانپزشک به شما پیشنهاد داده است تا به پریودنتیست مراجعه نمایید. پریودنتیست متخصصی است که بیماری‌های لثه را درمان می‌نماید. بیماری لثه به عفونت باکتریایی گفته می‌شود که بافت لثه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منجر به بروز التهاب، قرمزی، تورم و تحلیل استخوان اطراف دندان می‌شود. این بیماری می‌تواند یک یا چند دندان را تحت تاثیر قرار دهد. به احتمال زیاد درمان پیشنهادی پریودنتیست جراحی لثه خواهد بود. شاید بخواهید بدانید چه اتفاقی افتاده است که اکنون نیاز دارید به پریودنتیست مراجعه کنید و تحت جراحی لثه قرار گیرید.

چگونه فرد نیازمند جراحی لثه می‌شود؟

جراحی لثه

جراحی لثه

 

بیماری لثه از وجود یک باکتری در دهان آغاز میشود که به دندان‌ها متصل می‌شود. باکتری‌ها انباشته و تکثیر می‌شوند و لایه‌ای نازک تحت عنوان پلاک دندان تشکیل می‌دهند. در صورت به جا ماندن این پلاک روی دندان، بافت‌های لثه‌ی مجاور دندان متورم می‌شوند، که منجر به بروز ورم و التهاب لثه می‌شود که مرحله‌ی اولیه‌ی بیماری لثه محسوب می‌شود. کشیدن نخ دندان به صورت روزانه و دو مرتبه در روز مسواک زدن با خمیردندانی که بتواند با باکتری‌ها مبارزه نماید می‌تواند از التهاب لثه‌ها پیشگیری نماید. پلاک دندان و ذرات غذا با رعایت بهداشت دهان و دندان برطرف می‌شوند بنابراین سعی کنید سطح دندان‌ها را پاکیزه نگه دارید و پلاک‌های باکتریایی روی خط لثه‌ی دندان‌ها را از بین ببرید. از آنچه گفته شد کاملا مشهود است که التهاب لثه مرحله‌ی آغازین بیماری لثه است که در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به پریودنتیت، یکی از بیماری‌های جدی لثه، شود. اگر پلاک و ذرات غذا برطرف نشوند و بهداشت دهان و دندان رعایت نشود، التهاب لثه رو به وخامت خواهد رفت و التهاب و ورم بافت لثه افزایش خواهد یافت، خونریزی لثه اتفاق خواهد افتاد، عمق منطقه‌ی بین دندان و بافت لثه افزایش خواهد یافت که در نهایت منجر به تشکیل پاکت پرودنتال و بروز بیماری پریودنتال خواهد شد.

با انباشته شدن باکتری‌های پلاک روی یکدیگر و انتقال آنها به زیر خط لثه، پاکت پریودنتال گسترش می‌یابد. در این مرحله، مراقبت‌های خانگی در برطرف نمودن پلاک دندان چندان موثر واقع نمی‌شوند. در صورتی که این مشکل توسط دندانپزشک یا متخصص دندان درمان نشود، باکتری‌ها در زیر خط لثه منتشر می‌شوند و درون پاکت را عفونی می‌کنند. این گونه باکتری‌ها موجب آسیب به بافت نرم و سخت اطراف دندان خواهد شد که به بیماری پیشرفته‌ی پریودنتال تبدیل خواهد شد که ریشه‌ی دندان‌ها را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد و موجب عفونت آنها خواهد شد. ممکن است دندان لق شود و فرد احساس ناراحتی کند. در این مرحله جراحی لثه ضروری خواهد بود. درمان‌های اولیه‌ی بیماری پاکت پریودنتال، جرم‌گیری و هموار کردن سطح ریشه هستند. درمان‌های دیگر، انواع جراحی هستند که برای درمان بافت بیمار لثه صورت می‌گیرند.

علاوه بر جراحی‌هایی که جنبه‌ی درمانی دارند، برخی از جراحی‌های لثه با هدف ایجاد تغییر در ظاهر فرد و زیبایی بخشیدن به لبخند انجام می‌شوند.

انواع جراحی لثه

جراحی فلپ لثه یا کاهش پاکت پریودنتال (Gingival Flap Surgery or Pocket Reduction )

 

جراحی لثه

جراحی لثه

در صورتی که عمق پاکت‌های اطراف دندان به بیش از 5 میلی‌متر برسد، پریودنتیست با استفاده از جراحی فلپ لثه عمق پاکت پریودنتال را کاهش می‌دهد. اکثر بیمارانی که پریودنتیت متوسط تا وخیم در آنها تشخیص داده شود تحت این جراحی قرار می‌گیرند. پریودنتیست در بافت لثه برشی ایجاد خواهد کرد تا آن را از دندان جدا نماید. سپس با استفاده از یک دستگاه جرمگیری ماوراء صوت (ultrasonic scaling device) و نیز ابزارهای دستی برای برطرف نمودن جرم و پلاک از زیر پاکت‌ها، اقدام به پاکسازی عمق پاکت‌ها خواهد نمود.

جراحی عملکردی یا زیبایی لثه (Gingivectomy)

جراحی لثه

جراحی لثه

 

این نوع جراحی برای برداشتن بافت اضافی لثه مورد استفاده قرار می‌گیرد که ممکن است روی دندان رشد کرده باشد. از این طریق دسترسی بهتری به دندان وجود خواهد داشت در نتیجه تمیز نمودن آن ساده‌تر خواهد بود. پریودنتیست با بی‌حس نمودن بافت لثه‌ی بیمار بخش‌های اضافی لثه را برش خواهد داد و آنها را حذف خواهد کرد.

جراحی ترمیم پلاستیک لثه یا پیوند بافت نرم (Gingivoplasty or Soft Tissue Graft)

جراحی لثه

جراحی لثه

 

این نوع جراحی برای تغییر شکل لثه‌ی سالم اطراف دندان انجام می‌شود تا ظاهر آن را بهبود بخشد. در صورتی که فرد به تحلیل لثه مبتلا باشد، در جاهایی که لثه از روی دندان عقب رفته باشد می‌توان با استفاده از جراحی ترمیم پلاستیک لثه آن را اصلاح نمود. با استفاده از پیوند لثه می‌توان از سقف دهان بافتی برداشت و آن را به اطراف دندانی بخیه نمود که لثه‌ی روی آن تحلیل رفته است.

جراحی بازسازی (Regeneration)

جراحی لثه

جراحی لثه

 

در این نوع جراحی، پریودنتیست بخشی از لثه که با تجمع باکتری بیمار شده است را برش می‌دهد و با کنار زدن آن باکتری‌های انباشته شده را تخلیه می‌نماید سپس پروتئین‌های پیوند استخوان، غشاء و تقویت کننده‌ی رشد بافت لثه (یا ترکیبی از این سه) را در محل برش خورده قرار می‌دهد تا به بازسازی بافت لثه کمک کند در حدی که اطراف دندان‌ها را بپوشاند.

جراحی افزایش طول تاج دندان (Crown lengthening)

جراحی لثه

جراحی لثه

 

طی فرایند جراحی افزایش طول تاج دندان، پریودنتیست بافت لثه‌ی روی دندان‌ها را برداشته سپس بخشی از آن را با استفاده از جراحی حذف می‌کند تا طول ظاهری دندان افزایش یابد. این نوع جراحی از جمله جراحی‌های زیبایی است که البته برای درمان بیماری لثه نیز کاربرد دارد.

اغلب تصور می‌کنیم بیماری لثه شرایطی است که مختص بزرگسالان می‌باشد، اما صحت ندارد. نوجوانان و حتی کودکان کم سن‌تر نیز در معرض خطر بیماری لثه، از موارد شدید تا خفیف آن، قرار دارند که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند. در صورتی که این مشکل در این سن برطرف نشود، می‌توان موارد بیماری لثه در افراد زیر 18 سال را نیز به 50 درصد افراد بزرگسالی افزود که با این بیماری(بیماری لثه در کودکان) دست به گریبان هستند.

بیماری لثه در کودکان چیست؟

بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

 

بیماری لثه شرایطی است که از انباشته شدن باکتری و باقی‌مانده‌ی مواد غذایی روی دندان‌ها ایجاد می‌شود که نتیجه‌ی آن تشکیل یک لایه‌ی چسبناک تحت عنوان پلاک روی دندن‌ها می‌باشد. پلاک روی دندان با سفت شدن تبدیل به رسوب می‌شود و منجر به جذب پلاک‌های بیشتر می‌شود. در نهایت، این شرایط منجر به قرمزی و تورم لثه‌ها می‌شود. تشدید این وضعیت می‌تواند باعث لق شدن دندان‌ها شود زیرا به بافت نرم و استخوان زیر دندان آسیب می‌رساند. ابتلا به بیماری جدی لثه در کودکان چندان شایع نیست، اما موارد خفیف آن چندان دور از انتظار نیست.

علائم و نشانه‌های بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

علائم اولیه‌ی بیماری لثه عبارتند از پف کردن و قرمز و متورم شدن لثه‌ها. لثه‌ها حین زدن مسواک یا کشیدن نخ دندان به راحتی خونریزی خواهند کرد. بوی بد دهان مزمن که با زدن مسواک و کشیدن نخ دندان هم بهبود پیدا نمی‌کند نیز یکی از علائم این عارضه است. با پیشرفت بیماری، ممکن است دندان‌هایی که در کودک رشد می‌کنند لق شوند. در بخش‌هایی از زیر لثه‌ی اطراف دندان که پلاک به تدریج روی هم انباشته می‌شود، ممکن است پاکت پریودنتال ایجاد شود. پاکت پریودنتال به افزایش عمق شیار بین لثه و دندان‌ها در نتیجه‌ی تخریب بافت آن در اثر تجمع باکتری اطلاق می‌گردد.

علل بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

نوجوانان ممکن است طی دوران بلوغ خود مشکلات لثه را تجربه کنند. افزایش سطح پروژسترون و احتمالا استروژن می‌تواند منجر به افزایش جریان خون در لثه‌ها شود که باعث افزایش حساسیت آنها خواهد شد. در مورد کودکان، اصلی‌ترین علت بیماری لثه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. با این حال، برخی بیماری‌های خاص نیز می‌توانند موجب تشدید این عارضه در کودکان شوند، بیماری‌هایی از قبیل دیابت نوع 1، سندروم کیندلر – Kindler syndrome (نوعی اختلال وراثتی با نشانه‌هایی همچون تاول‌های پوستی، حساسیت به نور، چروک شدن پوست در دوران نوزادی، آتروفی لثه و دندان‌های ضعیف و نارس)، سندروم داون – Down syndrome و سندروم پاپیلون لفور – Papillon–Lefèvre syndrome (اختلالی مادرزادی با علائم افزایش ضخامت لایه‌ی شاخی پوست کف دست و پا و نیز بیماری پیشرفته پریودنتال در دندان‌های شیری و دائمی). ژنتیک نیز می‌تواند خطر ابتلا به بیماری لثه در کودکان را افزایش دهد، بنابراین اگر در پیشینه‌ی خانوادگی خود سابقه‌ی بیماری لثه را دارید، حتما آن را با دندانپزشک کودک خود در میان بگذارید.

درمان و پیشگیری از بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

 

نخستین گام در پیشگیری از بیماری لثه در کودکان ترغیب آنها به حفظ بهداشت دهان و دندان است. کودک شما باید حداقل دو مرتبه در روز مسواک بزند. در کنار آن، عادت کشیدن نخ دندان حداقل یک مرتبه در روز نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. پیشنهاد می‌شود کودک خود را از یک سالگی نزد دندانپزشک ببرید. پس از آن مراجعه‌ی 6 ماه یک بار به دندانپزشک برای چکاپ و پاکسازی دندان‌ها ضروری است. بعلاوه، تلاش کنید در زمینه‌ی مراقبت از دهان و دندان، الگوی خوبی برای کودک خود باشید.

بیماری لثه در کودکان

بیماری لثه در کودکان

اگر کودک شما به موارد خفیف بیماری لثه دچار شد، می‌توان از طریق پاکسازی تخصصی دندان‌ها و با حفظ عادات بهداشت دهان و دندان آن را درمان نمود. اما در صورت تشدید این شرایط، ممکن است انجام درمان بیماری لثه برای کودک ضرورت پیدا کند که شامل پاکسازی عمیق، شستشوی دهان و مصرف آنتی‌بیوتیک و دیگر داروها می‌باشد. در موارد پیشرفته، ممکن است انجام جراحی ضروری باشد.