بخش تخصصی جراحی افزایش طول تاج دندان
افزایش طول تاج دندان یکی از روشهای جراحی است که به منظور افزایش ساختار طول دندان از بالای لثه صورت می‌گیرد و هدف اصلی آن حفظ سلامت و بهبود زیبایی فرد می‌باشد. این نوع جراحی شامل برداشت بافت سخت و نرم لثۀ پیرامون دندان می‌باشد که نتیجۀ آن افزایش طول ساختار قابل رویت دندان است. لیزر یکی از روشهای جایگزین، و موثر است که نتایجی فوق‌العاده همراه با رضایت بیمار در بر خواهد داشت.
علل حساسیت دندان ها بعد از دریافت روکش دندان
/0 نظرها/در دسته‌بندی نشده, مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی, مقالات عمومی دندانپزشکی, مقالات مراقبت از دهان و دندان, مقالات مشکلات دهان و دندان /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
روکش دندان می تواند دندان آسیب دیده را حفظ کند و در عین حال لبخند شما را نیز بهبود بخشد، اما داشتن دندان های حساس بعد از قرار دادن روکش غیر معمول نیست. این حساسیت در بیشتر موارد موقتی است، اما راه های ساده ای برای کاهش ناراحتی وجود دارند.
آیا قرار دادن روکش روی دندان درد دارد؟
قرار دادن روکش دندان یک فرایند ساده است که تقریباً بدون درد است. قبل از آماده شدن دندان، ابتدا ناحیه مورد نظر با بی حسی موضعی بی حس می شود و برای بیمارانی که سطح راحتی بیشتری را ترجیح می دهند، دندانپزشکی آرامبخش در دسترس است. روکش دائمی طی یک قرار ملاقات جداگانه روی دندان قرار داده می شود و برای به حداقل رساندن ناراحتی از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده می شود.
برای اکثر بیماران، این ناراحتی ناشی از قرار دادن روکش روی دندان نیست، بلکه بعد از قرار ملاقات و زمانی بوجود می آید که بی حسی از بین می رود. حساسیت دندان شایع ترین شکل ناراحتی است که بعد از این فرایند ایجاد می شود.
قرار دادن روکش روی دندان
چه چیزی باعث حساسیت دندان ها بعد از دریافت روکش می شود؟
حساسیتی که بعد از فرایند دریافت روکش ایجاد می شود، عمدتاً به دلیل کاهش مینای سطح دندان است. هر دندان دارای چندین لایه محافظ است که پالپ را احاطه کرده اند، داخلی ترین لایه ای که حاوی اعصاب و عروق خونی است. اگر تا به حال یکی از دندان های شما ترک خورده یا کنده شده است، می دانید که وقتی مینای دندان آسیب می بیند چه احساسی دارد- اعصاب کمتر محافظت می شوند و دندان شما به گرما، سرما و فشار حساس تر است.
هنگامی که برای دریافت روکش تحت درمان قرار می گیرید، دندانپزشک یک لایه نازک از مینای خارجی دندان را برمی دارد تا فضایی برای ترمیم ایجاد کند. در نتیجه، عایق کمتری برای محافظت از لایه های داخلی مانند عاج و پالپ وجود دارند.
خبر خوب این است که روکش دندان در نهایت همان عایقی را فراهم می کند که از مینای طبیعی دریافت می کنید، اما این یک شبه اتفاق نمی افتد. ممکن است چند روز طول بکشد تا دندان های شما عادت کنند.
چه چیزی می تواند باعث حساس شدن دندان ها بعد از دریافت روکش شود؟
میزان یا نوع ناراحتی که هنگام دریافت روکش تجربه می کنید به عوامل مختلفی بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال، هرچه دندانپزشک شما به عصب نزدیک تر شده باشد (چه برای برداشتن مینای دندان یا درمان پوسیدگی دندان)، احتمالاً در روزهای بعد از انجام این فرایند، حساسیت بیشتری را تجربه خواهید کرد.
علاوه بر این، شما باید از عوامل مؤثر زیر آگاه باشید:
• حساسیت به دما: کاهش مینای دندان- و احتمال تحلیل رفتگی خفیف لثه- می تواند به طور موقت دندان های شما را به نوشیدنی های سرد و داغ حساس کند. اگر این مشکل دائمی است، سعی کنید نوشیدنی های خود را برای چند روز نزدیک به دمای اتاق نگه دارید.
• حساسیت به فشار: دندان های شما احتمالاً به مدت چند روز نیز به فشار حساس خواهند بود. برای به حداقل رساندن اثرات، تا زمانی که دندان شما در حال بهبودی است روی غذاهای نرم تر تمرکز کنید.
• دندان قروچه: همچنین مراقب فشردن یا ساییدن دندان های خود روی یکدیگر باشید، زیرا این کار می تواند باعث ایجاد حساسیت و ناراحتی نیز شود. اگر به عارضه ای به نام دندان قروچه یا براکسیسم مبتلا هستید (که در آن دائماً دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهید یا به هم می سایید، اغلب بدون اینکه از آن آگاه باشید)، به فکر سرمایه گذاری روی محافظ دهان باشید.
حساسیت ناشی از دما و فشار باید طی چند روز خود به خود از بین برود. با این حال، علائم جدی تری نیز وجود دارند که باید مراقب آنها بود:
• واکنش های آلرژیک: اگر روکش شما حاوی فلز باشد، احتمال کمی وجود دارد که واکنش آلرژیک را تجربه کنید. برخی از لابراتوارها از آلیاژهایی مانند نیکل، بریلیم و کروم برای ساخت روکش استفاده می کنند. در صورت داشتن واکنش آلرژیک، ممکن است متوجه علائمی مانند خشکی مداوم دهان و تورم و خارش داخل گونه ها شوید.
• عفونت دندان: در موارد نادر، ممکن است در زیر روکش یک عفونت باکتریایی رخ دهد. این اتفاق به درمان فوری نیاز دارد، زیرا در طول زمان می تواند منجر به عفونت ریشه شود.
• چسبندگی ناکافی: اگر روکش به درستی قرار نگرفته باشد، ممکن است سمان باندینگ نشت کند و باعث جابجایی یا شل شدن روکش شود. این مشکل زمانی رخ می دهد که سمان به درستی خشک نشود و می تواند منبع درد قابل توجهی باشد.
• روکش با اندازه نامناسب: در صورتی که روکش با شکل و اندازه دندان اصلی مطابقت نداشته باشد، یا اگر بایت به درستی در یک راستا قرار نگیرد، ممکن است درد و ناراحتی ایجاد شود. این مشکل به راحتی از حساسیت دندان طبیعی تشخیص داده می شود زیرا کل محل قرارگیری احساس غیر طبیعی دارد.
در صورتی که متوجه هر یک از این علائم هشدار دهنده شدید، فوراً به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
علل حساس شدن دندان ها بعد از روکش
تا چه مدت دندان ها بعد از دریافت روکش دندان حساس خواهند بود؟
هر بیمار در مورد حساسیت دندان پس از دریافت روکش تجربه متفاوتی دارد، اما این مشکل باید در عرض دو هفته حل شود. در حالی که برخی از بیماران دوره کوتاهی از حساسیت به دما یا فشار را تجربه می کنند، برخی دیگر اصلاً ناراحتی ندارند.
سعی کنید محرک هایی که بر حساسیت دندان شما تأثیر می گذارند را مشخص نمایید و برای چند روز از این محرک ها اجتناب کنید. اگر بعد از دو هفته همچنان درد و ناراحتی دارید، فوراً با دندانپزشک خود صحبت کنید. ممکن است یک مشکل اساسی جدی تری وجود داشته باشد.
چگونه حساسیت دندان بعد از دریافت روکش دندان را کاهش دهیم؟
اگر بعد از دریافت روکش دندان دچار حساسیت شدید، به نکات زیر توجه کنید تا ناراحتی خود را به حداقل برسانید:
• تا زمانی که حساسیت فروکش نکرده است، از نوشیدنی های بیش از حد داغ و سرد و همچنین خوراکی های سرد مانند بستنی خودداری کنید.
• برای چند روز از غذاهای تند پرهیز کنید، زیرا ادویه ها نیز ممکن است باعث ایجاد حساسیت دندان شوند.
• سعی کنید با نی بنوشید تا تماس با دندان ها کاهش یابد.
• دندان های خود را با استفاده از خمیر دندانی مسواک بزنید که برای حساسیت دندان طراحی شده است.
• یک مسکن بدون نسخه مانند آسپرین یا ایبوپروفن را طبق دستور مصرف کنید.
• در صورت احساس درد شدید یا مداوم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
به خاطر داشته باشید، ناراحتی- در صورت وجود- موقتی است. فقط تحمل کنید تا به زودی از مزایای کامل یک روکش دندان با کیفیت بدون هیچ یک از جنبه های منفی بهره مند خواهید شد.
بعد از کشیدن دندان عقل چه چیزی باعث گیج و منگ شما می شود؟
/0 نظرها/در جراحی دندان, دسته‌بندی نشده, مقالات عمومی دندانپزشکی, مقالات مراقبت از دهان و دندان, مقالات مشکلات دهان و دندان /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
با یک جستجوی سریع در اینترنت، ویدئوهای افرادی که بعد از کشیدن دندان های عقل خود مانند دیوانه ها رفتار می کنند، هیچ پایانی ندارد، اما چه چیزی باعث این رفتار می شود؟ برای توضیح در این مقاله، به این پرسش پاسخ می دهیم که بعد از کشیدن دندان عقل چه چیزی باعث گیج و منگ شدن شما می شود؟
بعد از کشیدن دندان عقل چه چیزی باعث گیج و منگ شدن شما می شود؟
کشیدن دندان عقل- یک مرور کلی
قبل از اینکه در مورد نوع دارویی صحبت کنیم که در طول فرایند کشیدن دندان عقل استفاده می شود، بیایید یک گام به عقب برداریم و به این فکر کنیم که دندان عقل چیست و چرا برخی از افراد به کشیدن دندان عقل نیاز دارند.
دندان های عقل آخرین دندان های مولر هستند که در پشت دهان ما بیرون می آیند، یکی در هر طرف در بالا و پایین دهان؛ در مجموع چهار دندان مولر. آنها معمولاً تا زمانی بین 18 سالگی و در اوایل بیست سالگی ظاهر نمی شوند و تا آن زمان، سایر دندان های دائمی ما به طور کامل رشد کرده اند. در نتیجه، گاهی اوقات، این دندان ها فضایی که برای رشد مناسب نیاز دارند را ندارند و ممکن است نسبت به بقیه دندان های ما در زوایای غیر طبیعی ظاهر شوند. آنها به ندرت ممکن است نهفته شوند، به این معنا که تا حدی توسط دندان های دیگری که قبلاً رشد کرده اند مسدود می شوند، بنابراین دندان های عقل به طور کامل نمی توانند بیرون بیایند.
در هر یک از این شرایط، دندانپزشک ممکن است به شما توصیه کند که دندان عقل خود را بکشید، و این یک روش اصلی در نظر گرفته می شود که بسته به بیمار به سطوح مختلفی از بی حسی و آرامبخش نیاز دارد.
کشیدن دندان عقل
انواع مختلف بی حسی و آرامبخش
بسته به بیمار و همچنین ماهیت جراحی، دندانپزشک تصمیم می گیرد که از چه سطحی از بی حسی و آرامبخش استفاده کند.
بی حسی برای بی حس کردن درد استفاده می شود در حالی که آرامبخش هم برای کاهش بیشتر درد و هم برای ایجاد احساس آرامش و راحتی بیشتر در بیمار استفاده می شود.
در اینجا سطوح مختلفی که ممکن است استفاده شوند را توضیح می دهیم:
بی حسی موضعی
بی حسی موضعی در حداقل میزان ممکن است که برای تمام دندان های عقل استفاده می شود. این شامل تزریق مسکن توسط دندانپزشک به دهان و لثه های اطراف ناحیه ای است که قرار است فرایند انجام شود، و پیام های ارسال شده از اعصاب به مغز را مسدود می کند، بنابراین بیمار قادر نخواهد بود در آن ناحیه درد احساس کند. این همچنین نوع استاندارد بی حسی است که برای طیف وسیعی از سایر فرایندهای دندانپزشکی نیز استفاده می شود و باعث می شود تا چند ساعت بعد از انجام فرایند، دهان بی حس شود. با این حال، به سرعت از بین می رود و این نوع بی حس کننده هیچ نوع گیج و منگی یا رفتار عجیبی ایجاد نمی کند.
برای بسیاری از بیماران، زمانی که این فرایند بی دردسر تلقی می شود و هیچ عارضه ای وجود ندارد، این ممکن است تنها بی حسی مورد نیاز باشد.
آرامبخش جزئی
اگر دندانپزشک تشخیص دهد که بیمار به تسکین درد بیشتری نیاز دارد و همچنین برای کمک به آرامش به چیزی نیاز دارد، نوعی آرامبخش سبک به شکل اکسید نیتروژن به او داده می شود. اکسید نیتروژن گازی است که گاهی اوقات تحت عنوان گاز خنده نیز شناخته می شود، و یک آرامبخش متداول است که مدت هاست با فرایندهای دندانپزشکی همراه بوده است. اکسید نیتروژن از طریق ماسک تنفس می شود و به آرام شدن بیمار کمک می کند و باعث می شود بیمار کمتر احساس اضطراب کند و بی خیال تر شود. همچنین مقدار مشخصی از تسکین درد را فراهم می کند، گرچه بدون بی حسی موضعی، اکسید نیتروژن به تنهایی کافی نخواهد بود.
هنگامی که اکسید نیتروژن تجویز می شود، بیمار ممکن است نوعی سبکی سر رویایی را احساس کند. با این حال، این احساس در عرض چند دقیقه پس از اتمام فرایند از بین خواهد رفت، بنابراین این نوع دارو معمولاً به رفتار نامنظم پس از کشیدن دندان عقل منجر نخواهد شد.
در یک محیط بالینی، اکسید نیتروژن بسیار ایمن تلقی می شود.
آرامبخش متوسط
اگر بیمار بخصوص در مورد این فرایند عصبی باشد، دندانپزشک ممکن است تصمیم بگیرد که آرامبخش متوسط را تجویز کند، که معمولاً به شکل قرص حاوی نوعی بنزودیازپین است. اثرات این نوع دارو می تواند مدت طولانی تری بین چهار تا شش ساعت باقی بماند و تا چند ساعت پس از اتمام فرایند باعث بروز برخی رفتارهای غیرعادی شود. به عنوان مثال، بیماران ممکن است برخی از مشکلات کوتاه مدت حافظه را تجربه کنند، ممکن است در تصمیم گیری مشکل داشته باشند، ممکن است احساس عاطفی داشته باشند و ممکن است تا حدودی احساس سردرگمی کنند. به همین دلیل، بیماران نباید پس از عمل جراحی برای رانندگی کردن خود تا منزل برنامه ریزی کنند، نباید با ماشین آلات سنگین کار کنند و نباید بلافاصله پس از اتمام فرایند کشیدن دندان به سر کار خود بازگردند. (در واقع، بهتر است حداقل چند روز بعد از کشیدن دندان عقل مرخصی داشته باشید تا زمان بیشتری برای بهبودی به خود بدهید).
با این حال، مزیت استفاده از این نوع دارو این است که بیمار را در حین جراحی در حالت آرامش و سازگاری قرار می دهد و اضطراب و استرس را از بین می برد و کار دندانپزشک را آسان می کند. در طول این فرایند، بیمار ممکن است خود را در حالت خوابیده و خارج از خواب ببیند، اما بیدار کردن او در مواقع اضطراری نیز آسان است.
انواع بی حسی و آرامبخش
آرام بخش عمیق
در صورت نیاز به آرام بخش عمیق تر، از دوز بالاتر بنزودیازپین یا یک اپیوئید استفاده می شود. این عمل باعث بیهوشی بیمار خواهد شد و بعید است که پس از آن، فرایند کشیدن دندان را به خاطر داشته باشد. این نوع آرام بخش زمانی استفاده می شود که بیماران “در معرض خطر بالا” تلقی شوند یا زمانی که آنها بویژه نگران این فرایند هستند و به چیزی شدیدتر برای آرام کردن آنها نیاز دارند. همچنین زمانی استفاده می شود که انتظار می رود جراحی بیشتر از حد معمول طول بکشد.
داروهای این نوع فرایند معمولاً به صورت داخل وریدی تجویز می شوند و زمانی که بیمار از خواب بیدار می شود، این احتمال وجود دارد که تا مدتی پس از انجام فرایند، برخی از رفتارهای نامنظم را احساس کند.
بیهوشی عمومی
بیهوشی عمومی معمولاً برای کشیدن دندان عقل استفاده نمی شود، اما اگر انتظار رود که این فرایند پیچیده باشد- یا اگر بیمار ترجیح می دهد در طول فرایند بیهوش بماند، ممکن است مورد توجه قرار گیرد.
در طول فرایند باید یک متخصص بیهوشی حضور داشته باشد که معمولاً در بیمارستان انجام می شود. برای نظارت بر هرگونه عارضه، معمولاً بهبودی در بیمارستان انجام می شود. بیمار معمولاً به همان شکلی که به او بنزودیازپین یا مواد مخدر داده می شود احساس “گیج و منگی” نمی کند، اما احتمالاً تا چند ساعت پس از به هوش آمدن دوباره “ناراحتی” احساس می کند.
چرا شما را گیج و منگ می کند؟
بیماران معمولاً زمانی که به آنها آرامبخش بنزودیازپین داده می شود، بعد از کشیدن دندان عقل احساس گیج و منگی دارند و در حرکات خود تعادل ندارند. این داروها نه تنها سیستم عصبی مرکزی را سرکوب می کنند، بلکه ساختار شیمیایی مغز را نیز تغییر می دهند، که می تواند علائمی از جمله بی حسی و برخی رفتارهای عجیب را ایجاد کند. شناخته شده است که افراد خواب آلودگی و سردرگمی را تجربه می کنند، با خویشتنداری کمتری رفتار می کنند و چیزهایی را می گویند که احتمالاً نباید بگویند.
در ویدیوهای نمونه های آنلاین هیچ کمبودی وجود ندارد، و می توانند بسیار سرگرم کننده به نظر برسند- اما بهتر است از کسی که به او اعتماد دارید بخواهید بعد از فرایند از شما مراقبت کند زیرا نمی توانید واکنش خود را پیش بینی کنید.
تأثیرات تا چه مدت ادامه خواهند داشت؟
به طور کلی، این حالت در عرض چند ساعت از بین خواهد رفت، بنابراین زمانی که کسی شما را به منزل رساند و به شما کمک کرد در رختخواب یا روی کاناپه راحت باشید، دوباره احساس و رفتار عادی خواهید داشت. با این حال، پس از کشیدن دندان عقل، به دلیل همان داروهایی که استفاده می شود، ممکن است دچار نوعی هذیان شوید. در این مورد، ممکن است یک یا دو روز کامل طول بکشد تا دوباره احساس طبیعی خود را بدست بیاورید، و در این مدت ممکن است احساس سردرگمی و ناتوانی در تفکر واضح داشته باشید.
با این حال، این در بیماران مسن تر بسیار شایع تر است، و از آنجا که بیشتر افراد در سنین جوانی دندان عقل خود را می کشند، این نوع واکنش اغلب مشاهده نمی شود.
نکاتی برای بهبودی عوارض جانبی
از کسی که به او اعتماد دارید بخواهید از شما مراقبت کند
قبل از کشیدن دندان عقل، مطمئن شوید که دوست یا یکی از اعضای مورد اعتماد خانواده خود را پیدا کرده اید که می تواند شما را به منزل ببرد و بعد از فرایند از شما مراقبت کند. به خاطر داشته باشید، ممکن است بعد از فرایند کشیدن کارهایی اندک شرم آور انجام دهید یا بگویید، بنابراین باید فردی باشد که با او کاملاً احساس راحتی کنید.
انتظار نداشته باشید که بعد از جراحی تا منزل رانندگی کنید.
دوست یا یکی از اعضای خانواده شما نیز باید کسی باشد که پس از کشیدن دندان شما را به منزل می برد- شما نباید خودتان سعی کنید رانندگی کنید. در واقع، بهتر است حداقل تا دو روز بعد از کشیدن دندان عقل اصلاً رانندگی نکنید، فقط برای آنکه ایمن بمانید.
بهبود عوارض جانبی
برای استراحت و بهبودی بعد از کشیدن دندان عقل برنامه ریزی کنید.
برای بقیه روز، تنها برنامه شما باید آرامش و ریکاوری باشد. یک نقطه روی کاناپه مشخص کنید، زیر لحاف پنهان شوید، فیلم یا سریال مورد علاقه خود را نگاه کنید و روی حرکت کردن حساب نکنید. همچنین، مطمئن شوید که برای یکی دو روز آینده، غذاهای مناسب مانند سوپ رقیق میل می کنید.
در دو روز بعد از فرایند کشیدن دندان هیچ تصمیم مهمی نگیرید.
شما شفاف فکر نمی کنید، بنابراین برای حداقل دو روز بعد از عمل، برای گرفتن تصمیمات مهم یا امضای قراردادهای الزام آور قانونی یا سایر اسناد برنامه ریزی نکنید. داروهای مختلفی که برای بیهوشی و آرامبخش استفاده می شوند می توانند عوارض جانبی داشته باشند. همانطور که مشاهده کردیم، داروهای مختلفی که برای تسکین درد و کنترل اضطراب استفاده می شوند در طول کشیدن دندان عقل می توانند منجر به بروز برخی رفتارهای نامنظم در چند ساعت پس از پایان عمل شوند.
در نتیجه، باید مطمئن شوید که فردی را پیدا می کنید که به او اعتماد دارید تا از شما مراقبت کند، پس از پایان عمل – و احتمالاً باید از او بخواهید که از شما فیلم نگیرد!
بعد از درمان ریشه چه چیزی دندان را نگه می دارد؟ (اهمیت روکش های دندانی)
/0 نظرها/در دسته‌بندی نشده, مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات آموزشی پروتز دندان, مقالات عمومی دندانپزشکی, مقالات مراقبت از دهان و دندان /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چه چیزی دندان را بعد از درمان ریشه ثابت نگه می دارد؟ درمان ریشه یک فرایند متداول است که برای نجات دندان آسیب دیده یا عفونی انجام می شود. طی این فرایند، پالپ ملتهب تخلیه می شود و دندان با مواد زیست سازگار پر می شود تا در برابر باکتری ها مهر و موم شود. اما پس از آن چه اتفاقی می افتد؟ دندان بدون پالپ چگونه در جای خود باقی می ماند؟
پاسخ در الیاف پریودنتال (PDL) نهفته است، یک پیوند بافت نرم بین دندان ها و استخوان. PDL مسئول نگه داشتن دندان ها در جای خود است، نه استخوان یا بافت لثه. همانطور که بسیاری از افراد معتقدند، PDL از انواع مختلف کلاژن تشکیل شده و دارای یک جزء عصبی- عروقی باریک است که برای ثبات دندان ضروری است. پس از درمان ریشه، PDL به نگه داشتن دندان در جای خود ادامه می دهد، و بدن روند بهبود ناحیه آسیب دیده را با فرستادن سلول های جدید برای ترمیم آسیب ناشی از درمان آغاز می کند.
آشنایی با فرایند درمان ریشه
اگر دندان درد یا حساسیت دندان را تجربه کرده اید، ممکن است به فرایند درمان ریشه نیاز داشته باشید. این فرایند درمانی برای برداشتن بافت عفونی یا آسیب دیده از داخل دندان، تمیز کردن ناحیه و مهر و موم کردن آن برای جلوگیری از آسیب بیشتر طراحی شده است. در اینجا چیزی است که می توانید در طول فرایند درمان ریشه انتظار داشته باشید:
مرحله 1: بی حس کردن دندان
قبل از شروع فرایند، دندانپزشک ناحیه اطراف دندان آسیب دیده را با استفاده از بی حس کننده موضعی بی حس می کند. این به شما کمک می کند در طول فرایند احساس راحتی بیشتری داشته باشید و از بروز درد جلوگیری کنید.
مرحله 2: دسترسی به پالپ
سپس، دندانپزشک شما یک حفره کوچک در بالای دندان شما ایجاد می کند تا به پالپ دسترسی پیدا کند، که بافت نرم داخل دندان و حاوی اعصاب و عروق خونی است.
مرحله 3: تخلیه پالپ
دندانپزشک با استفاده از ابزارهای مخصوص، پالپ آسیب دیده یا عفونی را از داخل دندان شما به دقت خارج می کند. بسته به میزان آسیب ممکن است مدتی طول بکشد.
مرحله 4: تمیز کردن داخل دندان
هنگامی که پالپ برداشته شد، دندانپزشک شما داخل دندان شما را تمیز می کند تا باکتری ها یا باقی مانده ها را از بین ببرد. این کار به جلوگیری از عفونت یا آسیب بیشتر کمک می کند.
مرحله 5: مهر و موم کردن دندان
در نهایت دندانپزشک شما داخل دندان شما را با مواد مخصوص پر می کند و برای جلوگیری از آسیب بیشتر آن را می بندد. در برخی موارد، برای محافظت از دندان و احیاء عملکرد دندان ممکن است به روکش یا ترمیم دیگری نیاز داشته باشید.
به طور کلی، فرایند درمان ریشه می تواند به تسکین درد کمک کند و دندان شما را از آسیب بیشتر محافظت کند. اگر فکر می کنید ممکن است به درمان ریشه نیاز داشته باشید، با دندانپزشک خود در مورد گزینه های خود و آنچه در طول این فرایند انتظار دارید صحبت کنید.
آشنایی با فرایند درمان ریشه
آناتومی و ساختار دندان
دندان های شما ساختارهای پیچیده ای هستند که از لایه های مختلفی تشکیل شده اند. درک آناتومی دندان ها می تواند به شما کمک کند تا از نحوه عملکرد و نحوه نگه داشتن آنها مطلع شوید.
لایه های دندان
هر دندان از سه لایه اصلی تشکیل شده است: مینا، عاج و پالپ.
• مینا: سخت ترین و بیرونی ترین لایه دندان است. این ماده از مواد معدنی تشکیل شده است و سخت ترین ماده در بدن شما است.
• عاج: لایه ای از دندان است که زیر مینای دندان قرار دارد. از مینای دندان نرم تر است، اما هنوز هم بسیار سخت است.
• پالپ: داخلی ترین لایه دندان است. حاوی اعصاب، عروق خونی و بافت همبند است.
ساختار دندان
دندان های شما توسط ترکیبی از عوامل از جمله الیاف پریودنتال، سمان و استخوان آلوئولار در جای خود ثابت می شوند.
• الیاف پریودنتال: لایه نازکی از بافت است که ریشه دندان را در بر گرفته است و آن را به استخوان آلوئولار متصل می کند. به جذب ضربه و جلوگیری از آسیب به دندان کمک می کند.
• سمنتوم: لایه ای از بافت سخت است که ریشه دندان را می پوشاند. کمک می کند تا دندان در جای خود محکم شود.
• استخوان آلوئولار: استخوانی است که دندان ها را احاطه کرده و از آنها حمایت می کند. در پاسخ به نیروهای وارد شده بر دندان در هنگام گاز گرفتن و جویدن به طور مداوم بازسازی می شود.
به طور کلی، ترکیب این عوامل به محکم نگه داشتن دندان های شما در جای خود کمک می کند. با این حال، در برخی موارد، برای نجات دندان آسیب دیده یا عفونی و جلوگیری از لق شدن یا افتادن آن، ممکن است درمان ریشه لازم باشد.
نقش سمان دندان در درمان ریشه
پس از درمان ریشه، دندان شما برای محافظت و تقویت آن به ترمیم دندانی نیاز دارد. یکی از مهم ترین جنبه های این ترمیم سمان دندانی است که برای نگه داشتن همه چیز در جای خود استفاده می شود.
سمان دندانی که تحت عنوان چسب دندانپزشکی نیز شناخته می شود، نوعی ماده است که برای چسباندن قسمت های مختلف ترمیم دندان به یکدیگر استفاده می شود. این شامل چسباندن مواد پر کننده به دیواره های کانال ریشه و چسباندن روکش یا سایر انواع ترمیم به دندان است.
سمان دندانی مورد استفاده در درمان ریشه معمولاً نوعی ماده بر پایه رزین است که به گونه ای طراحی شده است که محکم، بادوام و ماندگار باشد. همچنین زیست سازگار است، به این معنا که برای استفاده در بدن انسان بی خطر است و هیچ گونه واکنش نامطلوبی ایجاد نمی کند.
یکی از مزایای کلیدی سمان دندانی این است که به ایجاد مهر و موم محکم بین ترمیم و دندان کمک می کند و از ورود باکتری ها و سایر مواد مضر به داخل دندان و ایجاد آسیب یا عفونت بیشتر جلوگیری می کند.
سمان دندانی علاوه بر خاصیت مهر و موم کردن، به استحکام و حمایت بیشتر دندان نیز کمک می کند. این امر بویژه برای دندان هایی بسیار مهم است که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند، زیرا می توانند ضعیف تر و بیشتر مستعد آسیب باشند.
به طور کلی، سمان دندانی نقش مهمی در موفقیت و طول عمر درمان ریشه ایفا می کند. با ایجاد پیوند قوی و با دوام بین ترمیم و دندان، به تضمین سلامت و عملکرد دندان برای سال های آینده کمک می کند.
نقش سمان دندان در درمان ریشه
استفاده از روکش های دندان بعد از درمان ریشه
پس از انجام درمان ریشه، دندان شما ممکن است شکننده و مستعد شکستگی شود. روکش دندان یک راه حل معمول برای محافظت و تقویت دندان پس از درمان ریشه است. روکش کلاهکی است که روی دندان قرار می گیرد تا شکل، اندازه و استحکام آن را احیاء کند. در اینجا مواردی وجود دارند که باید در مورد روکش دندان پس از درمان ریشه از آنها آگاه باشید:
چرا بعد از درمان ریشه روکش دریافت کنیم؟
روکش دندان بعد از درمان ریشه ضروری است زیرا به جلوگیری از آسیب بیشتر به دندان کمک می کند. روکش به عنوان یک سپر محافظ عمل می کند و از دندان در برابر پوسیدگی، عفونت و شکستگی محافظت می کند. دندان بدون روکش، ممکن است ضعیف و شکننده شود و آن را بیشتر در معرض آسیب قرار دهد. روکش هم ظاهر دندان را ترمیم می کند و هم آن را شبیه دندان طبیعی می کند.
چه زمانی بعد از درمان ریشه روکش دریافت کنیم؟
توصیه می شود بعد از درمان ریشه در اسرع وقت روکش دندان را دریافت کنید تا از آسیب بیشتر به دندان جلوگیری شود. در بیشتر موارد، دندانپزشک شما بلافاصله پس از فرایند درمان ریشه، یک روکش موقت روی دندان قرار می دهد. تا زمانی که روکش دائمی ساخته شود، روکش موقت از دندان محافظت می کند. روکش دائمی معمولاً در عرض دو تا سه هفته پس از درمان ریشه روی دندان قرار می گیرد.
انواع روکش
انواع مختلفی از روکش های دندانی وجود دارند، از جمله:
• روکش های پرسلن: این روکش ها محبوب ترین نوع روکش هستند زیرا با رنگ دندان های طبیعی شما مطابقت دارند.
• روکش های طلا: با دوام ترین و محکم ترین نوع روکش هستند.
• روکش های پرسلن ترکیب شده با فلز: آنها ترکیبی از پرسلن و فلز هستند که هم استحکام و هم زیبایی را ارائه می دهند.
• روکش های زیرکونیایی: روکش زیرکونیایی نوعی روکش سرامیکی هستند که محکم و ماندگار هستند.
دندانپزشک شما به شما کمک می کند تا بر اساس نیازها و ترجیحات خاص خود بهترین نوع روکش را برای دندان خود انتخاب کنید.
روکش ها چقدر دوام می آورند؟
طول عمر روکش های دندانی به عوامل مختلفی از جمله نوع روکش، بهداشت دهان و دندان و عادات غذایی شما بستگی دارد. به طور کلی روکش های دندانی بین 5 تا 15 سال عمر می کنند. با مراقبت و نگهداری مناسب، آنها می توانند حتی بیشتر دوام بیاورند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم و اجتناب از گاز زدن به اجسام سخت برای افزایش عمر روکش بسیار مهم است.
در نتیجه، روکش دندان بخش مهمی از فرایند درمان ریشه است. آنها به محافظت و تقویت دندان کمک می کنند و از آسیب بیشتر جلوگیری می کنند. انواع مختلفی از روکش ها وجود دارند و دندانپزشک به شما کمک می کند تا بهترین روکش را برای دندان خود انتخاب کنید. با مراقبت و نگهداری مناسب، روکش شما می تواند برای سال های طولانی دوام بیاورد و لبخند و سلامت دهان و دندان شما را احیاء کند.
دوام روکش ها
اهمیت معاینه منظم دندانپزشکی
معاینات منظم دندانپزشکی برای حفظ سلامت دهان و دندان و جلوگیری از بروز مشکلات دندان ضروری هستند. توصیه می شود حداقل دو مرتبه در سال برای معاینات روتین به دندانپزشک خود مراجعه کنید، گرچه دندانپزشک شما ممکن است بسته به نیازهای بهداشت دهان و دندان شما مراجعات مکرر را توصیه کند.
در طول معاینات منظم دندانپزشکی، دندانپزشک شما معاینه کامل دندان ها، لثه ها و دهان شما را انجام می دهد. آنها علائم پوسیدگی دندان، بیماری لثه و سایر مشکلات سلامت دهان را بررسی می کنند. همچنین ممکن است دندانپزشک شما برای بررسی مشکلات پنهان دندانی که ممکن است در طول معاینه قابل مشاهده نباشند، عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس بگیرد.
دندانپزشک علاوه بر معاینه دندان ها و لثه ها، دندان های شما را نیز طی معاینه منظم پاکسازی می کند. این شامل از بین بردن پلاک یا تارتار روی دندان های شما است که می تواند به جلوگیری از پوسیدگی دندان و بیماری لثه کمک کند.
معاینات منظم دندانپزشکی همچنین فرصتی برای دندانپزشک شما هستند تا در مورد چگونگی حفظ سلامت دهان و دندان به شما آموزش و مشاوره ارائه دهد. آنها ممکن است روش های خاص بهداشت دهان مانند تکنیک های مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را توصیه کنند، و همچنین ممکن است در مورد اهمیت یک رژیم غذایی سالم برای حفظ سلامت دهان و دندان صحبت کنند.
با شرکت در معاینات منظم دندانپزشکی، می توانید مشکلات دندانی را قبل از اینکه جدی تر شوند و به درمان تهاجمی و پرهزینه تر نیاز داشته باشند، تشخیص دهید. معاینات منظم همچنین می توانند در حفظ سلامت دهان و دندان و لبخندی زیبا در سال های آینده به شما کمک کنند.
عوارض احتمالی و راه حل های آنها
در حالی که درمان ریشه به طور کلی یک فرایند بی خطر و مؤثر است، عوارض بالقوه ای وجود دارند که می توانند ایجاد شوند. در اینجا برخی از شایع ترین عوارض و راه حل های آنها آورده شده اند:
عفونت
در موارد نادر، دندان درمان شده ممکن است دوباره عفونی شود. علائم عفونت شامل درد، تورم و ترشح هستند. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید. آنها برای درمان عفونت ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کنند.
درد
احساس ناراحتی بعد از فرایند درمان ریشه طبیعی است. با این حال، اگر درد شدید است یا بعد از چند روز از بین نمی رود، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. آنها ممکن است داروهای ضد درد تجویز کنند یا مسکن های بدون نسخه را توصیه کنند.
بی حسی
بی حسی یا گزگز در لب ها، زبان یا چانه از جمله عوارض نادر اما احتمالی درمان ریشه هستند. این عوارض معمولاً موقتی هستند و طی چند هفته خود به خود برطرف می شوند. اگر بی حسی ادامه داشت، با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
شکست، شکستگی
در موارد نادر، دندان ممکن است پس از فرایند ریشه شکسته شود. در صورتی که دندان در اثر پوسیدگی ضعیف شده باشد یا در حین انجام فرایند، مقدار زیادی از ساختار دندان برداشته شود، ممکن است این اتفاق رخ دهد. اگر دندان بشکند، ممکن است به کشیدن نیاز داشته باشد. دندانپزشک شما گزینه های درمانی را با شما در میان می گذارد.
جایگذاری روکش
پس از فرایند درمان ریشه، معمولاً یک روکش روی دندان قرار می گیرد تا از آسیب بیشتر به دندان محافظت کند. اگر روکش به موقع قرار نگیرد، ممکن است دندان دوباره عفونی شود یا دچار شکستگی شود. حتماً دستورالعمل های دندانپزشک خود را برای قرار دادن روکش رعایت کنید.
جایگذاری روکش
با درک عوارض احتمالی درمان ریشه و راه حل های آنها، می توانید تصمیم آگاهانه ای در مورد سلامت دندان های خود بگیرید. اگر نگرانی یا سؤالی دارید، در تماس گرفتن با دندانپزشک خود تردید نکنید.
نگهداری از دندان پس از درمان ریشه
پس از انجام درمان ریشه، متخصص اندودنتیست یا دندانپزشک شما دستورالعمل هایی را در مورد نحوه مراقبت از دندان درمان شده به شما ارائه خواهد داد. پیروی از این دستورالعمل ها برای اطمینان از سالم ماندن و عملکرد صحیح دندان ضروری است.
در اینجا چند نکته کلی برای مراقبت از دندان پس از درمان ریشه وجود دارند:
علاوه بر این نکات کلی، متخصص درمان ریشه یا دندانپزشک شما ممکن است دستورالعمل های خاصی را بر اساس نیازهای فردی شما ارائه دهند. مهم است که این دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید تا دستیابی به بهترین نتیجه ممکن را تضمین کنید.
پرسش های پرتکرار درباره روکش بعد از درمان ریشه
دندان پس از درمان ریشه چگونه در جای خود باقی می ماند؟
پس از درمان ریشه، دندان دیگر زنده نیست زیرا عصب و عروق خونی آن برداشته شده اند. با این حال، دندان همچنان توسط استخوان و الیاف های اطراف در جای خود نگه داشته می شود. علاوه بر این، یک روکش یا پر کننده معمولاً در بالای دندان قرار می گیرد تا حمایت و محافظت بیشتری ایجاد کند.
آیا بعد از درمان ریشه دندان لق می شود؟
به ندرت پیش می آید که دندان بعد از درمان ریشه لق شود. با این حال، اگر دندان قبل از درمان ریشه به شدت آسیب دیده باشد، ممکن است ضعیف تر و مستعد لق شدن باشد. علاوه بر این، اگر استخوان و الیاف های اطراف در طول فرایند درمان ریشه آسیب دیده باشند، این می تواند خطر لق شدن دندان را نیز افزایش دهد.
طول عمر دندانی که تحت درمان ریشه قرار گرفته است، بدون روکش چقدر است؟
دندانی که تحت درمان ریشه قرار گرفته است، بدون روکش می تواند چندین سال دوام بیاورد، اما بدون روکش رها کردن دندان برای مدت طولانی توصیه نمی شود. دندان بدون روکش، در برابر آسیب و پوسیدگی آسیب پذیرتر است که می تواند منجر به مشکلات دندانی اضافی شود.
فرایند دریافت روکش بعد از درمان ریشه چگونه است؟
پس از درمان ریشه، معمولاً یک روکش روی دندان قرار می گیرد تا حمایت و محافظت بیشتری را فراهم کند. این فرایند شامل قالب گیری از دندان و دندان های اطراف است که برای ایجاد روکش به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می شود. سپس روکش دائمی آماده شده روی دندان قرار می گیرد و در جای خود سمان می شود.
آیا درمان ریشه عوارض جانبی دارد؟
درمان ریشه یک فرایند بی خطر و مؤثر است، اما مانند هر فرایند دندانپزشکی دیگری، می تواند عوارض جانبی داشته باشد. این عوارض جانبی ممکن است شامل درد موقت، حساسیت یا تورم در اطراف دندان درمان شده باشند. با این حال، این عوارض معمولاً خفیف هستند و با مسکن های بدون نسخه می توان آنها را کنترل کرد.
آیا پس از درمان ریشه، همراه با روکش درد وجود دارد؟
دریافت روکش بعد از درمان ریشه معمولاً دردناک نیست، زیرا دندان قبلاً درمان شده و عصب برداشته شده است. با این حال، برخی از بیماران پس از قرار دادن روکش ممکن است ناراحتی یا حساسیت موقتی را تجربه کنند. این را معمولاً می توان با مسکن های بدون نسخه کنترل کرد.