بخش تخصصی کاهش حساسیت دندان با لیزر
حساسیت دندانی یکی از مشکلات دردناک دندانی میباشد که معمولا از دهۀ دوم زندگی در اکثر افراد مشاهده میشود. این درد مختصر و کوتاه بوده و در واکنش به محرکهایی از قبیل سرما، گرما، لمس یا ضربه، فضای اسموتیک دهان، و نیز مواد شیمیایی بوجود میآید. این حساسیتها ممکن است در نتیجۀ مسواک زدن نادرست، تغذیۀ نادرست، و دیگر مشکلات مربوط به لثه و دندانها نیز بروز پیدا کنند. یکی از کاربردهای لیزر در زمینۀ دندانپزشکی، استفاده از آن برای حل مشکل حساسیتهای دندانی میباشد، به این صورت که با استفاده از لیزر مجرای درون دندان که واکنش به محرکهای سرما و گرما را به عهده دارد مسدود میشود.
در مورد کرونا ویروس 2019 چه میدانیم؟
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
از اوایل سال 2020 میلادی، نوعی ویروس در سراسر دنیا در تیتر خبرها قرار گرفته است که با سرعت بی سابقه ای در حال انتشار است. از منشاء آن در بازار مواد غذایی در ووهان چین در دسامبر 2019 تا کشورهای دور و نزدیکی مانند ایالات متحده آمریکا و فیلیپین، ویروس (که نام رسمی آن COVID-19 است) هزاران نفر در سراسر دنیا به این ویروس آلوده شده اند، و تاکنون آمار مرگ و میر آن به بیش از 2000 نفر رسیده است.
اما، علیرغم وحشت و هراس جهانی در اخبار در مورد این ویروس، خیلی بعید است شما به ویروس کووید 19 آلوده شوید بدون آنکه اخیراً با افرادی که به این بیماری مبتلا هستند در تماس بوده باشید. اگر اخیراً به چین یا دیگر کشورهای درگیر کرونا ویروس سفر نکرده اید یا با افراد مبتلا به آن تماس نزدیک (کمتر از 2 تا 3 متر) نداشته اید، نیاز نیست نگران باشید.
کرونا ویروس 2019
علائم و نشانه های ابتلا به بیماری کرونا ویروس
پزشکان هر روز در حال یادگیری چیزهای جدیدی در مورد ویروس کرونا هستند. تا اکنون متوجه شده ایم که ممکن است کووید 19 در ابتدا هیچ علامت و نشانه ای نداشته باشد. افراد قبل از نشان دادن علائم و نشانه های بیماری ممکن است به مدت 2 روز تا دو هفته این ویروس را با خود به همراه داشته باشند.
برخی از شایع ترین علائمی که بویژه به کرونا ویروس 2019 ارتباط داده شده اند عبارتند از:
چه زمان باید به فکر درمان بود؟
اگر هر گونه از علائم بالا را تجربه کردید و ظرف 14 روز گذشته در اماکن عمومی بوده اید که احتمال ابتلای افراد به بیماری کرونا در آنجا وجود داشته است، یا با فرد یا افرادی در تماس بوده اید که ظرف 14 روز گذشته ابتلای آنها به ویروس کرونا 2019 تأیید شده است، بلافاصله با مراکز درمان بیماران مبتلا به ویروس کرونا تماس بگیرید.
کرونا ویروس 2019
مقایسه کووید 19 و آنفولانزا
کرونا ویروس 2019 کشنده تر از آنفولانزای فصلی است. تخمین زده شده است که 06/0 تا 1/0 درصد از افرادی طی سال های 2019 تا 2020 در ایالات متحده آمریکا دچار آنفولانزای فصلی بوده اند، جان باخته باشند، در مقایسه با عدد دو درصد خان باختگان در اثر ابتلا به کرونا ویروس 2019.
برخی از شایع ترین علائم ابتلا به آنفولانزای فصلی عبارتند از:
علل ابتلا به کرونا ویروس 2019 کدامند؟
کرونا ویروس ها منشاء حیوانی دارند. به این معنا که آنها نخستین بار در حیوانات بوجود آمده اند و پس از آن به انسان منتقل شده اند. برای انتقال ویروس از حیوانات به انسان، باید فرد در تماس مستقیم با یک حیوان قرار گرفته باشد که ناقل ویروس است.
به محضی که ویروس در یک انسان زنده بماند و گسترش یابد، کرونا ویروس می تواند از فرد مبتلا به افراد دیگر منتقل شود. انتقال از راه ذرات و قطراتی صورت می گیرد که از دهان و بینی فرد مبتلا خارج می شوند. احتمال انتشار ویروس در هر بار عطسه و سرفه کردن فرد بیمار چندین برابر می شود.
کرونا ویروس 2019 بویژه به حیوانات خاصی ربط داده شده است. اما محققان بر این باورند که ممکن است ویروس از خفاش به حیوانات دیگر منتقل شده باشد- خواه مارها یا مورچه خوار فلس دار- و از آنها به انسان منتقل شده است. به احتمال زیاد، انتشار ویروس از بازار آزاد مواد غذایی در ووهان چین آغاز شده است.
کرونا ویروس 2019
چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟
اگر با افرادی که ابتلای آنها به ویروس کرونا تأیید شده است، بویژه اگر در معرض بزاق دهان آنها قرار گرفته باشید، یا هنگام عطسه یا سرفه کردن نزدیک آنها بوده اید، شما بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری کرونا ویروس 2019 قرار دارید.
شستن مرتب دست ها با آب و صابون، و ضد عفونی کردن سطوح با مواد ضد عفونی کننده بر پایه الکل می توانند خطر ابتلا به این بیماری و دیگر ویروس ها را کاهش دهند.
به نظر می رسد بویژه افراد مسن تر بیشتر مستعد ابتلا به ویروس باشند. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، میانگین سنی مبتلایان به کرونا ویروس که جواب آزمایش ابتلای آنها مثبت اعلام شده است حدود 45 سال است، و بیش از دو سوم این افراد مرد بوده اند.
کرونا ویروس 2019
کرونا ویروس چگونه تشخیص داده می شود؟
کرونا ویروس 2019 می تواند مانند دیگر عفونت های ویروسی شناسایی شود: با استفاده از نمونه خون، بزاق دهان، یا نمونه بافت. در ایالات متحده آمریکا در حال حاضر تنها مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توانایی شناسایی تشخیص عفونت COVID-19 را دارد. اگر فکر می کنید به عفونت کرونا ویروس 2019 مبتلا هستید، مخصوصاً اگر طی دو یا سه هفته اخیر به چین سفر داشته اید یا در اماکن عمومی و پر تردد حضور داشته اید که احتمال می دهید افراد ممکن است به این ویروس مبتلا باشند، هر چه سریعتر با مراکز درمان بیماران مبتلا به ویروس کرونا تماس بگیرید.
پزشکان این مراکز می توانند شما را راهنمایی کنند و از طریق تماس تلفنی و پرسش هایی که می پرسند می توانند مشخص نمایند لازم است تست تشخیص کرونا ویروس 2019 بدهید یا خیر. متخصص آزمایشگاه یا با سرنگ نمونه خون بیمار را می گیرد، یا از یک تکه پینه برای گرفتن نمونه بزاق یا ترشحات مجرای تنفسی از بینی یا پشت حلق استفاده می کند. سپس نمونه ها با استفاده از ابزارهای آزمایش مخصوص بررسی می شوند تا وجود مواد ویروسی یا آنتی بادی هایی که به ویروس واکنش نشان می دهند را تشخیص دهند.
کرونا ویروس 2019
چه درمان هایی برای ویروس کرونا وجود دارد؟
در حال حاضر هیچ درمان خاص و اثبات شده ای برای کرونا ویروس 2019 و هیچ درمانی برای عفونت وجود ندارد، گرچه مطالعات روی درمان ها و واکسن ها در حال انجام هستند. در عوض، تمرکز درمان روی مدیریت علائم است، در حالی که ویروس به مسیر خود ادامه می دهد.
اگر فکر می کنید علائم کووید-19 را دارید، بهتر است هر چه سریعتر به مراکز درمانی مراجعه کنید تا پزشک درمان های لازم برای هر گونه علائم و نشانه هایی که در حال پیشرفت هستند را ارائه دهد.
کرونا ویروس های دیگر مانند سارس و مرس واکسن ها و درمان هایی دارند. برخی درمان ها برای این ویروس های مشابه عبارتند از:
مشکلات احتمالی کووید-19 کدامند؟
جدی ترین مشکل کووید-19 نوعی ذات الریه است که کرونا ویروس جدید 2019- ذات الریه عفونی novel coronavirus-infected pneumonia (NCIP) است. نتایج مطالعه ای که در سال 2020 روی 138 نفر از افرادی انجام شد که به خاطر ابتلا به کرونا ویروس 2019 در ووهان در بیمارستان بستری شده بودند و NCIP آنها تأیید شد، حاکی از این است که 26 درصد از افرادی که پذیرش شده بودند موارد وخیم بودند و نیاز بود در ICU درمان شوند.
حدود 3.4 درصد از افرادی که در ICU بستری شدند، در اثر این نوع ذات الریه جان باختند. تاکنون، NCIP تنها مشکلی است که بویژه به کرونا ویروس 2019 ربط دارد. اما محققان مشاهده کرده اند که مشکلات زیر نیز در اثر کرونا ویروس بوجود می آیند.
کرونا ویروس 2019
چگونه می توان از ابتلا به کرونا ویروس جلوگیری نمود؟
بهترین راه برای پیشگیری از انتشار این نوع ویروس اجتناب یا محدود کردن ارتباط با افرادی است که از خود علائم بیماری را نشان می دهند، در یک ماه گذشته به چین سفر کرده اند، یا در اماکنی تردد داشته اند که احتمال حضور مبتلایان به کرونا وجود دارد.
کار خوب دیگری که می توان انجام داد رعایت بهداشت برای پیشگیری از انتشار باکتری و ویروس است.
انواع دیگر کرونا ویروس
کرونا ویروس نام خود را از ظاهر خود زیر میکروسکوپ می گیرد. کرونا به معنای “crown” (در زبان انگلیسی به معنای تاج) است که وقتی از نزدیک زیر میکروسکوپ بررسی می شود ویروس گردی است که تاج هایی از پروتئین هایی به نام پپلومر peplomer روی سر آن قرار دارند. این پروتئین ها کمک می کنند ویروس تشخیص دهد آیا می تواند میزبان خود را عفونی کند یا خیر.
در گذشته و در اوایل دهه 2000 میلادی، شرایطی تحت عنوان سندروم حاد تنفسی شدید severe acute respiratory syndrome (SARS) نیز با کرونا ویروسی مرتبط بودند که فوق العاده عفونی بود. ویروس سارس از آن زمان تاکنون وجود داشته است و مشخص شد می توان با موفقیت آن را درمان کرد.
مقایسه SARS-CoV-2 و SARS
این نخستین باری نیست که کرونا ویروس خبر ساز شده است- شیوع سارس کشنده در سال 2003 نیز در نتیجه کرونا ویروس بود. درست مانند ویروس 2019، ویروس سارس نیز نخستین بار در حیوانات یافت شده بود، قبل از آنکه در بین انسان ها شیوع پیدا کند.
تصور می شود منشاء ویروس سارس خفاش باشد سپس به حیوان دیگری منتقل شده است، و پس از آن به انسان. ویروس سارس به محضی که به انسان منتقل می شود به سرعت شروع به انتشار بین انسان ها می کند.
آنچه کرونا ویروس 2019 را اینقدر خبرساز می کند عدم وجود هیچ گونه درمان یا واکسنی برای آن است تا بتواند مانع انتشار سریع انسان به انسان آن شود. سارس با موفقیت درمان شده است.
کرونا ویروس 2019
چه انتظاری می توان داشت؟
اولین و مهم ترین نکته این است که هراس نداشته باشید. نیاز نیست ماسک استفاده کنید یا قرنطینه شوید مگر آنکه وجود ویروس کرونا در بدن شما تأیید شود. با انجام یک دسته کارهای بهداشتی ساده می توانید از خود در برابر این ویروس و ویروس های دیگر مراقبت کنید.
شاید وقتی اخبار مربوط به مرگ و میر و قرنطینه و جلوگیری از تردد جاده ای را مطالعه می کنید، احتمالاً کرونا ویروس 2019 برایتان ترسناک باشد. اما در واقع، کرونا ویروس به اندازه شرایط عفونی تهدید کننده دیگر مانند آنفولانزا وخیم و همه گیر نیست. آرامش خود را حفظ کنید، دستورالعمل های پزشکان را دنبال کنید و در صورت تأیید کووید-19 برای شما، از اطرافیان خود فاصله بگیرید و مطمئن باشید امکان بهبودی وجود دارد.
کاشت ایمپلنت با پوکی استخوان
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
بیس فسفونات ها یک دسته داروهایی هستند از تحلیل استخوان پیشگیری می کنند. آنها نه تنها به صورت گسترده در درمان بیماری های متابولیکی مانند پوکی استخوان استفاده می شوند، بلکه نشان داده اند که خطر شکستگی و درد استخوان در ریه، سینه، و دیگر سرطان های قابل انتقال به اعضاء دیگر را کاهش می دهند. آنها اساساً بر اساس مسیر ورودشان به داخل بدن دسته بندی می شوند و تفاوت بنیادی وجود دارد بین نمونه هایی که از طریق خوراکی مصرف می شوند و نمونه هایی که از راه ورید تزریق می شوند.
بیس فسفونات هایی که در درمان پوکی استخوان کاربرد دارند به صورت خوراکی مصرف می شوند، و بیس فسفونات هایی که به صورت وریدی تزریق می شوند، اصولاً برای درمان هیپرکلسمی بد خیم و نیز پیشگیری از ضایعات تجزیه ای همراه با تومورهای چند گانه بد خیم سلول های مغز استخوان و سرطان های نسوج سفت کاربرد دارند.
بیس فسفونات ها وقتی در دوزهای فیزیولوژیک تزریق می شوند اساساً با جذب به سطوح معدنی، توسط اسکلت دریافت می شوند. بواسطه این وابستگی ترجیحی به استخوان، از قرار گرفتن طولانی مدت دیگر انواع سلول ها در معرض این ماده پیشگیری می شود. استفاده از بیس فسفونات در بین افراد سن بالا رایج تر است و به احتمال زیاد می تواند امید به زندگی را افزایش می دهد.
کاشت ایمپلنت در بیماران پوکی استخوان
شیوع بالای از دست رفتن دندان در افراد مسن پیامدهای اجتماعی و نیز سلامتی دارد. استفاده از ایمپلنت های دندانی به یک استاندارد مراقبتی در جایگزینی دندان های از دست رفته تبدیل شده است و استفاده از این راهکار درمانی به میزان زیادی افزایش یافته است. علیرغم مزایای درمان با بیس فسفونات، نکروز استخوان فک به عنوان یکی از مشکلات جدی در گروه کوچکی از بیمارانی ظاهر شده است که با این نوع دارو درمان شده اند و افرادی که تحت فرایندهای تهاجمی دندانی مانند کشیدن دندان کاشت ایمپلنت های دندانی قرار گرفته اند.
گرچه تئوری های متعددی برای توضیح پاتوفیزیولوژی نکروز استخوان فک همراه با استفاده از بیس فسفونات مطرح شده اند، اما لازم است یک علت واقعی و ارتباط تأثیری بین آنها برقرار شود. تئوری پیشتاز معتقد است که ایجاد وقفه در تغییر شکل استخوان با تأثیر بنیادی بیس فسفونات ها در مسدود کردن استئوکلاست ها مقصر است. با این حال، بروز مشکلات و نیز عوامل کاهش دهنده و تشدید کننده به خوبی درک نشده اند. هدف این مطلب کشف راه هایی برای پیشگیری، تشخیص، و درمان پوکی استخوان فک در بیمارانی است که سابقه مصرف بیس فسفونات داشته اند و کاشت ایمپلنت دندانی برای آنها انجام شده است.
تأثیر بیس فسفونات روی موفقیت کاشت ایمپلنت های دندانی
بین اجتماع دندانپزشکی و پزشکی، در مورد گسترش استئونکروز (مرگ استخوان) و شکست ایمپلنت های دندانی در بیمارانی که تحت درمان با بیس فسفونات قرار داشته اند، اختلاف نظر وجود دارد. در مطالعه ای که روی بیمارانی انجام شده بود که کاشت ایمپلنت دندانی داشتند و از بیس فسفونات به صورت خوراکی یا تزریقی استفاده کرده بودند، تا مشخص نماید آیا و چه زمانی آنها استئونکروز را تجربه کرده بودند.
آنها به این نتیجه رسیدند که نه تنها کاشت ایمپلنت ها به جراحی، بلکه وجود صرف ایمپلنت داخل استخوان با استئونکروز استخوان فک همراه است. گرچه خطر استئونکروز فک در بین بیمارانی که بیس فسفونات خوراکی دریافت می کنند از افرادی که بیس فسفونات تزریقی استفاده می کنند کمتر است، اما خطر وجود دارد و نباید دست کم گرفته شود.
کاشت ایمپلنت در بیماران پوکی استخوان
در مطالعه دیگر که روی موفقیت کاشت ایمپلنت های دندانی در بیمارانی انجام شده بود که قبلاً از بیس فسفونات های خوراکی استفاده کرده بودند. آنها دریافتند که پس از سه سال، نرخ باقی ماندن ایمپلنت های دندانی 99% بود. این گروه نشان دادند که درمان ایمپلنت گزینه ای شدنی برای جایگزینی تک دندان های از دست رفته برای بیمارانی است که بیس فسفونات خوراکی مصرف می کنند. نتایج این مطالعه باید با احتیاط تعبیر شوند زیرا دوره پس از آن تنها سه سال بوده است، در حالی که دوره نهفته برای استئونکروز فک ممکن است مدت زمان طولانی تری باشد.
محقق دیگری که به بررسی این پرداخته بود که آیا درمان ایمپلنت های دندانی می تواند در دسته ای از بیماران موفقیت آمیز باشد که درمان با بیس فسفونات داشته اند، و اینکه آیا استئونکروز فک پس از کاشت ایمپلنت های دندانی اتفاق افتاده است. تحقیقات مشخص کردند که بیس فسفونات خوراکی نقش مهمی در گسترش استئونکروز فک ندارد، و اینکه استئونکروز فک پس از جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی در بیمارانی که بیس فسفونات خوراکی مصرف کرده اند، نسبتاً نادر است.
کاشت ایمپلنت در بیماران پوکی استخوان
چگونگی تشخیص بالینی استئونکروز فک
بیماری که دچار استئونکروز شده است ممکن است به مدت چند ماه بدون نشانه باقی بماند. این شرایط معمولاً با علائم خاص و ویژه خود شناسایی می شود و آن هم از بین رفتن پوشش استخوان در منطقه ماگزیلا است. ضایعات معمولاً زمانی علامت و نشانه دارند که بخشی که پوشش آن از بین رفته است عفونی می شود. علاوه بر از بین رفتن پوشش استخوان، ممکن است افراد درد و تورم موضعی، شل شدن دندان، یا تخلیه چرک و عفونت داشته باشند.
گرچه علائم و نشانه ها ممکن است به صورت خود به خود اتفاق بیفتند، آنها معمولاً در محل بافتی که قبلاً دستکاری شده اند اتفاق می افتند، از جمله در طول جراحی یا کشیدن دندان. اگر کسی مشکوک به استئونکروز فک باشد، تصاویر رادیوگرافی پانورامیک می توانند کمک کنند کیست ها یا بیماری های متابولیک رد شوند.
کاشت ایمپلنت در بیماران پوکی استخوان
تغییرات ساده در فیلم رادیوگرافیک می تواند در بیمارانی مشاهده شود که دچار استئونکروز شده اند، گرچه در مراحل اولیه بیماری ممکن است مشاهده کردن آن دشوار باشد. اخیراً، مطالعه ای صورت گرفته است روی اینکه آیا نشانه های تحلیل استخوان می تواند در بزاق یافت شود و اینکه آیا سطوح این نشانگرها در بیماران با یا بدون استئونکروز فک متفاوت است یا خیر. در این تحقیق این نتیجه گرفته شد که تفاوت چشمگیری در سطوح تلپپتید-ان بزاقی از کلاژن نوع 1 بین گروه استئونکروز و گروه کنترل وجود دارد. لازم است روی بزاق تحقیقات بیشتر انجام شود و از آن به عنوان نشانگر تشخیصی استفاده شود که به تشخیص استئونکروز فک کمک می کنند.
کاشت ایمپلنت در بیماران پوکی استخوان
چگونه می توان از استئونکروز بالینی فک پیشگیری کرد؟
به منظور کاهش بروز استئونکروز فک، در اقدامات بالینی مشخص شده است که قبل از آغاز درمان با بیس فسفونات باید روی همه بیماران یک معاینه دقیق داخل دهانی و فک و صورت انجام شود. افرادی که بیس فسفونات مصرف می کنند باید تحت مراقبت دقیق دندانپزشک آشنا به پوکی استخوان و درمان تومور باشند. هدف اصلی حذف عفونت های دهانی، علل بروز آن، و ریسک فاکتورها برای استئونکروز است.
برای رسیدن به یک محیط دهانی خیلی سالم، فرایندهای تهاجمی دهانی باید قبل از آغاز درمان با بیس فسفونات انجام شوند. محققان بسیاری توصیه کرده اند که قبل از انجام فرایندهای جراحی یک وقفه در مصرف داروها صورت بگیرد، اما شواهد کافی وجود ندارد که وقفه در درمان دارویی بیماران مبتلا به پوکی استخوان را تأیید کنند. بیماران همیشه باید از خطرات استئونکروز فک آگاهانیده شوند، مخصوصاً اگر درمان با بیس فسفونات از یک سال فراتر می رود.
اهمیت اقدامات بهداشتی دهانی در منزل به صورت روزانه باید مورد تأکید قرار بگیرد، و نیز اقدامات بالینی دوره ای که معاینات رادیوگرافیک را نیز شامل می شود. همانطور که در بخش قبل توضیح داده شد، درمان کاشت ایمپلنت برای بیمارانی که بیس فسفونات دریافت می کنند گزینه ای شدنی است، اما رویکردی احیتاطی توصیه می شود.
کاشت ایمپلنت در بیماران پوکی استخوان
جلوگیری از استئونکروز فک در بیمارانی که بیس فسفونات مصرف می کنند
چه کسانی در معرض خطر هستند؟ بیمارانی که بیس فسفونات دریافت می کنند
اصول درمان بیمارانی که بیس فسفونات مصرف می کنند
کاشت ایمپلنت در بیماران پوکی استخوان
استئونکروز فک به چه صورت درمان می شود؟
تحقیقات زیادی در خصوص کنترل استئونکروز فک مربوط به استفاده بیس فسفونات انجام شده است، که همه درمان را شامل می شود از دبریمان جراحی گرفته تا اکسیژن درمانی. نوعی درمان جالب برای موارد مقاوم به درمان عبارت است از استفاده از سلول های بنیادی مغز استخوان که از خود بیمار گرفته می شوند، بتا تری کلسیم فسفات، پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)، و ماتریکس دمینرالیزه استخوان (DBM). با این حال، مراقبت استاندارد در درمان استئونکروز فک به سیستم مرحله بالینی وابسته است.
در یکی از مطالعات درمان های مختلفی که برای استئونکروز فک توصیه شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند و تأثیر هر درمان بر اساس نرخ موفقیت آن مورد آزمایش قرار گرفت. کنترل محافظه کارانه یکی از گزینه های درمان بود که در آن بررسی شد و شامل دستورالعمل های بهداشت دهانی، پیگیری های بالینی، شستشوی دهان با کلرهگزیدین، آنتی بیوتیک ها، اوزون تراپی، درمان با اکسیژن پر فشار، و درمان با لیزر با سطح پایین. برای بیمارانی که نسبت به درمان محافظه کارانه مقاوم هستند، sequestrectomy یا جراحی های گسترده گزینه های شدنی بودند.
محققان این مطالعه دریافتند برای بیمارانی که در معرض خطر استئونکروز فک هستند یا بیمارانی که بدون نشانه و علامت (مرحله 1) هستند، کنترل محافظه کارانه بهتر است، نوعی درمان محافظه کارانه برای بیماران استئونکروز فک مرحله 1 یا 2 در نظر گرفته شد، یا بیمارانی که به روش های درمانی غیر جراحی مقاوم هستند. آنها به این نتیجه رسیدند که گرچه در حال حاضر، درمان جراحی گزینه ای است که برای درمان مراحل 2 و 3 استئونکروز فک نسبت به گزینه های دیگر ترجیح داده می شود، اما فرایندهایی که نسبت به گزینه های دیگر مقدار تهاجمی بودن آنها بسیار اندک است و سلامت و راحتی بیمار را تضمین می کنند گزینه های انتخابی بعدی هستند.
مقایسه ایمپلنت های All-on-4، All-on-6 و All-on-8
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6، و All-on-8 چه نوع ایمپلنتی هستند؟ آنها ایمپلنت هایی هستند که برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند، اگر اکثر یا همه دندان های بیمار از دست رفته باشند. علاوه بر استفاده از بریج های دندانی که در آنها دو دندان طبیعی باقی مانده به عنوان تکیه گاه استفاده می شوند، ایمپلنت های دندانی راهکارهایی دائمی برای از دست رفتن دندان ها هستند، با این تفاوت که ایمپلنت ها نقش تکیه گاه بریج های دندانی را ایفا می کنند که آنها را به یکدیگر متصل می کنید تا یک ردیف دندان مصنوعی تشکیل دهند که ظاهر و عملکردی درست شبیه دندان های طبیعی دارند.
از آنجا که فرد برای استفاده از آنها باید تصمیم بگیرد، هیچ پاسخ یا تصمیم غلطی وجود ندارد. این به بیمار بستگی دارد که چه تعداد ایمپلنت استفاده شوند. علاوه بر این، این تصمیم به توپوگرافی دهان بیمار نیز بستگی دارد، از جمله چه تعداد دندان طبیعی باقی مانده است. ایمپلنت های All-on-8 (با کمک هشت ایمپلنت دندانی) زمانی بهترین انتخاب هستند که هیچ دندانی داخل دهان باقی نمانده باشد، که به دندانپزشک آزادی عمل بیشتری در کاشت ایمپلنت می دهند. با این حال، حتی با وجود تعدادی دندان طبیعی برای تحمل فشار یا قرار گرفتن به عنوان پایه، هنوز هم می توان از آنها استفاده کرد.
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8
تفاوت های ایمپلنت های دندانی دندانی All-on-4، All-on-6، و All-on-8 و عملکرد آنها
داستان طولانی ایمپلنت های دندانی را اینگونه می توان کوتاه کرد که، همه انواع ایمپلنت های دندانی all-on درمان های دندانی هستند که می توانند برای کمک به بازسازی دندان از دست رفته استفاده شوند که در یک یا هر دو قوس دندانی از دست رفته اند. بر خلاف دندان های مصنوعی سنتی، آنها کمک می کنند دندان های مصنوعی بیمار دائمی شوند، در نتیجه، دندان ها، لبخند، و بایت شما همگی به طور همزمان ثابت می شوند.
این روش های کاشت ایمپلنت، مقرون به صرفه ترین و عملی ترین روش های بازگرداندن همه دندان های از دست رفته، بدون روش پر هزینه و دردناک قرار دادن ایمپلنت داخل تک تک حفره های دندان های از دست رفته هستند. به عبارت دیگر:
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8
بویژه، شکاف های بین دندان های مصنوعی که درست بالای لثه ها قرار دارند، با دندان های از دست رفته تفاوت دارند. بعلاوه، وقتی تعداد ایمپلنت های بیشتری استفاده می شود، فشار روی ایمپلنت ها و فک به صورت یکدست تری توزیع می شود مثل اینکه، چطور یک میز ثبات بیشتری دارد وقتی پایه های بیشتری دارد و به طور یکسان زیر بدنه آن توزیع می شوند. هر چه تعداد ایمپلنت ها بیشتر باشد، پروتزهای دندانی ثابت با ثبات تری خواهید داشت.
کار ایمپلنت های دندانی شبیه سازی فشاری است که توسط دندان ها به آنها وارد می شود. یک یا دو ایمپلنت با یک روکش یا بریج روی آنها، از نظر عملکرد و احساسی که برای فرد استفاده کننده بوجود می آورند، در مقایسه با دندان های مصنوعی شباهت بیشتری به دندان های طبیعی دائمی دارند. نام ” all-on ” در مقدار کامل بودن بریجی ریشه دارد که یک ردیف کامل از دندان ها را پوشش می دهند، و بسته به فرایند انتخاب شده، به 8-4 ایمپلنت متصل می شوند. البته دقت داشته باشید، هر چه تعداد ایمپلنت ها بیشتر باشد، هزینه آنها نیز بیشتر خواهد بود.
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8
چه انتظاری می توان از راهکارهای ایمپلنت های دندانی All-On داشت؟
اصلی ترین انتظاری که می توان از راهکار دندانی all-on داشت چندین جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی است. برخی کلینیک ها و دندانپزشک ها ایمپلنت های دندانی یک روزه و قرار گیری فوری روکش های دندانی روی آنها را، با استفاده از فناوری های جدید پیشنهاد می دهند، بنابراین لازم نیست دو هفته یا بیشتر صبر کنید تا دندان های مصنوعی جدید خود را دریافت کنید.
به عبارت دیگر، با دریافت این نوع ایمپلنت های دندانی می توانید انتظار داشته باشید اتفاقات زیر رخ دهند:
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8
چگونه درمان با تکنیک All-On عملی است؟
قبل از بهره مند شدن از درمان All-On، لازم است ابتدا CT اسکن، تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس، یا اسکن دیجیتالی بگیرید. علاوه بر این ممکن است برای شما قالب دندانی تهیه کنند تا کمک کند طراح بریج، بهترین شکل شما را برای بریج یا بریج های شما برای دهان شما با ویژگی های خاص خود و دندان های باقی مانده درآورد. اسکن دیجیتالی این مزیت را دارد که برای لابراتوار دندانپزشکی این امکان را بوجود می آورد که از طریق کامپیوتر، یا CDA (طراحی با کمک کامپیوتر computer-assisted design) یک تصویر سه بعدی از بریج نهایی را طراحی نماید، که سپس می تواند به صورت سه بعدی پرینت گرفته شود و پس از آن به سرعت داخل دهان قرار گیرد.
با این دندان های موقتی است که بهترین شکل ممکن می توانید به سبک عادی زندگی خود بازگردید. یک بار دیگر می توانید به صورت عادی غذا بخورید و بجوید. دیگر نیاز نیست غذای کودک بخورید زیرا هم بریج های نهایی را ندارید، و هم می توانید لبخندی موقتی داشته باشید که تقریباً به اندازه لبخندی که در آینده خواهید داشت زیبا است.
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8
آیا راهکارهای دندانی All-On توصیه می شوند؟
به لطف راهکار ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-5، All-on-6، و All-on-8، نیاز نیست منتظر بازه زمانی طولانی مدت بهبود و انجام کاشت چندین ایمپلنت باشید. آیا می توانید کاشت 32 ایمپلنت و قرار گرفتن 32 روکش روی آنها را تصور کنید؟ نه تنها غیر ممکن است؛ بلکه به صورت باور نکردنی دردناک و غیر قابل تحمل است و رنجی که مجبورید تحمل کنید به اندازه دوره شکل گیری بچه تا زمان تولد طول خواهد کشید. دیگر نیاز نیست به هزینه آن اشاره کنیم. بعلاوه، در این روش از پرینت سه بعدی و اسکن دیجیتالی استفاده می شود که این امکان را بوجود می آورد که بتوان از خدمات ایمپلنت های یک روزه بهره مند شد تا دیگر نیاز نباشد دوباره به مطب مراجعه کرد یا از روکش های موقت استفاده کرد.
مزیت مهم دیگر استفاده از فرایند all-on این است که احیاء می تواند روی بافت های استخوانی کوچک صورت گیرد، بدون نیاز به تقویت یا پیوند استخوان. به عبارت دیگر، با بهره مند شدن از راهکار all-on تنها با یک جراحی کوچک مواجه خواهید بود، در مقایسه با دریافت چندین ایمپلنت دندانی برای تک تک دندان های از دست رفته. علاوه بر این، هزینه آن به شکلی باور نکردنی کمتر خواهد بود زیرا نیاز به جراحی، درد و ناراحتی، و زمان بهبود اضافی نیست. این بهترین و عملی ترین راهکار برای افرادی است که عذاب گذاشتن و درآوردن و شستن پروتزهای مصنوعی را در سنین پیری خود نمی خواهند.
ایمپلنت های دندانی All-on-4، All-on-6 و All-on-8
ایمپلنت های دندانی All-on-4 و All-on-6؛ کدامیک برای شما بهتر است؟
هر دوی این راهکارها فوق العاده هستند، برای افرادی که می خواهند همزمان برای تعداد زیادی از دندان های خود در یک فک جایگزین قرار دهند. روی هم رفته دوره تنظیم و انطباق و بهبود اندک است و خیلی زمان نمی برد که بیمار فراموش خواهد کرد دندان های داخل دهان او طبیعی نیستند. علیرغم همه اطلاعاتی که در این مقاله ارائه دادیم باید بگوییم تنها دندانپزشک ها و متخصصان کاشت ایمپلنت می توانند مشخص نمایند هر بیمار چه تعداد ایمپلنت برای قرار گرفتن دست دندان ثابت روی آنها نیاز است.
ایمپلنت های all-on با استخوان فک بیمار جوش می خورند. به این معنا که ایمپلنت های دندانی می توانند به اندازه دندان های طبیعی محکم باشند. ایمپلنت ها داخل استخوان فک قرار می گیرند بنابراین لازم است کیفیت آن سنجیده شود، و این هم تنها از عهده دندانپزشک بر می آید. هیچ راهکاری نیست که تنها راهکار خوب ممکن باشد. هر بیمار شرایط متفاوتی دارد و لازم است بر اساس این شرایط تصمیم گیری شود. هر نوع ایمپلنتی که انتخاب شود، به بیمار کمک می کند لبخند زیبای خود را دوباره داشته باشد.