بخش تخصصی جراحی درمانی با لیزر
مشکلات و بیماریهای لثه از جمله مشکلات شایع محسوب می‌شوند که نیاز به درمان دارند. روشهای متنوعی برای درمان این عارضه مورد استفاده قرار می‌گیرند. لیزر یکی از مدرنترین روشها در راستای درمان بیماریهای لثه می‌باشد که در مقایسه با دیگر روشها مزیتهایی از قبیل هزینۀ کمتر، غیر تهاجمی بودن، سهولت بیشتر و عوارض و مراقبتهای بعدی کمتر دارد، و از همه مهمتر بدون برش و خونریزی بودن آن است. مطالعات بسیاری حاکی از آن است که لیزر نیز در مقایسه با دیگر گزینه‌های درمانی، نتایجی مشابه داشته است. البته هر نوع لیزر دارای طول موج و سطح قدرت متفاوتی می‌باشد که می‌تواند بدون خطر برای درمان بیماریهای لثه مورد استفاده قرار گیرد که البته انتخاب نوع مناسب آن متناسب با هر مشکلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
تاثیر ایمپلنت بر کاهش خطر بیماری های قلبی
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
در حال حاضر، بر اساس باور مشترک دندانپزشکان و بیماران، ایمپلنت های دندانی بهترین روش برای جایگزینی هر تعدادی از دندان های از دست رفته هستند، اما آیا می دانسته اید که انها می توانند به حفظ سلامت قلب شما نیز کمک کنند؟ بر اساس تحقیقات جدید، از دست رفتن دندان ها در میانسالی اتفاق می افتد و به میزان چشمگیری می تواند احتمال گسترش بیماری های عروق کرونر قلب را افزایش دهد.
با این حال، ایمپلنت های دندانی می توانند کمک کنند تأثیرات از دست رفتن دندان ها به طور کامل معکوس شود، لبخند شما را احیاء کند و به طور همزمان از قلب شما محافظت کند. به خواندن این مطلب ادامه دهید تا در این زمینه بیشتر یاد بگیرید.
از دست رفتن دندان ها و بیماری عروق کرونر قلب
یک تیم از دانشمندان تحقیقی انجام دادند تا ببینند آیا هیچ ارتباطی بین از دست رفتن دندان ها در میانسالی و بیماری عروق کرونر قلب وجود دارد یا خیر. برای انجام این کار، آنها نگاهی به دو مطالعه قبلی داشتند که روی هزاران زن و مرد 45 تا 69 ساله ای انجام شده بود که از دست رفتن دندان و سلامت قلب خود را در طول یک دوره 12 تا 18 ساله گزارش داده بودند.
محققان پس از ترکیب همه این اطلاعات به چیزهای جالب تری دست یافتند:
محققان به این نتیجه رسیدند “که در میان افراد بزرگسال میانسال، هر چه در سال های اخیر تعداد بیشتری از دندان ها از دست رفته باشد، ممکن است بیشتر با خطرات بعدی بیماری عروق کرونر قلب همراه باشد.
کاشت ایمپلنت برای بیماران قلبی
ایمپلنت های دندانی چگونه می توانند کمک کنند
بنابراین اگر در حال خواندن این مطلب هستید و در میانسالی به سر می برید، و اخیراً تعدادی از دندان های خود را از دست داده اید، شاید این به ذهنتان برسد که، چه باید کرد؟ آیا شما محکوم به ابتلا به مشکلات قلبی هستید؟ خوشبختانه، دندانپزشکی قادر است با کاشت ایمپلنت های دندانی این مشکل را حل کند.
ایمپلنت های دندانی، برخلاف دیگر روش های جایگزینی دندان های از دست رفته، در حقیقت کل ساختار دندان را از ریشه تا تاج احیاء می کنند. آنها نه تنها دندان جدیدی می سازند که فوق العاده محکم و با دوام هستند، بلکه به پیشگیری از تحلیل استخوانی کمک می کند که پس از افتادن دندان بسیار شایع است.
اساساً، ایمپلنت های دندانی با هر گونه علائم از دست رفتن دندان مقابله می کنند، که می توانند تأثیری که آنها روی قلب دارند را به شکلی باور نکردنی کاهش دهند. شاید لازم به ذکر نباشد که، ایمپلنت های دندانی می توانند توانایی غذا خوردن، حرف زدن، و با اعتماد لبخند زدن شما را بهبود دهند و به روش های بیشماری کیفیت زندگی شما را بهبود دهند.
آنچه باید به خاطر داشته باشید:
آنچه همه این اطلاعات ارائه می دهند این است که کاری که مراقبت از دندان ها می تواند انجام دهد بیشتر از زیبا جلوه دادن لبخند شماست. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن و مراجعه منظم به دندانپزشک در درجه اول می توانند جلوی از دست رفتن دندان ها را بگیرند، و در صورتی که این اتفاق را تجربه کردید، ایمپلنت های دندانی می توانند باعث شوند گویی هرگز این اتفاق رخ نداده است و زندگی طولانی تر، شادتر، و سالم تری خواهید داشت.
پیشگیری از افتادن دندان های دیگر
کاشت ایمپلنت های دندانی فرایندی است که طی آن پیچ تیانیومی ایمپلنت با جراحی درون استخوان فک زیر خط لثه کار گذاشته می شود. پیچ به صورت طبیعی با استخوان فک پیوند می خورد و یک دندان مصنوعی که به صورت سفارشی ساخته شده است- و روکش نامیده می شود- به آن متصل می شود. ایمپلنت برای همیشه جایگزین دندان از دست رفته می شود.
وقتی یکی از دندان ها از دست می رود و جایگزینی برای آن قرار داده نمی شود، روند تخریب استخوان فک آغاز می شود. این می تواند منجر به از دست رفتن دندان های دیگر شود. استفاده از پروتزهای مصنوعی و بریج ها می تواند فشار بیشتری به دندان های دیگر وارد کند؛ گاهی اوقات، دندان های طبیعی شما باید تراشیده شوند تا اجازه دهند بریج روی آنها قرار بگیرد. وقتی ایمپلنت دندانی می کارید، نیاز نیست هیچ یک از این شرایط را تحمل کنید.
کاشت ایمپلنت برای بیماران قلبی
جلوگیری از بروز بیماری لثه و خطرات مرتبط با آن
پروتزهای مصنوعی می توانند در بهداشت دهانی اختلال ایجاد کنند، زیرا زدودن ذرات غذا و باکتری ها با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را دشوار می کنند. بهداشت ضعیف دهانی می تواند منجر به بروز بیماری های لثه مانند ژنژیویت و پریودنتیت شود، که می توانند موجب تورم، التهاب، عفونت، از دست رفتن دندان، و التهاب شوند
پریودنتیت شدید می تواند باعث شود باکتری ها و التهاب در سراسر بدن گسترش پیدا کنند. این اتفاق می تواند خطر انواع مختلف بیماری ها مانند بیماری قلبی، دیابت نوع 2، مشکلات بارداری، مرگ و میر، بیماری آلزایمر، و عفونت ریه را افزایش دهد.
با ایمپلنت های دندانی مسواک زدن و نخ دندان کشیدن آسان تر خواهد بود زیرا درست مانند دندان های طبیعی هستند، به همین دلیل احتمال بروز بیماری لثه و بیماری های دیگر همراه با آن کاهش پیدا می کند.
کمک به داشتن رژیم غذایی سالم تر
اگر خودتان یا یکی از افرادی که می شناسید پروتز مصنوعی یا بریج دارید، احتمالاً می دانید که فهرستی از غذاها وجود دارند که باید از آنها بپرهیزید، از جمله مغزها، کره مغزها، دانه ها، دانه های کاملی مانند پاپ کورن، برخی سبزیجات خام خاص مانند هویچ ها و بلال، و برخی میوه ها مانند سیب و گلابی.
این فهرست اکثر غذاهای سالم را شامل می شود. میوه ها و سبزیجات سرشار از مواد مغذی هستند که با سلامت قلب ارتباط دارند. و میوه ها، مغزها، دانه ها، و دانه های کامل منابع غنی از فیبر هستند، که با خطر کمتر انواع بیماری ها شامل بیماری قلبی، دیابت نوع 2، چاقی، و برخی از انواع سرطان ها ارتباط دارند. وقتی ایمپلنت دندانی دارید، لازم نیست یک فهرست از غذاهای سالم را کنار بگذارید که برای سلامت شما فوق العاده هستند.
ورزش کردن پس از جراحی کاشت ایمپلنت دندانی
/0 نظرها/در مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی یک جراحی بزرگ و سنگین تلقی نمی شود. در این فرایند، بسته به بافت های داخل دهان بیمار، ریشه های دندان و خود دندان از دست رفته، یا دندان آسیب دیده با یک ایمپلنت دندان تعویض می شوند. برای برخی افراد این تنها یک جراحی است، اما برای برخی دیگر نیاز به جراحی های متعددی دارد. خواه فرایند شما نسبتاً جزئی باشد یا اندکی پیچیده تر باشد، لازم است خودتان را آماده کنید تا روند بهبود پس از فرایند به درستی پیش برود.
یکی از بزرگترین دلایلی که چرا بهبود پس از جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی بسیار مهم است این است که استخوان اطراف ایمپلنت دندانی در حال بهبود است.
اگر جراحی تنها برای کاشت یک ایمپلنت انجام شده باشد، احتمالاً درست یک روز بعد از آن می توانید روی پاهای خود بایستید. شما باید به این حقیقت توجه داشته باشید که استخوان اطراف ایمپلنت دندانی در حال بهبود است. رشد استخوان ممکن است چند ماه طول بکشد و در این بازه زمانی باید از روند آن آگاه باشید.
دوره بهبود برخی از تکنیک های کاشت ایمپلنت های دندانی، مانند All-on-4 ممکن است یک هفته طول بکشد.
اگر شما یکی از عاشقان دویدن باشید یا اغلب صبح ها وقت خود را در باشگاه سپری می کنید، قبل از بازگشت به ورزش کردن پس از کاشت ایمپلنت های دندانی، باید صبر کنید تا بدن شما بهبود پیدا کند. برای افرادی که معمولاً فعال هستند، دوره انتظار می تواند نا امید کننده باشد. با این وجود، مراقبت صحیح پس از جراحی ایمپلنت های دندانی ضروری است. اگر این کار را انجام ندهید، شما با خطر مشکلاتی مواجه خواهید بود که تنها دوره از کار افتادگی شما را طولانی خواهد کرد.
برای مراقبت صحیح از ایمپلنت های دندانی پس از کاشت، مراحل خاصی وجود دارند که برای به حداقل رساندن ناراحتی باید آنها را انجام دهید. به عنوان مثال، مهم است زخم را دستکاری نکنید. از تف کردن، شستشو، یا لمس اطراف محلی که جراحی انجام شده است بپرهیزید.
ورزش بعد از ایمپلنت دندان
بیمار پس از جراحی چه باید بکند؟
اگر برای مراقبت های صحیح پس از جراحی دستور العمل ها را دنبال کنید، خیلی سریع تر می توانید به زندگی فعال قبل از جراحی خود بازگردید. در طول دوره بهبود این نکات را مورد توجه قرار دهید:
نکته پایانی این است که احتمالاً پس از جراحی مقداری ناراحتی تجربه خواهید کرد. در طول این مدت دهان شما بیشتر آسیب پذیر است زیرا در حال بهبود است و استخوان جدید در حال رشد کردن است. مهم است از استرس های بی مورد یا آسیب به محل جراحی خودداری کنید.
ورزش بعد از ایمپلنت دندان
ورزش کردن پس از جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی
برخی بیماران بسیار فعال هستند، آنها دوست دارندکار کنند و زمان زیادی را صرف انجام ورزش زیاد کنند. ما کاملاً به این موضوع آگاه هستیم، با این حال، توصیه می شود فعالیت های فیزیکی خود را به مدت یک هفته به حداقل برسانید، مخصوصاً اگر همزمان چند ایمپلنت دندانی کاشته شد. این بازه زمانی به فرایند شما بستگی دارد و اینکه بدن شما چگونه واکنش نشان می دهد. پس از آن دوره کوتاه استراحت و آرامش، می توانید به تمرینات و ورزش کردن خود برگردید.
وقتی فعالیت های انتخابی خود را از سر می گیرید، باید حواستان به دوره بهبودتان باشد. پریدن خیلی زود وسط دوره ورزش و فعالیت می تواند باعث شود ایمپلنت از محل کاشت پس زده شود. از قرار گرفتن در موقعیت هایی که لازم است فشار بی مورد به خود وارد کنید، یا حتی خطر حادثه و آسیب به محل جراحی وجود داشته باشد، اجتناب نمایید.
حتی دویدن و پیاده روی سریع هم می توانند باعث افزایش درد شما شوند. این به دلیل افزایش جریان خون در منطقه است که می تواند باعث شود مشکلات بیشتری در محل جراحی بروز پیدا کنند.
اگر مطمئن نیستید که چه زمانی برای از سر گیری ورزش مناسب است، باید از دندانپزشک خود بپرسید شما را راهنمایی کند. وضعیت هر بیمار متفاوت است. روند بهبود شما ممکن است به آرامی پیش برود و به شما اجازه دهد ظرف چند روز به سطح طبیعی فعالیت های خود بازگردید. فرد دیگری ممکن است مشکلاتی داشته باشد که لازم باشد چند هفته برای ورزش کردن دست نگهدارد.
شما همیشه باید مراقب بدن و محل کاشت خود باشید. به علائم هشدار دهنده ای که بدن به شما می دهد دقت کنید تا بفهمید برای ورزش کردن زود است یا خیر.
وقتی به روال گذشته برای ورزش کردن باز می گردید، لازم است آمادگی داشته باشید. برخی فعالیت های خاص هستند که حتی پس از گذشت مدت زمان انتظار توصیه شده می توانند موجب بروز مشکل شوند.
اگر هنگام انجام ورزش های مورد علاقه خود ضربان یا خونریزی احساس کردید، باید ورزش کردن خود را متوقف کنید. خم شدن، بلند کردن، یا فعالیت های شدید ممکن است باعث افزایش خونریزی، تورم، و درد شوند.
باید بدانید که برخی ورزش ها یا فعالیت ها شدیدتر از بقیه هستند، بنابراین مدت زمان بیشتری طول می کشد تا فرد پس از جراحی بتواند مثل قبل آنها را انجام دهد.
قبل از جراحی کاشت ایمپلنت چطور؟
روز قبل از انجام جراحی، بیمار می تواند زندگی عادی خود را داشته باشد. مثل همیشه غذا بخورد، آب بنوشد، و ورزش کند. تنها مهم است مصرف آنتی بیوتیک هایی که دندانپزشک برای شما تجویز کرده است یک روز قبل آغاز شود. روز جراحی، بسته به اینکه قرار است جراحی چه زمانی از روز انجام شود، بیمار باید یک صبحانه یا ناهار سالم و دلچسب بخورد.
کاشت ایمپلنت دندان پس از بیماری لثه
/0 نظرها/در مشکلات عمومی دندان و لثه, مقالات آموزشی کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر امید امیربندهدر این نوشته می خوانید:
کاشت ایمپلنت با وجود بیماری لثه
مشخصه ویژه بیماری پریودنتال از دست رفتن بافت لثه و استخوانی است که دندان ها را حمایت می کند. این مشکل یک بیماری خود ایمنی ناشناخته، یا با منشاء درست درک نشده است، اما ژنتیکی است و در اکثر موارد، وقتی وخیم می شود، قابل پیشگیری یا متوقف شدن نیست. نگرانی اصلی از دست رفتن همه دندان ها و استخوان فک است. بیماری لثه بیماری پیوند بین دندان ها و استخوان فک است. این پیوند الیاف پریودنتال لیگامان (یا PDL) نامیده می شود. وقتی دندان کشیده می شود، بیماری از بین خواهد رفت زیرا دیگر هیچ PDL وجود ندارد. اگر دندان ها کشیده نشوند، از بین رفتن استخوان ادامه خواهد داشت. وقتی بیماری لثه پیشرفت می کند و از بین رفتن استخوان گرانبها ادامه دار می شود، کاشت ایمپلنت دندانی، اگر غیر ممکن نباشد، می تواند دشوار باشد.
گاهی اوقات با بیماری لثه، بهترین اقدامی که می توان انجام داد جایگزینی همه دندان ها با ایمپلنت های دندانی است، قبل از آنکه بیماری موجب از بین رفتن همه استخوان فک شما شود.
کاشت ایمپلنت دندانی پس از بیماری لثه
مقایسه بیماری پریودنتال موضعی و بیماری لثه کل دهان
بیماری پریودنتال معمولاً یا به همه دندان ها یا به تنها چند دندان آسیب جدی وارد خواهد کرد. این آسیب از طریق از دست رفتن شدید استخوان ایجاد خواهد شد تا جایی که دندان ها لق خواهند شد و خواهند افتاد. در مورد موضعی بودن بیماری لثه، بیماری معمولاً تنها به جلوی دهان و دندان های مولر اول و دوم محدود است.
در موارد وخیم تر بیماری لثه، کشیدن دندان و جایگزین کردن آن با یک ایمپلنت از پیشرفت بیشتر تحلیل استخوان پیشگیری خواهد کرد.
در این موارد بیماری لثه و بیماری پریودنتال وخیم، معمولاً بهتر است دندان ها کشیده شوند و یک ایمپلنت دندانی دائمی جایگزین آن شود. برای مواردی که بیماری لثه کل دهان را فرا گرفته است، معمولاً بهتر است همه دندان های طبیعی کشیده شوند و ایمپلنت های تمام فک جایگزین آنها شوند قبل از آنکه مقدار قابل توجهی از استخوان ارزشمند فک تحلیل برود. به طور کلی، گزینه هایی که برای ایمپلنت های تمام فک وجود دارند دو نوع هستند که عبارتند از:
دندان های شما نقش حیاتی در سلامت عمومی شما ایفا می کنند. هدف اصلی ما نجات دندان های طبیعی به هر قیمتی است. با این حال، بیماری لثه و بیماری پریودنتال موجب تضعیف دندان های شما می شوند اگر پاکسازی و مسواک زدن دندان ها به درستی انجام نشود. دندان ها با کمک فیبرها یا لیگامان های طبیعی خاصی در جای خود نگه داشته می شوند. این الیاف های لیگامان پریودنتال دندان ها را از تمام جهات در بر می گیرند و در جویدن و گاز زدن غذا کمک می کنند. وقتی بیماری لثه آغاز می شود، با کمک یک پاکسازی ساده دندان ها در مطب دندانپزشکی قابل درمان است، اما اگر پیشرفت کند و الیاف پریودنتال لیگامان را در بر بگیرد تا جایی که استخوان اطراف دندان ها در معرض خطر قرار بگیرد، عاقلانه تر آن است که دندان بیمار کشیده شود و یک ایمپلنت دندانی جای آن را بگیرد.
کاشت ایمپلنت دندانی پس از بیماری لثه
استخوان فک در موفقیت کاشت ایمپلنت های دندانی چه اهمیتی دارد؟
استخوان سالم فک برای موفقیت آمیز بودن کاشت ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزین دندان های طبیعی از دست رفته از اهمیت ویژه ای برخوردار است. استخوان محلی است که ایمپلنت دندانی را در بر می گیرد و آن را تا پایان عمر نگه می دارد. استخوان فک است که پیوند بیولوژیکی را ایجاد می کند و داخل فضاهای اطراف ایمپلنت دندانی رشد می کند. هیچ الیاف پریودنتال لیگامانی اطراف ایمپلنت دندانی وجود ندارد. حفظ استخوان در موفقیت ایمپلنت های دندانی و احیاء لبخند، جویدن، گاز زدن، خوردن، و همه عملکردهای دندان را در آینده تضمین می کند.
کاشت ایمپلنت دندانی پس از بیماری لثه
آیا باید هر چه سریع تر برای کشیدن دندانی که بیماری لثه دارد اقدام کرد؟
اگر دندانپزشک شما دندان های شما را معاینه کند و به شما بگوید که بیماری پریودنتال پیشرفت کرده است تا جایی که نتایج درمان امیدوار کننده نیستند، پس شما قطعاً باید به فکر کشیدن چنین دندان هایی باشید. این اقدام بسیار مهم است، زیرا الیاف پریودنتال لیگامان بیمار شروع به آسیب رساندن به بافت های استخوانی اطراف دندان بیمار می کند و در نهایت کاشت موفقیت آمیز ایمپلنت دندانی در آینده دشوار خواهد شد.
برای کاشت موفق ایمپلنت دندانی در آینده، دندان بیمار چگونه باید کشیده شود؟
شما باید یک متخصص کاشت ایمپلنت های دندانی با تجربه پرداختن به چنین مواردی پیدا کنید. بسیار مهم است که حفره استخوانی جای دندان در طول کشیدن دندان حفظ شود. جراح ایمپلنت شما باید مراقب باشد و دانش لازم برای پرداختن به چنین موقعیت هایی را داشته باشد دندان قروچه و فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر می تواند با بیماری لثه ارتباط داشته باشد.
کاشت ایمپلنت دندانی پس از بیماری لثه
پس از کشیدن دندان، چه مدت باید برای کاشت ایمپلنت جایگزین صبر کرد؟
بهتر است پس از کشیدن دندانی که بافت اطراف آن بیمار بوده است بلافاصله برای کاشت ایمپلنت جایگزین اقدام کنید. برای حفظ حداکثر کیفیت استخوان حفره برای کاشت موفق ایمپلنت دندانی، هیچ زمانی نباید تلف شود. با این حال، اگر جراح ایمپلنت شما احساس کند که برای بهبود بیماری، لازم است مقداری زمان داده شود، باید دستور العمل وی را دنبال کنید. آیا این برای کاشت ایمپلنت پس از بیماری پریودنتال ممکن است؟ آیا فردی که بیماری لثه دارد می تواند از ایمپلنت های دندانی بهره مند شود؟
فاصله انداختن بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت چه مشکلاتی ایجاد میکند؟
کاشت ایمپلنت دندانی پس از بیماری لثه
اگر استخوان فک در نتیجه بیماری پریودنتال آسیب ببیند آیا شانس دریافت ایمپلنت وجود دارد؟
سالم بودن استخوان حفره داخل فک برای کاشت موفق ایمپلنت های دندانی لازم است و با کشیدن هر چه سریع تر دندان بیمار باید حفظ شود. اگر بیماری پریودنتال پیشرفت کند و به استخوان فک آسیب برساند، احتمالاً نیاز است طی فرایند پیوند، استخوان مصنوعی اضافی به آن افزوده شود تا استخوان سالم حفره احیاء شود. برای کاشت ایمپلنت های دندانی پس از بیماری پریودنتال، جراح ایمپلنت شما با دقت شرایط، ارتفاع، و کیفیت استخوان را بررسی خواهد کرد، و تصمیم خواهد گرفت قبل از کاشت ایمپلنت دندانی، جایگذاری استخوان مصنوعی نیاز است یا خیر.
بیماری پریودنتال چیست؟
بیماری پریودنتال شایع ترین بیماری مزمن در سراسر دنیا است. بیماری پریودنتال که بیماری لثه نیز نامیده می شود، علت اصلی از دست رفتن دندان است. بیماری لثه زمانی آغاز می شود که باکتری های طبیعی دهان روی دندان ها شکل می گیرند، جایی که خط لثه ها با دندان ها برخورد پیدا می کند. در واکنش به تجمع باکتری ها در خط بثه ها، لثه ها ملتهب می شوند. مشخصه ویژه مرحله ابتدایی بیماری تورم لثه ها است که ژینژیویت نامیده می شود. در طول “ژینژیویت” تجمع باکتری ها در بالای خط لثه ها صورت می گیرد. ژینژیویت پیشرفت می کند تا به پریودنتیت تبدیل می شود، زمانی که باکتری ها اتصال لثه ها به دندان ها را از بین می برند و رو به پایین و به سمت زیر خط لثه ها حرکت می کنند، آنجا را تخریب می کنند و موجب خوردگی استخوان حمایت کننده دندان می شوند. بنابراین، اگر شما بیماری پریودنتال را دارید، آیا این بیماری به همین سادگی است یا خیر؟
بیماری لثه پیچیده و خود ایمنی است
بیماری پریودنتال ساده نیست، بلکه بیشتر یک بیماری پیچیده خود ایمنی است. وقتی باکتری ها (با نام مستعار “پلاک” یا “تارتار”) زیر خط لثه تجمع می کنند، از خود سم آزاد می کنند و می توانند موجب التهاب استخوان و لثه شوند. باکتری ها و سموم از طریق بافت نازک تر زیر خط لثه می توانند وارد جریان خون نیز شوند و باعث بروز دیگر بیماری های سیستمیک شوند یا به آنها ربط داشته باشند. در طول روند پیشرفت بیماری لثه، سیستم ایمنی شروع به چرخش در برابر دندان ها می کند. سیستم ایمنی بدن حمله به دندان ها را آغاز می کند، وضعیتی که در آن استخوان از اطراف دندان ها تحلیل می رود و در نهایت دندان ها سست می شوند و می افتند.
گاهی اوقات بیماری همه دندان ها را مورد حمله قرار می دهد، اما اغلب تنها چند دندان درگیر می شوند. بیماری پریودنتال همه افراد را، و همه افراد را نیز به یک صورت تحت تأثیر قرار نمی دهد. در حقیقت، برخی افراد که بهداشت دهانی خود را به خوبی رعایت نمی کنند، ممکن است تنها شکل خفیفی از ژینژیویت را بگیرند که هرگز پیشرفت نمی کند و به پریودنتیت بازگشت ناپذیر تبدیل نمی شود. بیماری پریودنتال، مانند برخی دیگر از بیماری های خود ایمنی، دارای یک مؤلفه ژنتیکی نیز هست، زیرا افراد خاص بیشتر از دیگران به آنها مبتلا می شوند.
کاشت ایمپلنت دندانی پس از بیماری لثه
عواملی که موجب وخیم تر شدن بیماری پرودنتال می شوند:
سلامت لثه و رژیم غذایی
رژیم غذایی در کنترل بیماری پریودنتال از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا باکتری های موجود در دهان از قند موجود در آنچه می خورید تغذیه می کنند و از آن برای تولید انرژی و تولید مثل استفاده می کنند. وقتی بهداشت دهان ضعیف باشد و رژیم غذایی سرشار از قند باشد، رشد باکتری هایی افزایش پیدا می کند که باعث پیشرفت بیماری می شوند. استرس نیز عامل اصلی است. استرس + قند = کاهش اسیدیته دهان و افزایش بیماری لثه.
بدن انسان برای کمک به سوخت و ساز خود به ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارد. رژیم غذایی سرشار از فیبر و میوه و سبزیجات به طور طبیعی به معکوس کردن کردن بیماری پریودنتال کمک می کند. اسیدهای چرب ضروری و پروتئین ها، انرژی لازم برای کمک به ساخت سلول های حیاتی را فراهم می کنند. برای معکوس کردن طبیعی روند بیماری لثه، ما باید خود را نظم دهیم تا عادات غذایی سالم تری را حفظ کنیم (از غذاهای فراوری شده دوری کنیم) و استرس را به حداقل برسانیم.
کاشت ایمپلنت دندانی پس از بیماری لثه
ویتامین ها و مکمل ها برای بیماری لثه
ویتامین C
ویتامین C یک ویتامین مهم برای داشتن لثه های سالم است. به نظر می رسد که این ویتامین با باکتری ها مبارزه می کند و شکل گیری بافت جدید لثه ها را تحریک می کند. علاوه بر این، ویتامین C التهاب و عفونت را در طول پیشرفت بیماری پریودنتال کاهش می دهد. سبزیجات غنی از ویتامین C شامل پرتقال، گریپ فروت، گوجه، کلم بروکلی، گل کلم، طالبی، توت فرنگی، و مارچوبه اشاره کرد. دوز توصیه شده روزانه ویتامین C سه مرتبه 1000 میلی گرمی است.