بخش تخصصی ایمپلنت تمام فک

اخیرا صدها هزار بیمار با روش All on 4 درمان شده‌اند. این روش اغلب برای جایگزینی دندان‌های مصنوعی یا دندان‌های از دست رفته استفاده می‌شود، روش All-on-4 از چهار ایمپلنت دندانی تیتانیومی استفاده می‌کند تا نقش لنگر را در فک بالا و پایین داشته باشند. این روش یک پایه‌ی قوی برای پروتز دندان ارائه می‌دهد که بعدا برای تکمیل این روش دائمی اضافه می‌شوند. مفهوم درمان All on 4 به معنی بهترین راه حل برای درمان تمام فک با استفاده از ایمپلنت‌های زاویه‌دار است. این روش مخصوصاً برای بیمارانی که تحلیل شدید استخوان در فک پایین دارند بسیار مناسب و مقرون به صرفه می باشد.

مقالات تخصصی ایمپلنت تمام فک

تأثیر بیماری ها بر ایمپلنت دندانی

بیماری های سیستمیک می توانند تأثیر فوری و دراز مدت روی روند بهبود و نیز تشخیص بیماری های مربوط به ایمپلنت های دندانی داشته باشند، اما برای مشکلاتی که آنها بوجود می آورند راهکارهایی نیز وجود دارد. نخستین قانون این است که انتخاب بیماران باید با دقت انجام شود. کل طرح درمان باید به شکلی خاص و بر اساس سوابق پزشکی بیمار چیده شود، و روش های کلی درمان اعمال نشوند- افراد مختلف ممکن است نیاز به تغییر طرح درمان بر اساس نیازهای پزشکی فردی آنها داشته باشند. اگر به خوبی و به دقت در مورد سوابق پزشکی فکر شود، هم متخصص و هم بیمار مجبور نخواهند بود در آینده با شکست های پیچیده مواجه شوند.

با این حال، برخی موارد، علیرغم طراحی دقیق و به کار گیری یک الگوی درمانی مناسب، نتایج غیر منتظره (هم خوب و هم بد) به بار خواهند آورد. گاهی اوقات، نمونه با شکست مواجه می شود حتی قبل از آنکه جراح از آن مطلع باشد.

درک شرایط پزشکی و نکات دارویی و تداخل ها برای هر جراحی کاشتی حیاتی است، و لازم است این اطلاعات پیوسته به روز رسانی شوند. هر جراحی که اجرا می شود، هر فلپی (تکه بافت) که برداشته می شود، هر ایمپلنتی که کاشته می شود، هر جراحی پیوندی که انجام می شود، و هر موردی که احیاء می شود؛ باید به دقت برنامه ریزی و اجرا شود تا برای بیمار موفقیت آمیز و بی خطر باشد. در این مقاله بر آنیم تا برخی بیماری های سیتمیک اصلی را پوشش دهیم که می توانند روی درمان کاشت ایمپلنت های دندانی تأثیر داشته باشند- اما توصیه می شود مطالعات بیشتری در این خصوص صورت گیرد تا اطلاعات بیتری در این زمینه کسب شود و به درمان قابل پیش بینی تر این موارد نزدیک تر شویم.

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

درمان سرطان

شیمی درمانی و یا پرتو درمانی سر و گردن برای درمان سرطان، اغلب می توانند این مناطق را از نظر دفاع میزبان تحت تأثیر قرار دهند. کاشت ایمپلنت زمانی با مشکل مواجه می شود که بیمار به صورت فعال تحت شیمی درمانی یا رادیو گرافی قرار داشته باشد. دوز بالای پرتو افکنی به سر و گردن می تواند خونرسانی به استخوان های دهان را کاهش دهد، که حتی پس از آنکه پرتو افکنی متوقف می شود نیز ادامه خواهد داشت. تحقیقاتی که در گذشته انجام شده اند حاکی از این هستند که نرخ شکست ایمپلنت های دندانی در استخوان هایی که تحریک شده اند بالاتر است؛ با این حال، وقتی دوز پرتو کمتر از 45Gy  است، نرخ شکست کاهش پیدا می کند.

واکنش جراحی تومورهای دندانی می تواند منجر به محدود شدن مقدار استخوان شود، که باعث خواهد شد کاشت ایمپلنت های دندانی حتی پس از فرایند پیوند استخوان نیز دشوار باشد. اینها عواملی هستند که می توانند خطرات شکست را افزایش دهند و لازم است در مرحله طراحی درمان با دقت به آنها توجه شود. سوابق نشان می دهند که نرخ شکست ایمپلنت های دندانی معمولاً در ماگزیلا (17.4%) در مقایسه با مندیبل (4.4%) بالاتر است.

در استخوان هایی که در گذشته تحریک شده اند، اکثر شکست های ایمپلنت های دندانی کمتر از 4 سال پس از کارگذاری اتفاق می افتند. به طور کلی، نرخ نجات ایمپلنت های دندانی در استخوانی که پرتو افکنی شده است، به طور میانگین تقریباً 76% است. بنابراین، اگر بیمار پرتو درمانی دریافت کرده باشد، جراحان کاشت ایمپلنت و بیماران باید انتظار نرخ موفقیت کمتری را داشته باشند.

یک تأثیر منفی رادیوگرافی استئورادیونکروز osteoradionecrosis (ORN) است، که معمولاً با اکسیژن هایپربار (پر فشار) درمان می شود تا خونرسانی به بافت افزایش پیدا کند و رگ زایی را ارتقاء بخشد. این منجر به بالا رفتن نرخ نجات ایمپلنت های دندانی و پایین آمدن مشکلات در برخی گزارشات خواهد شد، گرچه همه مطالعات همین نتایج مثبت را نشان نمی دهند. بنابراین هیچ توصیه جامعی وجود ندارد که در این رابطه بتوان ارائه داد.

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

در نتیجه، تا زمانی که بیمار تحت شیمی درمانی یا پرتو درمانی است، هر گونه جراحی ایمپلنت دندانی باید به تأخیر بیفتد. از آنجا که در طول شیمی درمانی خطر خونریزی، بروز عفونت، موکوزیت و بروز زخم بالاتر است، تنها زمانی که مرحله حاد شیمی درمانی به پایان رسیده باشد، فرد می تواند به فکر چنین درمانی باشد.

اگر بیمار در گذشته نزدیک شیمی درمانی شده است، پروفیلاکسی (طب پیشگیری) با آنتی بیوتیک معمولاً در نظر گرفته می شود. جراح باید همیشه قبل از طراحی درمان کاشت ایمپلنت با انکولوژیست (متخصص سرطان) بیمار مشورت نماید، مخصوصاً زمانی که پرتو درمانی انجام شده است، تا منطقه هایی که پرتو درمانی شده اند و نیز دوز مورد استفاده مشخص شوند.

اگر محل کاشت ایمپلنت خارج از منطقه پرتو درمانی باشد (مثلاً مناطقی از دهان که پرتو به آنها تابانده می شود)، نرخ موفقیت ایمپلنت های دندانی به اندازه بیماران سالم قابل پیش بینی خواهد بود. خطر بروز عفونت در بیماران سرطانی می تواند می تواند بالاتر باشد، بنابراین، هر گونه بیماری پریودنتال، پوسیدگی، و التهابی باید هر چه سریع تر حذف شوند. بعلاوه، در برنامه مشورت با انکولوژیست بیمار باید نجات بیمار گنجانده شود، همانطور که در برخی موارد بیمار می تواند چندین سال بعد از درمان به زندگی خود ادامه دهد.

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

کاشت دریچه مصنوعی قلب

بیماری دریچه قلب مستقیماً نتیجه کاشت ایمپلنت های دندانی را تحت تأثیر قرار نمی دهد؛ با این حال، نیاز اصلی، پیشگیری از اندوکاردیت عفونی احتمالی است. از آنجا که بافت های قلب می توانند در این بیماران آسیب ببینند، مخصوصاً دریچه قلب آنها، خطر اندوکادیت عفونی با منشاء باکتریایی می تواند بالا باشد.

شستشو پیش از جراحی با کلرهگزیدین، و نیز استفاده پیشگیرانه از آنتی بیوتیک ها می تواند مفید باشد. در این بیماران، در صورتی که هر گونه عفونتی اطراف ایمپلنت های دندانی تداوم پیدا کند لازم است گام های ضروری هر چه سریع تر برداشته شوند، از جمله خارج کردن ایمپلنت دندانی (عفونت) تحت دقیق ترین شرایط. بیمارانی که کاشت دریچه مصنوعی قلب داشته اند، برای پیشگیری از بروز عفونت باید در مورد رژیم غذایی خود دقیق و سخت گیر باشند.

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

عفونت میوکاردیت

بیمارانی که بیماری های قلبی عروقی دارند، می توانند هر شکلی از این شرایط را از خود نشان دهند: فشار خون بالا، تنگی عروق، بیماری عروق کرونر قلب، آترواسکلروز یا تصلب شریان، و نارسایی احتقانی قلب. از سوی دیگر، این شرایط می تواند روی جریان خون و اکسیژن به محل جراحی تأثیر داشته باشد، در نتیجه بهبودی را تحت تأثیر قرار دهد. بیماری ایسکمی قلب (بیماری عروق کرونر قلب) می تواند خود را به شکل آنژین یا عفونت میوکاردیت (MI) نشان دهد.

این می تواند منجر به بروز درد شدید در فک ها، گردن، و بازوی چپ شود، و اکثر مرگ ها ظرف 12 ساعت نخست اتفاق می افتد. اگر بیمار در برابر عفونت میوکاردیت دوام بیاورد، بهبود ممکن است چند ماه، و یا حتی یک سال، طول بکشد؛ بنابراین، توصیه می شود که هر گونه جراحی برنامه ریزی شده ای برای کاشت ایمپلنت های دندانی 6 تا 12 ماه به تعویق بیفتد، زیرا ممکن است سلامت عمومی فرد را به خطر بیندازد.

برخی مطالعات حاکی از این هستند که بیماری که به خوبی بهبود پبدا کرده باشد، بدون هیچ خطری ایسکمی، 6 هفته پس از آن می توانند تحت جراحی قرار بگیرند. جراح باید با پزشک بیمار مشورت نماید، و لازم است یک ارزیابی دقیق صورت بگیرد.

پروتکل هایی که در این موارد باید دنبال شوند عبارتند از:

  • فشار خون و نظارت روی وضعیت قلب
  • کاربرد اکسیژن
  • استفاده از داروهای مسکن قبل از جراحی
  • کنترل استرس و اضطراب
  • بیهوشی عمیق
  • داروهای خواب آور اولیه حاوی نیترات

به طور کلی، دو عامل اصلی کنترل درد و مدیریت استرس هستند. جراح باید اطلاعات کافی در مورد همه داروهای بیمار داشته باشد، از جمله داروهای ضد انعقاد، حل کننده های لخته های خون، و باید از خطرات و مزایای در نظر گرفتن ایمپلنت های دندانی در مقایسه با وقفه در مصرف این داروها آگاه باشند.

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

سکته مغزی

یک وقفه در جریان خون به بافت های مغز می تواند منجر به پایین آمدن سطح اکسیژن و گلوکز شود، که منجر به ایسکمی عصبی و علائم و نشانه های عصبی می شود، و می تواند منجر به آسیب های بازگشت ناپذیر به بافت مغز شود.

چهار پدیده متفاوت بر اساس طول آنها، به قرار زیر توصیف شده اند:

  • حمله ایسکمی گذرا Transient ischemic attack
  • نقص عصبی ایسکمی برگشت پذیر Reversible ischemic neurologic defect
  • سکته مغزی در حال تکامل Stroke in evolution
  • سکته مغزی کامل Completed stroke

به طور کلی، سکته ها بر اساس منشاء پاتوژنیک آنها به دو دسته سکته های ایسکمیک ischemic  و هموراژیک hemorrhagic  تقسیم می شوند. نمود ظاهری سکته در دهان عبارت است از تغییر یا از دست دادن احساس و فلج یک طرفه صورت، از دست رفتن کنترل روی ساختار صورت، که منجر به افزایش ترشحات دهان، استفراق، و نیز ناتوانی در درست حرف زدن می شود. مشکلات مربوط به نقص در بلع، (بلع دشوار) نیز می توانند منجر به قرار گیری بد ابزارها در نتیجه کاهش وزن شود.

علاوه بر این، روی بهداشت دهان نیز تأثیر منفی خواهد داشت، و منجر به پوسیدگی دندان ها و بروز بیماری های پریودنتال خواهد شد. به تعویق انداختن هر گونه جراحی کاشت ایمپلنت برای شش ماهه نخست اقدام خوبی است زیرا بیمارانی که سکته داشته اند، باید طی مرحله نخست بهبود، مشکلات زیادی را تحمل کنند، و استرس و عدم اشتیاق آنها به مراقبت می تواند جراحی کاشت ایمپلنت آنها را تا مقدار زیادی تحت تأثیر قرار دهد.

بررسی و ارزیابی بند آمدن خون در بیمارانی که داروهای ضد انعقاد خوراکی مصرف می کنند ضروری است. جراحان تا میزان زیادی پذیرفته اند که به جای قطع داروهای ضد انعقاد خون، تکنیک های جراحی آتروماتیک همراه با داروهای انعقاد خون موضعی برای کنترل خونریزی باید مد نظر قرار بگیرند. برای نسبت نرمال بین المللی انعقاد خون (INR- مقیاس انعقاد خون) بالای 5/3 و جراحی های پیچیده تر، قبل از انجام هر جراحی باید با پزشک بیمار مشورت نمود.

جراحان دهان و دندان باید بدانند تداخل داروهای ضد انعقاد خوراکی و داروهای دندانی خاص (مانند مترونیدازول، تتراسایکلین، و اریترومایسین) می تواند موجب بالا رفتن INR شود. برای این بیماران، تجویز داروهای جایگزین و نظارت دقیق و نزدیک INR هنگام مصرف یک داروی خاص حیاتی است.

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

تاثیر بیماریها بر کاشت ایمپلنت

دیابت

به لحاظ نظری، وقتی نوبت به کاشت ایمپلنت های دندانی می رسد، بیماران دیابتی که کنترل خوبی روی قند خون دارند، می توانند مانند بیماران سالم تحت درمان قرار بگیرند. با این حال، وقتی بیمار دیابتی است، باید به فکر تغییراتی بود که در بدن اتفاق می افتند، و هنگام کاشت ایمپلنت های دندانی آنها را مد نظر قرار داد.

به طور کلی، دیابت با بیماری های میکرو- و ماکرو وسکیولار، افزایش خطر عفونت، و تأخیر یا تغییر در روند بهبود همراه است، که می تواند مکنجر به عوارض پس از جراحی شود. وقتی در بیماران دیابتی، ایمپلنت های دندانی در یک منطقه نسبتاً بدون دندان کار گذاشته می شوند، خطر بروز مشکلات بالاتر است زیرا دیابت یک خطر کلیدی برای بیماری پریودنتال است. این می تواند منجر به تغییر به مرور زمان، در نحوه بارگذاری روکش روی ایمپلنت های دندانی شود، همراه با شکست احتمالی.

لازم است پزشک قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی، ارزیابی پریودنتال دقیقی روی بقیه دندان ها انجام دهد تا خطر شکست ایمپلنت های دندانی در آینده را پایین بیاورد. تحقیقات نشان می دهند دیابت (مخصوصاً نوع 1) روی حجم استخوان ترابکولار بیماران بیشتر از استخوان کورتیکال تأثیر منفی می گذارد. بنابراین این احتمال بیشتر است که اسئواینتگریشن بیشتر در مناطقی تحت تأثیر منفی قرار بگیرد که استخوان عمدتاً اسفنجی است، از جمله استخوان ماگزیلا. به نظر می رسد، قسمت هایی مانند مندیبل که بیشتر آن را استخوان کورتیکال تشکیل می دهد، کمتر تحت تأثیر قرار بگیرد.

در دبایت نوع 1، وقتی درمان با انسولین برای کنترل بیماری مورد استفاده قرار می گیرد، سطح تماس استخوان با ایمپلنت افزایش قابل توجهی پیدا می کند، که حاکی از اهمیت کنترل خوب قند خون برای اسئواینگریشن است. در نتیجه، داشتن اطلاعات کامل از سوابق پزشکی بیمار و کنترل قند خون، هنگام طراحی درمان برای بیماران دیابتی حیاتی است. عوامل خطر، مانند عفونت ها و بهبود پس از جراحی، می توانند به این بستگی داشته باشند که بیمار چقدر خوب یا چقدر بد بیماری خود را تحت کنترل دارد.

این اتفاق نظر وجود دارد که بیماران دیابتی بیشتر در معرض خطر عفونت (در طول و پس از جراحی) قرار دارند. استفاده از آنتی بیوتیک ها به صورت پیشگیرانه برای جلوگیری از عوارض پس از جراحی، در سراسر دنیا مورد تأیید همه متخصصان قرار گرفته است. دهانشویه های کلرهگزیدین نیز نشان داده اند وقتی پس از جراحی مورد استفاده قرار می گیرند، نرخ نجات هم در بیماران دیابتی و هم در بیماران غیر دیابتی را افزایش می دهند.

مهم است تیم دندانپزشکی وقتی بیمار خوب به نظر نمی رسد یا قند او رو به افزایش است، علائم و نشانه ها را به خوبی تشخیص دهد زیرا این شرایط می تواند زندگی فرد را تهدید کند. قبل از جراحی لازم است اطلاعات کاملی از شرایط پزشکی بیمار کسب شود.

فرنوم و لزوم جراحی فرنکتومی

فرنوم چیست؟

فرنوم یا فرنولوم بافت همبندی است که دو بخش بدن را به یکدیگر متصل می کند تا در کنار یکدیگر بهتر عمل کنند. این بخشی از مهندسی هوشمند آناتومی بدن است. اما اگر فرنوم خیلی بلند، کوتاه، یا خیلی قوی باشد، حرکات را محدود می کند که تأثیرات مخربی دارد. تأثیرات مخرب فرنوم های دهانی عبارتند از مشکل در حرف زدن، غذا خوردن، بلند شدن بافت سالم لثه، اختلال ایجاد کردن در درمان ارتودنسی. علاوه بر این ممکن است بیمار در معرض خطرات خاصی مانند بیماری پریودنتال یا تحلیل لثه قرار داشته باشد. خوشبختانه، فرنکتومی (برداشت یا تغییر وضعیت فرنوم) یک فرایند سرپایی ساده است که معمولاً در اوایل دوران کودکی انجام می شود و می تواند فرنوم را اصلاح نماید.

فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

فرنوم زبانی

فرنوم زبانی بافت نازکی است که زیر زبان را به کف دهان متصل می کند. زبان یکی مهم ترین ماهیچه ها برای حرف زدن و عمل بلع است. داشتن فرنوم زبانی کوتاه می تواند باعث شود عمل بلع- مخصوصاً برای کودکان و نوزادان- و حرف زدن به سختی انجام شود. نوزادانی که با یک فرنوم کوتاه متولد می شوند ممکن است در شیر خوردن مشکل داشته باشند، که می تواند در وزن گرفتن آنها اختلال ایجاد کند.

افرادی که این مشکل را دارند اصطلاحاً گفته می شود گره زبانی دارند، شرایطی که در دنیای پزشکی تحت عنوان انکیلوگلاسیا شناخته می شود. این شرایط ممکن است در کودکان منجر به بروز مشکلات دندانی شود.یکی از راه های درمان بیمارانی که گره زبانی دارند فرایندی به نام فرنکتومی زبانی است.

فرنکتومی زبانی

فرنکتومی لینگوال یا زبانی نوعی فرایند جراحی است که در آن فرنوم زبانی برداشته می شود. این فرایند بیمارانی را درمان می کند که در غذا خوردن یا حرف زدن مشکل دارند. در طول جراحی، پزشک برش کوچکی در فرنوم ایجاد می کند تا زبان را رها سازد. این فرایند تحت عنوان فرنولوپلاستی نیز شناخته می شود. جراح دهان (پریودنتیست) و متخصص گوش و حلق و بینی فرنکتومی زبانی را انجام می دهند.

مزایای فرنکتومی زبانی

مزایای فرنکتومی زبانی عبارتند از:

  • فرایند سریع. تنها چند دقیقه طول می کشد.
  • بهبود سریع. تنها چند روز ناراحتی بوجود می آورد.
  • بهبود در گفتار.
  • برطرف شدن مشکلات در شیر خوردن و غذا خوردن (در نوزادان).

فرنوم لبی

فرنوم لبی بافت نازکی است که لب بالا را به لثه بالای دو دندان جلوی فک بالا و لب پایین را به دو لثه بالای دندان جلوی فک پایین متصل می کند. فرنوم باکال نیز وجود دارد که لثه ها را به داخل گونه ها متصل می کند. اگر لب بالای خود را بالا بیاوردی، می توانید این نوار را ببینید. همه کودکان با این بافت متولد می شوند، اما سطح پیوند با لثه ها در افراد مختلف متفاوت است. به طور کلی، بر اساس مطالعاتی که روی سلامت دهان کودکان انجام می شود مشخص شده است، کودکان کم سن تر نسبت به کودکان بزرگ تر فرنوم برجسته تری دارند.

فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

فرنوم لبی در کودکان

اگر اتصال فرنوم در یک نوزاد فشرده باشد، احتمالاً با مشکلی به نام گره لب بالا مواجه است. در حالی که این شرایط غیر عادی است، کودکانی که در آنها گره لبی تشخیص داده می شود در شیر خوردن مشکل دارند. در اکثر موارد، این مسئله به مرور زمان با بزرگ شدن کودک به طور خود به خود اصلاح می شود. با این حال، در موارد وخیم، این گره می تواند بین دو دندان جلو فاصله ایجاد کند که در دندانپزشکی دیاستم نامیده می شود. در اکثر موارد، یک فرنوم لبی متوسط می تواند با فرایند جراحی تحت عنوان فرنکتومی لبی اصلاح شود.

فرنکتومی لبی

فرنکتومی لبی عبارت است از فرایندی که یک متخصص آموزش دیده- اغلب با یک تیغ جراحی- برشی در بافت فرنوم لبی ایجاد می کند تا اتصال آن را آزاد کند. عموماً، کودک قادر خواهد بود بلافاصله غذا بخورد، و گره لبی که رها شده است اجازه می دهد دهان خود را بازتر کند. تعداد اندکی از کودکان بعد از جراحی دارو نیاز دارند. برای حصول اطمینان از اینکه منطقه به درستی بهبود پیدا می کند، والدین باید به مدت چند هفته، چند مرتبه در طول روز محل جراحی را بکشند و و ماساژ دهند تا اطمینان حاصل شود بافت مجدداً نمی چسبد.

فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

آسیب به فرنوم

آسیب های فرنوم لبی در بین کودکان نوپایی که در حال یادگیری راه رفتن هستند نسبتاً شایع است. کودکان نوپا اغلب با دهان باز زمین می خورند و ممکن است به یک شیء سفت برخورد پیدا کنند که می تواند منجر به کبودی و حتی پارگی فرنوم شود. مهم تر از همه اینکه، آسیب به فرنوم لبی نیز می تواند علامت و نشانه خوردن شیر با شیشه شیر با زور باشد، بنابراین، اگر کودکی دیدید که دچار پارگی فرنوم شده است و اخیراً زمین هم نخورده است، ممکن است لازم باشد پیگیر باشید. در اکثر موارد، فرنوم پاره نگران کننده نیست و به صورت خود به خود ترمیم خواهد شد. اگر زخم عمیق است، ممکن است لازم باشد پزشک آن را بخیه بزند.

گرچه خیلی نادر است، اما مشکلات مربوط به فرنوم لبی می توانند روی شیر خوردن نوزادان تأثیر بگذارند. گره های لبی لازم است هر چه سریع تر توسط دندانپزشک عمومی یا دندانپزشک کودکان شناسایی شوند. والدین باید فرزند خود را همزمان با اولین جشن تولد او نزد دندانپزشک ببرند، نه تنها کودک را به رفتن نزد دندانپزشک عادت دهند، بلکه هر چه سریع تر هر گونه ناهنجاری هایی مانند گره لبی یا زبانی شناسایی شوند. اگر دندانپزشک تأیید کند کودک شما فرنوم غیر عادی دارد، بخواهید مشکلاتی که در شیر خوردن یا غذا خوردن دارد را تشخیص دهد و بهترین راهکار را برای حفظ سلامت دهان کودک پیشنهاد دهد.

فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

شایع ترین منشاء آسیب به فرنوم ها مواد و ابزارهای خارجی هستند که داخل دهان قرار می گیرند. بریس های ارتودنسی (یکی از ابزارهای ارتودنسی که در آن براکت ها روی دندان ها چسبانده می شوند و یک سیم روی همه آنها قرار می گیرد تا با کمک آنها دندان ها صاف شوند) و پروتزهای مصنوعی می توانند با بافت فرنوم برخورد داشته باشند و منجر به بروز زخم، سوزش، یا خونریزی شوند. مسواک زدن محکم نیز می تواند به فرنوم آسیب بزند و منجر به بروز مشکلاتی شود که نیاز به ترمیم لثه خواهند داشت.

برخی از ساختارهای بافت فرنوم بزرگتر از بقیه هستند، ممکن است خیلی بزرگ باشند، یا ممکن است خیلی خوب یا به اندازه کافی متصل نشده باشند. همه این ناهنجاری ها می توانند در کارهایی مانند حرف زدن و غذا خوردن مشکل بوجود بیاورند. مثلاً، اگر یک بیمار “گره زبانی” دارد اغلب فرنوم زبانی او نازک و کوتاه است که حرکات زبان را محدود می کند و آن را به کف دهان متصل نگه می دارد.

پیدا کردن مسائل مربوط به فرنوم دهانی ممکن است دشوار باشد، زیرا معمولاً فرد با ابزارهای دندانی ابتدا احساس راحتی دارد. ممکن است با بریس ها احساس خیلی بدی نداشته باشد و بهنظر برسد پروتز مصنوعی به خوبی روی لثه قرار گرفته است. با این حال، وقتی بیمار حرف می زند و زبان خود را در اطراف دهان حرکت می دهد، ممکن است فرنوم خیلی حساس شود، آسیب ببیند، یا زخم شود.

متأسفانه ثبت این حرکات با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس یا هر نوع تصویر برداری دیگری می تواند دشوار باشد. مشاهده با دقت فرنوم، چکاپ های روتین دندان ها و لثه ها، و مشورت با یک تیم دندانپزشکی بهترین راه هایی هستند که می توان قبل از آسیب های جدی به مشکلات پی برد.

اطلاعات کلی در خصوص جراحی فرنکتومی

علائم گره لبی یا زبانی و بررسی آنها

همه افراد فرنوم دارند، اما همه فرنوم ها “گره” نیستند. برای آنکه بدانید آیا یک فرنوم مشکل آفرین است یا خیر، بررسی فیزیکی و عملکردی باید تکمیل شود. در خانواده هایی که نوزاد از سینه مادر شیر می خورد، هم مادر و هم نوزاد باید مورد بررسی قرار بگیرند. علائم عبارتند از:

  • قرار گیری بد لب ها به دور سینه یا سر شیشه شیر
  • نشت شیر از دهان حین شیر خوردن
  • در رفتن نوک سینه از داخل دهان یا به خواب رفتن حین تلاش برای گرفتن سینه
  • علائم کولیک (قولنج یا درد شکمی)
  • علائم رفلاکس (بازگشت محتویات معده به مری)
  • وزن گیری ضعیف
  • نیاز مکرر به شیر خوردن یا طولانی شدن شیر خوردن
  • جویدن یا لثه زدن به نوک سینه
  • عدم توانایی گرفتن پستانک یا شیشه شیر
  • لب های پیج خورده/ لبخند نازک
  • خونریزی نوک سینه ها
  • التهاب سینه های مادر
  • زخم نوک سینه ها
  • پوسیدگی دندان های کودک
فرنوم و درمان آن

فرنوم و درمان آن

خطرات یا عوارض جانبی فرنکتومی کدامند؟

همه پزشکان قبل از فرایند جراحی راجع به عوارض جانبی و خطرات احتمالی آن توضیح می دهند. خطرات معمول فرنکتومی عبارتند از:

  • خطرات کلی ناشی از بیهوشی (در صورت استفاده در طول فرایند)
  • خونریزی
  • عفونت
  • آسیب به اعصاب دهان و زبان
  • تورم
  • درد
  • اتصال مجدد فرنوم (در موارد نادر)

آماده سازی برای انجام جراحی

پزشک دستورالعمل های لازم برای آماده شدن جهت انجام جراحی را ارائه خواهد داد. بسته به اینکه برای فرایند شما از بی حسی موضعی استفاده می شود یا بیهوشی عمومی، ممکن است از شما خواسته شود چند ساعت قبل از انجام جراحی از خوردن آب و غذا خودداری نمایید. قبل از آغاز جراحی نسخه ای که پزشک تجویز می کند را تهیه نمایید تا هنگام بازگشت به منزل آماده باشند.

فرایند فرنکتومی

فرنکتومی می تواند در مطب پزشک، دندانپزشکی یا بیمارستان انجام شود. فرایند انجام آن نیز به قرار زیر است:

  • بی حس کردن اطراف فرنوم با داروی بی حسی موضعی. اگر قرار است جراحی برای کودک انجام شود، ممکن است از بیهوشی استفاده شود.
  • با استفاده از لیزر یا تیغ جراحی. جراح یک برش کوچک در فرنوم ایجاد خواهد کرد تا زبان رها شود.
  • استفاده از چند بخیه در دهان تا کمک شود منطقه بهبود پیدا کند.

چه زمانی می توان از نتایج مطلع شد؟

تقریباً خیلی زود می توانید شاهد نتیجه جراحی باشید. اگر از بی حس کننده موضعی استفاده شده باشد، قبل از آنکه نتایج قابل مشاهده باشند، لازم است چند ساعت صبر شود تا اثرات داروی بی حس کننده از بین برود.

مراقبت های پس از جراحی فرنکتومی

پس از جراحی فرنکتومی:

  • کودک نباید روی شکم گذاشته شود. این باعث می شود به فک فشار وارد شود و در روند بهبود اختلال ایجاد شود.
  • بیمار نباید به مدت 24 ساعت دهان خود را شستشو دهد. پس از یک روز یا بیشتر، باید دهان را چند مرتبه در طول روز با محلول آب و نمک شستشو داد.
  • پس از چند روز باید برای چک کردن محل جراحی مجدداً مراجعه نمایید. این جلسه حدود یک هفته بعد خواهد بود.

در طول دوره بهبود چه انتظاری باید داشت؟

در طول بهبود:

  • ممکن است محل جراحی مقداری خونریزی داشته باشد. اگر متوجه شدید خونریزی متوقف نمی شود، از یک گاز استریل استفاده کنید و آن را به آرامی روی محل جراحی فشار دهید تا زمانی که خونریزی متوقف شود.
  • ممکن است بیمار تورم و درد را تجربه کند. ممکن است پزشک داروی مسکن تجویز کند تا به کاهش درد در طول دوره بهبود کمک کند. همه داروها را باید طبق تجویز پزشک استفاده کرد.
  • بیمار ظرف چند روز می تواند فعالیت های معمول خود را از سر بگیرد. زمان دوره بهبود حدود یک هفته است.

در مورد کرونا ویروس 2019 چه میدانیم؟

از اوایل سال 2020 میلادی، نوعی ویروس در سراسر دنیا در تیتر خبرها قرار گرفته است که با سرعت بی سابقه ای در حال انتشار است. از منشاء آن در بازار مواد غذایی در ووهان چین در دسامبر 2019 تا کشورهای دور و نزدیکی مانند ایالات متحده آمریکا و فیلیپین، ویروس (که نام رسمی آن COVID-19 است) هزاران نفر در سراسر دنیا به این ویروس آلوده شده اند، و تاکنون آمار مرگ و میر آن به بیش از 2000 نفر رسیده است.

اما، علیرغم وحشت و هراس جهانی در اخبار در مورد این ویروس، خیلی بعید است شما به ویروس کووید 19 آلوده شوید بدون آنکه اخیراً با افرادی که به این بیماری مبتلا هستند در تماس بوده باشید. اگر اخیراً به چین یا دیگر کشورهای درگیر کرونا ویروس سفر نکرده اید یا با افراد مبتلا به آن تماس نزدیک (کمتر از 2 تا 3 متر) نداشته اید، نیاز نیست نگران باشید.

کرونا ویروس 2019

کرونا ویروس 2019

علائم و نشانه های ابتلا به بیماری کرونا ویروس

پزشکان هر روز در حال یادگیری چیزهای جدیدی در مورد ویروس کرونا هستند. تا اکنون متوجه شده ایم که ممکن است کووید 19 در ابتدا هیچ علامت و نشانه ای نداشته باشد. افراد قبل از نشان دادن علائم و نشانه های بیماری ممکن است به مدت 2 روز تا دو هفته این ویروس را با خود به همراه داشته باشند.

برخی از شایع ترین علائمی که بویژه به کرونا ویروس 2019 ارتباط داده شده اند عبارتند از:

  • احساس تنگی نفس
  • داشتن سرفه ای که به مرور زمان وخیم تر می شود
  • تب با درجه پایین که به مرور زمان دمای آن افزایش پیدا می کند.

چه زمان باید به فکر درمان بود؟

اگر هر گونه از علائم بالا را تجربه کردید و ظرف 14 روز گذشته در اماکن عمومی بوده اید که احتمال ابتلای افراد به بیماری کرونا در آنجا وجود داشته است، یا با فرد یا افرادی در تماس بوده اید که ظرف 14 روز گذشته ابتلای آنها به ویروس کرونا 2019 تأیید شده است، بلافاصله با مراکز درمان بیماران مبتلا به ویروس کرونا تماس بگیرید.

کرونا ویروس 2019

کرونا ویروس 2019

مقایسه کووید 19 و آنفولانزا

کرونا ویروس 2019 کشنده تر از آنفولانزای فصلی است. تخمین زده شده است که 06/0 تا 1/0 درصد از افرادی طی سال های 2019 تا 2020 در ایالات متحده آمریکا دچار آنفولانزای فصلی بوده اند، جان باخته باشند، در مقایسه با عدد دو درصد خان باختگان در اثر ابتلا به کرونا ویروس 2019.

برخی از شایع ترین علائم ابتلا به آنفولانزای فصلی عبارتند از:

  • سرفه
  • آبریزش و احتقان بینی
  • سرفه
  • گلو درد
  • تب
  • سر درد
  • خستگی
  • لرز
  • بدن درد

علل ابتلا به کرونا ویروس 2019 کدامند؟

کرونا ویروس ها منشاء حیوانی دارند. به این معنا که آنها نخستین بار در حیوانات بوجود آمده اند و پس از آن به انسان منتقل شده اند. برای انتقال ویروس از حیوانات به انسان، باید فرد در تماس مستقیم با یک حیوان قرار گرفته باشد که ناقل ویروس است.

به محضی که ویروس در یک انسان زنده بماند و گسترش یابد، کرونا ویروس می تواند از فرد مبتلا به افراد دیگر منتقل شود. انتقال از راه ذرات و قطراتی صورت می گیرد که از دهان و بینی فرد مبتلا خارج می شوند. احتمال انتشار ویروس در هر بار عطسه و سرفه کردن فرد بیمار چندین برابر می شود.

کرونا ویروس 2019 بویژه به حیوانات خاصی ربط داده شده است. اما محققان بر این باورند که ممکن است ویروس از خفاش به حیوانات دیگر منتقل شده باشد- خواه مارها یا مورچه خوار فلس دار- و از آنها به انسان منتقل شده است. به احتمال زیاد، انتشار ویروس از بازار آزاد مواد غذایی در ووهان چین آغاز شده است.

کرونا ویروس 2019

کرونا ویروس 2019

چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟

اگر با افرادی که ابتلای آنها به ویروس کرونا تأیید شده است، بویژه اگر در معرض بزاق دهان آنها قرار گرفته باشید، یا هنگام عطسه یا سرفه کردن نزدیک آنها بوده اید، شما بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری کرونا ویروس 2019 قرار دارید.

شستن مرتب دست ها با آب و صابون، و ضد عفونی کردن سطوح با مواد ضد عفونی کننده بر پایه الکل می توانند خطر ابتلا به این بیماری و دیگر ویروس ها را کاهش دهند.

به نظر می رسد بویژه افراد مسن تر بیشتر مستعد ابتلا به ویروس باشند. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، میانگین سنی مبتلایان به کرونا ویروس که جواب آزمایش ابتلای آنها مثبت اعلام شده است حدود 45 سال است، و بیش از دو سوم این افراد مرد بوده اند.

کرونا ویروس 2019

کرونا ویروس 2019

کرونا ویروس چگونه تشخیص داده می شود؟

کرونا ویروس 2019 می تواند مانند دیگر عفونت های ویروسی شناسایی شود: با استفاده از نمونه خون، بزاق دهان، یا نمونه بافت. در ایالات متحده آمریکا در حال حاضر تنها مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توانایی شناسایی تشخیص عفونت COVID-19 را دارد. اگر فکر می کنید به عفونت کرونا ویروس 2019 مبتلا هستید، مخصوصاً اگر طی دو یا سه هفته اخیر به چین سفر داشته اید یا در اماکن عمومی و پر تردد حضور داشته اید که احتمال می دهید افراد ممکن است به این ویروس مبتلا باشند، هر چه سریعتر با مراکز درمان بیماران مبتلا به ویروس کرونا تماس بگیرید.

پزشکان این مراکز می توانند شما را راهنمایی کنند و از طریق تماس تلفنی و پرسش هایی که می پرسند می توانند مشخص نمایند لازم است تست تشخیص کرونا ویروس 2019 بدهید یا خیر. متخصص آزمایشگاه یا با سرنگ نمونه خون بیمار را می گیرد، یا از یک تکه پینه برای گرفتن نمونه بزاق یا ترشحات مجرای تنفسی از بینی یا پشت حلق استفاده می کند. سپس نمونه ها با استفاده از ابزارهای آزمایش مخصوص بررسی می شوند تا وجود مواد ویروسی یا آنتی بادی هایی که به ویروس واکنش نشان می دهند را تشخیص دهند.

کرونا ویروس 2019

کرونا ویروس 2019

چه درمان هایی برای ویروس کرونا وجود دارد؟

در حال حاضر هیچ درمان خاص و اثبات شده ای برای کرونا ویروس 2019 و هیچ درمانی برای عفونت وجود ندارد، گرچه مطالعات روی درمان ها و واکسن ها در حال انجام هستند. در عوض، تمرکز درمان روی مدیریت علائم است، در حالی که ویروس به مسیر خود ادامه می دهد.

اگر فکر می کنید علائم کووید-19 را دارید، بهتر است هر چه سریعتر به مراکز درمانی مراجعه کنید تا پزشک درمان های لازم برای هر گونه علائم و نشانه هایی که در حال پیشرفت هستند را ارائه دهد.

کرونا ویروس های دیگر مانند سارس و مرس واکسن ها و درمان هایی دارند. برخی درمان ها برای این ویروس های مشابه عبارتند از:

  • داروهای ضد ویروس یا داروهای ضد ویروس پسگرد
  • دستگاه کمکی تنفس مانند دستگاه تنفس مصنوعی ونتیلاتور ventilation
  • استفاده از داروهای استروئیدی برای کاهش تورم ریه ها
  • تزریق پلاسمای خون

مشکلات احتمالی کووید-19 کدامند؟

جدی ترین مشکل کووید-19 نوعی ذات الریه است که کرونا ویروس جدید 2019- ذات الریه عفونی novel coronavirus-infected pneumonia (NCIP) است. نتایج مطالعه ای که در سال 2020 روی 138 نفر از افرادی انجام شد که به خاطر ابتلا به کرونا ویروس 2019 در ووهان در بیمارستان بستری شده بودند و NCIP آنها تأیید شد، حاکی از این است که 26 درصد از افرادی که پذیرش شده بودند موارد وخیم بودند و نیاز بود در ICU درمان شوند.

حدود 3.4 درصد از افرادی که در ICU بستری شدند، در اثر این نوع ذات الریه جان باختند. تاکنون، NCIP تنها مشکلی است که بویژه به کرونا ویروس 2019 ربط دارد. اما محققان مشاهده کرده اند که مشکلات زیر نیز در اثر کرونا ویروس بوجود می آیند.

  • سندورم دیسترس تنفسی شدید acute respiratory distress syndrome (ARDS)
  • ضربان قلب نامنظم (آریتمی)
  • شوک قلبی عروقی
  • خستگی
  • آسیب به قلب یا حمله قلبی
کرونا ویروس 2019

کرونا ویروس 2019

چگونه می توان از ابتلا به کرونا ویروس جلوگیری نمود؟

بهترین راه برای پیشگیری از انتشار این نوع ویروس اجتناب یا محدود کردن ارتباط با افرادی است که از خود علائم بیماری را نشان می دهند، در یک ماه گذشته به چین سفر کرده اند، یا در اماکنی تردد داشته اند که احتمال حضور مبتلایان به کرونا وجود دارد.

کار خوب دیگری که می توان انجام داد رعایت بهداشت برای پیشگیری از انتشار باکتری و ویروس است.

  • دست های خود را به طور مرتب، هر بار حداقل به مدت 20 ثانیه با آب گرم و صابون بشویید.
  • از لمس کردن صورت، چشمان، بینی، یا دهان خود با دست نشسته پرهیز نماید.
  • اگر احساس بیماری یا علائم و نشانه های سرماخوردگی یا آنفولانزا دارید، از بیرون رفتن خودداری کنید.
  • هنگام سرفه و عطسه دهان و بینی خود را با دستمال یا داخل آرنج بپوشانید و دستمال های خود را داخل سطل زباله درب دار بیندازید.
  • همه اشیاعی که به آنها زیاد دست می زنید را مرتب تمیز و ضد عفونی کنید. وسایلی مانند تلفن، کامپیوتر، وسایل پخت و پز، ظروف غذا خوری، و دستگیره های در را با مواد ضدعفونی کننده مرتب تمیز کنید.

انواع دیگر کرونا ویروس

کرونا ویروس نام خود را از ظاهر خود زیر میکروسکوپ می گیرد. کرونا به معنای “crown” (در زبان انگلیسی به معنای تاج) است که وقتی از نزدیک زیر میکروسکوپ بررسی می شود ویروس گردی است که تاج هایی از پروتئین هایی به نام پپلومر peplomer روی سر آن قرار دارند. این پروتئین ها کمک می کنند ویروس تشخیص دهد آیا می تواند میزبان خود را عفونی کند یا خیر.

در گذشته و در اوایل دهه 2000 میلادی، شرایطی تحت عنوان سندروم حاد تنفسی شدید severe acute respiratory syndrome (SARS) نیز با کرونا ویروسی مرتبط بودند که فوق العاده عفونی بود. ویروس سارس از آن زمان تاکنون وجود داشته است و مشخص شد می توان با موفقیت آن را درمان کرد.

مقایسه SARS-CoV-2 و SARS

این نخستین باری نیست که کرونا ویروس خبر ساز شده است- شیوع سارس کشنده در سال 2003 نیز در نتیجه کرونا ویروس بود. درست مانند ویروس 2019، ویروس سارس نیز نخستین بار در حیوانات یافت شده بود، قبل از آنکه در بین انسان ها شیوع پیدا کند.

تصور می شود منشاء ویروس سارس خفاش باشد سپس به حیوان دیگری منتقل شده است، و پس از آن به انسان. ویروس سارس به محضی که به انسان منتقل می شود به سرعت شروع به انتشار بین انسان ها می کند.

آنچه کرونا ویروس 2019 را اینقدر خبرساز می کند عدم وجود هیچ گونه درمان یا واکسنی برای آن است تا بتواند مانع انتشار سریع انسان به انسان آن شود. سارس با موفقیت درمان شده است.

کرونا ویروس 2019

کرونا ویروس 2019

چه انتظاری می توان داشت؟

اولین و مهم ترین نکته این است که هراس نداشته باشید. نیاز نیست ماسک استفاده کنید یا قرنطینه شوید مگر آنکه وجود ویروس کرونا در بدن شما تأیید شود. با انجام یک دسته کارهای بهداشتی ساده می توانید از خود در برابر این ویروس و ویروس های دیگر مراقبت کنید.

شاید وقتی اخبار مربوط به مرگ و میر و قرنطینه و جلوگیری از تردد جاده ای را مطالعه می کنید، احتمالاً کرونا ویروس 2019 برایتان ترسناک باشد. اما در واقع، کرونا ویروس به اندازه شرایط عفونی تهدید کننده دیگر مانند آنفولانزا وخیم و همه گیر نیست. آرامش خود را حفظ کنید، دستورالعمل های پزشکان را دنبال کنید و در صورت تأیید کووید-19 برای شما، از اطرافیان خود فاصله بگیرید و مطمئن باشید امکان بهبودی وجود دارد.

نمونه های درمانی ایمپلنت تمام فک

0/5 (0 نظر)